δυό ερωτήσεις;

1. πότε ξεπερνάς την κατάθλιψη;

2. ποτε διακοπτεις την ψυχοθεραπεία;


Δεν αισθάνομαι ότι έχω ξεπεράσει κάτι, το οτιδήποτε, αλλά με το ciparlex δεν είμαι όπως ήμουνα, τόσο πάτο, επιπλέω αλλά βρέχομαι ακόμα, πως να το πώ.
Η ψυχ μου είπε να διακόψουμε κ οτι μαλλον μου κανει κακο, γιατι καθε φορα που παω εκει υποφέρω. Μήπως με βάζει σε δίλημμα για να κανω την υπέρβασή μου πως να το πώ, να μιλήσω μέσα απο την ψυχή μου. Αλλά προσπαθώ 4 μήνες σχεδόν τώρα κ δεν τα καταφέρνω να μιλήσω, να ανοιχτώ, ποτέ δεν τα κατάφερα, την τελευταια φορά που με πίεσε η πρωην ψυχ με τον ίδιο τρόπο, μαλλον πρεπει να διακόψουμε, προτίμησα να μην ξαναπάω παρά να ανοιχτώ.
Με φοβίζει τόσο όλο αυτο..
Απο την μια έχω αλλάξει τρόπο σκέψης, μπορώ να πώ ότι είμαι σε καλύτερη αλλα πολύ περίεργη φάση, αλλα στακα κολλησα, εχω να πολλα να πω, να φανταστείτε εδω εχω γραψει πολύ περισσοτερα απο οσα εχω πει εκει κ γμτ δεν θελω να σταματησω, ολο αυτο με εφερε σε απόγνωση.
Δεν μιλάω κ μεσα μου περνάνε χιλιάδες σκέψεις κ βρίσκω απαντήσεις σε ορισμένα, όσο κ αν η αλήθεια πονάει, πως θα αλλαξω τον εαυτο μου, αγωνία, άγχος, νευρικότητα, ωχ κ τι να με περιμένει στο επομενο βήμα κ καλύτερα να μην μιλησω αυτα που σκεφτομαι είναι βλακείες κ τι να πω τώρα;
Δεν ξέρω... με απασχολουν αυτα τα δυο ερωτηματα.. τα νιωθεις μεσα σου φανταζομαι ειναι η απαντηση, αλλα εγω τι κανω τωρα;

πραγματικα με έχει πιάσει μια τρελή στεναχώρια κ έχω ήδη απογοητευτεί απο τον εαυτό μου, τόσο που σκέφτομαι να τα παρατησω όλα, άδικος κόπος η όλη προσπάθεια, δεν τα κατάφερα, μόνο που ξύπνησα για μια στιγμή κ αντίκρυσα κατάματα τον κόσμο. πανάθεμά με είπα να αλλάξω την ζωή μου φτάνοντας στο αμην κ δήλωσα υποχώρηση, είπα να ψάξω να βρώ εμένα κ βρήκα συντρίμια, πως να προχωρήσω να κάνω τί κ που να βρω κ αλλη δύναμη στη λαϊκη; ήμαρτον δηλ. με βαρέθηκα!

Θα το καταλαβεις απο μονη σου ποτε θα την ξεπερασεις...(οπως κ οταν σε ξαναπλησιαζει(καλη ωρα εμενα)).Μη βιαζεσαι τοσο Μαρια!Γενικως βιαζεσαι πολυ.Περασες κ περνας τοσα κ απαιτεις αλλαγες σε πολυ συντομο χρονο.Τοσα χρονια,τοσες στιγμες ξεπερνιουνται σε 2 μηνες?Θεος εισαι?Ηδη εκανες τεραστιο βημα,μην απελπιζεσαι για το χρονο,παρε δυναμη απ\'τη στιγμη που θα τελειωσουν ολα κ την πλησιαζεις καθε μερα ολο κ πιο πολυ...Καθε λεπτο σε φερνει κ πιο κοντα της ακομα κ αν τυχαινει να αισθανεσαι χαλια.
Στις συνεδριες τι λετε?Κ γω 4 χρονια εκανα κ ημουν στριδι,ελεγα περι ανεμων κ υδατων.Σταματησα απο μονη μου, το ηθελα-αυτη βεβαια δε συμφωνουσε.Ειχε σταματησει η θλιψη,αρχισα να μην της εχω κ πολυ εμπιστοσυνη μου ρθε απο μεσα μου βαθια κ το εκανα.Βεβαια ηθελα κ θελω βοηθεια να ξαναχτισω τη ζωη μου απ την αρχη γιατι τοσα χρονια ειχα μαθει να ζω σε \'αρρωστες\' καταστασεις.

