Νιώθω ένα μηδενικό

ας πω και γω την πονεμενη ιστορια μου....
απο που να αρχισω, και που να τελειωσω...
τα προβληματα με εχουν παρει αμπαριζα.
καταρχας να διευκρινισω οτι η διαγνωση μου ειναι μεταιχμιακη διαταραχη της προσωπικοτητας, την οποια βιωνω με γρηγορες εναλλαγες του συναισθηματος και με υπερμετρο αγχος, το οποιο μου εχει προκαλεσει αγοραφοβια.

παμε λοιπον...

1)η μητερα μου δεν μπορει να δεχθει με τιποτα(παρολο που της το εχουν επιβεβαιωσει πανω απο δεκα ψυχιατροι και ψυχολογοι) οτι εχω ψυχολογικο προβλημα και θεωρει οτι δεν πρεπει να παιρνω κανενα φαρμακο και οτι πρεπει να εργαζομαι.
(ζηλευω τρομερα τα ατομα που εχουν ενα υποστηρικτικο περιβαλλον)


2)ο πατερας μου, αν και ευκαταστατος, μου δινει μονο 70 ευρω τη βδομαδα για τα προσωπικα μου εξοδα στα οποια συμπεριλαμβανονται και τα καλλυντικα μου.
(ευτυχως μου δινει εξτρα για ψυχολογο 40 ευρω και σπανιως μου δινει εξτρα για ρουχισμο)

3)επειδη ειχα επαναπαυθει στην ιδεα οτι θα μου αγοραζε την προηγουμενη βδομαδα η θεια μου λαθραια τσιγαρα, ξεφυγα απο τον προυπολογισμο.
ειχα ξεμεινει με 50 ευρω και αυτο με αγχωσε παρα μα παρα πολυ.
αντι να κανω οικονομια, εκλεψα απο την αδερφη μου 10 ευρω (νιωθω φριχτα για αυτο) και δανειστικα απο τον φουρναρη της γειτονιας αλλα 10.

4)ο ψυχιατρος μου ειναι ενας ΜΑΛΑΚΑΣ!!!
με εχει φορτωσει με αντιψυχωτικο σε θανατηφορα δοση(30 μγ ζυπρεξα) και θελει να μου κοψει το αγχολυτικο.
ρε ΜΑΛΑΚΑ αγχος εχω!!!δεν εχω ψυχωση!!!
θα τον αλλαζα χαλαρα αλλα επειδη εχω βιβλιαριο αποριας και δικαιουμαι φαρμακα μονο απο κρατικο νοσοκομειο, δεν γινεται να τον αλλαξω
(ειναι πολυ κοντα μου το νοσοκομειο στο οποιο εργαζεται και λογω αγοραφοβιας δεν με παιρνει να τρεχω αλλου-συν τοις αλλοις ειναι ο μοναδικος ψυχιατρος του συγκεκριμενου νοσοκομειου)

φφφφφφφφφ.....τα ειπα και ξαλαφρωσα καπως....

Καλημέρα fragile, ότι σε έχουν πάρει τα προβλήματα αμπάριζα το περιγράφεις πολύ αναλυτικά και είναι κατανοητό... μηδενικό όμως γιατί νιώθεις;
Κανένας δεν είναι μηδενικό σε κάτι έχεις και συ να προσφέρεις, κυρίως σ΄αυτή την φάση στον εαυτό σου.. που είναι νομίζω και το πιο σημαντικό..
οκ οι εναλλαγές συναισθημάτων μπορεί να σε κάνουν να νιώθεις έτσι .... αλλά επειδή κάποιες στιγμές προφανώς θα βρίσκεις το κουράγιο σου βοήθα κι εσύ τον
εαυτό σου όσο μπορείς..προσπάθησε να επικοινωνήσεις καλύτερα το πρόβλημα σου με τους γονείς σου...και την αδερφή σου.. μίλησε τους, ειδικά σε κείνη..
να σε καταλάβουν μάλλον αδύνατο.. να σε βοηθήσουν όμως μπορούν ..μίλα τους λοιπόν χωρίς να τσακώνεστε..νομίζω , χωρίς να ξέρω ότι μάλλον αυτό συμβαίνει..
εσύ στα θέματα αυτά είσαι πιο ''έμπειρη''....βρες λοιπόν την ευκαιρία να έρθεις πιο κοντά με τους δικούς σου...

