ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Γεια σας και παλι αυτες τις μερες που παλευω με την οδυνη τον πονο χωρις ορια τον τρομο νοιωθω και πρωτογνωρα συναισθηματα.Δεν θα μπορουσα να φανταστω οτι δε με νοιαζει ο εαυτος μου νοιωθω ξενη μαζι του δε θελω να τον φροντισω και δε με νοιαζει τι θα παθει και δε ξερω αν αυτο θα αλλαξει στο μελλον τωρα δε θελω τιποτα ουτε φαι ουτε υπνο σχεδον ουτε νερο .Δε βρησκω πουθενα ενδιαφερον θελω απλα να ανοιξει η γη και να με καταπιει.Αυτες τις μερες εχω ακουσει απειρες φορες κανε κουραγιο κανε κουραγιο πως γινεται αυτο το κουραγιο βρε παιδια ας μου πει καποιος.Απ τη μια ντρεπομαι εχω παιδια τα αγαπω οσο τιποτα αλλα ουτε αυτο με ανακουφιζει τουτες τις ωρες.Πρεπει να ειμαι δυνατη αλλα δεν ειμαι τωρα το παραδεχομαι δεν μπορω να προσποιηθω για να ευχαριστησω το περιβαλλον μου . Η αδερφη μου λεει σκεψου τον πατερα μας που εχει και αυτος προβληματα και της ειπα οτι δε με νοιαζει αυτη τη στιγμη ο πατερας μου ειναι 80 ο αντρας μου που εφυγε ηταν πολυ μικροτερος μετα μετανοιωνω και νοιωθω απαισια.Ανακαλυπτω οτι ο πονος δεν εχει διακοπτη δεν εχει στιγμες δεν εχει ορια δεν συμβιβαζεται τι δεν καταλαβαινουν?

μου δινεις την εντυπωση οτι ακομα εισαι σε συναισθηματικο σοκ συνεχισε λιγακι να μιλας γιατι οσο αισθανεσαι τα συναισθηματα να σε σφιγγουν θα δυσκολευεσαι να ακουσεις συνεχισε λιγακι μεχρι να αδειασεις λιγο...

Όλα τα μονοπάτια οδηγούν στον ίδιο στόχο: Να εκφράσουμε στους άλλους αυτό που είμαστε.
Pablo Neruda
ποιητής

Έχω συνειδητοποιήσει ότι όλα μας τα προβλήματα προκύπτουν από την αποτυχία μας να χρησιμοποιήσουμε μια απλή και ξεκάθαρη γλώσσα.
Jean-Paul Sartre

Ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους άλλους και με τον εαυτό μας είναι καθοριστικός για την ποιότητα της ζωής μας.
Anthony Robbins

Εχεις παιδια.και εκτος απο πατερα αμα δεν συνελθεις...

Η σιωπή είναι χειρότερη. Όλες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δηλητηριώδεις.
Φρήντριχ Νίτσε

τι αλλο να πω δε νομιζω οτι κρυβω τιποτα απ τους αλλους,,,,,

ειναι δυνατον να παθαινει καποιος κρισεις πανικου και στον υπνο ταχυκαρδια στεγνο στομα ιδρωτας

μην ανυσιχεις εχεις καπια κλιση προς το συγκεκριμενο θεμα υπαρχουν πολοι αλλοι που τους συμβαινει το ιδιο.

την περιοδο που αισθανεσαι καλα θα πρεπει να διατηρισεις καπιες επαφες με τους ανθρωπους κ δεν ενοω κατι το φοβερο αν δεν εχεις ορεξη να μιλησεις ενα καλημερα τι κανεις φτανει ισα ισα για να μην αισθανεσαι αποκομενη απο αυτους αρα δε σε περιοριζει σε κατι αν δεν εισαι καλα το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να μιλας συνεχεια ειναι καλυτερο απο το να γεμιζεις σωματικα η να φορτωνεσαι ... γιατι ετσι δε λυνεις το προβλημα απλα ειναι σα να του βαζεις παγο.

είναι σίγουρο πως δεν μπορείς να προσποιείσαι κάτι που δεν αισθάνεσαι... αμέσως γίνεται αντιληπτό με τον πιο θλιβερό τρόπο... επίσης είναι σίγουρο πως εκτός από μητέρα είσαι και άνθρωπος με τις δικές του ανάγκες και προβλήματα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη των παιδιών... όμως τα παιδιά σου αυτή σου την κατάσταση θα την εισπράξουν με το χειρότερο τρόπο και όσο περισσότερο κρατήσει, τόσο δυσκολότερα θα την ξεπεράσουν... δεν το θέλεις αυτό...
κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (δεν ξέρω και τι έχεις) εκτός από το να επισκεφτείς άμεσα γιατρό, θα σου πρότεινα να ασχοληθείς με κάποια έντονη χειρωνακτική δραστηριότητα... χειρωνακτική εργασία... δεν σου λέω π.χ. πήγαινε στο γυμναστήριο, δεν έχει να κάνει με τη λεγόμενη "φροντίδα του εαυτού" σου, αφού μ' αυτόν τα χεις... απλά απασχόλησε τα χέρια και τη σκέψη σου ταυτόχρονα με κάτι άλλο, εκτός από τον εαυτό σου που δεν τον αντέχεις... ας πούμε με τον κήπο ή με μια κατασκευή...

