μολις γυρισα απο επισκεψη σε ψυχιατρο ο οποιος αφου μου εκανε ενα τεστ με ερωτησεις μου ειπε οτι το αγχος ειναι απο γενησημιου μου και οτι θα το κουβαλαω μια ζωη. οτι ειναι τρεις φορες παραπανω απο το κανονικο όριο και οτι φαντασου τι θα γινει στα 35 ή στα 40 ή αμα παντρευτω. βοηθεια εχω πάθει πανικο εδώ και μια ωρα δεν μπορω να ηρεμησω με αυτα που μου ειπε. μου εδωσε 2 αντικαταθλιπτικα μαζεμενα πρωι βράδυ.
Αχχ βρε Μινα μου μη στεκεσαι σε μια διαγνωση μεσω ενος ερωτηματολογιου....
Σου ξαναλεω πηγαινε κι αλλουυυυυ
ελεγα οτι αφου το σαιτ του ειναι τοσο ενημερωμενο θα ειναι και καλος. για αυτο εκλεισα ραντεβου. δεν μπορεις να φανταστεις σε τι χαλια βγηκα.εντωμεταξυ δεν μπορω να καταλαβω πως αφου στις περισοτερες απαντησεις ειπα οχι πως διαολο εβγαλα τετοιο αποτελεσμα.πήρα τα qiet life της lanes να κάνω μια δοκιμή.ήδη εχω χάσει μερες που όλα έξω είναι τόσο ομορφα.
Οταν πηγαινουμε στο γιατρο παμε για να γινουμε καλυτερα οχι για να γινουμε χειροτερα...
Αν ειχες 39 πυρεττο και πηγαινες στον παθολογο και εβγαινες απτο ιατρειο με 40 πυρεττο θα ξαναπηγαινες στον ιδιο;;;
Οχι...
Αρα αφου δεν σε εκανε να νιωσεις καλυτερα τοτε δεν εκανε καλη δουλεια...
Τουλαχιστον οχι για εσενα,αρα ψαχνεις αλλου...
Πιστευω ομως οτι το καλυτερο φαρμακο για εσενα ειναι ο συντροφος σου και μην "χανεστε".....Κανε αυτο π σ ειπα στο πμ......
θα το κανω αυριο κιολας. και στην τελικη ας σφιχτεί και το στομαχι ας ειμαι και κουρασμενη ας σκασει και αγχος. τουλαχιστον θα πω οτι δεν εκατσα μεσα για να το αποφυγω. αντε και οτι γινει.εννοειται πως σε αυτον δεν ξαναπαταω. εκλαιγα μια ωρα μετα.
Ρε συ ομως ο δικος σου που ειναι να σε στηριξει;;;Quote:
Originally Posted by ΜΙΝΑ
Να σε αγκαλιασει να σε φιλησει να σου μιλησει και να του μιλησεις;;;
Χρειαζεσαι βοηθεια αλλα και στηριξη....Δεν νιωθει;;;
ειναι εδω στο 1000%. και με αγαπαει αλλά, καλό μου, δεν του εχω πει και ουτε προκειται ολο το παρελθον με τα φαρμακα. το πως νιωθω αυτες τις μερες το ξερει. και μιλαμε στο τηλεφωνο και βολτα με πηγε προχτες και με αγκαλιαζει και με στηριζει. αυριο θα του το πω οτι νιωθω ακομα περίεργα να κλειστω σε καφετέρια. ουτε με εχει αποπαρει ποτε. εγω ειμαι αυτη που συν τα αλλα εχω σκασει απο τυψεις που δεν βλεπομαστε συχνα.
Μινα πρεπει να κανεις τα παντα για να στρωσεις....Quote:
Originally Posted by ΜΙΝΑ
Γιατι μπορει να τον χασεις...
Και δεν στο λεω για να σε αγχωσω ακομη παραπανω...
Απλα στο λεω γιατι αν συμβει κατι τετοιο τοτε θα σε πληγωσει απιστευτα...Εισαι π εισαι ρακος θα πληγεις ανεπανορθωτα....
Φιλικα μην τα παρατας...Αυριο οπως λες πηγαινε σε αλλο γιατρο!!!
