Βοηθήστε με να καταλάβω τι έχει...

Καλησπέρα σε όλους..Είμαι καινούρια στο forum,διαβάζω βέβαια εδώ και χρόνια τα threads σας και κυρίως αυτά που έχουν να πουν κάτι για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μιας και πάσχω εδώ και χρόνια..Αυτό που με φέρνει εδώ στην παρούσα στιγμή είναι ο 26χρονος πρώην μου (εγώ 30)που δεν μου ανοίχτηκε ποτέ εδώ και 8 μήνες..Λόγω της μεγάλης απόστασης που είχαμε αποφασίσαμε σχετικά νωρίς να μείνουμε μαζί και έτσι μετακόμισα εγώ από Θεσσαλονίκη στην Ρόδο. Ενώ όμως έλεγε οτι με θέλει και με αγαπάει, απέφευγε να κάνουμε έρωτα, ήθελε να είναι πεντακάθαρος για να με αγγίξει, κοιμόταν πάρα πολλές ώρες, ήταν σαν μαγκωμένος,όχι μόνο μαζί μου αλλά και με τον κόσμο..Κοιτούσε πάντα το φαίνεσθαι ,απέφευγε να παρευρίσκεται σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και οτι αναλάμβανε ήθελε να το κάνει τέλεια αλλιώς το παρατούσε.Επίσης ήταν κάπως ανταγωνιστικός μαζί μου, κ ειχε μια πεποίθηση οτι οι γυναίκες είναι για συγκεκριμένα πράγματα,μαγείρεμα κλπ όμως ταυτόχρονα δεν ήθελε να τον περιποιούμαι πολύ.Τον ρωτούσα γιατί είναι έτσι και γιατί δεν είναι εκδηλωτικός ενώ με κατέβασε τόσο μακρυά γιατί όπως είχε πει, ήμουν η μέλλουσα μαμα των παιδιών του και παντα έπαιρνα την απάντηση 'ετσι ειμαι,ουτε και στη μανα μου πολυμιλάω τι σημαίνει αυτο πως δεν την αγαπώ; Και εκείνη όμως είχε την ίδια γνώμη. Φοβόταν να συζητήσει για το μέλλον (μας;) ακόμα και αν επρόκειτο για τον επόμενο μήνα, αν και ήθελε να ταξιδέψει στη ζωή του πολύ και είχε πολλά όνειρα. Γνωστοί μου είπαν οτι στις προηγούμενες σχέσεις του ήταν ακόμα πιο περίεργος και κλειστός. Είχα κουραστεί να μην ξέρω τι συμβαίνει και τον άφησα και έφυγα. Ηρθε και με βρήκε αμέσως και με κλάμματα (πίστευα οτι δν κλαίει ποτέ ποτέ,ήταν πολύ σκληρός) μου είπε οτι φοβόταν να μου πεί τι γίνεται και οτι δεν τα είχε καθόλου καλά με τον εαυτό του και νόμιζε οτι αν μου ανοιχτεί θα φύγω..ήταν η μόνη φορά που ένιωσα πως κάτι συμβαίνει πίσω απο αυτο το σκληρό προσωπείο.Του είπα οτι θα μείνω μαζί του όμως θέλω κάποια στιγμή να μου πει οτι έχει στην καρδιά του αλλά αυτό δεν έγινε ποτε..Ισχυρίζεται οτι με αγαπάει αλλά τώρα που έφυγα ,μετά απο 4 μήνες εξαιτίας του ίδιου λόγου μου λέει πως αδιαφόρησε απλώς και δεν πόνεσε όσο νόμιζε αλλά όταν τον ρώτησα αν μ άγαπάει μου είπε ναι..Πως γινεται να αγαπας και να αφήνεις τον άλλον να φύγει; Μηπως επρεπε να υπομείνω κ αλλο;Παλεύοντας όμως και με τους δικούς μου δαίμονες ήταν αβάσταχτο να νομίζω πως δεν παίρνω αγάπη..Μπορώ να κάνω κάτι γ αυτόν; Τον έχω αγαπήσει όσο κανέναν και νιώθω πολύ τρυφερότητα,νόμιζα οτι μπορώ να τον σώσω όμως δεν θέλησε ποτέ την βοήθειά μου,αλλά και κανενός..

