Τώρα σας χρειάζομαι όσο δεν πάει..

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι κάπως άσχημα ψυχολογικά. Τα χριστούγεννα θεωρώ πως με έβγαλαν από το πρόγραμμά μου και δε μπορώ να ξαναμπώ.Τρώω ακατάπαυστα..πεινάω ακατάπαυστα..γυμναστήριο μονάχα 2-3 φορές με το ζόρι κυριολεκτικά..Και ψυχολογία κάτω του μηδενός. Παίζει να έχω πάρει κανένα 2κιλο.Δε ζυγίστηκα,απλά υπολογίζω με το μυαλό. Δεν ανεβαίνω στη ζυγαριά με τίποτα. Πως θα τα καταφέρω ρε παιδιά να ξαναμπώ στο ρυθμό? Κάθε βράδυ λέω δεν ξανατρώω,και πάλι τα ίδια.Σήμερα για βράδυ ένα τεράστιο κρουασάν..και όχι μόνο φυσικά..ουφ..δεν ξέρω τι να κάνω?Μπορείτε να με βοηθήσετε? έχω ανάγκη από μία κουβέντα.

αχ βρε κορίτσι μου έτσι ακριβώς ήμουν πρίν αρχίσω προσπάθεια, ακόμα έτσι είμαι πότε πότε. Προσπάθησε να μη το κανεις μια φορά, μη μπείς σε πρόγραμμα, προσπάθησε να ελαττώσεις τις φορές που τρώς ό,τι να'ναι. Οσο τις ελαττώνεις τόσο θα πεισμώνεις. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο σου ακούγεται τώρα, όταν το αρχίσεις το βλέπεις πιο μαλακά.
Ειλικρινά δεν ξέρω τί άλλο να σου πω, σου λέω τί έκανα εγώ. Από ψυχολογία και βάσανα άστα να παν κι γω...αλλά άμα περιμένω να φτιάξουν αυτά κάηκα. Δες το κι έτσι. Τα προβλήματα δεν είναι επιλογή μας, το τί τρώμε είναι. Κάποιες φορές!:wink1:

lipimeni το ιδιο ακριβως επαθα κι εγω τωρα στις γιορτες. Πηρα κανενα τρικιλο (εχασα το μετρο στους κουραμπιεδες και λογω καθημερινων εξόδων και ξενυχτιών-με οτι αυτες συνεπαγονται), με το ζορι γυμναζομουν κι λογω καποιων οικογενειακων προβληματων επεσα (δεν θα πω σε καταθλιψη-μελαγχολια) σε τελμα.
Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να το παρεις αποφασιση και να ξεκουνηθεις! Ναι μεν πηρες 2 κιλα, αλλα δεν ηρθε και το τελος του κοσμου. τα 2 κιλα ειναι 2με3 εβδομαδες προσοχη στη διατροφη και γυμναστικη. Αλλα τα 5,6..10 κιλα που θα παρεις αν αφεθεις δεν φευγουν τοσο ευκολα. Σκεψου ποσο κοπο εχεις κανει για να φτασεις εδω που εισαι και προσπαθησε να ξαναμπεις σε προγραμμα. Κανε κατι για τον εαυτο σου. Περιποιησου τον! Αφιερωσε μια μερα σε σενα! Θα νιωσεις καλυτερα και θα ξεκινησεις με καινουρια ορεξη

και εγω σε καταλαβαινω γιατι και εγω πηρα κανα 2 κιλα τα χριστουγεννα!!! εγω σου λεω οτι ολα ειναι στο μυαλο αμα πεις τελος και απο αυριο θα ξαναμπω στο προγραμμα θα τα καταφερεις, μπορει την πρωτη μερα να νιωθεις κάπως αλλα απο τη δευτερη που θα τα εχεις καταφερει απο τη τριτη και τη τεταρτη θα φτιαξει το πραγμα!!! προσπαθησε το!!!!

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Καλησπέρα σε όλους! Είμαι κάπως άσχημα ψυχολογικά. Τα χριστούγεννα θεωρώ πως με έβγαλαν από το πρόγραμμά μου και δε μπορώ να ξαναμπώ.Τρώω ακατάπαυστα..πεινάω ακατάπαυστα..γυμναστήριο μονάχα 2-3 φορές με το ζόρι κυριολεκτικά..Και ψυχολογία κάτω του μηδενός. Παίζει να έχω πάρει κανένα 2κιλο.Δε ζυγίστηκα,απλά υπολογίζω με το μυαλό. Δεν ανεβαίνω στη ζυγαριά με τίποτα. Πως θα τα καταφέρω ρε παιδιά να ξαναμπώ στο ρυθμό? Κάθε βράδυ λέω δεν ξανατρώω,και πάλι τα ίδια.Σήμερα για βράδυ ένα τεράστιο κρουασάν..και όχι μόνο φυσικά..ουφ..δεν ξέρω τι να κάνω?Μπορείτε να με βοηθήσετε? έχω ανάγκη από μία κουβέντα.

