Πολλές σκέψεις

[Natalia_sups]

Ναταλια προσωπικα διαφωνω με το εξωτερικο,γι αυτο ουτε το προτεινω ποτε αλλα ουτε και κανω αντιλογο σε καποιον που το προτεινει γιατι εχει να κανει με γεωπολιτικα/ιστορικα θεματα που πολλους δε τους αφορουν γιατι κοιτανε πανω απ ολα βιοτικο επιπεδο,επαγγελματικη επιτυχια κτλ(και καλα κανουν).Σε μια αλλη συζητηση ισως το πιασουμε το θεμα.
Σωστο και η νοσηλευτικη.

Νομιζω ξερω τι θα ελεγες πανω κατω, τα ιδια ελεγα κι εγω...μεχρι που ειπα να δοκιμασω εξω και ανοιξαν τα ματια μου. Μετα απο τη συγκριση αμα δοκιμασεις δυσκολα να γυρισεις...εκτος και αν εχεις εξαρχης την νοοτροπια που συνεβαλε στο να ειναι τα πραγματα οπως ειναι...εκει ναι, νιωθεις ανετα, η πατριδα σου παει γαντι (οχι εσενα συγκεκριμενα, τροπος του λεγειν)...εγω δεν νιωθω κανενα χρεος παντως...
Τωρα αμα μεγαλωσω και χασω καμια βιδα...ισως γυρισω. Μονο τοτε.
Ηλιο εχει και σε καλυτερες απο βιοποριστικη αποψη χωρες, ενδιαφεροντα πραγματα να κανεις επισης εχει παντου, απλα ειναι διαφορετικα. Και δεν πεθανε κανεις χωρις φραπε. Μια στο τοσο το καλοκαιρακι τα χορταινεις.

[deletedmember060818a]

Πιστεύω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να επιλέξεις αυτό που αγαπάς και σε γεμίζει. Χίλιες φορές ταπεινά και χωρίς να έχεις το κύρος ενδεχομένως μιας θέσης η δουλειάς που στα μάτια του κόσμου είναι ψηλά πάρα να είσαι κάπου που μέρα με τη μέρα σου τρώει τη ζωή. Μικρή είσαι ακόμη όλο το μέλλον μπροστά το έχεις. Θα κάνεις και λάθη και ίσως κι αυτό που αγαπάς εν τέλει να μην σου κάνει. Θα έχεις το περιθώριο να το διορθώσεις. Σε μια κοινωνία όπου όλοι μας τρώμε χτυπήματα από παντού τουλάχιστον ας επιλέγουμε κάτι να μας αρέσει για να έχουμε την ψυχική μας υγεία στην καλύτερη κατάσταση στους τομείς όπου αυτό περνά από το χέρι μας δηλαδή. Επέλεξε λοιπόν ότι σε γεμίζει και σε κάνει να νοιώθεις όμορφα. Λυπάμαι να βλέπω νέα άτομα και να κάνουν αμάν για τα γαμημενα τα λεφτά.

Και όλα αυτά στα λέω γιατί τα βιωνω αυτό το διάστημα. Ο υπεύθυνος του καταστήματος όπου εργάζομαι είμαι ένας τύπος 35 χρόνων μαλάκας με σπίτια και ενοικιαζομενα που κάθε μέρα στη λήξη του ωραρίου μας πρήζει τα @@ γιατί λέει πρέπει να πιάνουμε στόχους να πληρωνομαστε και ότι του αρέσει όταν πληρώνεται. Και όλα αυτά για Μαξ 50 γαμημενα €. Ε όχι ρε ξεφτίλα να βγάλω καρκίνο για 50€. Στο διάολο πια λες και τα έχει κι αυτός ανάγκη. Τον ξέρω τρεις μήνες και εχει πάρει 2 iPhone και αυτοκίνητο και γυρίζει να μας κάνει εμένα και τα άλλα παιδια σκουπίδια για 50€. Που να ήταν και αφεντικό.. Μακριά λοιπόν από τέτοιες Τραγικές λογικές και ελπίζω αν αποφασίσεις τι σου αρέσει να μην συναντήσεις τέτοιους μαλακες στη ζωή σου.. Κάθε καλό εύχομαι!