agh ουτε περι ανέμων κ υδάτων δεν μου \'ρχεται να μιλήσω, η ψυχ μου ειπε να διακοψουμε, ναι εχω μια βιασυνη γενικα να κανω πραγματα που δεν γινονται κ γεμιζω απογοητευση. δεν μπορω ομως την πιεση κ αυτο που μου λεει να παρω την ζωη στα χερια μου, δεν ειναι καθολου ευκολο ολο αυτο, ασε που δεν βγαινω οικονομικα αυτο το διαστημα. αρα την καταθλιψη δεν την ξεπερνας ποτε ή κάποιες καταστασεις σε γυρνανε στα ίδια; για μενα ολα αυτα δεν ξεπερνιουνται ποτε, αλλα εχω την απορια ρε γμτ αν συμβαινει κ σε αλλους αυτο που παθαινω κ δεν μπορω να μιλησω, δεν μπορω λεξη να βγαλω, με το ζορι εχω πει οτι εχω πει κ απεξω απεξω, στην τριχα μην ακουμπησω κ παθω τιποτα. κ απορω για να μου πει να διακοψουμε, χωρις να σημαινει οτι θα την χασω θα ειναι εκει σε οτι χρειαστω, αλλα απ οτι φαινεται ειμαι στασιμη, δεν μπορω να κανω κατι άλλο, αρα να σταματησω καλυτερα ή δεν ξερω, εχει τυχει σε καποιον κατι παρομοιο, γιατι εμενα μου συμβαινει β΄φορα, αλλα ξερω οτι φταιω εγω, γιατι δεν μπορω να βγαλω απο μεσα μου αυτο που πρεπει.

mstrouf ta cipralex περνεις και γω αυτα περνω .δεν σε βοηθησανε?εμενα με βοηθησαν αρκετα μπορω να πω αλλα δεν μ μαζεψανε τα νευρακια πολυ κλπ.ευχομαι να γινεις σιντομα καλα και μην στεναχωριεσε δεν εισαι μονη.και μην το βαζεις με τιποτα κατω με ακους?

σε διαβαζω μαρια... ναι τι να βαλω κάτω; το κατω.. ετσι είναι, δεν με πειραζει πλεον

μην τα παρατας ενοω.πια φαρμακα περνεις και ποσο καιρο?να σε βοηθησω θελω

Στα ιδια νομιζω πως δε σε γυρνανε ποτε γιατι μεσα απο ολη τη διαδικασια αλλαζεις,ωριμαζεις κ σκεφτεσαι αλλιως απλα που κ που -μπορει σπανια -κανεις επισκεψεις στο παρελθον.Οι συνθηκες μετα παιζουν πολυ ρολο αλλα επειδη τα περασες αναγνωριζεις τα σταδια οποτε κ προστατευεσαι.Προσωπικα τετοιο γολγοθα συναισθηματων κ σκεψεων που περασα πιστευω πως αναγνωριζω πλεον τι μου γινεται.Κ ξερω πως η διαδικασια-πες το επανενταξη-δεν επρεπε να σταματησει εκει.Ισως με αλλη ψυχολογο να συνεχιζοταν.Τελος παντων νομιζω πως περναει κ τωρα μυριζομαι συμπτωματα απο μακρια επειδη αφεθηκα(κ θα συνεβαινε σε καθενα ανθρωπο)σε κακες συνθηκες(παντως την κολαση εκεινη το 10ωρο κλαμα καθε μερα,να νιωθω πως καιγεται το κορμι μου απ τον πονο δεν τα ξαναενιωσα ποτε απο τοτε).κ δεν τα εχω κ καλα με τον εαυτο μου.Παντως αυτο που σου συμβαινει πρωτη φορα το ακουω με την ψυχολογο.Αλλα δε νομιζω πως φταις εσυ.Η ψυχολογος δεν πρεπει να σε βοηθησει να ανοιχτεις?Μηπως ειναι οτι δε θες να ανοιχτεις κ οχι δε μπορεις?Γιατι αν δε θες με τιποτα τι να σου κανει κ αυτη..Εγω καθε φορα που πηγαινα εμπαινα με το δεξι..ποιος ξερει τι θα γινοταν.

