Αγαπη ή ερωτας?

Ερωτηση προς το κοινο του φορουμ...

Αγαπη ή ερωτας , ερωτας η αγαπη ?

Καλα οκ οταν συνυπαρχουν αυτα τα δυο ειναι μαγεια!! Οταν ομως λογω αποστασης (ΚΥΡΙΩΣ) και των προβληματων που προκυπτουν απο αυτην και της φθορας μαζι , τι επιλεγεις?? Και αν εχει παει βολτα το ερωτικο στοιχειο επανερχεται?
Ζεις με σκετο ερωτα?? Που πιο πολυ εχει να κανει με την σαρκα..
Ζεις με σκετη αγαπη που ειναι κατι πιο βαθυ και αληθινο σιγουρα..αλλα ζεις με αυτην μονο?
Μηπως ο ερωτας και η αγαπη ειναι αλληλενδετα τελικα??

(δεν θα ηθελα να ακουσω για συμβιβασμους)

Εσεις τι θα επιλεγατε?

Δεν πιστευω πως ειναι θεμα επιλογης,αυτα προκυπτουν αναλογα με τη φαση της σχεσης,δεν μπορεις πχ να μιλας για αγαπη σε μια σχεση 3 μηνων,ουτε για ερωτα σε μια σχεση πολλων χρονων.

Μιλαω για πολυχρονη σχεση Αλαφροισκιωτε..Που σιγουρα περναει πολλες φασεις .

Εκει δε μιλας για ερωτα vs αγαπης αλλα για αγαπη vs βολεματος,μισους,ψυχρου υπολογισμου κλπ.

Γενικα δε θεωρω οτι υπαρχει αντιθεση ερωτα και αγαπης οπως το θετεις,αλλα αυτων των 2 εναντι των παραπανω που ανεφερα.Πιθανον αυτο που ονομαζεις αγαπη,να ειναι βολεμα.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Εκει δε μιλας για ερωτα vs αγαπης αλλα για αγαπη vs βολεματος,μισους,ψυχρου υπολογισμου κλπ.

Γενικα δε θεωρω οτι υπαρχει αντιθεση ερωτα και αγαπης οπως το θετεις,αλλα αυτων των 2 εναντι των παραπανω που ανεφερα.Πιθανον αυτο που ονομαζεις αγαπη,να ειναι βολεμα.

---

Μπορεις να απαντησεις σε ενα προς ενα στα ερωτηματα μου.. (γουσταρω και θελω την αποψη σου γι'αυτο, οσο μπορεις να εχεις αποψη)

Απο εκει και περα σιγουρα υπαρχει βολεμα και ανασφαλεια οταν ληγει ο ερωτας.. διαφωνεις?
Παντως αλλο ερωτας και αλλο αγαπη.. απλα αναρωτιεμαι αν αυτα τα δυο δεν συνυπαρχουν , αν το ενα τελειωσει , τι σκατα μενει?

Και τα δύο έχουν μεγάλη σημασία μέσα σε μια σχέση. Αν δεν μπορεί κάποιος να τα έχει και τα δύο δεν είναι ουσιαστικά ευχαριστημένος οπότε ίσως είναι καλύτερα να κοιτάξει κάπου αλλού. Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει και το ερωτικό στοιχείο. Για το θέμα της αγάπης μπορείς να αγαπάς την μητέρα σου, την φιλη σου, τον σκύλο σου κλπ αλλιώς τι την θέλεις την σχέση αν δεν υπάρχει το ερωτικό στοιχείο; αν βέβαια τον αγαπάς κάνεις υπομονή μέχρι να αλλάξουν κάποια πράγματα. Αν αλλάξουν φυσικά

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Μπορεις να απαντησεις σε ενα προς ενα στα ερωτηματα μου.. (γουσταρω και θελω την αποψη σου γι'αυτο, οσο μπορεις να εχεις αποψη)

Απο εκει και περα σιγουρα υπαρχει βολεμα και ανασφαλεια οταν ληγει ο ερωτας.. διαφωνεις?
Παντως αλλο ερωτας και αλλο αγαπη.. απλα αναρωτιεμαι αν αυτα τα δυο δεν συνυπαρχουν , αν το ενα τελειωσει , τι σκατα μενει?

---

Διαφωνω,αν και πρακτικα ειναι πολυ συχνο αυτο που λες.Αν μετα τον ερωτα μεινει αγαπη του τυπου:τον αγαπαω σαν ανθρωπο,τον εχω συνηθισει και δυσκολα παω αλλου,τοτε αυτο το θεωρω βολεμα.

Αν αγαπας τον αλλο σαν αντρα/γυναικα,δεν τον αλλαζεις με τιποτα κλπ,αυτο θεωρω αγαπη σε μια σχεση.Σπανιο?Σπανιο.

Ο ερωτας ειναι κατα τη γνωμη μου μεταβατικη κατασταση,μετα απο καποιο διαστημα αναγκαστικα θα γινει κατι αλλο,δεν μπορεις να τον ''παγωσεις''.Εκτος και αν πηγαινεις απο μια μικρη σχεση στην αλλη,για να σαι συνεχεια σε φαση ερωτα :p

Αλλα ουτε ειναι και αυτονοητος (ο ερωτας),το ιδιο και η αγαπη.Υπαρχουν πολλες σχεσεις που ειναι βολεμα και υπολογισμος απο την αρχη μεχρι το τελος.

Πρακτικα,εισαι αναμεσα στο να παραμεινουν τα πραγματα ως εχουν και στο να ξεκινησεις κατι καινουργιο που θα χει πιο πολυ παθος ή ειναι ιδεα μου?Και οταν λεμε για αποσταση,τι ειδους αποσταση?Ποσο καιρο θα ναι μακρια?κλπ Δεν ειναι απλο.

την αγαπη!

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Διαφωνω,αν και πρακτικα ειναι πολυ συχνο αυτο που λες.Αν μετα τον ερωτα μεινει αγαπη του τυπου:τον αγαπαω σαν ανθρωπο,τον εχω συνηθισει και δυσκολα παω αλλου,τοτε αυτο το θεωρω βολεμα.

