Εγώ θέλω να βρω την υγεία μου να βρω μία κοπέλα κ πέντε φίλους κατά προτίμηση τους παλιούς και να έχω λεφτά να κινούμαι κ λίγα παραπάνω δε θέλω πολλά άλλα είναι ακατόρθωτα αυτά εσείς τι θέλετε;
Printable View
Εγώ θέλω να βρω την υγεία μου να βρω μία κοπέλα κ πέντε φίλους κατά προτίμηση τους παλιούς και να έχω λεφτά να κινούμαι κ λίγα παραπάνω δε θέλω πολλά άλλα είναι ακατόρθωτα αυτά εσείς τι θέλετε;
Θελω να διαχειριστω τη διαταραχη μου και να ζησω οσο πιο λειτουργικα γινεται.
Να διατηρησω αυτα που εχω: δουλεια, οικογενεια και φιλους.
Να ζω τις στιγμες μου και να νιωθω γεματη.
Τα κλασικά, τα αναμενομενα.... Αυτα που εχουν αλλοι και δεν τα εκτιμουν. Μια οικογενεια, δουλεια κ περισσότερη διαθεση κ ικανότητα να κανω πραγματα.
Ιδανικά αν είχα μια χρονομηχανή θα πήγαινα στις 18 ιουλίου 1977 και με κάθε τρόπο θα προσπαθούσα να καταστρέψω το προξενιό που συνέβη μεταξύ 2 ανθρώπων που είναι και η αιτία που υπάρχω και γράφω εδώ σήμερα..
επειδή όμως αυτό το θαύμα δεν μπορεί να συμβεί,θέλω να συμβεί αυτό
Αυτό που λέει ο admforall με τη χρονομηχανή για να γυρίσω πίσω και ν' αποτρέψω τη γέννηση μου ή αν όχι αυτή (γιατί δεν γεννήθηκα έτσι όπως είμαι σήμερα) το γεγονός που με τραυμάτισε και με έκανε έτσι αλλά αφού αυτό όντως δεν γίνεται θέλω πρώτα απ' όλα να πάψω να φοβάμαι γιατί δεν το αντέχω, να γυρίσει πίσω ο πρώην μου αλλά αν αυτό δεν γίνεται να γνωρίσω κάποιον εξίσου καλό άνθρωπο, να μείνουν δίπλα μου για πάντα οι φίλοι μου και ν' αποκτήσω κάποια χρήματα για να ζω καλύτερα...
Η επιτομη της επιτυχιας...; Δεν με ενδιαφερει. Με ενδιαφερει η επιτομη της ευτυχιας. Που επισης δε τη φανταζομαι σαν μια μονιμη κατασταση ευφοριας...το φανταζομαι σαν μια κατασταση με τα πανω και τα κατω της στα πλαισια μιας γενικοτερης ικανοποιησης και ισορροπιας μεσα μου. Να πεθαινω βρε παιδι μου μια μερα και κοιτάζοντας πισω να λεω οκ...αξιζε η κουρσα, δεν εχω απωθημενα η πικρια μεσα μου. Τι εμπεριεχει αυτο στη πραξη;
1) Εναν μικρο κυκλο με δυο τρεις καλους ανθρωπους και μια οικογενεια (που θα προκυψει οργανικα και αβιαστα αν προκυψει, δε προκειται να τη κανω ετσι για να τη κανω, ο ανθρωπος θα με οδηγησει εκει αν γινει αυτο ποτε, δε θα βαλω καποιον απλα να καλυψει τη κενη θεση) και
2) Επαγγελματικη ικανοποιηση. Και με αυτο δεν εννοω πολλα λεφτα. Απλα να καλυπτονται οι αναγκες μου και οσων αγαπω, απο εκει και περα με νοιαζει να εχει σημασια για εμενα η δουλεια μου ως εργο που επιτελώ. Το δημιουργικο κομματι δηλαδη θελω να ειναι ικανοποιητικο, στο οικονομικο δε θα τρελαθω κι ολας.
Θα ελεγα οτι ειμαι γκαντεμω αλλα δεν πιστευω οτι φταιει αυτο. Το κυριο γαμωτο μου ειναι οτι εχω κοινωνικες δεξιοτητες χαλικιού. Δε θα πω ραδικιου γιατι παραπεμπει αλλου και δεν ειναι αληθεια :P
Αυτο μου φταιει βασικα.
