Τα κατάφερα κι εγώ.. Μετά από διακοπή της αγωγής, υποτροπή μέσα σε έξι μήνες.. Γλίτωσα την εισαγωγή ευτυχώς, χάρην της μαμας.. Από δω και πέρα αποδοχή της ασθένειας, κι όπου μας βγάλει...
Printable View
Τα κατάφερα κι εγώ.. Μετά από διακοπή της αγωγής, υποτροπή μέσα σε έξι μήνες.. Γλίτωσα την εισαγωγή ευτυχώς, χάρην της μαμας.. Από δω και πέρα αποδοχή της ασθένειας, κι όπου μας βγάλει...
Γεια σου, κοριτσι. Δυσκολο σταδιο αυτο της αποδοχης, Ευχομαι ολοψυχα να ταν ενα γεγονος το οποιο θα σε παει πιο μπροστα.
Δύσκολο ναι.. Αλλά πλέον είναι ένα κομμάτι της ζωής μου.. Έμαθα να εκτιμάω τα μικρά πράγματα από τότε που συνήλθα... Τη μουσική, τη θάλασσα, τη φύση... Την ψυχική ηρεμία.. :)
Καλή μας δύναμη! Το εργασιακό είναι το κομμάτι που με καίει περισσότερο, αλλά.. Ίδωμεν
@girl1988 την πρόλαβες την υποτροπή ή είχες οξύ επεισόδιο πάλι;;Ποια ήταν τα σημάδια της υποτροπής σου;;Είχες έντονο άγχος,αυπνία κτλ;;
Καλή δύναμη από δω και πέρα!!Πιστεύω πως μπορείς να τα πας πολύ καλά!!
Γεια σου serio! :)
Είχα τρόμο, φοβίες, ενημέρωσα το γιατρό αλλά δεν πήρα αγωγή.. Στη συνέχεια άρχισα να νιώθω ότι μιλούν για μένα πολύ έντονα και άκουγα φωνές με περίεργα σενάρια, μόνο όταν υπήρχε κόσμος όμως γύρω μου.. Είχα επίσης πολύ έντονο κάψιμο..
"Χάθηκα" ,ευτυχώς, μονο ένα 24 ωρο με πολύ αυστηρή επίβλεψη της μαμάς και αγωγή... Για ένα-δύο μήνες πάλευα μετά μόνη μου με τρόμο, παραλογες ιδέες, αλλα ήμου κατά 50-60% λειτουργική.. Οι φίλες μου δεν κατάλαβαν τίποτα να φανταστείς..
Τώρα είμαι κομπλέ, με το χαπάκι.. Προσπαθώ να αδυνατίσω με άθληση.. Καλή δύναμη και σε σένα :)
Παρα πολυ κακως κανεις που σταματας την αγωγη συνεργασου με το γιατρο σου
@Άρη η girl σταμάτησε με την σύμφωνη γνώμη του γιατρού της.
@girl1988 νομίζω πως ο γιατρός σου δεν είναι και πολύ καλός,αλλά αυτό θα το κρίνεις εσύ.Προσπάθησε τώρα με επίβλεψη γιατρού να φτάσεις σε μια δόση συντήρησης ώστε να το παλέψεις.Πιστεύω πως μπορείς να εργαστείς ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα.Δεν θέλει βιασύνη αλλά μικρά κ σταθερά βήματα.
Ναι, serie καλά θυμάσαι.. Ποτέ δεν θα το έκοβα από μόνη μου γιατί φοβάμαι τις συνέπειες.. Και τώρα δεν θα το κόψω, δυστυχώς, ποτέ.. Αλλά τι να κάνεις.. Υπάρχουν πολλές ασθένειες μια εκ των οποίων κι αυτές. Ευχαριστώ, σιριε για το θάρρος που μου δίνεις. Όπως τα λες.. Μικρά και σταθερά βήματα.