Αν αγαπας τον αλλο σαν αντρα/γυναικα,δεν τον αλλαζεις με τιποτα κλπ,αυτο θεωρω αγαπη σε μια σχεση.Σπανιο?Σπανιο.

Ο ερωτας ειναι κατα τη γνωμη μου μεταβατικη κατασταση,μετα απο καποιο διαστημα αναγκαστικα θα γινει κατι αλλο,δεν μπορεις να τον ''παγωσεις''.Εκτος και αν πηγαινεις απο μια μικρη σχεση στην αλλη,για να σαι συνεχεια σε φαση ερωτα :p

Αλλα ουτε ειναι και αυτονοητος (ο ερωτας),το ιδιο και η αγαπη.Υπαρχουν πολλες σχεσεις που ειναι βολεμα και υπολογισμος απο την αρχη μεχρι το τελος.

Πρακτικα,εισαι αναμεσα στο να παραμεινουν τα πραγματα ως εχουν και στο να ξεκινησεις κατι καινουργιο που θα χει πιο πολυ παθος ή ειναι ιδεα μου?Και οταν λεμε για αποσταση,τι ειδους αποσταση?Ποσο καιρο θα ναι μακρια?κλπ Δεν ειναι απλο.

---

(αν και χρονια μελος εδω δεν ξερω να κουοταρω κομματι - κομματι )

Αλαφροισκιωτε με εβαλες σε πολυ σκληρες σκεψεις , που ναι μεν τις εχω συλλαβισει , αλλα ισως δεν τις εχω αποδεχτει.. Λες να ηταν βολεμα?? Δεν ξερω, δεν νομιζω!
Χα! στο αλλο που λες δεν μπορεις να "παγωσεις" τον ερωτα.. τοσο περιπλανωμενα οντα ειμαστε ρε πουστη μου? Ναι ισως , οχι ισως , καποια στιγμη τελειωνει ο ερωτας , αλλα οταν μενει η αγαπη και υποφερεις?? Αυτο δεν μπορω να εξηγησω... ειναι μια ανασφαλεια? ενα σιγουρακι?

Οσο για την αποσταση μιλαμε για μονιμη χιλιομετρικη αποσταση! και εννοειται θελω παθος στην ζωη μου.. Και σκεφτομαι οτι .. ναι χωριζω και κερδιζω παθος , αλλα χανω ... αγαπουλες ισως??Ειμαι τοσο εγωιστρια πια ή απλα μπερδεμενη?

@nikiii οκ συμφωνω μαζι σου , αλλα δεν νομιζω οτι μετα απο αγαπη και ερωτα μενει η αγαπη που εχεις στην μητερα σου και στον σκυλο σου.. δεν ξερω , δεν μου αρεσε αυτο , τουλαχιστον αυτη την στιγμη!!

@psy ... Πολυ γρηγορα απαντησες!

Θα επέλεγα αγάπη.Ο έρωτας βιολογικά διαρκεί έξι μήνες.Συνήθως τους πρώτους.Αλληλένδετα δεν είναι αλλά στατιστικά πρώτα νοιώθεις έρωτα και αν πραγματικά σε κερδίσει ο άλλος,αρχίζεις να νοιώθεις αγάπη.

Quote:

---

Originally Posted by white

Θα επέλεγα αγάπη.Ο έρωτας βιολογικά διαρκεί έξι μήνες.Συνήθως τους πρώτους.Αλληλένδετα δεν είναι αλλά στατιστικά πρώτα νοιώθεις έρωτα και αν πραγματικά σε κερδίσει ο άλλος,αρχίζεις να νοιώθεις αγάπη.

---

Ειχα ερωτα πανω απο εξι μηνες... Ελα ρε ασπρε τωρα..δεν υπαρχει ισως χρονοδιαγραμμα , μονο ισως οτι τελειωνει!!

Στο αλλο που λες συμφωνω.. Εσυ ομως με τι ζεις?? Με τι συμβιβαζεσαι , αν συμβιβαζεσαι.

Αααχ, σαν να λέμε "To be or not to be".

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

(δεν θα ηθελα να ακουσω για συμβιβασμους)

---

Τί εννοείς ακριβώς μεσα στην παρένθεση; Δίνεις ένα παράδειγμα;

Αρχικά πιστεύω είναι θέμα χαρακτήρα και τα δύο.
Προσωπικά η αποψή μου είναι οτι μπορείς να ζήσεις άνετα μόνο με την αγάπη, με την προυπόθεση οτι έχει υπάρξει και ο έρωτας στο παρελθόν.
Στην αγάπη το αισθάνομαι σαν να τρως ένα ολοκληρωμένο γεύμα και να σηκώνεσαι από το τραπέζι σου πριν φουσκώσεις, οπότε μπορείς να κάνεις κι άλλα πράγματα μετά.
Στον έρωτα, συνέχιζεις και μπουκώνεσαι, μπουκώνεσαι, μπουκώνεσαι και φουσκώνουν τα μάγουλά σου σαν τα μικρά τα χαμστεράκια. :p
Την αγάπη έχω καταλάβει αρκετούς να την βλέπουν σαν κάτι ανιαρό.. είτε γιατί μάλλον έχουν λάθος παραδείγματα, είτε γιατί θέλουν να βασίζονται σε υπερβολικές δόσεις συναισθημάτων για να "αντέχουν" την ημέρα τους και να της δίνουν αξία.
Πάντως και στα δύο, και ειδικά στην αγάπη, ένας τρόπος να δεις οτι αυτό που νιώθεις, είναι πραγματικό, είναι να κοιτάξεις αν σκέφτεσαι τι θέλεις ΕΣΥ να δώσεις στον άλλον. Και όχι να σκέφτεσαι τί σου δίνει ο άλλος και να τον αξιολογείς με κάθε του πράξη. Εκεί έχεις κάποιου είδους συμφωνία στο μυαλό σου...