καποια στιγμη πρεπει να καταλαβετε πως δεν ειστε μηχανηματα,να πατησετε το κουμπι να αλλαξουν ολα.Ο ανθρωπος θελει τον χρονο του,αλλος λιγοτερο,αλλος περισσοτερο.Κανετε το ιδιο λαθος που κανουν και οι αλλοι,οπως αυτοι περιμενουν πολλα απο σας,περιμενετε και εσεις πολλα απο τον εαυτο σας,ηρεμιστε λιγακι,δεν ειστε σε φορμουλα ενα,χαμηλωστε ταχυτητα,δεστε και λιγο εξω απο το παραθυρο.Ας σας περασουν και μερικα αμαξια δεν εγινε και τιποτα.....εισαι λιγο απογοητευμενη γιατι τα πραγματα δεν πηγαν οπως τα περιμενες,αλλα θα ξαναπροσπαθησεις ( αν και δεν ξερω πολλες λεπτομερειες).μη το βαζεις κατω γιατι τωρα ΞΕΡΕΙΣ. Ξερεις πως μπορεις να ξεφυγεις.... (δεν τα καταφερνουμε σε ολες τις προσπαθειες μας,αν τα καταφερναμε παντα δεν θα υπηρχε η λεξη προσπαθεια γιατι δεν θα ειχε νοημα πλεον.)

θα δοκιμασω το δεξι λοιπον οταν ξαναπαω..
μεχρι κ με μια φιλη εδω που μιλάγαμε ειπα να δοκιμάσω να της τα παω γραπτα, ξερω γω, δεν εχω να χασω τιποτα, αλλα δεν ειναι κ οτι καλυτερο γιατι το πεταξα μια δοση κ μου ειπε οτι θα προτιμουσε να τα ελεγα.
με καθησυχασες που μου εγραψες οτι δεν γυρνας στα ίδια
νομιζω οτι χρειαζομαι χρονο, εγω φταιω οπως αισθανομαι κ δεν λεω οτι αισθανομαι
δεν ειναι οτι δεν θελω, δεν μου βγαινει κ τα βαζω με τον εαυτο μου που ειμαι ετσι
κ δεν μου φτάνει που αισθανομαι ετσι, τα κάνω κ έτσι κ αισθανομαι ακομα χειρότερα

τι ειναι αυτο που εχεις να της πεις και δεν τολμας?

Empneustn
με συγκινησες, εχεις δίκιο τώρα ξέρω, πως υπάρχει μια χαραμάδα απ\' όπου μπορώ να ξεφύγω, θελω χρόνο να βρω τον τρόπο

ειναι φοβερά δύσκολα κ μπράβο στα παιδιά που επιμένουν χρόνια σε αυτή την προσπάθεια

αχ Remedy
να σου εξηγησω, απο ολα τα γεγονοτα που προσπαθω να περιγραψω, λειπει το συναίσθημα, δηλ. ενω λέω τι έγινε, είναι σαν να είμαι απέξω, μην αισθανθω κ πονέσω
αλλες φορες δεν μιλάω καν
δεν τολμαω για τιποτα να μιλήσω, μονο με κωδικους δικους μου πεταω ασχετα, ε που να καταλαβει κ εκεινη
δηλ. εγω μεσα μου δεν μπορω να κανω την υπέρβαση