αυτο με την "αγαπη" ρε παιδια...
πως ειναι δυνατον να το πιστευετε οταν βλεπετε ασχετες συμπεριφορες που δειχνουν απορριψη?
ο καθενας λεει "σε αγαπω" και μπορει να σημαινει απο "σε συμπαθω, δεν μου χεις κανει και κανενα κακο", μεχρι "σε εχω εντελως γραμμενο/η".

το θεμα δεν ειναι πως γινεται να σε αγαπαει αν σε αφηνει να φυγεις. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. αυτος που σε αφηνει να φυγεις δεν αισθανεται τπτ σημαντικο για σενα
το θεμα ειναι αν εσενα σου κανει αυτη η κατασταση, ειτε εχει ακτι , ειτε δεν εχει.

αν σε ενδιαφερει απο περιεργεια το τι εχει, επρεπε να ζητησεις οταν γυρισε με κλαματα να σε παρακαλαει , να σου πει τι εχει κι εκει ν αποφασισεις αν μπορεις να το διαχειριστεις.
αυτος σε γυρισε μονο για να σιγουρευτει οτι δεν θα του λειψεις και μετα σε εδιωξε..

στο τελευταιο που λες εισαι τελειως λαθος.
ουτε σου ζητησε να τον γιατρεψεις , ουτε μπορεις να τον γιατρεψεις γιατι δεν εισαι γιατρος, ουτε ειναι η διαθεση σου η πραγματικη να τον γιατρεψεις, αλλα να τον διαχειριστεις...

Έκανα λάθος,έπρεπε να τον πιέσω να μου πει εκείνη την μέρα δηλαδή;Εγω νόμιζα οτι κατάφερα να τον 'ανοίξω' και οτι θα μου έλεγε μόνος του όποτε το ήθελε..Δεν μου ζήτησε να τον γιατρέψω όχι, και δεν ήθελα να τον διαχειριστώ, να τον καταλάβω ήθελα και να είμαι εκεί, να ξέρει οτι εγώ είμαι συμμαχός του σε οτι και αν έχει οτι τον αποδέχομαι.

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Έκανα λάθος,έπρεπε να τον πιέσω να μου πει εκείνη την μέρα δηλαδή;Εγω νόμιζα οτι κατάφερα να τον 'ανοίξω' και οτι θα μου έλεγε μόνος του όποτε το ήθελε..Δεν μου ζήτησε να τον γιατρέψω όχι, και δεν ήθελα να τον διαχειριστώ, να τον καταλάβω ήθελα και να είμαι εκεί, να ξέρει οτι εγώ είμαι συμμαχός του σε οτι και αν έχει οτι τον αποδέχομαι.

---

απ οτι αποδειχθηκε ομως, τις "μετανοιες" τις χρησιμοποιησε μονο για να σε γυρισει πισω και να σε διωξει μετα, ο ιδιος (σιγουρο συμπλεγμα εγκαταλειψης, ειτε παιζει διαταραχη, ειτε οχι).
ουτε να μοιραστει ειχε σκοπο, ουτε να αλλαξει κατι μεταξυ σας...

αλλο να τον καταλαβεις, αλλο να τον "σωσεις" οπως χαρακτηριστικα ειπες. καμια σχεση το ενα με το αλλο, και οι λεξεις που διαλεγουμε ποτε δεν ειναι τυχαιες..
κανεις δεν μπορει να σωσει κανεναν αλλον, ουτε καν τον εαυτο του, συνηθως...
αυτοκλητοι "σωτηρες" δεν χρειαζονται και δεν ειναι και αποτελεσματικοι. πρεπει να σε καλεσει καποιος στο συννεφο του, δεν μπορεις να πας με το ετσι θελω.
η εκφραση σου ηταν πολυ χειριστικη, χωρις να σημαινει οτι εχεις κακες προθεσεις, γιαυτο το σχολιασα.

