Αγχωνεστε το καλοκαιρι πως φαινεται το σωμα σας?

Για πειτε κοριτσια κ αγορια!
Τωρα π εφτασε το καλοκαιρακι κ γινεται επελαση απο σορτσακια, φορεματακια, μινι φουστες κτλ, αγχωνεστε?
Πως ειναι η ψυχολογια σας?
Εχετε θεμα με την παραλια κ ετσι? πως το αντιμετωπιζεται?
ειναι λυση να πηγαινεις πχ σε μια πιο απομερη κ ησυχη επειδη κομπλαρεις στα μπιτς μπαρ?
κ στην τελικη τι ειμαστε να αρεσουμε σε ολους πατατες τηγανητες?
εγω αν κ δν ειμαι χοντρη πιστευω οτι ειμαι οποτε λεω τα παχη μου τα καλλη μου κ χεστηκα πως το βλεπει ο καθενας.
οποιος χαλιεται η αισθητικη του, μπορει να κοιταξει αλλου. κ before starting pointing with the finger, make sure your hands are clean.
κ σιγα το σπουδαιο κατορθωμα στην τελικη κ 40 κιλα να εισαι..
η μεγαλυτερη κ πιο δυσκολη κυτταριτιδα δν ειναι στον μηρο κ στον ποπο, αλλα στο μυαλο!
σοφος οστις το ελεξε :)))))

Και εγώ της ίδιας άποψης ακριβώς δεν είμαι χοντρή έχω λίγα 2-3 κιλά κανονική στο σώμα δεν αγχώνομαι καθόλου για τα κιλά μου να χάσω δεν μπορώ γιατί να έχω δηλαδή να έχω αρνητική εικόνα για μένα τα βρίσκω με τον εαυτό μου όλοι πρέπει να είμαστε το ίδιο μοντέλο σωματότυπου ? και σε όποιον αρέσουμε ούτε με νοιάζει βλέπεις και άλλες που είναι ποιο παχουλές και φίλους έχουν και καλοπαντρεύονται και όλα τα κάνουν .

αγχωνομαι μονο αν δεν υπαρχουν αλλοι χοντροι στη παρεα. αλλα συνηθως δεν υπαρχει καν παρεα οποτε πως να παιξει και παραλια ?
τα πολλα κιλα δεν ειναι και τοσο υγεια, αλλα οταν ο τροπος που ζουμε δεν ειναι κι ο καλυτερος για να προσφερει επιλογες να γυμναζομαστε, πως θα αδυνατισουμε ? ειδικα αν σαπιζει στη μοναξια κανεις και δεν εχει εστω εναν ανθρωπο να τον ξεσηκωνει να πηγαινει απλα για περπατημα.
διαιτες και λοιπα ειναι μαλακιες σωστη διατροφη χρειαζεται, αλλα παλι οταν ζεις μεστη πολη και εχεις την ευκολη λυση τα junk food, αντε να την ακολουθησεις.

Kι εγώ αγχώνομαι, αλλά όχι για μένα. Για τους άλλους, που θα κομπλάρουν μόλις βγάλω την κορμάρα στην παραλία...:Ρ Α, ρε Λάκρυ με τις ανησυχίες σου...χαχαχαχ

Οταν πάντως βλέπω κάποιον να δηλώνει τόσο έντονα και εμφατικά οτι δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, καταλαβαίνω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο... :)

όχι, γιατί οι άλλοι δεν υπάρχουν.

Οταν πάντως βλέπω κάποιον να δηλώνει τόσο έντονα και εμφατικά οτι δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, καταλαβαίνω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Kι εγώ αγχώνομαι, αλλά όχι για μένα. Για τους άλλους, που θα κομπλάρουν μόλις βγάλω την κορμάρα στην παραλία...:Ρ Α, ρε Λάκρυ με τις ανησυχίες σου...χαχαχαχ

Χαχαχαχαχα αυτος εισαι! Τωρα π το σκεφτομαι, κι εγω λεω καλυτερα να βγω διακριτικα κ να επιδειξω διακριτικα την κορμαρα μου την φιδισια για να μην νιωσουν μειονεκτικα οι υπολοιποι κ κομπλαρουν κ εχω τυψεις! Λες ε? χαχαχαχα

Οταν πάντως βλέπω κάποιον να δηλώνει τόσο έντονα και εμφατικά οτι δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, καταλαβαίνω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο... :)

---

Κι ομως, δν συμβαινει αυτο παντα.. παλιοτερα με ενοιαζε πολυ, τωρα σχεδον καθολου.. οπως μπορει να πει ο αλλος για μενα, ετσι μπορω κι εγω.. αρα? εχει νοημα να δινουμε σημασια? κ ποιος ειναι αυτος π θα μας ορισει ποιοι ειμαστε, ο Θεος? μονο αυτος θα μπορουσε να ειναι ο ανωτατος κριτης ολων μας αλλα κ παλι δν ξερω αν σιγουρα υπαρχει... :))