καλημερα IVAN!
δυστυχως δεν υπαρχει πεδιο συνενοησεως με τους δικους μου.
αρκει να σου πω οτι πριν λιγο ζητησα απο τον πατερα μου 3,5 ευρω για να γυρισω αυριο με ταξι απο το σουπερ-μαρκετ και μου ειπε θα δουμε.
του λεω μπορεις να μου τα δωσεις απο τωρα επειδη αγχωνομαι και η απαντηση του ηταν "και γω αγχωνομαι οταν μου ζητας λεφτα"
δεν αγχωνεται οταν δινει για φρουτα 60 ευρω τη βδομαδα και αγχωνεται οταν το παιδι του, του ζηταει 3,5 ευρουλακια, ενω ξερει οτι εχω θεμα σοβαρο με το ποδι μου και οτι με τα φαρμακα που παιρνω δεν κανει να κυκλοφορω μεσα στον ηλιο.
οσων αφορα την αδερφη μου, με αγαπαει, με λατρευει αλλα οσες φορες της εχω ζητησει χρηματα, το εχει αρνηθει.
βλεπεις λοιπον γιατι νιωθω σκουπιδι?
γιατι πολυ απλα νιωθω αδικημενη και παραμελημενη...

εδω και δυο ωρες κλαιω....
κλαιω γιατι εκλεψα την αδερφουλα μου που κυριολεκτικα με λατρευει.
ηρθε το πουλακι μου με τα αθωα ματακια του και μου ειπε "μου λειπουν 10 ευρω" και εγω εκανα την παπια εκμεταλευομενη την αθωοτητα της λεγοντας της "καποιο λαθος θα εκανες" μην παει και στερηθω τα 60 τσιγαρα τη μερα, τα 3 λιτρα κοκα-κολα και τους ετοιμους καφεδες.
την αγαπαω πολυ.
δεν θα της το ξανακανω.
Χριστε μου βοηθησε με να ξαναβρω την αξιοπρεπεια μου...
να αγαπησω περισσοτερο τον εαυτο μου....
να βρω την παληα φρατζαιλ...
ποναω τοσο πολυ που ωρες-ωρες απορω πως τον αντεχω τοσο πονο.
και δεν ειναι μονο το οικονομικο.
τα χρηματα φερνουν ηρεμια, οχι ομως και ευτυχια.
οχι δεν θελω να πεθανω.
να ζησω διαφορετικα θελω.
μια ζωη με λιγοτερο πονο, με περισσοτερη αξιοπρεπεια, με λιγοτερη (ηθελημενη ή μη) παραιτηση...

Ξεκίνα να ελαττώνεις τα τσιγάρα-το αλκόολ που κάπου αλλού λες ότι πίνεις και επέστρεψε της αδερφής σου τα 10 ευρώ γιατί αν την κοροϊδεύεις θα σταματήσει να σε αγαπάει και θα σου φερθεί με τον ίδιο τρόπο.

Θυμάμαι τον εαυτό μου την εποχή που δεν μπορούσα να κλάψω!
Ότι και αν συνέβαινε εγώ ήμουν ψυχρή... απόμακρη... απάνθρωπη... μια άψυχη μηχανή...
Ένα απόγευμα, γυρνώντας από τον θεραπευτή μου, ένιωσα έναν πόνο στην αριστερή μου πλάτη!
Ο πόνος μεγάλωνε και επεκτείνονταν! Το βράδυ υπέφερα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να σταθώ πουθενά.
Ξαφνικά τα μάτια μου άρχισαν να τρέχουν καυτά δάκρυα... σε λίγο έκλαιγα με λυγμούς!
Είχα πάνω από 10 χρόνια να κλάψω! Έπεσα στο κρεβάτι με τα μάτια μου να κλαίνε!
Το πρωί ξύπνησα και πάλι έκλαιγα... και έκλαιγα, έκλαιγα ασταμάτητα 3 μέρες...
στο τέλος της τρίτης μέρας, ο πόνος στην πλάτη είχε εξαφανιστεί μόνος του...
ο πόνος είχε λιώσει από τα δάκρυα... αυτό μου είπε ο θεραπευτής μου αργότερα...
ότι τα δάκρυα ξεπλένουν την ψυχή....