μην σε ανησυχει αυτο, η υποτροπή δεν σημαινει οτι δεν θα γίνεις ποτέ καλά... απλά δεν εισαι ετοιμη ακόμα...για να συμφωνησε και ο γιατρος σου μαλιστα αυτο σημαινει οτι εισαι σε ενα πολυ καλο σημειο...και με βαση αυτα που γραφεις, μαλλον επανήλθες και εισαι ηρεμη πια... λογικα η πρωτη φορα όλων μας θα εχει ενα τετοιο αποτελεσμα..αλλα απο αυτην την υποτροπή θα πηρες παρα πολλές πληροφορίες για να δουλέψεις με τον γιατρο σου το θεμα σου κατι που δεν ειχατε δουλεψει σε τοσο βαθος οσο θα επρεπε,ειδες τις αδυναμιες σου... μην μου το βαζεις κατω... τιποτα δεν τελειωσε!
Περαστικά σου κορίτσι.
τι τιποτα δεν τελειωσε ;
η ασθενεια μας δεν θεραπευεται, μονο αντιμετωπιζονται τα συμπτωματα.
το οτι νιωθουμε καλα δε σημαινει οτι γιναμε καλα αλλα απλως οτι λειτουργουν τα χαπια.
να τα ξανακοψει και μετα να χειροτερεψει παλι και να μην την πιανουν μετα τα φαρμακα ;
ας παιρνουμε τα χαπια μας και ας παιρνουμε το καλυτερο φαρμακο με τις λιγοτερες παρενεργειες και ας κοιταξουμε την υγειας μας ολιστικα για να νιωθουμε καλυτερα.
Ευχαριστω Γατε! Αν και οπως λεει και η maus δυστυχως δεν ειναι περαστικα.. Ευτυχως ομως με τη φαρμακευτικη αγωγη δεν ειμαι σε φαση αφασιας.. Ουτε ειναι εμφανης η αναπηρια μου.. Το χαπακι ομως δεν το γλιτωνουμε. Δυστυχως! Ομως ειμαι εδω, διπλα στους δικους μου, ζω αναπνεω και απολαμβανω τις στιγμες! :)
@γκερλ ελπιζω να πας συντομα σε δοση συντηρησης..
αληθεια τι παιρνεις?
Να πω την αληθεια απο τοτε που αρχισα τα φαρμακα δεν εχω μεινει πανω απο 1 μερα χωρις φαρμακα.Με το που τα μειωνω (οχι να τα κοψω) παω σε υποτροπη δηλαδη επανερχεται γρηγορα η παθηση.τωρα πως καποιοι καταφερνουν και τα κοβουν τελειως και ερχεται μετα απο 6 μηνες η υποτροπη και ειναι καλα στους 6 μηνες για μενα ειναι θαυμα.
μια απτα ιδια εδω
Τα φαρμακα δεν κοβωνται η ψυχωση δεν εχει ιαση ουτε εχει βγει καποιο φαρμακο ακομη παιρνετε τα φαρμακα σας στο κατω κατω δεν ειναι τοσο τραγικο οπως πχ ο αλλος που εχει διαβητη και παιρνει ενα φαρμακο ετσι και εμεις
girl 1988 να σου ευχηθω και εγω καλη δυναμη .εγω ειμαι σε φαση συντηρησης και με λεει ο ψυχιατρος μου οτι αφου δεν εκανες υποτροπη μεχρι τωρα δεν θα κανεις.δηλαδη εσυ τα εκοψες με γιατρο και σε ποσο καιρο αρχισαν οι παρανοικες ιδεες ενα δυο μηνες και γραφεις οτι το παλεψες μονη σου μετα δεν μπορεσες και σε βοηθησε η οικογενεια σου.ποσο καιρο τα πηρες?τι χαπια παιρνεις και τι δοση την μεγιστη κανονικη?παω για κοψιμο εντελως εγω σε κανενα ωχταμηνο αν ολα πανε καλα.θα εχω κλεισει ενα εξαμηνο πανω απο την μεγιστη δοση ενα χρονο μεγιστη 2,5 χρονια κανονικη και ενα συντηρησης συνολο μια πενταετια.καποιες στιγμες ειμαι φουλ αυτοπεποιθηση οτι θα τα καταφερω αλλα καποιες αλλες οτι δεν θα τα καταφερω.