Λακρυμόζα έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα αλλά δυστυχώς το θέμα είναι όλο στο μυαλό μας, έχει τόση μεγάλη δύναμη που μπορεί να ελέγχει την κάθε μας κίνηση μέσα από τις εκαττομύρια νευρικές συνάψεις!!! Πραγματικά και εγώ παρόλο που ξέρω ότι είμαι αδύνατη (τουλάχιστον όλοι αυτό μου λένε όπως και ο ΔΜΣ μου) εγώ νιώθω τόσο απαίσια για το σώμα μου που έχω δύο χρόνια να πάω για μπάνιο στην παραλία. Όμως το θέμα δεν είναι τι θα πούνε οι άλλοι για μένα αλλά το πως εγώ νιώθω και από τη στιγμή που εγώ νιώθω χοντρή λόγω της ψυχογενούς ανορεξίας που έχω δεν πάω πλέον στη θάλασσα. Όταν εσύ ο ίδιος απεχθάνεσαι τον εαυτό σου περισσότερο από καθετί πως μετά περιμένεις να αγαπηθείς και να νιώσεις άνετα όταν βρίσκεσαι με κόσμο. Πρέπει εσύ ο ίδιος να αποδέχεσαι τον εαυτό σου με τα προτερήματα και τις αδυναμίες του και να μην γίνεσαι εχθρός του ασκώντας του την πιο αυστηρή κριτική.

http://www.youtube.com/watch?v=L_fCqg92qks

Kati tetoia vlepw k pa8ainw kata8lipsi gmt... gt na min eimaste etsi k emeis k oso k na prospa8oume dn 8a ginoume pote!! :(
ante meta na fas k na vgeis paralia.. alla k ap tin alli skasila mou....

Κι εγώ το ίδιο ακριβώς παθαίνω πόσο σε καταλαβαίνω!!! Είναι αδιανόητο να ελέγχει το φαγητό ολόκληρη τη ζωή σου και όλο σου το είναι να γυρίζει γύρω από θερμίδες και δίαιτες αδυνατίσματος που μόνο κάποιος που περνάει από διατροφική διαταραχή μπορεί να καταλάβει. Είναι μια διαρκής ενασχόληση που δε σου αφήνει χώρο στον εγκέφαλο να ασχοληθείς με κάτι άλλο αν δεν το αντιμετωπίσεις σωστά βασανίζεσαι μια ζωή!!! Γίνεται εμμονή που σε οδηγεί στην αυτοκαταστροφή δημιουργώντας προβλήματα σε πολλά συστήματα (καρδιαγγειακό, γαστρεντερικό, ουροποιητικό, γεννητικό) και τελικά στο θάνατο αν δεν υπάρχει κάποιος να σου κρούσει το καμπανάκι και να σε αφυπνίσει από την διαταραγμένη σου σκέψη. Μακάρι να μην ήταν τόσο δύσκολη και για εμάς η διαδικασία της θρέψης κάτι που για άλλους είναι αυτονόητο.

γαμησε τα ρε συ.. ετσι ακριβως ειναι... κι εμενα το θεμα μου δν ειναι οι αλλοι (τους οποιους τους εχω χεσμενους εννοω αγνωστους π κρινουν με βαση αυτο π βλεπουν) αλλα κυριως οτι εγω εχω θεμα κ δν νιωθω ανετα.. περυσι δουλεψα παρτ ταιμ σε μπιτς μπαρ κ ενω ολες οι κοπελες στο σερβις ητανε με το μαγιο πανω κατω εγω κατω ειχα δεμενο ενα παρεο συνεχεια.. δν αισθανομουν ανετα.. κ μονη μ εντελως να ειμαι ντρεπομαι κ νιωθω ασχημα κ αυτο προσπαθω τωρα να το απενοχοποιησω κ να μν με νοιαζει.. θα σου απαντησω κ στο πμ stay on :)

Λάκρυ exactly the same feeling...... ντρέπομαι απίστευτα όλες οι συμφοιτήτριες μου με τα σορτσάκια και τις μίνι φούστες στη σχολή και εγώ με τα baggy jeans ακόμη και τώρα που σκάει ο τζίτζικας!!! Και σαν να μην έφτανε αυτό δεν ξέρω γιατί νιώθω ότι όλες είναι πιο αδύνατες από μένα και εγώ να είμαι η πιο χοντρή της σχολής. Ακόμα και εγώ μόνη μου ντρέπομαι να αντικρύσω τη φιγούρα μου στον καθρέφτη και το νούμερο της ζυγαριάς γι αυτό σταμάτησα όλες αυτές τις συμπεριφορές που με γυρίζουν πίσω. Τεσπα μη σε ζαλίζω με τις ανησυχιες μου έχεις και εσύ τις δικές σου μακάρι να το ξεπεράσουμε και εμείς να βγαίνουμε όπως όλοι οι φοιτητές χωρίς να μετράμε θερμίδες αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρη γι αυτό γιατί θα μας διακατέχει αυτή η τελειοθηρία για τον έλεγχο των πάντων. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξες άλλωστε αυτό που λέω πάντα στον εαυτό μου είναι ότι από τη στιγμή που τα έχουν καταφέρει κι άλλοι και έχουν ξεφύγει οριστικά από τη διατροφική, δεν είναι κάτι αδύνατο πάνω από τις ανθρώπινες δυνατότητες μπορούμε και εμείς να τα καταφέρουμε!!! Keep up the good work!!! :-)

