υπαρχει ελπιδα?

γεια σας παιδια.ειμαι 20 χρονων και εκανα για 2 χρονια καθημερινη χρηση κανναβης και για ενα χρονο περιστασιακα ποιο σκληρων ναρκωτικων(lsd,mdma και καποιες λιγες φορες κοκα),αυτα τα εκοψα πριν 4μισι μηνες και το χορτο πριν 2 μισι.αφου εκοψα το χορτο(ισως γιατι τοτε καταλαβα τι παιζει μεσα στο κεφαλι μου) μετα απο λιγες μερες αρχησε να γκρεμιζεται ο κοσμος μου,εχασα το ενδιαφερον μου για τα παντα,απεραντι θλιψη,απομονωση,υπνηλιες στην αρχη και τωρα δεν κοιμαμαι καθολου καλα.στον μηνα πανω ξαναειπια χορτο και επαθα κατι σαν ψυχωση(εβλεπα τα πραγματα γυρω μου να κινουνται καπως περιεργα),αυτο υποχωρησαι μεσα σε λιγες μερες αλλα μου εχει μηνει ο φοβος οτι θα τρελαθω,μου εχει γινει εμονη,ακουω τους γειτωνες να μηλανε και αναρωτιεμαι αν ισχυει,ακουω τον αερα και βγαινω εξω να δω αν φυσαει...εχω χαζεψει τελειως,ξεχναω ευκολα,το κεφαλι μου ειναι τοσο θολωμενο απο την καμενιλα που νιωθω οτι θα κανω μπαμ και θα σπασω.προσπαθω να γυρησω πισω τον χρονο και να καταλαβω το γιατι?γιατι κατεστρεψα ετσι τον εαυτο μου?μια ζωη θα μετανιωνω...δεν ξερω αν θα μπορεσω ποτε αραγε να δω το μελλον αισιοδοξα και να κανω παλι ονειρα.υπαρχει αραγε επιστροφη?ειναι καποιος εδω που περασε τετοιο σταδιο μετα την διακοπη της χρησης και τωρα ειναι καλα?οτιδηποτε πειτε ειναι δεκτο,ετσι και αλλιως εχω κανει την αυτοκριτικη μου.σας ευχαριστω εκ των προτερων

είναι πολύ καλό και παρηγορητικό για σένα που νιώθεις ότι ήταν κακό,μπράβο που μετάνιωσες.
δεν ξέρω τι θα συμβεί κι αν υπάρχει επιστροφή.δεν έχω κάνει ποτέ χρήση και δεν ξέρω.
αλλά .......καλή υπομονή.Συγχώρησε τον εαυτό σου για αυτό που έκανε.Καλό είναι να ζητήσεις βοήθεια από ειδικούς.

σε ευχαριστω για το σχολιο σου...το εχω στο προγραμμα να παω σε καποιον ειδικο

Εβγαλες εις περας επιτυχως το δυσκολοτερο κομματι . Αυτη τη στιγμη δεν εχει τοση σημασια το γιατι κατεστρεΦες (και οχι κατεστρεΨες) τον εαυτο σου αυτα τα 3 χρονια, ουτε το να μετανιωνεις και να σε κατηγορεις. Αυτο μονο ασχημα μπορει να σε κανει να νιωσεις, και δεν υπαρχει λογος, γιατι ο,τι εγινε εγινε και δεν υπαρχει η δυνατοτητα να το αλλαξεις. Μπορεις ομως να σχεδιασεις το απο'δω και στο εξης, για να ειναι διαφορετικο και καλυτερο!
Ναι σαφως και υπαρχει επιστροφη, αλλα θελει προσπαθεια. Οπως και το καθετι σ'αυτη τη ζωη ομως...καθετι δυσκολο θελει αγωνα, και οχι τοσο για να το πετυχεις, οσο για να διατηρησεις το αποτελεσμα που πετυχες. Εκει κοιταξε να εστιασεις , οχι στο πως, ποτε, που και γιατι, πριν μερικα χρονια, εκανες για πρωτη φορα χρηση...
Επισης, θα σε συμβουλευα να πας σε καποιο ειδικο, για να σε βοηθησει να δεις πιο καθαρα, και για να σε κρατησει σταθερο στο στοχο σου, χωρις να παρεκκλινεις απ'αυτον!

κοκκινοσκουφιτσα 2 χρονια ηταν.απλα τον πρωτο χρονο επινα μονο φου και τον 2ο και τα αλλα μαζι...εσυ εχεις προσωπικη εμπειρια απο αυτα?

