νομιζω οτι ειναι ενα θεμα που θα μας βοηθουσε ολους....
τι θα θελαμε απο τη ζωη μας? πραγματοποιησημα κ μη...........
Printable View
νομιζω οτι ειναι ενα θεμα που θα μας βοηθουσε ολους....
τι θα θελαμε απο τη ζωη μας? πραγματοποιησημα κ μη...........
αυτο λυνει την απορια σου... http://www.youtube.com/watch?v=_vbDLHGC5oU
Οπότε κάποιος έχει να διαλέξει μεταξύ του να φανεί γκρινιάρης διαλέγοντας αυτά που δεν έχει αυτή τη στιγμή στη ζωή του (τους λόγους που τον έφεραν εδώ (αν και σίγουρα κάποιοι βρίσκονται εδώ απλά για το κουτσομπολιό))...να φανεί ειλικρινής και να φάει κρα...ή να φανεί ψεύτης ευχόμενος, παγκόσμια ειρήνη, καλοσύνη κλπ? :P
Όλοι νομίζω θα θέλουν κάτι που σίγουρα δεν έχουν τώρα. Αυτό δεν αρκεί?
Οπότε να πάω το ερώτημα σου ένα βήμα παρακάτω ειδικά μάλλον εφόσον έχεις ήδη προσθέσει το "πραγματοποιήσημα και μη" και το "θα μας βοηθούσε όλους"...
Γιατί δεν ρωτάς καλύτερα τι θα ήθελε κάποιος ΣΗΜΕΡΑ? το σήμερα που (πλέον) πέρασε και δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω να το ζήσεις αλλιώς. Να δούμε τις πικρίες για τα πράγματα που δεν κάναμε ΣΗΜΕΡΑ και ίσως να μας κοιτάξει και ο εαυτός μας και να πει "αν έχεις τα κότσια, κάντο αύριο".
ΥΓ: τα σκούρα θα είναι αν αύριο έχεις όντως τα κότσια και το κάνεις και σου σκάσει στη μούρη...μετά θα φτιάξουμε ένα άλλο thread με τίτλο "τι έκανες σήμερα και ευχόσουν να μην το είχες κάνει ποτε?" :P
το ανερτησα με το σκεπτικο των στοχων κ των ονειρων!!! αυτα που δν ξεκιναμε να κανουμε ποτε για διαφορους λογους... υπαρκτους κ μη....
Χμ Ωραιο Θεμα , σαν πρωτη σκεψη ειναι να επανενταχθω ξανα στον χωρο της εργασιας.. Να τελιωσω με τις σπουδες και να κυνηγήσω για αλλη μια φορα τα ονειρα μου
Οπότε το όνειρο του undetermined ειναι να κυνηγήσει τα όνειρα του....?
Βλέπεις hapy, γιαυτό προβλέπω μπέρδεμα!
εγω παντως θα ηθελα να ξεκινησω καποια στιγμη αυτα που θα ηθελα να κανω....
αρα αυτο που θελω ειναι να το παρω αποφαση!!! τι με σταματαει??? εγω...
γιατι??? μακαρι να ηξερα.........
στο παρελθον υπηρχαν πολα που τα ζηλευα αλλα η ζωη μου ειχε καπιο ενδιαφερον διακυμανσεις πανω κατω.. σημερα δε μπορω να πω οτι ζηλευω κατι αλλα εχω αλλο προβλημα η ζωη μου εχει γινει βαρετη και μονοπλευρη... νοσταλγω καπος τις δυνατες συγκινισεις του παρελθοντος...
θα ηθελα να εχω στην ζωη μου τους ανθρωπους που αγαπω και με αγαπουν.επισης θα ηθελαν να ερθει το μωρακι μας που περιμενουμε,πως και πως!!και οκ ενα εξοχικο για τις οικογεννειακες αποδρασεις δεν θα ηταν ασχημο!!!
Ωραιο θεμα ¨), φουλ ψυχοθεραπεια το φορουμ¨), εχει αλλαξει προσ το καλο το φορουμ! μπαβο!!, καλο το οτι γραφουν αρκετοι θεραπευτες πλεον.