Αχ ρε συ να ξερες ποσο σε επηρεαζει ο κοινωνικος περιγυρος κ ποσο σε πρηζουν η προβαλλονται η ψωνιζονται η και σιγανοπαπαδιες να ειναι παλι σε επηρεαζουν! στη δικη μ σχολη ειμαστε κοπελες η πλειοψηφια κ ολες απο το πρωτο ετος το παιζουν fashionistes κ ολο λεγαν γενικα για γυμναστηρια διαιτες, ακουγες οτι θα πανε στη λεσχη κ μετα λεγανε σε ποια ομαδα στο γυμναστηριο θα πανε, αν θα πανε στο πιλατες η στο παουερ πλεη πως σκατα λεγονται αυτα τελοσπαντων.. λες κ κανουμε διαγωνισμο πασαρελας, ειναι να μν σου τη δινει? κ επηρεαζεσαι κ εσυ οσο κ να μν το θες.. ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερουμε εγω εχω κανει ηδη τεραστια προοδο κ την ουσιαστικη προοδο την εκανα απο περσυ τετοια εποχη (1 χρονο δλδ), ενω κ τα προηγουμενα χρονια παλευα, αλλα προσπαθουσα μονο στο πρακτικο κομματι του θεματος οχι στο της σκεψης κ στο νιονιο π δουλευει σαν χαλασμενο ρολοι κ απο εκει ξεκινανε ολα! ευχαριστω κ ευχομαι το ιδιο κ σε σενα!! :) :*

Καλησπέρα....Υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες σε αυτό το θέμα.Κάτι άλλο για αρχή..Lacry γιατί μου δίνεις την εντύπωση ότι έχεις κάποια θέματα και τελικά ότι δε νιωθεις άνετα?Μπορεί να κάνω και λάθος ε.Παντα φιλικά μιλάω απλα κρίνω με αυτά που διαβάζω.Λοιπόν για να πω και την άποψή μου.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ να μας γίνεται εμμονή το λίγο πάνω λίγο κάτω.Δεν είναι όλοι ''κορμαρες'' έξω.Ίσα ίσα που εγώ βλέπω το αντίθετο.Ο περισσότερος κόσμος εχει τα κιλάκια του και το χειρότερο όμως είναι ότι σαν χώρα έχουμε ανέβει στη λίστα με την παχυσαρκία ...και παιδική.Αυτό σημαίνει ότι πλεον δε δίνουμε σημασία σε κοινωνικές δραστηριότητες και είμαστε κλεισμένοι μέσα σε ενα σπίτι ανάμεσα σε διαδυκτιακούς φίλους που πιστεύω αυτά έχουν κάνει μεγάλη ζημια...δεν είναι 100% υπεύθυνα,απλά εχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης.Στη συνέχεια,Demmy η κατάσταση που αναλύεις,έχει ψυχολογικό υπόβαθρο,οπότε πρέπει να το κοιτάξεις γιατί το τελευταίο στάδιο,είναι το στάδιο της ανορεξίας το οποίο είναι πολύ ζόρικο κομμάτι.Οπότε αν νιώθεις ότι ζορίσεσαι τώρα καλά θα κάνεις να δεις το δυσκολότερο μέλλον.Επίσης Lacry όλα αυτά,επειδη οπως είπα στην αρχη δεν ειναι ολοι κορμαρες αλλά το αντίθετο,έχουν να κάνουν με την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση του κάθε ατόμου.Όσο πιο χαμηλή η μία ή άλλη,τόσο πιο χάλια βλέπει τον ευατό του.Αυτό διορθώνεται.Είπα πολλά αλλά η αλήθεια είναι ότι αλλού θέλω να καταλήξω.Θέλω να καταλήξω στο ότι έχουμε χάσει το μέτρο....
Θα σας πω ενα ''ανεκδοτάκι'' που κυκλοφορεί για να καταλάβετε ''Οι λεπτές νομίζουν ότι είναι γεματούλες... Οι γεματούλες νομίζουν ότι είναι χοντρές... Και οι χοντρές νομίζουν ότι πρέπει να φοράνε κολάν.''
Είναι ωραίο,έχει πλάκα,σε κάνει να χαμογελάς...Αλλά αν το αναλύσεις θα καταλάβεις την κατάσταση τις κάθε κοπέλας γιατί ισχύει στο 100%....Εχει φύγει το κομπλεξ από τις φίλες μας τις χοντρούλες (δεν εχω κατι με κανεναν,ποτε δεν κοιταω τα κιλα καποιου) και το εχουν μεταδόσει στις αδυνατες με αποτέλεσμα την νευρική ανορεξία.Τώρα θα μου πείτε γιατί εχει φύγει από τις χοντρούλες?Πιστεύω πως έχουν περάσει από στάδια καταθλιψης,μοναξιάς και τα σχετικά,λόγω του βάρους και τελικά μετά από καιρό συμβιβάστηκαν με την εικόνα τους.ΠΡΟΣΟΧΗ..Λέω συμβιβάστηκαν.Αυτό είναι κακό.Πολλοί πιστεύουν το αντίθετο αλλά το θεωρώ μεγάλο κακό γιατί στην ουσία με την υπερβολική αυτοπεποίθηση δεν βλέπουν την αλήθεια και η υπερβολική αυτοπεποιθηση γίνεται αναισθησία και καμία προσπαθεια αλλαγής.Δεν λεώ να μην κυκλοφορούν έξω,προς θεου,απλά δε μπορω να ακούω από ανθρωπους με πολλά κιλά εγωιστικές εκφράσεις τυπου ''ετσι είμαι και σε οποιον αρεσω'' ..Καταρχήν δεν αρέσεις στον ευατό σου και δεν τον σέβεσαι κι αν το υποστηρίζεις έστω κι από αμυνα είσαι ψεύτης...μεγάλος κι ολας.Απλά βαριέσαι να κανεις καποια προσπαθεια.Οπότε στην κάθε φίλη χοντρούλα,έχω να πω να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να βελτιωθεί κι οχι να συμβιβαστεί.....:)

