Καλησπέρα... Αγχώνομαι γενικά με την αρνητική κριτική...προσπαθώ να μην τα παίρνω όλα τοις μετρητοίς κάποιες φορές τα καταφέρνω κάποιες οχι..Εσείς πως την βιώνετε;
Printable View
Καλησπέρα... Αγχώνομαι γενικά με την αρνητική κριτική...προσπαθώ να μην τα παίρνω όλα τοις μετρητοίς κάποιες φορές τα καταφέρνω κάποιες οχι..Εσείς πως την βιώνετε;
Προσωπικα οπως κι εσυ δυστυχως, με επηρεαζει η αρνιτικη κριτικη.
Δεν επηρρεαζομαι καθολου , δεν μπορει κανεις να σε υποτιμησει , χωρις την συγκαταθεση σου , ειμαι αυτος που ειμαι , δεν αλλαζω , ειμαι ευχαριστημενος σε γενικες γραμμες απο τον εαυτο μου , ο αλλος , κρινοντας σε , προβαλλει την δικη του προσωπικοτητα πανω στην δικη σου , και δεν δεχεται την διαφορετικοτητα , συν το οτι μεκνευριζουν οι ανθρωποι που λενε την γνωμη τους , για μενα , χωρις να ερωτηθουν .........................κριτικη θα δεχθω μονο απο ανθρωπους που με γνωριζουν χρονια , και ξερω οτι θελουν το καλο μου , και δεν ειναι απολυτοι , ουτε δογματικοι .......................αλλα ουτε εγω κρινω ανθρωπους , αν το κανω , που το κανω , το κραταω για τον εαυτο μου .......
και εγω οπως και εσυ!..ειναι το φυσιολογικο..η αρνητιλα μεταδιδεται... επεξεργαζομαι τροπους να την φιλτραρω για να μην με επηρεαζει και να ελευθερωθω απο ολο αυτο το βασανο
ρεα , δεν ειναι ουτε βασανο , τιποτα δεν ειναι , αδιαφορον , η αποφευγεις τετοιους ανθρωπους , επικριτικους , η αν δεν μπορεις , τους κοβεις τον βηχα ......................
Ειχα τις καταβολες αυτες απο νεος , και εμαθα με τα χρονια και τις δυσκολιες , οπως σωστα υποθετεις , να μην ασχολουμαι με μικροπραματα , γιατι ολα αυτα ειναι μικροπραματα.......................... ...........αν χαλαστω για κατι , για καπιοιο γεγονος , θα πρεπει ναναι πολυ σοβαρο , αλλα και παλι , δεν θα μου χαλασει την διαθεση μια κριτικη..........................αν ειναι καλοβουλη απο φιλικο μου προσωπο , το πολυ να με βαλει σε σκεψεις , μηπως εγω τα βλεπω στραβα , γι αυτο υπαρχουν οι φιλοι αλλωστε...............................
macgyver εισαι το προτυπο μου ρε φιλε.θα ηθελα πολυ να σου μοιασω.μπραβο σου πραγματικα που εχεις καταφερει να βλεπεις τοσο χαλαρα την ζωη
Αναλογα ποιος μου την κανει την αρνητικη κριτικη.. αν ειναι ανθρωποι που εκτιμω το μυαλο τους θα με επηρεασει. Επισης αναλογα και σε τι φαση βρισκομαι.. Τωρα ειμαι σε μια φαση " δεν πα'να νανανανα ολοι σας" ..
Μαρια..
Αυτο συμβαινει σχεδον παντου
Οταν παιρνεις τοις μετριτοις ενα πραγμα γινεσαι δυσκινητος κ αργος..
Οσο πιο ελαφρια το παιρνεις τοσο πιο ανετα βαδιζεις
ο Φρουντ ειχε πει οτι σε μικρης σημασιας θεματα πρεπει να υπολογιζουμε τα υπερ κ τα κατα σε σοβαρα θεματα η απαντηση πρεπει να προερχεται απο τη καρδια...
καπως ετσι συμβαινει παντου εχουμε στο μυαλο μας χιλια δυο πραγματα που ερχονται κ φευγουν σα τον αερα αλλα τελικα καπου θα μεινουμε..
Αρα αναλογα με το ποσο σοβαρο ειναι ενα θεμα κ ποσο το γνωριζεις επιλεγεις πως θα το παρεις ελαφρια η οχι....
