Άσχημη σχέση γονιών, μετέπειτα προβλήματα.

Printable View

31-10-2013, 03:23
Paraskeui

Άσχημη σχέση γονιών, μετέπειτα προβλήματα.

Καλησπέρα σε όλους και θα μπω γρήγορα στο θέμα αν και μου είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω...Ειμαι 21 χρονών και δεν είχα ποτέ σχέση με κανένα αγόρι πέρα από φιλικες συναναστροφες αισθάνομαι οτι ειμαι περίεργη ίσως ακόμα και προβληματικη γι αυτό το γεγονος, δεν θεωρώ οτι δεν ειμαι εμφανίσιμη και ειλικρινά το γεγονος οτι δεν ειχα ποτε σχεση με θλίβει ιδιαιτερα ειδικά οταν ολες οι φιλες μου συζητουν τα προσωπικα τους και γω δεν εχω να πω τιποτα. Υποπτεύομαι οτι ισως να φταιει γι αυτο το γεγονος η σχεση με τον πατέρα μου. Η αληθεια βεβαια ειναι οτι πραγματικα δεν έχω καμια σχεση μαζι του ,ποτε δεν με επαιξε σαν παιδακι ,ποτε δεν συζητησαμε ποτε γενικα δεν καναμε τιποτα μαζι ζουμε στο ίδιο σπίτι αλλα ππραγματικα αυτος δεν ξέρει τιποτα για μένα προσωπικα .Οπως λέω παντα είναι καλώς πατερας αλλα ποτε δεν υπήρξε μπαμπας . Δεν μπορω να πω λεφτά μου έδινε πάντα, κάλυπτε παντα τισ αναγκες του σπιτιου
όπως κανει ενας οικογενειαρχης και καμια φορά αισθάνομαι ασχημα και λέω στον εαυτό μου οτι είμαι αχάριστη. Από παιδι θυμάμαι οτι αν δεν υπάκουα μετα την δευτερη φορα έτρωγα ξύλο μάλιστα το θεωρούσε την καλύτερη λύση μαλιστα , θυμαμαι πολλα περιστατικα που ακομα και οταν μετα υποστιριξε οτι απλα μου έδωσε μια σφαλιαριτσα ηταν πολυ πιο σοβαρο δεν θα ξεχασω ποτε οταν με ειδε να βλεπω ενα θριλερ με τον ξαδερφο μου και μπηκε στο δωματιο και με κλώτσησε στην μέση, ο ξαδερφος μου ειχε μεινει αφωνος η μανα απλα ηρθε μεσα και εκανε να με παρηγορήσει ,πραγμα εντελως αχρηστο, θυμαμαι ποτε δεν πηρε το μερος μου η δεν με υπερασπιστηκε μπροστα του, η μεση μου με πόναγε για μια ολόκληρη βδομάδα . Δεν μπορω να πω οτι ετρωγα ξύλο καθημερινα όμως πάντα υπηρχε αυτη η απειλη . Ακομα και σε περιστατικα που διαφωνουσαμε σαν έφηβη πλεον οταν δεν μπορούσε να μου δικαιολογίσει κατι με τα λογια μου ελεγε να σκασω για να μην τις φάω. Ομως το περιστατικο που ποτε δεν θα ξεχάσω στη ζωή μου ήταν οταν μια μερα διαφωνουσε με την μανα μου και την χτυπησε και την πέταξε στο πατωμα και την πατουσε, πραγματικα αυτο δεν το πιστευα οταν εγινε κοκαλωσα και στην συνεχεια ετρεξα και μπηκα στην μεση , είχαν βριστει με την μανα μου αλλα ποτε δεν πιστευα οτι θα το εβλεπα αυτο . Έτρεμα ολόκληρη... Η μανα μου εκλαιγε και πηγε διπλα στην αδερφη της εγω δεν ηξερα τι να κανω. Μετα απο εκεινη την μερα φοβομουν να φυγω απο το σπιτι για να μην αφησω την μανα μου απροστατευτη. Κατι τετοιο δεν ειχε ξανασυμβεί ουτε εχει ξανασυμβεί μεχρι σημερα . Βεβαια η σχεση τους ειναι απαισια μεσα στους τσακωμούς και τα βρισίδια. Δεν θέλω να κανω σχεση ουτε να παντρευτω ποτε μου, σκέφτομαι οτι αργα η γρηγορα θα καταληξουμε σαν τους γονεις μου. Κανεις στην οικογενεια μου (θειοι και θειες) δεν πιστευουν οτι ο πατερας μου θα μπορουσε ποτε να ειναι βιαιος εκτός βεβαια απο τον ξαδερφο μου, ολοι πιστευουν οτι απλα μου εριχνε κανα χαστουκακι οτι και να λεω εγω. Μαλιστα μια φορα με ειχαν πει και καλομαθημενο . Δεν λεω οτι ετρωγα ποτε καθημερινα ξυλο αλλα δεν νομιζω οτι αξιζα μια τετοια συμπεριφορα τοσο σαν παιδι οσο και σαν εφηβη .Βεβαια προς υπερασπίσει του θα ηθελα να πω οτι δεν μου έλειψε ποτε κατι υλικο και οτι παντα προσπαθουσε να πραγματοποιει τις επιθυμειες μου και εχει δουλέψει σκληρά στην ζωη του για να αποκτήσουμε οτι έχουμε σήμερα. Το προβλημα μου εμενα είναι οτι πραγματικα δεν μπορω να κανω σχεση με καποιο αγορι ακομα και οταν με εκλυει καποιος ειναι λεσ και γυριζει ενας διακοπτης μέσα μου και δεν μπορώ να δεθω μαζι του.
31-10-2013, 03:29
kerasi

