Ζητώ τη βοήθεια όλων των μελών του φόρουμ
Ανοίγω αυτό το θέμα για να σας ζητήσω μια χάρη... να με βοηθήσετε να βρω δουλειά... απλά όπου ακούτε ή βλέπετε πως ζητάνε προσωπικό αν μπορείτε είτε σε αυτό το θέμα είτε με πμ να με ενημερώνεται να πάω να κάνω μία αίτηση... όπως ξέρετε επείγει να βρω δουλειά... και αν και φαντάζομαι όλοι έχετε έναν γνωστό τουλάχιστον που να ψάχνει, το ότι θα κάνω κι εγώ αίτηση δεν σημαίνει πως θα του πάρω την θέση...
Μένω στην Αθήνα, και δεν έχω πρόβλημα σε όποια περιοχή και να είναι, είμαι 32, γυναίκα και δυστυχώς δεν έχω τελειώσει τίποτα, εκτός από λύκειο, αγγλικά ξέρω καλούτσικα αλλά δεν έχω χαρτί και επίσης ξέρω αλλά πάλι δεν έχω σχετικό χαρτί...
Τέλος πάντων ότι ακούσετε ή δείτε θα σας παρακαλούσα να μου το πείτε αυτό μόνο.... για οτιδήποτε...
Για να μην μου λέτε καφετέρειες μόνο, να σας πω πως θέλω δουλειά που να έχει δικιά της ενδυμασία, πχ σουπερμάρκετ, φαστ φουνταδικα ή ακόμα και καφετέρειες που φοράνε όλοι τις ίδιες μπλούζες... γιατί έχω θέμα με τα ρούχα...
Ευχαριστώ εκ των προτέρων γιατί ελπίζω πως κάτι θα γίνει...
Γιώργος Μιχαηλίδης-υποστήριξη περί παρανοειδούς συνδρόμους σε φίλη μου
Γεια σας..Θέλω να ζητήσω την βοήθεια ψυχολόγου πάνω σε ένα θέμα που αντιμετωπίζω αυτή τη στιγμή στη ζωή μου με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο..Πρόκειται για μια σχέση που είχα δύο χρόνια με μια κοπέλα που μετά από γνώμη ειδικού θεωρητικά πάσχει από παρανοειδή διαταραχή προσωπικότητας..Χωρίσαμε πριν τρεις βδομάδες και με κατηγορεί για 1000 μοίρια πράγματα που πιθανόν έχει παρεξηγήσει και δεν με εμπιστεύεται καθόλου..Θεωρεί ότι της κάνω κακό και ότι έχω κακές προθέσεις απέναντί της ότι θέλω να την αλλάξω να την ελέγχω κλπ..Ενώ προφανώς δεν ισχύει νκάτι τέτοιο..Το όλο θέμα ξεκίνησε από τους γονείς της και κάποιες ψυχολογικά ανισόρροπες φίλες της που για κάποιους λόγους δεν με συμπαθούσαν την εμπόδισαν από το να είμαστε μαζί την έκλεισαν στο σπίτι την πίεζαν(νιώθει ασφάλεια παρά την κακιά τους συμπερφιορά όμως δίπλα τους..) και το έσκασε από το σπίτι της και έμεινε μαζί μου για ένα 6μηνο..μετά έφυγε γιατί πίστευε ότι εγώ ευθυνόμουν που χάλασε τις σχέσεις της με τους γονείς της..προφανώς παράλογο....και την γέμισαν με ανασφάλειες και ενδοιασμούς για το άτομό μου..Η ίδια λέει ότι με αγαπάει πολύ αλλά ότι δεν της κάνω καλό στη ζωή της της λένε ότι την άλλαξα κλπ..Και ενώ με σκέφτεται πιέζεται για να μην είμαστε μαζί γιατί πιστεύει ότι της κάνω κακό..Επίσης παθαίνει κρίσεις πανικού και θυμού-νεύρων και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ξέρω πώς να αντιδράσω..να της φερθώ και εγώ σκληρά ή να της φερθώ ήρεμα?Δεν έχω ιδέα..Τώρα προσπαθώ να την μεταπείσω και να τα ξαναβρούμε ή τουλάχιστον να μείνουμε φίλοι και να βγούμε μια ημέρα για να τα συζητήσουμε όλα αυτά αλλά μου ζητάει όλο χρόνο και χρόνο..τι να κάνω?Μπορείτε να μου συστήσετε κάποιον ειδικό στη Θεσσαλονίκη σε αυτήν την διαταραχή μήπως για να απευθυνθώ?Ακόμη οι γονείς της της λένε ότι είναι καλά κι ότι δεν έχει τίποτα...χαρακτηρίζουν τους ψυχολόγους τσαρλατάνους..(ίσως να έχουν κι αυτοί κάτι παρόμοιο..)Αν όχι να τα ξαναβρούμε θέλω να την βοηθήσω να αντιμετωπίσει το πρόβλημά της αλλά δεν με αφήνει......