παντως αισθανομαι την αναγκη να επισημανω οτι δεν ειναι δυναμη της θελησης να κοψει καποιος τα χαπια.ειναι εντελως ανεξαρτητο με την δυναμη της θελησης μια που προκειται για αρρωστεια κ μαλιστα αρωστεια μη πληρως ιασιμη....ειναι σαν να εχεις χοληστερινη λιγο ή πολυ και να βαζεις προσπαθεια-θεληση να τα κοψεις,ποσο μαλλον με τα δικα μας που ειναι κ ιδιαιτερως εθιστικα....ειναι ανωφελο.... ΥΓ συγνωμη για τον πεσιμισισμο εκ των προτερων αλλα μιλαει δυστυχως η πειρα μου που δυο φορες απο 1 χρονο τα εκοψα κ καταληξα στο χειροτερο ψυχιατρειο...κ μην φανταστειτε οτι ημουν κανας που πετουσε χαρταετο περπατωντας, ημουν μια καπως ιασμενη περιπτωση ψυχωης ή τουλαχιστον ετσι πιστευα κ μαλιστα τα ειχα κοψει πολυ σταδιακα,αποτελεσμα ηταν να βρεθω στην κολαση-ψυχιατρειο με μηχανικη καθηλωση κ 1 τονο αλλοπεριντιν ταυτοχρονα!...με λιγα λογια προσπαθω να πω οτι δεν κοβονται!!!!! κ συγνωμη αν απελπιζω καποιν που ελπιζει να τα κοψει.η αληθεια μαλιστα ειναι οτι και 1 ατομο χωρις ψυχωση να τα παρει τα αντιψυχωσικα για χρονια δεν θα μπορει να τα κοψει πιστευω.- το καλυτερο αν με ρωτησετε ειναι αντιψυχωσικο 2ης γενιας με δοση συντηρησης(συμφωνα με τον γιατρο...)
δηλαδη ρε παιδια δεν γνωριζετε κανεναν που να εκανε ψυχωσικο επεισοδιο και να επανηλθε πληρως μετα απο φαρμακευτικη αγωγη και ψυχοθεραπεια ειτε απο ουσιες ειτε απο εξωγενεις παραγοντες την κληρονομικοτητα δεν την βαζω γιατι κατα καποιον λογω την θεωρω μη ιασιμη.εχω αλλη μια ερωτηση για την κληρονομικοτητα τι γινεται σε περιπτωση που καποιος θελησει να κανει οικογενεια τι πιθανοτητες εχει το παιδι να γινει ψυχωσικο?ολο ξεχναω να το συζητησω με τον γιατρο μου.
ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ πολοι επανηλθαν πληρως απο ψυχωση δεν γινεται πληρως οπως λεει η επισημη επιστημονικη κοινωτητα(αλλωστε το ψυχωτικο επεισοδιο κ να επανελθεις αποτελει σημειο ασυνεχεις στην σκεψη μας...).πολλοι βεβαια εχουν βελτιωθει παρα πολυ τοσο που ορισμενες φορες που νιωθουν αισιοδοξια προβαλλουν κ λενε για τον εαυτο τους οτι εχουν ιανθει πληρως.εγω προσωπικα το πληρως δεν το πιστευω,πιστευω ομως στην σημαντικη ως σημαντικοτατη βελτιωση της ψυχωσης με το περασμα των χρονων, κ παλι κατι μενει... παντως φαρμακα που να τα εκοψε καποιος για παντα κ να ειναι εντελως καλα με ψυχωση(οχι παρακλαδια της ψυχωσης) δεν ξερω κανεναν γτ κανεις δεν αντεχει χωρις τα φαρμακα επι δεκαετιες.εγω προσωπικα αντεχω ως 1 χρονο και πολυ ειναι....(τωρα βεβαια εβαλα μυαλο κ τα παιρνω για παντα στραβα κουτσα)
με πιο απλα λογια αν και το ψυχωτικο επεισοδιο μπορει να κρατησει κ δευτερολεπτα μονο ειναι τοσο ασχημο που δεν επιτρεπει την πληρη! ιαση.οσο αφορα τα παιδια σαφως μπορουμε και εχουμε δικαιωμα ισως κ καθηκον να κανουμε κ πιστευω οτι το παιδι του ψυχωσικου μπορει να ζησει απο μια συνηθισμενη ζωη(το πιο πιθανον) ως μια ζωη ψυχωτικη σαν την δικη μας δυστυχως αλλα μπορει να γινει κ ενας μεγαλος ανθρωπος.δεν νομιζω οτι πρεπει να σε προβληματιζει αυτο.οσο αφορα την ψυχωση που προερχεται απο γενετησιο ντιενει μην νομιζεις οτι ειναι χειροτερη απο την ψυχωση που καβαντζαρεις απο το περιββαλον... το λεω αυτο γτ εγω πιστευω λογικα οτι εχω επικτητη και ειναι παλι πολυ επωδυνη!!!!!!!!!!!!!
και γω ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΑΝ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΨΥΧΩΣΗ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΩΣΗ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΩΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΡΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΗΣ ΑΠΛΟ ΛΟΓΟ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΓΧΟΣ ΚΛΠ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΤΕΛΟΣ
ειναι όπως τον πρωην καπνιστη ή αλκοολικο... πάντα θα υπάρχει ενα κομματι σου που θα θελει να πάει προς τα εκει...αλλα ναι φυσικα και το ελεγχεις απο καποιο σημειο και επειτα...τωρα στο λεω σουπεραπλοποιημενα αλλα καταλαβαινεις τι εννοω..και υπάρχουν ανθρωποι που τα καταφεραν...ο εγκέφαλος ειναι ενα πολυπλοκο εργαλειο αλλα ανταποκρινεται στην συνηθεια πολυ καλα... αν μας γινει συνηθεια η υγιής σκέψη...μπορουμε να σωθουμε! θελει πολυ δυναμη και πολυ θεληση...αλλα υπάρχουν ανθρωποι εκει εξω με σχιζοφρενεια με ψυχωσεις, που όχι μονο ειναι φουλ λειτουργικοι αλλα εχουν καταφερει να ειναι πρότυπα...γιατην καλη ποιοτητα ζωης.
για την οικογενεια αυτο υσχυε καποτε...αλλα η ιατρικη εχει καταφερει να κανει αλματα εκτοτε... συζητησε το με τον γιατρο σου να στο εξηγησει αναλυτικα
απαγορευεται δια ροπαλου να πινεις αλκοολ με τα φαρμακα ελεος........
rea ΘΑ ΗΕΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΒΛΑΒΕΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ΑΟΠΡΥΘΜΙΣΗ ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΧΑΠΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΛΑΒΗ ΚΑΤΙ ΣΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΚΙ ΑΜΑ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΛΗΣΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΑΦΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΞΑΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΠΟΡΥΘΜΙΣΟΥΛΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΕΙΣ ΤΟ ΧΑΠΑΚΙ ΠΟΥ ΣΕ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΕΙ
ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΓΛΑΦΗΡΗ ΜΕ ΕΜΑΣ ΓΤ ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
πεστα ελις ειμαστε η πιο χαρντκορ κατηγορια παντως φωνες οπτικες παραισθησεις ιδεες διωξης μεγαλειου αναφορας και η λιστα των συμπτωματων ασταματητη.δεν ειμαστε καταθλιψη που δεν λεω και αυτη δυσκολη ειναι αλλα τουλαχιστον εισαι στην πραγματικοτητα,δεν γινεσαι 2 εαυτοι οπως η ψυχωση,προχθες με ειπε ο ψυχιατρος οτι η ψυχωση ειναι αλλο μονοπατι σε σχεση με τις αλλες ασθενειες επισης τις κρισεις πανικου αγχωδης διαταραχη και ξερω εγω δεν την θεωρουνε ψυχικη ασθενεια αλλα κακη διαχειριση του αγχους.