---

Καλημέρα σε όλους!
Πάρε μια απόφαση πρώτα κι ανέβα στη ζυγαριά να δεις τί ακριβώς συμβάινει. Μπορεί να έχεις πάρει 4 κιλά, μπορεί καθόλου. Ανέβα να ξέριες και βάλε τον επόμενο στόχο σου, τί θα κάνεις!
Όταν μένω νηστικός τη μέρα, τότε προς το βράδυ δε μπορώ να κρατηθώ με τίποτα. Θα σου πρότεινα περίπου την ώρα που πας και τρως υπολόγισε μια ώρα νωρίτερα και φάε κάτι ελαφρύ, ένα μήλο ή ένα αφέψημα χαμομήλι με μέλι.
Εννοείτε ότι ακολουθείς τις ιδέες μου εφόσον σου αρέσουν!

Aχ , αυτο το διαστημα μετά τις γιορτες , πόσα χρονια με βασάνιζε κι ακομα με βασανιζει !!
Για 3 χρόνια που το πάλευα 'οτι έχανα μέχρι τα Χριστούγεννα , το ξανάπερνα απ τα Χριστούγεννα μέχρι το Μάρτη !!!
Κι εγώ με 2κιλο βγηκα απ τις γιορτες φέτος και δεν φτανει αυτο ενω στο φαγητό επανηλθα αμέσως λίγο κάποιες μερες η τάση για γλυκά και ζάχαρη μου έμεινε , αλλα προστέθηκε και δισκιλοιότητα - κατακράτηση κτλ , και 10 μέρες τώρα αντι να κατέβει η ζυγαριά ανέβηκε και λίγο και γίνανε 2,5 !!
Λυπημένη μου η συμβουλή μου είναι ξέχνα τα 2 κιλά , δεν έγινε και τίποτε , δεν είναι και 10 !! Θυμήσου τη διατροφή σου , βαλτην μπροστά , κάνε τα γευματα σου πρώτα , αυτά που πρεπει κι αν θέλεις κάτι μετά φατο χωρις τυψεις κι αγχος !! . Έχοντας φαει αυτο που πρέπει πρωτα , 99 στις 100 φορές θ' αφήσεις το άλλο κι ακομη κι αν το φας θα ειναι σε μικρότερη ποσότητα .

sweetOctober σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση..Είναι μία φάση ή κοιλιά να την πω, που μένεις στάσιμος και κοιτάς απλά τον εαυτό σου από μακριά να ξαναπέφτει στο βούρκο.Σε αυτό το βούρκο που τόσο δε θέλεις να τον δεις.Και το ζήτημα είναι πως βγαίνεις.

anastasia__ σε ευχαριστώ για τις συμβουλές..Είναι πολύτιμες.Ξέρεις είναι που προσπαθώ να μην τρώω και το μυαλό μου είναι εκεί.Κάθε μέρα λέω αύριο είναι μία νέα μέρα,και πάλι η μέρα παραμένει ίδια..

aiglh Το λέω τουλάχιστον για σήμερα..το αύριο είναι το θέμα..σε ευχαριστώ..

giorgosdelta Στη ζυγαριά φοβάμαι να ανέβω γιώργο!Νιώθω πως με ρίξει περισσότερο αυτό που θα δώ.Θα μου πεις,και τώρα που δεν ανεβαίνεις πια η διαφορά? ισχύει..

dora_th Με βοηθάς πολύ με τα λόγια σου..χρειάζομαι θάρρος όντως.να είσαι καλά..

Tassos67 αα ρε τάσο εσύ με ξέρεις καλά..Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει..Έχεις τόσο δίκιο για το Φίλιππο.Τα θυμάμαι..Γιατί έχω πέσει έτσι δεν ξέρω..νιώθω λες και είμαι μέσα σε σκοτάδι και δε μπορώ να βρω το φως..

Μια τέτοια φάση περνάω κι εγώ αυτόν τον καιρό. Τα φέρνει αυτή η π..... η τύχη να πέσουν μερικές φορές όλα μαζί. Η δική μου απόφαση ήταν τείχη. Δεν αφήνω τίποτα από όσα ακούω να μπαίνει μέσα, με ψυχρή λογική, αυτό που άκουσα ξέρω ότι με ρίχνει (γνωθι σαυτόν) και το μπλόκαρα εντελώς, το αγνοώ, και συνεχίζω αυτό που πρέπει να κάνω με παρωπίδες
Μέχρι στιγμής λειτουργεί άψογα
Ούτε βουλιμικά ούτε τίποτα εδώ και μία πολύ δύσκολη βδομάδα :)
Όταν πλακώθηκα στα γλυκά τα Χριστούγεννα, όλη μέρα καθιστή με είχε πάρει από κάτω
Αλλά σκέψου το αλλιώς, η ρίζα δεν είναι στο ότι έπεσα στα γλυκά ή στο ότι έχασα την φόρμα μου
Η ρίζα ήταν στο ότι άφηνα πράγματα που γνώριζα ότι με πλήγωναν να συμβαίνουν και εγώ απλά τα δεχόμουν.
Fight back όχι την πείνα, αλλά ό,τι σε πληγώνει

Εντελώς τυχαία σήμερα παρατήρησα ότι ένα άτομο το έχει πάρει χαμπάρι ότι κάτι συγκεκριμένο με ενοχλεί και προσπάθησε να αλλάξει θέμα συζήτησης, ευγενικό από μέρους του αλλά και πάλι πρέπει να στοχεύουμε στο να προστατεύουμε την ψυχούλα μας από κάθε λογής βρωμιά, εμείς πρώτα από όλα, χωρίς υψηλές προσδοκίες από τον περίγυρο μας