[Ορέστης]

Δεν εχω δουλεψει ποτε στη ζωη μου και ουτε προκειται.

Τι θα συμβουλευα τους νεους; Οτι η ζωη ειναι τραγικη και συντομη και οτι τιποτα απο οσα πετυχαινουμε πανω στη γη δεν εχει αξια.

[oeo]

Νομιζω ξερω τι θα ελεγες πανω κατω, τα ιδια ελεγα κι εγω...μεχρι που ειπα να δοκιμασω εξω και ανοιξαν τα ματια μου. Μετα απο τη συγκριση αμα δοκιμασεις δυσκολα να γυρισεις...εκτος και αν εχεις εξαρχης την νοοτροπια που συνεβαλε στο να ειναι τα πραγματα οπως ειναι...εκει ναι, νιωθεις ανετα, η πατριδα σου παει γαντι (οχι εσενα συγκεκριμενα, τροπος του λεγειν)...εγω δεν νιωθω κανενα χρεος παντως...
Τωρα αμα μεγαλωσω και χασω καμια βιδα...ισως γυρισω. Μονο τοτε.
Ηλιο εχει και σε καλυτερες απο βιοποριστικη αποψη χωρες, ενδιαφεροντα πραγματα να κανεις επισης εχει παντου, απλα ειναι διαφορετικα. Και δεν πεθανε κανεις χωρις φραπε. Μια στο τοσο το καλοκαιρακι τα χορταινεις.

Κοιτα προσωπικα ειμαι 5-6 χρονια ανεργος(με ενδιαμεσες συμβασεις) οποτε δεν εχω εργασιακο οφελος στην Ελλαδα.Ουτε τυφλωμενος εθνικιστης ειμαι ουτε εχω υπερμετρη αγαπη προς την πατριδα κτλ.Με το μυαλο σκεφτομαι οχι με το συναισθημα.

Ο λογος που απορριπτω το εξωτερικο ειναι γιατι γνωριζω πολυ καλα ιστορια και ξερω τι φταιει και τι δε φταιει σ αυτη τη χωρα.Οι μονες χωρες που θα μπορουσα να παω ειναι ισως Ιταλια/Ισπανια/Πορτογαλια αλλα ειναι δυσκολα τα πραγματα κι εκει.Θα πηγαινα σ αυτες οχι μονο λογω κλιματος αλλα και γιατι μονο μ αυτους θα μπορουσα να κανω ''χωριο'' κι επειδη μονο μ αυτους μπορει να δημιουργηθει ενας σχεδιασμος αν το παμε στο γεωπολιτικο.
ΗΠΑ,Καναδα,Γερμανια,Αγγλια, Γαλλια,Ολλανδια,Βελγιο και γενικα ολη αυτη η παρεουλα εκει βορεια...Ουτε απ εξω.Κι ας εχουν ολα τα καλα του κοσμου απο υποδομες και λεφτα.Πολυ θα ηθελα να αφεθω να πω να ζησω εκει να απολαυσω βιοτικο επιπεδο αλλα μ αυτα που ξερω δυσκολα.Αφου δε το κανα μικρος οταν ειχα απλα υποψιες αποκλειεται να το κανω τωρα.
Δε κατηγορω φυσικα οποιον παει να ζησει εκει,και η αδερφη μου εχει ζησει εξω βορεια Ευρωπη,και φιλος πολυ καλος ειναι Βανκουβερ.Βεβαια η αδερφη μου δεν εχει ιδεα απο ιστορια και το τι συμβαινει και εινα ιτης αποψης ''80 χρονια ειμαστε εδω,ας ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε''..Και ο φιλος μου επειδη πηγαιναμε μαζι σχολειο εβλεπα οτι διαβαζε ιστορια παπαγαλια για να παρει 20 και γενικα στοχος του ηταν η καλη ζωη και δε το φιλοσοφει πολυ το πραγμα.No problem.Ε εγω οταν διαβαζα το βιβλιο της ιστοριας εκανα αλλες σκεψεις κι απο τοτε μεχρι σημερα εχει μπει πολυ νερο στο αυλακι γιατι εχω ριξει πολυ διαβασμα.Οι χωρες αυτες εχουν τεραστιες συλλογικες ευθυνες κι αντι να τις θαυμαζουμε επρεπε να κανουμε αλλα πραγματα αλλα τελος παντων.Μη ξεχναμε και οι πολιτικοι που ολοι βριζουμε και σιχαινομαστε και μας κανουν να φευγουμε απο τη χωρα τσιρακια συνεργατες των ξενων ειναι.
Τελος ειμαι της αποψης οτι ερχονται μεγαλες αλλαγες...γενικα στην ανθρωποτητα.Και δε ξερεις αν μια χωρα που σημερα ειναι πλουσια δε καταρρευσει σε 10 χρονια.

