Δεν κανω...

[Mauroslosk]

Εχω πιει τα παντα και ακομα τα πινω.Ειμαι ανεξαρτητος οσο δεν φανταζεσε!Δουλευω και τρεχω για εμενα και για το σπιτι.ΦΑΡΜΑΚΑ.μμμ ναι πινω και απο αυτα.Ειναι περιεργο το συμπλεγμα.Εγω απο μονος μου ριχνω τρικλοποδιες στον εαυτο μου.Καθιερωθηκε απο μικρη ηλικια.Απο μικρη ηλικια ημουνα του μπουλου στην οικογενεια.Συνηθος με ηθελε οταν ηταν πιωμενος.Εζησα μεσα στην κυκλοθυμια την αρρωστια και την απελπισια.Χαιρομουνα οποτε την επινε και οποτε δεν την επινε δεν ειχα λογο να χαιρομαι .Νευρα φωνες.Απο την μια χαιρομαι που οι γονεις μου ξερουν τι ειναι νακρωτικα.Απο την αλλη οποτε πηγαινα σπιτι μαστουρομενος με επιανε απιστευτο αγχος γιατι θα χρειαζοταν να δωσω εξηγησεις.Ισως απο τοτε μου εμεινε.Γαμω.Τωρα πια καταλαβα πως λειτουργει ο ανθρωπος.Μεσα απο τις εμπειριες σχηματιζει χαρακτηρα!Εχω γαμω τις εμπειριες.Που ενα παιδακι της ηλικιας μου θα επρεπε να παιζει με παιχνιδια και οχι να χωριζει την μαμα και τον μπαμπα για να μην πεσουν χαστουκια.Ο μπαμπας καλος ανθρωπος.Αλλα αλλοιωμενος απο την πριγκιπσα.Ο μπαμπας μου ηθελε να γινω οτι δεν εγινε αυτος.Για καλη του τυχη εγινα χαπακιας με ψυχολογικα.Μπαμπα ειμαι πιο ανετος τωρα που τα λεμε πισω απο το τζαμι συγνωμη!Αλλα σου αρεσουν οι αληθιες ετσι δεν ειναι?Ε αυτη ειναι η αληθεια μου αυτην ζω!Ειμαι ανευθυνο και ασυμμαζευτο αρχιδακι.Κανεναν δεν αγαπαω κανεις δεν μαγαπα.Μονο τα πολυγωνα αγαπαω.Αυτα με ξερουν καλα.Ξερουν ποτε να ειναι διπλα μου και ποτε οχι.Αστειος ε?ΤΡΑΓΙΚΟΣ.
Οχι δεν βγαινω στα κλαμπς ουτε στα μπουζουκια.Οχι δεν εχω γκομενα και οχι δεν φοραω ρολογια ουτε ποζαρω με αυτα στο χερι μου.Δεν εχω φιλες.Δεν βλεπω μπαλα καθε κυριακη.Βλεπω κοντοπιδι μαστουρομενος.Και ξυπναω με μπονγκ και ψυχοδραμα.Πιο καλα περναω μονος μου ΑΛΗΘΕΙΑ.Ασχολουμε με τα λουλουδια μου.Ναι εχω ασχολιες ενα καρο...Τωρα που γραφω νιωθω υπεροχα.Μονο που φοβαμαι λιγο το βραδυ οταν κλεινω το φως γιατι τα συζηταω με τον εαυτο μου και βλεπω πως δεν κανω απολυτος τιποτα.Δεν με πιανει ο υπνος.Εκτος και αν πω δεν γαμιεται.Τοτε νιωθω λιγο μαλακας γιατι δεν εχω την δυναμη να τα πω και να βρω λυση.Απο την αλλη σκεφτομαι πως μηπως ρε μαλακα το παρατραβας?Οκ κανεις δεν ειναι τελειος.Καπως ετσι κοιμαμε.Το μαυρο το αγαπαω.Το λατρεβω σαν λουλουδι.Αλλα οχι αυτα που παιζουν στην πιατσα.Με αυτα ειμαι μαλωμενος ε και δεν επιδρα ομορφα.Σκαλωνω και για περιεργο λογο μου αρεσει αυτο το σκαλωμα ασχετος αν με κανει αδεξιο.Κοιτα να δεις που χαιρομαι γιατι σε λιγο θα μεσημεριασει θα το στριψω θα φαω θα το πιω και θα κουμπωσω και ενα τεταρτακι.ΟΛΑ ΚΑΛΑ.

[Mauroslosk]

ΠΑΙΖΩ ΠΛΑΓΙΟΜΕΤΟΠΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΦΙΑΝΑΚΙΑ ΦΙΛΕ ΕΛΙΣ.ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ.ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΝΟΥΝΕ ΜΠΑΜ Ε ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΤΑΜΟΡΦΟΝΟΜΑΙ ΣΕ ΑΘΩΩ ΞΟΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΙΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ.ΠΛΑΓΙΟΜΕΤΟΠΙΚΑ ΠΑΝΤΑ.ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΥΡΑΩ ΑΛΗΘΕΙΑ.

