τα ψυχωτικα (και οχι μονο, συμβαινει και σε αλλες παθησεις) πολλες φορες ειναι τροματικα για οποιον τα βιωνει.
τι κανετε για αντιμετωπισετε οταν φοβαστε εξαιτιας αυτων?
Printable View
τα ψυχωτικα (και οχι μονο, συμβαινει και σε αλλες παθησεις) πολλες φορες ειναι τροματικα για οποιον τα βιωνει.
τι κανετε για αντιμετωπισετε οταν φοβαστε εξαιτιας αυτων?
το καλυτερο ειναι πορτοκαλαδα, φρεσκο οξυγονο, ντους για εμενα.
και βεβαια να παιρνεις το σωστο φαρμακο στη σωστη δοση για το σωστο χρονο.
Τι κανω οταν αντιμετωπιζω ψυχωτικα.Θα σου πω αμεσως μια μερα ημουν στην κουζινα και ειδα με την ακρη του ματιου μου τον διαβολο και απο τοτε τον βριζω συνεχεια το λεω αχρηστο διαβολακι τι θα μου κανεις ελα να σου βαλω τα κερατα στον κ@λο και απο τοτε καθε βραδυ με βασανιζει στον υπνο μου βλεπω σκιες και μου επιτιθενται ενω κοιμαμαι ε μια μερα αρπαξα τον σταυρο μεσα στον υπνο για να το διωξω μακρια μου.δεν καθομαι να φοβαμαι ειναι δεν ειναι πραγματικο αυτα που βλεπω ενεργω με το δικο μου τροπο με το να βριζω και να προκαλω και ας γινει οτι θελει
ευχαριστω για τις απαντησεις!
οταν εβλεπα φαντασματα δε μπορουσα να το αντιμετωπισω.κοιμομουν με ολα τα φωτα ανοιχτα μεσα μεσα στο κρεβατι.
τωρα με την παρακολουθηση προσπαθω να την αντιμετωπιζω κατα μετωπο.οτι φοβαμαι και οτι με πανικοβαλει παω και το κανω.οχι απο την 1η μερα αλλα το κανω.
δε ξερω πως να αντιμετωπισω τις φωνες ομως.με φοβιζουν και μου θολωνουν το μυαλο και τη σκεψη.δε ξερω πως να το περιγραψω.
δεδομενου οτι παιρνουμε σωστη αγωγη ολα αυτα..
καθε εμπειρια ή συμβουλη καλοδεχουμενη!
κανε το σταυρο σου και μη φοβασαι.
ο Θεος σε αγαπαει.
θυμησου ομορφες στιγμες της ζωης σου.
και γαλα βοηθαει, φρουτα πολλα και οταν γερασεις επισης καλυτερευεις γιατι πεφτουν οι ρυθμοι.
Μπου καρδούλα μου για φωνές οπωσ μιλάς ευγενικά σε έναν που δεν συμπαθεισ κ λες τι μου λέει τώρα βαριέμαι αλλά απαντασ κανονικά κ είσαι ευχάριστη έτσι νομίζω είναι κ τα ψυχωτικα άστα να παίζουν μη δίνεις σημασία κ φευγουνε διαχείριση θέλει
δε νομιζω οτι ο θεος μας αγαπαει και πολυ..ποιος ο λογος να παιδευομαστε τοσο?Quote:
Originally Posted by maus
ειμαι στη φαση που προσπαθω να σκεφτομαι κατι αλλο οταν μου σκανε αυτα στο μυαλο.αυτο που λες διαχειριση.αλλωτε πιανει αλλωτε οχι.το παλευωQuote:
Originally Posted by elis
Προσπαθησε να το εξελιξεισ να μη χρειαζεσαι φαρμακα
εσυ ελις εισαι λειτουργικος 100%? παιρνεις φαρμακα?Quote:
Originally Posted by elis
Εκατό τοις εκατό δεν είναι κανεισ κάποια πράγματα στη δουλειά τα κάνω εύκολα σχετικά κάποια με δυσκολία κ κάποια καθόλου ασ πούμε κουβαληματα κ οδήγηση οκ μάζεμα ελιών οκ κλάδεμα με δυσκολία κ ράντισμα σε αυτά που λέω με δυσκολία αν με δεις θα νομίζεις ότι τώρα μπήκα στο χωράφι τα άλλα όλα κανονικά επίσης λέω βλακειεσ όλη μέρα για λίγο με ανέχονται για πολύ φεύγουν για αυτό τους κρατάω όλους στο λίγο
Παιρνεις και κανονικα τα φαρμακα σου ομως μας ειχες πει.