οχι οτι εχει τοσο σημασια αν ηταν 2 η 3 χρονια

Quote:

---

Originally Posted by Ντιμ

κοκκινοσκουφιτσα 2 χρονια ηταν.απλα τον πρωτο χρονο επινα μονο φου και τον 2ο και τα αλλα μαζι...εσυ εχεις προσωπικη εμπειρια απο αυτα?

---

Εγω μονο αλκοολ κ μπαφο επινα. Αλλα σε παρομοια φαση μ'εσενα ηταν καποιοι δικοι μου ανθρωποι, που τωρα ειναι μια χαρα !! :)

ελπιζω και εγω να ξεφυγω καποια στιγμη απο ολο αυτο.το μονο συγουρο ειναι οτι αν ξεφυγω θα βγω ποιο δυνατος...εμαθα πολλα απο τα λαθη μου αυτα

αφου καταλαβες οτι σου κανουν κακο και μπορεσες και πηρες την αποφαση να τα κοψεις,πιστευω ειναι ενα μεγαλο βημα,τωρα απο εκει και περα,θελει προσοχη,υπομονη και πιστευω και την βοηθεια καποιου ειδικου!

βασικα καταλαβα το κακο που μου εκαναν αφου τα εκοψα...και αυτο ειναι που με ανισυχει...νομιζω οτι αντι να γινομαι καλυτερα χοιροτερευω μερα με τη μερα

Γειά σου Φίλε Ντιμ..

διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα όσα λες.. κ μου θύμισες τον εαυτό μου πριν 15 χρόνια.. όταν ήμουν 18 που είχα βρεθεί σε παρόμοια φάση με σένα απο καταχρήσεις τότε..

Θέλω να σου πω ότι δεν έχεις να φοβηθείς κάτι.. απλά να δουλέψεις πάνω σ αυτό το κομμάτι που ανακάλυψες μέσω ενός ψυχοθεραπευτή/ψυχαναλυτή ώστε να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου κ να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα συναισθήματα που σε δυσκολεύουν σήμερα!!

Έψαχνα να σου στείλε pm αλλά δεν βρήκα.. μιας κ είμαι νέος στο forum

Επίσης θέλω να σου πω.. ότι μην φοβασαι για το αν υπάρχει ελπίδα..

σε διαβεβαιώνω.. ότι όχι μονο θα δεις τον εαυτό σου όπως παλιά.. αλλα θα τον ξεπεράσεις και θα εκπλαγείς με το πόσο ψηλά μπορείς να φτάσεις!

Επίσης για μένα αυτό που διαβάζω και περιγράφεις.. το θεωρώ πολύ φυσιολογικό! Απλά πρέπει να πάρεις απαντήσεις για την κρυμμένη μελαγχολία κ σύγχυση που κρύβεις μέσα σου.. ίσως να μην είναι τα ναρκωτικά τελικά .. αλλά αν το ψάξεις ίσως ο λόγος να είναι αυτός που σε οδήγησε κ στα ναρκωτικά!

φιλε λευτερη σε ευχαριστω πολυ για τα σχολια σου,με παρηγορουν πολυ αυτα που λες...σημερα σε τι κατασταση εισαι?τα εχεις αφησει ολα πισω?γυρνωντας τον χρονο πισω νομιζω οτι εμπλαιξα απο μαλακια μου στην αρχη,μετα ειδα οτι αρχιζω να γινομαι ποιο κοινωνικος(προσωρινα)και εκει την πατησα πιστευω,δεν αναλογιστηκα τις συνεπειες...οσο για την ψυχοθεραπει που λες,εχω κλησει σημερα ραντεβου με ψυχιατρο...για να δουμε

Γειά σου φίλε Ντιμ..

σήμερα νιώθω πιο δυνατός απο ποτέ με το συγκεκριμένο θέμα του παρελθόντος..
και κατάλαβα ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν σταματάει ποτέ εφόσον όλοι έχουμε την διάθεση όπως κ συ!

Την πλευρά της έντονης εφηβείας την αποδέχτηκα, την κατανόησα, την αγάπησα γιατί ήταν και είναι ένα κομμάτι δικό μου!

Όλα αυτά όμως αφότου δούλεψα με τους φόβους και τις ανασφάλειες μου κ έμαθα να τις ελέγχω και όχι να με ελέγχουν αυτές!

Σαφώς αυτό το σχολείο δεν τελειώνει ποτέ.....

Να συμπληρώσω ότι είσαι αρκετά νέος και ότι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου ώστε να εκπλαγείς με τις δυνατότητες και τα προτερήματα που έχεις κρυμμένα μέσα σου!!!