δε νομιζω οτι αυτο που γραφεις εχει καπια σχεση με το θεμα εδω αυτη λεει οτι δε μπορει να σηκωθει να κανει δουλειες κ συ της λες να παει γυμναστηριο? ντιπ εκτος θεματος.δε ειναι θεμα κατασκευων ειναι θεμα ΑΠΩΛΕΙΑΣ.

Quote:

---

Originally Posted by ασπασια

ειναι δυνατον να παθαινει καποιος κρισεις πανικου και στον υπνο ταχυκαρδια στεγνο στομα ιδρωτας

---

Εγω έχει τύχει να ξυπνήσω με κρίαη πανικού τη νύχτα. Ταχυκαρδία, πίεση 19 και αίσθημα οτι χάνω το μυαλό μου.
Ασπασία μου, δικαιολογημένα βρίσκεσαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και έντονο στρες. Πάρε κανένα φυτικό ηρεμιστικό, αλλά εδώ νομίζω οτι πρέπει και να πας να σε βοηθήσει κάποιος ψυχολόγος ή ψυχίατρος. Γιατί να βασανίζεσαι τόσο πολύ όταν μπορεί να βοηθηθείς με κάποια αγωγή;
Τουλάχιστον μέχρι να περάσει η πρώτη μεγάλη μπόρα.

aυτο βασικα το ενιωσα οταν ειχα παρει μια αντιβιωση για ενα κρυωμα που δε μου περναγε κ πεταχτηκα τη νυχτα πανω ενω κοιμομουν

εντως του θεματος ειναι αυτο πο ελεγε η ρεα

Quote:

---

ψυχη μου δεν υπάρχουν λογια για να απαλυνουν τον πόνο σου! γραψε - βρισε -ουρλιαξε ... μην αφηνεις τπτ μεσα σου και αν υπάρχει καποιος να σου κρατησει τα παιδια, να ξεσπάσεις χωρις να σκεφτεσαι μην σε δουνε... θα βγαζεις - θα βγαζεις και δεν θα αδειαζεις για λίγο καιρο ακομα. τωρα τιποτα αλλο μονο μιλα ...μιλα μεχρι να εξαντληθεις να βγαζεις πονο! η καρδια μου ειναι μαζι σου!

---

επισης το ειχε γραψει σε προηγουμενο θρεντ οτι δε τη παιρνει να παρει ηρεμιστικα παραπανω γιατι εχει τρεχαματα κλπ εφοριες ικα κλπκλπ μη βγαινετε εκτος θεματος.ετσι δε τη βοηθατε.

Το κουράγιο "γίνεται" ξεκινώντας από κάπου. Δηλαδή αυτή η μορφή ενθάρρυνσης και ελπίδας, το νόημα της λέξης δλδ, που έχει ως σκοπό να σε ενδυναμώσει ψυχικά στις δύσκολες στιγμές που παιρνάς, αυτή η η ψυχική δύναμη που λαμβανεις μεσα απο τα καλα λόγια των άλλων μετέφερε την στην πράξη. Αυτό γίνεται ξεκινώντας σιγά σιγά να κάνεις πράγματα. Ας πούμε, εκεί που βιωνεις καθημερινά την αδρανεια στο σπιτι, εκει που σε φρικαρει η απελπισία, βρες τη δυναμη να βγεις έξω, να πας μια επίσκεψη, να επιδιωξεις να βρεθεις με συγγενεις, φιλους κλπ. Αν εργαζεσαι επεδίωκε τις κοινωνικές επαφες στο χώρο εργασίας, δειχνε ενδιαφερον για τη δουλεια. Πραγματα δλδ που σε κανουν να ξευφευγεις, να αλλάζεις παραστασεις, που σε τελική ανάλυση σε ανατροφοδοτούν θετικά, σου μειωνουν δλδ την ενταση του πόνου. Όλα αυτα θα σου στρέψουν σιγα σιγα το ενδιαφέρον στα παιδιά, στο μέλλον τους, στο πως φτιαχνεις τη ζωη σου αξιοπρεπώς απ εδω και πέρα.

ΔΕΞΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ οταν δεχεσαι ενα λαθος αυτο σε ανταμιβει δινοντας σου δυναμη.οσο θες να το κανεις σωστο σε τιμωρει.