Νυσταζω πολυ για να σκεφτω καθαρα και να το αναλυσω αντικειμενικα και ουτε ειχα ποτε προσωπικη εμπειρια απο πολυχρονη σχεση ωστοσο.. :

1) θεωρω οτι το ερωτικο στοιχειο -ως εφημερο- πεθαινει και ξαναγεννιεται, αναμεσα στους ιδιους ανθρωπους
2)Ο ερωτας οδηγει σε αγαπη και σπανια το αντιστροφο
3)η αγαπη δεν εχει ημερομηνια ληξης αλλα μπορει να αλλαξει μορφη
4)ο ερωτας μπορει να υπαρχει και χωρις τη σεξουαλικη ελξη, αναμεσα σε φιλους που τους συνδεει κατι παραπανω εκτος απο αγαπη η ακομα και αναμεσα σε ανθρωπους και ζωα, ειναι κατι που σου ερεθιζει τον εγκεφαλο με εναν ανεξηγητο τροπο, παρομοιο με αυτον που σου τον ερεθιζει η τεχνη

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Ειχα ερωτα πανω απο εξι μηνες... Ελα ρε ασπρε τωρα..δεν υπαρχει ισως χρονοδιαγραμμα , μονο ισως οτι τελειωνει!!

Στο αλλο που λες συμφωνω.. Εσυ ομως με τι ζεις?? Με τι συμβιβαζεσαι , αν συμβιβαζεσαι.

---

Βρε mnimonio δεν το λέω εγώ,οι επιστήμονες το είπαν.Σταματάει να εκκρίνεται μια ουσία.Εγώ επειδή ο έρωτας δεν διαρκεί παραπάνω καιι επειδή δεν συμβιβάζομαι έιμαι ελεύθερος.Αν δεν υπάρχει το πάθος του έρωτα ή η αγάπη δεν εκφράζεται,δεν αξίζει να είμαι σε σχέση μόνο για κοινωνικούς λόγους.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

(αν και χρονια μελος εδω δεν ξερω να κουοταρω κομματι - κομματι )

Αλαφροισκιωτε με εβαλες σε πολυ σκληρες σκεψεις , που ναι μεν τις εχω συλλαβισει , αλλα ισως δεν τις εχω αποδεχτει.. Λες να ηταν βολεμα?? Δεν ξερω, δεν νομιζω!
Χα! στο αλλο που λες δεν μπορεις να "παγωσεις" τον ερωτα.. τοσο περιπλανωμενα οντα ειμαστε ρε πουστη μου? Ναι ισως , οχι ισως , καποια στιγμη τελειωνει ο ερωτας , αλλα οταν μενει η αγαπη και υποφερεις?? Αυτο δεν μπορω να εξηγησω... ειναι μια ανασφαλεια? ενα σιγουρακι?

Οσο για την αποσταση μιλαμε για μονιμη χιλιομετρικη αποσταση! και εννοειται θελω παθος στην ζωη μου.. Και σκεφτομαι οτι .. ναι χωριζω και κερδιζω παθος , αλλα χανω ... αγαπουλες ισως??Ειμαι τοσο εγωιστρια πια ή απλα μπερδεμενη?

---

Αν χωρισεις το σιγουρο ειναι οτι θα σαι μονη σου ενα διαστημα και απο κει και περα υπαρχουν πολλα ενδεχομενα,αναμεσα τους και ο ερωτας.Θελω να πω οτι ειναι ενα ρισκο,και οτι δε σου εγγυαται κανεις οτι θα ζησεις τον μεγαλο ερωτα μετα.

Η μονιμη αποσταση ειναι πακεταρα,δεν μπορω να μπω στη θεση σου,γιατι μαλλον δε θα ξεκινουσα τετοια σχεση καν,αλλα αν πιστευεις οτι οντως τον αγαπας,δεν αξιζει να κανεις μια προσπαθεια να μεινεις κοντα του?(ή το αναποδο)

Δεν πιστευω πως υπαρχει αγαπη διχως ερωτα...
Ξερεις τι κανουμε..αυτο που λεει ο Αλαφροισκιωτος.Βολευομαστ� � γτ ΔΕΝ το κατεχουμε το σπορ της αγαπης.
Δεν θαυμαζουμε τον ανθρωπο που κανουμε σχεση,αλλα καναμε πως δεν εχει σημασια,δεν ειναι του γουστου μας τα μουτρα του,αλλα συμβιβαστηκαμε γτ μαθαμε να μη διεκδικουμε αυτο που θελουμε.
Αν η παστα του αλλου (κατι που εχει να κανει με αρχες και ιδανικα)και η επιθυμια (να ειναι αντικειμενο του ποθου σου ο αλλος) συμπεσουν εχεις πολλες πιθανοτητες.
Με απασχολει καργα το θεμα κ αρνουμαι να δεχτω οτι ειμαι ατυχη,μπουχου ή οτι δεν υπαρχει.

αγαπη μνημονιο διαρκει για μια ζωη!

O ερωτας ειναι ενα ειδος τρελλας ! δεν σκεφτεσαι λογικα . Η αγαπη επεται μετα εναν μεγαλο ερωτα , οχι παντα βεβαια . Μονο αν ο ερωτας ειναι πολυ ισχυρος . Ετσι νομιζω εγω .

