οι αλλοι χωνονται, ή εγω τα βλεπω στραβα;; κι απ την αλλη... ερχονται κι οι διαφωνιες
Καλησπέρα, θα ηθελα να συζητησουμε ενα θεμα που έχει να κανει με εμένα και το αγόρι μου. Ειμαι 25 κι αυτός 26, κι ειμαστε μαζι 2μιση χρονια. Ο καθένας ζει με τους δικούς του, και για να γινω πιο συγκεκριμένη.. Στον 1ο οροφο δικου τους κτηρίου ζει η γιαγια (ο παππούς έφυγε το καλοκαίρι), στον 2ο η θεία του (αδερφη της μαμας του) με τον αντρα της. Παιδια δε καταφεραν να κάνουν. Στον 3ο εκείνος, πλεον μονος του μιας κι οι γονείς του έχουν κατεβει στο χωριο εδω κ 3 χρόνια περίπου. Ο οποίος χώρος που μένει ειναι απλα ενα δομα στη ταράτσα, με ενα υπνοδωματιο κι εναν ενιαίο χώρο σαλόνι-κουζινα. Για την ακρίβεια αυτο το σπίτι το χαν φτιάξει οι παππουδες για εκείνους κι εμεναν εκει μέχρι πριν καμια δεκαρια χρόνια οπου και άρχισαν να μεγαλωνουν με ο,τι αυτο συνεπάγεται για τη μετακίνηση τους κυρίως, κι ετσι πηγαν εκεινοι στο 1ο κι η οικογένεια του φιλου μου στο ρετιρέ, οπως το αποκαλει. Απορω πως θα τη παλευαν 2 ηλικιωμένοι σ ενα σπιτι που μπάζει απο παντου χειμωνα-καλοκαιρι, αλλα τεσπα. Οπως καταλαβαίνετε στο ρετιρέ που σας περιεγραψα δε χωραγανε πολλα ατομα κι ετσι ενίοτε ο φίλος μου μπορει να κοιμοταν στους παππουδες, τ απογευματα να διαβαζε στων θειων το γραφείο κλπ.
Σήμερα, η κατάσταση έχει ως εξης, ο φιλος μου απολύθηκε πριν κανα 6μηνο απ το στρατο, κι εκτοτε.. αφου για κανα 2μηνο περασε μια φαση ανασυγκροτησης απ όλη αυτη την αλλαγη κ τη πιεση, ψαχνει για δουλεια... Παράλληλα βέβαια έχει διάφορα τρεξιματα οπως διεκπεραιωτικα για τη κληρονομια μετα το θάνατο του παππου (εφυγε αρχες καλοκαιριου), βοήθεια σε ψωνια του σουπερμάρκετ, συνοδεια της θειας ή γιαγιας σε γιατρούς ή σε κομμωτήριο ας πούμε.. (παρενθετικα να πω ότι όλα αυτά τα κανει πεζος, ή με ΜΜΜ μιας και ακομα δεν εχει διπλωμα αυτοκινητου όπως και κανεις άλλος απ το κτηριο εκτος από τον θειο του και τον συγχωρεμενο τον παππου, κι αυτος τα τελευταια χρονια το χε αφησει όπως καταλαβαινετε.. φανταζομαι αυτος είναι κι ο λογος που δε τον βοηθησε κανεις στη πραξη -δηλαδη με λεφτα- να παρει διπλωμα, μιας και κανεις τους δεν ειχε ασχοληθει για τον εαυτο του. Τα προηγουμενα χρονια που δουλευε βεβαια ειχε βαλει στην ακρη καποια λεφτα για το διπλωμα αλλα και για άλλες δεξιοτητες όμως σε μια αναποδια αναγκαστηκε να τα χρησιμοποιησει, και δεν ηταν καν δικη του υποθεση.) Κι αναρωτιέμαι αν ειχε δουλεια θα ηταν δυνατό να μπορουσε ν ασχολείται με ολα αυτα; προφανώς και οχι.. Κι επειδη τον εχω πετύχει σε φαση που δουλευε, οντως δε του ανεθεταν τετοιες δουλειές.. Όμως εχω την εντύπωση οτι ολη αυτη η ενασχόληση, τα περα δωθε κλπ..μάλλον υποσυνείδητα τον κρατανε πισω στο να ψαξει δραστικα για δουλεια. Του το χω πει με διάφορους τρόπους, ότι η ζωή συνεχίζεται κι οτι μη νιώθεις υποχρεωμενος να κάνεις παρεα στη γιαγια (γιατι μου χει πει οτι να μωρε τη βλέπω που τη πιανει το μαραζι κ μια νοσταλγία που ναι μονη της).. Δε λεω να μη πηγαίνει καθόλου, αλλά που τον χανω που τον βρίσκω ειτε στους θειους ειναι ειτε στη γιαγια..περα απ το καθιερωμένο γεύμα των 2μμ που δε παραλειπει να παει ακομα κι οταν ειμαι εγω εκει.. δε λεω κατι πρέπει να φαει,αλλα… είναι λιγο σπασιμο να το πω;;