Συγνωμη..περα απο το ψυχολογικο προβλημα που εχεις..Σε ευχαριστει η ζωη που κανεις?Εχω διαβασει απειρα θεματα σου και το προβλημα σου ειναι τα λεφτα που σου δινουν αλλα δεν σου φτανουν γιατι πρεπει να καπνισεις 60 τσιγαρα την ημερα και να πιεις τρια λιτρα κοκα κολα!Οπως ειπες και εσυ αγχος εχεις και οχι κατι σοβαροτερο..αρα λοιπον θα μπορουσες να ησουν πιο λειτουργικη αν προσπαθουσες εστω και λιγο και δεν επαναπαυοσουν στο εβδομαδιαιο χαρτζιλικι της κοκα κολας και του τσιγαρου.
Εδω ανθρωποι που πασχουν απο ψυχωσεις και αλλα πιο σοβαρα ψυχικα νοσηματα και μπορουν και εργαζονται με τις οποιες δυσκολιες τους!Εσυ γιατι εχεις κλειστει σε αυτο το μοτιβο ζωης?Οχι δεν εισαι μηδενικο,απλα εχεις βολευτει σε μια κατασταση με την δικαιολογια του "ειμαι αρρωστη".

Quote:

---

Originally Posted by Fairy Godmother

ότι τα δάκρυα ξεπλένουν την ψυχή....

---

οντως.
ειναι πολυ λυτρωτικο το κλαμα.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Συγνωμη..περα απο το ψυχολογικο προβλημα που εχεις..Σε ευχαριστει η ζωη που κανεις?

---

εσυ απο το παραπανω μου μηνυμα τι συμπερασμα βγαζεις?
οτι μου αρεσει η ζωη μου?
οτι ειμαι ευτυχισμενη?

Oχι!Αλλα σου λεω οτι εστιαζεις στα τσιγαρα,τα λεφτα και την κοκα κολα..Δλδ αν σου εδιναν 170 ευρω θα ησουν καλυτερα?Αν δεν κινητοποιηθεις λιγο,οχι μονο εσυ αλλα ο καθενας μας,δεν βγαινει η ζωη..

Συμφωνώ μ αυτά που ειπώθηκαν για το κλάμα...αλλά αυτό είναι κάτι προσωρινό κάποτε τελειώνουν κι αυτά...και έτσι πρέπει..
πρέπει, όπως σου έγραψαν κι άλλοι εδώ να κάνεις κι εσύ κάτι για τον εαυτό σου... οκ ίσως να χεις κάνει πολύ υπομονή..αλλά κι αυτή από μόνη της δεν φτάνει..
έχεις κουραστεί και πλέον κάνεις πράγματα που δεν τα θέλεις ούτε εσύ η ίδια...μείωσε το κάπνισμα όσο μπορείς..και τα αναψυκτικά ... προσπάθησε όσο μπορείς να αυτονομηθείς
ξέρω πως οι δουλειές είναι σπάνιες και κακοπληρωμένες μα για σένα θα είναι διπλή η διέξοδος..θα απασχολείτε με κάτι το μυαλό σου και θα έχεις και τα δικά σου χρήματα..
μην εκνευρίζεσαι όσο μπορείς με τους δικούς σου... εσύ χάνεις στην τελική...και στεναχωριέσαι ...νιώθω πολύ καλά τι εννοείς ότι αδικήσε ..κι είναι άσχημο συναίσθημα ..το χειρότερο
αλλά ..νομίζω ότι κυρίως εσύ αδικείς τον εαυτό σου... γιατί δεν πιστεύεις..σ αυτόν.... αν το κάνεις αυτό ..θα βρεις ένα δρόμο, ένα μονοπάτι...νομίζω ότι αναλώνεις τον εαυτό σου...και στο τέλος θα τον χάσεις...

Tο να νιωθεις ενα μηδενικο , ειναι δειγμα υγειας , κ εγω ετσι νιωθω , το να νιωθεις οτι εισαι κατι ειναι αρρωστημενο.....................

διαβάζω - διαβάζω και ψυχοπλακώνομαι εδώ μέσα:D

Fragile, λες ότι θες να βρεις την παλιά φρατζάιλ....
Πώς ήταν? Θέλεις να πεις λίγα λόγια για την παλιά φρατζάιλ?

Quote:

---

Originally Posted by Fairy Godmother

Fragile, λες ότι θες να βρεις την παλιά φρατζάιλ....
Πώς ήταν? Θέλεις να πεις λίγα λόγια για την παλιά φρατζάιλ?

