Printable View
Είναι μια απο αυτές τις νύχτες που ενώ έχεις χίλιες δυο προτάσεις για εξόδους κλπ δεν θες να πας πουθενα γιατί όχι μόνο δεν έχεις τι να βάλεις αλλά ακόμα και αυτά που έχεις με τίποτα δεν θα σε κάνουν να νιώθεις εξίσου όμορφη με τις κορμάρες που θα είναι στο ίδιο μαγαζι με σένα και θα σε κοιτάνε με μισό μάτι.... Σας έχει συμβεί ποτέ ή είμαι η μόνη κοινωνική κοπέλα που έγινε ο ορισμός της αντικοινωνικότητας όταν πάχυνε; :sniff:
Μα δεν θα περάσω καλά οπότε δεν έχει νόημα το να βγω. Βγαίνουμε για να διασκεδάσουμε, όχι απλά για να πούμε πως βγήκαμε....το έκανα για ένα χρόνο περίπου με πολύ πίεση απο φίλους και μόνο χειρότερα ένιωθα κάθε φορά. Ποτέ καλύτερα :(
Άμα ήξερα και πως να τον αφησω ελευθερο καλά θα ήταν. Το ξέρω πως μόνη μου πνίγομαι, αλλά δεν ξέρω και τι να κανω γι αυτό. Το ζόρι και την πίεση για διασκέδαση την δοκίμασα και δεν έπιασαν. ίσως πράγματα ξανανιώσω καλά μόνο όταν επιστρέψω στο κανονικό μου βάρος....δεν ξέρω τι να πω πια. Βαρέθηκα να το παλεύω με το ζόρι και να μην γίνεται τίποτα. :( Τελος πάντων, σόρρυ για την κλάψα.
Κατ αρχάς εγώ πιστεύω ωπς πάντα υπάρχει επιστροφή. Γιατί να μην έχεις κι εσύ επιστροφή αν έχεις καταλάβει το λάθος;
Όσο για μένα, αν και είναι λάθος μάλλον, δεν μπορώ να διώξω αυτό το αίσθημα ασχήμιας και κακομοιριάς όποτε βγαίνω έξω. Δεν νομιζω λοιπόν πως θα βοηθήσει σε κάτι το να το κάνω με το ζόρι. :/
και εγω δε βγαινω γτ νομιζω οτι δεν ειμαι ωραια ή οτι οτι φοραω δε με κολακευει, ειμαι χοντρη και τετοια.. το μονο που κανω ειναι να τρωω τα καλυτερα χρονια της ζωης μου. ειμαι 21 και δεν εχω ζησει την εφηβεια μα ουτε τη φοιτητικη χωη, δεν εβγαινα και ουτε βγαινω...με τα χιλια ζορια το κανω και προσπαθω να μην με παιρνει απο κατω καποιες φορες τα καταφερνω αλλες οχι....στη προσπαθεια λοιπον και εγω
Στα 47 σου όμως μπορείς να χαρείς τα χρόνια που σου μείναν με το νέο σου σώμα, που είναι και το αποτέλεσμα των κόπων σου. Ετσι δεν είναι;
Αίγλη σε καταλαβαίνω....εγώ μπορει να έζησα την εφηβεία μου, αλλά πλέον, η τελευταία φορα που θυμάμαι να βγήκα και να πέρασα καλά ήταν αυτή η ρημάδα η νυχτα που έπαθα και την ζημιά στην μέση μου. Είναι λιγο αστειο αν το σκεφτεί κανείς. Σε club ήμουν όταν έγινε η μαλακία που μου φόρτωσε όλα αυτά τα κιλά....ίσως είναι σημάδι για να τα αποφεύγω απο εδώ και μπρος αχαχαχαχαχα
Και η λύση που έχω βρει είναι το να σβήσω την αιτία του προβλήματος. Δηλαδή τα κιλά. Ας ελπίσουμε πως θα το κεταφέρω!
για να έχεις 1000 προτάσεις για εξόδους σημαίνει πως ο κόσμος σε θέλει μαζί του!
Είναι καλοκαίρι, είσαι νέα, βγές και δες να περάσεις καλά και να γελάσεις!!
Και εγώ τα χω κάνει αυτα τα χαζά , στη περίπτωση μου έμενα μέσα για να μη με δει ο κόσμος και φυσικά έπεφτε παραγγελία ντελίβερι.. και τι κατάλαβα??
ίσα ίσα πιστεύω πως αν καταφέρουμε να έχουμε καλή σχέση με τον έξω κόσμο τα κιλά χάνονται και πιο εύκολα!
και στην τελική απλα να περνάμε καλά ούτως η άλλως, το οφείλουμε στον εαυτό μας!!