Προσωπικα αυτο που θα ηθελα - ξερω οτι δεν νοιαζει τον κοσμο τι θα θελα, λογικο, αλλα το νοημα ειναι να γραφεις ,να γραφεις! να ανοιγεις το μυαλο σου !- αυτο που θα ηθελα πανω απο ολα ειναι την ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ!! και σωμα και ψυχη!! μετα , πολυ πιο κατω θα ηθελα να μπορεσω να βρω την ποθητη και πολυαναζητουσα "απολυτη αρμονια της ψυχης μου" ουτε υλικα αγαθα θελω ουτε ψηλες ξανθιες με κορμαρες!! ¨), αυτα θα ειναι το πιο ευκολο πραμα αν μπορεσω να βρω πρωτα απο ολα την "αρμονια"! γτ. τοτες θα μπορω, μπορεις να κανεις τα παντα!!
████▒▒█████▒████� �▒█████▒█▒▒▒█▒ █▒▒▒█▒█▒▒▒█▒█▒▒▒� �▒█▒▒▒█▒██▒▒█▒ ████▒▒█████▒█▒▒▒� �▒█▒▒▒█▒█▒█▒█▒ █▒▒▒█▒█▒▒▒█▒█▒▒▒� �▒█▒▒▒█▒█▒▒██▒ ████▒▒█▒▒▒█▒████� �▒█████▒█▒▒▒█▒
Ωραιο θεμα hapydays . Μιας κ εχω γευτει μια πολυ ωραια ζωη ,k αισθανωμαι χορτασμενος κ ευγνωμων , ας εχω κτθλψη , δεν πειραζει , θελω μια συντροφο ομως οπως την θελω εγω ( ειμαι λιγο κακομαθημενος , οι κοπελες με κακομαθαν!! ) .
Κ εννοειται οτι χωρις υγεια να τα βρασω ολα .....
...εμένα αυτή την εποχή μου λείπει μόνο η ξεκούραση ....αν το καλοσκεφτώ βέβαια θα ήθελα να κάνω ένα τρίχρονο ταξίδι το γυρο του κόσμου :ΡΡΡΡ
εμενα παλι μου λειπει η ξεκουραση ,του μυαλου κ της ψυχης μου.... εχω καιρο να νιωσω ξεγνοιαστη... κ αυτο ειναι που προσπαθω πρωτο καθε μερα, να πετυχω!!! ισως γι αυτο δν ξεκιναω κ τις προσπαθειες για να υλοποιησω τα ονειρα μου... βεβαια αυτα ειναι αμφιδρομα... κ με κραταει στασιμη
Και καταληγω οτι ακομα κ η καταθλιψη εχει τα καλα της .
Σε κανει να εκτιμησεις την ΥΓΕΙΑ σου , που την θεωρουσες δεδομενη , σε κανει πιο δυνατο στις αντιξοοτητες κ καταλαβαινεις ποσο ματαια ειναι τα ( πολλα ) υλικα αγαθα . Καποιος πολυ σωστα ειπε ' οποιος σκοπευει στην ευτυχια μεσω των επιγειων αγαθων , ειναι σε λαθος δρομο ' .
Τελικα ειναι απιστευτο ποσα λιγα πραγματα χρειαζομαστε για να ειμαστε ευτυχεις .
Απο τη ζωη μου...τί θα ηθελα....
Να ειχα περισσοτερα ατομα κοντα μου, αλλα πραγματικα κοντα μου, διπλα μου, οχι μονο στα λογια.
Εμένα νομίζω ότι μου έδειξε το αντίθετο Άγγελε. Για να είμαι ειλικρινής νομίζω πλέον πως το να ζητάς λίγα σε κάνει μίζερο στα μάτια των περισσοτέρων και αυτό σε απομακρύνει ακόμα περισσότερο απο αυτούς εντείνοντας την περιθωριοποίηση, μειώνοντας την αυτοεκτίμηση και διογκώνοντας την κατάθλιψη ώσπου τελικά γίνεις όντως μίζερος. Αν θες να είσαι μέρος του "κόσμου" πρέπει να διεκδικείς, να διεκδικείς επιθετικά και να διεκδικείς πολλά. Και φυσικά οτιδήποτε πνευματικό δεν μπορείς να το διεκδικίσεις οπότε ....
