Πολλές σκέψεις

Καλησπέρα, ύστερα από αρκετά καιρό γράφω πάλι για ένα θέμα που με απασχολεί πάρα πολύ και ουσιαστικά είναι αυτό στο οποίο όταν βρω λύση θα ξέρω τι να κάνω.
Το θέμα μου λοιπόν είναι το εξής
Σκέφτομαι πολύ το μέλλον τι θα κάνω όταν μεγαλώσω επαγγελματικά, με τι θέλω να ασχολούμαι. Πριν από μερικούς μήνες ήμουν προσκολλημένη στο παρελθόν, αυτόν τον καιρό στο μέλλον. Ενώ γνωρίζω ότι τίποτα δεν μένει στάσιμο, ότι ακόμα και να επιλέξω επαγγελματικά να κάνω τώρα δεν θα είναι μόνιμο, αυτό που θέλω να κάνω είναι πάρω σωστές αποφάσεις. Και όταν λέω σωστές αποφάσεις εννοώ ότι θέλω να ανταποκρινόνται στις δικές μου ανάγκες και επιθυμίες, θα εξηγήσω παρακάτω ποιες είναι και κυρίως αυτό που θέλω είναι να επιλέξω και να ασχοληθώ με κάτι που εμένα με εκφράζει. Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται και ο οικονομικός παράγοντας. Ανεξαρτησία οικονομική και να κάνεις ταυτόχρονα και αυτό που αγαπάς δεν γνωρίζω τις πιθανότητες να ισχύουν και οι δύο προυποθέσεις.
Αλλά ακόμα και να ισχύουν το θέμα που έχω είναι ότι ψάχνω πάρα πολύ να βρω πληροφορίες και όλα αυτά έχουν μπλοκάρει το μυαλό μου. Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, δεν έχω νέες ιδέες. Ίσως χρειάζομαι ένα διάλειμμα, όμως και πάλι θα σκέφτομαι την επαγγελματική μου πορεία.
Όσον αφορά τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου δεν είμαι σίγουρη απόλυτα το μόνο πράγμα που αισθάνομαι είναι η ανάγκη για ελευθερία, ανεξαρτησία. Ειλικρινά θα ήθελα πολύ να έκανα παύση από όλα, να βρισκόμουν σε ένα μέρος μακριά από όλα και να είχα χρόνο να σκεφτώ χωρίς καμία παρεμβολή και υποχρέωση.

Οχτω στισ δεκα επειχηρησεισ δεν μπορει να βρει καταλληλο προσωπικο αυτο γινεται γτ οι νεοι τα παρατατε ευκολα μια μαλακια να σασ πουν σηκωνετε τα χερια το θεμα ειναι οτι τωρα ειναι πιο ευκολη η δουλεια απο τοτε που ειμασταν εμεισ οποτε δουλεψε αυτο το κομματι και το πτυχιο θα το παρεισ μην ανυσηχεισ για το πτυχιο

Ρωτας για να το θεσουμε πιο λιανα, αν πρεπει να επιλεξεις το "βολικο" επαγγελμα η αυτο που γουσταρεις επειδη δεν συμπιπτουν; Γνωμη μου ειναι να εστιασεις σε αυτο που σου αρεσει, που σου ταιριαζει και που σε εκφραζει...και θα στο στοιχειοθετησω με ακριβεια με ποια λογικη στο λεω. Εγω οταν επελεξα το τι θα σπουδασω και κατ'επεκταση τι επαγγελματικη πορεια θα ξεκινησω, το εκανα με κριτηριο την οικονομικη ανεξαρτησια οπως λες και με βαση καποιες προοπτικες που υποτιθεται οτι υπηρχαν τοτε για τον κλαδο. Ημουν και αρκετα καλη σε αυτο που επελεξα...ηταν η αυτονοητη, δεδομενη για μενα επιλογη. Η "λογικη" επιλογη.
Μου αρεζε; Οχι. Απερριψα πραγματα που μου αρεζαν περισσοτερο. Για ηλιθιους λογους...απο φοβο οτι δεν θα μπορουσα να ανταπεξελθω σε αυτο που μου αρεζε, επειδη μου πιπιλησαν το μυαλο οι δικοι μου για το πρεστιζ, επειδη δεν ειχε επαγγελματικη εξασφαλιση, κλπ...και εχω καταληξει χρονια μετα στο οτι δεν μου ταιριαζει αυτο που διαλεξα τελικα. Για αυτο και δεν καταφερα να ορθοποδησω στον κλαδο που επελεξα ουτως η αλλως (εκτος του οτι πλεον και αυτος ειναι αρκετα κορεσμενος). Σε καθε κλαδο την δουλεια την παιρνει αυτος που την κανει καλα, και ας υπαρχουν δουλειες να φαν κι οι κοτες στον συγκεκριμενο κλαδο. Αμα δεν γουσταρεις, παλι απ'εξω θα μεινεις...η δεν θα τη παλευεις. Βλεπω ομως παλιους συμφοιτητες που τους αρεζε πραγματικα και το επεδιωξαν και τα πηγαινουν θαυμασια...προκοβουν στον κλαδο μου. Εγω παλι συνειδητοποιησα οτι δεν το γουσταρω και μετανιωσα που δεν επελεξα τον δυσκολο δρομο...γιατι ουτως η αλλως αλλα αντ'αλλων κατεληξα να κανω. Ας ειχα σπουδασει τουλαχιστον κατι που γουσταρα.