Αμα θες ολα θα γινουν.Αρκει να θες.Κ με τον εαυτο σου μην τα βαζεις βαλτα με τις καταστασεις που σε πληγωσαν τοσο κ φωναξε το κιολας!!Τωρα που ειπες γραπτα:το κανα!!Ειχα γραψει ενα διηγημα-σουρεαλιστικο που πιστευα πως εκφραζομουν απο κει κ το διαβασα,ενιωθα λιγο ηλιθια,ετρεμε η φωνη μου,ταχυπαλμιες κ τετοια κ μενα μου λεγε να τα πω προφορικα αλλα το πιεσα κ το κανα.Ενω θα περιμενα ΤΗ συγκλονιστικη αντιδραση με ισοπεδωσε λιγο ομως.Μπορει κ καλυτερα για να χαλαρωσω λιγο.Αυτο με το ποδι γινοταν υποσυνειδητα κ μια μερα το παρατηρησα-θα πεδικλωνομουν για να μη μπω με το αριστερο κ το συζητσαμε μετα πολυ λιγο.4 χρονια με το δεξι λες κ θα συναντουσα το χαρο..

λοιπον, πριν διαβασω το προτελευταιο σου ποστ, ετοιμαζομουν να σου προτεινω αυτο ακριβως. να της γραψεις.
δεν ξερω αν δεν το προτιμαει για θεραπευτικους λογους που οντως ειναι ετσι οπως λεει η απλα για την αρτηριοσκληρυνση του οτι δεν το προβλεπει η διαδικασια, αλλα εγω νοιωθω οτι θα σε βοηθουσε....

μηπως αν της εγραφες ενα μακροσκελες γραμμα?
ενα μονο, αλλα να λες οτι περισσοτερο μπορεις, εξηγωντας της στην αρχη οτι θα θελες να της πεις ορισμενα πραγματα και κατοπιν να ξανασυναντηθειτε.
μη της δωσεις καν την ευκαιρια να στο αρνηθει.
στειλε ενα συστημενο γραμμα κι αν ειναι τελειως αντιθετη, απλα θα αρνηθει να σε δει οταν της τηλεφωνησεις για το ραντεβου. ακομα και ν αρνηθει, θαχεις βγαλει καποια πραγματα απο μεσα σου και θα της εχεις δωσει να καταλαβει μερικα πραγματα γι αυτο που σου συμβαινει κι αν δεχτει να συνεχισετε ισως μπορεσει κι αυτη καλυτερα να σε πλησιασει

Ναι πάντα με τον εαυτό μου τα βάζω κ ακομα την ίδια βλακεια κάνω.. εκει συνεχίζω να αυτομαστιγωνομαι. Μπράβο σου που το κανες, μαλλον δεν θα τολμήσω ούτε αυτο να κάνω. Κοίτα να δείς 4 χρόνια με το δεξί, απίστευτο μοιαζει!

Remedy δεν ξερω αν τολμήσω κ αυτο να το κάνω, παντως θα το προσπαθησω, δεν εχω κατι να χασω κ νομίζω οτι δεν θα μπορέσει να αρνηθεί, αλλα μηπως το κατανταω γελοιο; δεν νομιζω πως μετα απο κατι τετοιο θα αρνηθει να με δει, θα της αφησω κ οσο χρονο χρειαζεται για να το διαβασει, αλλα ειναι ενας τροπος να βγαλω απο μεσα μου αυτα που δεν μπορω να πω κ ισως μπορεσει να καταλαβει πολλα περισσοτερα απο αυτα που θα προσπαθουσα να της πω χρονια ολοκληρα.

οχι δεν νομιζω οτι ειναι καθολου γελοιο.
ουτε αυτη το νομιζει.δεν ειναι η γελοιοτητα ο λογος που στο αρνηθηκε , να εισαι σιγουρη γι αυτο.
αν νοιωσεις οτι θα σε βοηθησει,καντο χωρις κανεναν ενδοιασμο!

ευχαριστω Remedy, ας το κανω λοιπον κ οτι γίνει..

Με το δεξι 4 χρονια!!Γιατι ομως κ τα 4?Ως τα 4 μαλλον δεν τα ειπα κ ολα...Ενισχυει την αισθηση που εχω ολοκληρα χρονια πως μου συνεβη κατι που δε θελω να το ξερω ουτε εγω-δεν το θυμαμαι.Τελος πανων ειμαι εκτος θεματος.Μηπως σου ταιριαζε πιο πολυ η δραματοθεραπεια?Ειχα παρει προσφατα σε μια ψυχολογο που δουλευε ετσι κ ρωτησα κ μου ειπε οτι προσπαθουμε να καταλαβουμε συναισθηματα με αλλους τροπους π.χ.ζωγραφιζοντας κατι.Αλλα αυτη η γιατρος που εχεις τωρα πρεπει να ειναι πολυ καλη γιατι φανηκε τρομερη διαφορα κατευθειαν.