Πριν πας εκει να μείνετε μόνιμα, είχες πάει αλλη φορά να μείνετε για κάποιες μέρες μαζί;

Είχε έρθει στην Θεσσαλονίκη να με βρει και μείναμε μαζί για μια εβδομάδα..Ολα ήταν καλά..

Aπο τοτε που έφυγες μιλάτε; στο skype στο τηλέφωνο ή καθόλου απο τοτε;

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου και που ασχολήθηκες όμως δεν θα έκανα αυτό το μεγάλο ταξίδι αν δεν τον αγαπούσα πραγματικά..Να τον χειριστώ,γιατί;Καφετιέρα είναι; Οταν είπα να τον σώσω εννοούσα να τον βοηθήσω με την αγάπη μου να βρεί τον δρόμο του.Μπορεί να χωρίζαμε τον επόμενο μήνα και να τα έφτιαχνε με κάποια αλλη, εγώ τι θα κέρδιζα; Δεν ήθελα ουτε να χειριστώ ούτε να αλλάξω τίποτα και ουτε είμαι σωτήρας όπως λες.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

απ οτι αποδειχθηκε ομως, τις "μετανοιες" τις χρησιμοποιησε μονο για να σε γυρισει πισω και να σε διωξει μετα, ο ιδιος (σιγουρο συμπλεγμα εγκαταλειψης, ειτε παιζει διαταραχη, ειτε οχι).
ουτε να μοιραστει ειχε σκοπο, ουτε να αλλαξει κατι μεταξυ σας...

αλλο να τον καταλαβεις, αλλο να τον "σωσεις" οπως χαρακτηριστικα ειπες. καμια σχεση το ενα με το αλλο, και οι λεξεις που διαλεγουμε ποτε δεν ειναι τυχαιες..
κανεις δεν μπορει να σωσει κανεναν αλλον, ουτε καν τον εαυτο του, συνηθως...
αυτοκλητοι "σωτηρες" δεν χρειαζονται και δεν ειναι και αποτελεσματικοι. πρεπει να σε καλεσει καποιος στο συννεφο του, δεν μπορεις να πας με το ετσι θελω.
η εκφραση σου ηταν πολυ χειριστικη, χωρις να σημαινει οτι εχεις κακες προθεσεις, γιαυτο το σχολιασα.

---

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου και που ασχολήθηκες όμως δεν θα έκανα αυτό το μεγάλο ταξίδι αν δεν τον αγαπούσα πραγματικά..Να τον χειριστώ,γιατί;Καφετιέρα είναι; Οταν είπα να τον σώσω εννοούσα να τον βοηθήσω με την αγάπη μου να βρεί τον δρόμο του.Μπορεί να χωρίζαμε τον επόμενο μήνα και να τα έφτιαχνε με κάποια αλλη, εγώ τι θα κέρδιζα; Δεν ήθελα ουτε να χειριστώ ούτε να αλλάξω τίποτα και ουτε είμαι σωτήρας όπως λες.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Aπο τοτε που έφυγες μιλάτε; στο skype στο τηλέφωνο ή καθόλου απο τοτε;

---

Μιλήσαμε μια φορά πριν λίγες μέρες και τον ρωτησα αν είναι καλύτερα που έφυγα και μου είπε ουτε καλυτερα ουτε χειροτερα, απλα αδιαφορα.Ειχε μια επιθετικότητα και εναν θυμο στα λογια του λες και τον σκοτωσα.Τον ρωτησα αν με αγαπαει και μου ειπε ''ναι αλλά ετσι όπως εφυγες..Δεν ειναι κ η πρωτη φορά που χωρίζω.'' Σαν να θέλει να με κάνει να νιώσω οτι φταιω εγω για ολα.. Ήταν λες και δεν ήθελε καν να το συζητήσουμε, τουλάχιστον να μην χωρίσουμε έτσι με θυμό..