[elis]

Δικαίωμα σου να κανεισ ότι θέλεις μόνο πρόσεχε είσαι μικρός ακόμα φαίνεται αυτό

[Mauroslosk]

Εσυ νομιζεις οτι καμαρωνω γιαυτα που ζω ε?Νομιζεις δεν εχω επιγνωση του τι μου συμβαινει?Τι θα με εκανε ποιο ωριμο?Εαν ελεγα οχ φοβαμαι τους ρουφιανους και ΑΠΑΠΑ ναρκωτικα μακρια...???Αυτα ειναι τις επιφανειας παινιδια...Νομιζεις δεν ξερω απο κινδυνους?Μεσα σε αυτους μεγαλωσα πιστεψε με τετιους κινδυνους ξερω να τους διαχειριζομαι ισως και καλυτερα απο εσενα...Αλλα οταν κατι δεν καταλαβαινουμε το επικρινουμε.Και επειδει βαριομαστε να ασχοληθουμε πεταμε και ενα εισε μικρος και τελιωσε η υποθεση.Τοτε γιατι τετοιος ντορος?

[elis]

Θα σου πω αλήθεια τους ρουφιάνους δεν τους φοβάται κανεισ αλλά τα ναρκωτικά εγώ τα φοβάμαι ρουφιάνοι υπάρχουν παντού να ξέρεις όταν έχεις μαγαζί όταν δουλευεισ στη γειτονιά σου γιατροί κλπ παντού εγώ φοβάμαι τις ουσίες δε σε κρίνω απλά δεν μπορώ να καταλάβω γτ ουσίες αυτό και μόνο

[elis]

Εσύ τη δουλειά σου κι οι ρουφιάνοι τη δική τους αλλά να ξέρεις με στεναχωρεισ με τις ουσίες αυτό κ μόνο

[NamelessOne]

Γενικά το παιχνιδάκι θα συνεχίζεται μέχρι να νιώσεις ότι δεν μπορείς/δεν θες να αυτοκαταστρέφεσαι άλλο. Ως τότε θα παίζει υπερ-ανάλυση όλων των πραγμάτων που μόνο προς τον πάτο σε πάει. Το ξέρω καλά, και γω υπεραναλυτικός τύπος είμαι, τόσο που κοντεύει να ψηθεί η cpu στο κεφάλι μου.

Η απελπισία που νιώθεις το βράδυ είναι μεγάλο καμπανάκι, αν δεν κάνεις κάτι γι'αυτό τότε μάλλον κάτι σε βολεύει στην παρούσα κατάσταση Ή κάτι φοβάσαι στην περίπτωση που όντως αλλάξεις. Τι απ'τα δύο μόνο εσύ ξέρεις.

[Mauroslosk]

Δεν ξερω τι με τρομαζει ποιο πολυ.Νιωθω πως αν σταματησω να πινω θα γινω τρεις χειροτερος.Με θυμαμαι πριν αρχισω πως δεν μπορουσα με τιποτα να διαχειριστω στρεσογωνες καταστασεις η καταθλιπτικες σκεψεις.Θυμαμαι τοτε πως συνεχεια ειχα ενα μονιμο προβλημα στο κεφαλι μου.Ειχα παραδοσει την σκεψει μου καπου αλλου.Μου ηταν δυσκολο να αποφυγω καθε τι αρνητικο ε και με αυτο το φαρμακο το καταφερα.Αρχισα να γελαω ποιο πολυ να τρεχω να μην βαριεμαι.Να μην παρασυρομαι απο τις σκεψεις μου να να να να...Ειναι πολλα.Φοβαμαι να παω σε ψυχιατρο γιατι θα με φορτοσει ασχημα.
Το παιχνιδακι θα συνεχιζεται ακριβως οπως το ειπες.Εως οτου με πιασει απελπισια αλλα και εκει θα κολωσω.Δεν ξερω αν θα εχω την δυναμη να ειμαι χαρμανης και να δουλευω.Βασικα κατευθειαν θα αλλαξω προσωπο θα χαλασω τις ''ομορφες'' σχεσεις που εφτιαξα στην δουλεια και θα ειμαι σαν να μου εχουνε σκοτωσει την μανα.Απεχθανομαι τα βλεματα αυτα του τυπου τι εχει αυτος ο φρικαλεος πως ειναι ετσι.Δεν εχω λογο να κοψω ετσι για να κοψω.Δεν βλεπω κατι στον οριζοντα για να βαλω καποιο σκοπο.Δεν εχω σκοπο βασικα.Θα το παω χερακι χερακι μεχρι να με φτυσει και αυτο.Τοτε ισως θα ειναι η ωρα της κρισης.Μπορει να ειμαι απο τους μαλακες που πρεπει να παθουνε κακο για να βαλουνε μυαλο...Θα δω στην πορεια.Μερικες φορες την κατασταση που ζω ειναι παρομοια με το σεντονι που ριχναμε μικροι απο πανω μας το βραδυ για να μην παθουμε κακο απο τον μπαμπουλα.Τοτε που φοβοσουνα να βγαλεις το κεφαλι σου απεξω η το ποδι.Ε καπως ετσι νιωθω και εγω.Εξω απο σεντονι ειναι η πραγματικοτιτα.Αλλα ειμαι πολυ κοτα ψυχικα.

[Mauroslosk]

Φοβαμαι να τσαλακωσω την εικονα μου αυτο ειναι ολο.Ασε που εδω κρυβομαστε πισω απο τις οθονες.Εξω δεν ειναι το ιδιο.Και εχω χασει ετσι παρεες επειδη ημουνα μαγκομενος ως συνηθος!Ο καθε ενας τον δρομο του.

[elis]

μπραβο σου που μασ ειπεσ την αληθεια σου

[Mauroslosk]

Εαν ημασταν ποιο ξεκαθαροι με τον εαυτο μας και τους γυρο μας ισως να μην χρειαζοταν καν να μιλαμε εδω...Καθε μερα και ενα μαθημα...

[psy_spirit]

Γενικά το παιχνιδάκι θα συνεχίζεται μέχρι να νιώσεις ότι δεν μπορείς/δεν θες να αυτοκαταστρέφεσαι άλλο. Ως τότε θα παίζει υπερ-ανάλυση όλων των πραγμάτων που μόνο προς τον πάτο σε πάει. Το ξέρω καλά, και γω υπεραναλυτικός τύπος είμαι, τόσο που κοντεύει να ψηθεί η cpu στο κεφάλι μου.

Η απελπισία που νιώθεις το βράδυ είναι μεγάλο καμπανάκι, αν δεν κάνεις κάτι γι'αυτό τότε μάλλον κάτι σε βολεύει στην παρούσα κατάσταση Ή κάτι φοβάσαι στην περίπτωση που όντως αλλάξεις. Τι απ'τα δύο μόνο εσύ ξέρεις.

ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ! Πραγματικα! Αυτο που εχω συνειδητοποιησει το τελευταιο καιρο, ειναι οτι ο καθενας μας "βολευεται" με το τροπο του στη δικια του πραγματικοτερα, οσο αντιξοη! Συμπορευομαστε με τις κακουχιες που εχουμε ραψει ειδικα για μας, ειτε αυτες ειναι εθισμοι με ουσιες, ψυχικες διαταραχες -οτιδηποτε δυσλειτουργικο μας κυβερναει, μαθαινουμε να ζουμε με αυτο! Βολευομαστε στη μιζερια μας, κανονικοι βολεψακηδες..!
Μεχρις οτου μια μερα αποφασισουμε οτι αυτη η πραγματικοτητα δε μας κραταει πια, δε μας βολευει και παμε να αρχισουμε κατι διαφορετικο. Αυτο το κατι ομως στην αρχη θα αποδειχθει δυσκολο και θα μας ξεβολεψει, ομολογουμενως. Αυτος ειναι κ ο λογος ο που δε το ξεκινησαμε απ την αρχη!


Maurolosk, καθε αρχη και δυσκολη, αλλα οσο πιο γρηγορα αρχισεις την απεξαρτηση, τοσο πιο ευκολα θα αποκτησεις κανονικους ρυθμους. Τον εθισμο σου τον γενναει και τον τρεφει αυτο που πινεις, ειναι φαρμακο επειδη ο οργανισμος σου το εχει κανει να ειναι μετα απο τοσο καιρο καταχρησης.
Ο καθενας βεβαια μπορει να πει πολλα εξω απ το χορο... Ειναι θεμα τυχης, περιβαλλοντος και προσωπικοτητας ο εθισμος.
Μπορει μικροπροθεσμα να φαινεται η απεξαρτηση το χειροτερο βασανιστηριο. Ετσι ειναι. Μακροπροθεσμα ομως, θα σου κανει αφανταστο καλο. Μπορεις να φροντισεις να "εθιστεις" με κατι πιο υγειηνο και καρποφορο στη ζωη σου οπως τη γυμναστικη, τη κοινωνικοποιηση! Οι ανθρωποι ειμαστε απ τη φυση μας φτιαγμενοι να παιρνουμε ηδονη και δυναμη απο τετοιες δραστηριοτητες! Ανθιζουμε, φωτοβολουμε!
Εγω παλευω με αποφευκτικη διαταραχη τωρα πια, που αρχισε σαν κοινωνικη φοβια στο δημοτικο. Αυτα ειναι πραγματα που λεω στον εαυτο μου ενιοτε, που με σηκωνουν απ το σπιτι Ειμαστε μικροι εσυ και εγω, ελπιδα υπαρχει μεγαλη!