Ναι αλλά το θέμα μου εμένα είναι πως δεν περνάω καλά! Δεν ειναι πως καταπιέζομαι να μην βγω ή κάτι άλλο, απλά δεν το θέλω καν. Συμφωνω πως οφειλουμε στον εαυτό μας να περνάει καλά, το πως να το κάνω δεν ξέρω!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, και πράγματι η πραγματική αιτία είναι η ψυχολογία μου. Το ξέρω πολύ καλά, αλλά δυστυχώς οι ψυχολόγοι είναι πανάκριβοι.....ορκίζομαι πως μόλις πάρω το πτυχίο μου εγώ δεν θα χρεώνω τόσο εξωφρενικές τιμές :-P
χαχαχαχαχαχαχα καλά, μην νομίζεις, τον Οκτώβρη ξεκινάω. Ούτε ένα μάθημα δεν έχω κάνει ακόμα :-P Αν είχα κάνει δεν νομίζω να ήμουν σε τόσο χάλια ψυχολογία! XD
Έχοντας χάσει κι εγώ απολαύσεις από τη ζωή μου και νιώθοντας πως έχω χάσει χρόνια δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με το Τάσο.
Καταλαβαινω τη ταση απομόνωσης από όλους, ακόμα και τώρα που νιώθω σχετικά καλά με την εμφάνιση μου παλεύω με τον εαυτό μου για να μην χανω μέρες και εβδομάδες από τη ζωή μου που δε θα μπορέσω ποτέ να πάρω πίσω.
Πραγματικά εύχομαι να ένιωθα κι εγώ το ίδιο :/
- δινω το μισο μου βασιλειο σε οποιον μπορεσει να μου δωσει χρονο να φτασω να δω τη μανα μου!Quote:
Originally posted by Scarllet_D
Είναι μια απο αυτές τις νύχτες που ενώ έχεις χίλιες δυο προτάσεις για εξόδους κλπ δεν θες να πας πουθενα γιατί όχι μόνο δεν έχεις τι να βάλεις αλλά ακόμα και αυτά που έχεις με τίποτα δεν θα σε κάνουν να νιώθεις εξίσου όμορφη με τις κορμάρες που θα είναι στο ίδιο μαγαζι με σένα και θα σε κοιτάνε με μισό μάτι.... Σας έχει συμβεί ποτέ ή είμαι η μόνη κοινωνική κοπέλα που έγινε ο ορισμός της αντικοινωνικότητας όταν πάχυνε; :sniff:
- βασιλια μου, και ολο το βασιλειο να δωσεις, ουτε μια μερα δεν μπορεις να παρεις παραπανω ζωη...
Διαλογος του αλεξανδρου του μεγα με τους γιατρους του
ο χρονος που χανεται, δεν γυρνα πισω ποτε
τα λεφτα ερχονται και φευγουν και παλι ξαναρχονται
οι σχεσεις το ιδιο, ολα το ιδιο.
ομως, ουτε ενα δευτερολεπτο δεν γυριζει πισω ποτέ!
θα συμφωνησω με τους συναδελφους σε ολα οσα λενε και οτι ειναι κριμα να χανεται ο χρονος. ειναι το κεφαλαιο μας, ειναι η ζωη μας!
ολοι μας οσοι εχουμε αρκετα χρονια πισω μας, το ιδιο θα σου πουν κοπελα μου.
ειναι κριμα να περνα ο χρονος. σωστα τα λεει και ο τασος και ο φιλιππος και ολοι.
αλλά και εσυ δικιο εχεις. ειναι κριμα να βγαινεις αφου δεν περνας καλα
μεσα σου νιωθεις ασχημα. τι να βγεις να κανεις?
να ζηλεψεις τις θεογκομενες και να νιωσεις αποτυχημενη επειδη εσυ δεν εισαι το ιδιο φιτ με αυτες? αρα γιατι να βγεις? για να νιωσεις πιο χαλια απο ο,τι νιωθεις μεσα στο σπιτι σου?
κι ομως...
το μυστικο ειναι αλλου!
οι φιλοι σου, οι συγγενεις σου θα σου πουν : χασε και κανα κιλο για να νιωθεις καλυτερα
οι συναδελφοι εδω θα πουν (και πολυ σωστα) οτι ο χρονος δεν γυρνα πισω και αφηνεις να χανεται η ζωη σου (που τωρα ειναι αφθονη μπροστα σου, μα καποτε θα λιγοστεψει) για λογους χωρις μεγαλη αξια
ολοι θα σου πουν: δεν εχει και τοση σημασια η εξωτερικη εμφανιση, μην χανεις την ζωη για ανοητους λογους που τωρα τους νιωθεις ως σοβαρους
και δικιο θα εχουν...