Kάποιοι παρομοιάζουν την κατάθλιψη με τον βήχα της ψυχής και την ψύχωση με τον καρκίνο.Και στα δύο υποφέρεις αλλά νομίζω η ψύχωση επηρεάζει την ζωή σου περισσότερο σε όλους τους τομείς με όλα αυτά τα συμπτώματα που έχει.Δεν ξέρω αν υπάρχει πονόμετρο αλλά το σίγουρο είναι πως η ομάδα των ψυχώσεων είναι πιο πολύπλοκη πάθηση και πιο δύσκολα διαχειρίσιμη.
Υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που σταμάτησαν τα φάρμακα και δεν είχαν συμπτώματα για 6 χρόνια πχ αλλά δεν ξέρω αν κατάφεραν να μείνουν εκτός νοσοκομείου για όλη τους την ζωή.Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν τέτοια στατιστικά στοιχεία.
Πάντως από το στοιχείο και μόνο ότι τα φάρμακα μας καλύπτουν ένα 60-70% δηλαδή έχουμε 30% πιθανότητες να υποτροπιάσουμε ακόμα και αν τα παίρνουμε λέει πολλά νομίζω.
ΣΕΡΙΕ ΦΙΛΕ εγω εχω ψυχωση κ ταυτοχρονα στην αρχη της ψυχωσης ειχα 3 χρονια κ βαθεια καταθλιψη.εχω να πω οτι κ οι δυο ειναι βαριες κ εξισου! οδυνηρες αρρωστειες αλλα οντως τα πραγματα στην καταθλιψη ειναι καπως καλυτερα(το λεω με δυσκολια με βαση αυτα που περασα κ απο την καταθλιψη) γτ συνηθως περναει κ μαλιστα πληρως.οσο για τα φαρμακα αν καποιος τα παιρνει συστηματικα δοση συντηρησεις η μη πιστευω οτι ειναι πολυ δυσκολο να υποτροπιασει ποσο μαλλον να παθει δευτερο ψυχωσικο επεισοδιο....καταστολη ναι καταστολη αλλα ειναι αναγκαιο κακο(μηπως κ καλο για μας...) υγ εξαιρειται για μενα τουλαχιστον απο την λιστα το κωλοαλλοπεριντιν
εχω ακουσει οι γιατροι σε αφηνουν μια φορα να τα κοψεις να δουνε αμα θα υποτροπιασεις και αμα υποτροπιασεις τα παιρνεις τα χαπια για μια ζωη.
αλλα και εγω συμφωνω οτι τα χαπια ηδη καταστρεφουν/τεμπελιαζουν τον εγκεφαλο οποτε αμα τα παρεις ειναι πολυ δυσκολο να επανελθεις.
εν τελει κατι χαπακια ειναι.....
να κοιταξουμε την υγεια μας ολιστικα, δηλαδη να αδυνατισουμε,γυμναστικη κλπ.,σωστη διατροφη και θα αισθανθουμε καλυτερα.
και το παχος ακομα μας κανει να νιωθουμε τοσο χαλια οσο τα χαπια....
ο μονος λογος που δε θελω τα χαπια ειναι επειδη μου αλλαζουν τη συμπεριφορα τελειως, με εκνευριζουν μερικες φορες και αλλαζουν τον εαυτο μου.
