Επρεπε να παω!Δεν πηγα.Ηξερα πως θα εχει κοσμο και το εκανα εικονα.Η μουρη μου σημερα ειχε πολυ υψηλες δοσεις μελαγχολιας απελπισιας και στεναχωριας.Και ολα αυτα γτ κοιταχτηκα στον καθρεφτη καθως ειχα βαλει ενα καινουργιο παντελονι να δω πως ειμαι.Με επιασε απιστευτη σιχαμαρα.Που πας ετσι ρε πατσαβουρι σαν ψυχανομαλος εισαι...Ελεγα στον εαυτουλι μου..Εξευτελισμος.Μολις καταλαβενεις πως ουτε και η γκομενα σου δεν κανει ετσι αρχιζει το προβλημα να διογκωνεται.Ποιος ειμαι τι θελω και γιατι το θελω.Ολα αυτα λιγο πριν να φυγω για τα γενεθλια του μικρου.
Αναθεωρησα μεσα σε μερικα λεπτα και μεταμορφοθηκα σε κτηνος.Νευρα πολλα νευρα.Ειχα αναγκη να γινω και αλλο μαλακας οποτε εγινα και μια παπαρουνιτσα μπας και υσηχαζα.Τελικα οντως ειμαι ασχημος ανθρωπος.Πως περιμενω να με αγαπησει γυναικα πως περιμενω να δοθω σε ανθρωπο αφου καλα καλα δεν ανοιγομαι σε εμενα.Φοβαμαι πως θα καταστραφω.Ειδη το κανω και με ευχαριστηση μαλιστα.Πολεμαω ΠΟΙΟΝ? τον εαυτουλι μου.Αυτο τον μαλακα που αλλαζει προσωπα καθε λιγο και λιγακι.Αυτο το κυκλοθιμικο που ποτε δεν μπορεσα να καταλαβω τι θελει απο εμενα.
Θελω να γινω φυσιολογικος.Μα για να το κανω αυτο πρεπει να μιλισω.Να μιλισω ανοιχτα!Δεν νομιζω να μπορω μονος και στα κρυφα να σταθω στα ποδια μου.Εχω αναγκη να σου πω πως ρε μανα ειμαι ιδιος με αυτον που μισεις και ναι εχω τις ιδιες συνηθειες.Ειμαι αυτος που χρονια μου λεγαται να αποφευγω Ποσες φορες σου εχω πει ψεματα για τα νακρωτικα.Ποσο καλα παιζω τον ρολο μου.Ισως να με εχεις φαει αλλα δεν θες να πιστεψεις πως ο γιοκας σου ειναι χαπακιας.
Δεν μου παει η καρδια να σου πω πως νιωθω πως περναω.
Θα μου αρεσε να γινοταν να φυγω χωρις να ξερει κανεις τιποτα και να παω να αποτοξινωθω να δουλεψω πανω στον εαυτο μου.Εδω νιωθω οτι πνιγομαι δεν εχω χρονο ουτε για εμενα.
Στα 18 μου καταλαβα τελικα πως οτι σκεφτεσε φαινεται.Μεχρι τοτε ειχα προσωπικοτητα.Μετα αλιωθηκε χρονο με τον χρονο.Πλεον 21 δυσκολα να ζεις για τους αλλους.Τι λενε οι αλλοι?Ποια η γνωμη τους?
Καμια φορα εκνευριζομαι και λεω στα ΑΡΧΙΔΙΑ μου η γνωμη τους και τραβαω αλλη μια.
Αλλα ξανα επιστρεφω συντομα στο μουντ της μαριονετας.
Μετα ξανατρεχα ξαναγινε ξαναπιες...