Ntoubroutza σ ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου, είμαι ήδη σε στάδιο ψυχοθεραπείας και προσπαθώ να το παλέψω!!! Ταλαιπωρούμαι δύο χρόνια με την ψυχογενή ανορεξία και έχω φτάσει και σε οριακό σημείο στα 35 κιλά παλιότερα οπότε ξέρω πόσο ύπουλη είναι αυτή η ασθένεια και τι συνέπειες επιφέρει στον οργανισμό. Παρόλα αυτά χρειάζεται πολύς χρόνος, επιμονή και υπομονή για να ξεφύγει κάποιος εντελώς από τη διατροφική διαταραχή!!! Thanks!!!:-)

Quote:

---

Originally Posted by Demmy

Ntoubroutza σ ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου, είμαι ήδη σε στάδιο ψυχοθεραπείας και προσπαθώ να το παλέψω!!! Ταλαιπωρούμαι δύο χρόνια με την ψυχογενή ανορεξία και έχω φτάσει και σε οριακό σημείο στα 35 κιλά παλιότερα οπότε ξέρω πόσο ύπουλη είναι αυτή η ασθένεια και τι συνέπειες επιφέρει στον οργανισμό. Παρόλα αυτά χρειάζεται πολύς χρόνος, επιμονή και υπομονή για να ξεφύγει κάποιος εντελώς από τη διατροφική διαταραχή!!! Thanks!!!:-)

---

Μπράβο σου...!!!...και ξανα μπράβο σου (για το ότι κανεις βήματα σωτηρίας) :) Πρέπει να το πολεμήσεις και είμαστε μαζί σου στον αγώνα που κάνεις.Πρέπει να δεις την σκληρή αλήθεια και να βάλεις τα δυνατά σου να ξεφύγεις όσο είναι καιρός.Κομμένη η πλάκα,κομμένα τα αστεία με τον ευατό σου,αυτα τα πράγματα είναι σοβαρά.Σεβασου τον ευατό σου και τους ανθρώπους που σε αγαπάνε...Καλη επιτυχία σε αυτό,όχι καλή τύχη...γιατί αυτό είναι στο χέρι σου και μονο :)

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Μπράβο σου...!!!...και ξανα μπράβο σου (για το ότι κανεις βήματα σωτηρίας) :) Πρέπει να το πολεμήσεις και είμαστε μαζί σου στον αγώνα που κάνεις.Πρέπει να δεις την σκληρή αλήθεια και να βάλεις τα δυνατά σου να ξεφύγεις όσο είναι καιρός.Κομμένη η πλάκα,κομμένα τα αστεία με τον ευατό σου,αυτα τα πράγματα είναι σοβαρά.Σεβασου τον ευατό σου και τους ανθρώπους που σε αγαπάνε...Καλη επιτυχία σε αυτό,όχι καλή τύχη...γιατί αυτό είναι στο χέρι σου και μονο :)

---

Thanks again.... one more time......είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος στον δύσκολο αγώνα που δίνεις καθημερινά και εγώ ευτυχώς έχω δίπλα μου τους γονείς μου που με στηρίζουν πάρα πολύ ύστερα και από τις ομάδες συμβουλευτικής γονέων που παρακολούθησαν και έμαθαν για τις διατροφικές διαταραχές και πως να μου συμπεριφέρονται και μην γίνονται καταπιεστικοί. Επίσης έχω ένα απίστευτο φύλακα-άγγελο που με προσέχει, το αγόρι μου και με στηρίζει παρόλο που μερικές φορές δεν μπορεί να καταλάβει και πολλά και τσακωνόμαστε και τις φίλες μου από τη σχολή που προσπαθούν με κάθε μέσο να μου φτιάχνουν τη διάθεση. Όμως αυτοί που πραγματικά κατάλαβαν από την αρχή το πρόβλημα ήταν οι καθηγητές μου στη σχολή που με ώθησαν και στο δρόμο της ψυχοθεραπείας που αρνιόμουν πεισματικά όπως και η Λακρυμόζα χωρίς να το ξέρει αφού ένιωσα να ταυτίζομαι μαζί της σε πολλά θέματα και βλέποντας τα δικά της ατοπήματα με βοήθησαν στην αποτροπή του χειρότερου αποτελέσματος!!! Εύχομαι πραγματικά σε όλους να καταφέρουν να βρουν τη δύναμη μέσα τους και να παλέψουνγια να κερδίσουν τον αληθινό τους εαυτό που έχουν χάσει εξαιτίας της διατροφικής διαταραχής!!! Βέβαια στα λόγια όλοι καλοί είμαστε στις πράξεις κρινόμαστε οπότε παρόλο που δείχνω να βλέπω με αισιοδοξία το μέλλον ακόμη δεν τα έχω καταφέρει!!! Προσπαθώ κάθε μέρα για το καλύτερο σαν να είναι μοναδική και να αφήνω τις αρνητικές σκέψεις και πράξεις που με γυρίζουν πίσω!!! Ελπίζω να τα καταφέρω!!!