Εγω πιστεύω οτι δεν σε διεκδικεί πλεον γιατι απο την εικόνα που περιγράφεις βλέπω ένα άτομο μονήρες, κλειστό, οχι κοινωνικό, δεν εκδηλώνεται εύκολα, με τις δικες του αντιλήψεις κλπ που δύσκολα θα βγει απο την ζώνη άνεσής του και θα κάνει αποφασιστικές κινήσεις εν γένει, χωρίς να σημαίνει οτι δεν νιώθει κατι για σενα. Κάπως έχει βολευτεί σ αυτη τη ρουτίνα που είναι η ζωή του και η ψυχολογία του.
Επειδή μένετε μακρυά δεν υπάρχει η δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα γιατι δεν μπορεί να βρεθείτε καπου, σε πρώτη φάση θα σου λεγα να μη του στείλεις κατι για ένα διάστημα και μετα σιγα σιγα να ανακτήσεις μια φιλική ας πουμε επικοινωνία, χωρις ομως να δείχνεις οτι καίγεσαι. Δεν κατάλαβα κατι αλλο, πώς γνωριστήκατε; είσασταν κάποτε στο ιδιο μέρος ή είναι πάντα απο απόσταση;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Εγω πιστεύω οτι δεν σε διεκδικεί πλεον γιατι απο την εικόνα που περιγράφεις βλέπω ένα άτομο μονήρες, κλειστό, οχι κοινωνικό, δεν εκδηλώνεται εύκολα, με τις δικες του αντιλήψεις κλπ που δύσκολα θα βγει απο την ζώνη άνεσής του και θα κάνει αποφασιστικές κινήσεις εν γένει, χωρίς να σημαίνει οτι δεν νιώθει κατι για σενα. Κάπως έχει βολευτεί σ αυτη τη ρουτίνα που είναι η ζωή του και η ψυχολογία του.
Επειδή μένετε μακρυά δεν υπάρχει η δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα γιατι δεν μπορεί να βρεθείτε καπου, σε πρώτη φάση θα σου λεγα να μη του στείλεις κατι για ένα διάστημα και μετα σιγα σιγα να ανακτήσεις μια φιλική ας πουμε επικοινωνία, χωρις ομως να δείχνεις οτι καίγεσαι. Δεν κατάλαβα κατι αλλο, πώς γνωριστήκατε; είσασταν κάποτε στο ιδιο μέρος ή είναι πάντα απο απόσταση;

---

Ετσι είναι,ακριβώς όπως τα λες..Εχει βολευτεί έχεις απόλυτο δίκιο.Θα το ήθελα να έχουμε μια επικοινωνία είναι η αλήθεια, αλλά μετά απο αυτά του έστειλα ένα 'ξεγυρισμένο' μήνυμα οτι δεν με αγάπησε ποτέ ενώ έκανα τα πάντα γι'αυτόν ,με θυμό και εγώ,δυστυχώς.. Οπότε νομίζω πως το έχασα το τρένο..Είχαμε γνωριστεί μέσω υπολογιστή και η αλήθεια είναι πως είναι κολλημένος με pc και games..

βασικα γινεται να αφησεις καπιον να φυγει επειδη τον αγαπας τα σοβαρα πραγματα κομπλαρουν τους ανθρωπους και τους δημιουργουν τασεις φυγης γι αυτο ο πιο ευκολος τροπος να κρατησεις καπιον καπως ετσι εινα να σπας πλακα μαζι του.αυτο θα τον φερει πιο κοντα.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

βασικα γινεται να αφησεις καπιον να φυγει επειδη τον αγαπας τα σοβαρα πραγματα κομπλαρουν τους ανθρωπους και τους δημιουργουν τασεις φυγης γι αυτο ο πιο ευκολος τροπος να κρατησεις καπιον καπως ετσι εινα να σπας πλακα μαζι του.αυτο θα τον φερει πιο κοντα.