Αυτη τη στιγμη ειμαι σε πανικο πραγματικα γιατι οπου και να γυρισω υπαρχει μια υποχρεωση δεν με χαλαρωνει κατι δε μπορω να βρω δηλ μια στιγμη για να χαλαρωσω το μυαλο ειναι και στην απωλεια και στα προβληματα τα λογια των αλλων τωρα αρχισαν να με εκνευριζουν ειχα ονειρα οχι για μενα για τα παιδια μου τωρα βλεπω οτι ειναι ακατορθωτα χωρις τον πατερα τους οτι και να κανω εγω πχ η μια μου κορη ειχε ονειρα για μεταπτυχιακα διδακτορικα και αγαπαει αυτο που κανει πως θα το κανω εγω αυτο στο παιδι μου οταν πρεπει να μετρω και το νερο που πινω οι προδιαγραφες υπηρχαν χαθηκαν ομως σε 2λεπτα μαζι με τον πατερα υπαρχουν καποιες λυσεις αλλα φανταζουν πολυ μακρινες και ανεφικτες προς το παρον.Δε με νοιαζει για μενα εγω μπορω και χωρις τιποτα μονο τα παιδια μου σκεφτομαι και οσο πελαγωνω τοσο χειροτερα ειναι τα πραγματα

συνεχισε λιγακι ακομα.

Δεν εχω πια λογια δε θελω να μιλαω το σπιτι με πλακωνει η πολη με πλακωνει το μυαλο μου εχει κολησει ζω απ την αρχη ολη τη ζωη με τον αγαπημενο μου μεγαλος πονος μεγαλη απωλεια εχω αρχισει να τρελαινομαι δε μπορω να σταθω πουθενα καποιες στιγμες γυριζω στη σκληρη πραγματικοτητα ακομη χειροτερα μπρος πισω δεν υπαρχει χωρος για μενα

οσο μιλας μην ανυσιχεις το εχω περασει κ γω αυτο κ μιλωντας ηρεμισα καπια στιγμη.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

δε νομιζω οτι αυτο που γραφεις εχει καπια σχεση με το θεμα εδω αυτη λεει οτι δε μπορει να σηκωθει να κανει δουλειες κ συ της λες να παει γυμναστηριο? ντιπ εκτος θεματος.δε ειναι θεμα κατασκευων ειναι θεμα ΑΠΩΛΕΙΑΣ.

---

γειά σου... απεναντίας της είπα ¨...δεν σου λέω π.χ. πήγαινε στο γυμναστήριο...¨ την συμβούλεψα να κουραστεί σωματικά μπας και ξεκολλήσει το μυαλό της... εργασιοθεραπεία, πως το λένε? τι να της πω δηλαδή? κάτσε στο κρεβάτι, καλά είναι? βέβαια, της είπα να δει και γιατρό... βρε παιδί μου, πολλοί σχολιάζετε άσχημα χωρίς να έχετε μπει στον κόπο να διαβάσετε τι λέει ο άλλος... πρόβλημα αυτό...

δε συμφωνω καθολου καμια σχεση δε μπορεις να κατανοησεις τη σημαινει η λεξη απωλεια πενθος αν δε ζησεις κατι αναλογο η το εχεις ζησει η δε το εχεις ζησει με αυτα που γραφεις εχω την εντυπωση οτι δε το εχεις ζησει

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

δε συμφωνω καθολου καμια σχεση δε μπορεις να κατανοησεις τη σημαινει η λεξη απωλεια πενθος αν δε ζησεις κατι αναλογο η το εχεις ζησει η δε το εχεις ζησει με αυτα που γραφεις εχω την εντυπωση οτι δε το εχεις ζησει

---

ωραία τα λες... όταν όμως κάποιος πνίγεται, δεν τον βοηθάς άμα πνιγείς κι εσύ μαζί του... πρέπει να τον τραβήξεις έξω από κει που είναι... ούτε εδώ είναι το μέρος να αραδιάσει ο καθένας τις απώλειες του για παρηγοριά...

ασπασία αυτό που σου λέω, είναι ότι πρέπει να γίνεις ατσάλι... δεν έχεις δικαίωμα να καταρρεύσεις... πίστεψε με, βιώνω τραγική απώλεια χρόνια τώρα... δεν κλαίω μαζί σου, σου λέω κάτι απλό... κούρασε τα χέρια σου για να ξεκουράσεις το μυαλό σου... κούρασε τα μέχρι να πιστέψεις ότι όλα στα χέρια σου τα κρατάς... δυνατά...

Quote:

---

ούτε εδώ είναι το μέρος να αραδιάσει ο καθένας τις απώλειες του για παρηγοριά...

---

Ξεχνάει κανείς τα λάθη του, όταν τα εξομολογείται σε κάποιον άλλον. Ο άλλος, όμως, δεν τα ξεχνάει.
Friedrich Wilhelm Nietzsche

Η σιωπή είναι χειρότερη. Όλες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δηλητηριώδεις.
Friedrich Wilhelm Nietzsche

Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.
στα δύσκολα η ντροπή δεν ωφελεί σε τίποτα. Η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού που μιλάει
Όμηρος

Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει.
μόνο η σιωπή δεν δείχνει μεταμέλεια
Μένανδρος

Ένας άνθρωπος χωρίς λόγια είναι ένας άνθρωπος χωρίς σκέψη.
John Steinbeck
συγγραφέας

Η σιωπή είναι καμωμένη από λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί.
Marguerite Yourcenar
συγγραφέας