Οριακη Διαταραχη της προσωπικοτητας: καταλληλοτητα προσωποκεντρικης θεραπειας

Κανω εδω και 3 χρονια προσωποκεντρικη θεραπεια με μια ψυχολογο με την οποια ταιριαζουμε και εχουμε αναπτυξει σχεσεις εμπιστοσυνης. προσφατα καποια υπαρχοντα συμπτωματα που ειχα ενταθηκαν σε σημειο του να μην ειμια λειτουργικη στην καθημερινοτητα μου και δεχτηκα να δω ψυχιατρο. Αυτος μου διαγνωσε Οριακη διαταραχη της προσωπικοτητας και διαβαζοντας μετεπειτα για αυτην δυστυχως με φωτογραφιζει. Οταν ειπα τη διαγνωση στην ψυχολογο μου και της ζητησα να κανει τη δικη της διγνωση μου ειπε πως κατα τη γνωμη της προκειτα μαλλον για οριακη δομη παρα για διαταραχη ωστοσο ακομα κι αν παιζει διαταραχη μπορουμε να το δουλεψουμε μαζι. Απ ο,τι διαβασα στο ιντερνετ οι θεραπειες που συστηνονται για την οριακη διαταραχη της προσωπικοτητας δεν εχουν να κανουν με προσωποκεντρικη προσεγγιση αλλα κυριως με οριοθετημενη και παρεμβατικη σχεση μεταξυ θεραπευτη και θεραπευομενου. Ωστοσο δεν θα ηθελα να παω σε ψυχιατρο και μου ειναι ιδιαιτερα δυσκολο να εμπιστευτω καποιον και να χτισω σχεση εξ αρχης μαζι του. Μπορει λοιπον να υπαρξει αποτελεσματικη θεραπεια της οριακης διαταραχης της προσωπικοτητας μεσω της προσωποκεντρικης προσεγγισης ή απλα θα κοροιδευα τον εαυτο μου χορευοντας γυρω απ το προβλημα? Οποιαδηποτε επιστημονικη αποψη ή προσωπικη εμπειρια θα ηταν ευπροσδεκτη :)

Κοπελα μου δηλαδη τι συμπτωματα βλεπεις στον εαυτο σου να κανεις? Για πες μερικα παραδειγματα.

Αυτομισος, δυσκολια διαχωρισμου της πραγματικοτητας απο τους φοβους η τις επιθυμιες, κυκλοθυμικοτητα, δυσκολια αντικειμενικοτητας στην κριση μου ως προς τους ανθρωπους,πολλα κομπλεξ, αδικαιολογητη ευσυγκινησια, (σχεδον) καθημερινη θλιψη ,δυσκολια στο να εμπιστευτω ακριβως λογω της αντιληψης μου οτι δεν μπορω να κρινω αντικειμενικα, νιωθω ενοχες και δεν μπορω να δεχτω την οποιαδηποτε βοηθεια στο οποιοδηποτε πραγμα, ποσω μαλλον να τη ζητησω, αγχος, απισιοδοξια, πανικος στο ενδεχομενο ληψης αποφασεων, ριψοκινδυνες συμπεριφορες, πολυγαμια, ουσιες, και τον τελευταιο χρονο αυτο που βιωνα συχνα ως κριση πανικου συνοδευεται απο αυτοτραυματισμους και γενικα εντονες φαντασιωσεις συνθλιψης του σωματος μου. α και κοντευω να καταστρεψω τη σχεση μου. βεβαια η διαγνωση εινια μεμονωμενη και μετα απο μια μονο συνεδρια οποτε δεν ειναι σιγουρη. και μου ειπε οτι δεν χρειαζομαι φαρμακα. Anyway, ποια η αποψη σου για την προσωποκεντρικη θεραπεια στην περιπτωση που η διαγνωση ειναι εγκυρη?

Στην ψυχολογο αρχικα γιατι ειχες παει?