κατα καιρούς πηγαινω κι εγώ, πλεον εχω αραιωσει αρκετα γιατι συνήθως φερνω τα δικα μου που προτιμαω να τρωω -λογω πεποιθησης αλλα κ σωματικων αναγκων προσπαθω να τρεφομαι υγιεινα κ κυρίως χωρίς κρεας/ψαρι/κοτοπουλο κλπ και αυτο το τελευταίο το χω πετύχει, ομως κάτι ψωμια/τυρια/μακαρόνια/πατατες δεν έχω καταφέρει στο βαθμό που θα θελα να τ αποφευγω. Φυσικα οταν βρίσκομαι σ ένα τραπέζι προτεραιότητα μου είναι να τρωω κυρίως χορταρικα-λαχανικα(ή ο,τι άλλο υγειινο κατ’εμε εχει) κ σε μικρότερη ποσότητα αυτα.. Όταν όμως μου γεμίζουν το πιάτο ως απανω με αυτα ακριβώς που θέλω ν αποφεύγω (ξερουν κ σέβονται οτι δε τρωω κρεας, ομως για τα υπόλοιπα?).. Ποσες φορες εχω μπουχτισει χορταινοντας με πατάτες/μακαρόνια για να μη τους προσβαλλω.. Κι έπειτα φυσικα εγω τη πληρώνω, αλλά τέρμα αυτα.. Εχω ξεκαθαρίσει στ αγορι μου ότι δε μ αρέσει αυτο το στουμπωμα, το χει καταλάβει κ δε με πιέζει. Απλα μου λέει αν θες έλα... Αυτο βέβαια γινόταν κυρίως στης θειας του, όχι πως η γιαγια πηγαίνει πισω..
Μιας και γενικώς ολοι στην οικογένεια έχουν την εντύπωση ότι τα επιπλέον κιλά ειναι.. να το πω χαρη;; ..γοητεία;; ..υγεία;; δε ξερω! (και σε αυτό το σημειο φυσικα και δε θελω να θιξω καποιον με παραπανω κιλα ειτε του αρεσει ειτε όχι.. απλως δε μ’αρεσει η πιεση εως κι εμμονη που περιγραφω παρακατω).. Δεν είναι μόνο οτι έχουν εκεινοι παραπανισια κιλα -κι εγώ εχω αλλα δε μου αρεσω κ το παλεύω- ειναι οτι προσπαθούν να παχυνουν κι οσους είναι οκ.. Το αγόρι μου με το πολυ φαι, παρ’τα 10κιλα..κ το χαρακτηριστικοτερο ολων η σκυλιτσα του.. Την είχαμε βρει μαζι πριν 1+ χρονο κ καθοτι θα πηγαινε φανταρος τοτε την φιλοξενησα εγω.. Ηταν λοιπόν 13κιλα πλασματακι, οχι ομως αδύνατο. Τωρα εχει φτάσει 16 κι απλα ειναι πιο δεμενη θα λεγα.. Δηλαδη εμφανισιακα είναι το ίδιο, δεν είναι ομως για να παρει άλλο. Ε λοιπον 6μηνες τωρα που την εχει -ειδικα τον 1ο καιρο- έχουν λυσσαξει (δε βρίσκω αλλη έκφραση) ότι είναι αδυνατη, οτι δε της βάζουμε πολυ, οτι καλύτερα να της αφήνουμε κατω το πιάτο της να τρώει οσο θέλει -όταν το εκανε αυτο, παρολες τις συμβουλές μου, ειχε γινει επιλεκτική κ δε το τρωγε..- μέχρι κ την θετικη εκπαίδευση που της κάνουμε, στην αρχή με μια εκπαιδευτρια κι επειτα με μενα μιας κι εγώ εχω ξεκινήσει μαθήματα, την θεωρούν βασανιστηριο, ότι δηλαδη λαχταραει τη τροφη κι εμείς της κάνουμε γυμνασια μέχρι να τη πάρει.. Δε βλεπουν παραπερα ότι δηλαδη το σκυλί σκέφτεται πως θα κερδίσει τη τροφη του, κσι χαίρεται με την ολη φαση..
και για ολα τα παραπάνω που λέω δε τα χω βγάλει απ το κεφάλι μου.. Εχω διαβάσει άρθρα επιστημόνων, εχω ρωτήσει ειδικους.. Κι ολοι στο ίδιο καταλήγουν.
Εδω περα μέχρι και όταν πήγαμε στη γιατρο για τσεκαπ κ τη ρωτησαμε πως της φαίνεται από κιλα μας είπε "δε θα σας πω για κιλά αν κ θα τη ζυγισουμε, θα σας πω αυτο που βλέπω. Ειναι μια χαρα!".. και μας περιέγραψε την ιδανικη σωματικη δομή για τα σκυλια, την οποία έχω δει κ σε διάφορα άρθρα. Κι απ ολο αυτο που τους είπαμε η απάντηση τους ηταν.. "ποσα γραμμαρια πρέπει να δίνεις σας ειπε;.. να ρωτησετε!" κ μπήκε λοιπόν ο φίλος μου στη διαδικασία να κανει την αφελεστατη -κατ εμε- ερώτηση.. Κι ουτε καν η ίδια η γιατρός δεν ηξερε, μιας και η καθε εταιρεία προφανώς κι έχει τις δικες της δοσολογιες. Ακομα κ για το αν είναι καλό να της δίνουμε κοκκαλα ρωτησαμε -μιας κ γι αυτό έχουν αποψη- κι όταν μας ειπε βασει της εμπειρίας μου, σας λέω όχι.. Παλι αμφισβητουσαν. Και να σημειώσω ότι τη γιατρό αυτή εκεινοι μας τη συστησαν, χρόνια πάνε σε αυτη, και τη θεωρούν καλή κι έμπειρη.
Με ολο αυτό τι θέλω να πω;.. ότι έχουν καποιες αποψεις οχι μονο αμεταβλητες, αλλά που θέλουν να στις περασουν κιολας;; οτι τρώνε κολληματα και δε λενε να ξεκολλησουν;; και γιατί δηλαδή πρέπει πάντα ο μεγαλύτερος σε ηλικία να ξέρει κατι παραπάνω;; ο νεότερος που το ψάχνει κ ασχολείται δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξερει καλύτερα;; δε ξέρω ρε παιδια μήπως είμαι γω υπερβολικη;; μηπως τα βλέπω στραβα;;
γενικά τ αγόρι μου περνάει περιόδους μεγάλου αγχους, και δε θεωρω ότι ο περιγυρος του είναι εντελώς αμέτοχος σε όλο αυτό.. Ύστερα απο δικη μου παρότρυνση θα παει σε ψυχολογο μήπως κ τον βοηθήσει λιγο να προχωρήσει στη ζωή του.
σας ζαλισα με το τεραστιο ποστ ε;; ηθελα να δωσω μια σφαιρικη εικονα και οσα τα ελεγα… τοσο μου εβγαιναν όλα και περισσοτερα, παντως νιωθω ότι τα ειπα και ξελαφρωσα. Και παλι αναρωτιεμαι..μηπως το προβλημα σε οοολα αυτά που περιγραφω το εχω εγω; Μηπως είναι θεμα κτητικοτητας; Μηπως ειμαι υπερβολικη; …και τελικα να παω εγω σε ψυχολογο; Πηγαινα και παλιοτερα και μ’ειχε βοηθησει πολύ..και μαλιστα την τελευταια φορα που πηγα (παω μια φορα το χρονο ξερω γω) μου χε προτεινει να παμε μαζι με τον φιλο μου γιατι –όπως ηταν σιγουρος- οι οικογενειες μου μοιαζουν δραματικα πολύ.. δηλαδη αυτή η κατασταση με το κτηριο οπου μενουν ολοι μαζι..ετσι κι εμεις, μενω με τους γονεις κι αδερφη (αυτό λογικο) κι από πανω μεχρι προτινως εμενε η γιαγια(μαμα της μαμας) με τον θειο μου.. η γιαγια συγχωρεθηκε κι αυτή, και μενει ο θειος, αν και μαλλον σχεδιαζει αργα ή γρηγορα να παει σε δικο του σπιτι. Κι ολο αυτό το συμπλεγμα ο ψυχολογος δε το υποστηριζει, οποτε και γι αυτό ηθελε να μας δει μαζι, και θα πηγαιναμε αν δεν ηταν στη μεση το οικονομικο… ο ψυχολογος που βρηκε παρεχεται από το δημο για καποιες δωρεαν συνεδριες, γι αυτό και θα μπορεσει να παει.
αν δε βαριεστε και θελετε ν ακουσετε εχω κανα δυο ακομα παραδειγματα να σας γραψω, οπως επισης και για τα μεταξυ μας θεματα.. ειπα να μη τα παρουσιασω ολα μαζι και σας τρελανω.. χαχα!