μα εσυ δεν νιωθεις καλα και ο,τι και αν σου πουμε εμεις ολοι, εσυ θα νιωθεις ασχημα
κι ομως, υπαρχουν και αλλες κοπελες που αν και ειναι σαν και σενα και χειροτερα σε εμφανιση, τις βλεπεις να περνανε καλα
τις βλεπεις να βγαινουν και να γελανε και εσυ απορρεις
"τι ανεμο συμβαινει?" ειναι βλαμενες και δεν εχουν συναισθηση του πως ειναι? ειναι γαϊδουρες και δεν εχουν ευαισθησια μεσα τους? ειναι "ζωα" και δεν τις νοιαζει? παιζουν θεατρο στον εαυτο τους και νομιζουν οτι περνανε καλα?
υπαρχει ενα μυστικο
το μυστικο του να νιωθεις καλα, ειναι μεσα στο μυαλο σου!
κανονικα δεν θα επρεπε να γραψω αυτο το μηνυμα αφου ειμαστε αρκετα μακρυα ηλικιακα και δεν μου ζητησε κανενας την αποψη μου. το κανω ομως γιατι νομιζω οτι τα λεω στη μεγαλυτερη κορη μου που τελειωσε φετος το λυκειο, που ειναι λιγο τροφαντουλα, που εχει ενα θεμα κι αυτη σαν και σενα με την εξωτερικη της εμφανιση επειδη παντα ηταν λιγο γεματουλα και τους τελευταιους μηνες εβαλε επιπλεον κιλα με το διαβασμα και τωρα εχει ενα θεμα.
δεν ειναι θεα, δεν ειναι ομως και ασχημη.
στην κοριτσοπαρεα της, ενα αγορι πρωτα θα κοιταξει τις αλλες κοπελες και τελευταια αυτη.
και ετσι εχει ενα θεμα. το ξερω οτι πολλες φορες αποφευγει να βγαινει γιατι στα μπαρακια που θα παει, γυρω της υπαρχουν μερικες "θεές"
και στην παρεα της, η μια φιλη της ειναι "θεά". και οι υπολοιπες ειναι πιο φιτ απο αυτην
δεν θελει να βλεπει τον πιτσιρικα που γουσταρει, να του τρεχουν τα σαλια οταν κοιταζει τις κορμαρες.
και μερικα βραδια βγαινει για λιγο μονη, συνηθως νωρις, αλλες φορες δεν βγαινει καθολου με διαφορες προφασεις.
και αλλες φορες βγαινει σαν φυσιολογικο κοριτσι με τη παρεα της.
και μερικες φορες, τις λεω αυτα τα σωστα που σου ειπαν και ο τασος και ο φιλιππος και οι αλλοι.
ξεθαρευει για λιγο, βγαινει, και μερικες φορες ξαναπεφτει στην ιδια νοητικη λουμπα.
κι αυτο συμβαινει γιατι το προβλημα ειναι μεσα στο μυαλο της, πουθενα αλλου
ξερω οτι ειναι κωλοεγωιστρια και θα ηθελε να ειναι η πιο ομορφη.
ισως να μην μπορει να συμβιβαστει με την ιδεα οτι δεν θα ειναι ποτέ το Νο1 .
δεν πειραζει... θα μαθει σιγα-σιγα οτι η ζωη δεν ειναι για να την απολαμβανουν οι μοντέλες και τα "Νο1", αλλά αυτοι που μπορουν να ειναι ευχαριστημενοι με τον εαυτο τους!
θα εχει χασει πολυτιμο χρονο απο την ζωη της, αλλά θα το μαθει.
αλλωστε ο χρονος για αυτο υπαρχει, για να μαθουμε!
μαλιστα τελευταια, αποφευγει ακομα και το μπανιο στη θαλασσα μερικες φορες
και θελει "τραβηγμα" απο την παρεα της για να παει
και στο σημειο αυτο και η κορη μου και η σκαρλετ και πολλες αλλες θα αναρωτηθουν: πως γινεται να ειμαι ευχαριστημενη με τον εαυτο μου, οταν ειμαι παχουλη, ή οτιδηποτε αλλο? οταν μειονεκτω?
το μυστικο ειναι στο μυαλο μας!
και αυτο ειναι το να μαθουμε να μας αγαπαμε, να μαθουμε να μας αποδεχομαστε οπως ειμαστε. να αγαπησουμε τον εαυτο μας πρωτα απο ολα!
υπαρχουν πολλοι τροποι για να συνειδητοποιησουμε την θεση μας και ετσι να μην αφησουμε τη ζωη να χαθει μεσα απο τα χερια μας
η σκαρλετ, η κορη μου και αλλες κοπελες, δεν ηταν οι καλυτερες μαθητριες απο ολο το σχολειο τους
δεν ηρθαν πρωτες στις πανελληνιες, ουτε καν στην ταξη τους ισως.
ομως γελανε γιατι ηθελαν να περασουν σε μια σχολη. και το καταφεραν με την προσπαθεια τους.
δεν ειναι ευχαριστημενες σημερα, που αν και δεν κατεφεραν να ειναι το Νο1, εντουτοις, ειναι πια φοιτητριες?