Οταν ημουν 17 και χωρισαν οι γονεις μου η θεια μου προσφερθηκε να την πληρωσει γιατι νομιζε οτι θα ειχα προβλημα με αυτο. Εγω δεν ειχα κανενα προβλημα με αυτο, ισα ισα χαρηκα που βρηκαν επιτελους το θαρρος να το κανουν αλλα ειχα αλλα προβληματα, κυριως στις σχεσεις μου με το αλλο φυλο οταν προεκυπτε εγγυτητα και με καταθλιψη και κρισεις ταυτοτητας. επισης ηθελα να γινω ψυχολογος και ηξερα οτι για να γινεις ψυχολογος πρεπει να εχεις κανει ο ιδιος ψυχοθεραπεια.

Αφου δεν ειχες προβλημα με το χωρισμο των γονιων τι λετε τα 3 αυτα χρονια με την ψυχολογο? Εννοεις οτι κανεις ψυχαναλυση ετσι για αυτογνωσια και γιατι μπορει να γινοσουν ψυχολογος?

γενικα λογω της προσωποκεντρικης προσεγγισης θιγουμε ο,τι με απασχολει εκεινη την περιοδο και με αφορμη αυτο παμε καποιες φορες πιο βαθεια.Κυριως εχουμε βρει την προελευση ενος πολυ εντονου πονου και ντροπης που νιωθω, τα προβληματα και τα κινητρα στις σχεσεις μου με το αλλο φυλο, τεχνικες αντιμετωπισης των κρισεων και διαχειρησης του αγχους, για το πως βλεπω το παρων, το μελλον μου και γενικα ναι, μιλαμε αρκετα για την ιδια την ψυχολογια, τη φιλοσοφια και διαφορα αλλα θεματα, θα ελεγα οτι η σχεση μας ειναι και φιλικη, κατι το οποιο καποιος ισως να εβρισκε αντιεπαγγελματικο αλλα αυτο ακριβως μου αρεσει και με κανει να την εμποιστευομαι και να μη νιωθω αμηχανα που της ανοιγομαι. επισης λογω των πολλων ταξιδιων που εκανα ολα αυτα τα χρονια και του δικου της εντονου προγραμματος δεν καταφεραμε ποτε να αποκτησουνμε ροη για πανω απο λιγους μηνες.

Ωραια αφου στην πληρωνει η θεια σου την ψυχολογο να συνεχισεις, καλο ειναι. Τα συμπτωματα που ενταθηκαν τοσο ωστε να δυσκολεψουν την καθημερινοτητα ποια ειναι?

Προσωπική μου άποψη είναι ότι η προσωποκεντρική προσέγγιση είναι μια ηλιθιότητα σκέτη. Μάλιστα, δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει στην αυτοανέλιξη και στη διαχείριση καταστάσεων. Δεν ξέρω να σου προτείνω κάποιου άλλου είδους ψυχοθεραπεία.

Απλα επειδη οντως θελω να το αντιμετωπισω σκεφτομουν και το ενδεχομενο να παω σε καποιον (αλλον γιατι με αυτον που μου εκανε τη διαγνωση σιγουρα δεν ταιριαζα) ψυχοθεραπευτη που να εφαρμοζει καποια μεθοδο που εχει αποδεδειγμενα αποτελεσματα στη συγκεκριμενη διαταραχη. Ενδεχομενο βεβαια που θελω να αποφυγω.. Τα συμπτωματα ειναι οι αυτοτραυματισμοι σε ολο το σωμα (οχι επικινδυνοι για την υγεια) που ειναι η μονη μου λυση αρκετες φορες τη βδομαδα (ευτυχως που ειναι χειμωνας και τους κρυβουν τα ρουχα), και ενας πανικος σε συνδυασμο με αυτοκατηγορια σε σχεση με τα χρονοδιαγραμματα ενος πολυ απαιτητικου και σημαντικου project που εχω αναλαβει, που ειναι και ο ιδιος που με ακινητοποιει τελειως και με κανει ανικανη να δουλεψω πανω σ αυτο η και να κανω και οτιδηποτε αλλο μεσα στην ημερα μου. Επισης, οταν ξυπναω αργα και εχω χασει το φως της μερας (κατι που παλιοτερα ηταν ο κανονας και δε με πειραζε και τοσο περα απο μια ελλειψη διαθεσης), και ειδικα οταν το αγορι μου πρεπει να φυγει αμεσως μολις ξυπνησω φρικαρω και δεν μπορω να το διαχειριστω καθολου, τον αποχαιρεταω στραβωμενη και με το που φευγει αρκετα μακρυα ωστε να μην μπορει να με ακουσει παθαινω κρισαρα.

