Πληγωμένος μετά από χωρισμό
Ειμαι 21 χρονων, σαν ανθρωπος πολυς καλος, μαλθακος θα ελεγα με μεγαλη καλοσυνη μεσα του και προθυμος για ολα. Τουλαχιστον αυτο παρατηρουν οι γυρω μου. Πριν 10 μερες χωρισα απο μια σχεση ενος χρονου. Εγω πηρα την αποφαση να την χωρισω. Μια σχεση που στους πρωτους 4-5 μηνες ολα ηταν πανεμορφα. Μετα αρχισε να με βλεπει σαν δεδομενο, να αδιαφορει να μην "παλευει" για τη σχεση. Εγω της εξηγουσα τι δεν μ αρεσε αλλα γ αυτην παντα εφταιγα εγω και με λογια που δεν ειχα βαση ημουν εγω ο υπερβολικος. Αλλα εγω εκει, εδινα τοπο στην οργη με αποτελεσμα να παγιωνεται μια κατασταση. Μεχρι που πριν 10 μερες δεν αντεξα αλλο και της ειπα στο τηλ βουρκωμενος να χωρισουμε γτ δεν αντεχα αλλο να φταιω γ ολα εγω. Απο τοτε εγω ειμαι χαλια, τη σκεφτομαι κλαιω λυγιζω κτλ γτ χωρισα ενω την αγαπουσα. Εκανα κ μια απερισκεψια και της εστειλα και μηνυμα ανοιγωντας την καρδια μου αλλα με αντιμετωπισε επιθετικα και ειπε οτι ειναι πολυ νευριασμενη μαζι μου. Δε ξερω τι να κανω. Περνανε οι μερες και εγω ειμαι χαλια. Ειμαι και στο πτυχιο εχωντας απομεινει ελαχιστα μαθηματα και σε λιγες μερες υπαρχει εξεταστικη αλλα ορεξη για διαβασμα καμια. Τα εδωσα ολα στη σχεση αυτη αλλα δεν πηρα τπτ, αισθανομαι πληγωμενος πολυ. Δεν περιμενα τοσο εγωισμο. Απο κοινους γνωστους εμαθα οτι ειναι στεναχωρημενη κ αυτη και οτι θελει χρονο αλλα δεν το πιστευω. Ζω με την ελπιδα οτι θα καταλαβει τα λαθη της και θα γυρισει...η αποψη σας...?