γιατι λοιπον , ενω δεν ειναι οι "κορμάρες", αυτες αντι να χαιρονται με την ζωη τους, μενουν κλεισμενες μεσα?
και τι εγινε σκαρλετ μου, που το αγορι που σου αρεσει, θα σε συγκρινει μεσα στο μυαλο του με τις θεές?
και τι εγινε αν ολα τα αγορια της παρεας σου, κοιταζουν τις κορμαρες να λυκνιζονται?
και τι εγινε αν μερικες φιλες σου, εμμεσα σε υποτιμουν επειδη δεν εισαι θεα και εισαι γεματουτσικη?
γραψε τους ολους στα παλια σου τα παπουτσια, η ζωη σου ( η δικη σου ζωη, σαν ανεξαρτητη υπαρξη), μολις τωρα αρχιζει πραγματικα!
κοιταξε αυτη τη ζωη να την κανεις φιλη σου και οχι εχθρο σου
κοιταξε να την αγαπησεις
δες το κορμι σου σαν φιλο σου και οχι σαν εχθρο σου οπως το βλεπεις τωρα.
γιατι αυτο ειναι το σπιτι σου.
και ειναι ωραιο σπιτι!
εχει καλο νοητικο γιατι με τον εγκεφαλο αυτο περασες σε καλη σχολη.
εχει γερη θεληση γιατι με την θεληση αυτου του κορμιου διβασες, προσπαθησες και τα καταφερες να περασεις
εχει καλη καρδια γιατι με αυτη τη καρδια σε αγαπησαν οι φιλοι και οι συγγενεις σου!
κι αν ειναι λιγο γεματουτσικο, δεν πειραζει. εχεις το χρονο να το διαμορφωσεις καλυτερα στο μελλον.
ομως και ετσι οπως ειναι τωρα, μια χαρα ειναι! ειναι υγειες, ειναι αρτιμελες, ξερει να γελαει!
επιπλεον αυτο το κορμι ειναι που σου δινει χαρα, ευχαριστηση, ηδονη ακομα!
γιατι να μην το αγαπας? επειδη ειναι λιγο γεματουτσικο? σιγα τα ωά! :yes:
και τι εγινε αν γυρω σου υπαρχουν και μερικες θεές?
παψε να συγκρινεις τον εαυτο σου με τις αλλες
γιατι σημερα αυτες εχουν ωραιοτερο κορμι αλλά δεν θα εχουν το πτυχιο το δικο σου.
κι οταν το κορμι τους χαλασει μετα απο λιγα χρονια, αντιθετα το ομορφο μυαλο σου θα ειναι ακομα καλυτερο!
εχουν ολες αυτες, αυτο που ηθελαν στη ζωη?
μηπως εχουν την δικη σου μορφωση, τον δικο σου (ομορφο) νου?
εχουν τις δικες σου ευαισθησιες?
τις αγαπουν ολοι και τις θελουν ολοι στην παρεα τους (εσενα σε θελουν και για αυτο εχεις καθε σαββατο τοσες προτασεις) για αυτο που ειναι, ή γιατι απλα θελουν να τις πηδησουν μιας και εχουν ωραιο κωλο?
και ποιος σου ειπε εσενα, οτι αν ησουν και εσυ κορμαρα, σημερα θα ησουν φοιτητρια ψυχολογιας?
αν ησουν θεά και στην επεφταν συνεχεια τα αγορια, θα καθοσουν να διαβασεις και να εισαι σημερα φοιτητρια εκει που θελεις, ή θα ησουν μια ακομα "ξανθια" που απλα θα κοιτουσαν ολα τα αγορια να εχουν και λιγα χρονια μετα θα σε ειχαν για "μπαζο"?
δεν καταλαβαινεις το ποσο τυχερη εισαι λοιπον?
ολα δουλευουν για σενα!
επρεπε να μην εισαι θεα, για να μαθεις να σκεφτεσαι, να μαθεις τους τροπους να εισαι αρεστη ως ανθρω
πος και οχι ως κορμι!
να σκεφτεσαι για να διαμορφωσεις ενα υπεροχο μυαλο!
τωρα, ηρθε η ωρα , σιγα σιγα να αρχισεις να διαμορφωνεις και ενα υπεροχο κορμι!
σου πηρε 18 χρονια για να φτιαξεις αυτο το μυαλο, αυτη τη θεληση, αυτη τη καρδια, που οι αλλοι οχι μονο αποδεχονται αλλά αγαπουν κιολας.
θα σου παρει ελαχιστο χρονο να διαμορφωσεις και ενα υπεροχο κορμι. ισως ενα-δυο χρονια μονο
και μεχρι τοτε, επειδη θα τα καταφερεις ( εδω καταφερες να περασεις σε μια εξαιρετη σχολη, δεν θα καταφερεις να φτιαξεις και ενα εξαιρετικο κορμακι?) κοιταξε να περνας καλα!