Κοιτώντας γυρω μου για το πως αλλάζουν τα θέλω των ανθρώπων ανάλογα με την ηλικία τους και οι αξίες τους όσον αφορά τον συνάνθρωπο τους και παλι βάση της ηλικίας τους με κάνει να σκέφτομαι πως σταθερές αξίες ίσως και να μην υπάρχουν....ίσως διαφορετικότητα επίσης να μην υπάρχει...ίσως όλα να είναι ηλικιακά. Οι άνθρωποι στα 20 τους θέλουν χαζομάρα, ξεγνοιασιά κλπ. Στα 40 τους θέλουν σταθερότητα, ασφάλεια κλπ. Το ότι η ισορροπίες αυτές δεν μπορούν να αλλάξουν ενώ παράλληλα η ζωή σε αναγκάζει να έχεις συγκεκριμένες ανάγκες. Στα 20 είναι το χαρτζιλίκι του μπαμπά και οι παροχές που "απαιτείς" κατα κάποιο τρόπο, στα 30-40 είναι η εξασφάλιση που θα "πρεπει" να σου παρέχει ένας σύντροφος πχ.
Θα μου πεις "έτσι ζουν οι "άλλοι"" ....
Θα σου πω...εσύ τι θες? να ζεις σε άλλο κόσμο? στο περιθώριο? Αν στα 20 δεν έχεις το χαρτζιλίκι και τις παροχές του μπαμπά και στα 30-40 δεν μπορείς να εξασφαλίσεις στον σύντροφο σου τότε δεν είναι λογικό να περιθωριοποιηθείς? Και δεν είναι πνευματικά τα αγαθά αυτά.
Σκέφτομαι καθημερινά τα "λάθη" που έχω κάνει στην ζωή μου....και που έμαθα ότι έμαθα? και που διάβασα ότι διάβασα? και ? Είμαι εδώ τώρα και τι έχω να πω οτι κέρδισα? τίποτα. Θεωρώ πως βρίσκομαι στο περιθώριο και αυτό με κάνει να βρίσκομαι στο περιθώριο ακόμα περισσότερο. Αν θα ήταν προτιμότερο να μην είχα ζήσει αυτή τη ζωή και να τα είχα κάνει όλα διαφορετικά?...μαλλον ναι γιατί αύριο μπορεί να πεθάνω.
Θα ήθελα έναν δικαιότερο κόσμο....
Απλα διαπιστωνω οτι μονο οι παιδικοι μου φιλοι ειναι ακομη εδω. Οσοι βρεθηκαν στην πορεια μου, αφου ενηλικιωθηκα, καπου, καπως, με απογοητευσαν. Για συναδελφους δεν συζητω καν...οσο μεγαλωνεις και γινεσαι καλυτερος, τοσο πιο πολυ στοχος γινεσαι. Πληρωνεις την επιτυχια με λιγα λογια. Ποσο μαλλον σε τετοιες εποχες, που ολοι μας λιγο πολυ εχουμε οικονομικα προβληματα.
Στα 20-30 σου όμως Άγγελε ήσουν και τελείως διαφορετικός άνθρωπος αν δεν κάνω λάθος απο αυτά που έχεις πει...οπότε είναι σαν να επιβεβαιώνεις άθελα σου αυτά που έγραψα.
Υποκατάστατο της εμπειρίας? Θα πρέπει να ορίσουμε την εμπειρία τότε....
Πώς σου ακούγεται το "μια ζωή χωρίς σκοτούρες" σαν υποκατάστατο της εμπειρίας?
Ωχ παιδιά μάλον εγω ζητάω πολλά.Η μάλον αυτή τη περίοδο μου φταίνε πολλά.
λοιπόν: θα ηθελα να ειχα μια δουλειά που η προσταμένη θα ήταν νορμάλ και οχι τρελή ωστε να πηγαινω ηρεμα καθε μερα.
θα ηθελα να ειχα περισσότερα χρήματα για να κάνω πολλααααα ταξίδια
Θα ηθελα φιλους στην πόλη μου που να μπορώ να εμπιστευτώ και να με ακούν χωρίς να με κρίνουν και να με κουτσομπολευουν
θα θελα το αγόρι μου να ερθει αμεσα στην πολη μου
θα θελα κάποιες μερες....να μην μου φταίνε ολα...και να τα βλέπω όλα αισιόδοξα.
Ουφ!!!!!Αυτά για την ώρα.
Και πάμε τωρα στο σημαντικότερο.Πως τα βρίσκουμε ολα αυτα????(Και ειδικά την ψυχική ηρεμία που ανέφερε καποιος)
Τι κάνουμε?ποσο μας βοηθάνε οι καταστάσεις??Γιατι να πρέπει να προσγειωθω??Ουφ!!!!
Θα θελα να μαθω αν υπαρχει θεος.