Αυτο ισχυει σε λογικα πλαισια παντα βεβαια...νταξει ωραια και η ιστορια της ζαμπονοτυροπιτας, ισχυει ομως οτι δυσκολα θα σου χρησιμευσει καπου. Απο εκει και περα ομως αμα σου αρεσει και αυτη πια τοσο πολυ παλι δεν εχει σημασια. Το πιο σημαντικο πραγμα για την επαγγελματικη σου πορεια δεν ειναι το τι θα σπουδασεις...ειναι 1)το τι χαρακτηρας εισαι και το τι βγαζεις, να μπορεις να κανεις δημοσιες σχεσεις και ας μην εχεις εξαρχης κονε 2) το αν εχεις κονε 3) η απλη κωλοφαρδια, η τυχη και 4) Να ψαχνεσαι και να αρπαζεις ευκαιριες.
Εγω αν ημουν ξανα στη θεση σου γνωριζοντας οσα ξερω τωρα θα επελεγα οτι γουσταρα λοιπον και δεν θα επαιρνα την επιλογη μου πολυ σοβαρα...σιγουρα μπορεις να τα ζυγισεις καπως ομως και να βρεις εναν συμβιβασμο σχετικα ικανοποιητικο.

Αν θες να συζητησεις πιο συγκεκριμενα τις επιλογες σου στειλε π.μ.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ακόμα και τον δύσκολο δρόμο να επιλέξω δεν ξέρω που θα βγάλει. Δεν έχω πρόβλημα να επιλέξω τον δύσκολο δρόμο, απλώς με όλα αυτά που καταλαβαίνω ότι συμβαίνουν γυρω μου, προβληματίζομαι. Στην πρώτη επιλογή γνωρίζω ότι δεν με εκφράζει το περιβάλλον από την άλλη στο άλλο καθημερινά προσπαθείς χωρίς να γνωρίζεις που θα βγάλει όλο αυτό. Γενικά δεν το έχω και πολύ με τις δημόσιες σχέσεις και αγχώνομαι σε αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by Tania96

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ακόμα και τον δύσκολο δρόμο να επιλέξω δεν ξέρω που θα βγάλει. Δεν έχω πρόβλημα να επιλέξω τον δύσκολο δρόμο, απλώς με όλα αυτά που καταλαβαίνω ότι συμβαίνουν γυρω μου, προβληματίζομαι. Στην πρώτη επιλογή γνωρίζω ότι δεν με εκφράζει το περιβάλλον από την άλλη στο άλλο καθημερινά προσπαθείς χωρίς να γνωρίζεις που θα βγάλει όλο αυτό. Γενικά δεν το έχω και πολύ με τις δημόσιες σχέσεις και αγχώνομαι σε αυτό.

---

Γιατι αμα επιλεξεις το βολικοτερο νομιζεις ξερεις που θα σε βγαλει; Λολ.
Τι σου λεω, εμενα αλλου για αλλου με εβγαλε.
Δεν μπορεις να ξερεις που θα σε βγαλει οποιαδηποτε επιλογη σου.
Μπορεις να παρεις μια αποφαση που θεωρεις οτι εχει περισσοτερες πιθανοτητες να σε βγαλει εκει που θελεις με βαση τη λογικη σου εκεινη τη στιγμη, αλλα απο εκει και περα το παιρνεις ενα βημα τη φορα. Σιγουρο αποτελεσμα, δεν υπαρχει. Ειναι σπαστικο αλλα ετσι ειναι. Κι εγω δυσκολευομαι στο να παιρνω αποφασεις για τον ιδιο λογο που δυσκολευεσαι εσυ. Αλλα δεν γινεται αλλιως. Σκεψου οτι στο κατω κατω της γραφης και να μη σε βγαλει εκει που νομιζεις οτι θα σε βγαλει η θελεις να σε βγαλει ενας δρομος θα εχεις μαθει στη πορεια πεντε πραγματα, τι λειτουργει και τι οχι και η επομενη αποφαση σου θα βασιστει σε περισσοτερη εμπειρια, και ισως τα διαχειριστεις καλυτερα τα πραγματα...αυτο απλα ειναι ενα σκεπτικο για να παρηγορηθουμε φυσικα που δεν ξερουμε τι μας ξημερωνει αυριο. Αλλα και παλι, δεν μπορεις να μενεις παγωμενη και να μην παιρνεις καθολου αποφασεις εξαιτιας αυτου...
Λιγο πολυ ολες μου οι αποφασεις μεχρι πολυ προσφατα παρθηκαν για μενα επειδη δεν ηθελα να τις παρω εγω. Προσφατα πηρα μια δυο δικες μου ολοδικες μου αποφασεις. Και δεν ξερω αν ειναι σωστες...αλλα ειναι δικες μου. Οτι και να γινει φροντισε να ειναι δικη σου αποφαση. Οχι της μαμας, του μπαμπα του γειτονα, του γκομενου, της θειας σου...μην επηρεαζεσαι. Το να ειναι δικη σου η οποια αποφαση πιστευω βοηθαει, ασχετα απο το ποσο σωστη η οχι ειναι.