Ααα και να εισαι ειλικρινης με τον συντροφο σου... :-)
το καταλαβαινω και το σεβομαι πραγματικα αυτο που λες. ξερω οτι δεν θα ειναι εκει αν συνεχιζω εγω να τον αποφευγω.ΑΛΛΑ τωρα δυστυχως ή ευτυχως πρεπει να βαλω τον εαυτο μου απο πανω. ξερεις τι θα κανω? θα κανω την προσπαθεια μου απο αυριο.αν τα πραγματα για μενα χειροτερεψουν θα του πω οτι αισθανομαι (αγχος πανικος κλπ) και οτι γινει. εχει καθε δικαιωμα να φυγει ή να μεινει. τσεκαρε λιγο το πμ. σου στελνω.
Mινα cool που λενε... Δεν ξερω σε ποσους γιατρους εχεις παει αλλα η δικη μου πειρα λεει οτι οι καλοι ειναι λιγοι και πανω απο ολα σε οτι μας λενε κραταμε και μια πισινη του στυλ "ρε μπας και λεει μ...κιες".Quote:
Originally Posted by ΜΙΝΑ
Πριν τρια χρονια ενας παθολογος μου διεγνωσε υπερθυρεοειδισμο και με αρχισε στα φαρμακα. Επειδη με χαλουσαν πηγα σε ενδοκρινολογο (25 χρονια "επιστημων"..) ο οποιος μου αυξησε την δοση στα φαρμακα. Μετα τρεις μηνες σερνομουνα πηγα σε κανονικο ενδοκρινολογο ο οποιος μου εκοψε τα χαπια και ΕΓΙΝΑ ΚΑΛΑ:confused:.
Πριν ενα χρονο πηγα σε γαστρεντερολογο ο οποιος μου διεγνωσε ελκωδη κολιτιδα μια δυσκολη αρρωστια. Μου εδωσε θεραπεια με εκανε χειροτερα και στο τελος πηγα σε αλλον γιατρο ο οποιος μου εκοψε τα χαπια και ΕΓΙΝΑ ΚΑΛΑ:confused:.
Πριν ενα χρονο και επι εφτα μηνες πηγαινα σε μια ψυχιατρο που εκανε και "ψυχοθεραπεια". Αφου με πλακωσε στα αντικαταθλιπτικα και δηθεν μου εκανε ψυχοθεραπεια κατεληξα οτι κακως μου εδινε χαπια και δεν ηξερε τι εστι ψυχοθεραπεια. Τωρα παω σε ψυχολογο που η δουλεια της ειναι να κανει ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Η οποια ψυχοθεραπεια βοηθαει πραγματικα αν την κανει καποιος που ξερει.
Που θελω να καταληξω. ΟΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙΣ ...ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΩ. Θα παω να ρωτησω κι αλλου. Καραγκιοζηδες και τσαρλατανους εχει παντου που μεσα στην βλακεια τους μπορουν να σε καταστρεψουν αντι να σε βοηθησουν.
Αυτος που πηγες ειναι ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΑΡΟΣ γιατι ενας ψυχοθεραπευτης ποτε δεν στηριζεται σε τεστ ερωτησεων για να καταλαβει τι εχεις. Η κανονικη διαδικασια θελει μερικες επισκεψεις ωστε να φτιαξει το ψυχολογικο σου προφιλ και μετα σιγα σιγα αρχιζει να σε μαθαινει πως να αντιμετωπιζεις τα προβληματα σου και οτι σε χαλαει . Και ουτε σου λεει μακακιες οτι ...εχεις αγχος εκ γεννετης η οτι ειναι 3πλασιο του κανονικου. Συμπερασμα: Hρεμησε και πηγαινε σε ψυχολογο.
σε ευχαριστω για την απαντηση σου. το ξερω οτι ειμαι αγχωτικο ατομο αλλα δεν ειμαι τις 365 μερες του χρονου στην τσιτα ουτε μου φταινε ολα. του εξηγησα οτι εχω εντοπισει τις αιτιες και τι φταιει οτι θελω μια βοηθεια.εδω οταν του ειπα οτι δλδ και οταν θα παντρευτω και θα εχω παιδια θα παιρνω φαρμακα(γιατι λεει οτι αυτο δεν θα μου φυγει ποτε) ξερεις τι μου απαντησε??? μμμμμ ξερεις δεν ειναι καλο για ενα παιδι να βλεπει την μανα του ετσι. επαθα σοκ.