Νταξει δε μας λες καμμια πρωτοτυπη ιστορια, απο τις χιλιοπαιγμενες στην ελληνικη κοινωνια. Η μανα σου γιατι δε χωρισε τοσο καιρο και καθεται και τις τρωει?
31-10-2013, 03:40
Paraskeui

Το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβηκε μόνο μια φορά, την συγκεκριμένη και δεν επαναλήφθηκε ποτέ μέχρι σήμερα όπως και λέω στο ποστ γι αυτό και σοκαρίστηκα τόσο...οσο για το αν είναι πρωτότυπη η όχι, δεν γράφω μυθιστόρημα φαντασίας για να με ενδιαφέρει η πρωτοτυπία.
31-10-2013, 03:44
kerasi

Αρα εννοεις την ξυλοφορτωσε μια φορα μονο. Γενικα ομως ειναι ενα ασχημο κλιμα. Γιατι παραμενει σ αυτη την κατασταση και δε τον σουταρει? Ειναι κριμα να περνανε τα χρονια της ετσι.
31-10-2013, 03:46
αλεξανδρος_77

εχω κ εγω απο το πατερα μου καπια ασχημα περιστατικα ενα δυο αλλα οχι παραπανω που μοιαζουν πολυ με τα δικα σου ναι θυμαμαι ενα δυο φορες που με χτυπησε κ αυτο που λες οτι φαιροταν ασχημα στη μανα μου κ πραγματι αργησα πολυ να βρω ανθρωπους να μιλησω μαζι τους κ να κανω φιλους... εγω ειμαι πολυ συζητισιμος αν θες να το συζητισουμε....
31-10-2013, 03:49
Paraskeui

Σε αυτο θα συμφωνήσω μαζί σου απλά πιστευω οτι μετά απο 25 χρονια γάμου απλά δεν ξέρει πως να το κάνει, επισης ειναι και ανεργη ισως αυτο της προκαλει ανασφαλεια.
31-10-2013, 03:52
αλεξανδρος_77

μηπως ο λογος που δεν εκανες φιλους ηταν οτι δε βρεθηκε καπιος καταληλος για σενα?
31-10-2013, 03:52
Paraskeui

Το χειροτερο ειναι η συμπεριφορα στη μανα μου εμενα δεν μου μιλάει τοσο άσχημα εκτοσ και αν τον εκνευρίσω αλλα αυτη η λεκτικη βια με την μάνα μου δεν αντέχεται .
31-10-2013, 03:52
kerasi