Εγω επελεξα ενα επαγγελμα που δεν ηταν ηταν στις αρχικες επιλογες μου οταν ημουν νεος και δουλευω με το ζορι. Δεν με ενδιαφερει καν αυτο που κανω,με κουραζει ψυχολογικα και θα συνεχιζω να το κανω γιατι δεν εχω αλλες επιλογες πλεον. Προσεχε λοιπον τις επιλογες σου και προσπαθησε να βρεις κατι που να σε εκφραζει.Οσο για το που θα σε βγαλει ,αυτο κανεις δεν το γνωριζει.Αν το αγαπας πραγματικα,σιγουρα το αποτελεσμα θα ειναι καλο

Οτι δουλεια κ να κανεισ σε δεκα χρονια θα την εχεισ σιχαθει κ δε θα εχεισ επιλογεσ αυτο ειναι σιγουρο προσεξε μην παρεισ κανενα δανειο ενα αυτοκινητακι το πολυ ενα μικρο σπιτακι στουντιο εικοσι χρονια δουλευω τα τελευταια πεντε μαρτυραω αλλα δεν εχω πολλα ενσημα για να βγω στη συνταξη με προβλημα

Αν δουλευεισ απο τα δεκαοχτω μεχρι τα εικοσιπεντε θα εχεισ απειρεσ ευκαιριεσ στα εικοσι πεντε μεχρι τα τριαντα πεντε καθεσαι σε μια δουλεια αποκτασ εμπειρια ζεισ τα παντα κι απο τα τριαντα πεντε κ πανω ο θεοσ να βαλει το χερι του αυτα ισχυουν ιδιωτικο τομεα στην ελλαδα

Αυτο ειναι το μελλον στην ελλαδα γι αυτο καθονται ολοι

Κι αυτο που λενε δεν υπαρχει αξιοκρατια μυθοσ εγω δουλευα οπου ηθελα οσο ηθελα κι εφευγα υπαλληλοσ κανονικα παντου

Η καλυτερη επιλογη για κοπελα ειδικα τα χρονια της κρισης ειναι σωματα ασφαλειας.Και για τον αντρα το ιδιο αλλα και για τη γυναικα πιο βολικο γιατι την προσεχουν περισσοτερο.

1)Ανεξαρτητοποιηση κατευθειαν
2)Πολλες επιλογες να παντρευτεις συναδελφο αντρα αργοτερα μιας και ολοι οι αντρες(που ειναι η συντριπτικη πλειοψηφια) ψαχνουν κι αυτοι γυναικα συναδελφο.
3)Δυο βασικοι μισθοι στο σπιτι μεχρι να βγειτε συνταξη + αλλα προνομια(εξαρταται το σωμα)

Ο,τιδηποτε κανεις/σπουδασεις στον ιδιωτικο τομεα πρεπει να εχεις αυτο που ειπε η ναταλια...δημοσιες σχεσεις και ΜΗΔΕΝ ΝΤΡΟΠΗ.Με το που γνωριζεις καποιον που δουλευει καπου καλα,αφου τον γνωρισεις λιγο,κατευθειαν ζητας βοηθεια.Δεν ειναι ζητιανια ουτε εκμεταλλευση να σε εχει υποψην του ο αλλος αν ακουσει για καμια θεση.Μονιμα δημοσιες σχεσεις.Δηλαδη και δουλεια να βρεις που να σε ευχαριστει δε σταματας.Πρεπει να συνεχισεις να γνωριζεις κοσμο και να κρατας επαφες ωστε αν παει κατι στραβα να κανεις κρουση σε γνωστους και φιλους.

Ιδιωτικος τομεας χωρις εξωστρεφεια,επικοινωνια,κο ινωνικοτητα ειναι το τρενακι του τρενου,εχει πολυ φοβο,ανασφαλεια,ανεργια.Αλ� �α αν ''πιασεις'' καπου καλα ειναι φυσικα πολυ καλυτερο απο το δημοσιο.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Οχτω στισ δεκα επειχηρησεισ δεν μπορει να βρει καταλληλο προσωπικο αυτο γινεται γτ οι νεοι τα παρατατε ευκολα μια μαλακια να σασ πουν σηκωνετε τα χερια το θεμα ειναι οτι τωρα ειναι πιο ευκολη η δουλεια απο τοτε που ειμασταν εμεισ οποτε δουλεψε αυτο το κομματι και το πτυχιο θα το παρεισ μην ανυσηχεισ για το πτυχιο

---

Και τι πρέπει να κάνουν ρε συ ελις.??να σκύψουν το κεφάλι??γιατί?? ευχαριστώ θα ακούσουν??οι θα το εκτιμήσουν οι εργοδότες???αυτούς ότι και να τους κάνεις δεν πρόκειται να εκτιμήσουν ποτέ τίποτα??
Και όσοι σκυψαν το κεφάλι το μετάνιωσαν πίκρα...

Quote:

---

Originally Posted by oeo

Η καλυτερη επιλογη για κοπελα ειδικα τα χρονια της κρισης ειναι σωματα ασφαλειας.Και για τον αντρα το ιδιο αλλα και για τη γυναικα πιο βολικο γιατι την προσεχουν περισσοτερο.

1)Ανεξαρτητοποιηση κατευθειαν
2)Πολλες επιλογες να παντρευτεις συναδελφο αντρα αργοτερα μιας και ολοι οι αντρες(που ειναι η συντριπτικη πλειοψηφια) ψαχνουν κι αυτοι γυναικα συναδελφο.
3)Δυο βασικοι μισθοι στο σπιτι μεχρι να βγειτε συνταξη + αλλα προνομια(εξαρταται το σωμα)

Ο,τιδηποτε κανεις/σπουδασεις στον ιδιωτικο τομεα πρεπει να εχεις αυτο που ειπε η ναταλια...δημοσιες σχεσεις και ΜΗΔΕΝ ΝΤΡΟΠΗ.Με το που γνωριζεις καποιον που δουλευει καπου καλα,αφου τον γνωρισεις λιγο,κατευθειαν ζητας βοηθεια.Δεν ειναι ζητιανια ουτε εκμεταλλευση να σε εχει υποψην του ο αλλος αν ακουσει για καμια θεση.Μονιμα δημοσιες σχεσεις.Δηλαδη και δουλεια να βρεις που να σε ευχαριστει δε σταματας.Πρεπει να συνεχισεις να γνωριζεις κοσμο και να κρατας επαφες ωστε αν παει κατι στραβα να κανεις κρουση σε γνωστους και φιλους.
Ιδιωτικος τομεας χωρις εξωστρεφεια,επικοινωνια,κο ινωνικοτητα ειναι το τρενακι του τρενου,εχει πολυ φοβο,ανασφαλεια,ανεργια.Αλ� �α αν ''πιασεις'' καπου καλα ειναι φυσικα πολυ καλυτερο απο το δημοσιο.