ναι δεν θελω να αλλαξω γιατρο σε καμια περίπτωση, ειπα απο την αρχη η τελευταια ευκαιρια που δινω στον εαυτο μου κ ευτυχως επεσα σε καλη γιατρο.. αυτο το κατι που μου δενει κομπο την γλωσσα δεν ξερω να το χειριστω, αλλα κατι θα γινει..

ego epasxa apo katathlipsi k apoprosopopoiisi mazi,basano akoma k tora ipofero alla oxi toso..peras polla omos

γραψε το γραμμα και πηγαινε και διαβασε της το.Ετσι θα εχει την δυνατοτητα καθως της το διαβαζεις να σε ρωταει και καποια πραγματακια....

Συμφωνω οχι τοσο για να σε ρωταει αλλα για να αναγκαστεις να τα αρθρωσεις,να εκφραστεις κ οχι απλα να τα γραψεις.Αλλωστε σ αυτο δεν εχεις καμια δυσκολια-ευκολια εχεις-ταλεντο!!θα λεγα.Γραψτα ετσι,με το ταλεντο σου,βγαλε ολα σου τα συναισθηματα κ οταν τα διαβαζεις δε νομιζω αυτη τη φορα να εισαι ανεκφραστη συναισθηματικα.Αντε να γινει η αρχη!!!!

Καπου αναφερεσαι πως δεν της τα λες ολα η τα αναφερεις μπερδεμενα.ισως και για αυτο σου ζηταει να σταματησεις,γιατι δεν βγαζει ακρη απο αυτα που της λες.Αν δεν της ανοιχτεις δεν μπορει να σε βοηθησει και απλα σπαταλας τον χρονο της και τον δικο σου.Ξερω ειναι δυσκολο να ξεγυμνωθεις μπροστα σε εναν ανθρωπο αλλα αν εχει σκοπο να σε βοηθησει τοτε ισως ειναι καλυτερα να το κανεις,στο κατω κατω αν νοιωσεις ασχημα αλλαζεις ψυχ και τελειωνει εκει η ολη υποθεση.

agh... \"δεν εχεις καμια δυσκολια-ευκολια εχεις-ταλεντο!!θα λεγα\" να \'σαι καλά, με κανες κ γέλασα πρώι πρώι!!! Αλλά έχεις δίκιο, θα είναι μια αρχή!

Empneustn... \"σπαταλας τον χρονο της και τον δικο σου\" καλά τα λες!

Mαρακι..

Ειναι απλο..οι γιατροι θελουν να μασ βοηθησουν..αλλα μοναχα οταν τουσ βοηθαμε να μασ βοηθησουν...
Γραψε στον υπολογιστη ενα γραμμα για οοολα...και διαβασε τησ το..

ετσι θα μπορεσει να σε πλησιασει και να καταλαβει καλητερα...

οσο για το φαρμακο..ολο και για καποιο λογο θα πιστευει πωσ σου κανει κακο...ζητα τησ να σου εξηγησει γιατι ακριβοσ το θεωρει...και πια ειναι η εναλλακτικη...

οσο για τισ ερωτησεισ....σου..

εμενα Μαρακι μου..μου πηρε 2 χρονια φαρμακευτικησ αγωγησ...και 6 μηνεσ ψυχοθεραπειασ...
αλλα ειμαι οπωσ ξερεισ τυχερη και ειχα τον προσωπικο μου υποστηρικτη στο σπιτι..τον αγαπημενο μου..

αν δεν τον ειχα..θα ημουν ακομη με φαρμακα και ειμαι απολυτα συγουρη..και δεν με ενοχλει η ιδεα.. απο την στιγμη που μασ βοηθανε να εχουμε τον \"χωρο\" για να βρουμε τον εαυτο μασ... αρα ειναι μονο θετικα..

Adzik την ψυχοθεραπεία μου είπε να διακόψουμε, όχι το φάρμακο, γιατί πάω εκει κ δεν ανοιγομαι, δεν μπορω να πω τι αισθανομαι.