---

να σου απαντησω καλη μου.
ειμαι σε αυτο το "τριπακι" της μιζεριας εδω και εφτα χρονια περιπου
(δεν θα ηθελα να αναφερω την ηλικια μου)
πριν εφτα χρονια λοιπον η φρατζαιλ, ηταν μια κοπελα που σπουδαζε, παραλληλα δουλευε, ειχε κοινωνικη ζωη και ηταν αυτο που λεμε "η ψυχη της παρεας".
καποια στιγμη την φρατζαιλ αρχισε να την παιρνει η κατω βολτα.
παραιτηθηκε απο τα παντα.
απο την ιδια την ζωη.
στην αρχη αυτο εγινε απο συνειδητη επιλογη
η επιλογη εγινε συνηθεια
η συνηθεια εγινε "αρρωστια"
(προυπηρχε η "αρρωστια" απλα τα τελευταια εφτα χρονια επιδεινωθηκε τραγικα)

Quote:

---

Originally Posted by angelos88

διαβάζω - διαβάζω και ψυχοπλακώνομαι εδώ μέσα:D

---

μην διαβαζεις :P

πολύ θράσος έχεις για μηδενικό :p

Quote:

---

Originally Posted by fragile

ας πω και γω την πονεμενη ιστορια μου....
απο που να αρχισω, και που να τελειωσω...
τα προβληματα με εχουν παρει αμπαριζα.
καταρχας να διευκρινισω οτι η διαγνωση μου ειναι μεταιχμιακη διαταραχη της προσωπικοτητας, την οποια βιωνω με γρηγορες εναλλαγες του συναισθηματος και με υπερμετρο αγχος, το οποιο μου εχει προκαλεσει αγοραφοβια.

παμε λοιπον...

1)η μητερα μου δεν μπορει να δεχθει με τιποτα(παρολο που της το εχουν επιβεβαιωσει πανω απο δεκα ψυχιατροι και ψυχολογοι) οτι εχω ψυχολογικο προβλημα και θεωρει οτι δεν πρεπει να παιρνω κανενα φαρμακο και οτι πρεπει να εργαζομαι.
(ζηλευω τρομερα τα ατομα που εχουν ενα υποστηρικτικο περιβαλλον)


2)ο πατερας μου, αν και ευκαταστατος, μου δινει μονο 70 ευρω τη βδομαδα για τα προσωπικα μου εξοδα στα οποια συμπεριλαμβανονται και τα καλλυντικα μου.
(ευτυχως μου δινει εξτρα για ψυχολογο 40 ευρω και σπανιως μου δινει εξτρα για ρουχισμο)

3)επειδη ειχα επαναπαυθει στην ιδεα οτι θα μου αγοραζε την προηγουμενη βδομαδα η θεια μου λαθραια τσιγαρα, ξεφυγα απο τον προυπολογισμο.
ειχα ξεμεινει με 50 ευρω και αυτο με αγχωσε παρα μα παρα πολυ.
αντι να κανω οικονομια, εκλεψα απο την αδερφη μου 10 ευρω (νιωθω φριχτα για αυτο) και δανειστικα απο τον φουρναρη της γειτονιας αλλα 10.

4)ο ψυχιατρος μου ειναι ενας ΜΑΛΑΚΑΣ!!!
με εχει φορτωσει με αντιψυχωτικο σε θανατηφορα δοση(30 μγ ζυπρεξα) και θελει να μου κοψει το αγχολυτικο.
ρε ΜΑΛΑΚΑ αγχος εχω!!!δεν εχω ψυχωση!!!
θα τον αλλαζα χαλαρα αλλα επειδη εχω βιβλιαριο αποριας και δικαιουμαι φαρμακα μονο απο κρατικο νοσοκομειο, δεν γινεται να τον αλλαξω
(ειναι πολυ κοντα μου το νοσοκομειο στο οποιο εργαζεται και λογω αγοραφοβιας δεν με παιρνει να τρεχω αλλου-συν τοις αλλοις ειναι ο μοναδικος ψυχιατρος του συγκεκριμενου νοσοκομειου)

φφφφφφφφφ.....τα ειπα και ξαλαφρωσα καπως....