Quote:

---

Originally Posted by Demmy

Thanks again.... one more time......είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος στον δύσκολο αγώνα που δίνεις καθημερινά και εγώ ευτυχώς έχω δίπλα μου τους γονείς μου που με στηρίζουν πάρα πολύ ύστερα και από τις ομάδες συμβουλευτικής γονέων που παρακολούθησαν και έμαθαν για τις διατροφικές διαταραχές και πως να μου συμπεριφέρονται και μην γίνονται καταπιεστικοί. Επίσης έχω ένα απίστευτο φύλακα-άγγελο που με προσέχει, το αγόρι μου και με στηρίζει παρόλο που μερικές φορές δεν μπορεί να καταλάβει και πολλά και τσακωνόμαστε και τις φίλες μου από τη σχολή που προσπαθούν με κάθε μέσο να μου φτιάχνουν τη διάθεση. Όμως αυτοί που πραγματικά κατάλαβαν από την αρχή το πρόβλημα ήταν οι καθηγητές μου στη σχολή που με ώθησαν και στο δρόμο της ψυχοθεραπείας που αρνιόμουν πεισματικά όπως και η Λακρυμόζα χωρίς να το ξέρει αφού ένιωσα να ταυτίζομαι μαζί της σε πολλά θέματα και βλέποντας τα δικά της ατοπήματα με βοήθησαν στην αποτροπή του χειρότερου αποτελέσματος!!! Εύχομαι πραγματικά σε όλους να καταφέρουν να βρουν τη δύναμη μέσα τους και να παλέψουνγια να κερδίσουν τον αληθινό τους εαυτό που έχουν χάσει εξαιτίας της διατροφικής διαταραχής!!! Βέβαια στα λόγια όλοι καλοί είμαστε στις πράξεις κρινόμαστε οπότε παρόλο που δείχνω να βλέπω με αισιοδοξία το μέλλον ακόμη δεν τα έχω καταφέρει!!! Προσπαθώ κάθε μέρα για το καλύτερο σαν να είναι μοναδική και να αφήνω τις αρνητικές σκέψεις και πράξεις που με γυρίζουν πίσω!!! Ελπίζω να τα καταφέρω!!!

---

:) :) :) Θα τα καταφέρεις ....συνέχισε!!!

εγω διαφωνω λιγο εδω:

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Δεν λεώ να μην κυκλοφορούν έξω,προς θεου,απλά δε μπορω να ακούω από ανθρωπους με πολλά κιλά εγωιστικές εκφράσεις τυπου ''ετσι είμαι και σε οποιον αρεσω'' ..Καταρχήν δεν αρέσεις στον ευατό σου και δεν τον σέβεσαι κι αν το υποστηρίζεις έστω κι από αμυνα είσαι ψεύτης...μεγάλος κι ολας.Απλά βαριέσαι να κανεις καποια προσπαθεια.Οπότε στην κάθε φίλη χοντρούλα,έχω να πω να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να βελτιωθεί κι οχι να συμβιβαστεί.....:)

---

μα αμα αρεσουν σαν χοντρουλες κι εχουν επιτυχιες, γιατι να τα χασουν με το ζορι ? δεν εχουμε ολοι τα ιδια γουστα καλως ή κακως. εμενα πχ μου αρεσουν αυτες με λιγα παραπανω κιλα, θελω να εχω να πιανω. οταν καποια ειναι αδυνατη ή ακομα χειροτερα κοκαλο, τι να πιασεις εκει ? γι'αυτο πιστευω οτι η αυτοπεποιθηση τους δεν ειναι ψευτικη ουτε αναισθησια. ειναι απλα οτι συνηθισαν το σωμα τους, συμφιλιωθηκαν με την εικονα τους, κι εφοσον την γουσταρουν κι αλλοι, γιατι να προσπαθησουν να την αλλαξουν ? για να μην αγχωνονται οι λεπτες ?

Quote:

---

Originally Posted by KENO

εγω διαφωνω λιγο εδω:
μα αμα αρεσουν σαν χοντρουλες κι εχουν επιτυχιες, γιατι να τα χασουν με το ζορι ? δεν εχουμε ολοι τα ιδια γουστα καλως ή κακως. εμενα πχ μου αρεσουν αυτες με λιγα παραπανω κιλα, θελω να εχω να πιανω. οταν καποια ειναι αδυνατη ή ακομα χειροτερα κοκαλο, τι να πιασεις εκει ? γι'αυτο πιστευω οτι η αυτοπεποιθηση τους δεν ειναι ψευτικη ουτε αναισθησια. ειναι απλα οτι συνηθισαν το σωμα τους, συμφιλιωθηκαν με την εικονα τους, κι εφοσον την γουσταρουν κι αλλοι, γιατι να προσπαθησουν να την αλλαξουν ? για να μην αγχωνονται οι λεπτες ?

---

ΚΕΝΟ δεν μίλησα για μερικά κιλά παραπάνω αλλά για πολλά κιλα παραπάνω.Για μερικά είπα ότι δε χρειάζεται να μας γίνεται κι εμμονή....Επίσης όλοι οι άνθρωποι (κοντοι,χοντροι,λεπτοι,γεμα τοι,φαλακροι,μακρυ...etc) έχουν τις επιτυχίες τους.Ο αριθμός αλλάζει μόνο...Φυσικά κι ειναι γουστα και μπορεί σε εμενα να αρεσει γυναικα 125 κιλων.Δεν κρινω κανέναν.Απλά λέω πιο ειναι το σωστο,μην πιανουμε τα άκρα.Αλλο για τις κοπελες που μιλας εσυ κι αλλο γι αυτο που ελεγα εγω...Εκει πιστεύω απόλυτα ότι υπάρχει συμβιβασμός και αδυναμία για βελτίωση.Αδυναμία μπορει να είναι ο χρόνος να γίνει,ο αριθμός των κιλων που σκέφτεται ότι πρέπει να χάσει και τα σχετικα...κι ολα αυτα οδηγούν στο απλό εγωιστικό ''ετσι είμαι και σε όποιον αρέσω'' ...!!!