Κατα τα αλλα θεωρω δεν εχω εξωπραγματικες προσδοκιες, φυσιολογικες θα τις ελεγα.
Ξερω γω; ...καμια φορα μπορει και να ξεγελαω οριακα για νορμαλ :P
Αλλα τεινω να συμφωνησω με αυτα που εγραφε μελος σε αλλο θεμα: οτι ο τροπος που αλληλεπιδρουμε με τον κοσμο και φερομαστε καθοριζεται στην παιδικη και εφηβικη ηλικια. Μετα δεν θα ειναι ποτε εξισου καλο με το οριτζιναλ το αποτελεσμα. Ειναι οπως οι γλωσσες. Αμα μαθεις μια ξενη γλωσσα μεχρι μια συγκεκριμενη ηλικια την μαθαινεις σα μητρικη. Αν τη μαθεις μετα εχεις προφορα η κανεις λαθακια. Ετσι και στο θεμα των κοινωνικων δεξιοτητων. Once a potato always a potato εν ολιγοις.
εγω πιστευω αλλαζει αυτο.....απλα αλλαζει δυσκολοτερο απο οταν εισαι σε ποιο μικρη ηλικια.....αλλα αλλαζει σιγουρα δεν τιθεται θεμα...
επειδη εχουμε μιλησει πολλες φορες ξερω οτι σε ειχε επηρεασει πολυ η σχεση και ειχες στηριξει το μελλον σ και την ζωη σου πανω σε αυτην την σχεση και μολις χωρισες ολα αλλαξαν...
ε τωρα πρεπει να μαθεις απο την αρχη...δεν ειναι κατι ακατορθωτο να αλλαξεις τις κοινωνικες δεξιοτητες σου....αλλα εσυ εεχεις προσπαθησει καθολου?
εχεις προσπαθησει να κανεις γνωριμιες?
Γεια σου Ναταλία καρδιοκλεφτρα
Δεν θελω ομως να μαθαινω απο τα λαθη που επιβαρυνουν αλλους. Τα δικα μου που ειναι δικο μου προβλημα ας κανω απειρα χεστηκα. Οταν ομως τα πληρωνουν αλλοι που δεν το αξιζουν κι ολας δεν τη παλευω, ειναι χιλιες φορες χειροτερο για μενα.
Οσο για γνωριμιες φιλικες θα ηθελα μονο. Αλλα αυτο ειναι πιο δυσκολο επειδη ειμαι και στα ξενα τωρα, δε ξερω και τη γλωσσα, μεροδουλι μεροφαι με δυο δουλειες και εχω τη σχολη μου φορτωμενη στο κοκορα...ειναι πολλα. Και οι ευκαιριες λιγες, το γλωσσικο εμποδιο ενα επιπλεον θεμα, βαλε ολο το γενικοτερα...
Ρε Ναταλία η πολύχρονη εμπειρία μου με γυναικεσ λέει ότι όσο έξυπνες και να είστε την κρίσιμη ώρα θα τα κάνετε σκατά δεν πειράζει σασ αγαπάμε κι έτσι περαστικουλια και μη στεναχωριέσαι αυτή είναι η φύση αν μας πεις τι έκανες εγώ είμαι σίγουρος ότι μου το έχουν κάνει εκατό φορές
Είσαι σίγουρα η Ναταλία που ξέρουμε μήπως πήρε το λογαριασμό κανένας άλλος;
ενταξει τη λαθος ηταν αυτο πια?τοσο κακο? τεσπα παρελθον ειναι δεν πειραζει συμβαινουν αυτα στην ζωη .....ακομα και εγω π ειμαι αλαθητος εχω κανει καποια ;p
μας αφησες για τα ξενα δλδ?
ε ναι εκει ειναι δυσκολο ετσι οπως.....ειδικα αμα δεν εχεις και χρονο και δεν ξερεις την γλωσσα μην περιμενεις πολλα πραγματα.....
μηπως ομως επελεξες να πας στα ξενα σε λαθος στιγμη?δεν ηθελες πρωτα να ξαναχτισεις την ζωη σου στην ελλαδα? η ηταν ζητημα διαβιωσης και επρεπε να φυγεις?
