Printable View
Πως μπορουμε να καταλαπουμε οτι τα υλικα αγαθα μας , ειναι αρκετα , και δεν χρειαζονται αλλα , ποιο ειναι το οριο ? παιρνω , παιρνω , αλλακ κατι θα βρω που θα μου λειπει στην τελικη , πως καταλαβαινεις οτι εχεις παραπανω απ οσα χρειαζεσαι ? any idea ?
ΜΙα ιδέα είναι να δεις πόσα από αυτά χρησιμοποιείς τελικά. Αν μιλάμε για ρούχα για παράδειγμα μπορείς να βάλεις ένα όριο, πόσα θα χρησιμοποιήσεις σε δυο μήνες πχ...όσα δεν χρησιμοποιήσεις σημαίνει πως είναι περιττά.
Συνήθως το εφαρμόζω με τις σεζόν. Τελειώνοντας το καλοκαίρι όσα δεν έχω φορέσει πάνω από μια φορά φεύγουν απ τη ντουλάπα με συνοπτικές διαδικασίες.
Δεν θα καταλάβει κανένας ποτέ ποιό είναι το όριο. Γιατί ο άνθρωπος από μόνος του, είναι ένα καταναλωτικό ον. Αγοράζει, αγοράζει, αγοράζει, χωρίς αύριο και χωρίς να ξέρει γιατί το κάνει. Υπέροχη δουλειά, κάνει το μάρκετινγκ, που έχει αρκετή ψυχολογία της μάζας εκεί. Είναι μια επιστήμη που θα ήθελα να είχα ασχοληθεί, αλλά δεν είναι στον τομέα τον θεωριτικό δυστυχώς. Πολλές φορές αγοράζουν μια σαχλαμάρα μόνο και μόνο επειδή έχει μια τέλεια διαφήμιση με χρώματα και ειδικά εφέ, που "χτυπούν" τα νεύρα του ματιού και έπειτα πηγαίνει η πληροφορία στον εγκέφαλο, για να σε κάνει να το αγοράσεις. Τρανταχτό παράδειγμα, η σαχλαμάρα με το "ροζ φλαμίγκο". Ήρθε από το εξωτερικό, γιατί σχεδόν πάντα οι ξένοι εκεί που "φτύνουν", έρχεται ο Έλληνας να "γλείψει", (βλ. μόδα). Κάποτε ήταν η μόδα στους άντρες το μποξεράκι να φαίνεται, στο παντελόνι. Κάποτε ήταν τα σκισμένα παντελόνια, οι αλυσίδα στο λαιμό στα κορίτσια κ.ο.κ. Όλα αυτά από που νομίζετε πως ήρθαν; Μέσω της μόδας και του μάρκετινγκ. Οπότε είναι δύσκολο κάποιος να ορίσει ένα όριο, αφού με την πρώτη ευκαιρία, θα πέσει αγορά προϊόντων. Δεν είπα να μην αγοράζει κανένας, τίποτα, αλλά όχι και ότι μας πλασάρουν απ'έξω να πηγαίνουμε σαν καλά πρόβατα και να το αντιγράφουμε, (βλ. Pokemon Go, ροζ φλαμίγκο). Α, και να μην ξεχάσω το κούρεμα στα μαλλιά. Ξυρισμένα πίσω και μαλλί μόνο στην κορυφή και μούσια. Σε όλα να υπάρχει ένα μέτρο. Αυτό είναι το ιδανικό για εμένα.