Ναι, εννοω πως δε το κανε απο τα πρωτα χρονια αν οχι τωρα? Εσυ σπουδαζεις τωρα ή οχι?
31-10-2013, 03:55
Paraskeui

Δεν ειναι απλα οτι δεν βρισκω καποιον που να μου αρεσει ειναι οτι δεν μπορω να εκφρασω τα αισθηματα μου και ισως βγαζω μια ψυχρη συμπεριφορα αλλα στην οσια ειναι οτι δεν μπορω πραγματικα να εμπιστευτώ καποιον για να κανουμε σχεση...ξερω οτι ισως ακουγεται λιγο περιεργο αλλα ετσι νιωθω
31-10-2013, 03:56
αλεξανδρος_77

Quote:

Originally Posted by Paraskeui

Το χειροτερο ειναι η συμπεριφορα στη μανα μου εμενα δεν μου μιλάει τοσο άσχημα εκτοσ και αν τον εκνευρίσω αλλα αυτη η λεκτικη βια με την μάνα μου δεν αντέχεται .

σαν αυτο δηλαδη που κανουν οι γωνεις μου που τσακωνονται συνεχεια...
31-10-2013, 03:57
Paraskeui

ναι αυτη τη στιγμη σπουδαζω 1 ακομα χρονο και ελπιζω να φυγω απο το σπιτι , θα ειχα φυγει απο αυτη την κωλοκατασταση πιο νωρις αν τα οικονομικα μου μου το επετρεπαν και δεν ανησυχούσα για την μανα μου
31-10-2013, 03:58
αλεξανδρος_77

Quote:

Originally Posted by Paraskeui

Δεν ειναι απλα οτι δεν βρισκω καποιον που να μου αρεσει ειναι οτι δεν μπορω να εκφρασω τα αισθηματα μου και ισως βγαζω μια ψυχρη συμπεριφορα αλλα στην οσια ειναι οτι δεν μπορω πραγματικα να εμπιστευτώ καποιον για να κανουμε σχεση...ξερω οτι ισως ακουγεται λιγο περιεργο αλλα ετσι νιωθω

ειχα κ εγω το ιδιο ακρβως προβλημα οταν ειχα πλησιασει στα 20 πρωτη φωρα γυναικα ζοριζομουν πολυ να της μιλω συνεχεια πρεπει απλα να κανεις το ιδιο να ζοριστεις να μιλας μεχρι να συνηθισεις
31-10-2013, 03:58
Paraskeui

ναι ειναι ενα σταδιο πριν τον χωρισμο που τσακώνονται συνεχεια με την παραμικρη αφορμη και σκεφτομαι αμαν πια χωριστε να ησυχασουμε αλλα δυστυχως στην δικη μου περιπτωση δεν βλεπω να χωριζουνε...
31-10-2013, 03:59
kerasi

O φαδερ μηπως εχει καμμια γκομενα?
31-10-2013, 04:01
Paraskeui

Ειναι αρκετα δυσκολο ειμαι και ντροπαλη σαν χαρακτηρας και καθε φορα που παω να φλερταρω με καποιον μου ερχονται στο μυαλο αρνητικες σκεψεις οπως το οτι θα μου πει ψεματα η οτι θα με πληγωσει με καποιον τροπο γενικα δεν μπορω να εμπιστευτω...
31-10-2013, 04:01
αλεξανδρος_77

μαλον αυτο που φταιει ειναι οτι οι γωνεις σου δε σου εμαθαν την επικοινωνια σα τους δικους μου για αυτο εχεις αυτο το θεμα
31-10-2013, 04:02
Paraskeui

αυτο το αποκλείω γιατι δεν βγαινει καθολου απο το σπιτι μονο για να παει στη δουλεια μετα μονο τηλεοραση και υπολογιστη
31-10-2013, 04:04
Paraskeui