μακαρι αλλοι να βρηκαν γιατρεια σε αυτον αλλα εγω δεν......
Γεια σου Μινα και ελπιζω να ηρεμησες λιγο.Quote:
Originally Posted by ΜΙΝΑ
Θα στο ξαναγραψω , η πιο σωστη διαδικασια τελικα απο οτι εχω καταλαβει ειναι να πας πρωτα σε ψυχολογο. Αυτος θα κρινει μετα απο καποιες συνεδρειες αν θα χρειαστεις φαρμακα οποτε θα σε στειλει σε ψυχιατρο (μονο για να σου γραψει φαρμακα). Θελω να πω οτι μπορει να αρχισεις να παιρνεις χαπια χωρις να χρειαζεται γιατι ετσι λειτουργει ο ψυχιατρος.
Παιρνω παραδειγμα εμενα, επι επτα μηνες πηγαινα σε ψυχιατρο "ψυχοθεραπευτρια" μου εδινε αντικαταθλιπτικα πηγαινα μια με δυο φορες τον μηνα της "ελεγα τον πονο μου" και αυτο ηταν. Νομιζα οτι ειμαι καταθλιπτικος, ετσι μου ειχε πει, και επισης νομιζα οτι η ψυχοθεραπεια ειναι να πηγαινεις να λες τον πονο σου και τιποτε παραπανω. Και ομως δεν ειναι ετσι.
Στην κανονικη ψυχοθεραπεια στην αρχη πας και λες τον πονο σου, λογικο ειναι, μετα ομως απο καποιες επισκεψεις ο ψυχολογος αρχιζει να σου δειχνει τροπους και πρακτικες οι οποιες σε βοηθανε να καλυτερεψεις την ψυχικη σου υγεια. Σε αυτο το σταδιο ειμαι εγω τωρα δηλαδη εδω και δυο συνεδρειες η ψυχολογος μου μαθαινει ασκησεις χαλαρωσης και μου ζηταει (παντα χωρις πιεση) να προσπαθησω να τις κανω μονος μου. Μου εχει εξηγησει οτι στην αρχη ειναι δυσκολο να το καταφερω και γι αυτο δεν πρεπει να εγκαταλειψω. Στην πορεια ομως οταν θα καταφερω να κανω καποια πραγματα ευκολα θα αρχισω να βλεπω διαφορα. Θελει υπομονη και επιμονη αλλα βλεπω οτι πραγματικα αξιζει τον κοπο. Δεν ξερω πως γινεται αλλα ειναι στιγμες που η ψυχικη μου ισορροπια ειναι τοσο καλη , οπως πριν πολλα χρονια, και απο οτι συζητησα με την ψυχολογο αυτες οι "καλες στιγμες" με τον καιρο θα γινουν λεπτα θα γινουν ωρες θα γινουν 24ωρο. Θελει βοηθεια απο καποιον που ξερει και προσπαθεια απο μενα. Βεβαια θελει και καποια χρηματα , εγω ειμαι απο τους τυχερους που μπορω να τα διαθεσω.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Ο ψυχίατρος αυτός πέρα από το ότι είναι μ@λ@κ@ς είναι και άσχετος.