Kαλη μεθοδος , Ελισαβετ , αν πεταγα , η χαριζα οσα ρουχα δεν φορω ανω της μιας φορας/ετος , θαπρεπε να ξεφορτωθω το 95 % , ε , δεν μου παει ..........η τα ρολογια , εχω συλλογη ρολογιων , τα κουρδιζω , τα χαζευω , αλλα δεν φορω ποτε !!Quote:
Originally Posted by elisabet
Καπως ετσι λειτουργω , εν οιδα , πιανω ενα ειδος αντικειμενου , και το αγοραζω μεχρι να αισθανθω οτι εχω επαρκεια , βεβαια αλλο η επαρκεια η δικη σου , και αλλο η δικη μου .........εχω ενα στοπ, αλλα αρκετα μακρυνο ....αλλος θα σταματαγε νωριτερα .......Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
το τι χρειαζεσαι μονο εσυ το ξερεις...Quote:
Originally Posted by Macgyver
ετσι κι αλλιως τα υλικα αγαθα εχουν ημερομηνια ληξης, οποτε οσα ρουχα και να παρεις τωρα, σε 2-3-4 χρονια πρεπει να παρεις αλλα...
Με τα χρηματα πιστευω οτι το θεμα δεν ειναι να εχεις οσα χρειαζεσαι μονο ή οσα εχεις αναγκη πχ σπιτι, εξοχικο, αμαξι, κοσμηματα κλπ...
Ειναι το θεμα τι ποιοτητα ζωης εχεις! τα χρηματα που εχεις σου ανοιγουν τις πορτες για μια Α ποιοτητα ζωης? αυτη την ποιοτητα την εκμεταλλευεσαι? την χαιρεσαι? η ζωη που ζεις αντιστοιχει στα χρηματα που εχεις?
υπαρχουν πλουσιοι που ειναι φτωχοι στο μυαλο και στον τροπο ζωης τους, και υπαρχουν φτωχοι που ζουν σαν πλουσιοι, που ειναι ικανοι να ζουν σαν βασιλιαδες ακομη κι αν κανουν διακοπες στη σκηνη στην παραλια ενω οι αλλοι μιζεριαζουν στα 5στερα...
Ποια ημερομηνια ληξεως , Μαρα , τα περισσοτερα ρουχα μου , επειδη ντυνομαι κλασσικα ειναι περι τα 20 ετη παλια , κι ομως ειμαι up to date στο ντυσιμο ..........τωρα με τα υπολοιπα χρηματα θα παρεις οσα χρειαζεσαι , στην πραματικοτητα χρειαζεσαι πολυ λιγα , η οσα θελεις , που η λιστα ειναι ατελειωτη , ακομα και στον τροπο ζωης ................Quote:
Originally Posted by Mara.Z
την ζωη σου μπορεις να την χαιρεσαι με 10 πραματα , η με την χρεια αλλων 90 , που χαρακτηριζονται ως περιττες πολυτελειες ?
Quote:
Originally Posted by Macgyver
για μενα το θεμα δεν ειναι στο τι εχω, διοτι το τι εχω καλυπτει καποιες αναγκες μου.
Το θεμα στα χρηματα ειναι τι ζωη ζω... πχ αν ειχα πολλαααααααα λεφτα, θα σπουδαζα πχ ιστορια τεχνης, θα ασχολιομουν με φωτογραφια, θα ταξιδευα συνεχως σε ολο τον κοσμο, θα πηγαινα σε οσες συναυλιες γουσταρα αδιαφορως χωρας, κλπ...
ενω τωρα σπουδασα κατι πιασαρικο στην αγορα εργασιας, ειμαι υποχρεωμενη να εργαστω, και να κανω τον προυπολογισμο μου για ταξιδια και διακοπες αρκετους μηνες πριν...