Quote:

---

Originally posted by otiosa

Η ρίζα ήταν στο ότι άφηνα πράγματα που γνώριζα ότι με πλήγωναν να συμβαίνουν και εγώ απλά τα δεχόμουν.
Fight back όχι την πείνα, αλλά ό,τι σε πληγώνει

Εντελώς τυχαία σήμερα παρατήρησα ότι ένα άτομο το έχει πάρει χαμπάρι ότι κάτι συγκεκριμένο με ενοχλεί και προσπάθησε να αλλάξει θέμα συζήτησης, ευγενικό από μέρους του αλλά και πάλι πρέπει να στοχεύουμε στο να προστατεύουμε την ψυχούλα μας από κάθε λογής βρωμιά, εμείς πρώτα από όλα, χωρίς υψηλές προσδοκίες από τον περίγυρο μας

---

φοβερό μήνυμα περνάς, φοβερό, αλλά τόσο δύσκολο στην πράξη γμτ :sniff::thumbup::thumbup::thumbup:

lipimeni, από τα προηγουμενα μηνυματα καταλαβαινω οτι εχεις χασει πολυ βαρος. Να σου πω μπραβο οχι για την απωλεια, αλλα για το οτι γραφεις εδω και προβληματιζεσαι, ακόμη και μετά από τόσα κιλα μειον!
Γιατι κι γω ειχα χασει και 1 και 2 φορες κιλα πολλα, δεκαδες, αλλα προβληματιστηκα αφου και τα πηρα. Ενταξει να μην υπερβαλω, παντως δεν εκανα και πολλα για να μη τα παρω.
Δεξου λοιπον οτι ναι κανεις πισογυρισματα, (αλλωστε το σωμα μας δυστηχως, ή και ευτυχως σε αλλες περιπτωσεις πχ γυμναστικη, έχει μνημη) αλλα εσυ δεν τα αφηνεις να σου αλλαξουν πορεια!

Γειά σου lipimeni.Έχω πολύ καιρό να διαβάσω για την πορεία σου(μην το παίρνεις προσωπικά-γενικά δε διαβάζω)
αλλά με τέτοιο τίτλο,όπως μπήκα να σβήσω ενδεχόμενα σπαμ,μου τράβηξες την προσοχή φυσικά και να'μαι να σου γράφω.
Όπως βλέπεις πάνω κάτω αυτό που σου συνέβη τις γιορτές είναι η πραγματικότητα πολλών ακόμη,αν όχι των περισσοτέρων.
Κάτι η ανάγκη για χαλάρωση,κάτι οι γιορτές και οι πειρασμοί τους,κάτι οι γιορτές κι η μελαγχολία τους κάτι οι γιορτές και
γουστάρω να φάω κουραμπιέ βρε αδερφέ,μώρε μώρε άντε και πήρες λίγα κιλάκια.Ε και;Έγινε κάτι που δε διορθώνεται;
Ήδη συνεχίζεις να πηγαίνεις σε γυμναστήριο,που πάρα πολλοί από μας ούτε αυτό κάνουμε.Θα μου πεις γιατί να δω τα χειρότερα
όταν μπορώ να δω τα καλύτερα.Σωστό!Καμιά φορά παίρνουμε δύναμη συγκρινόμενοι με άλλους σε αντίστοιχη ή χειρότερη θέση
αν και κατά τη γνώμη μου το θέμα είναι η δική μας συνέπεια στα δικά μας θέλω.Τα βήματα της εξέλιξης δε γίνονται όλα μπροστά.
Είναι τα περισσότερα μπροστά και κάποια λιγότερα πίσω.Μην τρως το τυράκι της τελειομανίας.Είναι υπεύθυνη για πολλά
από τα βάσανα μας...Διδάξου από τα λάθη του παρελθόντος(πχ.παραλείπω γεύματα-βλ.νηστική το βράδυ),φόρα τις παροπίδες σου
και συνέχισε την καλή σου προσπάθεια.Για να έφτασες εδώ που έφτασες ξέρεις πολύ καλά τι λειτουργεί για σένα βοηθητικά και τι όχι.
Εμένα άλλο είναι το θέμα μου(κλασσικά).Πώς είναι η ποιότητα της ζωής σου;Νιώθεις να παίρνεις χαρά;Νιώθεις γεμάτη και δημιουργική;
Είσαι καλά μέσα σου και στις σημαντικές σου σχέσεις;Δραστηριοποιείσαι με ό,τι αγαπάς;Απολαμβάνεις;Ικανοπ οιείς ζωτικές σου ανάγκες;
Μη μου πεις πως όλα γυρίζουν γύρω απ'το βάρος,τη διατροφή μπλα μπλα μπλα...Παρεμπιπτόντως...αυτό το "lipimeni"πότε θα το αλλάξουμε;
Νέα χρονιά μπήκε!Να μην την προϊδεάσουμε θετικά;Έλα να συντονιζόμαστε σε θετικότερες έννοιες και χαρακτηρισμούς για τον εαυτό μας.
Σκέψου λίγο,σε παρακαλώ,τι χρειάζεται το χαμόγελο σου να λάμψει.Και δούλεψε να σου τα εξασφαλίσεις,ξεκινώντας απ'όσα πολύτιμα έχεις ήδη!