συμφωνο δυστηχως ουτε με τον πατερα μου αλλα ουτε και μην την μητερα μου επικοινωνισα η συζήτησα ποτε . Η μητερα μου καμια φορα σαν εφηβη μου ελεγε να ειμαστε φιλεσ αλλα βλακειες δεν ηταν ατομο εμπιστοσυνης της ελεγα κατι και το λεγε στον πατερα μου
31-10-2013, 04:06
kerasi

Καλη χαζη κι αυτη!
31-10-2013, 04:07
αλεξανδρος_77

Quote:

Originally Posted by Paraskeui

Ειναι αρκετα δυσκολο ειμαι και ντροπαλη σαν χαρακτηρας και καθε φορα που παω να φλερταρω με καποιον μου ερχονται στο μυαλο αρνητικες σκεψεις οπως το οτι θα μου πει ψεματα η οτι θα με πληγωσει με καποιον τροπο γενικα δεν μπορω να εμπιστευτω...

εγω εκενα συνεχεια παρεα με μια πολυ κοινωνικοτερη απο μενα την εβλεπα συνεχεια να μιλα κ προσπαθησα να παρω μαθηματα απο αυτη.. κ ετσι εγινα ομιλιτικος πριν δεν ειμουν.... μου θυμιζεις πολυ τον εαυτο μου...
31-10-2013, 04:10
Paraskeui

πως το αντιμετωπισες γενικα το ολο θεμα ? Θέλω να πω πως καταφερες να ξεφυγεις απο την ολη κατασταση?
31-10-2013, 04:11
Paraskeui

όντως πολυ ασχημο!
31-10-2013, 04:12
αλεξανδρος_77

Quote:

Originally Posted by Paraskeui

πως το αντιμετωπισες γενικα το ολο θεμα ? Θέλω να πω πως καταφερες να ξεφυγεις απο την ολη κατασταση?

εγινα κολητσιδα στη φιλη μου αν κ δεν ηταν τοσο φιλη μου ειχα κατσικωθει διπλα της συνεχεια κ την εβλεπα πως μιλαγε
31-10-2013, 04:18
αλεξανδρος_77

κ επισης εκανα ενα φιλο που ηταν πολυ κοινωνικος κ ειχε ενα σωρο φιλους κ διπλα του εμεθα πολα
31-10-2013, 04:25
Paraskeui

Για να ειμαι ειλικρινής η κολλητή μου ειναι ετσι κοινωνικη παντα την θαυμαζα γι αυτο δεν μπορω να καταλαβω πως το κανει
31-10-2013, 04:27
αλεξανδρος_77

ειναι ταλενταρα αν κ στο τελος με αυτη που λεω μονο ξυλο που δε παιξαμε
31-10-2013, 04:30
Paraskeui

Ελα ρε! Ποπο άσχημη κατασταση φανταζομαι...το καλο ηταν οτι δεν ηταν και κολλητη σου.
31-10-2013, 04:35
αλεξανδρος_77

ειδες τελικα τι εγινε? μεγαλωσαμε σε παρομοιες καταστασεις κ κολησαμε κ οι 2 σε κοινονικους φιλους αυτο ενισχυει αυτο που πιστευα οτι ο καθε ανθρωπος αναλογα με τα βιοματα του ειναι πρδιεγεγραμενο οτι θα κολησει με καπιους ανθρωπους..
31-10-2013, 04:37
Paraskeui