Πολύ δύσκολες ερωτήσεις μας βάζεις βρε mnimonio....... Γενικά, νομίζω πως όταν λέμε έρωτας, εννοούμε το πάθος και την καψούρα (δηλ. κάτι επιφανειακό) και όταν λέμε αγάπη, εννοούμε κάτι πιο βαθύ κ ουσιαστικό, τη συντροφικότητα. Αλλά είμαι της άποψης πως δεν μπορείς να βάλεις κανόνες στις ανθρώπινες σχέσεις, οι άνθρωποι "κουμπώνουν" αλλιώς ο ένας με τον άλλο. Πχ (σπάνιο) μπορεί να δεις ζευγάρια αγαπημένα κ ερωτευμένα συγχρόνως μέχρι τα βαθιά γεράματα, μπορεί να δεις τρελούς έρωτες να "ξεφουσκώνουν" χωρίς να αφήσουν κάποια ιδιαίτερη συναισθηματική σύνδεση, η οποία να δημιουργήσει αγάπη, μπορεί να δει σε 1 αγαπημένο ζευγάρι, από το οποίο ο έρωτας έχει φύγει να "ξαναφουντώνει η φλόγα" αν πχ νοιώσει ο ένας ότι χάνει τον άλλο (κάποιοι άνθρωποι το θησαυρό δίπλα τους τον έχουν δεδομένο κ αυτό σκοτώνει τον έρωτα), μπορείς να δεις τα πάντα. Κ σίγουρα αγάπη δεν είναι ούτε το βόλεμα, ούτε η ανασφάλεια της μοναξιάς, ούτε το δεκανίκι, ούτε η συνήθεια.
Το θέμα, κατά την άποψή μου, είναι να ξέρεις ανά πάσα στιγμή ΕΣΥ τί θες, κ τί είναι αυτό το οποίο έχεις μπροστά σου στη ρεαλιστική του διάσταση. Το σημαντικό είναι πάνω απ'όλα να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου κ να μην αυτοπαραμυθιάζεσαι. Κ μερικοί αποχωρισμοί πονάνε, αλλά καμιά φορά πρέπει να γίνονται.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

από το οποίο ο έρωτας έχει φύγει να "ξαναφουντώνει η φλόγα" αν πχ νοιώσει ο ένας ότι χάνει τον άλλο (κάποιοι άνθρωποι το θησαυρό δίπλα τους τον έχουν δεδομένο κ αυτό σκοτώνει τον έρωτα), .

---

Θησαυρο λες , ε ατιμακι !!!!

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Θησαυρο λες , ε ατιμακι !!!!

---

Ναι, το έχω ακούσει κ αυτό. Ότι κάποιος έχασε θησαυρό κ το κατάλαβε πολύ μετά......... Το ζήτημα είναι να συνειδητοποιείς τί αξία έχει ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα σου όσο τον έχεις κ όχι όταν νοιώσεις την έλλειψή του.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

........ Το ζήτημα είναι να συνειδητοποιείς τί αξία έχει ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα σου όσο τον έχεις κ όχι όταν νοιώσεις την έλλειψή του.

---

Kαι αμα το συνειδητοποιησει καπως αργα , λες ο αλλος ναναι τοσο ακαρδος ωστε να εχει πεισμωσει ? τι σοι ερωτας ειναι αυτος ? πολυ αυστηρη φαινεσαι ( δεν σε γνωριζω , αλλα φαινεσαι ' ζορικη ' ) .

Αυτό το ζόρικο το έχω ξανακούσει πολλές φορές...... άκαρδη όμως ποτέ! Κ όχι μόνο αυτό.Η επανασύνδεση μπορεί να μη συμβεί είτε γιατί η 1 πλευρά έχει ξενερώσει πλέον, είτε γιατί η άλλη πλευρά δεν θέλει να "τσαλακωθεί' κ να διεκδικήσει τον άλλο. Πολλές φορές την αυστηρότητα που λες δεν την βγάζει μόνο η πλευρά του έφυγε, αλλά κ η πλευρά που, αν κ κατάλαβε το λάθος, δεν κάνει κάποια ουσιαστική κ δυναμική κίνηση να διορθώσει τα πράγματα, είτε για λόγους εγωϊσμού, είτε για λόγους ξεβολέματος, είτε κ εγώ δεν ξέρω τί.

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Δεν πιστευω πως υπαρχει αγαπη διχως ερωτα...
Ξερεις τι κανουμε..αυτο που λεει ο Αλαφροισκιωτος . Βολευομαστε γτ ΔΕΝ το κατεχουμε το σπορ της αγαπης.
Δεν θαυμαζουμε τον ανθρωπο που κανουμε σχεση , αλλα καναμε πως δεν εχει σημασια , δεν ειναι του γουστου μας τα μουτρα του , αλλα συμβιβαστηκαμε γτ μαθαμε να μη διεκδικουμε αυτο που θελουμε.
Αν η παστα του αλλου (κατι που εχει να κανει με αρχες και ιδανικα) και η επιθυμια (να ειναι αντικειμενο του ποθου σου ο αλλος) συμπεσουν εχεις πολλες πιθανοτητες.
Με απασχολει καργα το θεμα κ αρνουμαι να δεχτω οτι ειμαι ατυχη , μπουχου ή οτι δεν υπαρχει.

---

Σας διαβασα ολους με προσοχη.. Ωραια τα λετε δεν μπορω να πω :P

Το ξερω που ρωταω δυσκολα , παραμενω μπερδεμενη παντως..

Μαριποζα με καλυψες ιδιαιτερα μπορω να πω . (οπως και οι υπολοιποι)

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Αυτό το ζόρικο το έχω ξανακούσει πολλές φορές...... άκαρδη όμως ποτέ! Κ όχι μόνο αυτό.Η επανασύνδεση μπορεί να μη συμβεί είτε γιατί η 1 πλευρά έχει ξενερώσει πλέον, είτε γιατί η άλλη πλευρά δεν θέλει να "τσαλακωθεί' κ να διεκδικήσει τον άλλο..

---

Να τσαλακωθει , γιατι οχι , να της παει και δωρακια , σοκολατιτσες , λουλουδακια , πιανουν αυτα ?

