Καλησπέρα! Και καλώς σας βρήκα! Καινούρια στο Forum αν και διάβασα πολά μηνύματα πριν αποφασίσω να γράψω...
Λοιπόν, είμαι 19 χρονών κι εκείνος 32. Τον γνώρισα με το που τελείωσα το σχολείο, δηλαδή πριν 1,5 χρόνο περίπου, μετά από πολλούς μήνες που δεν ήμουν με κάποιον, μετά από 3ετή σχέση.
Αμέσως, αρχίσαμε να βρισκόμαστε καθημερινά, σε μια ολοκληρωμένη σχέση και με την απόλυτη ειλικρίνεια από πλευράς του ότι όπως είναι με εμένα ("δεν έχουμε σχέση απλά περνάμε καλά" κατά τα λεγόμενά του) είναι και με άλλες κοπέλες. Κοινώς, δεν είμαστε μαζί. Ελεύθερη σχέση το λένε κάποιοι... (αν και καθόλου δεν μου αρέσει ο όρος)
Από την αρχή το ήξερα αυτό, όπως και το ότι με τη μια από αυτές είναι ερωτευμένος, έχουν αυτή την...σχέση αν και αυτή είναι επί 14 χρόνια με κάποιον άλλον. Όχι πολύ normal ε?Οι κοπέλες με τις οποίες βρισκόταν ήταν άλλοτε 2 άλλοτε 3...
Τα ήξερα όλα, έλεγα "πέρνα καλά και μην κολλήσεις" μέχρι που κόλλησα. Τον ερωτεύτηκα. Και του το είπα. Πολλές φορές. Στα ίσια. Δεν τα παρατάω εύκολα και κάθε φορά έβαζα καινούρια όρια για μείνω ακόμη λίγο κοντά του. Εγώ ήμουν δίπλα του, εκείνος όχι. Όταν είμαστε μαζί, δεν υπάρχουν άλλες, είμαι εγώ.Το βλέπω. Μου το δείχνει. Όμως στην πραγματικότητα υπάρχουν οι άλλες...Και οι γονεις μου.
Οι άλλες: Η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος μένει λίγο πιο κάτω από μένα. Τους τελευταίους΄μήνες έχω πάθει ψύχωση με το σπίτι της. Κοιτάω το μπαλκόνι διαρκώς, ψάχνω τη μηχανή του από κάτω, ψυχαναγκαστικά σηκώνομαι από το κρεβάτι 4 και 5 η ώρα τα ξημερώματα γιατί ακούω μηχανή...Με έχει τρελάνει αυτή η κατάσταση και κατά διαστήματα έχω φοβερές αυπνίες για μέρες.
Μετά από περιστατικό που τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβάτι με μια από τις άλλες (στο οποίο πήγε να τραβήξει και μένα) βλέπω που και που εφιάλτες ότι βρίσκομαι πάνω σ' εκείνο το κρεβάτι με άλλες γυναίκες.
Γιατί μου βγαίνουν όλα στο ιερό 8ωρο?
Οι γονείς: Πάντα είχα μια πολύ ειλικρινή σχέση μαζί τους. Ήταν πάντα δίπλα μου σε όλα. Την πρώτη φορά που τους μίλησα γι' αυτόν μου είπαν να βρω κάτι πιο φυσιολογικό. Μετά από μήνες (που τους κρατούσα κρυφό ότι τον έβλεπα) τους ανακοίνωσα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του. Δεν τους έχω ξαναδεί πιο στενοχωρημένους. Δεν έχω ξανακούσει πιο σκληρά λόγια από αυτούς."Αν κρατήσεις σχέση μαζί του, να ξέρεις ότι διακινδυνεύεις τη σχέση σου με μας" Ήταν η έσχατη λύση για να με κάνουν να μην τον ξαναδω. Αλλά τον ξαναείδα και από τότε τον βλέπω και πάλι κρυφά.
Έχω αρκετό μυαλό ακόμα, για να ξέρω πως η κατάσταση είναι αρρωστημένη. Πονάω για κάποιον που...Είμαι διατεθειμμένη να ρισκάρω ανθρώπους σημαντικούς για μένα για κάπουον που...είναι 32 κι ακόμη με το ζόρι βγάζει το νοίκι (είναι Dj, από κει προκύπτουν και τόσες γυναίκες, γιατί ωραίο δεν τον λες) Με πληγώνει, το ξέρει, ζητάει συγγνώμη αλλά ποτέ δεν με κράτησε να μη φύγω. Λέει πως έτσι είναι και η απόφαση για το τι θα κάνω είναι δική μου. Θέλει να ανοίξω τα φτερά μου λέει. Μα εγώ γιατί νιώθω ότι αυτός μου τα κόβει? Μ' αγαπάει. Το ξέρω. Με τον τρόπο του. "Θα είμασταν σιγουρα μαζί αν ήσουν 5 χρόνια μεγαλύτερη. Αλλά, μωρό μου, εσύ στα 25 σου θα με παρατήσεις για να κοιτάξεις τη ζωή σου"
Δεν ξέρω τι ζητάω. Θέλω να φύγω μακριά του, να σταματήσω να πονάω, κι όταν φεύγω...εγώ ξαναγυρνώ.Θέλω να αρχίσω ξανά να κοιμάμαι (όχι ήρεμα, αυτή την πολυτέλεια την έχασα εδώ και καιρό, απλά να κοιμηθώ)Θέλω να σταθώ δυνατή, έχω αρχίσει να λυπάμαι τον εαυτό μου, κι αυτό δεν το δέχομαι. "Πού΄πήγε η αξιοπρέπειά σου?" ρωτάνε όλοι. Κι εγώ δεν απαντώ.Γιατί έχουν δίκιο.Έχω πέσει πολύ χαμηλά. Κα πονάω.....
Με συγχωρείτε για το χείμμαρο!Τα έγραψα όπως μου βγήκαν! Και συγγνώμη αν σας κούρασα... Αν φτάσατε μέχρι εδώ, θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις σας και την κριτική σας βέβαια.
Ευχαριστώ για την ανοχή...και πάλι καλώς σας βρήκα...!