---

MONO 70 ευρω την εβδομαδα ΚΑΙ για τα καλλυντικα + 40 για τον ψυχολογο??????? ΤΙ λες ρε παιδακι μου, εσυ ζεις ενα δραμα!!!!!!!!!!!

λιλιουμ σιγουρα δεν ζω ενα δραμα σε σχεση με αλλα ατομα στις μερες μας, αλλα θα μπορουσες να μου πεις αυτο που ειπες, χωρις ειρωνια.

Quote:

---

Originally Posted by angelos88

πολύ θράσος έχεις για μηδενικό :p

---

σε πειραζω γιατι σε εχω συμπαθησει :)
μονο οσους συμπαθω πειραζω :)

Quote:

---

Originally Posted by fragile

λιλιουμ σιγουρα δεν ζω ενα δραμα σε σχεση με αλλα ατομα στις μερες μας, αλλα θα μπορουσες να μου πεις αυτο που ειπες, χωρις ειρωνια.

---

καλα, και εσυ θα μπορουσες να σκεφτεις καλυτερα τι γραφεις, πριν τα γραψεις! Αλλα η οριακη διαταραχη sucks, αλλιως το μηνυμα μου θα ηταν ακομα χειροτερο!

Εχεις αγοραφοβια, αγχος, κυκλοθυμια, οριακη διαταραχη και γκρινια για ολα αυτα, οκ.
Με αντιψυχωτικα, με το να μη δουλευεις, να πηγαινεις σε εναν ψυχολογο που ειναι αμφιβολο αν σε βοηθαει κατ εμε αφου εισαι σε αυτη την κατασταση καιρο τωρα φανταζομαι, να περιμενεις λεφτα απο τον μπαμπα, να κλεβεις κιολας απο την αδερφη και να οδυρεσαι για ολα αυτα χωρις να κανεις κατι εσυ ουσιαστικο, πιστευεισ οτι ολα αυτα ειναι αρκετα ωστε να συντελεσουν στο να καλυτερεψει η κατασταση σου?

Quote:

---

Originally Posted by fragile

σε πειραζω γιατι σε εχω συμπαθησει :)
μονο οσους συμπαθω πειραζω :)

---

οκ , να με πειράζεις..

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

καλα, και εσυ θα μπορουσες να σκεφτεις καλυτερα τι γραφεις, πριν τα γραψεις! Αλλα η οριακη διαταραχη sucks, αλλιως το μηνυμα μου θα ηταν ακομα χειροτερο!

Εχεις αγοραφοβια, αγχος, κυκλοθυμια, οριακη διαταραχη και γκρινια για ολα αυτα, οκ.
Με αντιψυχωτικα, με το να μη δουλευεις, να πηγαινεις σε εναν ψυχολογο που ειναι αμφιβολο αν σε βοηθαει κατ εμε αφου εισαι σε αυτη την κατασταση καιρο τωρα φανταζομαι, να περιμενεις λεφτα απο τον μπαμπα, να κλεβεις κιολας απο την αδερφη και να οδυρεσαι για ολα αυτα χωρις να κανεις κατι εσυ ουσιαστικο, πιστευεισ οτι ολα αυτα ειναι αρκετα ωστε να συντελεσουν στο να καλυτερεψει η κατασταση σου?

---

μην τσακωνεστε ρε παιδια..ετσι κι αλλιως οι περισσοτεροι σκατά είμαστε εδώ μεσα

Quote:

---

Originally Posted by angelos88

οκ , να με πειράζεις..

---

:) :) :) :)

λιλιουμ δεν μου αρεσει η ζωη μου, ουτε αυτα που κανω.
σχεδον καθε βραδυ κλαιω.
απλα δεν μπορω να βρω τη δυναμη να αλλαξω τη ζωη μου.

βασικα μιλας με ενα τροπο που ξεφευγεις απο το οπτικο μου πεδιο αλλα υποψιαζομαι οτι αν σε ηξερα καλυτερα θα ειχαμε συνενοηθει τελεια.
ετσι παντως οπως τα λες εγω δε βγαζω ακρη.

οι υπολοιποι αλεξανδρε πως βγαζουν ακρη?
μπορει να εχω 5.000 κουσουρια, αλλα το λεξιλογιο μου δοξα τω Θεω νομιζω οτι ειναι οκ.

δε με πειθει απλα ολο αυτο οτι το προβλημα ειναι τα τσιγαρα κ τα λεφτα οσο μεντιουμ κ αν ειμαι δε μπορω να βρω κατι που δεν εχω καμια ορατοτητα σε αυτο...