Quote:

---

Originally Posted by Αρ_ιάδνη

Νυσταζω πολυ για να σκεφτω καθαρα και να το αναλυσω αντικειμενικα και ουτε ειχα ποτε προσωπικη εμπειρια απο πολυχρονη σχεση ωστοσο.. :

1) θεωρω οτι το ερωτικο στοιχειο -ως εφημερο- πεθαινει και ξαναγεννιεται, αναμεσα στους ιδιους ανθρωπους
2)Ο ερωτας οδηγει σε αγαπη και σπανια το αντιστροφο
3)η αγαπη δεν εχει ημερομηνια ληξης αλλα μπορει να αλλαξει μορφη
4)ο ερωτας μπορει να υπαρχει και χωρις τη σεξουαλικη ελξη, αναμεσα σε φιλους που τους συνδεει κατι παραπανω εκτος απο αγαπη η ακομα και αναμεσα σε ανθρωπους και ζωα, ειναι κατι που σου ερεθιζει τον εγκεφαλο με εναν ανεξηγητο τροπο, παρομοιο με αυτον που σου τον ερεθιζει η τεχνη

---

Αριαδνη , τι ωραια που τα λες , στο μονο που εχω μια αντιρρησουλα ειναι στο 4) . Γινεται τετοιο πραμα , δεν μουχει τυχει . Βεβαια μπορει να ειμαι μεγαλυτερος σου , αλλα σε βρισκω πολυ προχωρημενη . Και τι κανεις 06.20πμ. ξυπνια ? εργαζεσαι ? σπουδαζεις ?

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Ερωτηση προς το κοινο του φορουμ...

Αγαπη ή ερωτας , ερωτας η αγαπη ?

Καλα οκ οταν συνυπαρχουν αυτα τα δυο ειναι μαγεια!! Οταν ομως λογω αποστασης (ΚΥΡΙΩΣ) και των προβληματων που προκυπτουν απο αυτην και της φθορας μαζι , τι επιλεγεις?? Και αν εχει παει βολτα το ερωτικο στοιχειο επανερχεται?
Ζεις με σκετο ερωτα?? Που πιο πολυ εχει να κανει με την σαρκα..
Ζεις με σκετη αγαπη που ειναι κατι πιο βαθυ και αληθινο σιγουρα..αλλα ζεις με αυτην μονο?
Μηπως ο ερωτας και η αγαπη ειναι αλληλενδετα τελικα??

(δεν θα ηθελα να ακουσω για συμβιβασμους)

Εσεις τι θα επιλεγατε?

---

Λοιπόν ας τα πάρουμε με τη σειρά:
- Αγάπη βέβαια! Βάθος, διάρκεια, ποιότητα! Ενώ έρωτας… πάθος, ένταση, ποσότητα…. Μμμμ, μπα!
- Συνυπάρχουν? Αφήνει περιθώρια ο έρωτας για οτιδήποτε άλλο? Σκέψη, πράξη, συναίσθημα? Μμμμ…μπα!
- Για εμένα η απόσταση δεν συντηρεί τον έρωτα, παρά μόνο μια φαντασίωση έρωτα.
- Η συνύπαρξη επίσης, δεν συνεπάγεται φθορά. Εκτός αν επειδή δεν ταιριάζουμε, το συνειδητοποιούμε λόγω της συνύπαρξης.
- Αν έχει πάει απλώς βόλτα το ερωτικό στοιχείο, φυσικά και επανέρχεται. Αν του έχουμε κάνει και μνημόσυνο….μάλλον όχι.
- Όχι δεν ζω με σκέτο έρωτα, βαριέμαι γρήγορα.
- Ζω με σκέτη αγάπη, αλλά… λίγη σάλτσα στα μακαρόνια βελτιώνει τη γεύση. :o
- Αλληλένδετα… Εδώ θα συμφωνήσω με τα 4 points της Αριάδνης.
- Δεν θα διάλεγα ούτε έρωτα, ούτε αγάπη. Θα διάλεγα έλξη, ερωτική χημεία, επικοινωνία, σεβασμό κι ειλικρίνεια κι όπως προκύψει. Ιδανικά, ΟΚ είναι καλό να αναπτυχθεί οικειότητα και βαθιά αγάπη και ταυτόχρονα να φουντώνει πότε πότε κι ο έρωτας.

Quote:

---

- Συνυπάρχουν? Αφήνει περιθώρια ο έρωτας για οτιδήποτε άλλο? Σκέψη, πράξη, συναίσθημα? Μμμμ…μπα!

---

δηλαδη αν το πεις πιο ξεκαθαρα το ενα ειναι το αντιθετο απο το αλλο

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Λοιπόν ας τα πάρουμε με τη σειρά:
- Αγάπη βέβαια! Βάθος, διάρκεια, ποιότητα! Ενώ έρωτας… πάθος, ένταση, ποσότητα…. Μμμμ, μπα!

το μμμμμ μπα ειναι αμφισβητηση πανω στην εννοια του ερωτα? Θα ελεγα οτι ειναι μια υποκειμενικη σου αποψη και αντικειμενικα θα ελεγα , τι αναγκες βγαινουν στον καθενα αναλογα την χρονικη στιγμη..

- Συνυπάρχουν? Αφήνει περιθώρια ο έρωτας για οτιδήποτε άλλο? Σκέψη, πράξη, συναίσθημα? Μμμμ…μπα!

Αυτα ειναι τα ωραια του ερωτα.. δεν υπαρχει λογικη..πραγματικα δεν ξερω αν συνυπαρχουν , το μονο σιγουρο ειναι οτι μπορει ο ερωτας να γεννησει αγαπη.

- Για εμένα η απόσταση δεν συντηρεί τον έρωτα, παρά μόνο μια φαντασίωση έρωτα.

δεν ξερω , ισως ναι.
- Η συνύπαρξη επίσης, δεν συνεπάγεται φθορά. Εκτός αν επειδή δεν ταιριάζουμε, το συνειδητοποιούμε λόγω της συνύπαρξης.

Και ο τοιχος με το χρωμα συνυπαρχει αλλα καπου θα ξεφτισει.. Η φθορα κανει την εμφανιση της ισως οταν εμεις ξεφτισουμε.

- Αν έχει πάει απλώς βόλτα το ερωτικό στοιχείο, φυσικά και επανέρχεται. Αν του έχουμε κάνει και μνημόσυνο….μάλλον όχι.

Δεν υπαρχει μεση κατασταση πιστευω.. ή κηδεια ειναι ή κηδεια ξανα ! Θα φτασει στο σημειο του "Αρρωστου" και μετα θα φαμε τα κολλυβα του!