---

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου Αλέξανδρε..Μάλλον έτσι είναι, δεν δοκίμασα ποτέ αυτό με την πλάκα, τα έπαιρνα όλα τόσο σοβαρά και πληγωνόμουν αμέσως..

Ακουσε με, για την ώρα προσπάθησε να κρατηθείς και να μην στείλεις κατι αλλο. Καταλαβαίνω γιατι έστειλες το τελευταίο μήνυμα εφόσον βρίσκεσαι σε μια συναισθηματική φόρτιση και απασχολεί το μυαλό σου ολη την ημέρα. Θα κάνεις αποχή λοιπον για την ώρα. Και μην τον κάνεις μπλοκ απο τα διάφορα μέσα τύπου σκαιπ, φβ κλπ. Θα τ αφήσεις ως έχει ωστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Είναι σημαντικό αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ακουσε με, για την ώρα προσπάθησε να κρατηθείς και να μην στείλεις κατι αλλο. Καταλαβαίνω γιατι έστειλες το τελευταίο μήνυμα εφόσον βρίσκεσαι σε μια συναισθηματική φόρτιση και απασχολεί το μυαλό σου ολη την ημέρα. Θα κάνεις αποχή λοιπον για την ώρα. Και μην τον κάνεις μπλοκ απο τα διάφορα μέσα τύπου σκαιπ, φβ κλπ. Θα τ αφήσεις ως έχει ωστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Είναι σημαντικό αυτό.

---

Αχ βρε κεράσι μου,το έχω κάνει ήδη,έσβησα το facebook μου..Φοβήθηκα οτι θα απαντούσε κάτι που θα με πονούσε πιο πολύ και επίσης δεν ήθελα να ξέρω αν είναι μέσα γιατί καθε 5 λεπτά κοίταγα πότε έχει μπει..Δεν τον έχω ξαναενοχλήσει απο τότε αν και όπως είπες και εσυ απασχολεί το μυαλό μου όλη μέρα και όχι μόνο..Πως μπορώ να ξέρω οτι είναι έτοιμος να μιλήσει;Πιστεύεις οτι θα έπρεπε να τον ξαναπάρω εγώ;Σίγουρα όχι άμεσα όμως φάνηκε πολύ θυμωμένος τις προάλλες..

Τον έχεις μπλοκάρει απ' το φβ σου ή απλα έκλεισες το δικο σου λογαριασμό; απενεργοποίηση που λεμε.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τον έχεις μπλοκάρει απ' το φβ σου ή απλα έκλεισες το δικο σου λογαριασμό; απενεργοποίηση που λεμε.

---

Απενεργοποίηση απλά..

Ok, σου προτείνω να ξανανοίξεις το λογαριασμό σου, ξέρω οτι είναι δύσκολο επειδή το τσεκάρεις συνεχώς αλλα παίζει ρόλο, εκτος του οτι αυτα είναι σαν παιδιαρίσματα, ταυτόχρονα δείχνεις έναν εκνευρισμό ενω θεωρώ οτι είναι καλύτερα να τον επαναφέρεις για να φαίνεται οτι είσαι ανεπηρέαστη. Οχι οτι κρίνονται ολα απο αυτό αλλα είναι ένα στοιχείο που παίζει το ρόλο του, ειδικά επειδη οι τρόποι επικοινωνίας είναι περιορισμένοι λογω απόστασης. Στη συνέχεια θα σου πω πως μπορείς να το αξιοποιήσεις. Κατα τ αλλα πρεπει να κάνεις μια αποχή τωρα, χωρις να φαίνεται οτι είσαι ταραγμένη.

Θα το κάνω, αν και με πονάει πολύ να δω το οτιδήποτε..Πεσμου τι έχεις σκεφτεί σε παρακαλώ..