[Ορέστης]

Υπαρχει και η Κινα. Και η Αυστραλια.

[elisabet]

Θα συμφωνήσω με τα μέλη που σου λένε να σκεφτείς περισσότερο τι είναι αυτό που πραγματικά σου αρέσει και θέλεις και λιγότερο τα πρακτικά του θέματος "ποιο είναι πιο εύκολο, ποιο έχει καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη κτλ". Δεν είναι εύκολο να βρεις αυτό που θες αν δεν έχεις κόλλημα με κάτι συγκεκριμένο χωρίς να επηρεάζεσαι από τους γύρω και την κατάσταση γενικότερα. Εγώ πχ όταν ήμουν στην ηλικία για επιλέξω επαγγελματική πορεία, δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στον νου μου γιατί υπήρχαν διάφορα πράγματα που μου άρεσαν, δεν είχα κόλλημα με κάτι συγκεκριμένο οπότε πήγα με το εις άτοπον. Απέρριπτα αυτά που ήξερα ότι σίγουρα δεν μου άρεσαν όσο καλά λόγια κι αν άκουγα για αυτά. Πχ ιατρικά επαγγέλματα. Πάντα είχαν ζήτηση, όμως εγώ τα σιχαινόμουν. Ε παρόλο που με πρήζανε όλοι τριγύρω τα απέρριψα με την μία. Θυμάμαι ότι όταν τελικά έφτασε η ώρα να καταθέσω το μηχανογραφικό μου , είχα σημειώσει τόσο λίγες επιλογές που οι καθηγητές μου είχαν πάθει εγκεφαλικό. Τελικά δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας είναι πλέον τόσο σκληρές για όλους που αν κάνεις και κάτι που δεν το γουστάρεις με την καρδιά σου είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αντέξεις.
Τελειώνοντας τις σπουδές μπήκα σε έναν κλάδο εργασιακό που γούσταρα αλλά που θεωρητικά δεν είχα καθόλου τα "προσόντα" που απαιτούσε. Ιδιωτικός τομέας, σφαγή μεταξύ συναδέλφων, οπότε απαιτούνταν δημόσιες σχέσεις κάτι στο οποίο δεν ήμουν ποτέ καλή. Μετά το πρώτο σοκ στην αρχή επέλεξα να ακολουθήσω την δική μου ανεξάρτητη πορεία μακριά από αυτα που θεωρούσα πως δεν μου ταίριαζαν. Πάλι εγκεφαλικά στο περιβάλλον μου. Για κάποιον τρίτο έχασα αμέτρητες ευκαιρίες και σίγουρα θα ήμουν πολύ καλύτερα τώρα οικονομικά πχ, αν είχα δεχτεί να βάλω λίγο νερό στο κρασί μου, αν είχα πιέσει τον εαυτό μου να ταιριάξω καλύτερα στο σύστημα που υπήρχε.... τους αγνόησα και πάλι και έκανα του κεφαλιού μου όταν όλοι μου λέγανε πως θα φάω τα μούτρα μου. Προς έκπληξη μου υπήρξαν άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που το εκτίμησαν, τελικά μπόρεσα να σταθώ σε έναν κλάδο που θεωρητικά με βάση τον χαρακτήρα μου και τις επιλογές μου , δεν θα είχα καμιά ελπίδα.
Στα λέω όλα αυτά για να καταλάβεις πως δεν έχει καμιά σημασία τι σου λένε οι άλλοι, πώς πιστεύουν οτι πρέπει να κινηθείς σε έναν συγκεκριμένο χώρο, τι θεωρούν πως σου ταιριάζει κτλ κτλ Αυτό που έχει σημασία είναι να ξυπνάς κάθε πρωι και να γουστάρεις να πας στην δουλειά σου. Όλα τα υπόλοιπα θα βρεθούν στην πορεία. Μπορεί να μην γίνεις ποτέ πλούσια ή να μην έχεις ποτέ την καταξίωση που ονειρεύτηκες ή το κύρος, αλλά αυτό είναι μια απόφαση που θα πρέπει να πάρεις από την αρχή και να ρισκάρεις. Αν ας πούμε σε ενδιαφέρει μόνο να βγάλεις λεφτά, ξεχνάς εντελώς στο σκεπτικό που σου είπα και κατευθύνεσαι αλλού.