και τι γινεται οταν δεν εχεις λεφτα ενω βλεπεις οτι σου λειπουν αρκετα αγαθα οεο?Quote:
Originally Posted by Macgyver
Εγώ είμαι ένας φτωχοπλουσιοσ ξέρω να περνάω καλά παντού κι ας μην έχω Φράγκο στη τσέπη ένας φίλος μου που έχει λεφτά μου είπε οι φτωχοί που κάνουν τους πλούσιους περνάνε καλύτερα από αυτούς που έχουν λεφτά
ναι γιατι δεν φοβουνται οτι δεν θα χουν λεφτα η οτι θα τους τελειωσουν καποια στιγμηQuote:
Originally Posted by elis
Όλη τους η ζωή βασίζεται στα λεφτά κ δεν μπορούν να ζήσουν αλλιωσ παλιό αφεντικό που είχα αφεντικό θα με πληρώσεις μου λέγε τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις μια κ μου έδινε το μεροκάματο
oταν δεν εχεις, κανεις αυτο που κανουμε ολοι, εργαζεσαι! δεν περιμενεις με το στομα ανοιχτο να σου πεσει η μπουκια στο στομα...αλλα παιρνεις το καλαμι σου και σαν καλος ψαρας πας στο ποταμι να ψαρεψεις... :)Quote:
Originally Posted by ftatl
δεν τα πιστευω αυτα.... sorry guys...Quote:
Originally Posted by elis
μιζεροι στο μυαλο υπαρχουν και πλουσιοι και φτωχοι!
επειδη εχω υπαρξει και αφραγκη ως φοιτητρια, και με λεφτα οταν καλοπληρωνομουν, ενταξει δεν υπαρχει συγκριση... τα πραγματα που μπορεις να κανεις οταν εχεις λεφτα δεν εχουν καμια σχεση με τη φαση αφραγκιας που μετρας τα κερματα για να παρεις μια μπυρα πχ. Εχεις αλλο οριζοντα επιλογων και ευκαιριων.
συμφωνω και επαυξανω. εργαζεσαι και προσαρμοζεσαι συμφωνα αυτα που βγαζεις.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Αυτός ο μύθος ότι οι πλούσιοι είναι δυστυχισμένοι, ενώ οι φτωχοί είναι χαρούμενοι, πιστεύω πως είναι απλά μια παρηγόρια για τους φτωχούς και τίποτα παραπάνω. Ο πλούσιος έχει την οικονομική άνεση να κάνει τα πάντα, άρα δεν είναι δυστυχισμένος και ο άλλος είναι με ένα μικρό μισθό και με το άγχος αν θα βγεί ο μήνας. Δεν υπάρχει σύγκριση πιστεύω ο πλούσιος με τον φτωχό.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Σωστα , εν οιδα , ενας μυθος ειναι , το χρημα εχει πλακα να τοχεις , περνας καλυτερα , και καλλιο να κλαις σενα κοττερο , παρα σενα λεωφορειο ........Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
αν εισαι σε φαση κλαψας, οπου και να εισαι, το ιδιο ειναι! καμια διαφορα!Quote:
Originally Posted by Macgyver
αν εισαι σε μια νορμαλ φαση, στο λεωφορειο θα συμβιβαστεις με τη βαβουρα των υπολοιπων και θα κανεις μια διαδρομη προκαθορισμενη ενω με το κοτερο μπορεις να γυρισεις πχ ολο το αιγαιο, να ριχνεις αγκυρα οπου γουσταρεις και για οσο θελεις, να ξαπλαρεις χωρις να δινεις λογαριασμο σε κανεναν.
Δεν εννοώ σε αυτά που κάνεις συλλογή όπως τα ρολόγια που λες αλλά με τα ρούχα θα μπορούσες να ξεφορτωθείς κάποια πιστεύω εφόσον έχεις τόσα πολλά. Τι κερδίζεις μετο να τα μαζεύεις στις ντουλάπες και να μην τα φοράς; Αν αρχίσεις και δίνεις κάποια :Quote:
Originally Posted by Macgyver
1. Θα μπορείς να αγοράσεις καινούργια και να ανανεώσεις κάπως την γκαρνταρόμπα σου
2. Θα βοηθήσεις άλλους που ίσως χρειάζονται ρούχα
3. Δεν θα πάνε χαμένα και θα φανουν χρήσιμα σε κάποιους
4. Θα νιώσεις πιο ανάλαφρος.