εχεις αυτο που οι κορμαρες θα ζηλευαν. ενα πανεξυπνο μυαλο, ενα καλο μορφωτικο επιπεδο, μια υπεροχη καρδια. τι ζηλευεις απο αυτες?
τις κατακτησεις τους στα αγορια?
και λοιπον?
θα τις πηδησουν για λιγο καιρο και μετα θα τις αφησουν επειδη θα τις βαρεθουν
γιατι οι "κορμαρες" δεν εχουν περιεχομενο
εσυ ομως εχεις.
και οχι μονο εχεις, αλλά θα το αυξησεις ακομα πιο πολυ στο μελλον
δεν το καταλαβαινεις οτι η ζωη σού χαμογελά?
οτι μαλλον, μολις τωρα αρχισε να σου χαμογελα?
μην λυπασαι λοιπον, μην κλεινεσαι μεσα στο σπιτι
γιατι δεν εισαι λουζερ
εισαι η νικητρια!
εισαι αυτη που θα χαιρεται οταν οι αλλες θα λυπουνται επειδη θα τις παρατα ο γκομενος γιατι τις βαρεθηκε
εσενα δεν θα σε βαρεθουν γιατι η αξια σου δεν ειναι ο ωραιος σου πισινος που καποτε θα πεσει, αλλά το εξυπνο μυαλο σου και η ζεστη σου καρδια που με τα χρονια θα γινονται καλυτερα!
κι αν καποια ανωριμα αγορια, δεν μπορουν να καταλαβουν ακομα την αξια σου, εσυ μην τα βαζεις με τον εαυτο σου και θυμωνεις μαζι του, αλλά γέλα με το ποσο ανοητα ειναι τα αγορια της ηλικιας σου!
αν ειχες ωραιο πισινο, σημερα ισως να μην ησουν φοιτητρια ψυχολογιας.
ισως να ησουν μια γκαρσονα των 20 ευρω τη βραδια νυχτοκαματο.
για αυτο, να χαιρεσαι και να αγαπας το γεματουτσικο κορμι σου επειδη αν δεν ηταν αυτο που ειναι, σημερα δεν θα ησουν η αυριανη ψυχολογος, ουτε το μυαλο αυτης της αξιας.
απλα στο μελλον, τωρα που κερδισες την μαχη, δες αν μπορεις να το κανεις ακομα ομορφοτερο.
μεχρι τοτε, να του δινεις αυτα που θελει, ετσι για να του πεις "ευχαριστω"!
δωσε του χαρα, ευχαριστηση, γλεντι, ηδονη.
το αξιζει!
αυτα τα ψωμακια που ειναι στη μεση, δεν ειναι ψωμακια. ειναι το διαβατηριο σου σε μια υπεροχη σχολη!
για αυτο να τα αγαπας! γιατι επαιξαν αριστα το ρολο τους!
αυτο το κορμι που βλεπεις στο καθρεπτη, δεν ειναι ενα αποτυχημενο μοντελο της φυσης!
ειναι το πτυχιο της ψυχολογιας που θα παρεις στο μελλον!
για αυτο να το αγαπας.
και τα αγορια που κοιταζουν τις σημερινες κορμαρες (αλλά θα ειναι τα "μπαζα" του μελλοντος) , μην τα θεωρεις ως κατι εξαιρετικο, μην τα βαζεις ως κριτες της σκαρλετ.
ειναι απλα οι εξυπηρετητές της υπεροχης αυριανης σκαρλετ.
παιδια ειναι, αστα να παιζουν.
μιας σκαρλετ που θα εχεις αυτο που οι αλλες πολυ θα ηθελαν
μιας σκερλετ, επιτυχημενης, γελαστης, με περιεχομενο, με ουσια, με ωραιο κωλο που θα φτιαξει σιγα σιγα απο εδω και περα.
που μεχρι τοτε δεν θα κλεινεται στο σπιτι γιατι θα αδικει αυτο το υπεροχο κορμι που την εφερε στην πορτα της σχολης της ψυχολογιας.
μην το αδικεις το κορμι σου, μην αδικεις τον εαυτο σου
εισαι η νικητρια και τωρα απλα αρχισε να απολαμβανεις...
σορρυ αν σας κουρασα με τοσο μεγαλο μηνυμα, απλα τα γραφω για να θυμαμαι το τι θα πω στην κορη μου , την επομενη φορα που θα την συναντησω, αφου ζουμε σε αλλες πολεις.