Quote:

---

Originally Posted by the only peace I can find

Προσωπική μου άποψη είναι ότι η προσωποκεντρική προσέγγιση είναι μια ηλιθιότητα σκέτη. Μάλιστα, δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει στην αυτοανέλιξη και στη διαχείριση καταστάσεων. Δεν ξέρω να σου προτείνω κάποιου άλλου είδους ψυχοθεραπεία.

---

Δηλαδη δεν εχεις ακουσει ποτε για επιτυχη αντιμετωπιση της οριακης δαταραχης η οποιασδηποτε αλλης περιπτωσης μεσω αυτης της μεθοδου? Δεν μπορω να κρινω το ποσο εχει βοηθησει εμενα καθως δεν ξερω πως θα ημουν αν δεν την ειχα κανει

Δεν εχω ακουσει καθολου για αντιμετωπιση της διαταραχης σου. Την προσωποκεντρικη προσεγγιση θεωρω αχρηστη, γενικοτερα

Αριάδνη, η ψυχοθεραπεία που κάνεις μέχρι τώρα σε τι σε έχει βοηθήσει? Γενικά εννοώ, σαν προσωπικότητα, στις σχέσεις σου, στην καθημερινή σου ζωή.
Για οριακή δεν ενδείκνυται, συνήθως προτείνονται μέθοδοι σχετικές με γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία. Αλλά εδώ λες ότι δεν είναι καν σίγουρη η διάγνωση.
Τι εννοείς δεν αποκτήσατε ροή για πάνω από λίγους μήνες με την τωρινή ψυχολόγο? Δεν υπάρχει καθόλου σταθερή συχνότητα των επισκέψεων?

Σιγουρα με εχει βοηθησει απλα δεν ξερω σε ποιο βαθμο γιατι δεν εχω μετρο συγκρισης με μια παραλληλη πραγματικοτητα οπου δεν την εβλεπα. Με εχει βοηθησει να εγειρω ερωτηματα που οδηγησαν σε καποιο μεγαλυτερο βαθος αυτογνωσιας, να περιορισω λιγο την απαισιοδοξια μου και να εκφρασω επιτελους σε καποιον τον πον πονο που μου προκαλει η ανεξηγητη ντροπη που νιωθω για τον εαυτο μου, ακομα και να βρω την προελευση του αλλα οχι να τον ξεπερασω. το πιο σημαντικο ειναι οτι με εκανε να εμπιστευω τις προθεσεις της και να μη φοβαμαι οτι πορσποιειται οτι με συμπαθει γιατι αυτη ειναι η δουλεια της. Ισως της προτεινω να κανουμε μαζι γνωσιακη συμπεριφοριστικη θεραπεια αλλα φοβαμαι μια οριοθετημενενη και τυπικη σχεση, θα τη νβιωνα ως ψυχρη.Η φαση ειναι οτι πανω που πιαναμε ροη εγω εφευγα ταξιδι, η ερχονταν διακοπες και μετα ασυνεννοησια για να ξαναρχισουμε επειδη δεν ειχα κινητο, ειχε κι εκεινη γεματο προγραμμ ακαι δεν ειχαμε παντα σταθερη ωρα τη βδομαδα, εχανα και ραντεβου λογω του θεματος που εχω με τη διαχειρηση του χρονου..

στις διαταραχες προσωπικοτητας ειδικευεται η θεραπεια σχηματων.

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

στις διαταραχες προσωπικοτητας ειδικευεται η θεραπεια σχηματων.

---

Τί είναι αυτό? 1η φορά το ακούω.