- Όχι δεν ζω με σκέτο έρωτα, βαριέμαι γρήγορα.

Φανταζομαι ολοι μας , αλλα οσο διαρκει ειναι... γρρρρρρρρ

- Ζω με σκέτη αγάπη, αλλά… λίγη σάλτσα στα μακαρόνια βελτιώνει τη γεύση. :o

Αρα με λιγο ερωτα..Τι αλλη σαλτσα να εννοεις?

- Αλληλένδετα… Εδώ θα συμφωνήσω με τα 4 points της Αριάδνης.

- Δεν θα διάλεγα ούτε έρωτα, ούτε αγάπη. Θα διάλεγα έλξη, ερωτική χημεία, επικοινωνία, σεβασμό κι ειλικρίνεια κι όπως προκύψει. Ιδανικά, ΟΚ είναι καλό να αναπτυχθεί οικειότητα και βαθιά αγάπη και ταυτόχρονα να φουντώνει πότε πότε κι ο έρωτας.

---

Διπλωματικη απαντηση θα ελεγα εδω που εχει και στοιχεια ερωτα και αγαπης! Δεν ειμαι μονο εγω τελικα σε τρικυμια εν κρανιω :P


ενα κουοτ της κακιας ωρας !!

Χαχα, εντάξει δεν είναι τόσο κακό το κουότ… αλλά αν κάνω κουότ πάνω στο κουότ θα χαθούμε νομίζω… στάσου να τα γράψω λίγο πιο συμπυκνωμένα:

Δεν αμφισβητώ ούτε την έννοια, ούτε τη σημασία του έρωτα, ιδίως για φάσεις της ζωής μας που νιώθουμε να τον έχουμε ανάγκη, ή και για φάσεις που απλά μας πιάνει απροετοίμαστους. Στο μυαλό μου όμως τον έχω όπως περιγράφει πιο πάνω η mariposa, δηλαδή πάθος και καψούρα, επιφανειακό και προσωρινό, κάτι σαν πυροτέχνημα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο έρωτας είναι αυτό που ξεφτίζει (ή οι άνθρωποι που ερωτεύτηκαν). Η αγάπη όχι μόνο δεν φθείρεται, αλλά μπορεί να δυναμώσει και να γίνει πιο βαθιά με τη συνύπαρξη. Αυτή η απομυθοποίηση, η καθημερινή τριβή με όλα τα στραβά και τα δύσκολα ενός ανθρώπου, η επαφή με όλες του τις σωματικές και ψυχολογικές πλευρές (όχι μόνο με την καλογυαλισμένη εικόνα ενός ραντεβού), όλα αυτά ‘ενοχλούν’ μόνο την εξιδανικευμένη εικόνα ενός ‘έρωτα’, ενώ αντίθετα γλυκαίνουν και διευρύνουν άλλα πιο ουσιαστικά και βαθιά συναισθήματα.

Σε μια σχέση ζευγαριού, είναι πιστεύω σημαντικό το ερωτικό στοιχείο. Όχι μόνο το να μπορείς να ερωτεύεσαι ξανά και ξανά το σύντροφο σου, ούτε μόνο το να υπάρχει καλό σεξ. Μπορεί να είναι οτιδήποτε, από το πώς θα σε κοιτάξει, από ένα φιλάκι, μια βραδιά έρωτα, ένα δεκάλεπτο παθιασμένου σεξ, την ανάμνηση ενός αγγίγματος, μια λέξη, πολλά, πάρα πολλά. Αν όλα αυτά υπήρξαν και κάποια στιγμή χαθούν ή ξεχαστούν μέσα στη ροή της καθημερινότητας, μπορεί και να τα ξαναβρούμε. Αν ήταν εξαρχής χλιαρά και δύσκολα, ή αν πέρασε τόσος καιρός που στο μεταξύ τα αντικαταστήσαμε με άλλους ή άλλα…. χλωμό.

Τέλος, συνήθως όταν συναντάμε έναν άνθρωπο δεν ξέρουμε τη δυναμική μιας πιθανής σχέσης ανάμεσα μας. Δεν ξέρουμε αν θα τον ερωτευτούμε, αν θα τον αγαπήσουμε, αν θα υπάρξει καλό timing για να προχωρήσουμε μαζί κλπ. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που ξέρουμε. Ξέρουμε αν μας αρέσει, αν τον βρίσκουμε ελκυστικό. Ξέρουμε αν έχουμε ‘χημεία’ ερωτική. Ξέρουμε αν επικοινωνούμε απροβλημάτιστα, καθώς και πολλά άλλα για αυτόν, εμάς και το μεταξύ μας. Όλα αυτά, αν είναι συμβατά κι αν δεν τα αγνοήσουμε, είναι μια καλή βάση για να μετατραπεί ο τυχόν έρωτας σε αγάπη, η τυχόν αγάπη σε ερωτική, και όλο αυτό σε όμορφη σχέση κι όχι συμβιβασμό.

Εγώ θα διάλεγα την αγάπη!

Ήσουν πολύ κατατοπιστική Μαρίνα.. Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση , ειλικρινά νιώθω οτι ξεμπλοκαρα λίγο .

Γεια σου ρε δελφίνι αγαπησιαρικο!!

Αν δεν υπηρχε πλεον κανενα ερωτικο στοιχειο , θα επαιρνα τα μπαγαλακια μου και θα εφευγα
Αν ειχε φυγει η πολλη καψουρα , αλλα υπηρχε καλη επικοινωνια, αλληλοσεβασμος και χημεια θα εμενα.