δε μιλουσα για ανω των 100 ετσι κι αλλιως. και προφανως δε μπορουμε να αρεσουμε σε ολους. οποτε αυτο που λενε εχει μια δοση αληθειας οσο εγωιστικο κι αν ειναι.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

δε μιλουσα για ανω των 100 ετσι κι αλλιως. και προφανως δε μπορουμε να αρεσουμε σε ολους. οποτε αυτο που λενε εχει μια δοση αληθειας οσο εγωιστικο κι αν ειναι.

---

Και γιατί βάζεις όρια τώρα?Γιατι δε μιλάς για ανω των 100?Ποιος βάζει τα όρια?Εγώ οπως είπα μίλησα για πολλά κιλά κι όχι για γεματούλες.Ξαναδές το παράδειγμα,ανεκδοτάκι για να καταλάβεις :) Τωρα αν σε μπέρδεψε που το είπα χαριτωμένα ''χοντρούλες'' αντι για χοντρες οκ...

δε θελω να βαζω ορια. αλλα υποτιθεται οι ανω των 100 θα εχουν κι αλλα προβληματα υγειας. δε ξερω αν μπορουν να κυκλοφορουν κι ολας ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

υποτιθεται οι ανω των 100 θα εχουν κι αλλα προβληματα υγειας. δε ξερω αν μπορουν να κυκλοφορισουν κι ολας ετσι.

---

Όχι δεν έχουν προβληματα υγειας.Λίγοι είναι αυτοί που έχουν.Οι άλλοι το έχουν για αμυνα και δικαιολογία. ''Να παχυνα γιατί έπερνα χάπια για το τάδε'' ....ΟΧΙ...ΡΑΨΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΡΩΣ.....Αλλα μην κολλας στα 100.Γιατί κολλησες στον αριθμό τώρα?Λίγες γυναίκες δηλαδή είναι ανω των 100?Και πολύ ανω....τα 100 δε τα θεωρω και πολλα εγω να σου πω την αληθεια...

δε κολλησα, ενα παραδειγμα ηθελα να δωσω. οι αριθμοι ειναι απλα αριθμοι και δε με νοιαζει αν καποια τα εχει ξεπερασει, αρκει να ειναι καλα.

Συμφωνώ με Ntoubroutza ότι είναι πολύ εγωιστικό γιατί από τη στιγμή που έχεις πολλά παραπανίσια κιλά είναι πάνω απ όλα θέμα υγείας γιατί διατρέχεις κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου, αρτηριοσκλήρυνσης, υπερλιπιδαιμίας, οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας, αρτηριακής υπέρτασης στη μελλοντική ζωή σου πράγμα που δεν μπορείς να λες ότι σε όποιον αρέσω γιατί κινδυνεύει η σωματική σου υγεία. Θεωρώ λοιπόν πως και το φαινόμενο της παχυσαρκίας όπως και της ανορεξίας χρήζουν ψυχολογικής προσέγγισης γιατί και οι δύο περιπτώσεις είναι ακραίες και με τραγικές και για τη ζωή συνέπειες. Όποτε το καλύτερο είναι να διατηρούμε τις ισορροπίες και σε περίπτωση που έχουμε μερικά περιττά κιλά πρέπει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας γιατί ποτέ δεν μπορούμε να κατακτήσουμε το τέλειο αφού δεν υπάρχει!!! Αυτά από μια παθούσα με διατροφική διαταραχή!!!
Υ.Γ.: Με βάση μία μελέτη που έκανα με μία καθηγήτριά μου στο πανεπιστήμιο υπολογίζεται ότι 1.000.000 έλληνες πάσχουν από διατροφικές διαταραχές και επίσης κατέχουμε την 1η θέση στην ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία και την 2η παγκοσμίως μετά την αμερική επομένως είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισής τους.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

δε κολλησα, ενα παραδειγμα ηθελα να δωσω. οι αριθμοι ειναι απλα αριθμοι και δε με νοιαζει αν καποια τα εχει ξεπερασει, αρκει να ειναι καλα.

---

Quote:

---

Originally Posted by Demmy

Συμφωνώ με Ntoubroutza ότι είναι πολύ εγωιστικό γιατί από τη στιγμή που έχεις πολλά παραπανίσια κιλά είναι πάνω απ όλα θέμα υγείας γιατί διατρέχεις κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου, αρτηριοσκλήρυνσης, υπερλιπιδαιμίας, οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας, αρτηριακής υπέρτασης στη μελλοντική ζωή σου πράγμα που δεν μπορείς να λες ότι σε όποιον αρέσω γιατί κινδυνεύει η σωματική σου υγεία. Θεωρώ λοιπόν πως και το φαινόμενο της παχυσαρκίας όπως και της ανορεξίας χρήζουν ψυχολογικής προσέγγισης γιατί και οι δύο περιπτώσεις είναι ακραίες και με τραγικές και για τη ζωή συνέπειες. Όποτε το καλύτερ είναι να διατηρούμε τις ισορροπίες και σε περίπτωση που έχουμε μερικά περιττά κιλά πρέπει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας γιατί ποτέ δεν μπορούμε να κατακτήσουμε το τέλειο αφού δεν υπάρχει!!! Αυτά από μια παθούσα με διατροφική διαταραχή!!!
Υ.Γ.: Με βάση μία μελέτη που έκανα με μία καθηγήτριά μου στο πανεπιστήμιο υπολογίζεται ότι 1.000.000 έλληνες πάσχουν από διατροφικές διαταραχές και επίσης κατέχουμε την 1η θέση στην ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία και την 2η παγκοσμίως μετά την αμερική επομένως είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισής τους.