Τι να πω τα ετερώνυμα έλκονται .Ισχυει ....
30-11-2013, 23:50
μυσπ

Κουραγιο φιλη μου,πιστευω οτι δεν ειναι καθολου αληθεια το οτι δεν θελεις να κανεις σχεση που θα καταληξει αργοτερα για γαμο κ παιδια απλα υπαρχει πολυ μεγαλος τρομος στην ζωη σου απο οσα περνας σπιτι κ φοβασαι μηπως κατι τετοιο επαναληφθει κ στην δικη σου ζωη,Πραγματικα δεν ειναι απαιραιτητο να εχεις την ιδια μοιρα με την μητερα σου πρεπει σιγα σιγα να ηρεμησεις για να καταφερεις να δεις πραγματικα ποια εισαι κ τι θελεις απο την ζωη σου κιολας,Εσυ δεν ευθυνεσαι ουτε στο παραμικρο για το πως εχει η κατασταση σπιτι σου κ ευελπιστω μην εχεις τυψεις για το ο,τιδηποτε,Πραγματικα κ εγω που ο πατερας μου ηταν σε αρκετα ομοιος με τον δικο σου καταφερα μεσα απο μια φιλη μου να γνωρισω τον ξαδερφο της που ειναι το αγορι μου κ θελουμε να κανουμε οικογενεια,Ειμαι τρομερα ικανοποιημενη που το αγορι μου δεν μοιαζει καθολου ετσι οπως ηταν ο πατερας μου κ νομιζω πως κ εσυ θα ηταν καλο καποτε να βρεις στην ζωη σου ενα αντρα που δεν θα μοιαζει καθολου ετσι οπως ειναι ο πατερας σου,Οσο μπορεις φροντισε να βγαινεις να κανεις γνωριμιες για να βρεθει κ για σενα ο καταλληλος αντρας κ για να ξεφευγεις απο το οικογενειακο περιβαλλον
26-02-2014, 23:05
dimitris17

gia sou paraskeui eime o antikoinonikos dimitris.katalaveno tn ebiria sou giati kai ego exo vrethei
se katastasi pou o pateras mou maxerose tin mana mou alla eftixos tn ekopse mono sta xeria kai efige
i gineka glitose ego eimoun pedaki totes protagonisteis se trelous kavgades.kai eine pragmatika komikodramatiko na zeis katastaseis
pou vlepeis se tainies.to mono pou boreis na kaneis eine i na ton ksegrapseis telios ap tn zoi sou
kai pistepse me eine i kaliteri ekdikisi an tin niotheis vevea, h na faneis poli anoteri pnevmatika
kai na tn sihoreseis kai as ehete kria sinestimata metaksi sas.afto pou prepei na kaneis pantos eine
na ksespaseis na peis ti niotheis stous gonis sou otan eise etimi fisika.
04-03-2014, 03:15
merylin15