Εγω στην θεση σου θα επεμενα να μαθω την συμβαινει για να ηρεμησω ψυχικα μεσα μου για να δω τι κρυβει πισω απο αυτο που δειχνει και μετα θα εφευγα και θα προχωρουσα την ζωη μου....πιστευω οτι για να τον ξεπερασεις και να νιωσεις καλυτερα μαθε τι συμβαινει

Για την ώρα κάνε αυτο που σου είπα και προπαντώς μην του στείλεις κατι, ας βλέπεις την κίνηση στον υπολογιστή.

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Εγω στην θεση σου θα επεμενα να μαθω την συμβαινει για να ηρεμησω ψυχικα μεσα μου για να δω τι κρυβει πισω απο αυτο που δειχνει και μετα θα εφευγα και θα προχωρουσα την ζωη μου....πιστευω οτι για να τον ξεπερασεις και να νιωσεις καλυτερα μαθε τι συμβαινει

---

Αυτό έκανα και εγώ, μέχρι την τελευταία στιγμή τον παρακαλούσα να μου πει τι συμβαίνει..Ξέρω οτι κάτι κρύβει αλλά μάλλον δεν θα μου το έλεγε ποτέ..Έβαλα χίλια δυο με το μυαλό μου,κατηγόρησα τον εαυτό μου οτι έπρεπε να προσπαθήσω κ'άλλο και επι 8 μήνες προσπαθούσα να καταλάβω τι του συμβαίνει.Πώς μπορώ να μάθω,αν δεν μου πει αυτός; Και εγώ αυτό θέλω,να ήξερα..

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Για την ώρα κάνε αυτο που σου είπα και προπαντώς μην του στείλεις κατι, ας βλέπεις την κίνηση στον υπολογιστή.

---

Οκ και σ'ευχαριστώ πολύ,πραγματικά.

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Αυτό έκανα και εγώ, μέχρι την τελευταία στιγμή τον παρακαλούσα να μου πει τι συμβαίνει..Ξέρω οτι κάτι κρύβει αλλά μάλλον δεν θα μου το έλεγε ποτέ..Έβαλα χίλια δυο με το μυαλό μου,κατηγόρησα τον εαυτό μου οτι έπρεπε να προσπαθήσω κ'άλλο και επι 8 μήνες προσπαθούσα να καταλάβω τι του συμβαίνει.Πώς μπορώ να μάθω,αν δεν μου πει αυτός; Και εγώ αυτό θέλω,να ήξερα..

---

Επεμενες για ποσο καιρο?

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Επεμενες για ποσο καιρο?

---

8 μήνες....

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

8 μήνες....

---

Επι 8 μηνες επεμενες? Και δεν σου ανοιχτηκε εστω και λιγο?

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Επι 8 μηνες επεμενες? Και δεν σου ανοιχτηκε εστω και λιγο?

---

Επι 8 μήνες καταλάβαινα οτι κάτι τρέχει, προσπαθούσα να το συζητήσω και έπαιρνα πάντα την απάντηση 'ετσι είμαι', ομως αν διάβασες πιο πάνω είχα γράψει οτι όταν έφυγα την πρώτη φορά, με σταμάτησε και ήταν η μόνη φορά που μου ανοίχτηκε, μου είπε οτι δεν τα έχει καθόλου καλά με τον εαυτό του και φοβόταν μη μου πει τι είναι πραγματικά και του πω να χωρίσουμε, και μου είπε πρώτη φορά οτι με αγαπάει και εγώ του απάντησα οτι θα γυρίσω πίσω μαζί του,όμως θα ήθελα να μου το συζητήσει αυτό..Έλυνε πολλά μυστήρια αυτό του το ξέσπασμα όμως δεν το ξανανέφερε ποτέ..Αυτό έγινε τον 2ο μήνα της σχέσης μας.. Τους υπόλοιπους μήνες περίμενα να μου πει,τον ρωτούσα όμως τίποτα..