Ελπίζω να πάει καλά το πρώτο ραντεβού και να σου κερδίσει την εμπιστοσύνη ο συγκεκριμένος/η

χερομαι πολυ λευτερη για την κατασταση σου...ελπιζω να ερθει η στιγμη που θα βλεπω και εγω ετσι τα πραγματα...πηγα στον ψυχιατρο,μου ειπε οτι δεν εχω κατι το σοβαρο,και οτι ειναι λογικο αυτο μετα την αποχη απο τις ουσιες να περναω τετοια φαση και οτι δεν υπαρχει περιπτωση μονιμης βλαβης για 2 χρονια χρησης που εκανα εγω...και νιωθω καπως καλυτερα η αληθεια ειναι...μου εγραψε και καποια φαρμακα,αλλα το σκευτομαι για το αν θα τα παρω η οχι,ειμαι λιγο διστακτικος με αυτα

Hello Ντιμ, ελπιζω να γινεις καλυτερα και να εισαι δυνατος γτ η απεξάρτηση είναι δύσκολη αλλα περνάει. Έχω γνωστους π έχουν περάσει παρρόμοια φάση. όσο γ τ φάρμακα σίγουρα θα σ κάνουν καλό , ίσως όχι αμέσως αλλα βοηθάνε. έγω παίρνω αντικαταθ. λόγω καταθλιψης π πέρασα κ δύσκολων συπτωμάτων π είχα αλλα νιώθα καπος καλύτερα με τ καιρό! Υπομονη φιλε

Quote:

---

Originally Posted by Ντιμ

χερομαι πολυ λευτερη για την κατασταση σου...ελπιζω να ερθει η στιγμη που θα βλεπω και εγω ετσι τα πραγματα...πηγα στον ψυχιατρο,μου ειπε οτι δεν εχω κατι το σοβαρο,και οτι ειναι λογικο αυτο μετα την αποχη απο τις ουσιες να περναω τετοια φαση και οτι δεν υπαρχει περιπτωση μονιμης βλαβης για 2 χρονια χρησης που εκανα εγω...και νιωθω καπως καλυτερα η αληθεια ειναι...μου εγραψε και καποια φαρμακα,αλλα το σκευτομαι για το αν θα τα παρω η οχι,ειμαι λιγο διστακτικος με αυτα

---

Κ γω το πιστεύω 100% ότι αυτές οι καταστάσεις είναι αναστρέψιμες.. δεν έχεις να φοβηθείς κάτι!

Τώρα σχετικά με τα φάρμακα και γω δεν είμαι υπέρ οπότε επέλεξα να δουλέψω με ψυχαναλυτή και όχι ψυχίατρο ώστε να αποφύγω το μπλοκάκι με τις συνταγογραφήσεις του.. και δεν πήρα ποτέ στη ζωή μου τέτοιου είδους φάρμακα!

λευτερη πως ακριβως βοηθαει η ψυχαναλυση?(σορρυ για την αφελεια της ερωτησης μου αλλα δεν εχω ιδεα)λες τα προβληματα σου στον ψυχαναλυτη και αυτος δινει καποιες συμβουλες ως προ το που να κινηθεις για να καλυτερεψεις την ζωη σου?δωσε μου ενα παραδειγμα αν μπορεις

Γειά σου Ντιμ

εμένα προσωπικά η ψυχανάλυση λειτουργούσε ως εξής..
στο κάθε ραντεβού είχα την δυνατότητα να μιλήσω για όλα όσα με απασχολούσαν και να τα εκφράσω,
πάντα μέσα απο μια διαδικασία που μου επέτρεπε κ με βοηθούσε να ανοιχτώ και να εξωτερικεύσω όλες τις σκέψεις μου!

Κ η μέθοδος που ακολούθησα ήταν μη κατευθυντική, όπου ο ψυχοθεραπευτής σπάνια σου έδινε συμβουλές..
απλά είχε την δυνατότητα να σου προτείνει επικοινωνιακούς τρόπους ή ασκήσεις..
μέσα απ τα οποίες έδινες απαντήσεις απο μόνος σου στον εαυτό σου για όλα αυτά που σε απασχολούν.

Μέσα απ όλο αυτό σιγά σιγά ερχόταν η αυτογνωσία όπου περνώντας ο καιρός ένιωθα ότι αναλύοντας όλες τις τρελές και ανακατωμένες ερωτήσεις που μπλόκαραν το κεφάλι μου.. σιγά σιγά το φορτίο που κουβαλούσα μέσα μου, με τον καιρό σαν να γινόταν όλο και πιο ελαφρύ!

Αναλύαμε τους φόβους μου, τις ανασφάλειες μου,
τις πιο χαζές και τρελές σκέψεις μου και όλα είχαν ένα νόημα για μένα..
όλα σιγά σιγά είχαν μια απάντηση για μένα!