Το ξερω πως εκτρεπω λιγο το θεμα τωρα, αλλα μιας κ μιλαμε για ερωτες, αγαπες, καψουρες κ διλημματα......... πιστευω οτι καποιες λεξεις, οπως η αγαπη (κ η συγγνωμη κ πολλες αλλες) εχουν 1 ιδιαιτερα "βαρυ" περιεχομενο κ μεγαλη σημασια, αλλα δυστυχως λογω καταχρησης εχουν χασει το νοημα τους. Κ να τονισω οτι ειναι επισης δυστυχως πολυ συνηθες στην πραξη να μπερδευουμε το "αγαπαω τον χ" με το "αγαπαω αυτο που βαζει ο χ στη ζωη μου". Προκειται για χασμα καταστασεων, τα 2 αυτα απεχουν μεταξυ τους ετη φωτος........

Παντως, κ μονο το γεγονος πως καποιος, εστω κ υποσυνειδητα εχει μπει στη διαδικασια να σκεφτεται αν θα το κρατησει η θα το αφησει, κ αν αυτο που υπαρχει τον καλυπτει, εχει ηδη αρχισει η αντιστροφη μετρηση....... λεγεται παρακμη, ειναι σπανια αναστρεψιμη, κ μπορει να διαρκεσει απο ελαχιστα εως κ μια ζωη.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Το ξερω πως εκτρεπω λιγο το θεμα τωρα, αλλα μιας κ μιλαμε για ερωτες, αγαπες, καψουρες κ διλημματα......... πιστευω οτι καποιες λεξεις, οπως η αγαπη (κ η συγγνωμη κ πολλες αλλες) εχουν 1 ιδιαιτερα "βαρυ" περιεχομενο κ μεγαλη σημασια, αλλα δυστυχως λογω καταχρησης εχουν χασει το νοημα τους. Κ να τονισω οτι ειναι επισης δυστυχως πολυ συνηθες στην πραξη να μπερδευουμε το "αγαπαω τον χ" με το "αγαπαω αυτο που βαζει ο χ στη ζωη μου". Προκειται για χασμα καταστασεων, τα 2 αυτα απεχουν μεταξυ τους ετη φωτος........

Παντως, κ μονο το γεγονος πως καποιος, εστω κ υποσυνειδητα εχει μπει στη διαδικασια να σκεφτεται αν θα το κρατησει η θα το αφησει, κ αν αυτο που υπαρχει τον καλυπτει, εχει ηδη αρχισει η αντιστροφη μετρηση....... λεγεται παρακμη, ειναι σπανια αναστρεψιμη, κ μπορει να διαρκεσει απο ελαχιστα εως κ μια ζωη.

---

Συμφωνω απολυτα στην πρωτη σου παραγραφο , προσωπικα δεν εχω κανει ποτε καταχρηση της φρασης " σε αγαπω" , πρεπει καποιος να ειναι πολυ τσαρλατανος για να το κανει αυτο.
Ειχα την τυχη να αγαπησω πολυ , (και να αγαπηθω) μια φορα μου συνεβη αυτο η αληθεια και φυσικα αυτο δεν εχει παψει και ουτε θα παψει. Ειναι κατι παρα πολυ βαθυ και γι'αυτο φτανοντας στην δευτερη παραγραφο σου , εχω εντονες συγκρουσεις μεσα μου απο την μια ειναι αυτη η βαθια αγαπη που αισθανομαι και απο την αλλη μου εχει βγει κατι το επιφανειακο - σαρκικο που δεν το ειχα και ποτε.. Οσο μεγαλωνει ο ανθρωπος βγαζει και κουσουρια :)
Δεν ξερω αν μου εχει τελειωσει ή τι μου εχει τελειωσει ακριβως ή αν ειναι απλα καποιες ελλειψεις λογω αποστασης. Μπερδεγουει..

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Αν δεν υπηρχε πλεον κανενα ερωτικο στοιχειο , θα επαιρνα τα μπαγαλακια μου και θα εφευγα
Αν ειχε φυγει η πολλη καψουρα , αλλα υπηρχε καλη επικοινωνια, αλληλοσεβασμος και χημεια θα εμενα.

---

Η πολυ καψουρα νομιζω παντα καποια στιγμη φευγει.. Ομως σε μια σχεση αν δεν υπαρχει και το ερωτικο στοιχειο , δεν θα υπαρχει ουτε επικοινωνια , ουτε τιποτα.. Ενα κενο.

[QUOTE=mnimonio;524255......... Οσο για την αποσταση μιλαμε για μονιμη χιλιομετρικη αποσταση! και εννοειται θελω παθος στην ζωη μου.. Και σκεφτομαι οτι .. ναι χωριζω και κερδιζω παθος , αλλα χανω ... αγαπουλες ισως??Ειμαι τοσο εγωιστρια πια ή απλα μπερδεμενη?

..[/QUOTE]

Οι αποστάσεις κάποτε θα πρέπει να σμικρυνθούν (νοείται για να συζύσουν τελικώς). Δεν ξέρω άλλη αίσια έκβαση ενός έρωτα τον οποίο απλά χωρίζει η απόσταση. Ειτε θα πας να τον βρεις ειτε εκεινος πρεπει να ρθει σε σενα. Αλλιώς, δεν αποκλείεται, η συνεχιση της απόστασης, σε βάθος χρόνου, να ξεθωριάσει τη σχέση λόγω της έλλειψης της καθημερινής επαφης.
Έρωτας παραπέμπει σε αμοιβαία έλξη και χημεία με σκοπό τη συνύπαρξη δυο ανθρωπων. Η αγαπη ειναι αυτονόητο κομμάτι του έρωτα.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

. Η αγάπη όχι μόνο δεν φθείρεται, αλλά μπορεί να δυναμώσει και να γίνει πιο βαθιά με τη συνύπαρξη. Αυτή η απομυθοποίηση, η καθημερινή τριβή με όλα τα στραβά και τα δύσκολα ενός ανθρώπου, η επαφή με όλες του τις σωματικές και ψυχολογικές πλευρές (όχι μόνο με την καλογυαλισμένη εικόνα ενός ραντεβού), όλα αυτά ‘ενοχλούν’ μόνο την εξιδανικευμένη εικόνα ενός ‘έρωτα’, ενώ αντίθετα γλυκαίνουν και διευρύνουν άλλα πιο ουσιαστικά και βαθιά συναισθήματα.