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Επι 8 μήνες καταλάβαινα οτι κάτι τρέχει, προσπαθούσα να το συζητήσω και έπαιρνα πάντα την απάντηση 'ετσι είμαι', ομως αν διάβασες πιο πάνω είχα γράψει οτι όταν έφυγα την πρώτη φορά, με σταμάτησε και ήταν η μόνη φορά που μου ανοίχτηκε, μου είπε οτι δεν τα έχει καθόλου καλά με τον εαυτό του και φοβόταν μη μου πει τι είναι πραγματικά και του πω να χωρίσουμε, και μου είπε πρώτη φορά οτι με αγαπάει και εγώ του απάντησα οτι θα γυρίσω πίσω μαζί του,όμως θα ήθελα να μου το συζητήσει αυτό..Έλυνε πολλά μυστήρια αυτό του το ξέσπασμα όμως δεν το ξανανέφερε ποτέ..Αυτό έγινε τον 2ο μήνα της σχέσης μας.. Τους υπόλοιπους μήνες περίμενα να μου πει,τον ρωτούσα όμως τίποτα..

---

Εγω εγινα πολυ πιεστικη και επεμενα πολυ αλλα εκανα και τρελη υπομονη και μετα απο 4 μηνες μου ανοιχτηκε και δεν ξανα κλειστηκε στον εαυτο του...η προσπαθεια που εκανες για τοσους μηνες ειναι πολυ και αυτι δειχνει οτι εσυ δεν φταις πουθενα..και προσπαθησες και εκατσες μαζι του αλλους τοσους μηνες...το θεμα το εχει ο ιδιος και αν δεν κατσει ο ιδιος να το λυσει μονος του δεν θα μπορεσει να ανοιχτει σε καποιον αλλον,πιστευω.

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Εγω εγινα πολυ πιεστικη και επεμενα πολυ αλλα εκανα και τρελη υπομονη και μετα απο 4 μηνες μου ανοιχτηκε και δεν ξανα κλειστηκε στον εαυτο του...η προσπαθεια που εκανες για τοσους μηνες ειναι πολυ και αυτι δειχνει οτι εσυ δεν φταις πουθενα..και προσπαθησες και εκατσες μαζι του αλλους τοσους μηνες...το θεμα το εχει ο ιδιος και αν δεν κατσει ο ιδιος να το λυσει μονος του δεν θα μπορεσει να ανοιχτει σε καποιον αλλον,πιστευω.

---

Είσαι τυχερή..Εμένα μάλλον δεν θα μου ανοιγόταν ποτέ..Το ξέρω αυτό που μου λες, έτσι είναι,πρέπει να το λύσει μόνος του αλλά εγώ τον έχασα.. :(

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Είσαι τυχερή..Εμένα μάλλον δεν θα μου ανοιγόταν ποτέ..Το ξέρω αυτό που μου λες, έτσι είναι,πρέπει να το λύσει μόνος του αλλά εγώ τον έχασα.. :(

---

Τον αγαπας ακομα? :|

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Τον αγαπας ακομα? :|

---

Πολύ..Προσεύχομαι κάθε μέρα να με πάρει έστω ένα τηλ. και κλαίω εδώ και 3 βδομάδες που χωρίσαμε..

Η σχέση του με τους γονείς του ποια είναι;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Η σχέση του με τους γονείς του ποια είναι;

---

Οι γονείς του είναι αρκετά μεγάλοι, ήταν το τελευταίο παιδί απο τα 4 , με μεγάλη διαφορά ηλικίας απο τα αδέρφια του και κακόμαθε πολύ μάλλον..Η μαμά του τόσον καιρό μου έλεγε οτι σχεδόν δεν μιλάνε,οτι πάντα ήταν έτσι και του έλεγε η καημένη 'εσυ αγόρι μου δεν αγαπάς κανέναν'.Όσα ξέρω βέβαια δεν μου τα εχει πει αυτός αλλά οι γύρω του..Αυτός καταλαβαίνετε,δεν..