Ναι τα παιρνω κανονικα.μιλησα και με τη γιατρο για τις φωνες αλλα μου ειπε να μην πειραξουμε τιποτα ακομα μηπως και περασει.
Η παρακολουθηση σταματησε.μονο οταν τη θυμαμαι τη νιωθω.
Με τις φωνες σημερα οταν μου ερχονται προσπαθω κατευθειαν να αποσπασω την προσοχη μου με κατι αλλο.προσπαθω να πω στον εαυτο μου οτι ειναι σκεψεις απλα αλλα ακομα δε μπορω να με πεισω.
Συνεχιζω την προσπαθεια ομως.
Αυτο που με ενοχλει με τις φωνες ειναι οτι νιωθω το μυαλο μου θωλο.δηλαδη δεν μπορω να σκεφτω.λες και μεταξυ του εγκεφαλου μου και εμενα και τις σκεψεις μεσολαβει ομιχλη
Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App
boo απευθυνομουν στον ελις, επειδη ειχε γραψει οτι πηγαινει σε ψυχιατρο που του γραφει φαρμακα.
O φόβος είναι κυρίαρχος στην ζωή ενός ανθρώπου.
Υπάρχει ο ρεαλιστικός φόβος πχ όταν βρίσκεσαι σε κίνδυνο πραγματικό και είναι σημαντικός για την επιβίωση μας
κ
ο φανταστικός φόβος. Αυτός πολλές φορές έχει να κάνει με βιώματα που είχαμε προηγουμένως στην ζωή μας, για πιθανές φοβίες μελλοντικές (πχ εγώ φοβάμαι πως θα μείνω άστεγος),που όμως δεν το λες ότι είναι ρεαλιστικές φοβίες. Ειδικά οι μελλοντικές φοβίες εκτός του ότι δεν είναι ρεαλιστικές μπορεί να προκαλέσουν μια αυτοεκπληρούμενη συμπεριφορά αν δώσουμε δύναμη σ'αυτές κ πιστέψουμε πως θα γίνουν πραγματικότητα.
Στο κομμάτι της ψύχωσης τι να πει κανείς. Είναι η χαρά του φιλοσόφου γιατί δημιουργεί συνθήκες που ένας φιλόσοφος χαίρεται να εξετάζει κ ο φόβος είναι από τα κύρια ζητήματα της φιλοσοφίας όπως ο φόβος του θανάτου πχ. Όταν κατακερματίζεται η προσωπικότητα του ατόμου και καταρρέι ο κόσμος του όλος δεν μιλάμε απλά για φόβο αλλά για τρόμο. Η φυγή από την πραγματικότητα και η αντικατάσταση της από μια άλλη φανταστική.
Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει ένας ψυχωσικός πέρα από το να αποδεχτεί την ευαλωτότητα του και να αναγνωρίσει πως αυτή η κατάσταση του δημιουργεί φόβο. Πολλές φορές όταν πηγαίνουμε κόντρα γιγαντώνεται το φαινόμενο. Η αντιμετώπιση ενός φόβου νομίζω πως συμβαίνει όταν αναγνωρίζει το μυαλό μας πως απλά ήταν μια παραίσθηση.
Παίρνω κ φάρμακα κ βιταμίνες κ τοπικά προϊόντα τι από αυτά κάνει δουλειά δεν ξέρω πάντως εξελίσσομαι κανονικά κ δουλεύω για πόσο δεν ξέρω
Εσεις παιδια savatage και serios οταν φοβαστε τι κανετε?
Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App
boo σου αρεσει το διαβασμα; σε βοηθαει καθολου; ή οι περιπατοι;
Εγώ ξεκίνησα από απίστευτα μεγέθη αδυναμίας στην αρχή της ψύχωσης. Οι δόσεις με έκαναν να μη μπορώ να περπατήσω για πολύ στον δρόμο κ τα φώτα,η κινηση, ο θορυβος, ο κοσμος κ η αισθηση πως ήμουν σαν ζομπι χωρίς πνευματικότητα αφού το μυαλό μου το ένιωθα άδειο με έκανε να αισθάνομαι ευθραυστος. Η φυσική μου κατάσταση ήταν κακή και ακόμα κ τώρα παρατηρώ ότι δεν έχω καλή ισορροπία στο περπάτημα κ νιώθω μυικά αδύναμος σαν να μουδιάζει το σώμα μου.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να νιώθω φόβο και μεγάλη ανασφάλεια. Προσπαθούσα να κάνω ότι μπορώ από εξόδους κ να πιέζω μέχρι ένα όριο. Όταν ένιωθα έτοιμος ότι μπορώ να κάνω κάτι το έκανα. Αν ένιωθα ότι δεν μπορούσα να αντέξω τις κοινωνικές συναναστροφές γιατί δεν μπορούσα να μιλήσω απλά τις απέφευγα για ένα διάστημα.
Προσπαθούσα να αντιμετωπίζω κάποιες φοβίες. Θέλει μέτρο πάντως και μικρά βήματα. Πάντως πηγαίνοντας προσεκτικά κατάφερα πολλά νομίζω κ αυτό το διάστημα θεωρώ ότι βγήκα από το τούνελ και είμαι σε φάση χτισίματος.
Για να απαντήσω στο ερώτημα σου όταν ένιωθα φόβο απλά κουλουριαζόμουν στο κρεβάτι μου. Ήταν λες και δεν είχα καθόλου δύναμη κ ήμουν έρμαιο των συνθηκών γύρω μου ή των φανταστικών φόβων μου.
Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει κάποιος σε ακραίο φόβο. Ο φόβος ακινητοποιεί. Αυτό είναι το γνώρισμα του.
Γεια σου μπου!
Δεν ξέρω να σου απαντήσω ακριβώς στο ερώτημα σου γιατι δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς εννοείς να φοβάσαι. Μάλλον εννοείς κάποιον "παράλογο" φόβο, για τον οποίο δεν μπορώ να κάνω κάτι συγκεκριμένο όπως πχ αν δω ένα άσχημο όνειρο και ξυπνήσω την νύχτα και φοβάμαι να κοιμηθώ. Το πάθαινα παλιότερα μερικές φορές. Ειδικά αν είχα δει κανένα θρίλερ πριν :) Σηκωνόμουν, άναβα όλα τα φώτα κ διάβαζα πάντα ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη, συγκεκριμένα τον πρόλογο του βιβλίου. Κουλό, δεν ξέρω γιατί, μου είχε κολλήσει πάντα το συγκεκριμένο. Για κάποιο λόγο με ηρεμούσε και συνήθως μετά από λίγο ξανακοιμόμουν. Μερικές φορές προσευχόμουν κιόλας :) Αν δεν πιστεύεις βέβαια, δεν ξέρω πως μπορεί να σε βοηθήσει αυτό, αλλά το να διαβάζεις κάτι ίσως μπορέσει να σε βοηθήσει. Και μόνο το ότι θα συγκεντρωθείς στο διάβασμα και θα φύγει λίγο το μυαλό από τις αρνητικές σκέψεις δηλαδή φαντάζομαι βοηθάει.
συμφωνω και εγω οτι το διαβασμα βοηθαει οπως και η προσευχη αμα την κανεις τακτικα σαν "τυπικο".
εσυ boo νηστευεις ; εξομολογεισαι ; κοινωνας ;
αφου δε τα κανεις πως περιμενεις ο Θεος να σε βοηθησει.
Ο Θεος εχει και αυτος ορισμενες τεχνικες που λειτουργει. Αμα δε τα κανεις αυτα πως περιμενεις να σε βοηθησει.
Σιγουρα βοηθαει. Η ψυχαναλυση βασιζεται στην εξομολογηση και αλλα πολλα.