Quote:

---

Originally Posted by Αρ_ιάδνη

Αυτομισος, δυσκολια διαχωρισμου της πραγματικοτητας απο τους φοβους η τις επιθυμιες, κυκλοθυμικοτητα, δυσκολια αντικειμενικοτητας στην κριση μου ως προς τους ανθρωπους,πολλα κομπλεξ, αδικαιολογητη ευσυγκινησια, (σχεδον) καθημερινη θλιψη ,δυσκολια στο να εμπιστευτω ακριβως λογω της αντιληψης μου οτι δεν μπορω να κρινω αντικειμενικα, νιωθω ενοχες και δεν μπορω να δεχτω την οποιαδηποτε βοηθεια στο οποιοδηποτε πραγμα, ποσω μαλλον να τη ζητησω, αγχος, απισιοδοξια, πανικος στο ενδεχομενο ληψης αποφασεων, ριψοκινδυνες συμπεριφορες, πολυγαμια, ουσιες, και τον τελευταιο χρονο αυτο που βιωνα συχνα ως κριση πανικου συνοδευεται απο αυτοτραυματισμους και γενικα εντονες φαντασιωσεις συνθλιψης του σωματος μου. α και κοντευω να καταστρεψω τη σχεση μου. βεβαια η διαγνωση εινια μεμονωμενη και μετα απο μια μονο συνεδρια οποτε δεν ειναι σιγουρη. και μου ειπε οτι δεν χρειαζομαι φαρμακα. Anyway, ποια η αποψη σου για την προσωποκεντρικη θεραπεια στην περιπτωση που η διαγνωση ειναι εγκυρη?

---

Eπειδη καπου ζητησες γνωμη για το τι να κανεις με τη σχεση σου εγω θα σου πω να χωρισεις οσο κ αν πολλοι μπορει να πεσουν να με φανε μ αυτο που σου λεω...

Αν αυτα που περιγραφεις συμβαινουν στο κεφαλι σου θα τον γ@μησεις πολυ τον ανθρωπο!

Το πρωτο πραγμα που θα πρεπει να σε ενδιαφερει αυτη την στιγμη ειναι να φερεις λιγο σε ισορροπια ολα αυτα που περιγραφεις κ να ακολουθησεις καταλληλη αγωγη.

Γνωμη μου ειναι οτι μπορεις να κουμανταρεις σε μεγαλο βαθμο αυτη την παθηση κ να εχεις στο μελλον σχεση/οικογενεια,οχι τωρα ομως!

μην κολλας τοσο στις ταμπελες ρε μελος! αν η θεραπευτρια σου σε καλυπτει δεν υπαρχει λογος να την απορριψεις...
εγω ειμαι υπερ της προσωποκεντρικης.. μ' αρεσει σαν κυρια ιδεα πολυ(αν θες σχετικο υλικο με προσωποκεντρικη θεωρια πες μου να στο στειλω με καποιο τροπο)...
απλως και γω εχω ακουσει οτι σαν μορφη θεραπειας δεν ειναι και η πιο αποδοτικη..
αν και συνηθως οι θεραπευτες χρησιμοποιουν συνδυασμο προσεγγισεων παρα μονο μια.. τωρα για την δικια σου δεν ξερω

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Τί είναι αυτό? 1η φορά το ακούω.

---

Η θεραπεία σχημάτων είναι μια συνθετική προσέγγιση, που συνδυάζει τη γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία με θεωρίες και τεχνικές από άλλες προσεγγίσεις. Με το συνδυασμό αυτό θεωρείται πως έχει καλά αποτελέσματα σε διαταραχές προσωπικότητας.

Η πιο αποτελεσματική πάντως μέχρι σήμερα για οριακή διαταραχή είναι η Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία.

Quote:

---

Originally Posted by Αρ_ιάδνη

Σιγουρα με εχει βοηθησει απλα δεν ξερω σε ποιο βαθμο γιατι δεν εχω μετρο συγκρισης με μια παραλληλη πραγματικοτητα οπου δεν την εβλεπα. Με εχει βοηθησει να εγειρω ερωτηματα που οδηγησαν σε καποιο μεγαλυτερο βαθος αυτογνωσιας, να περιορισω λιγο την απαισιοδοξια μου και να εκφρασω επιτελους σε καποιον τον πον πονο που μου προκαλει η ανεξηγητη ντροπη που νιωθω για τον εαυτο μου, ακομα και να βρω την προελευση του αλλα οχι να τον ξεπερασω. το πιο σημαντικο ειναι οτι με εκανε να εμπιστευω τις προθεσεις της και να μη φοβαμαι οτι πορσποιειται οτι με συμπαθει γιατι αυτη ειναι η δουλεια της. Ισως της προτεινω να κανουμε μαζι γνωσιακη συμπεριφοριστικη θεραπεια αλλα φοβαμαι μια οριοθετημενενη και τυπικη σχεση, θα τη νβιωνα ως ψυχρη.Η φαση ειναι οτι πανω που πιαναμε ροη εγω εφευγα ταξιδι, η ερχονταν διακοπες και μετα ασυνεννοησια για να ξαναρχισουμε επειδη δεν ειχα κινητο, ειχε κι εκεινη γεματο προγραμμ ακαι δεν ειχαμε παντα σταθερη ωρα τη βδομαδα, εχανα και ραντεβου λογω του θεματος που εχω με τη διαχειρηση του χρονου..