καταρχην εγω οταν βλεπω κατι που υποψιαζομαι οτι το καταλαβενω προσπαθω να διαπιστωσω αν εχω δικιο αλλα ετσι οπως κανεις μου δινεις την εντυπωση οτι πιστευεις οτι στα πμ θα συναντησεις τον απαισιο δρακουμελ μπουχαχαχα κ ετσι δε μπορω να συνενοηθω....

Φράτζιλ,γενικά έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι,παρότι υπάρχουν όλα αυτά τα προβλήματα;
Υπάρχει κάτι που θα σου άρεσε να κάνεις και να νιώσεις καλύτερα;

νταιανα μου υπαρχει η πιθανοτητα να ξεκινησω δωρεαν γκρουπ-θεραπι απο οκτωβρη (στο νοσοκομειο απ'οπου παιρνω τα φαρμακα)
εγω το κινηγυσα και το θελω διακαως!!!
περασα απο δυο συνεντευξεις και μου ειπαν οτι εαν τελικα πραγματοποιηθει, θα ειμαι σιγουρα μεσα στα ατομα που θα λαβουν μερος.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!
ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!
αλλα μου ειπαν οτι δεν ειναι σιγουρο, γιατι ψαχνουν να βρουν ατομα που να ταιριαζουν οσων αφορα την ψυχοπαθολογια τους και την ηλικια τους.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

λιλιουμ δεν μου αρεσει η ζωη μου, ουτε αυτα που κανω.
σχεδον καθε βραδυ κλαιω.
απλα δεν μπορω να βρω τη δυναμη να αλλαξω τη ζωη μου.

---

αυτο το τελευταιο ειναι το πρωτο και πιο σημαντικο πραγμα που πρεπει να κανεις. Δεν ξερω πως, μαζεψε ολο το κουραγιο τη δυναμη το θαρρος τις ελπιδες και κανε κατι. Μονο τα ψυχοφαρμακα και οι τρελογιατροι δε βοηθανε. Για αυτο λεει συν Αθηνα και χειρα κινει.. Ξερω φαινεται δυσκολο αλλα ειναι το μονο που μπορεις να κανεις για να βγεις απο αυτη την συγκεκριμεη, ασχημη το καταλαβαινω, κατασταση.. Και στο λεει καποια που ειναι κυκλοθυμικη με αρκετα οριακα στοιχεια.

το γκρουπ-θεραπι που κυνηγαω δεν ειναι ενα πρωτο βηματακι για να βγω απο το τελμα της μοναξιας και της μιζεριας που με δερνει?
πια ειναι η αποψη σου?
αλλα θα γινει??? :(

Quote:

---

Originally Posted by fragile

νταιανα μου υπαρχει η πιθανοτητα να ξεκινησω δωρεαν γκρουπ-θεραπι απο οκτωβρη (στο νοσοκομειο απ'οπου παιρνω τα φαρμακα)
εγω το κινηγυσα και το θελω διακαως!!!
περασα απο δυο συνεντευξεις και μου ειπαν οτι εαν τελικα πραγματοποιηθει, θα ειμαι σιγουρα μεσα στα ατομα που θα λαβουν μερος.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!
ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!
αλλα μου ειπαν οτι δεν ειναι σιγουρο, γιατι ψαχνουν να βρουν ατομα που να ταιριαζουν οσων αφορα την ψυχοπαθολογια τους και την ηλικια τους.

---

Σου εύχομαι να γίνει αυτό που θες Φράτζιλ,μακάρι να σε επιλέξουν-αν δεν σε επιλέξουν εκεί μην τα παρατάς,υπάρχουν άλλες ομάδες που κάνουν ωραία πράγματα.
Καλή αρχή σου εύχομαι.!