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Οι γονείς του είναι αρκετά μεγάλοι, ήταν το τελευταίο παιδί απο τα 4 , με μεγάλη διαφορά ηλικίας απο τα αδέρφια του και κακόμαθε πολύ μάλλον..Η μαμά του τόσον καιρό μου έλεγε οτι σχεδόν δεν μιλάνε,οτι πάντα ήταν έτσι και του έλεγε η καημένη 'εσυ αγόρι μου δεν αγαπάς κανέναν'.Όσα ξέρω βέβαια δεν μου τα εχει πει αυτός αλλά οι γύρω του..Αυτός καταλαβαίνετε,δεν..

---

Κοιτα εφοσον εσυ τον αγαπας πολυ σιγουρα θα προσπαθουσες και αλλο..αλλα ο ιδιος δεν σου δινει περιθωριο και ειναι κριμα γιατι ειμαι σιγουρη πως αμα σου ανοιχτει θα τον βοηθησεις

Να σε ρωτήσω κατι αλλο που μου χει κάνει εντύπωση, ας υποθέσουμε οτι με το φίλο σου ηταν ολα εντάξει και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, εκει που πήγες στο νησί πώς σου φάνηκε απο πλευράς προσαρμογής; πραγματικά το χω απορία, δηλαδη.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Να σε ρωτήσω κατι αλλο που μου χει κάνει εντύπωση, ας υποθέσουμε οτι με το φίλο σου ηταν ολα εντάξει και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, εκει που πήγες στο νησί πώς σου φάνηκε απο πλευράς προσαρμογής; πραγματικά το χω απορία, δηλαδη.

---

Έκανα οτι μπορούσα για να 'ταιριάξω'..Ηταν πάρα πάρα πολύ δύσκολα όλα,πόσο μάλλον οταν σου λέω οτι έχω και μια διαταραχή..Όμως η αγάπη μου, όσο μελό και να ακούγεται αυτό, με κράτησε..Και πάντα προσπαθούσα να φαίνομαι δυνατή για να μην τον πιέσω..

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Κοιτα εφοσον εσυ τον αγαπας πολυ σιγουρα θα προσπαθουσες και αλλο..αλλα ο ιδιος δεν σου δινει περιθωριο και ειναι κριμα γιατι ειμαι σιγουρη πως αμα σου ανοιχτει θα τον βοηθησεις

---

Σίγουρα..μακάρι να μπορούσα να πάρω όλα τα προβλήματά του εγώ, που είμαι και συνηθισμένη.Θα ήμουν δυνατή και για τους 2.

Quote:

---

Originally Posted by Marion_OCD

Σίγουρα..μακάρι να μπορούσα να πάρω όλα τα προβλήματά του εγώ, που είμαι και συνηθισμένη.Θα ήμουν δυνατή και για τους 2.

---

Σε καταλαβαινω απολυτα,αυτο κανω και εγω τωρα...ξερω ειναι πολυ δυσκολο και σε ποναει πολυ αλλα πρεπει να προχωρησεις στην ζωη σου οσο δυσκολο και αν σου ειναι διοτι δεν σου εχει δωσει εστω και ενα μικρο βημα ετσι ωστε εσυ να κανεις 100
...

Quote:

---

Originally Posted by annietak

Σε καταλαβαινω απολυτα,αυτο κανω και εγω τωρα...ξερω ειναι πολυ δυσκολο και σε ποναει πολυ αλλα πρεπει να προχωρησεις στην ζωη σου οσο δυσκολο και αν σου ειναι διοτι δεν σου εχει δωσει εστω και ενα μικρο βημα ετσι ωστε εσυ να κανεις 100
...

---

Προσπαθώ πολύ να συνεχίσω,δεν μπορώ να αντέξω τόση σκληρότητα και αδικία. Αυτος πρέπει να ξεχάσει μόνο εμένα, που στην ουσία δεν με ήθελε καν και εγώ πρέπει να ξεχάσω αυτόν, την οικογένειά του,την δουλειά που είχα εκεί,το νησί..Ψάχνω ένα νόημα για να μπορώ να ξυπνάω το πρωί αλλά δεν το βρίσκω..