Πραγματικά σε ευχαριστώ ΠΑΡΑ πολύ για το ενδιαφέρον σου και για τον χρόνο που ξόδεψες να μου πεις όλα αυτά τα όμορφα πράγματα :) Η αλήθεια είναι όμως πως η δικη μου ιστορία είναι λίγο διαφορετική....Κατ'αρχάς ήμουν πάντα άριστη μαθήτρια, και πάντα αδύνατη επίσης. Τον τελευταίο χρόνο του σχολείου όμως μου έσκασε ένα πολυ άσχημο ατύχημα στην μέση και αναγκάστηκα να χάσω ΠΟΛΛΟΥΣ μήνες μαθηματων. Πως δεν έμεινα απο απουσίες είναι απορίας άξιο. Λόγο καλών βαθμών μάλλον. Και αυτή η καθήλωση στο κρεβάτι ήταν κι αυτή που μου έδωσε τα έξτρα κιλά. Οποτε όχι δεν ήταν τα κιλά μου που μου έδωσαν το διαβατήριο για την σχολή, γιατι εκείνη την χρονιά έχασα το φυσικό που τόσο ήθελα να μπω για ελάχιστα μόρια. Εβγαλα 15 και κάτι και μπήκα γεωπονικό το οποίο και παράτησα γιατί ποτε δεν με ενδιέφερε. Η ψυχολογία προέκυψε απο κολλέγιο. Τεσπα, το θέμα δεν είναι εκεί. Καταλαβαίνω τι μου λες κι εσυ και όλοι, και ειναι μέρες όπως η σημερινη π.χ που είμαι αρκετά πιο confident (αν και καπου εδω να αναφέρω πως εχω να απτησω παραλια 3 χρόνια λογο κιλών αλλά τέσπα), απλά υπάρχουν κι αυτές οι μέρες (νύχτες κυρίως) που με παίρνει απο κάτω...
χαιρομαι που εχεις λοιπον περισσοτερη εμπειρια στη ζωη, απο ο,τι εχει η κορη μου :yes:
κατι που ομως θα επρεπε να σου εχει δωσει ηδη την εμπειρια της διαχειρισης των καταστασεων της ζωης σου...
ετσι θα ηθελα να σου μιλησω λιγο πιο ανοικτα, οχι οπως θα μιλουσα στην κορη μου, αλλά απευθυνομενος πια σε μια πιο ολοκληρωμενη προσωπικοτητα.
δεν θα αλλαζα κατι σε αυτα που ειπα πιο πανω, απλα θα συμπληρωνα μερικα ακομα.
θα σου μιλουσα για μενα που εχω περασει (ελαχιστες φορες αλλά οχι και σπανιες) , στο μακρυνο παρελθον, καποιες παρομοιες ψυχολογικες καταστασεις δυσαρεστες, τις οποιες τις απεδιδα στα παραπανησια κιλα μου.
δεν ηταν τα κιλα το προβλημα! τουλαχιστον το βασικο προβλημα.
ηταν οτι δεν με αγαπουσα επειδη ημουν εγωιστης και απαιτουσα απο την ζωη να μου τα εχει ολα τελεια για να με αγαπησω!
πιστευα ομως οτι τα κιλα ηταν το προβλημα.
ηταν η "κουρτινα" μου, πισω απο την οποια εκρυβα το πραγματικο μου προβλημα. υποσυνειδητα.
και ετσι κι εμενα με επαιρνε μερικες φορες απο κατω. οπως ολους τους ανθρωπους που αλλος για τα κιλα του, αλλος για το οποιο κουσουρι του, νιωθει οτι μειονεκτει σε ενα τομεα
αν και παντα ειχα γυρω μου και φιλους και γυναικα ή γυναικες ακομα, οταν ενιωθα αδυναμος στο να "χτυπησω" μια "θεα", (ειτε γιατι υπηρχε διαφορα στην εξωτερικη εμφανιση , ειτε για αλλο λογο), απεδιδα στα (πολλα ή λιγοτερα παραπανησια) κιλα μου την οποια "αποτυχια " μου
ειχα και εγω να μπω σε θαλασσα για χρονια. ενιωθα μειονεκτικα απεναντι σε αλλους ενω δεν θα επρεπε. και τουτο με εθλιβε. αρα τι να πηγαινα να κανω στην θαλασσα?
να δωσω τροφη σε διαφορους μαλακες να την λενε πισω απο τη πλατη μου? σαν φοιτητης, στα τοσα χρονια ζητημα αν ειχα κανει μπανιο 5-6 φορες
υποθετω κατι αντιστοιχο οτι συμβαινει και σε σενα
ομως στην πορεια ανακαλυψα μερικα πραγματα πανω στις ανθρωπινες σχεσεις, στον εαυτο μου, στην ψυχολογια μου.
ενα ηταν οτι η γυναικα ερωτευεται με τα αυτια και οχι με τα ματια
οτι αν θες να κανεις ερωτα στο κορμι μιας γυναικας, αν δεν εισαι πιπινι να σε γουσταρει για ξεπετα, πρεπει να της κανεις πρωτα ερωτα στο μυαλο
οτι για να παρεις αυτο που θες ( εν προκειμενω την αποδοχη, τον θαυμασμο, τον ερωτα, την αγαπη της αλλης) πρεπει να μαθεις να την ακους.