---

Για βολεμα στην Ελλαδα ισως ισχυει αυτο που λες με τα σωματα ασφαλειας...θα μπορουσε ομως και να σπουδασεις κατι που σου ταιριαζει απο τον ιδιωτικο κλαδο με την προοπτικη οτι εχει αρκετη ζητηση στο εξωτερικό. Τα κονε οκ παιζουν παντου ρολο, παγκοσμιως σε περισσοτερο η μικροτερο βαθμο, αλλα αμα εχεις την καταρτιση και ξερεις τι πρεπει να δειξεις σε μια συνεντευξη και σε δουν ορεξατο βρισκεις κι ετσι δουλεια...αναλογα που θα πας φυσικα.Κατι αλλο που δεν ξερω αν σε ενδιαφερει αλλα πας και στο φεγγαρι με αυτο, ειναι η νοσηλευτικη. Αυτο ηθελα εγω και δεν δηλωσα. Εχει να κανει βεβαια και με το τι σου ταιριαζει. Τα ιατρικα επαγγελματα τα ζητανε παντου, ακομα και σε χωρες με αυστηρες μεταναστευτικες πολιτικες πας κιουρια...ουτε και πολυ μεγαλη βαση ειχε τελευταια φορα που τσεκαρα.Εχει βεβαια τα συν και τα πλην του οπως ολα τα επαγγελματα.Εξαρταται τι θελεις να κανεις θεματοθετρια..

Oeo για βολεμα στην Ελλαδα ισως ισχυει αυτο που λες με τα σωματα ασφαλειας...θα μπορουσε ομως και να σπουδασεις κατι που σου ταιριαζει απο τον ιδιωτικο κλαδο με την προοπτικη οτι εχει αρκετη ζητηση στο εξωτερικό. Τα κονε οκ παιζουν παντου ρολο, παγκοσμιως σε περισσοτερο η μικροτερο βαθμο, αλλα αμα εχεις την καταρτιση και ξερεις τι πρεπει να δειξεις σε μια συνεντευξη και σε δουν ορεξατο βρισκεις κι ετσι δουλεια...αναλογα που θα πας φυσικα.Κατι αλλο που δεν ξερω αν σε ενδιαφερει αλλα πας και στο φεγγαρι με αυτο, ειναι η νοσηλευτικη. Αυτο ηθελα εγω και δεν δηλωσα. Εχει να κανει βεβαια και με το τι σου ταιριαζει. Τα ιατρικα επαγγελματα τα ζητανε παντου, ακομα και σε χωρες με αυστηρες μεταναστευτικες πολιτικες πας κιουρια...ουτε και πολυ μεγαλη βαση ειχε τελευταια φορα που τσεκαρα.Εχει βεβαια τα συν και τα πλην του οπως ολα τα επαγγελματα.Εξαρταται τι θελεις να κανεις θεματοθετρια...

Ναταλια προσωπικα διαφωνω με το εξωτερικο,γι αυτο ουτε το προτεινω ποτε αλλα ουτε και κανω αντιλογο σε καποιον που το προτεινει γιατι εχει να κανει με γεωπολιτικα/ιστορικα θεματα που πολλους δε τους αφορουν γιατι κοιτανε πανω απ ολα βιοτικο επιπεδο,επαγγελματικη επιτυχια κτλ(και καλα κανουν).Σε μια αλλη συζητηση ισως το πιασουμε το θεμα.
Σωστο και η νοσηλευτικη.

Quote:

---

Originally Posted by oeo

Ναταλια προσωπικα διαφωνω με το εξωτερικο,γι αυτο ουτε το προτεινω ποτε αλλα ουτε και κανω αντιλογο σε καποιον που το προτεινει γιατι εχει να κανει με γεωπολιτικα/ιστορικα θεματα που πολλους δε τους αφορουν γιατι κοιτανε πανω απ ολα βιοτικο επιπεδο,επαγγελματικη επιτυχια κτλ(και καλα κανουν).Σε μια αλλη συζητηση ισως το πιασουμε το θεμα.
Σωστο και η νοσηλευτικη.

---

Νομιζω ξερω τι θα ελεγες πανω κατω, τα ιδια ελεγα κι εγω...μεχρι που ειπα να δοκιμασω εξω και ανοιξαν τα ματια μου. Μετα απο τη συγκριση αμα δοκιμασεις δυσκολα να γυρισεις...εκτος και αν εχεις εξαρχης την νοοτροπια που συνεβαλε στο να ειναι τα πραγματα οπως ειναι...εκει ναι, νιωθεις ανετα, η πατριδα σου παει γαντι (οχι εσενα συγκεκριμενα, τροπος του λεγειν)...εγω δεν νιωθω κανενα χρεος παντως...
Τωρα αμα μεγαλωσω και χασω καμια βιδα...ισως γυρισω. Μονο τοτε.
Ηλιο εχει και σε καλυτερες απο βιοποριστικη αποψη χωρες, ενδιαφεροντα πραγματα να κανεις επισης εχει παντου, απλα ειναι διαφορετικα. Και δεν πεθανε κανεις χωρις φραπε. Μια στο τοσο το καλοκαιρακι τα χορταινεις.