δεν ξερω τι ακριβως απο τα δυο ειναι,αλλά σίγουρα δεν απογοητευεις τον ασθενη ετσι με το να του τα λες ολα μαυρα. οκ να ακουσω την διαγνωση αλλα οχι και οτι οταν θα φτασω τα 40 θα ειμαι χειροτερα.Quote:
Originally Posted by aeolus74
ευτυχως ηρεμησα γιατι αμα με εβλεπες χτες οταν βγηκα απο το ιατρειο(στην πορτα δεν ανεφερε ονομα και ιδιοτητα γιατρου αλλα εταιρειας) κοντευα να λιποθυμησω. εχω ξεκινησει με ψυχολόγο 2 επισκεψεις εχω κανει αλλα λογο οικονομικων θα πηγαινω καθε 15. απευθυνθηκα σε ψυχιατρο για να σταματησει το εντονο αγχος που νιωθω και να μπορεσω να συνεχισω την καθημερινοτητα μου. δεν εχω ιδεες του στυλ να κλειστω στο σπιτι ή να σταματησω να οδηγω σε μποτιλιαρισμα κλπ. να κοιμηθω θελω να ξεκουραστω απο το βραδυνο αγχος που με ξυπναει.Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Και πραγματικα καποιος θα πρεπει να τους σταματησει αυτους τους ανθρωπους απο το να κατασρεφουν τη ψυχολογια του αλλου που παει για βοηθεια.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Ακου λεει οσο θα μεγαλωνεις θα αυξανεται και το αγχος... μη χειροτερα...
Εχω παει σε καμια δεκαρια π@π@ρες γιατρους αλλα αυτος παιρνει οσκαρ.
Επισης δεν υπαρχει "αγχος απο γενησημιου" να τους πεις. (μη χειροτερα παλι...)
Και ολα αυτα που περιγραφεις ειναι αγχωδης διαταραχη, και φυσικα μπορει να σου συμβει ακομα και οσο εισαι σε θεραπεια με φαρμακα.
Εαν δεν κανεις ψυχοθεραπεια με συγκεκριμενο ζητουμενο, κανενα φαρμακο δεν προκειται να σου λυσει τα προβληματα.
Μπορει να μην φυγει και ποτε αλλα με σωστη θεραπεια να εισαι σιγουρη οτι θα μπορεις να το διαχειριζεσαι τοσο καλα που θα το διωχνεις απο μονη σου.
Νευριασα με τον ασχετο...
Σαν μια αλλη περιπτωσαρα ψυχιατρο που πηγα και της ειπα καποια πραγματα και μου ειπε "μα εσυ ζεις αντικειμενικα ενα δραμα!!"
Να'σαι καλα κοπελια! Φχαριστω για heads up και εκτιμω την ειλικρινεια πανω απ'ολα!
Σκεψου να ειχα παει με καταθλιψη εκει. Φιλακια πολλα.
Βρες ενα σοβαρο ανθρωπο κουκλα μου!
Και πραγματικα καποιος θα πρεπει να τους σταματησει αυτους τους ανθρωπους απο το να κατασρεφουν τη ψυχολογια του αλλου που παει για βοηθεια.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Ακου λεει οσο θα μεγαλωνεις θα αυξανεται και το αγχος... μη χειροτερα...
Εχω παει σε καμια δεκαρια π@π@ρες γιατρους αλλα αυτος παιρνει οσκαρ.
Επισης δεν υπαρχει "αγχος απο γενησημιου" να τους πεις. (μη χειροτερα παλι...)
Και ολα αυτα που περιγραφεις ειναι αγχωδης διαταραχη, και φυσικα μπορει να σου συμβει ακομα και οσο εισαι σε θεραπεια με φαρμακα.
Εαν δεν κανεις ψυχοθεραπεια με συγκεκριμενο ζητουμενο, κανενα φαρμακο δεν προκειται να σου λυσει τα προβληματα.
Μπορει να μην φυγει και ποτε αλλα με σωστη θεραπεια να εισαι σιγουρη οτι θα μπορεις να το διαχειριζεσαι τοσο καλα που θα το διωχνεις απο μονη σου.
Νευριασα με τον ασχετο...
Σαν μια αλλη περιπτωσαρα ψυχιατρο που πηγα και της ειπα καποια πραγματα και μου ειπε "μα εσυ ζεις αντικειμενικα ενα δραμα!!"
Να'σαι καλα κοπελια! Φχαριστω για heads up και εκτιμω την ειλικρινεια πανω απ'ολα!
Σκεψου να ειχα παει με καταθλιψη εκει. Φιλακια πολλα.
Βρες ενα σοβαρο ανθρωπο κουκλα μου!