σε ευχαριστω πολυ :)

Quote:

---

Originally Posted by fragile

να σου απαντησω καλη μου.
ειμαι σε αυτο το "τριπακι" της μιζεριας εδω και εφτα χρονια περιπου
(δεν θα ηθελα να αναφερω την ηλικια μου)
πριν εφτα χρονια λοιπον η φρατζαιλ, ηταν μια κοπελα που σπουδαζε, παραλληλα δουλευε, ειχε κοινωνικη ζωη και ηταν αυτο που λεμε "η ψυχη της παρεας".
καποια στιγμη την φρατζαιλ αρχισε να την παιρνει η κατω βολτα.
παραιτηθηκε απο τα παντα.
απο την ιδια την ζωη.
στην αρχη αυτο εγινε απο συνειδητη επιλογη
η επιλογη εγινε συνηθεια
η συνηθεια εγινε "αρρωστια"
(προυπηρχε η "αρρωστια" απλα τα τελευταια εφτα χρονια επιδεινωθηκε τραγικα)

---

Ευχαριστώ, κορίτσι μου, για την απάντηση!!!!
Τι σπούδαζες? Τελείωσες τις σπουδές?
Θέλεις να μοιραστείς τι έγινε μετά?
Τι εννοείς "άρχισε να την παίρνει η κάτω βόλτα"?

Σε ρωτάω γιατί θέλω πολύ να καταλάβω τι σε οδήγησε σε αυτήν την "συνειδητή επιλογή", που λες!

Quote:

---

Originally Posted by fragile

νταιανα μου υπαρχει η πιθανοτητα να ξεκινησω δωρεαν γκρουπ-θεραπι απο οκτωβρη (στο νοσοκομειο απ'οπου παιρνω τα φαρμακα)
εγω το κινηγυσα και το θελω διακαως!!!
περασα απο δυο συνεντευξεις και μου ειπαν οτι εαν τελικα πραγματοποιηθει, θα ειμαι σιγουρα μεσα στα ατομα που θα λαβουν μερος.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!
ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!
αλλα μου ειπαν οτι δεν ειναι σιγουρο, γιατι ψαχνουν να βρουν ατομα που να ταιριαζουν οσων αφορα την ψυχοπαθολογια τους και την ηλικια τους.

---

Καλή μου, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σε επιλέξουν!

Quote:

---

Originally Posted by Fairy Godmother

Ευχαριστώ, κορίτσι μου, για την απάντηση!!!!
Τι σπούδαζες? Τελείωσες τις σπουδές?
Θέλεις να μοιραστείς τι έγινε μετά?
Τι εννοείς "άρχισε να την παίρνει η κάτω βόλτα"?

Σε ρωτάω γιατί θέλω πολύ να καταλάβω τι σε οδήγησε σε αυτήν την "συνειδητή επιλογή", που λες!

---

επεσα θυμα μπουλινγκ στη δουλεια και την παρατησα.
στο πανεπιστημιο δεν μου αρεσε καθολου το αντικειμενο και το παρατησα κι αυτο.
δεν ηταν τεμπελια.
παραιτηση ισως...
ναι παραιτηση...
ειχα πιεστει ομως αφορητα, τοσο στη σχολη, οσο και στη δουλεια!

Quote:

---

Originally Posted by Fairy Godmother

Καλή μου, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σε επιλέξουν!

---

αχ κοριτσια σας ευχαριστω πολυ!
απο το στομα σας και στου θεου το αυτι!!!

Quote:

---

Originally Posted by fragile

επεσα θυμα μπουλινγκ στη δουλεια και την παρατησα.
στο πανεπιστημιο δεν μου αρεσε καθολου το αντικειμενο και το παρατησα κι αυτο.
δεν ηταν τεμπελια.
παραιτηση ισως...
ναι παραιτηση...
ειχα πιεστει ομως αφορητα, τοσο στη σχολη, οσο και στη δουλεια!

---

Ναι... είναι πολύ τραυματικό να πηγαίνεις στη δουλειά σου και γίνεσαι δέκτης βίας (ακόμα και ψυχολογικής) και τρομοκρατίας!
Και δυστυχώς είναι πολύ συχνό φαινόμενο ειδικά τα τελευταία 3-4 χρόνια....

Όμως αυτές είναι τακτικές που χρησιμοποιούνται από ανθρώπους με πολύ χαμηλό επίπεδο!
Δεν χρειάζεται εσύ να επηρεάζεσαι από τέτοιες τακτικές και συμπεριφορές!
Στην χειρότερη περίπτωση, φεύγεις και πας παρακάτω!
Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι! Δεν είναι όλοι σκάρτοι... Έτσι δεν είναι?

Και με την σχολή? Πώς και δεν επέλεξες να ασχοληθείς με κάτι που σου αρέσει?
Αλήθεια... τι σου αρέσει να κάνεις?