---

Χμ δεν ξέρω, η θεραπεύτρια σου μπορεί να μην είναι εκπαιδευμένη σε γνωσιακές-συμπεριφορικές μεθόδους. Μπορείς βέβαια να συζητήσεις το όλο θέμα περισσότερο μαζί της. Μην αγχώνεσαι για την ‘οριοθετημένη’ και ‘τυπική-ψυχρή’ σχέση, είναι μύθος. Το καλό κλίμα την ώρα της συνεδρίας και ο ζεστός άνθρωπος είναι κάτι που μπορείς να το βρεις σε κάθε μέθοδο. Ελπίζω να μην εννοείς ότι έχετε πράγματι φιλική σχέση με τη θεραπεύτρια, δηλαδή κι εκτός συνεδρίας παρέα.

κι όμως, οι εύθραστες σχέσεις, χαρακτηριστικό των οριακών προσωπικοτήτων, απαιτούν τη λεπτότητα, την αποδοχή και την βαθιά ενσυναίσθηση ενός έμπειρου προσωποκεντρικού θεραπευτή.Πως να χτιστεί άραγε βαθιά θεραπευτική σχέση, μέγα ζητούμενο στην οριακή, με τον εμπειρικό συνεργατισμό της γνωσιακής, ή με τον παρών-απών θεραπευτή μιας ψυχοδυναμικής προσέγγισης?

Μπορώ να σας βεβαιώσω για την καλή αποτελεσματικότητα της προσωποκεντρικής θεραπείας στις οριακές προσωπικότητες.

Όμως, και πάλι θα πω τούτο: ψυχοθεραπεία όπου υπάρχει χτισμένη σχέση εμπιστοσύνης με τον θεραπευτή, δεν αλλάζει, εις το όνομα στατιστικών που υποδεικνύουν λίγο υψηλότερη ή λίγο χαμηλότερη αποτελεσματικότητα μιας (οποιασδήποτε) προσέγγισης έναντι άλλης.
Δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στην ψυχοθεραπεία από την πίστη και την ελπίδα του θεραπευόμενου για θεραπεία. Η θεραπεία, έρχεται μέσα από αυτή την εμπιστοσύνη στη σχέση και στη διαδικασία, κι όχι μέσα από τις διάφορες τεχνικές.

πολυ χρησιμη η παρεμβαση του νικου ως ειδικου, μιας και ο καθενας μας ως ασχετος μπορει να παραπλανησει με τις πληροφοριες και τις αποψεις του, αντι να βοηθησει το μελος που ηδη προβληματιζεται για την καταλληλοτητα της μεθοδου που χρησιμοποιειται..

ως η πλεον ασχετη στο θεμα, δεν εχω να προσθεσω τπτ για την μεθοδο ,παρα μονο για την αναγκη να μας εμπνεει εμπιστοσυνη σαν ανθρωπος, οπως και για την επιστημονικη επαρκεια του και την πνευματικη και ψυχικη ισορροπια του ο θεραπευτης, με την οποιαδηποτε μεθοδο...