Πιστεύω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να επιλέξεις αυτό που αγαπάς και σε γεμίζει. Χίλιες φορές ταπεινά και χωρίς να έχεις το κύρος ενδεχομένως μιας θέσης η δουλειάς που στα μάτια του κόσμου είναι ψηλά πάρα να είσαι κάπου που μέρα με τη μέρα σου τρώει τη ζωή. Μικρή είσαι ακόμη όλο το μέλλον μπροστά το έχεις. Θα κάνεις και λάθη και ίσως κι αυτό που αγαπάς εν τέλει να μην σου κάνει. Θα έχεις το περιθώριο να το διορθώσεις. Σε μια κοινωνία όπου όλοι μας τρώμε χτυπήματα από παντού τουλάχιστον ας επιλέγουμε κάτι να μας αρέσει για να έχουμε την ψυχική μας υγεία στην καλύτερη κατάσταση στους τομείς όπου αυτό περνά από το χέρι μας δηλαδή. Επέλεξε λοιπόν ότι σε γεμίζει και σε κάνει να νοιώθεις όμορφα. Λυπάμαι να βλέπω νέα άτομα και να κάνουν αμάν για τα γαμημενα τα λεφτά.

Και όλα αυτά στα λέω γιατί τα βιωνω αυτό το διάστημα. Ο υπεύθυνος του καταστήματος όπου εργάζομαι είμαι ένας τύπος 35 χρόνων μαλάκας με σπίτια και ενοικιαζομενα που κάθε μέρα στη λήξη του ωραρίου μας πρήζει τα @@ γιατί λέει πρέπει να πιάνουμε στόχους να πληρωνομαστε και ότι του αρέσει όταν πληρώνεται. Και όλα αυτά για Μαξ 50 γαμημενα €. Ε όχι ρε ξεφτίλα να βγάλω καρκίνο για 50€. Στο διάολο πια λες και τα έχει κι αυτός ανάγκη. Τον ξέρω τρεις μήνες και εχει πάρει 2 iPhone και αυτοκίνητο και γυρίζει να μας κάνει εμένα και τα άλλα παιδια σκουπίδια για 50€. Που να ήταν και αφεντικό.. Μακριά λοιπόν από τέτοιες Τραγικές λογικές και ελπίζω αν αποφασίσεις τι σου αρέσει να μην συναντήσεις τέτοιους μαλακες στη ζωή σου.. Κάθε καλό εύχομαι!

Δεν εχω δουλεψει ποτε στη ζωη μου και ουτε προκειται.

Τι θα συμβουλευα τους νεους; Οτι η ζωη ειναι τραγικη και συντομη και οτι τιποτα απο οσα πετυχαινουμε πανω στη γη δεν εχει αξια.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Νομιζω ξερω τι θα ελεγες πανω κατω, τα ιδια ελεγα κι εγω...μεχρι που ειπα να δοκιμασω εξω και ανοιξαν τα ματια μου. Μετα απο τη συγκριση αμα δοκιμασεις δυσκολα να γυρισεις...εκτος και αν εχεις εξαρχης την νοοτροπια που συνεβαλε στο να ειναι τα πραγματα οπως ειναι...εκει ναι, νιωθεις ανετα, η πατριδα σου παει γαντι (οχι εσενα συγκεκριμενα, τροπος του λεγειν)...εγω δεν νιωθω κανενα χρεος παντως...
Τωρα αμα μεγαλωσω και χασω καμια βιδα...ισως γυρισω. Μονο τοτε.
Ηλιο εχει και σε καλυτερες απο βιοποριστικη αποψη χωρες, ενδιαφεροντα πραγματα να κανεις επισης εχει παντου, απλα ειναι διαφορετικα. Και δεν πεθανε κανεις χωρις φραπε. Μια στο τοσο το καλοκαιρακι τα χορταινεις.

---

Κοιτα προσωπικα ειμαι 5-6 χρονια ανεργος(με ενδιαμεσες συμβασεις) οποτε δεν εχω εργασιακο οφελος στην Ελλαδα.Ουτε τυφλωμενος εθνικιστης ειμαι ουτε εχω υπερμετρη αγαπη προς την πατριδα κτλ.Με το μυαλο σκεφτομαι οχι με το συναισθημα.