Ο φόβος ότι είμαι τρελός και ότι ολοένα τρελαινόμαι και περισσότερο...
η ανασφάλεια ότι είμαι καμένο χαρτί..
ο θυμός που ήταν κρυμμένος μέσα μου και με καταπίεζε και δεν το ήξερα..
το γιατί αισθάνομαι έτσι..
το ποιός είμαι τελικά εγώ σήμερα και τί θέλω πραγματικά απ την ζωή μου..

όλα αυτά και πολλά άλλα άρχισαν να εξωτερικεύονται, να βρίσκω τις απαντήσεις και να γιατρεύομαι αυτόματα..

Μέσα απ αυτη την διαδικασία παρατήρησα ότι είχα ξεκινήσει να ξεμπλοκάρω..
να βρίσκω πάλι την χαμένη και νέα μου ταυτότητα..
και να διαχειρίζομαι τους φόβους και τις ανασφάλειες μου..
καθαρά και μόνο μέσα απ την γνώση και την εξωστρέφεια των προβλημάτων μου!

Μετά μπκήκα σε ομάδες..
όπου ένιωσα οτι μπορώ να μοιραστώ τα πάντα με άλλους ανθρώπους,
οπότε εκεί ξαναένιωσα κοινωνικός μου τους ανθρώπους που παλιότερα φοβόμουνα να έρθω σε επαφή..

Είναι πολλά..

Στην πορεία έμαθα να αγαπάω τον εαυτό μου και να τον εμπιστεύομαι περισσότερο από ποτέ!

σε ευχαριστω πολυ λευτερη για τον χρονο σου...το προβλημα μου εμενα ειναι οτι δυσκολευομαι να εκφρασω αυτα που νιωθω(δειγμα του οτι εχω χαζεψει και οχι ντροπης)...αναφερεις στην αρχη για μια διαδικασια που σου επετρεπε να εκφραστεις...δηλαδη ο ψυχαναλητης χρησιμοποιει καποιες μεθοδους ωστε να σε ξεμπλοκαρει?επισεις καθε ποσο επισκεπτσοσουν τον ψυναλητη σου?γιατι εδω μπαινει και το οικονομικο στην μεση!

ΝΑΙ υπάρχουν τρόποι όπου ο ψυχαναλυτής χωρίς να σε πιέζει σου δίνει την ευκολία ώστε να εκφραστείς χωρίς να μπλοκάρεις!

στην αρχή ήταν 2 φορές την εβδομάδα..
μετά έγινε 1 φορά την εβδομάδα
και μετά από 1μιση χρόνο στην ομάδα που πήγα ήταν μιά φορά την εβδομάδα ή 1 φορά ανα 2 βδομάδες!!

Σίγουρα το οικονομικό κομμάτι είναι ένα μεγάλο θέμα για πολλούς.. ιδίως σήμερα με την κρίση
απ την άλλη γνωρίζω ότι πάρα πολλοί ψυχοθεραπευτές έχουν προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και έχουν ρίξει τις τιμές τους!

Απ την άλλη είναι επένδυση για τον ίδιο μας τον εαυτό.. το παρόν μας και το μέλλον μας

πωπωπω...το θεμα ειναι οτι δεν ειμαι οικονομικα ανεξαρτητος(πραγμα που με θληβει αλλα δεν ειμαι σε κατασταση να ψαχτω για δουλεια αυτη την περιοδο)και δεν θελω να επιβαρυνω την μητερα μου και αλλο...εν ολιγοις δεν με βλεπω να τα γλιτωνω τα μαμημενα τα ψυχοφαρμακα...παντως αν βρεις πως στελνεις πριβε προτεινε μου αυτον που εχεις υποψην σου

ΟΚ! θα σε χω στα υπόψη μου..

πο Ντιμ..σε καταλαβαινω.. κ εγς δν ειμαι οικονομικα ανεξαρτητος ουτε σε φαση γ ψαξιμο δουλειας αν κ ηθελα πολυ γ καλοκαιρι πφ.. κ νιωθω τυψεις πρεπει ν ζηταω συνεχεια..:/

μην παρεις τιποτα και μην πινεις
καλοκαιρι ειναι πηγαινε παραλια πινε κανα καφε το ποτακι σου χαλαρα το σαββατο κανε νηφαλια ζωη και μεχρι το τελος του καλοκαιριου θα εχεις ηρεμησει
αμα εκανες καταχρηση mdma για ενα χρονο ειναι οτι πιο φυσιολογικο να νιωθεις τωρα χαλια αλλα θα περασει απο μονο του