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Εμένα άλλο είναι το θέμα μου(κλασσικά).Πώς είναι η ποιότητα της ζωής σου;Νιώθεις να παίρνεις χαρά;Νιώθεις γεμάτη και δημιουργική;
Είσαι καλά μέσα σου και στις σημαντικές σου σχέσεις;Δραστηριοποιείσαι με ό,τι αγαπάς;Απολαμβάνεις;Ικανοπ οιείς ζωτικές σου ανάγκες;
Μη μου πεις πως όλα γυρίζουν γύρω απ'το βάρος,τη διατροφή μπλα μπλα μπλα...;!

---

Ναταλάκι μου ως συνήθως θέτεις <<τον δάχτυλον επι των ήλων >> , κι ερωτήματα που πολλούς από μας πονάνε , άσε που η απάντηση στα περισσότερα είναι ένα τρανταχτό ΟΧΙ .

Και πως να είναι οταν η καθημερινότητα με τα προβλήματα της , η οικονομική δυσχέρεια , ο εφιάλτης να βρεθούμε αύριο χωρις δουλειά όσοι είμαστε τυχεροί κι έχουμε ακόμη , ο εφιάλτης της ανεργίας όσοι δεν έχουν , τα προβλήματα στην οικογένεια , στη δουλειά κανουν οχι το μελλον , αλλά και τη μέρα που διανύουμε , πιο συννεφιασμένη κι απ οτι την κάνει ο καιρος ? Είπα αυτά που μου έρχονται , υπάρχουν χιλιάδες άλλα τόσα που ο καθένας μας αντιμετωπίζει .
Θα μου πεις μπορούμε να βρούμε χαρά μέσα μας μέσα απο πραγματα και δραστηριότητες που μας ευχαριστούνε , από μια κουβέντα μ ενα φίλο , απο ένα βιβλίο , απο ένα καφέ μ ενα φίλο που αγαπάμε . Ναι υπάρχουν πολλά μικροπράγματα που μπορούν να κανουν τη μερα μας λίγο λιγότερο συνεφιασμένη , αν όχι χαρούμενη και σίγουρα ένα απ αυτά δεν είναι το φαγητό και τα κιλά .
Σας μιλάει ένας άνθρωπος που χρόνια ολόκληρα έμαθε να τα πνιγει όλα στο φαγητό και στον καπνό . Έχοντας σκάσει απ το φαγητό και πνιξει τα πάντα στον καπνό τα υπόλοιπα λίγο ξεθωριάζανε και χάνανε λίγο απ τη δυναμή τους .
Ομως κάπως αργά ειναι αλήθεια , αλλα κάλιο αργα παρά ποτέ , δεν λένε ? κατάλαβα οτι προσπαθούσα να γιατρέψω μιαν αρρώστεια με λάθος φάρμακα , τα ανικανοποίητα θέλω της ζωής μου προσπαθούσα να τα ικανοποιήσω μπουκώνοντας με με τροφή και τι έκανα αλήθεια ? φυσικά τα υπόλοιπα δεν γιατρεύονταν ,και πως να γιατρευτούν , αφού το φάρμακο ήταν λάθος ?
Που θλελω να καταλήξω γιατί φλυάρησα : Ας διαχωρίσουμε τα πράγματα στη σκέψη μας , ας διαχωρίσουμε την ποιότητα της ζωής μας και τα προβλήματα της απ το φαγητό .
Δεν πρόκειται να λυθεί κανένα μας πρόβλημα και δεν θα φτειάξει η ζωή μας μπουκώνοντας μας με φαγητό και γλυκά , Η τροφή έχει έναν αλλο σκοπό να επιτελέσει , να ζήσει το σώμα μας και να του δώσει την απαραίτητη ένεργεια να κινηθεί . Τα υπόλοιπα έχουν άλλα φάρμακα ή είναι κι αγιάτρευτα .
Όπως όμως και υπερβολική δόση σ΄ένα φάρμακο έχει παρενέργειες , έτσι κι η υπερβολική δόση τροφής έχει παρενέργειες και προσθέτει κι άλλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα .
Ας δώσουμε το κατάλληλο φάρμακο και στη σωστή δόση για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε κι όλα θα βρουν το δρόμο τους . Φυσικά και δεν θα λυθούν τα υπόλοιπα χάνοντας βάρος , ας μην περιμένουμε όμως να διορθοθούν κι όλα τα υπόλοιπα για να διορθώσουμε μετά κι αυτο , μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο έτσι .

