Originally Posted by
katsarola
δυστυχώς δεν έχω να προσφέρω κάποια συμβουλή, αλλά έχω να πω την εμπειρία μου. είχα προσπαθήσει με τον οκανα, το κεθεα, διάφορους ψυχιάτρους όμως παρόλο που για κάποιους μπορεί να βοήθησαν αυτά, εμένα δεν κατάφεραν ποτέ να με βοηθήσουν γιατί δεν ήμουν πραγματικά έτοιμη. σταματούσα για 3-4 μέρες και φτου κι απ'την αρχή και κάθε φορά έπεφτα πιο βαθειά στα σκ@τα.
μόνο όταν έπεσα πολύ χαμηλά και κατάλαβα πραγματικά ότι δεν πήγαινε άλλο, όταν απογοήτευσα τους πάντες γύρω μου, εχασα την εργασία μου κλπ, τότε δεν χρειάστηκαν πολλά. μείωσα τη δόση στο ελάχιστο για λίγες μέρες και μετά χωρίς σουμποτεξ, χωρίς υπνωτικά, με έναν συνδυασμό φαρμάκων με αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά που μου χορήγησε ψυχίατρος, που όμως κανένα δεν έφερνε μαστούρα, και απ'ότι ξέρω δεν πέρασα στερητικά. ενώ πριν, όταν δεν το είχα πάρει απόφαση πραγματικά μέσα μου, τα στερητικά ήταν ανυπόφορα όσες φορές είχα προσπαθήσει, και με πολύ μεγαλύτερη αγωγή. όταν δεν ήμουν έτοιμη, ζητούσα από το γιατρό να καλύψει με φάρμακα κάθε πιθανή περίπτωση. τους πόνους, τον ύπνο, όλα. ήθελα να μην πονέσω και πονούσα. οταν το πήρα απόφαση απλα σταμάτησα να αντιστέκομαι και δεν ζήτησα τίποτα. δέχτηκα ό,τι μου προσέφερε ο γιατρός.
να μην φοβάσαι τα στερητικά. κρατούν μόνο λίγες μέρες και είναι αυτά που θα σου δίνουν δύναμη αργότερα να αντισταθείς. η ανάμνηση του πόσο χάλια ήσουν και η θέληση να μην το ξαναζήσεις. αλλά προπαντώς το να το πάρεις πραγματικά απόφαση. επιπλέον όσο αντιστέκεσαι στη θεραπεία, τόσο περισσότερα στερητικά θα έχεις.
και πάντα να θυμάσαι ότι τα στερητικά όσο χάλια κι αν σε κάνουν, δεν μπορούν να σε σκοτώσουν. ενώ η χρήση είναι το μόνο σίγουρο ότι αυτό θα κάνει.
επιπλέον από ένα σημείο και μετά, κάνεις χρήση μόνο για να είσαι φυσιολογικός άνθρωπος. δεν σου προσφέρει τίποτα. φαντάσου ότι αν αντέξεις την διαδικασία, θα είσαι ευτυχισμένος που θα ξυπνάς το πρωί και δεν θα χρειάζεσαι τίποτα για να νιώσεις καλά!
και θα σε κάνει πιο δυνατό αυτή η εμπειρία. ό,τι άσχημο και να συμβαίνει, θα μπορείς πάντα να λες μέσα σου "είμαι καλά. και αυτό έχει σημασία". θα είσαι περήφανος που τα κατάφερες. μια μέρα τη φορά. και όσο αντέχεις, κάθε μέρα θα είναι καλύτερα.