[Natalia_sups]

Κοιτα προσωπικα ειμαι 5-6 χρονια ανεργος(με ενδιαμεσες συμβασεις) οποτε δεν εχω εργασιακο οφελος στην Ελλαδα.Ουτε τυφλωμενος εθνικιστης ειμαι ουτε εχω υπερμετρη αγαπη προς την πατριδα κτλ.Με το μυαλο σκεφτομαι οχι με το συναισθημα.

Ο λογος που απορριπτω το εξωτερικο ειναι γιατι γνωριζω πολυ καλα ιστορια και ξερω τι φταιει και τι δε φταιει σ αυτη τη χωρα.Οι μονες χωρες που θα μπορουσα να παω ειναι ισως Ιταλια/Ισπανια/Πορτογαλια αλλα ειναι δυσκολα τα πραγματα κι εκει.Θα πηγαινα σ αυτες οχι μονο λογω κλιματος αλλα και γιατι μονο μ αυτους θα μπορουσα να κανω ''χωριο'' κι επειδη μονο μ αυτους μπορει να δημιουργηθει ενας σχεδιασμος αν το παμε στο γεωπολιτικο.
ΗΠΑ,Καναδα,Γερμανια,Αγγλια, Γαλλια,Ολλανδια,Βελγιο και γενικα ολη αυτη η παρεουλα εκει βορεια...Ουτε απ εξω.Κι ας εχουν ολα τα καλα του κοσμου απο υποδομες και λεφτα.Πολυ θα ηθελα να αφεθω να πω να ζησω εκει να απολαυσω βιοτικο επιπεδο αλλα μ αυτα που ξερω δυσκολα.Αφου δε το κανα μικρος οταν ειχα απλα υποψιες αποκλειεται να το κανω τωρα.
Δε κατηγορω φυσικα οποιον παει να ζησει εκει,και η αδερφη μου εχει ζησει εξω βορεια Ευρωπη,και φιλος πολυ καλος ειναι Βανκουβερ.Βεβαια η αδερφη μου δεν εχει ιδεα απο ιστορια και το τι συμβαινει και εινα ιτης αποψης ''80 χρονια ειμαστε εδω,ας ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε''..Και ο φιλος μου επειδη πηγαιναμε μαζι σχολειο εβλεπα οτι διαβαζε ιστορια παπαγαλια για να παρει 20 και γενικα στοχος του ηταν η καλη ζωη και δε το φιλοσοφει πολυ το πραγμα.No problem.Ε εγω οταν διαβαζα το βιβλιο της ιστοριας εκανα αλλες σκεψεις κι απο τοτε μεχρι σημερα εχει μπει πολυ νερο στο αυλακι γιατι εχω ριξει πολυ διαβασμα.Οι χωρες αυτες εχουν τεραστιες συλλογικες ευθυνες κι αντι να τις θαυμαζουμε επρεπε να κανουμε αλλα πραγματα αλλα τελος παντων.Μη ξεχναμε και οι πολιτικοι που ολοι βριζουμε και σιχαινομαστε και μας κανουν να φευγουμε απο τη χωρα τσιρακια συνεργατες των ξενων ειναι.
Τελος ειμαι της αποψης οτι ερχονται μεγαλες αλλαγες...γενικα στην ανθρωποτητα.Και δε ξερεις αν μια χωρα που σημερα ειναι πλουσια δε καταρρευσει σε 10 χρονια.