---

Δεν ήταν παράδειγμα,θεώρησες πολλά τα 100 :) Τεσπα ..το ίδιο λέμε....
Demmy έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες,γι αυτο ανέφερα κι εγώ τα ποσοστά παχυσαρκίας και το διαδύκτιο.Την νοοτροπία μας δηλαδή που πλέον τα χομπυ μας και τα ενδιαφέροντα,όλα ειναι στο διαδυκτιο.Σε αυτό παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες και είναι μεγάλο θέμα.Επίσης Demmy σε μικρές ηλικίες,μέχρι 40 ετων ας πούμε,πρώτα σε νοιάζει το αισθητικό κομμάτι.Το πως θα βγω στην παραλία,το πως θα με δει ο αλλος στο κρεββατι,το πως θα μπορω να εχω εκεινον τον κουκλο ή εκεινη την κουκλα ....και όλα αυτα που απασχολουν εναν νεο υγειή άνθρωπο..κι οπως ειπα ειναι σεβαστό.Από τα 40 και μετα που οι αντοχές θα πέφτουν σιγά σιγά,εκεί θα αρχίσει να σκέφτεται το κομμάτι της υγείας.Στην ουσία όταν μικρός παχύσαρκος,οι αλλοι ανησυχούν για την υγεία σου κι οχι εσυ.Εσενα σε νοιάζουν αυτα που ειπα πιο πανω

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Δεν ήταν παράδειγμα,θεώρησες πολλά τα 100 :) Τεσπα ..το ίδιο λέμε....

---

περισσοτερα απ'τα δικα μου ναι.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

περισσοτερα απ'τα δικα μου ναι.

---

χεχεχε...κι ομως έξω υπάρχουν πολλά περισσότερα...

Σίγουρα οι αιτίες των διατροφικών διαταραχών είναι πολυπαραγοντικές και ειδικά οι νέοι επηρεάαζονται σε μεγάλο βαθμό από τα πρότυπα που προβάλλει η κοινωνία, από την παρέα των συνομιλήκων τους, παρασύρονται πολλές φορές από το νεαρό της ηλικίας τους και βάζουν σε ρίσκο τη ζωή τους πιστεύοντας πως ο θάνατος είναι μακριά από αυτούς οπότε καταφεύγουν σε υπερφαγικές συμπεριφορές, σε εξαντλητικές δίαιτες, σε κατάχρηση αλκοόλ, ουσιών κτλ. Αυτό ισχύει ότι η παιδική παχυσαρκία πολλές φορές δεν την αντιλαμβάνονται ούτε οι ίδιοι οι γονεις και έτσι φτάνουμε σε αρνητικές συνέπειες. Το όλο θέμα λοιπόν που νομίζω ότι προκύπτει είναι η ενημέρωση του πληθυσμού για τις διατροφικές διαταραχές που δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα αφού δεν υπάρχουν οι αρμόδιοι φορείς και κατ επέκταση η μύηση των ανθρώπων στη σωστή διατροφή και άσκηση για τη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής τους υγείας και η αλλαγή των βλαπτικών συνηθειών για την υγεία.

Quote:

---

Originally Posted by Demmy

Σίγουρα οι αιτίες των διατροφικών διαταραχών είναι πολυπαραγοντικές και ειδικά οι νέοι επηρεάαζονται σε μεγάλο βαθμό από τα πρότυπα που προβάλλει η κοινωνία, από την παρέα των συνομιλήκων τους, παρασύρονται πολλές φορές από το νεαρό της ηλικίας τους και βάζουν σε ρίσκο τη ζωή τους πιστεύοντας πως ο θάνατος είναι μακριά από αυτούς οπότε καταφεύγουν σε υπερφαγικές συμπεριφορές, σε εξαντλητικές δίαιτες, σε κατάχρηση αλκοόλ, ουσιών κτλ. Αυτό ισχύει ότι η παιδική παχυσαρκία πολλές φορές δεν την αντιλαμβάνονται ούτε οι ίδιοι οι γονεις και έτσι φτάνουμε σε αρνητικές συνέπειες. Το όλο θέμα λοιπόν που νομίζω ότι προκύπτει είναι η ενημέρωση του πληθυσμού για τις διατροφικές διαταραχές που δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα αφού δεν υπάρχουν οι αρμόδιοι φορείς και κατ επέκταση η μύηση των ανθρώπων στη σωστή διατροφή και άσκηση για τη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής τους υγείας και η αλλαγή των βλαπτικών συνηθειών για την υγεία.

---

Γενικά το όλο θέμα παιδείας και νοοτροπίας σε αυτή τη χώρα,θέλει ....πολλά ...θελει.....!!!Μεγαλο θέμα....Το μονο σίγουρο είναι οτι ειμαστε σε λαθος δρόμο...Συμφωνώ σε όσα λες...

Καλα λες αλλωστε δεν πρεπει να ειμαστε κουτσομποληδες εντοπιζοντας ελλατωματα στο σωμα των αλλων αυτο δηλωνει οτι ειμαστε καταβαθος εντελως ανασφαλεις κ για μας κιολας!