Ο λογος που απορριπτω το εξωτερικο ειναι γιατι γνωριζω πολυ καλα ιστορια και ξερω τι φταιει και τι δε φταιει σ αυτη τη χωρα.Οι μονες χωρες που θα μπορουσα να παω ειναι ισως Ιταλια/Ισπανια/Πορτογαλια αλλα ειναι δυσκολα τα πραγματα κι εκει.Θα πηγαινα σ αυτες οχι μονο λογω κλιματος αλλα και γιατι μονο μ αυτους θα μπορουσα να κανω ''χωριο'' κι επειδη μονο μ αυτους μπορει να δημιουργηθει ενας σχεδιασμος αν το παμε στο γεωπολιτικο.
ΗΠΑ,Καναδα,Γερμανια,Αγγλια, Γαλλια,Ολλανδια,Βελγιο και γενικα ολη αυτη η παρεουλα εκει βορεια...Ουτε απ εξω.Κι ας εχουν ολα τα καλα του κοσμου απο υποδομες και λεφτα.Πολυ θα ηθελα να αφεθω να πω να ζησω εκει να απολαυσω βιοτικο επιπεδο αλλα μ αυτα που ξερω δυσκολα.Αφου δε το κανα μικρος οταν ειχα απλα υποψιες αποκλειεται να το κανω τωρα.
Δε κατηγορω φυσικα οποιον παει να ζησει εκει,και η αδερφη μου εχει ζησει εξω βορεια Ευρωπη,και φιλος πολυ καλος ειναι Βανκουβερ.Βεβαια η αδερφη μου δεν εχει ιδεα απο ιστορια και το τι συμβαινει και εινα ιτης αποψης ''80 χρονια ειμαστε εδω,ας ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε''..Και ο φιλος μου επειδη πηγαιναμε μαζι σχολειο εβλεπα οτι διαβαζε ιστορια παπαγαλια για να παρει 20 και γενικα στοχος του ηταν η καλη ζωη και δε το φιλοσοφει πολυ το πραγμα.No problem.Ε εγω οταν διαβαζα το βιβλιο της ιστοριας εκανα αλλες σκεψεις κι απο τοτε μεχρι σημερα εχει μπει πολυ νερο στο αυλακι γιατι εχω ριξει πολυ διαβασμα.Οι χωρες αυτες εχουν τεραστιες συλλογικες ευθυνες κι αντι να τις θαυμαζουμε επρεπε να κανουμε αλλα πραγματα αλλα τελος παντων.Μη ξεχναμε και οι πολιτικοι που ολοι βριζουμε και σιχαινομαστε και μας κανουν να φευγουμε απο τη χωρα τσιρακια συνεργατες των ξενων ειναι.
Τελος ειμαι της αποψης οτι ερχονται μεγαλες αλλαγες...γενικα στην ανθρωποτητα.Και δε ξερεις αν μια χωρα που σημερα ειναι πλουσια δε καταρρευσει σε 10 χρονια.

Υπαρχει και η Κινα. Και η Αυστραλια.

Θα συμφωνήσω με τα μέλη που σου λένε να σκεφτείς περισσότερο τι είναι αυτό που πραγματικά σου αρέσει και θέλεις και λιγότερο τα πρακτικά του θέματος "ποιο είναι πιο εύκολο, ποιο έχει καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη κτλ". Δεν είναι εύκολο να βρεις αυτό που θες αν δεν έχεις κόλλημα με κάτι συγκεκριμένο χωρίς να επηρεάζεσαι από τους γύρω και την κατάσταση γενικότερα. Εγώ πχ όταν ήμουν στην ηλικία για επιλέξω επαγγελματική πορεία, δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στον νου μου γιατί υπήρχαν διάφορα πράγματα που μου άρεσαν, δεν είχα κόλλημα με κάτι συγκεκριμένο οπότε πήγα με το εις άτοπον. Απέρριπτα αυτά που ήξερα ότι σίγουρα δεν μου άρεσαν όσο καλά λόγια κι αν άκουγα για αυτά. Πχ ιατρικά επαγγέλματα. Πάντα είχαν ζήτηση, όμως εγώ τα σιχαινόμουν. Ε παρόλο που με πρήζανε όλοι τριγύρω τα απέρριψα με την μία. Θυμάμαι ότι όταν τελικά έφτασε η ώρα να καταθέσω το μηχανογραφικό μου , είχα σημειώσει τόσο λίγες επιλογές που οι καθηγητές μου είχαν πάθει εγκεφαλικό. Τελικά δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας είναι πλέον τόσο σκληρές για όλους που αν κάνεις και κάτι που δεν το γουστάρεις με την καρδιά σου είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αντέξεις.
Τελειώνοντας τις σπουδές μπήκα σε έναν κλάδο εργασιακό που γούσταρα αλλά που θεωρητικά δεν είχα καθόλου τα "προσόντα" που απαιτούσε. Ιδιωτικός τομέας, σφαγή μεταξύ συναδέλφων, οπότε απαιτούνταν δημόσιες σχέσεις κάτι στο οποίο δεν ήμουν ποτέ καλή. Μετά το πρώτο σοκ στην αρχή επέλεξα να ακολουθήσω την δική μου ανεξάρτητη πορεία μακριά από αυτα που θεωρούσα πως δεν μου ταίριαζαν. Πάλι εγκεφαλικά στο περιβάλλον μου. Για κάποιον τρίτο έχασα αμέτρητες ευκαιρίες και σίγουρα θα ήμουν πολύ καλύτερα τώρα οικονομικά πχ, αν είχα δεχτεί να βάλω λίγο νερό στο κρασί μου, αν είχα πιέσει τον εαυτό μου να ταιριάξω καλύτερα στο σύστημα που υπήρχε.... τους αγνόησα και πάλι και έκανα του κεφαλιού μου όταν όλοι μου λέγανε πως θα φάω τα μούτρα μου. Προς έκπληξη μου υπήρξαν άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που το εκτίμησαν, τελικά μπόρεσα να σταθώ σε έναν κλάδο που θεωρητικά με βάση τον χαρακτήρα μου και τις επιλογές μου , δεν θα είχα καμιά ελπίδα.
Στα λέω όλα αυτά για να καταλάβεις πως δεν έχει καμιά σημασία τι σου λένε οι άλλοι, πώς πιστεύουν οτι πρέπει να κινηθείς σε έναν συγκεκριμένο χώρο, τι θεωρούν πως σου ταιριάζει κτλ κτλ Αυτό που έχει σημασία είναι να ξυπνάς κάθε πρωι και να γουστάρεις να πας στην δουλειά σου. Όλα τα υπόλοιπα θα βρεθούν στην πορεία. Μπορεί να μην γίνεις ποτέ πλούσια ή να μην έχεις ποτέ την καταξίωση που ονειρεύτηκες ή το κύρος, αλλά αυτό είναι μια απόφαση που θα πρέπει να πάρεις από την αρχή και να ρισκάρεις. Αν ας πούμε σε ενδιαφέρει μόνο να βγάλεις λεφτά, ξεχνάς εντελώς στο σκεπτικό που σου είπα και κατευθύνεσαι αλλού.

Quote:

---

Originally Posted by oeo

Κοιτα προσωπικα ειμαι 5-6 χρονια ανεργος(με ενδιαμεσες συμβασεις) οποτε δεν εχω εργασιακο οφελος στην Ελλαδα.Ουτε τυφλωμενος εθνικιστης ειμαι ουτε εχω υπερμετρη αγαπη προς την πατριδα κτλ.Με το μυαλο σκεφτομαι οχι με το συναισθημα.

Ο λογος που απορριπτω το εξωτερικο ειναι γιατι γνωριζω πολυ καλα ιστορια και ξερω τι φταιει και τι δε φταιει σ αυτη τη χωρα.Οι μονες χωρες που θα μπορουσα να παω ειναι ισως Ιταλια/Ισπανια/Πορτογαλια αλλα ειναι δυσκολα τα πραγματα κι εκει.Θα πηγαινα σ αυτες οχι μονο λογω κλιματος αλλα και γιατι μονο μ αυτους θα μπορουσα να κανω ''χωριο'' κι επειδη μονο μ αυτους μπορει να δημιουργηθει ενας σχεδιασμος αν το παμε στο γεωπολιτικο.
ΗΠΑ,Καναδα,Γερμανια,Αγγλια, Γαλλια,Ολλανδια,Βελγιο και γενικα ολη αυτη η παρεουλα εκει βορεια...Ουτε απ εξω.Κι ας εχουν ολα τα καλα του κοσμου απο υποδομες και λεφτα.Πολυ θα ηθελα να αφεθω να πω να ζησω εκει να απολαυσω βιοτικο επιπεδο αλλα μ αυτα που ξερω δυσκολα.Αφου δε το κανα μικρος οταν ειχα απλα υποψιες αποκλειεται να το κανω τωρα.
Δε κατηγορω φυσικα οποιον παει να ζησει εκει,και η αδερφη μου εχει ζησει εξω βορεια Ευρωπη,και φιλος πολυ καλος ειναι Βανκουβερ.Βεβαια η αδερφη μου δεν εχει ιδεα απο ιστορια και το τι συμβαινει και εινα ιτης αποψης ''80 χρονια ειμαστε εδω,ας ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε''..Και ο φιλος μου επειδη πηγαιναμε μαζι σχολειο εβλεπα οτι διαβαζε ιστορια παπαγαλια για να παρει 20 και γενικα στοχος του ηταν η καλη ζωη και δε το φιλοσοφει πολυ το πραγμα.No problem.Ε εγω οταν διαβαζα το βιβλιο της ιστοριας εκανα αλλες σκεψεις κι απο τοτε μεχρι σημερα εχει μπει πολυ νερο στο αυλακι γιατι εχω ριξει πολυ διαβασμα.Οι χωρες αυτες εχουν τεραστιες συλλογικες ευθυνες κι αντι να τις θαυμαζουμε επρεπε να κανουμε αλλα πραγματα αλλα τελος παντων.Μη ξεχναμε και οι πολιτικοι που ολοι βριζουμε και σιχαινομαστε και μας κανουν να φευγουμε απο τη χωρα τσιρακια συνεργατες των ξενων ειναι.
Τελος ειμαι της αποψης οτι ερχονται μεγαλες αλλαγες...γενικα στην ανθρωποτητα.Και δε ξερεις αν μια χωρα που σημερα ειναι πλουσια δε καταρρευσει σε 10 χρονια.

---

Καταλαβαινω που το πας...αλλα και παλι αυτο εμενα δεν με συγκινει και πολυ, γιατι ειμαι της αποψης οτι κανεις δεν μπορει να σου κανει τιποτα παρα μονο αν το επιτρεψεις. Θα στο θεσω σε προσωπικο επιπεδο: αν καποιος μου κανει μαλακια, οκ, θα θυμωσω με τη παρτη του αλλα πιο πολυ με τον εαυτο μου για τα δικα μου λαθη που του το επετρεψαν. Αμα δε, κανω τα ιδια επανειλλημενα...για χρονια....τα ιδια παντελακη μου τα ιδια παντελη μου..χεσε μεσα. Μια, δυο, δεκα, καποια στιγμη πρεπει να μαθεις απο τα γαμημενα σου τα λαθη.
Εμενα δεν με νοιαζουν τα συναισθηματικα ιστορικα κριτηρια σε τετοιες περιπτωσεις και πολυ...ο,τι συλλογικες ευθυνες και να εχουν ιστορικα αυτες οι χωρες, κανανε οτι κανανε για το δικο τους το καλο. Δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν που επεδιωξε το συμφερον του, ειναι απολυτα φυσιολογικο. Οχι παντα σωστο, πολλες φορες γινεται εις βαρος αλλων, και πουστιες και τα παντα...ολα σχεδον τα εθνη ομως εχουν κανει ιστορικα τις μαλακιες τους. Δεν βλεπω γιατι να με εκπληξει αυτο, ειναι η ανθρωπινη φυση. Δεν υπαρχει ασπρο μαυρο για μενα.
Και κρινω και σε προσωπικο επιπεδο...προχτες καλη ωρα σκεφτομουν ποσο πολυ με ειχε βοηθησει ενα ατομο μιας αλλης τελοσπαντων εθνικοτητας απο αυτες που δεν πολυσυμπαθεις, με "συλλογικη ευθυνη" κι ολας οπως λες, χωρις να εχει κατι να κερδισει απο εμενα, σε αρκετες περιπτωσεις χωρις να το εχω καν ζητησει...ακομα με εκπλησσει που το εκανε και αναρωτιεμαι γιατι το εκανε. Ετσι γιατι μπρουσε, ξερω γω. Ειμαι σιγουρη οτι και στην Ελλαδα και παντου υπαρχουν τετοια ατομα, αλλα δεν μου ειχε τυχει ποτε εμενα...βασικα ψεμματα, ενα μελος απο το φορουμ μου ειχε προσφερει οικονομικη βοηθεια σε μια δυσκολη φαση...δεν δεχτηκα αλλα με ειχε εκπληξει πολυ ευχαριστα. Τετοια μου αρεσει να βλεπω ασχετως εθνοτητων, και θελω να μπορω και ελπιζω οτι θα μπορω κι εγω να ειμαι ετσι...αν και ξεφυγα αρκετα απο το θεμα, με συγχωρεις θεματοθετρια :)