Καταλαβαινω που το πας...αλλα και παλι αυτο εμενα δεν με συγκινει και πολυ, γιατι ειμαι της αποψης οτι κανεις δεν μπορει να σου κανει τιποτα παρα μονο αν το επιτρεψεις. Θα στο θεσω σε προσωπικο επιπεδο: αν καποιος μου κανει μαλακια, οκ, θα θυμωσω με τη παρτη του αλλα πιο πολυ με τον εαυτο μου για τα δικα μου λαθη που του το επετρεψαν. Αμα δε, κανω τα ιδια επανειλλημενα...για χρονια....τα ιδια παντελακη μου τα ιδια παντελη μου..χεσε μεσα. Μια, δυο, δεκα, καποια στιγμη πρεπει να μαθεις απο τα γαμημενα σου τα λαθη.
Εμενα δεν με νοιαζουν τα συναισθηματικα ιστορικα κριτηρια σε τετοιες περιπτωσεις και πολυ...ο,τι συλλογικες ευθυνες και να εχουν ιστορικα αυτες οι χωρες, κανανε οτι κανανε για το δικο τους το καλο. Δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν που επεδιωξε το συμφερον του, ειναι απολυτα φυσιολογικο. Οχι παντα σωστο, πολλες φορες γινεται εις βαρος αλλων, και πουστιες και τα παντα...ολα σχεδον τα εθνη ομως εχουν κανει ιστορικα τις μαλακιες τους. Δεν βλεπω γιατι να με εκπληξει αυτο, ειναι η ανθρωπινη φυση. Δεν υπαρχει ασπρο μαυρο για μενα.
Και κρινω και σε προσωπικο επιπεδο...προχτες καλη ωρα σκεφτομουν ποσο πολυ με ειχε βοηθησει ενα ατομο μιας αλλης τελοσπαντων εθνικοτητας απο αυτες που δεν πολυσυμπαθεις, με "συλλογικη ευθυνη" κι ολας οπως λες, χωρις να εχει κατι να κερδισει απο εμενα, σε αρκετες περιπτωσεις χωρις να το εχω καν ζητησει...ακομα με εκπλησσει που το εκανε και αναρωτιεμαι γιατι το εκανε. Ετσι γιατι μπρουσε, ξερω γω. Ειμαι σιγουρη οτι και στην Ελλαδα και παντου υπαρχουν τετοια ατομα, αλλα δεν μου ειχε τυχει ποτε εμενα...βασικα ψεμματα, ενα μελος απο το φορουμ μου ειχε προσφερει οικονομικη βοηθεια σε μια δυσκολη φαση...δεν δεχτηκα αλλα με ειχε εκπληξει πολυ ευχαριστα. Τετοια μου αρεσει να βλεπω ασχετως εθνοτητων, και θελω να μπορω και ελπιζω οτι θα μπορω κι εγω να ειμαι ετσι...αν και ξεφυγα αρκετα απο το θεμα, με συγχωρεις θεματοθετρια :)

Παντως oeo σεβαστοι οι λογοι για τους οποιους απορριπτεις εσυ την ιδεα του εξωτερικου και σεβαστο το πως αισθανεσαι, βασιζεται στην δικη σου εμπειρια και δεν μπορω να πω κατι επ'αυτου. Αλλωστε αμα φευγουν ολοι οι νεοι εξω πως σκατα θα εχει ελπιδα να ορθοποδησει η χωρα; Το ειχα σκεφτει κι αυτο πολυ, σαν προσωπικη ευθυνη...αλλα εγω δεν τη παλεψα...τα χερια μου ηταν πρακτικα δεμμενα ως προς το να προσφερω κατι, το οτιδηποτε, και στον εαυτο μου και στο κοινωνικο συνολο. Αυτα απο εμενα.