οτι πρεπει να δωσεις για να παρεις...
και πολλα άλλα
οταν λοιπον καταλαβα στην πορεια της ζωης μου, οτι το προβλημα δεν ηταν τα κιλα μου, αλλά η αποδοχη του εαυτου μου απο τον ιδιο μου τον εαυτο, τοτε αρχισαν με εναν "μαγικο" τροπο να λυνονται πολλα
αλλάζοντας μερικα σημεια του χαρακτηρα μου, του τροπου επικοινωνιας μου με τις αλλες, ειδα ακομα και "θεές" να μου την ψιλο-πεφτουν!
τα κιλα ησαν εκει, εγω εξακολουθουσα να εχω καποιο προβλημα με αυτα, αλλά σιγουρα πολυ μικροτερο.
δισταζα να μπω στην θαλασσα, αλλά αρχιζα να κανω μπανια εστω και σε πιο ερημικες παραλιες
ειχα αρχισει ομως και μαθαινα το μαθημα
δεν ηταν η εξωτερικη εμφανιση που θα τραβουσε τις γυναικες κοντα μου. ηταν η αυρα που εβγαζα, η αισθηση του "ειμαι καλα και το δειχνω", το χαμογελο, το "πειραγμα" στο μυαλο της αλλης και οχι στα ματια της αλλης, οπως συνεβαινε με τους θεογκομενους.
τοτε αρχισα να με αποδεχομαι! οχι ολοκληρωτικα, αλλά σιγουρα εν μερη.
στην ευαισθητη φοιτητικη ηλικια, την ηλικια του "ψαξιματος", αν και γεματουτσικος, δεν ημουν 150 κιλα. ημουν ομως 120.
ημουν επικοινωνιακος τυπος, οχι χαζοχαρουμενος, αλλά σιγουρα επικοινωνιακος. ολες με ηθελαν για φιλο, αλλά ελαχιστες για γκομενο.
μεχρι τοτε απεδιδα στα κιλα αυτο το φαινομενο.
οταν ομως αρχισα να συνειδητοποιω οτι απλα ηταν η αγνοια μου στο πως να παρω αυτο που θελω, οτι ημουν μεχρι τοτε ανικανοποιητος απο τον εαυτο μου και το μετεδιδα στις αλλες με αποτελεσμα το να μεταδιδω ανασφαλεια και αδυναμια, και τουτο απομακρυνε την ελξη τους για μενα, τοτε αρχισαν να φτιαχνουν πολλα.
φιλους ειχα, κοινωνικη αποδοχη ειχα, κοπελα ειχα, αλλά μεχρι να συνειδητοποιησω και να εργαστω πανω σε αυτο, δεν ειχα αυτα που ηθελα στις γυναικες. τουλαχιστον απο αυτες που ηθελα.
οταν ομως καταλαβα οτι ημουν καλα παρα τα κιλα μου, οτι με ψιλοαγαπουσα παρα τα κιλα μου, οτι ενταξει, δεν ημουν και 200 κιλα, οτι το βασικο ηταν να νιωθω εγω καλα με εμενα, τοτε ηρθε και η αποδοχη!
πρωτα με αποδεχτηκα εγω, μετα με αποδεχτηκαν και οι αλλες
και σε πληροφορω οτι ηρθε και καιρος που εφτασα στο αλλο ακρο, του να προσπαθω να απομακρυνω τις οποιες παλιες μου γκομενες απο τη ζωη μου, κατι που μου ηταν αδιανοητο λιγα χρονια πριν!
τεσπα, το θεμα δεν ειναι η ιστορια μου, το θεμα ειναι αλλο.
οτι αν θες να εισαι ευτυχισμενη, οτι αν θες να νιωθεις "βασιλισσα", μπορεις με δυο-τρεις απλες κινησεις!
ενα, το να αποδεχτεις τον εαυτο σου. το κορμι αυτο δεν εισαι εσυ. ειναι το ρουχο σου
κανε τους αλλους να δουν εσενα περισσοτερο και οχι το ρουχο σου! το οποιο παρεπιπτωντος "τρωγεται". δεν εισαι 150 κιλα που ειναι αλλες.
οτι αυτο που θελουν οι αλλοι απο μια σχεση, ειναι η επικοινωνια.