Τι εκανα...δεν μπορεσα να αφεθω και να ανοιχτω σε εναν ανθρωπο που με νοιαζοταν. Και το τελειωσα. Αν τα βαλουμε κατω και τα υπολογισουμε τυπου 1+1 κανουν δυο τοτε βγαινει οτι θα επρεπε να ημουν πολυ χαρουμενη μαζι του. Ειναι αντικειμενικα υπεροχος. Αλλα κατι με τσιγκλαγε μεσα μου. Χωρις εμφανη λογο. Και το τελειωσα σε τελειως λαθος στιγμη. Και τον πληγωσα και νιωθω *******. Πρωτον γιατι εχω νιωσει οπως νιωθει, δευτερον γιατι ειχε ηδη νιωσει ξανα ετσι, τριτον γιατι ξερω οτι του αξιζει το καλυτερο και εξαιτιας μου μπορει τωρα να μη το πιστευει. Ετσι επειδη εγω ειμαι ηλιθια...και δεν εχω τροπο να τον πεισω αλλιως μετα απο οτι εγινε και αυτο με σκοτωνει. Τον νοιαζομαι πολυ.
Να χτισω; Στην ελλαδα; Χαχαχαχαχαχαχα παιδια πειτε και αλλα ανεκδοτα :P
Τι να εκανα εκει ρε νικ...θεμα διαβιωσης δεν ηταν. Απλα θα ζουσα ακομα με τους γονεις μου και αν στεκομουν ποτε στα ποδια μου στην ελλαδα να μου τρυπουσες τη γλωσσα (η μυτη ειναι μεινστριμ πια). Τουλαχιστον εδω μπορω να ζω μονη και να πληρωνω τους λογαριασμους μου, να μην ειμαι βαρος.
Κατα τα αλλα ναι..δε περιμενω κατι. Απλα υπαρχω.
Εντάξει μου το χουν κάνει εκατό φορές λοιπόν ένα είναι το ρητό ο άντρας φαίνεται στη χυλοπιτα γεια σ Ναταλάκι από εδώ κ πέρα θα δεις αν αξίζει
δεν ενοουσα σε θεμα δουλειας -καριερας ,ενοουσα κοινωνικα....
εχω τρυπησει γλωσσα ποναει αστην ;p
λαθος σκεφτεσαι.....που δεν περιμενεις κατι ενοω.....οτιδηποτε εχουμε στην ζωη μας χτιζεται ,δεν μας ερχεται ετσι απλα.....θελει προσπαθεια και θεληση.....εσυ δεν ξερω τι απο τα δυο εχεις...
Α να σου πω θα μας τρελανεις; Μια μας λες αμα δε ξερεις τη γλωσσα και δεν εχεις χρονο μη περιμενεις πολλα και την αλλη λαθος σκεφτομαι που δε περιμενω; Χαχα...ε να εχτιζα κατι στην ελλαδα κοινωνικα να το κανω τι αμα δεν ειχα ελπιδα οικονομικα; Παλι πισω μου θα το αφηνα. Δυο φιλους και γνωστους ειχα εκει. Αλλα δεν εχει σημασια εδω που ειμαι ετσι δεν ειναι;
μα ο σκοπος μ ειναι να σε τρελανω :p
ενοω το λες λαθος....σαν να μην θες....σου ειπα οτι ειναι δυσκολο εφοσον δεν ξερεις την γλωσσα...
δεν μ πιανεις ναταλι εισαι αδιαβαστη...
θα ειχες ενα backround ενοω και ισως να μην πηγαινες και μονη σ εκτος..
και τα μελλοντικα σ χεδια πια ειναι? να μεινεις μονιμα εκτος?
Μου το έχουν κάνει κι εμένα γυναικεία φύση εγώ εκεί το απέδωσα περαστικά
Μα....η μαλακια ποια ειναι; Οτι αυτον τον ανθρωπο για τον οποιο λεω στην ελλαδα τον ειχα γνωρισει και μαλλον θα ερχοταν απο οτι καταλαβα...αλλα κατι μεσα μου δεν μπορουσε να με αφησει σε ησυχια...αφου δε παω καλα.