Θεματοθετρια σορυ και παλι :)

[elis]

Γιωργο το να σκυψεισ το κεφαλι κ το λεω σε ολουσ θελει μυαλο θελει να σκυβεισ το κεφαλι στον ισχυρο στο ρουφιανο μπορει κ στη γυναικα σου μπορει κ στο παιδι σου αλλα ποτε δεν ξεχνασ ποιοσ εισαι εγω λογω αθλητισμου μαλλον μπορω να το κανω ευκολα αυτο κ δεν χανω τον εαυτο μου επισησ σε μια γυναικα μπορω να τα δωσω ολα στα παπαρια μου ασ τα παρει κι ασ φυγει δινω γτ θελω γτ ετσι εμαθα στην αλανα δεν μπορεισ να το καταλαβεισ αλλα ημουν τυχεροσ σε μερικα πραγματα οταν ημουν παιδι

[Tania96]

Καλησπέρα, σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας και τον χρόνο που διαθέσατε, δεν περίμενα ότι θα είχε ανταπόκριση το θέμα που δημιούργησα.
Επειδή όταν γράφω εδώ, το θέμα που θέτω το σκέφτομαι και με προβληματίζει αρκετά και εμένα, προσπαθώ να καταλάβω εμένα. Και στο συμπέρασμα που καταλήγω είναι ότι θα πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με εμένα, με τον εαυτό μου, με τον πραγματικό μου εαυτό. Γιατί αυτό που νοιώθω είναι η ανάγκη να φύγω από οτιδήποτε, δηλαδή ακόμα και να κάνω τώρα αυτό που θέλω, που αυτό θα κάνω, θα δώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου μέχρι την αποφοίτηση μου ώστε να καταλάβω καλύτερα εμένα και ίσως σε αυτό βοηθήσει και κάποιος σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού ή ψυχολόγος ώστε να λάβω την ορθότερη απόφαση. Δεν έχει νόημα να πανικοβάλλομαι, ηρεμία, ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

[elis]

Αυτα ολα που ειπωθηκαν ειναι σωστα αλλα εισαι μικρη μην ψαρωνεισ ομωσ κι εμεισ μικροι ειμασταν καποτε αλλα δεν ψαρωναμε

[ioannis2]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ακόμα και τον δύσκολο δρόμο να επιλέξω δεν ξέρω που θα βγάλει. Δεν έχω πρόβλημα να επιλέξω τον δύσκολο δρόμο, απλώς με όλα αυτά που καταλαβαίνω ότι συμβαίνουν γυρω μου, προβληματίζομαι. Στην πρώτη επιλογή γνωρίζω ότι δεν με εκφράζει το περιβάλλον από την άλλη στο άλλο καθημερινά προσπαθείς χωρίς να γνωρίζεις που θα βγάλει όλο αυτό. Γενικά δεν το έχω και πολύ με τις δημόσιες σχέσεις και αγχώνομαι σε αυτό.

Ούτε επιπολαιότητα (ψευδαίσθηση ότι έχω τις ικανότητες για το δυσκολο δρόμο) ούτε αυτοϋποτίμηση (δεν κάνω, δεν θα τα καταφέρω).
Ούτε να κάτσεις να κάνεις μια λίστα με θετικά ή αρνητικά. Αυτό κι αν είναι λάθος τρόπος για να πάρεις αποφαση, διότι θα τρελλαθείς.
Να κάνεις αυτό που σου φωνάζει το βαθύτερο είναι σου να κάνεις. Αυτό για το οποίο υφίσταται βαθιά μέσα σου ένας ανεξήγητος χωρίς αμφιβολίες ενθουσιασμός. Έπειτα είναι πράξεις, πράξεις, πράξεις.

[Tania96]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, Καλό Πάσχα.