Συγγνωμη ρε σεις αλλα φτανει με το ρατσισμο (δν ξερω αν ταιριαζει η λεξη η ειναι αδοκιμος ο ορος), σχετικα με τους ''χοντρους/χοντρες''.. αν κ ειμαι κανονικη προς αδυνατη (απ ο,τι μου λενε), εχει τυχει φορες να μπω μεσα στο fainomenon (αλυσιδα εταιριων ρουχων για μεγαλα μεγεθη) νομιζοντας οτι εκει ανηκω κ οτι εκεινα τα ρουχα ειναι για μενα! αυτο μ ειπε η γιατρος οταν της το ειπα (αφου πρωτα γελασε) οτι ειναι μηχανισμος της διατροφικης! οτι δλδ εχεις τοσο διαστρεβλωμενη εικονα για τον εαυτο σου κ το σωμα σου, π μπορει να εισαι σε νορμαλ κιλα η αδυνατος, κ να ψαχνεις ρουχα plus size, η ακομα κ να ψαχνεις για λιποαναρροφησεις, επεμβασεις παχυσαρκιας, δαχτυλιδια κτλ! ετσι σε κανει το μυαλο σου να σε βλεπεις!

τεσπα αλλο ηθελα να πω κ παλι ξεφυγα.. δν μ αρεσαν αυτα π διαβασα για τις ''χοντρουλες'', για τον εξης απλουστατο λογο : Oτι ακομα κ αν ενας υπερβαρος/παχυσαρκος δυσκολευεται να περπατησει η εχει χιλια δυο καριαγγειακα κ χοληστερινες κ παρολα αυτα λεει ''σε οποιον αρεσω'', στην τελικη δικα του ειναι κ τα ζαχαρα κ τα ζορια, δν μας τα φορτωσε! απ την στιγμη π εμεις ειμαστε υγιεις, γιατι να μας νοιαζει αν ο αλλος εχει χοληστερινη η ζαχαρο κ δν μπορει να κουνησει τα ποδια του? δν μας τα δωσε τα ποδια του να περπατησουμε με αυτα! οποτε? ουτε μας εδωσε τη χοληστερινη του να τη διαχειριζομαστε εμεις! κ επισης, οσο κ αν φαινεται περιεργο, υπαρχουν κ ατομα με καποια κιλα παραπανω π οντως νιωθουν μια χαρα με τον εαυτο τους (αυτο δν ξερω αν σχετιζεται με τη ντοπαμινη π λενε οτι εκκρινεται οταν τρωμε), κ δν το θεωρουν κατι τοσο σπουδαιο να το αλλαξουν! οπως πχ εγω δν θα κατσω να σκασω αν θα ισιωσω τα μαλλια μου η θα τα αφησω σπαστα, ετσι κ αυτα τα ατομα σ λεει σιγα τι 50, τι 60, τι 70! (μεχρι εκει!) :p

επισης μν ειμαστε προκατειλλημενοι οτι κ καλα λενε ψεματα ''επαιρνα το ταδε φαρμακο''... στις περισσοτερες περιπτωσεις ισχυει κ παιζει μεγαλο ρολο! δλδ το να παιρνεις καποια φαρμακευτικη αγωγη η να εχεις καποια ασθενεια πχ υποθυρεοειδισμο! δλδ τι πρεπει ο αλλος να κανει, να σου φερει το χαρτι του γιατρου κ το κουτι το φαρμακο για να πιστεψει ο καθενας? ο καθενας τραβαει τον δικο του προσωπικο γολγοθα κ μονο εκεινος ξερει, κ πολλες φορες σιχαινεται το φαρμακο η την ασθενεια π εχει ως αποτελεσμα το σωμα του να αλλαζει, αλλα δυστυχως δν γινεται αλλιως! ανθρωποι πχ π απο τα ξαφνικα εμφανισαν κατι κ αρχισαν θεραπεια με κορτιζονη.. ας μν αναλυουμε τι εστι κορτιζονη κ πως σε κανει.. λιγο ενσυναισθηση.. μπορει κ σε μας να τυχει.. αν σ πει δλδ ο γιατρος, η θα κανεις τις κορτιζονες η θα πεθανεις η θα εχεις τις ταδε επιπλοκες, δν θα κανεις την αγωγη? θα σε νοιαξει τοτε αν βαλεις κιλα? οπως κ στον υποθυρεοειδισμο! εχω φιλη π εβαλε 30 κιλα απο αυτο! τι πρεπει δλδ να κανει? να κλειστει σπιτι για να μν ακουει τα αρνητικα σχολια? λες κ δν της φτανει το προβλημα της που θα το χει μια ζωη? επισης μιας κ ειμαστε σε φορουμ ψυχολογιας κ υποστηριξης, ας μην ξεχναμε κ τα ψυχοφαρμακα (περισσοτερο τα αντιψυχωσικα κ λιγοτερο τα αντικαταθλιπτικα) τα οποια ενιοτε προκαλουν αυξηση βαρους! εγω πχ περσυ πηρα ρισπερνταλ γτ ειχα ξεφυγει κ ειχα περιεργες ιδεες, τι επρεπε να κανω, να μν παρω? αφου δν γινοταν αλλιως! με αποτελεσμα να βαλω καμια 15 κιλα, τα οποια στη συνεχεια οταν επεστρεψα στην παλια αγωγη μ τα εχασα με προσπαθεια φυσικα! επισης μην ξεχναμε οτι δν εχουν ολη την ιδια μεταβολικη λειτουργια, π σημαινει οτι αλλοι χανουν πιο ευκολα κ αλλοι πιο δυσκολα! εχω φιλη π οταν κανει διαιτα κ πεφτει κατω απο 70 κιλα (ειναι ψηλη), ζαλιζεται! γι αυτην ειναι αλλιως ο οργανισμος της, τι να κανουμε! ας μην κρινουμε απο τη στιγμη π δν ξερουμε κ στην τελικη δν ειναι αναγκασμενος ο αλλος να μας πει τα παθολογικα κ ψυχολογικα του!! :)