Εμενα παλι με μαθανε να μην θελω, ουτε να επιθυμω πραγματα..εμαθα οτι η ζωη μου και οι επιθυμιες μου υπαγορευονται και απαγορευονται απο αλλους εκτος απο εμενα. Οποτε γιατι να σκεφτω ή να εκφρασω επιθυμιες ή να κανω σχεδια αφου δεν προκειται ποτε να με αφησουν να κανω ουτε καν προσπαθεια να τα υλοποιησω? αν δεν κανεις σχεδια, γλιτωνεις την απογοητευση
Αν ομως δεν υπηρχαν οι περιορισμοι που ανεφερα και η απαισια ψυχολογικη μου κατασταση αυτο που θα ηθελα ειναι να αλλαξω τοπο διαμονης..να αλλαξω παραστασεις και ρυθμους..παντα ηθελα να φυγω απο την Αθηνα, θα ηθελα να μενω σε ενα αγαπημενο μου νησι τη Ροδο..
Ελαχιστοι ναι, ευχαριστω το συμπαν που εχω μια τοσο καταπληκτικη μητερα που με ακουει, ασχετως εαν γινεται το θυμα του πατερα μου. Κατα τ'αλλα ομως, εχω απομακρυνθει με πολλα ατομα, γιατι αλλαζουμε, ψαχνουμε αλλα πραγματα, δε με γεμιζουν και δεν τους γεμιζω. Για παραδειγμα, εμαθα πριν μια εβδομαδα κατι, το οποιο με στεναχωρησε ιδιαιτερα αλλα στη συνεχεια το αποδεχτηκα πιο ομαλα. Μια φιλη, με την οποια καναμε παρα πολυ καλη παρεα εδω και 8 χρονια περιπου, απο τοτε που ειχα φυγει εξω για σπουδες επαψε να εχει επαφες μαζι μου. Δεν απαντουσε στα μηνυματα, τηλεφωνηματα, σκαϊπ, τιποτα. Και επι ενα χρονο προσπαθουσα να βρω τον λογο. Ρωτουσα τους κοινους μας γνωστους, καθως η ιδια απλα δεν απαντουσε ποτε! Και εμαθα πριν μια εβδομαδα οτι δεν ηθελε πλεον να εχουμε επαφες γιατι εγω σκεφτομαι πολυ ρεαλιστικα και πρακτικα (σπουδες, καλη δουλεια, καλα χρηματα, κτλ κτλ), ενω αυτη ειναι ιδεαλιστρια, μιας και το επαγγελμα το δικο της, οπως και το δικο μου, ειναι ανθρωποκεντρικα και θα επρεπε να σκεφομαστε μονο τον συνανθρωπο και οχι τις καριερες. Θεωρησε λοιπον οτι εγω εχω γινει ενα κυνικο, ρεαλιστικο και ακρως επικεντρωμενο στην επιστημη μου ατομο, ενω θα επρεπε να ειμαι πιο ιδεαλιστρια και να μην κυνηγαω την καριερα μου. Ετσι, θελησε να με κανει περα, μιας που ο καινουριος της γκομενος εχει αυτη τη στιγμη προτεραιοτητα στα παντα.
ταυτιζομαι απολυτα με την πρωτη προταση σου How καθως βιωνω ακριβως την ιδια κατασταση με τους γονεις, αν δεν ειχα τη μητερα μου θα ειχα αυτοκτονησει.
οσον αφορα αυτο με τη φιλη που λες μου εχει συμβει το ιδιο καθως η "κολλητη" μου εφυγε για Γερμανια και εχουμε κοψει καθε ειδους επαφη, σε νιωθω πραγματικα...
Να ζω..........
Τι ωραίο θέμα!!!
Αρχικά 2 όχι και τόσο "σημαντικά" όνειρα,
θα ήθελα να καταφέρω να σπουδάσω στην καλών τεχνών και στη συνέχεια να ψαχτώ, ίσως και να σπουδάσω, μαθηματικά.
Αλλά το σημαντικότερο που θα ήθελα, είναι, κάποια στιγμή να μπορέσω να πω, πως ειλικρινά, αγαπώ τον εαυτό μου.
Πως έχω αλλάξει τα πράγματα που, σήμερα, με κάνουν να ντρέπομαι για τον χαρακτήρα μου.
Πως ακόμη κι αν βρίσκω κάτι καινούργιο, που δεν μ αρέσει μέσα μου, δε θα ισοπεδώνω τα πάντα με αποτέλεσμα να νιώθω μίσος για τον εαυτό μου,
αλλά θα εξακολουθώ να νιώθω περήφανη που το παλεύω και στη συνέχεια, να το αντιμετωπίζω...