Ειδικά το τελευταίο στο λέω γιατί κι εγώ έχω την τάση δύσκολα να αποχωρίζομαι πράγματα (σκέφτομαι συνέχεια ότι κάπου μπορεί να χρειαστεί), αλλά η αίσθηση όταν το κάνεις τελικά είναι απελευθερωτική.
Συνήθως όσοι μαζεύουμε υλικά αγαθά έχουμε την τάση να το κάνουμε αυτό γενικότερα, ίσως μια προσκόλληση στο παρελθόν ή κάτι τέτοιο. Όταν λοιπόν το πάρεις απόφαση να αποχωριστείς κάποια από αυτά, νομίζω είναι και λίγο συμβολικό και όντως νιώθεις ότι ξαλάφρωσες. Γιαυτό προσπαθώ να εφαμοζω αυτο με τις εποχές και το πόσο συχνά χρησιμοποιώ κάτι που σου είπα. Αν δεν το χρησιμοποιώ και παρόλα αυτά δυσκολεύομαι να το αποχωριστώ αυτό για μένα σημαίνει πως είναι άλλοι οι λόγοι που το κάνω κι όχι λόγοι χρησιμότητας.
Όλα αυτά βέβαια στα λέω με το σκεπτικό ότι δεν έχεις οικονομικό πρόβλημα, οπότε δεν θα σου λείψει όντως κάτι.
αυτα ωστε να εχεις μια ζωη που να μπορεις να εισαι σχετικα ανετος για εμενα μια δουλεια δεν ειναι υλικο αγαθο αλλα σε βοηθαει να αποκτησεις. ενα σπιτι και ενα αυτοκινητο ρουχα προσπαθουσα να παιρνω αυτα που γουσταρω παντα και ετσι δεν μπορω να πω οτι τα φοραω μια και μετα τα πεταω κινητα και τετοια δεν με ενοιαζαν ποτε ειμαι αυταρκης σε τετοιου ειδους γκατζετ
Άλλο η ευτυχία κ άλλο η ποιότητα ζωής που μπορεί να οδηγήσει πιο εύκολα στην αίσθηση της πληρότητας κ ευτυχίας.
Η ευτυχία για μένα προυποθετει φιλοσοφια κ στάση ζωής. Αυτό είναι ανεξαρτητο απο το εισόδημα κάποιου.
Τώρα για τα πραγματα που χρειαζόμαστε όλοι μας θα μπορουσαμε να ζούμε με το 1/3 αυτών που έχουμε.
Νομιζω θα έπρεπε να εξεταστεί το πως λειτουργει η επιθυμία στους ανθρώπους.
Μακ δεν είναι οτι χρειάζεσαι αυτά τα πραγματα αλλά δεν μπορείς να ελεγξεις την επιθυμία σου. Δεν έχει όρια γιατί κ απο οτι ειπές είσαι ευκαταστατος κ όταν βλέπεις κάτι ομορφο απο αντικείμενο μέχρι γυναικα ίσως θέλεις να το αποκτησεις. Λίγο πολύ έτσι λειτουργούμε όλοι.
Σ'αυτο που διαφέρει ένας φτωχός που έχει το μυαλό στο κεφάλι του είναι να ελεγχει την επιθυμία του κ να κανει εναν προϋπολογισμό. Υπολογίζει αν αυτό που επιθυμεί γιατί του γυαλισε έχει χρηστική αξία κ τον συμφέρει.
Για να δώσω ενα παράδειγμα το χαρτζηλικι μου είναι 70 ευρώ τον μήνα. Ρουχα, φαγητο είναι έξτρα. Απο αυτά τα λεφτά βάζω στην άκρη 10 ευρώ για βιβλια κ σε διαστημα εξαμήνου αγοράζω καμια 6-10 βιβλια. Έτσι με βαση κ τον ρυθμο διαβάσματος έχω λιγα αδιαβαστα.