ελπιζω να το ειδε αυτο η αριαδνη :)

Παιδια ευχαριστω πολυ για ολες τις απαντησεις σας! Οντως η ψυχολογος μου ακολουθουσε συνδυασμο της προσωποκεντρικης με αλλες προσεγγισεις και συμφωνησε να βαλουμε περισσοτερα στοιχεια απο τη θεραπεια σχηματων, κατι που θα ειναι πειραματικο και προς την εξελιξη και των 2 μας!
66psy πολυ θα χαιρομουν να μου εστελνες το υλικο που λες.
mnlog παντως οσο ειμαι μαζι του δεν ειμαι πολυγαμικη, κι αυτο ειναι αποτελεσμα αυθορμητο και οχι προιον καποιας δεσμευσης. επισης εν ελλειψει καποιας ισορροπιας που εκανε απαγορευτικη την εγγυτητα ειχα να κανω κατι συντροφικο και μονογαμικο απο τα 17 μου και τωα που ειμαστε και οι 2 ερωτευμενοι θα ηταν υβρις να σπασουμε. δεν ξερω ισως να εχεις δικιο και να χρειαζεται μια πιο μακροπροθεσμη προσεγγιση του ζητηματος και να χωρισουμε για το καλο μας κτλ αλλα στην τελικη κανεις δεν ακολουθει αυτες τις ωριμες προσεγγισεις οσο ζει ενα -κατα κυριο λογο παρα τα προαναφερομενα ζητηματα- ευτυχισμενο παρων

κι αλλη μας δουλευει εδω περα. πωπω. κανε κατι αλλο.

porque δουλευω εσας λιλιουμ?? μεταξυ της εντονης δυστυχιας και της εντονης ευτυχιας που εναλλασσονται προτιμω οταν ειμαι αισιοδοξη να βλεπω την κατασταση -ειδικα σε σχεση με αυτο το ατομο- ως μια ευτυχια με διαλειμματα παρα το αντιστροφο. παρα την εριστικοτητα σου θα παρω τη συμβουλη σου κυριολεκτικα και θα κανω κατι αλλο. :)

αν δε μασ δουλευεισ εσυ, σε δουλευει η θεραπευτρια του κωλου που εχεις. ΠΟυ ειναι προσωποκεντρικη και μολις της ειπες για τα σχηματα, σου ειπε ααα καλε ναιιι θα κανει και τετοια θεραπεια. Ναι μωρε ετσι γινεται θα διαβασει κανα βιβλιο schema therapy for dummies και την επομενη θα σου κανει καινουρια θεραπεια. Σκεψου για παραδειγμα πας σε καρδιολογο και τελιακ αποδεικυνεται οτι εχεις νεφρολογικο προβλημα και σου λεει θα διαβασω μια στιγμουλα λιγη νεφρολογια και ελα σε 3 μερες να σε εξετασω και να σε θεραπευσω. Φυγε απο αυτη την αποτυχια ψυχοθεραπευτριας που διαλεξες αν οντως λες αληθεια. Πωπω κουνηστε το κεφαλι σας λιγο. Για καταγγελια ειναι αυτο.

δεν μου ειπε οτι θα αλλαξει τη θεραπεια σε θεραπεια σχηματων, μου ειπε οτι ηδη χρησιμοποιει ψηγματα της θεραπειας σχηματων και οτι -αφου της το ζηταω- μπορει να της δωσει μεγαλυτερη βαση, τοσο οσο, εφοσον δεν ειναι η ειδικευση της και στον βαθμο που την εχει μελετησει, εφαρμοσει και την κατεχει. Το 'πειραματικα" ηταν δικος μου χαρακτηρισμος. Μπορω να αντεξω το υφος σου αλλα μου κανει αρκετα δυσαρεστη την -κατα τ' αλλα εποικοδομητικη- συνομιλια μας. Μην το παρεις ως απαιτηση να αλλαξεις το υφος σου απλα εχε το υποψιν σου.

αμα καταλαβαινες τι ανοησιες σου λεει μπορει να ειχες χειροτερο υφος.. Σε σωζει η αγνοια. Η προωποκεντρικη θεραπευτρια χρησιμοποιει ηδη "ψηγματα" της θεραπειας σχηματων. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

η αλήθεια είναι πως η προσωποκεντρική δεν συνδυάζεται με άλλη θεραπεία.
Εάν συνδυάζεται με άλλες θεραπείες, τότε πρόκειται για επίφαση προσωποκεντρικής.

Παραμένει όμως, πάνω από όλα, το εξής: ψυχοθεραπευτής με τον οποίο έχουμε χτισμένη σχέση εμπιστοσύνης, δεν τον αλλάζουμε.