Quote:
Originally posted by kely28
παραθέτω μερικά αποσπάσματα διαλόγο εμού και του ψυχιάτρου:
Ψ: εργάζεσαι? είσαι ευχαριστημένη από την δουλειά σου?
Ε: Ναι, αν και αυτόν τον καιρό μου προκαλεί άγχος γιατί θα κριθεί η μονιμότητά μου και οι αποδοχές μου, που μέχρι τώρα δεν είναι και ιδιαίτερα καλές.
Ψ: Δεν είσαι μόνιμη και ικανοποιημένη από τις αποδοχές σου? Γιατί? Για Αλβανίδα σε έχουν εκεί μέσα? Για Αλβανίδα?
-----------------------------------------------------------------------------
Ρε συ, μάλλον αυτός έχει μεγαλύτερο πρόβλημα από σένα... Κι εγώ στη θέση σου , δεν θα έπαιρνα τα χάπια, παρά μόνο εάν το ένοιωθα πως κάτι πρέπει να πάρω...
Μέχρι να βρεις κάποιον ειδικό κατάλληλο (γιατί ο συγκεκριμένος, μάλλον κατά λάθος έχει πτυχίο (by the way, έχει?????) , μην τα πάρεις!
αργότερα..
Ψ: Δε θέλεις να έρθει η μαμά σου (από την επαρχία) να σου κάνει το νοικοκυριο?
Ε: Θέλω να έρθει, όχι όμως για το νοικοκυριό. Η μητέρα μου πάσχει απο μανιοκατάθλιψη, από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου εγώ έκανα το νοικοκυριό ακόμη κι όταν έμενα με τους γονείς μου. Η μητέρα μου δεν είχε διάθεση για τέτοια ποτέ, πιεζόταν πολύ για να κάνει δουλειές κι έτσι είχα αναλάβει εγώ αυτα τα θέματα.
Ψ: Μια χαρά! Δουλάρα δηλαδή κανονικη!
Και συνέχισε κάπως έτσι το 45λεπτο... Αφού με είπε Αλβανίδα, δουλάρα και δε θυμάμαι κι εγώ τί άλλο!!! Α!!! Η μπάλα πήρε και τα αφεντικά μου, τα στόλισε και αυτά με 2-3 κοσμητικά επίθετα!!! Που να εμπιστευθείς μετά κάποιον που σου φαίνεται εξαρχίς γέλοίος!!! Σίγουρα θα επισκεφθώ κάποιον άλλο που θα με κάνει να νιώσω ασφάλεια και οικειότητα.
Να πω όμως και το καλό: Σκέφτομαι τους διαλόγους και γελάω!!!