Δε θα κοψεις τα φαρμακα ποτε με τη θρησκεια και χρειαζονται φαρμακα αλλα τουλαχιστον θα νιωσεις καλυτερα και θα σου φυγει η καταθλιψη τουλαχιστον.
Quote:
Originally Posted by boo
Ρε μπου με τισ φιλικεσ σου σχεσεισ θα λεσ μερικα πραγματα να ξεχνιεσαι δε θα λεσ οτι σε βασανιζει ακριβωσ στρογγυλεμενο καπωσ κανε χαβαλε δεν μπορω να στα εξηγησω στο στρατο οταν πασ μαθαινεισ οτι ενα θεατρο ειναι η ζωη κι ολα γινονται για καποιο λογο παλεψε το κουκλα
κι εγω πολλες φορες νιωθω οτι υστερω σε σχεση με τους αλλους ανθρωπους στο κομματι της επικοινωνιας.Quote:
Originally Posted by serios
ειναι και φορες που σκεφτομαι διαφορα που μου συμβαινουν και δε μπορω να ανοιχτω και αυτο με κουμπωνει πεισσοτερο και νιωθω στο περιθωριο.
κι εγω στο κρεβατι κουλουριαζομαι με ανοιχτα τα φωτα.
ετσι ημουν χτες σε ακραιο αγχος και φοβο με τσιτωσαν και 2 καφεδες που ηπια και πηρα xanax για να χαλαρωσω.
στον ακραιο φοβο νομιζω μονο 1 φαρμακο μπορει να σε κανει να νιωσεις καλυτερα αμα δεν εχεις και καποιον να ακουμπησεις και να ηρεμησεις.
μιλαω για φοβο που σου βγαινει ως αποτελεσμα μια ς παθησης.συγκεκριμενα προσωπικα αναφερομαι στο φοβο που σου φερνουν τα ψυχωτικα οταν τα βιωνεις (ή φοβο απο αλλες ψυχικες διαταραχες).δυστυχως μου ηταν αδυνατο να συγκεντρωθω να διαβασω.σημερα διαβασα μιση ωριτσα.θα προσπαθησω και τωρα λιγο ακομα.Quote:
Originally Posted by elisabet
Quote:
Originally Posted by maus
ηθελα να πιστευω.μεχρι πριν λιγο καιρο ετσι ενιωθα.αλλα οταν βλεπω καταστασεις ασχημες να επαναλαμβανονται και ενα καρο δυσκολιες και δε βλεπω βοηθεια απο πουθενα γιατι να πιστευω?ετσι για να το λεω?εχω απογοητευτει πληρως απο το κομματι της θρησκειας για πολλους λογους.μιλησα και με πνευματικο να δω τι θα μου ελεγε για τη ψυχωση και μου ελεγε αρλουμπες οτι ο θεος ειναι παντου..Quote:
Originally Posted by maus
εξαρταται με ποιον ειμαι.αμα ειμαι με τους κολητους θα πουμε και για αυτα αμα ειμαι με απλους φιλους δεν κανω τετοιες συζητησεις ενοειταιQuote:
Originally Posted by elis
δε βοηθα τιποτα αν δε πιστευεις σ αυτο το μονο σιγουρο...Quote:
Originally Posted by maus
Προσωπικα τρωω ετρωγα αλλες φρικες. Ωστοσο ο εσωτερικος πανικος υπηρχε. Πτοσπαθουσα παντα να το κρυψω μεσα μου να πιστευω πως δεν το εχουν καταλαβει αλλοι, αλλα παντα ετρωγα την εσωτερικη ηττα. Ο απολυτος αφοπλισμος προσωπικοτητας. Να πιστευεις οτι διαβαζουν το μυαλο σου οποτε εισαι αμαχος μεσα σε μια ψυχωτικη μαχη συνειδησης και παραισθησης. Εκει ακουω φωνες. Ολα γινονται τοσο μαζι που το μυαλο μου δεν προλαβαινει να επεξεργαστει τα τοσα πολλα δεδομενα. Ιδρωνω νιωθω πως τρεμω και με πιανει ο ψυχραιμος εσωτερικος πανικος ο οποιος οσο και να τον κρυψω φαινεται στα ματια.
Εστάλη από [device_name] στο E-Psychology.gr Mobile App