Nadine μου αγαπημένη..Δεν ξέρεις πόσο ανάγκη είχα να δω μήνυμά σου. Πάντα αυτά που μου έγραφες,μου έδιναν κουράγιο.Σου έχω ξαναπεί,χαριτολογώντας πως μου θυμίζεις ψυχολόγο.Ξέρεις ακριβώς πως νιώθω και ρωτάς αυτά που θα ήθελα να απαντήσω..Λοιπόν με είχες αφήσει μέσα στη μάχη και με βρίσκεις ακόμα να μάχομαι..αυτός ο πόλεμος είναι ατέλειωτος.. Σήμερα ζυγίστηκα ξανά.Μπας και πάρω λίγο μπρος.Στα 89 κιλά ένα κλικ από τα 90...Είμαι καλά,μπορώ να πω.Με πιάνουν τα ψυχολογικά μου ώρες ώρες,όπως αυτή η περίοδος,αλλά κατά τα άλλα σε πλαίσια λογικά θαρρώ. Γεμάτη και δημιουργική η αλήθεια είναι ότι δε νιώθω.Έχω αργήσει αρκετά να τα βρω με τον εαυτό μου και ακόμη είμαστε στις γνωριμίες.. Πέφτω,σηκώνομαι,ξαναπέφτω, ξανασηκώνομαι...τρέχα γύρευε! Είναι που ακόμα δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου.Υπάρχουν στιγμές που με κοιτάω και λέω ρε συ τι αγώνα έκανες και με θαυμάζω.Υπάρχουν και στιγμές που μισώ τον εαυτό μου που δεν μπορώ να πάρω ένα χαπάκι και να φτάσω στα κανονικά μου κιλά,πιστεύοντας πως έτσι θα λυθούν τα προβλήματά μου.. Τις προάλλες με έπιασε μια κρίση..και ξέσπασα σε μία φίλη μου λέγοντας της, πόσο μετανιώνω για όλα αυτά τα χρόνια που πήγαν χαμένα,όπως λέει και το τραγούδι.Θα μου πεις σε πήραν τα χρόνια..όχι ..στα 25 αισίως. Αλλά είναι αυτό το γαμώτο που νιώθεις ότι δεν έζησες,κλεισμένη μέσα σε 4 τοίχους βλέποντας τους άλλους να ζουν! Είδες?τελικά μάλλον όλα γυρίζουν γύρω από τα κιλά..όσο και να θέλω να το αποφύγω..Είχα πει πως το λυπημένη,θα το αλλάξω όταν πατήσω τα 99..Αλλά δεν το έκανα.Δεν ξέρω γιατί.Κάτι με σταμάτησε..Σε ευχαριστώ τόσο για το μήνυμά σου..

δώρα έχεις τόσο δίκιο σε όσα λες.Αυτό το να τα βρούμε με τον εαυτό μας είναι το δύσκολο..

lipimeni μου ας σκεφτούμε αυτο

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Λοιπόν με είχες αφήσει μέσα στη μάχη και με βρίσκεις ακόμα να μάχομαι..αυτός ο πόλεμος είναι ατέλειωτος.. Σήμερα ζυγίστηκα ξανά.Μπας και πάρω λίγο μπρος.Στα 89 κιλά ένα κλικ από τα 90...Είμαι καλά,μπορώ να πω.Με πιάνουν τα ψυχολογικά μου ώρες ώρες,όπως αυτή η περίοδος,αλλά κατά τα άλλα σε πλαίσια λογικά θαρρώ. Γεμάτη και δημιουργική η αλήθεια είναι ότι δε νιώθω.Έχω αργήσει αρκετά να τα βρω με τον εαυτό μου και ακόμη είμαστε στις γνωριμίες.. Πέφτω,σηκώνομαι,ξαναπέφτω, ξανασηκώνομαι...τρέχα γύρευε! Είναι που ακόμα δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου.Υπάρχουν στιγμές που με κοιτάω και λέω ρε συ τι αγώνα έκανες και με θαυμάζω.Υπάρχουν και στιγμές που μισώ τον εαυτό μου που δεν μπορώ να πάρω ένα χαπάκι και να φτάσω στα κανονικά μου κιλά,πιστεύοντας πως έτσι θα λυθούν τα προβλήματά μου.. Τις προάλλες με έπιασε μια κρίση..και ξέσπασα σε μία φίλη μου λέγοντας της, πόσο μετανιώνω για όλα αυτά τα χρόνια που πήγαν χαμένα,όπως λέει και το τραγούδι.Θα μου πεις σε πήραν τα χρόνια..όχι ..στα 25 αισίως. Αλλά είναι αυτό το γαμώτο που νιώθεις ότι δεν έζησες,κλεισμένη μέσα σε 4 τοίχους βλέποντας τους άλλους να ζουν! Είδες?τελικά μάλλον όλα γυρίζουν γύρω από τα κιλά..όσο και να θέλω να το αποφύγω..Είχα πει πως το λυπημένη,θα το αλλάξω όταν πατήσω τα 99..Αλλά δεν το έκανα.Δεν ξέρω γιατί.Κάτι με σταμάτησε..

---

Γειά σου,Μένη.(εγώ λυπημένη δε σε αποκαλώ-στο μυαλό μου είσαι μια Μελπομένη)
Σημείωσα στα λόγια σου όσα έκρινα σημαντικά καθώς θεωρώ πως διαβάζοντας σε παίρνεις την καλύτερη απάντηση όλων μας.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.Αρχικά αν έχεις το χαπάκι εκείνο που,παίρνοντας το,φτάνεις στα κανονικά σου κιλά και δε μας το δίνεις
θα σε μισήσει όλη η υπέρβαρη υφήλιος,όχι μόνο εσύ!Άσε που θα γίνεις και πάμπλουτη,οπότε και θα έχουμε ακόμα ένα σοβαρότατο λόγο
να σε μισήσουμε επίσης όλοι μας!Όπως καταλαβαίνεις το να νιώθεις άσχημα( μα "μισώ";) για τον εαυτό σου που δεν κάνει κάτι ανέφικτο
είναι τουλάχιστον ανελέητα μαζοχιστικό και θα μου επιτρέψεις κι ανόητο.Και μάλιστα όταν ήδη έχεις καταφέρει τόσο σπουδαίο έργο
στο θέμα αυτό!Στο ψητό τώρα.Δύο πολύ σημαντικά πράγματα λένε τα λόγια σου:

1) Έχεις μεταθέσει στο επιθυμητό βάρος πολύ μεγαλύτερο φορτίο χαράς κι ευθύνης για τα της ζωής σου απ'όσο του αναλογεί

2) Αν δε συγχωρήσεις τον εαυτό σου για όποια εγκλήματα θεωρείς πως του έκανες,απλά η λίστα αυτή θα μακραίνει
και τα χαμένα χρόνια,τα κλεισμένα στους 4 τοίχους,τα λυπημένα θα αυξάνονται.Απλά πράγματα.

Κλαίμε πάνω στο χυμένο γάλα λες και ήταν από το τελευταίο γελάδι της γης εν ζωή!Κι όσο κλαίμε για όσα χάσαμε στο παρελθόν,
για όσα βλέπουμε να γλυστρούν μέσα απ'τα χέρια μας για το μέλλον,βιώνουμε τη μόνη σοβαρή απώλεια,αυτήν του παρόντος.
Ζούμε ΓΙΑ το μέλλον,για όταν θα το ένα και τ'άλλο,ΜΕ το παρελθόν,κουβαλώντας τα βαρίδια του,ΧΩΡΙΣ το παρόν μας!
Και στοιβάζεται αυτό στα χαμένα χρόνια του παρελθόντος χωρίς να το συνειδητοποιούμε μέρα τη μέρα και για το φόνο αυτό τσιμουδιά!

Αν έπαυες να νιώθεις λυπημένη στο διψήφιο επάνω(πόσο μάλλον τώρα στα 89!),εκεί που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου πως θ'άλλαζες όνομα,
αν η απώλεια βάρους μπορούσε να σου το εξασφαλίσει αυτό,να νιώθεις δηλαδή απλά εξαιτίας της χαρούμενη,τώρα δε θα σε έλεγαν Μέλπω!

Χαίρομαι που είσαι στη διαδικασία να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου.Προσπάθησε να τον παρατηρείς.Είναι μεγάλο σχολείο!
Συνέχισε να σηκώνεσαι κάθε που βλέπεις να πέφτεις και θα φτάσεις στον όποιο στόχο σου,είναι απλά θέμα χρόνου.
Το θέμα είναι ένα:Αυτός ο στόχος ανταποκρίνεται στο βαθύτερο όντως θέλω σου;Είναι αυτό που σε οδηγεί
στα καλύτερα σου,να λάμπει το προσωπάκι σου από χαρά;Κι αν όχι,μήπως συντελεί στο να αιωρούνται στο λίκνο τους
τα άλλα σου θέλω,τα σημαντικότερα;Αυτά που είναι δύσκολο να φέρουμε στην επιφάνεια κι ενδεχομένως βολευόμαστε
μ'αντιπερισπασμούς.Νομίζω το δυσκολότερο για όλους μας είναι να ελέγχουμε ανά τακτά διαστήματα κατά πόσο
αυτό που επιδιώκουμε ανταποκρίνεται στο πραγματικό μας θέλω κι αν όχι,να βρίσκουμε τη δύναμη να επανασυντονιζόμαστε
στην ορθότερη κατεύθυνση με όποιο τίμημα.Κι εγώ που είμαι στα 41 μου,ζορίζομαι πολύ να το υλοποιήσω.Μπερδεύομαι διαρκώς
από παλιότερα θέλω μου,που ξεθώριασαν στο χρόνο,ενίοτε κι απ'αλλότρια θέλω και πρέπει(ακόμα χειρότερο αυτό)και χάνω τη μπάλα.
Επίσης δυσκολεύομαι να εγκαταλείψω.Λέω κρίμα τόσα χρόνια που προσπαθούσα για το Χ πράγμα,λες και δε θυσιάζω κι άλλα ακόμα.
Ο εγωισμός είναι μεγάλος αντίπαλος.Η τελειομανία,το εγώ δεν τα παρατώ κι ας εμμένω σε λάθος μάχες.Και μετά τύψεις,βάρος κοκ.
Εντωμεταξύ η μεγαλύτερη βλακεία όλων είναι να επιμένουμε με ίδιες μεθόδους προδοκώντας διαφορετικά αποτελέσματα!

Σε τι θα σε βοηθήσει να σου πω τι δε θα έδινα να ήμουν στην ηλικία σου και στα κιλά σου;Θα δεις τη θέση σου με άλλο μάτι;
Ξαφνικά θα εκτιμήσεις όσα υποτιμάς;Το τι σου δίνει χαρά και σε γεμίζει είναι καθαρά υποκειμενικό.Αν δεν το θρέψεις αυτό
καθ'εαυτό όμως,όχι κάποιο του υποκατάστατο ή αντιπερισπασμό,δε θα ανθίσεις.Είναι σα να έχεις φυτέψει μια κερασιά,την ποτίζεις,
τη σκαλίζεις,τη βλέπεις να μεγαλώνει και περιμένεις να σου δώσει ανανάδες όταν καρποφορήσει.Φταίει η κερασιά;Φταίνε τα 89 κιλά
για όποια ευτυχία,ισορροπία με τον εαυτό σου,τέλος κάθε έγνοιας και καλά σου υποσχέθηκαν;Προφανώς για να νιώθεις όπως νιώθεις
κάπου κάτι έχεις πάρει στραβά."Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή"Εύκολα το λέμε-δύσκολα το πράττουμε.Το ξέρω καλά!