Παντως oeo σεβαστοι οι λογοι για τους οποιους απορριπτεις εσυ την ιδεα του εξωτερικου και σεβαστο το πως αισθανεσαι, βασιζεται στην δικη σου εμπειρια και δεν μπορω να πω κατι επ'αυτου. Αλλωστε αμα φευγουν ολοι οι νεοι εξω πως σκατα θα εχει ελπιδα να ορθοποδησει η χωρα; Το ειχα σκεφτει κι αυτο πολυ, σαν προσωπικη ευθυνη...αλλα εγω δεν τη παλεψα...τα χερια μου ηταν πρακτικα δεμμενα ως προς το να προσφερω κατι, το οτιδηποτε, και στον εαυτο μου και στο κοινωνικο συνολο. Αυτα απο εμενα.

Θεματοθετρια σορυ και παλι :)

Γιωργο το να σκυψεισ το κεφαλι κ το λεω σε ολουσ θελει μυαλο θελει να σκυβεισ το κεφαλι στον ισχυρο στο ρουφιανο μπορει κ στη γυναικα σου μπορει κ στο παιδι σου αλλα ποτε δεν ξεχνασ ποιοσ εισαι εγω λογω αθλητισμου μαλλον μπορω να το κανω ευκολα αυτο κ δεν χανω τον εαυτο μου επισησ σε μια γυναικα μπορω να τα δωσω ολα στα παπαρια μου ασ τα παρει κι ασ φυγει δινω γτ θελω γτ ετσι εμαθα στην αλανα δεν μπορεισ να το καταλαβεισ αλλα ημουν τυχεροσ σε μερικα πραγματα οταν ημουν παιδι

Καλησπέρα, σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας και τον χρόνο που διαθέσατε, δεν περίμενα ότι θα είχε ανταπόκριση το θέμα που δημιούργησα.
Επειδή όταν γράφω εδώ, το θέμα που θέτω το σκέφτομαι και με προβληματίζει αρκετά και εμένα, προσπαθώ να καταλάβω εμένα. Και στο συμπέρασμα που καταλήγω είναι ότι θα πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με εμένα, με τον εαυτό μου, με τον πραγματικό μου εαυτό. Γιατί αυτό που νοιώθω είναι η ανάγκη να φύγω από οτιδήποτε, δηλαδή ακόμα και να κάνω τώρα αυτό που θέλω, που αυτό θα κάνω, θα δώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου μέχρι την αποφοίτηση μου ώστε να καταλάβω καλύτερα εμένα και ίσως σε αυτό βοηθήσει και κάποιος σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού ή ψυχολόγος ώστε να λάβω την ορθότερη απόφαση. Δεν έχει νόημα να πανικοβάλλομαι, ηρεμία, ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

Αυτα ολα που ειπωθηκαν ειναι σωστα αλλα εισαι μικρη μην ψαρωνεισ ομωσ κι εμεισ μικροι ειμασταν καποτε αλλα δεν ψαρωναμε

Quote:

---

Originally Posted by Tania96

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ακόμα και τον δύσκολο δρόμο να επιλέξω δεν ξέρω που θα βγάλει. Δεν έχω πρόβλημα να επιλέξω τον δύσκολο δρόμο, απλώς με όλα αυτά που καταλαβαίνω ότι συμβαίνουν γυρω μου, προβληματίζομαι. Στην πρώτη επιλογή γνωρίζω ότι δεν με εκφράζει το περιβάλλον από την άλλη στο άλλο καθημερινά προσπαθείς χωρίς να γνωρίζεις που θα βγάλει όλο αυτό. Γενικά δεν το έχω και πολύ με τις δημόσιες σχέσεις και αγχώνομαι σε αυτό.

---

Ούτε επιπολαιότητα (ψευδαίσθηση ότι έχω τις ικανότητες για το δυσκολο δρόμο) ούτε αυτοϋποτίμηση (δεν κάνω, δεν θα τα καταφέρω).
Ούτε να κάτσεις να κάνεις μια λίστα με θετικά ή αρνητικά. Αυτό κι αν είναι λάθος τρόπος για να πάρεις αποφαση, διότι θα τρελλαθείς.
Να κάνεις αυτό που σου φωνάζει το βαθύτερο είναι σου να κάνεις. Αυτό για το οποίο υφίσταται βαθιά μέσα σου ένας ανεξήγητος χωρίς αμφιβολίες ενθουσιασμός. Έπειτα είναι πράξεις, πράξεις, πράξεις.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, Καλό Πάσχα.