Στρες μετά από αλλαγή περιβάλλοντος
Καλησπέρα. Αποφάσισα για το καλοκαίρι να δουλέψω στο εξωτερικό μαζί με την σύντροφό μου γιατί έχουμε ανάγκη τα χρήματα χωρίς όμως να μπορούμε να είμαστε μαζί εδώ. Οι συνθήκες εργασίας είναι καλές και έχω δωρεάν φαγητό και στέγαση. Τώρα ίσως αναρωτηθεί κανείς: και ποιο είναι το πρόβλημα; Τα πράγματα δεν τα βιώνουμε πάντα όπως δείχνουν...καλά ή άσχημα και αυτό γιατί η ψυχοσύνθεση του καθενός είναι ιδιαίτερη αντιδρά/δρα σε διαφορετικά ερεθίσματα αλλά ταυτόχρονα έχουμε και πολλές κοινά αναγνωρίσιμες συμπεριφορές, δυσάρεστες ή ευχάριστες. Στην ουσία...Είμαι περίπου μια βδομάδα εδώ και τις πρώτες μέρες ένιωθα πολύ έντονο στρες. Μου περνούσαν φευγαλέες σκέψεις φυγής. Άρχισα να το επεξεργάζομαι σιγά σιγά. Ίσως να έχω μια τάση αποφυγής μιας νέας πραγματικότητας που αντιμετωπίζω γιατί δεν προετοιμάζομαι από πριν με αποτέλεσμα να δημιουργώ αθόρυβα στο μυαλό μου με εικόνες μια μη επώδυνη ιδεατή πραγματικότητα. Προσπαθώ να το φιλοσοφώ κάθε μέρα και βλέπω βελτίωση αλλά το στρες υπάρχει και είναι λίγο έντονο. Με απογοητεύει ο καιρός εδώ πέρα με δυσαρεστεί το μικροσκοπικό μου δωμάτιο, αγανακτώ που δεν μπορώ να συννεννοηθώ τέλεια και να επικοινωνήσω καλά στην ξένη γλώσσα (άλλο να το ακούς και άλλο να το ζεις) μου λείπει το σπιτικό φαγητό γιατί το φαγητό στο κοινόχρηστο εστιατόριο εδώ είναι μετριότατο έως κακό, γενικά είμαι αδύνατος και νομίζω πως έχασα λίγο βάρος, νιώθω το στομάχι μου κενό δεν ξέρω αν είναι από στρες από τις διαφορετικές ώρες που τρώμε εδώ. Προσπαθώ να κοντρολάρω τον εαυτό μου αλλά το στρες υπάρχει. Προσπαθώ να το βλέπω σαν δοκιμασία ούτως ώστε να μάθω κάτι από αυτό αλλά δεν νομίζω να το ξαναέκανα και το στρες είναι σταθερό.