Ρούχα πχ επειδή οι έξοδοι μου αυτό το καλοκαίρι είναι ελάχιστες λόγω έλλειψης παρέας θα αρκεστω σε μικρές αγορες στις εκπτώσεις στα απαραίτητα.
Έτσι νομιζω είναι πως ελεγχει κάποιος τις επιθυμίες του.
Quote:
Originally Posted by elisabet
Δεν ξερω ελισαβετ , παντα ειχα μεσα μου το συλλεκτικο , αφου απο τα 15 μου αρχισα συλλογη γραμματοσημων , μετα νομισματα ......συλλεγω και οπλα , μοτοσυκλεττες , οποτε και τα ρουχα τα βλεπω σαν συλλογη , αν χαρισω καποιο , που χαριζω , αποδεκτης θαναι ο κολλητος μου , που δεν εχει οικονομικη ευχερεια , η τα φθαρμενα ( αν προλαβουν να φθαρουν ! ) , που τα αναλαμβανει η μανα μου , μιας κι εχει παρε δωσε με εκκλησιες .......................παντως και να μην τα φοραω , πολλα βραδια καθομαι και τα χαζευω , οπως κανω με τα ρολογια , η τα οπλα , που ειναι διακοσμητικο στοιχειο του δωματιου μου , σε περιοπτη θεση .....................εχω ενα ειδος φετιχισμου με τα υλικα αγαθα , τουλαχιστον με μερικα απο αυτα , το καθε ρουχο εχει την ιστορια του , μου θυμιζουν ταξιδια που πηγα , πολεις , αλλωστε μια καλη γκαρνταρομπα φτιαχνεται αργα αργα , τωρα μπορω να πω οτι ειμαι υπερπληρης απο ρουχα , εχω και πολλους χωρους , και δεν προκειται να ξανασχοληθω με δαυτα .............δεν συλλεγω μπελαλιδικα πραματα ομως , οι 4 μοτο μου , θελουν καθε 1.5 χρονο λαδια , αυτο δεν ειναι μπελας , μου αρεσε να τις βλεπω , μια και τις εχω σε ισογειο δωματιο , κανω και καμμια βολτιτσα , θακανα παραπανω αν δεν ειχα κτθλψη .........παντως στο παρελθον δεν κολλαω , παντα κοιτω μπροστα ...........
Ενα 100αρι κατι τορτελινια κατι σαλτσες μια σκηνη και μια τεντα ηταν αρκετα για να περασω μια αξεχαστη βδομαδα στα κουφονησια με ολα τα αστερια στην αγκαλια μου.Οσο οι υπολοιποι αναβανε αιρ κοντισιον εγω εκανα την καρεκλα μου λιγο ποιο δεξια να με χτυπησει το αερικο που ειχε παντα.Και οταν δε, μαζευομουνα πισω απο την θαμναρα μου και τελιωνε η υποθεση.Τι να το κανεις το ξενοδοχιο πες μου τι!Φευγεις απο τους 4τοιχους για να ξαναπας στα μπετα?2 βδομαδουλες δικαιυμαστε και εμεις ολο τον χρονο γιατι να μην το ζησουμε λιγο ειρινικα και απλοικα?Οσοι δεν εχετε παει ΝΑ ΠΑΤΕ!Δεν θα ξεχασω το απεραντο και ατελιοτο χυμαρο απο αστερια.Την οπερα στις 1 το βραδυ.Τον τυπο με το Didgeridoo που μας εβαζε στο μουντ του ταρζαν.Απιτευτα πραγματα απλα και ομως ενδιαφερον!Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Ωραίος!!Δεν έχω κανει πολλές φορες camping παρα μονο σε ενα φεστιβαλ μουσικής κ ηταν φοβερή εμπειρία.Quote:
Originally Posted by Mauroslosk
Αμα καλυπτεις βασικες αναγκες με καποια αξιοπρεπεια (δηλαδη οκ δεν λεμε να ζεις κατω απο ενα υποστεγο με αλλους 10) και εχεις χρονο και χρημα για ψυχαγωγια (η οποια δεν χρειαζεται να κοστιζει), εισαι κομπλε.