Η βαθύτερη φωνή μέσα σου,τα σημάδια που σου δίνει,ενίοτε και τα ουρλιαχτά της είναι ο πολύτιμος ιχνηλάτης σου στο κατά πόσο
βαδίζεις στο σωστό δρόμο.Να την ακούς τυφλά!Ευχή μου να μη σπαταλάς την ενέργεια σου σε λάθος μάχες,πάνω απ'όλα
να σε συγχωρέσεις και να σου εξασφαλίζεις κλικς χαράς!Και μη μετανιώνεις για τίποτα!Η ζωή είναι μπροστά σου!Ό,τι επέλεξες
ήταν αυτό που τη δεδομένη στιγμή έκρινες ως καλύτερο για σένα,αυτή που τότε ήσουν,αυτό που τότε μπόρεσες να κάνεις!
Αμέτρητες νέες επιλογές ανοίγονται εμπρός σου!Φρόντισε να τις πάρεις με σύμβουλο τη σοφία των προηγούμενων!Σε φιλώ!

Quote:

---

Originally posted by dora_th

Σας μιλάει ένας άνθρωπος που χρόνια ολόκληρα έμαθε να τα πνιγει όλα στο φαγητό και στον καπνό . Έχοντας σκάσει απ το φαγητό και πνιξει τα πάντα στον καπνό τα υπόλοιπα λίγο ξεθωριάζανε και χάνανε λίγο απ τη δυναμή τους .
Ομως κάπως αργά ειναι αλήθεια , αλλα κάλιο αργα παρά ποτέ , δεν λένε ? κατάλαβα οτι προσπαθούσα να γιατρέψω μιαν αρρώστεια με λάθος φάρμακα , τα ανικανοποίητα θέλω της ζωής μου προσπαθούσα να τα ικανοποιήσω μπουκώνοντας με με τροφή και τι έκανα αλήθεια ? φυσικά τα υπόλοιπα δεν γιατρεύονταν ,και πως να γιατρευτούν , αφού το φάρμακο ήταν λάθος ?
Που θλελω να καταλήξω γιατί φλυάρησα : Ας διαχωρίσουμε τα πράγματα στη σκέψη μας , ας διαχωρίσουμε την ποιότητα της ζωής μας και τα προβλήματα της απ το φαγητό .
Δεν πρόκειται να λυθεί κανένα μας πρόβλημα και δεν θα φτειάξει η ζωή μας μπουκώνοντας μας με φαγητό και γλυκά , Η τροφή έχει έναν αλλο σκοπό να επιτελέσει , να ζήσει το σώμα μας και να του δώσει την απαραίτητη ένεργεια να κινηθεί . Τα υπόλοιπα έχουν άλλα φάρμακα ή είναι κι αγιάτρευτα .
Όπως όμως και υπερβολική δόση σ΄ένα φάρμακο έχει παρενέργειες , έτσι κι η υπερβολική δόση τροφής έχει παρενέργειες και προσθέτει κι άλλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα .
Ας δώσουμε το κατάλληλο φάρμακο και στη σωστή δόση για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε κι όλα θα βρουν το δρόμο τους . Φυσικά και δεν θα λυθούν τα υπόλοιπα χάνοντας βάρος , ας μην περιμένουμε όμως να διορθοθούν κι όλα τα υπόλοιπα για να διορθώσουμε μετά κι αυτο , μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο έτσι .

---

:thumbup:

Μα τι σοφό Ιθακοκόριτσο έχω!
Να συμπληρώσω και μια εικόνα στα παραπάνω αναφορικά με το φαγητό.
Όλες οι καταπιεσμένες ανάγκες,οι ανεκπλήρωτες,όλος ο συσσωρευμένος θυμός,όσα δεν τολμήσαμε ποτέ να πούμε,
να διεκδικήσουμε,εμείς τα "καλά παιδιά",τα θύματα των άλλων,με τα μουλωχτά συναισθήματα,διακριτικά στη γωνιά μας.
Ήταν σα να μας έλεγαν οι άλλοι,ο εαυτός μας,η ζωή,βούλωσε το!Και μπουκώναμε το στόμα φαγητό να μη μιλήσει.
Προσθέταμε από έξω προς τα μέσα κι άλλο βάρος ενώ θέλαμε το αντίστροφο,το απο μέσα προς τα έξω,να ελαφρύνουμε.
Κι όσα έπρεπε να κάνουμε γαργάρα,τα καταπίναμε.Μπουκιά τη μπουκιά καταπίναμε αμάσητα όσα δυσκολοχώνευτα
μας σέρβιραν.Δεν είναι απλά τρώω παραπάνω.Μερικές φορές είναι στάση μιας ολόκληρης ζωής.Δεν αρκεί μια καλή διατροφή
για να αναγεννηθούμε.Χρειάζονται μεγάλες αναστατώσεις κι αλλαγές για ν'αλλάξουν παγειωμένες συμπεριφορές.
Να διαταραχθούν σχέσεις μέχρι να ξαναβρούν την ισορροπία τους σε στερεότερη βάση,να επαναποσδιορίσουμε
και να επαναπροσδιοριστούμε.Να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας ακόμα κι από αυτό που ορισμένοι ονομάζουν αγάπη.
Μάλλον τον δικό τους τρόπο ν'αγαπούν...Είναι πολύ βολικό να το βουλώνεις και να την ακούς κι από πάνω για τα χάλια σου...
Σχεδόν προκλητικό.Κι ο εμετός αυτό συμβολίζει.Ξερνάμε όσα νιώθουμε να καταπίνουμε και δεν τα θέλουμε μέσα μας.
Υπάρχουν ωστόσο κι άλλοι τρόποι.Υγιέστεροι.Θα τους επιλέξουμε;Έχουμε τα κότσια;Τα έχουν κι οι άλλοι;