παντως εχω ακουσει οτι οταν γερνας καταλαγιαζει σε μερικους η ψυχωση επισης βοηθαει και η ψυχοθεραπεια αλλα πρεπει να κανεις παρα πολλες συνεδριες νομιζω, οποτε δε συμφερει και οικονομικα, ενω ειναι και επικινδυνο και αντε να βρεις και καλο ψυχολογο.
η ψυχωσεις δεν εχουν ιαση δεν υπαρχει κανενα φαρμακο προς το παρον, επισημο ,που να θεραπευει την ψυχωση σταματηστε να παραπλανετε τον κοσμο
Εμένα ο γιατρός μου είναι σε άλλη πόλη εκεί που σπούδαζα και μου είπε πως αν θέλω να κάνω ψυχοθεραπεία καλύτερα να βρω κάποιον ψυχίατρο πάλι κοντά στην πολη μου.Μου το τόνισε για γιατρό και όχι ψυχολόγο και εγώ συμφωνώ μαζί του.Λέει πως οι ψυχολόγοι δεν γνωρίζουν τόσο καλά το θέμα της ψύχωσης και μπορεί να σε μπερδέψουν.
οι ψυχολογοι δεν ειναι γιατροι εδω ειναι το νημα για ψυχωσεις οσοι συμετεχουν εδω εχουν θεματα υγειας και παιρνουν φαρμακα
Ψυχοθεραπεία εναντίον σχιζοφρένειας
Είναι εξίσου αποτελεσματική με την φαρμακευτική αγωγή, υποστηρίζει νέα βρετανική μελέτη
http://www.tovima.gr/science/psychol...le/?aid=564830
Η ψυχοθεραπεία αποδεικνύεται εξίσου αποτελεσματική με την φαρμακευτική αγωγή στην αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας, αποφαίνονται βρετανοί ερευνητές σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «The Lancet».
Ομάδα ειδικών, με επικεφαλής τον δρ Άντονι Μόρισον από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, υπέβαλαν για 18 μήνες 74 ασθενείς με σχιζοφρένεια σε γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η τακτική αυτή αποφέρει τα ίδια αποτελέσματα με τα αντιψυχωσικά φάρμακα. Συγκεκριμένα, η ψυχοθεραπεία ήταν αποτελεσματική για το 46% των ασθενών, ποσοστό σχεδόν ίδιο με αυτό των ατόμων που είχαν θετική ανταπόκριση στα ψυχοφάρμακα.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι, μέχρι σήμερα ένα μικρό ποσοστό ασθενών με σχιζοφρένεια ή παρεμφερή πάθηση υποβάλλεται σε ψυχοθεραπεία, καθώς οι γιατροί προτείνουν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τη θεραπεία με φάρμακα.
Ωστόσο, τα αντιψυχωσικά σκευάσματα δεν είναι αποτελεσματικά σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ μακροπρόθεσμα μπορούν να επιφέρουν και παρενέργειες, όπως εμφάνιση διαβήτη τύπου ΙΙ, μυϊκούς σπασμούς, κίνδυνο εμφράγματος και αύξηση του σωματικού βάρους.
Εξάλλουν, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι, τουλάχιστον οι μισοί ασθενείς με σχιζοφρένεια, καταλήγουν να μην παίρνουν τα φάρμακά τους, επειδή δεν είναι αποτελεσματικά. Οι βρετανοί ερευνητές πιστεύουν λοιπόν ότι, η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία θα μπορούσε να βοηθήσει κυρίως αυτούς τους ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στην φαρμακευτική αγωγή.
«Θαυματουργές» συνεδρίες
Η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία απομονώνει επιμέρους προβλήματα του ασθενούς, όπως τις παρανοϊκές σκέψεις και την ακραία αντικοινωνικότητα, προσπαθώντας να τα εξαλείψει με το να ωθήσει στον ασθενή να υιοθετήσει νέες νοητικές στάσεις και συμπεριφορές.