μαθε να τους ακους και καταλαβε τι πρεπει να τους δωσεις. θα σε λατρεψουν οταν το κανεις αυτο
οτι οι αντρες αρχικα, ερωτευονται με τα ματια και οχι με τα αυτια οπως οι γυναικες
αποδεξου το και κανε τους πρωτα φιλους για να σε αποδεχτουν. επειτα αν μαθεις το πως, θα τους κανεις να σε ερωτευτουν. γιατι δεν θα βλεπουν το "ρουχο" αλλά εσενα
προσπαθησε να βελτιωσεις αυτο το "ρουχο" αν και όποτε αυτο ειναι δυνατον
και πανω απο ολα αποδεξου το γιατι αν μη τι αλλο, ειναι πολυ καλυτερο απο πολλά άλλα "ρουχα"
οταν ολα αυτα τα κανεις καλα, τοτε δεν θα σε ενοχλουν οι "κορμαρες" των αλλων, ουτε το κορμι το δικο σου τοσο πολυ.
θα ξερεις οτι το αντικειμενο του "ποθου σου" μπορει να θελει την "θεά" για μια ξεπετα, αλλά ταυτοχρονα θα θελει εσενα για να ξυπνησει το αλλο πρωι
ετσι, θα αρχισεις να νιωθεις οικτο για ολες αυτες τις κορμαρες που σημερα ζηλευεις, γιατι αυτες το μονο καλο που θα εχουν θα ειναι ο ωραιος τους πισινος που καποτε θα πεσει.
εσυ ομως, θα εχεις την γνωση του πως να σε βλεπουν οι αλλοι-αλλες για "θεά"
και θα θελεις να βγαινεις γιατι θα νιωθεις εσυ ο κυριαρχος του παιχνιδιου και οχι ο λουζερ!
αν ολα αυτα τα κανεις καλα, τοτε θα ερθει μερα που ο "θεογκομενος" που σημερα εχει ματια μονο για την "κορμαρα" και εσενα σε βλεπει απλα σαν φιλη, να παρατησει την "κορμαρα" για σενα!
κι αυτη η αισθηση ειναι "ολα τα λεφτα"
τοτε δεν θα σε πειραζουν τα κιλα σου.
και τοτε απλα το μονο προβλημα που θα εχεις, θα ειναι να μην ξεφυγεις σε πολυ περισσοτερα κιλα οπως την πατησα εγω που επαναπαυθηκα αργοτερα.
το ζητουμενο δεν ειναι να κοροιδεψεις τον εαυτο σου οτι και καλα εισαι η βασιλισσα της παρεας σου
το ζητουμενο ειναι να συνειδητοποιησεις οτι εισαι η βασιλισσα...
ευχομαι απο καρδιας, να αποδεχτεις και επειτα να αγαπησεις τον εαυτο σου, ετσι οπως ειναι σημερα.
οταν τον αγαπησεις τοτε πραγματικα θα θελησεις να φτιαξεις το σωμα σου, απο αγαπη για αυτο
μεχρι τοτε ισως τα κιλα μας να ειναι η καλυτερη δικαιολογια μας στο γιατι δεν νιωθουμε ευτυχεις
εγω τουλαχιστον αυτα θα πω στην κορη μου λιγα χρονια μετα. :smilegrin:
υγ
εχω φιλη που ειναι σιγουρα πολυ περισσοτερα κιλα απο σενα
ειναι μια γυναικα "πανηγυρι", βγαζει πολυ θετικοτητα, και σε πληροφορω οτι σιγουρα εχει πληρεστερη σεξουαλικη-αισθηματικη ζωη απο πολλες "κορμαρες"
δεν χανει ευκαιρια στο να βγει, να διασκεδασει κλπ
δεν την πειραζει το να ειναι γυρω της "κορμαρες". ξερει οτι ο συζυγος ή ο γκομενος θα τις λιγουρευτουν
αλλά ξερει οτι μαζι της θα κοιμηθουν, οχι με τις "κορμαρες"
τεσπα, πολυ στο ερωτικο, μας βγηκε το ολο θεμα, αλλά τελικα πισω απο την εξωτερικη εμφανιση , το θεμα ειναι η ερωτικη μας ζωη εκτος και αν μιλαμε για ζητηματα υγειας που προκαλει η παχυσαρκια
Παιδιά πραγματικά σας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δυο σας! Μου ανεβάσατε λίγο το ηθικό είναι η αλήθεια ^_^
Παράπονο απο την κοινωνικόερωτική μου ζωή δεν έχω, ευτυχώς. Αλλά μάλλον το δημιουργώ γιατί έχω θέμα με τον εαυτό μου. And this will change :D Μαζί με τα κιλά μεν, αλλά σίγουρα θα δώσω και λίγο παραπάνω έμφαση να "διορθώσω" και το μέσα πρόβλημα.
Ειλικρινά σας ευχαριστώ!!
μπραβο κουκλα μου! :thumbup:
εισαι αστερι, τα καταλαβες ολα
ολα θα πανε καλα!
μην πεσεις στην λουμπα, του να δημιουργησεις προβλημα εκει που δεν υπαρχει στην ουσια.
καλα να περνας :bouncy: