Πότε κάποιος άνθρωπος θεωρείται άχρηστος;
Kαλησπέρα.Μιας και τώρα τελευταία βλέπω να "παίζει" στο φόρουμ η φράση "είμαι άχρηστος,ανίκανος κτλ" θα ήθελα να διαβάσω τις απόψεις σας σχετικά με το πότε κάποιος άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί άχρηστος και ανίκανος. Η δική μου προσωπική άποψη πάντως είναι ότι κανείς δεν είναι άχρηστος.Αλλά αυτό έρχεται ως σκέψη στο μυαλό κάποιων ανθρώπων επειδή βλέπουν τους γύρω τους να τα καταφέρνουν σε διάφορους τομείς της ζωής τους,καλύτερα (ή θεωρούν οι ίδιοι πως οι άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα) και έτσι πέφτουν στην παγίδα να θεωρούν τους ευατούς τους άχρηστους και ανίκανους.Σίγουρα σε κάποιους ανθρώπους τα πράγματα έχουν έρθει πιο βολικά από κάποιους άλλους αλλά αυτό τι σημαίνει; Αυτόματα κάποιος που δεν τα καταφέρνει τόσο καλά πχ σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο ή δεν ήταν τόσο τυχερός στη ζωή του,θεωρείται άχρηστος; Και πιστεύω ότι όσο κάποιος θεωρεί πως είναι άχρηστος,τόσο πιο δύσκολο είναι να βγει απο το αδιέξοδο.Γιατί προεξοφλεί την αποτυχία του.Ποια η δική σας γνώμη;
Και ένα ακόμη ερώτημα.Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι και άντρες και γυναίκες που παραπονιούνται για το γεγονός ότι είναι μόνοι στη ζωή τους αλλά κανείς θεωρώ πως δεν κάνει ουσιαστικές και σοβαρές κινήσεις για να ξεφύγει απο αυτό παρά μόνο αρέσκονται στο να παραπονιούνται για την κατάστασή τους.Πως εξηγείται αυτό;