«Παρατηρήσαμε ότι η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία όντως μειώνει τα συμπτώματα και επίσης βελτιώνει την προσωπική και κοινωνική λειτουργία του ασθενούς. Αποδείξαμε πολύ πειστικά ότι είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία», τονίζει ο δρ Μόρισον υπογραμμίζοντας όμως πως, παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, «αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι ασθενείς με σχιζοφρένεια μπορούν ή θα έπρεπε να σταματήσουν την φαρμακευτική τους αγωγή».
Ο καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Νιούκασλ, Ντάγκλας Τέρκινγκτον, που συμμετείχε στην έρευνα προσθετει ότι «ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματά μας ήταν ότι όταν τους δίνεται η δυνατότητα επιλογής, οι περισσότεροι ασθενείς συμφωνούν να δοκιμάσουν τη γνωσιακή θεραπεία».
Όπως εξηγεί ο δρ Τέρκινγκτον, η καλύτερη θεραπεία για ένα ασθενή με σχιζοφρένεια είναι τελικά ο συνδυασμός φαρμάκων και γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας. Όμως, τονίζει ότι, ενώ σχεδόν σε κάθε ασθενή προσφέρονται φάρμακα, σε ελάχιστους δίνεται η επιλογή της ψυχοθεραπείας.
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, ο καθηγητής Ρόμπιν Μάρεϊ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου επισημαίνει ότι «σε πολλούς ασθενείς δεν αρέσει να παίρνουν αντιψυχωτικά φάρμακα σε βάθος χρόνου, πράγμα όχι παράξενο, καθώς αυτά έχουν σημαντικές παρενέργειες. Οπότε τι γίνεται με τους ασθενείς που συνεχίζουν να έχουν ψυχωτικά συμπτώματα, αλλά δεν θέλουν να πάρουν αντιψυχωτικά φάρμακα; Μέχρι τώρα, αυτό που συνήθως γινόταν, ήταν να τους λέμε πόσο ανόητη είναι αυτή η άρνησή τους. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει μια καλύτερη επιλογή και ότι η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία είναι καλύτερη από το να αφήνει κανείς τους ασθενείς στην τύχη τους».
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από σχιζοφρένεια πάσχει περίπου το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως, που εμφανίζει συμπτώματα όπως ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, παράνοια, συναισθηματικές διαταραχές, αδυναμία κοινωνικοποίησης και σοβαρή δυσκολία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων.
Οι ασθενείς έχουν στην διάθεσή τους περίπου 20 αντιψυχωτικά φάρμακα (όπως ρισπεριδόνη, αλοπεριδόλη, κλοζαπίνη κ.α.), που συχνά είναι αποτελεσματικά στην πρόσκαιρη μείωση των συμπτωμάτων.
Η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται με αρκετά αποτελεσματικό τρόπο κατά της κατάθλιψης, της αγχώδους διαταραχής και άλλων ψυχικών - νοητικών προβλημάτων. Ορισμένοι ψυχίατροι και ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και στην περίπτωση της σχιζοφρένειας, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει η νέα βρετανική έρευνα. Όμως, δεν δείχνουν όλοι οι ψυχίατροι έτοιμοι να αποδεχτούν ότι μια ψυχοθεραπευτική τεχνική μπορεί να έχει συγκρίσιμα αποτελέσματα με τα φάρμακα για τη σχιζοφρένεια.
maus εγω δεν ειμαι γιατρος για να τα διαβασω ολα αυτα, αλλα ειμαι 13 χρονια ασθενης και κανενας γιατρος που εχω παει δεν μου εχει πει επισημα απο την θεση του σαν πιστοποιημενος ειδικος οτι η ψυχωση ειναι θεραπευσιμη η οτι υπαρχει καποιο πιστοποιημενο φαρμακο :)
maus η οικογενεια μου εχει δωσει πολλα λεφτα σε γιατρους τωρα πια εχω βρει ενα καλο δημοσιο γιατρο και πηγαινω εκει :-)