να σαι καλα σε ευχαριστώ!!! εντωμεταξυ εκανα ερευνα και παρατηρησα οτι τα φαρμακα που μου εδωσε τα εισαγει μια δικη του εταιρεια ή κατι τετοιο. τι να πω ρε παιδια. ειδα και επαθα να συνελθω. χτες παντως και εξω βγηκα και με κοσμο ημουν και τιποτα ασχημο δεν ενιωσα. το βραδυ με ξυπνησε το στομαχι μου απο τον πονο αλλα ταραχη δεν ειχα. το πρωι μου ηρθε .με μια νευρολογο που μιλησα μου ειπε οτι για λιγες μερες να παρω το ζαναξ 0,5 για να ηρεμησει λιγο το αγχος. τουλαχιστον μετα την χτεσινη βολτα καταλαβα οτι δεν φοβαμαι το να ειμαι με κοσμο. εκανα ενα βημα μπροστα. αλλα αυτον τον κερατα ειλικρινα δεν ξερω τι να πω. ήθελε να κανω και εξεταση dna κανα 1300€ για να δουμε αν το εχω απο τον οργανισμο μου το αγχος.Quote:
Originally Posted by Blue9791
Μινα τπτ δεν εχεις απλα χρειαΖεσαι χρονο να παρεις λιγο τα πανω σουυυυυ!
και εγω αυτο εχω καταλαβει. ουτε καταθλιψη εχω και πιστευω ουτε αγοραφοβια. χτες επειτα απο μερες γελασα με την ψυχη μου. τα εκανα αχταρμα μεσα στο κεφαλι μου την τελευταια βδομαδα. υπομονη και ειδωμεν.
πήγε να σε φρικαρει για να πάρεις τα φάρμακα χαζή όσο του έλεγες ότι δε θέλεις φάρμακα τόσο σε φρικερνε κ το τεστ είναι μουφα τα κανονικά τεστ είναι με εικόνες ζωγραφιές άσχετα πράγματα για να μην λες ότι θέλεις
εχεις δικιο elis.αλλα μεσα στην απελπισια μου για να σταματησει αυτο το πραγμα πρωι μεσημερι επεσα πανω σε αυτον. ολα αυτα ξεκινησαν αρχες του μηνα που αρχισα να παιρνω λοζεκ και μπουσκοπαν για το στομαχι. δεν ημουν ετσι ουτε το φθινοπωρο ουτε τον χειμωνα. ειχα κατι θεματακια που με πιεζαν αλλα τα ελυσα σιγα σιγα. αυτο το κακο δυο βδομαδες τωρα με τελειωσε.Quote:
Originally Posted by elis
Κοίτα αυτό που σου είπε δε λέγετε έτσι. Ηθελε να σου πει ότι όσο μεγαλώνεις και ο οργανισμός δεν έχει τόση αντοχή και ότι ο γάμος είναι για μερικούς έξτρα υποχρεώσεις κι οπότε, θα είσαι συνέχεια στη τσίτα. Για άλλους όμως είναι και διέξοδος κι εκεί στην οικογένεια ηρεμούν επειδή βρίσκουν νόημα.
Αρα είμαι κάθετα αντίθετη που στο είπε. Γιατί πολύ απλά απο σένα εξαρτάτε εαν θα ισχύει κάτι τέτοιο και δεν ειναι ντεφάκτο.
Κι εμένα που ανεφερα ότι πάσχω απο καταθλιπτικες φάσεις εδώ και χρόνια με πολύ βαρια συμπτώματα που δε μπορώ να ζώσω τη καθημερινότητα μου όταν ειμαι έτσι κι εχω χάσει και σχολική χρονια και εργασια, έλπιζα ότι δε θα παιρνω φάρμακα εφ όρου ζωής.
Πήγα σε ένα ψυχίατρο και μου είπε ότι το ένα χαπάκι επιβάλλετε. Τωρα θα αρχισω να τους παίρνω σβάρνα να μαζέψω απόψεις. Οχι οτι δεν ειναι καλά τα χάπια αλλά στη δική μου περίπτωση πάντα, για μένα μιλάω και για όποιον πέρασε τέτοιο λούκι πολλές φορές. Οπότε απογοητεύθηκα αλλά δε το πήρα κι εκατο τις εκατό μέσα μου, θα το ψάξω το θέμα. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κάθε άνθρωπος διαφορετικα αντιδράει.