Originally Posted by
jetakias
Καλησπέρα παιδιά. Πρόσφατα έφαγα μια ερωτική "σφαλιάρα" και γενικά περνάω μια δύσκολη φάση. Νιώθω μόνος κάποιες φορές αλλά το έχω περάσει και στο παρελθόν, όπως όλοι μας πιστεύω και δεν με ανησυχεί, ο χρόνος θα το προσπεράσει και αυτό. Ο προβληματισμός μου έχει να κάνει με μένα και με τις επιλογές τις οποίες κάνω. Νομίζω ότι με καταβάλει πάντα ο εγωισμός. Για παράδειγμα, δεν θα με τραβήξει μια καλή, ήσυχη, ισορροπημένη κοπέλα που θα έπρεπε ίσως, αλλά μία με περίεργο ερωτικό παρελθόν που κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζω ότι θα φάω τα μούτρα μου. Με εξιτάρει το περίεργο, το δύσκολο. Μ αρέσει να κερδίζω την κοπέλα εκείνη που είναι δύσκολη, ακόμα και αν γνωρίζω ότι δεν ταιριάζουμε. Οι φίλοι μου πολλές φορές που λένε που πας να μπλέξεις αλλά εγώ δεν ακούω κανέναν ενώ γνωρίζω που θα καταλήξει. Μπαίνω λοιπόν σε αυτή την διαδικασία, στην πορεία βλέπω ότι δεν θα έχει μέλλον, οπότε δεν πέφτω με τα μούτρα (ωστόσο ειμαι δοτικος, μαρεσει να βλεπω καλα την κοπελα μου), αλλά μόλις με παρατήσει, τότε την θέλω πολύ και γίνομαι χάλια. Γιάτι το παθαίνω αυτο? Ειναι φυσιολογικό? Νιωθω οτι ειμαι τοσο εγωιστης που δεν αντεχω να χανω κατι.