Ελπιζω μια μερα να μπορω να αγνοω οποιον με κρινει αρνητικα, αυτο ειναι το σωστο, πρεπει να δεις πως κανω αν με κρινει καποιος αρνητικα και χωρις λογο, αρχιζω το κραξιμο κατευθειαν και προσπαθω να τον μειωσω οσο πιο πολυ μπορω, δυστυχως αυτο δειχνει οτι με επηρεαζει.
maria. γεια..εμ το βασικο με την αρνητικη κριτικη ειναι να μαθεις να μην την ακους,γιατι συνηθως δεν εχει καλες επιδρασεις..θυμαμαι πριν 1-2 χρονια που καθε φορα που με κρινανε οχι απλα αγχωνομουν,αλλα τα επαιρνα και στα σοβαρα!!βλεπετε στο σχολικο περιβαλλον τα σχολια που ακους ειναι πολλα και οι αντιδρασεις ποικιλες..πλεον και με βοηθεια του ψυχολογου,δεν αγχωνομαι τοσο πολυ για αυτα τα σκατοσχολια,μονο εκνευριζομαι μερικες φορες...(πχ προσφατα ακουγα μουσικη και ερχεται μια γνωστη μου και μου κανει "ιου τη μουσικη ειναι αυτη" και δεν ξερω μου αναψαν τα λαμπακια αλλα κρατηθηκα :p )..στοχος μου ειναι να σταματησω γενικοτερα να ασχολουμαι με τα κακοβουλα σχολια,να νιωθω μια απαθεια απεναντι τους..δυσκολο,αλλα πιστευω εφικτο!
Καλημέρα.
Αρνητική κριτική σε τι?Δεν είναι μόνο μία η κριτική.Κριτική από λάθος δικό σου?Κριτική από κόμπλεξ κάποιου απέναντί σου,κριτική ζήλειας ή φθόνου?Επίσης η κριτική έχει κι άλλες μορφές.Παραδείγματα για να μην σας μπερδεύω.
1)Είσαι στη δουλειά και κάνεις ένα λάθος,έχεις έναν προιστάμενο πάνω από το κεφάλι σου και ξεσπάει σε εσένα γιατί μπορεί κι ο ίδιος να τα ακούσει από το αφεντικό.Είναι η λεγόμενη ιεραρχία σε μία δουλειά.
2)Είσαι γυναίκα κι αγοράζεις ένα φόρεμα ή κάνεις μία νέα σχέση.Μία άσπονδη φίλη,που παρουσιάζεται σαν φίλη σου λέει.Χάλια είναι το φόρεμα ή που τον βρήκες αυτόν το μακάκα.Εσένα όμως σου αρέσει και το φόρεμα και η σχέση σου.
Αυτά είναι 2 παραδείγμα που μου ήρθαν στο μυαλό για κάποια αρνητική κριτική.Την μία κατά κάποιο τρόπο την προκάλεσες και την δεύτερη όχι.
Το κοινό σε όλα αυτά όμως είναι μονο η αυτοπεποίθηση.Όλα γυρνάνε γύρω από την αυτοπεποίθηση που έχουμε για τον ευατό μας.Αν θεωρούμε ότι είμαστε εντάξει με τον ευατό μας δεν θα μας επηρεάσει καθόλου ή θα μας επηρεάσει για μερικά δευτερόλεπτα.
Να το εξηγήσω με το παράδειγμα της δουλειάς.Η μία αντιμετώπιση είναι ''Συγγνώμη έγινε λάθος,δεν θα ξαναγίνει'' και τέλος γιατί υπερασπίζομαι τον ευατό μου και ξέρω ότι αξίζω και η δεύτερη είναι ''Συγγνώμη έγινε λάθος,δεν θα ξαναγίνει'' αλλά μετά από την ''αρνητική'' κριτική νιώθεις ότι δεν αξίζεις,αγχώνεσαι ότι θα ξαναγίνει το λάθος και πλέον δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις σε πολλά πράγματα γιατί έχεις στο μυαλό σου το να μην ξαναγίνει.
με επηρρεαζει παρα πολυ απο ανθρωπους που εκτιμω και την αποζητω μαλιστα .
απο ανθρωπους που δεν εκτιμω, ανοητους, κακοηθεις, ζηλοφθονους κλπ δεν την λαμβανω καθολου υποψιν. να μην σου πω οτι ειναι μια ενδειξη οτι κατι σωστο εκανα, ο φθονος τους.
Νομίζω πως δε συμφωνώ καθόλου.
Στις ανθρώπινες σχέσεις (σε όσους έχει τύχει θα το καταλάβουν) ποτέ δεν είναι όλα ρόδινα.Υπάρχουν φιλίες συγκυριών,σχέσεις υπομονής και διάφορα άλλα.