Η αληθινή αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρωπους κάνει τις όποιες διαφορές στη συγκατοίκηση, στις συνήθεις και στο χαρακτήρα να μοιάζουν ασήμαντες, σχεδόν να περνάνε απαρατηρητες. Το αντίθετο, αμα δυο ανθρωπους δεν δενει αυτή η στενή ψυχική σύνδεση όλες αυτες οι διαφορές θα είναι στην αρχή η αιτία προστριβών και μετά χωρισμού.

Τέλος, συνήθως όταν συναντάμε έναν άνθρωπο δεν ξέρουμε τη δυναμική μιας πιθανής σχέσης ανάμεσα μας. Δεν ξέρουμε αν θα τον ερωτευτούμε, αν θα τον αγαπήσουμε, αν θα υπάρξει καλό timing για να προχωρήσουμε μαζί κλπ. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που ξέρουμε. Ξέρουμε αν μας αρέσει, αν τον βρίσκουμε ελκυστικό. Ξέρουμε αν έχουμε ‘χημεία’ ερωτική. Ξέρουμε αν επικοινωνούμε απροβλημάτιστα, καθώς και πολλά άλλα για αυτόν, εμάς και το μεταξύ μας. Όλα αυτά, αν είναι συμβατά κι αν δεν τα αγνοήσουμε, είναι μια καλή βάση για να μετατραπεί ο τυχόν έρωτας σε αγάπη, η τυχόν αγάπη σε ερωτική, και όλο αυτό σε όμορφη σχέση κι όχι συμβιβασμό. Συνήθως τα καταλαβαίνουμε από την αρχή Μαρίνα. Τα στοιχεια που αναφερεις για την αρχή μιας συνάντησης, ήτοι, ότι τον βρίσκουμε ελκυστικό, έχουμε ερωτική χημεία και επικοινωνούμε απροβληματιστα, (αμοιβαια εννοείται), είναι το στερεο υπόβαθρο για τη συνεχεια, ειναι το υπόβαθρο που εκτός απροοπτου εγγυάτε την επιτυχημένη συνέχεια. Με εξαιρεση, αν εθελοτυφλούμε ή ο άλλος ξέρει πολύ καλά πως να προσποιείτε και να κρύβει τον πραγματικό του εαυτό σε βαθμό που να μην γινεται αυτό αντιληπτό.

---

Επίσης, φτάνει να εχουμε τη διακριση εντοπίζουμε κι επειτα την τολμη να διεκδικούμε τα κατάλληλα για εμας άτομα. Επιλογή προβληματικού συντρόφου σημαινει άτομο με χαμηλή αυτοπεποιθηση/αυτοεκτιμηση. Δικες μου σκεψεις σε μπλε μπολτ....

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Η αληθινή αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρωπους κάνει τις όποιες διαφορές στη συγκατοίκηση, στις συνήθεις και στο χαρακτήρα να μοιάζουν ασήμαντες, σχεδόν να περνάνε απαρατηρητες. Το αντίθετο, αμα δυο ανθρωπους δεν δενει αυτή η στενή ψυχική σύνδεση όλες αυτες οι διαφορές θα είναι στην αρχή η αιτία προστριβών και μετά χωρισμού.
.....................................
Επίσης, φτάνει να εχουμε τη διακριση εντοπίζουμε κι επειτα την τολμη να διεκδικούμε τα κατάλληλα για εμας άτομα. Επιλογή προβληματικού συντρόφου σημαινει άτομο με χαμηλή αυτοπεποιθηση/αυτοεκτιμηση.

---

Ναι!! (για όσα λες περί αληθινής αγάπης). Η αγάπη (παρότι η αγάπη μόνο δεν είναι πάντα αρκετή) κι η εμπειρία θα έλεγα, γιατί έχω παρατηρήσει ότι τα πιο νέα ζευγάρια, καθώς και οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πως είναι να ζεις μόνος σου ή να συζείς με κάποιον, δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις μικρές διαφορές, ή να προσπεράσουν / διαχειριστούν (κατά περίπτωση) μεγαλύτερες διαφορές.

Βέβαια εγώ πιστεύω πως οι συνήθειες είναι καλό να είναι παρόμοιες, το ίδιο και κάποιες βασικές απόψεις, αξίες, στάση ζωής, προτεραιότητες. Ανάλογα βέβαια και με τι νομίζει ο καθένας ότι αντέχει. Να πω ένα παράδειγμα, αν ο ένας θεωρεί το κάπνισμα μέσα στο σπίτι ανυπόφορο κι ο άλλος αναφαίρετο δικαίωμα… πρόβλημα. Αν ο ένας πιστεύει στην υγιεινή διατροφή και την αξία της ανακύκλωσης κι ο άλλος όχι, αν έχουν διαφορετική πολιτική και κοινωνική ιδεολογία, αν έχουν διαφορές στο πώς διαχειρίζονται τα χρήματα… κλπ. Για μένα ας πούμε όλα τα προαναφερθέντα είναι σημαντικά. Κι όσο και να σε στραβώσει ο έρωτας, μία δύο τρεις θα ξενερώσεις.

Τώρα, επιλογή προβληματικού συντρόφου…. Χμ …χμ… Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι είναι μόνο θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης – ή μπορεί και κάτι εντελώς διαφορετικό. Ίσως καθρεφτίζονται στον άλλον δικές μας ανάγκες (που δεν παραδεχόμαστε), δικά μας στοιχεία (που δεν αναγνωρίζουμε), αυτό που δεν τολμάμε να είμαστε, αυτό που μας λείπει, αυτό που φοβόμαστε, ένα άλλοθι που ψάχνουμε… Με λίγα λόγια έλκουμε ή ασυνείδητα επιλέγουμε αυτό που είμαστε.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Ήσουν πολύ κατατοπιστική Μαρίνα.. Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση , ειλικρινά νιώθω οτι ξεμπλοκαρα λίγο .

---

You're welcome!
:o