κι εγω λεω στον εαυτο μου οτι ειμαι συλλεκτρια μαγκ , αλλα το κανω για να κατευνασω τις ενοχες μου που ειμαι υπερκαταναλωτικη σε ειδη πολυτελειας...
Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!!!!
Quote:
Originally Posted by Remedy
Μπορει κι εγω να το κανω γιαυτον τον λογο , αλλα καπου εχω ενα στοπ , λιγο μακρυνο , αλλα υπαρχει το ' στοπ ' ..... ενοχες δεν εχω , τα χρηματα ειναι για να τα ξοδευουμε , παντα ομως ξοδευω τα 2/10 των χρηματων μου , μην ειμαστε και ασωτοι :D τα ετοιμα τρωγονται ευκολα ........
εσυ εχεις και πολα εξοδα για καλλυντικα :), οπως ειχες πει ........εγω μια κρεμουλα βαζω το βραδυ στα ματια , αντιρυτιδικη ...
Θυμηθηκα τον τιτλο ενος βιβλιου , ' οτι αξιζει δεν κοστιζει ' .............ποσο αληθινο .......
η δικαιολογια μου ειναι οτι δεν καπνιζω και τα λεφτα απο τα τσιγαρα τα δινω εκει :))))Quote:
Originally Posted by Macgyver
Πάντως εγώ για χρόνια σνόμπαρα αγρίως το χρήμα μέχρι που κατάλαβα οτι αυτό ήταν κάπως μηχανισμός άμυνας του στυλ "όσα δε φτάνει η αλεπού"...
Μπορώ να περάσω πολύ όμορφα με ελάχιστα χρήματα, έχω κάνει καμπινγκ όντως ήταν από τις πιο ωραίες μου διακοπές, μπορώ να περιορίσω τις αγορές μου σε καταναλωτικά είδη (ρούχα καλλυντικά κτλ) χωρίς να πέσω σε κατάθλιψη, μπορώ να περάσω πολύ πιο όμορφα σε ένα σπίτι φίλων αντί για ένα κλαμπ/μπαρ/εστιατόριο, έχω περάσει αξέχαστα βράδια σε ένα παγκάκι με φίλους και μπύρες απτο περίπτερο όμως μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι το να έχεις απλά τα βασικά ένα σπίτι, φαί και μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής δεν φτάνει και η έλλειψη χρημάτων είναι ανασταλτικός παράγοντας για άλλα πράγματα που μπορεί να θες να κάνεις ώστε να είσαι πλήρης όπως επιπλέον σπουδές, χόμπυ με τα οποία θες να ασχοληθείς και αυτά απαιτούν χρήματα, ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό σου, ταξίδια κ.α.
Οκ, δεν θα πεθάνεις χωρίς αυτά, θα βρεις και πάλι τρόπους να περνάς καλά όσο μπορείς αλλά νομίζω οτι είναι χρύσωμα του χαπιού όταν λέμε οτι μας φτάνουν και τα λίγα.
Έτσι βρίσκω να συμφωνώ όλο και περισσότερο με τα λόγια του Μπουκόφσκι: «Πως διάολο μπορεί ένας άνθρωπος να διασκεδάζει, όταν ξυπνάει καθημερινά στις 6.30 το πρωί από ένα ξυπνητήρι, να πεταχτεί από το κρεβάτι, να φάει γρήγορα, να κατουρήσει, να χέσει, να πλύνει τα δόντια του και το κεφάλι του, να ταλαιπωρηθεί στην κίνηση για να πάει σε ένα γραφείο που, εκ των πραγμάτων, θα παράξει πάρα πολλά λεφτά για κάποιον άλλον, και πρέπει να είναι και ευγνώμων σε αυτόν που του δίνει αυτή τη δουλειά;»
Ο Μπουκ ηταν θεός...