ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΩ
Καλησπέρα φίλοι μου,
Λοιπόν η ιστοριά μου εχει ως εξης: ειχα μια σχεση δυο χρονια με ενα παλικαρι. Στην αρχη τα πηγαιναμε πολυ καλα, ημουν πολυ ενθουσιασμενη μαζι του και χαρουμενη. Δεν ηξερα πολλα για την οικογενεια του για περιπου 8 μηνες, μονο οτι οι γονεις του ηταν χωρισμενοι, πως ειχε εναν μικροτερο αδερφο και οτι ο πατερας του επαιζε τα λεφτα της δουλειας του ολα στο καζινο. Μετα απο 8 μηνες λοιπον μου λεει πως η μητερα του πριν χρονια ειχε συναψει σχεση με καποιον κυριο (παντρεμενο) και απεκτησε μαζι του τον αδερφο του (ετεροθαλη). Ο πατερας του παιδιου δεν το αναγνωρισε ποτε και μεχρι και σημερα τρεχουν στα δικαστηρια χωρις καποιο αποτελεσμα. Ο φίλος μου ( η μητερα του ανεργη, ο πατερας του δεν εδινε φραγκο και ειχε και απο πανω να "μεγαλωσει" τον ετεροθαλη αδερφο του) δουλευε σε ενα γυραδικο για να τα φερει βολτα. Αφου λοιπον μου ρθε το πρωτο σοκ μετα απο ολες αυτες τις αποκαλυψεις ειπα ν συνεχιζω μαζι του και να τον στηριξω μεχρι τελους. Καθως λοιπον τα οικονομικα του ηταν τρισάθλια ξεκινησε ενα γαϊτανάκι δανεικων (και αγυριστων πολλες φορες), βγαιναμε εξω και ενω δεν ειχε χρηματα μουτρωνε αν δε τον κερνουσα εγω (πχ την ημερα της γιορτης του) σημειωτεον μια περιοδο πληρωνα μονο εγω (και γω με μεροκαματο δουλευω δε μ τρεχουν απο τα μπατζακια) θεωρουσε οτι πρεπει να συμμεριζομαι τον αγωνα του και οταν καποιες φορες του ελεγα πως οφειλει η μητερα του να δουλεψει οπουδηποτε (ακομα και σερβιτορα σε ταβερνα) για να συνεισφέρει θυμωνε και μου λεγε "τι ειναι η μανα μου αλβανιδα ή βουλγαρα" (wtf???) . Σαν ανθρωπος ηταν πολυ φιλοτιμος και της δουλειας αλλα νευρικος και οξυθυμος. Πανω σε καυγαδες με εβριζε και με αποκαλουσε με κοσμητικά επιθετα απαραδεκτα, χτυπουσε χερια στις πορτες και δεν δίσταζε και σε κοσμο μεσα να φωναζει αδιαφορωντας για το πως αισθανομαι. Γενικα δεν ηταν ανθρωπος που θα εκανε εκπληξεις και με την ολη μιζερια που εισεπραττα ζουσα μια μονοτονια διχως αυριο. Στο ερωτικο κομματι ηταν παρτακιας και ειχε διαφορα ταμπου (νορμαλ πραγματα ηθελα φυσικα) τα οποια θεωρουσε αδιαπεραστα. Ολα αυτα συνθετουν ενα παζλ ενος πλεον ακαταλληλου συντροφου κι ομως με αυτον εδω υπαρχουν ακομα μεσα μου συναισθηματα και ερωτικη ελξη. Πολλες φορες κατηγορω τον εαυτο μου και αναρωτιεμαι μηπως εκανα λαθος τελικα που τον αφησα? αλλα τα οικογενειακα του θεματα και ολα αυτα τα απωθημενα και κομπλεξ που κουβαλουσε σαν παιδι ειμαι σχεδον σιγουρη οτι θα τα εβρισκα στο μελλον. εχει κανει πολλες φορες προσπαθειες να με προσεγγισει αλλα εγω ειμαι αμετακινητη στην θεση μου. Επειδη ειμαι ευαισθητη πολυ νιωθω ασχημο και πολλες φορες τον σκεφτομαι και μου λειπει. Καποιες φορες λεω πως αν ειχε τον τροπο να μου πει τα παραπονα του, τις σκεψεις του με μια γλυκεια κουβεντα θα μουν διπλα του και θα τον στηριζα μεχρι τελους σε αυτο που περνουσε!!