Ειμαι ανοιχτη για παν ενδεχομενο στο μελλον. Αν μαθω τη γλωσσα και παρουσιαστουν καλυτερες ευκαιριες μπορει να μεινω ναι. Εκει στοχευω. Το να γυρνουσα μου αρεσει σαν ιδεα αλλα εχοντας δουλεψει για ξενους εργοδοτες ξερω πως ιδιωτικος υπαλληλος στην ελλαδα δε θα γινω με καμια παναγια ξανα :P
Μονο αν καταφερνα καποτε να εκανα κατι δικο μου...που οπως ειναι τα πραγαματα τι σκατα να κανεις. Τεσπα...
Γιατι γυναικεια; Ανθρωπινη θα ελεγα. Γιατι αν το παμε ετσι θα μπορουσα να σου πω το εξης, οτι η αντρικη φυση σε αντιστοιχη περιπτωση ειναι να βολευεται και με τη πρωτη ευκαιρια να απατα.
Νομιζω εχει να κανει με το ποσο σεβεσαι τον αλλον. Καμια φορα και το να χωρισεις καποιον ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις απο ενα σημειο και μετα. Η τουλαχιστον εγω ετσι το εκλογικευω...ασε με να αυτοπαρηγορουμαι μη μου το χαλας :P
Δεν ξερω ρε νικ...οπως ειπα και στον ελις θεωρητικα αμα τα βαλουμε λογικα κατω και υπολογιστικα θα επρεπε να ημασταν χαρουμενοι μαζι με αυτον τον ανθρωπο. Αλλα κατι καταβαθος με τσιγκλαγε, δε με αφηνε να το χαρω και να αφεθω, ειχα το προαισθημα οτι δε θα ευτυχησουμε. Χωρις να μπορω να εντοπισω κάποια συγκεκριμενη αιτια, μου φεροταν και ακομα και μετα το χωρισμο μου φερεται πολυ καλα. Απλα ισως ημασταν λαθος ο ενας για τον αλλον η δεν ημουν ετοιμη; Μιλαμε...
Αλλα εφοσον ειχα αυτο το ενστικτο μεσα μου να μου λεει οτι κατι δε παει καλα πιστευω και να τα ξαναβρισκαμε θα το ειχα παλι. Ραγισε το γυαλι τωρα. Και εφοσον τον χωρισα δεν θα επιτρεψω στον εαυτο μου να παιζει "ελα φυγε ελα φυγε" με εναν ανθρωπο. Θελω να σεβεται τον εαυτο του οπως τον σεβομαι εγω. Τελείωσε...
Συμφωνω μαζι σου παντως οτι τα αλλα ειναι σημαντικοτερα απο το οικονομικο.
Αλλα να καθομαι με τη μαμα και το μπαμπα στα 25 να με συντηρουν και να ψαχνω γκομενο να περναμε καλα η να ψωροβολευτουμε δε θα μου το επετρεπα. Ηθελα να σταθω στα ποδια μου για να εχω την ελευθερια να ζησω οτι ηταν να ζησω αν ηταν να το ζησω ως ολοκληρωμενος ανεξαρτητος ανθρωπος. Βεβαια απο τη μια φυλακη, αυτη της εξαρτησης βρεθηκα στην αλλη, της βιοπαλης, αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια :P
ησουν ερωτευμενη με αυτον τον ανθρωπο?η απλα ηταν μια σχεση?
δεν σε αφηνε να το χαρεις επειδη ,εισαι πληγωμενη απο τα προηγουμενα μαλλον και δεν τα εχεις ξεπερασει ακομα και φοβασαι ,μην ξαναπαθεις κατι ιδιο.......
δεν ξερω ο καθενας κανει τις επιλογες του.......μικρη εισαι ακομα.....δες και την ζωη εξω ....και αποφασιζεις με το τι θες να κανεις......
το καλο ειναι οτι θα ανεξαρτητοποιηθεις.......και οχι μονο απο γονεις απο τα παντα...
Εχω την αισθηση απο οσα λες οτι μαλλον σε κεινη τη φαση δεν ήσουν και τοσο ερωτευμενη μαζι του.
Μετα ηρθε και η εξιδανικευση και τωρα εγινε μυθος στο μυαλο σου...
Κοιτα ειχα γοητευτει...και ναι τον ειχα ερωτευτει. Χωρις τη βια και το αγχος ομως...Βασικα ενιωθα μια απιστευτη ηρεμια και γαληνη μαζι του το πρωτο καιρο. Οταν ημουν μαζι του ενιωθα πως ολα στο κοσμο ειναι στη θεση τους. Μετα αρχισε βαθια μεσα μου αυτο το περιεργο συναισθημα οτι κατι δε παει καλα...