ΑΑΑΑΑΑ Μένη(το υιοθετώ κι εγώ) θα σε μαλώσω. Είχαμε συμφωνήσει οτι θα άλλαζες ψευδώνυμο στο διψήφιο, δε το είχες απλά πει. Να γίνει πάραυτα!

Να πω κάτι ανάλογα μεστό ή ουσιαστικό με τα παραπάνω ποστ δε θα το αποπειραθώ καν, έχουν μιλήσει οι μετρ του είδους και δε νομίζω οτι έχω να προσφέρω κάτι παραπάνω οπότε γλιτώνω τον εξευτελισμό.

Θα σου πω όμως οτι έχεις καταφέρει κάτι πολύ δύσκολο και θα πρέπει να είσαι χαρούμενη και ικανοποιημένη με τον εαυτό σου, 40 κιλά δε χάνει ούτε καταφέρνει να διατηρήσει ο καθένας. Κι αν πήρες 2 στις γιορτές δεν έγινε τπτ, ακόμα κι αν για λίγο καιρό είσαι σε ένα μεταίχμιο μεταξύ της πειθαρχίας που έχεις συνηθίσει τόσο καιρό και της ακατάσχετης σαβουροφαγίας είναι ΟΚ και φυσιολογικό, στο λέω εγώ που είμαι σε αυτή τη κατάσταση 1 χρόνο τώρα και φυσικά με προβληματίζει κατά καιρούς αλλά αφού έχω ένα στοιχειώδη έλεγχο στο τι μου συμβαίνει είμαι ικανοποιημένος. Είμαι σίγουρος οτι σιγά σιγά θα καταφερεις να το ελέγξεις και να συνεχίσεις την ήδη φανταστική σου προσπάθεια. Αν μπορώ να δώσω ένα τιπ από την εμπειρία μου αυτό είναι να ξεκινησεις από το γυμναστήριο, είναι πιο εύκολο και θα βοηθήσει να ελέγξεις το σώμα σου και το βάρος σου ακόμα κι αν το φας το άτιμο το κρουασάν.

Παιδιααααα τι να πω??Σας ευχαριστώ όσο δε φαντάζεστε! Κρατάω τις συμβουλές και τη στήριξη όλων και παίρνω βαθιά ανάσα!!!Από αύριο επιστροφή στη ζωή...θέλω να πιστεύω.χαχαχαχαχαα!!!Νιώθω ότι αρκετά έπεσα.Καιρός να πάρω τα πάνω μου.Δεν αξίζει σε κανέναν μας να γυρίσει στα παλιά,εφόσον δε μας βοηθά να προχωρήσουμε σε καμία περίπτωση!!!Βαθιά αναπνοή για την τελευταία βουτιά....απλά πρέπει να κολυμπήσω!!!Νιώθω πολύ χαρούμενη που σας έχω γνωρίσει έστω και με αυτό τον τρόπο..2 χρόνια..εδώ μέσα..2 χρόνια..Σας ευχαριστώ όλους...Φίλιππε χαίρομαι που σε ξανάκουσα!!Να είσαι καλά!

Καλώς τη Μέλπω,την ανεβασμένη!
Επιστρέψαμε από σήμερα στη ζωή;
Να τη χτυπήσω την κλακέτα της ταινίας;
Πάμε σε πιο δημιουργικές και φωτεινές σκηνές;

ναι NADINE μου!!!τώρα πια με σιγουριά σου λέω πως μπορείς να χτυπήσεις την κλακέτα..χρειάστηκα λίγες μέρες να σιγουρευτώ...αλλά τώρα πια!!!!!!!!!!Συνεχίζουμε δυνατά αγαπημένη μου!!Σε ευχαριστώ για τη στήριξη, όπως και όλους σας!!

ποσο χαιρομαι για σενα Μένη !!!!! ( το υιοθετω κι εγω ετσι ? παει το λυπημενη αρνουμστε να το ξαναπούμε !!!! ) Καλή συνεχεια !!!!

Τη χτύπησα την κλακέτα!Ξεκίνησε ήδη η λήψη η καλή!
Συνεχίζουμε δυνατά,αλλά κι αν προς στιγμή κολλήσουμε,
το επόμενο κλικ είναι έτοιμο αμέσως μετά να ξαναηχήσει.
Σημασία έχει να μην πτοηθούμε,να μην ανακοπεί η φόρα μας,
να μη σβήσει η ελπίδα.Όλα τα υπόλοιπα,είναι απλά θέμα χρόνου.