Γεια σου Παρασκευή! Μόλις διάβασα το θέμα σου... Αυτό που έχω να πω είναι πως ο μπαμπάς σου μάλλον δεν είναι και τόσο καλός οικογενιάρχης όσο λες.
Πιστεύεις στ΄αλήθεια πως την αγάπη και τη φροντίδα τη δείχνουν πραγματικά τα υλικά αγαθά...; Εμένα ο άνθρωπος αυτός που περιγράφεις μου φαίνεται επικύνδινος.
Και νομίζω σε κάθε άνθρωπο που έχει ζήσει σε μια οικογένεια χωρίς ενδοοικογενιακή βία... Για να μπω στο θέμα! Όχι μόνο αχάριστη δεν είσαι, αλλα σου οφείλει και μια
πολύ μεγάλη συγγνώμη. Και ακόμα κι αν οφείλη και στη μητέρα σου, ομολογώ οτι κι εκείνη με τη σειρά της σειρά της είναι συνένοχη στην όλη κατάσταση.... Φοβάμαι πως η ανησυχίες σου στο θέμα των σχέσεων είναι σωστές... Ο μπαμπάς ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το πρόβλημα που περιγράφεις κ η μαμά σου έπρεπε να τον είχε σουτάρει αν
αλλα μάλλον δεν είχε στα υπόψην της πόσο κακό σου έκανε μένοντας σε αυτό το γάμο... Η εικόνα που έχουμε για τη σχέση των γονιών μας είναι αυτή που μας ακολουθεί στις σχέσεις μας και είναι πολύ δύσκολο να "απαλαγούμε απο αυτήν"... Χρειάζεσαι πολύ προσπάθεια για να αποβάλεις τα φαντάσματα που δημιούργησε ο πατέρας σου και το πρότυπο
ανδρός που "σε δίδαξε" να έχεις. Βλέπω όμως απο αυτά που περιγράφεις πως είσαι έξυπνο κορίτσι και καταλαβαίνεις αρκετά πράγματα. Η ζωή είναι μπροστά σου. Είσαι νέα κι έχεις
χρόνο- ευτυχώς- να δουλέψεις με τον εαυτό σου όσο χρειάζεται. Θα ήταν ίσως καλό να συζητούσες με έναν ειδικό - αυτό θα σ' έκανε να καταλάβεις πολλά πράγματα και πιστεύω θα
σε απελευθέρωνε. Όσο για το οικονομικό, υπάρχουν δημόσια κέντρα ψυχικής υγείας. Εγώ στη θέση σου θα το σκεφτόμουν να πάω για το καλό μου και για να έχω ένα καλύτερο μέλλον με το άλλο φύλο. Είναι μεγάλη η ζημιά που σου έκανε ο πατέρας σου και δεν χρειάζεται να τρως ξύλο κάθε μέρα για να θεωρήσεις οτι κάποιος άσκησε πάνω σου βία.
Τα υλικά αγαθά δεν κάνουν τον καλό γονιό. Καλύπτουν το συναισθηματικό κενό το οποίο έχει μέσα του και το χάδι που σου στέρησε... Σου εύχομαι τα καλύτερα και να βρεις
τη δύναμη να σταθείς στα πόδια σου. Όλοι αξίζουμε κάτι καλό. Σου αξίζει να αγαπηθείς και να έχεις μια όμορφη, αρμονική και τριφερή σχέση ,χωρίς σωματική ή λεκτική-
ψυχολογική βία, με έναν ένθρωπο που σ' αγαπάει και σ' εμπιστεύεται. Και σου εύχομαι να το βρεις. Όσο για την κατάσταση που περιγράφεις οτι ζεις καθημερινά...
Καλύτερα να βρεις, αν έχεις τη δυνατότητα, έναν τρόπο να μείνεις σε ένα σπίτι δικό σου χωρίς τους δικούς σου πάνω απο το κεφάλι σου.. Θα σου κάνει καλό λογικά.
Είσαι ενήλικη και έχεις δικαίομα να ζήσεις τη ζωή σου όπως τη θες εσύ... Συγγνώμη αν είπα κάτι το οποίο σε στενοχώρησε ή σε τάραξε . Προτίμησα όμως να είμαι ειληκρινής
στο τι πιστεύω μιας και μας περιγράφεις ένα πρόβλημα σου και λογικά θέλεις μια παραπάνω άποψη... Να'σαι καλά και να προσέχεις... :)
Φιλικότατα
Εύα
14-03-2014, 00:20
manosthess

διαβαζω τα οσα λετε.ολα ενδιαφερον!κι εγω εχω περιπου το ιδιο κλιμα σπιτι,ειναι αγαπημενοι αλλα ολοι την ωρα γκρινιαζουν(παιζει ρολο και το οικονομικο κομματι γιατι ζοριζομαστε παρα πολυ) για βλακειες!κι εγω μεγαλωσα σε ενα κλιμα με φωνες,παντα να τα ακουω στο τελος εγω!το να μην συζητας με τους γονεις πιανου φταιξιμο ειναι δικο μας η δικο τους?που δεν μας πηραν απο μικρα να μας αφηνουν να λεμε οτι αισθανομαστε?οταν μεγαλωνεις σε ενα περιβαλλον ολο με φωνες με εναν μπαμπα που να βγαζει συνεχεια τα νευρα σε εσενα μαλωνοντας για κατι που δεν εκανες!γεμιζεις ενοχες!εγω το παραδεχομαι αυτη τη στιγμη μενω με τους γονεις,η κατασταση ειναι ιδια,εγω αισθανομαι θηλια,εχω πολα κομπλεξ που μου δημιουργησαν και προσπαθω να τα αποβαλω μονος,γιατι μεγαλωσα με ενα οχι το ενα οχι το αλλο μη εκεινο μη αυτο,θα κανεις αυτο εκεινο!οσο για τα υλικα αγαθα ενα εχω να πω,ακομα και ο σκυλος με ενα χαδι χαιρεται!