Για να μην μακρυγορώ και σας μπερδεύω,νομίζω ότι προτιμώ την αρνητική κριτική από την ψεύτικη κατανόηση και τα πισώπλατα μαχαιρώματα.Θέλω ο άλλος να είναι ειλικρινής μαζί μου,ΕΙΔΙΚΑ οι άνθρωποί μου,αυτοί που αγαπώ.
Πρέπει να ακούμε αρνητικές κριτικές.Δηλαδή γιατί μόνο τα θετικά?Ή καλύτερα πως γίνεται να κάνουμε μόνο θετικά πράγματα?
Η αρνητική κριτική πολλές φορές έχει θετικά αποτελέσματα,αρκεί να γίνεται με τον σωστό τρόπο.
λεμε διαφορετικο πραγμα ντουβ.
ουτε εγω εχω αντιρρηση με την αρνητικη κριτικη. αν ειπωθει με τον σωστο τροπο και κυριως με καλη προθεση και απο αγαπητο ανθρωπο, ειναι η πιο χρησιμη και η πιο επιθυμητη απο μενα.
εγω εντοπισα το σχολιο μου στο ΠΟΙΟΣ κανει μια κριτικη που μπορει να της δωσουμε αξια και σημασια, και ΟΧΙ στο ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ η θετικη.
Γι αυτό έγραψα στο πρώτο μου σχόλιο για το τι κριτική μιλάμε κι από ποιον.
Κατάλαβα τι εννοείς.
Θα σου απαντήσω με το ''Εσύ πες ότι θέλεις,το πως το αντιλαμβάνομαι εγώ είναι δικό μου θέμα'' (Προς θεού δεν μιλάω για σένα) απλά το έγραψα για το αξία και σημασία που είπες.Δηδ, λέω πως ο καθένας μπορεί να μας πει ότι θέλει και πρέπει να τον αφήσουμε να πει ότι θέλει.Η διαχείριση σε αυτό που θα μας πει είναι καθαρά δικό μας θέμα και είναι θέμα αυτοπεποίθησης.
Μιλάω για την αυτοπεποίθηση γιατί κατά κάποιο τρόπο το κριτική δεν το έχουμε συνδέση με το ''θετική'' παρά μόνο όταν μιλάμε για ταινίες.Για τις ανθρώπινες σχέσεις η λέξη κριτική παραπέμπει στην αρνητική αλλά μπορεί να κάνω και λάθος και να τα έχω εγώ έτσι μέσα στο κεφάλι μου :)
καταλαβα τι λες.
η αυτοπεποιθηση ειναι ετσι κι αλλιως χρησιμη σε καθε περιπτωση, αλλα θεωρω οτι και με λιγοτερη αυτοπεποιθηση αλλα καλη κριτικη ικανοτητα, μπορεις να καταλαβεις αν ο αλλος ειναι αξιολογος η οχι, η κακοηθης ενδεχομενως, και να μην δωσεις σημασια στην κριτικη του αν δεν ειναι.
Ήμουνα που λες πολύ χοντρό παιδάκι.Μέχρι τα 18 περίπου.Οι δικοί μου,φίλοι και γνωστοί (πέρα από την οικογενεια που μου έλεγε να αδυνατίσω) μου λέγανε ''Στον π..τσο σου ρε,σε όποιον αρέσεις'' ή ''Γράψτους όλους στα αρχ..α σου ρε''.
Σε κάτι διακοπές μου,σαν έφηβος,πηγαίναμε κάθε μέρα το πρωί μετά από τα γνωστές εφηβικές,αλκοολικές νύχτες,σε ένα μπουγατσάδικο ή μπουγατσατζίδικο (όπως θέλετε πείτε το).Κάθε μέρα για πολλές μέρες.Ένιωθα ότι αυτός που το έχει με κοιτούσε και γενικα τραβούσα τα βλέματα κι άρχιζα να θυμώνω.Μετά από καμιά δεκάριά μέρες,πάω στο ταμείο να πληρώσω και μου λέει ''Ξέρεις,έρχεσαι κάθε μέρα και μου αφήνεις λεφτά,είναι η δουλειά μου αλλά στεναχωριέμαι να σε βλέπω έτσι''.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα ,γι αυτό που έγραψες ότι θέλουμε από τους δικούς μας ανθρώπους.
Επίσης ποτέ δεν ξέρεις που θα βρεις την λύση και την αλήθεια.
Εγώ αυτό το σκέφτηκα χρόνια μετά κι όχι εκείνη την μέρα ή τις επόμενες.Εκείνη την ημέρα σαν αντιδραστικός έφηβος είπα από μέσα μου χαμογελαστά ΄''Άσε μας κι εσύ ρε μπάρμπα''. :)