Δεν ξερω αν αυτος που λες ηταν ο λογος...παντως η προηγουμενη σχεση και ο χωρισμος μου δε με ενδιαφερουν καθολου τωρα, χεσμενο τον εχω. Αν τωρα αυτο με οδηγησε ασυνειδητα σε περιεργα μοτιβα συμπεριφορας μπορει...ισως για αυτο δε μπορεσα να αφεθω, δεν ηθελα να κανω τα ιδια λαθη; Ξερω γω...τεσπα.
Ναι μικρη ειμαι ακομα μικρη ειμαι ακομα και τσουπ! Τριανταρησα χαχαχαχα. Με θυμαμαι πεντε χρονια πριν και μου φαινονται πεντε μηνες, μη σου πω μερες...μακαρι να εχεις δικιο στο τελευταιο που λες.
Ελις μου συγνωμη που σου κλεψαμε το θεμα και ξεφυγαμε με τα δικα μου... :)
Φυσικα και εισαι μικρη.
Και ειναι λογικο να αισθανεσαι ετσι. Σε ενα βαθμο εχει μυθοποιηθει μεσα σου. Η πραγματικοτητα δεν ειναι τοσο φοβερη οσο την αισθανεσαι.
Μεσα στο κεφαλι μας κατοικει πολλες φορές το χειροτερο σενάριο. Παραμένει ομως σεναριο. Εμεις το γραφουμε, εμεις το παιζουμε, εμεις το αποθεωνουμε.
Εγώ πάντως να ξέρεις επειδή είμαι στη θέση του σ λέω του έκανες την καρδιά περιβόλι κι όταν λέμε περιβόλι εννοούμε περιβόλι εγώ προσωπικά επειδή το έπαθα δύο φορές απανωτά θα κάνω τουλάχιστον δύο τρία χρόνια να συνέλθω κ είμαι τριάντα πέντε άντε να πάω σαράντα λίγο πολύ το τραίνο το έχασα βέβαια έχω κ προβλήματα γι αυτό δεν το κυνηγάω
μαλιστα...πιστευω πως μεσα σου εχεις πολλες ανασφαλειες γενικα....και ισως αυτο να εφταιξε και τον χωρισες τελικα....αν και νομιζω πριν τον χωρισεις επρεπε να ειχες κανει μια συζητηση μαζι τ ,να τ πεις τι νιωθεις..........πολλα μπορει να παιξαν ρολο......
το θεμα ειναι αμα τον θες ακομα? εαν τον θες καλυτερα να του το πεις.....οσο ειναι νωρις ακομα....
ο νικ παντα εχει :p
Λες να μη το ξερω ελις; Με στενοχωρει παρα πολυ αυτο...αλλα οσο περισσοτερο περνουσε ο καιρος και εμενε αυτο το ενοχλητικο ενστικτο να μη με αφηνει να το χαρω δε θα γινοταν χειροτερο το τελος και ακομα πιο επιπονο με τον καιρο να περναει; Προσπαθησα να κανω το σωστο...και θα εδινα τα παντα για να ξερω οτι θα ανακαμψει και θα προχωρησει στη ζωη του και οτι θα του βγει σε καλο.
Δηλαδη αν αυτες οι γυναικες που σε πληγωσαν ελις καθοντουσαν μαζι σου ενω δεν μπορουσαν να σου δωσουν το 100% της αγαπης τους δεν θα ηταν παλι ασχημο για σενα; Θα ησουν δεσμευμενος σε καποια σχεση που δεν σου προσφερει ολα οσα μπορει να προσφερει μια υγιης σχεση. Τωρα πονεσες και πονας αλλα εισαι ελευθερος και διαθεσιμος να γνωρισεις καποια που μπορει να δωσει το 100%...ετσι δεν ειναι;
Η θα προτιμουσες να συμβιβαστεις;
Ποτέ δεν ξέρεις αν σου δίνουν το εκατό τα εκατό πρώτον κ δεύτερον δεν είναι σίγουρο ότι φτάνει δηλαδή να στο πω απλά από τις κοπέλες που καψουρευτηκα μου αρκούσε κ το πενήντα στο έχω εξηγήσει κι άλλη φορά όλα στο πρόγραμμα είναι