Χωρισμός η συμβιβασμός;;

Καλησπέρα σας, δεν ξέρω αν μπορείτε να με βοηθήσετε αλλα είμαι πολυ μπερδεμένη.
Τωρα έγινα 30χρονων κ εγώ δυο υπέροχα παιδιά 4,5 κ 2,5 χρόνων που με λατρεύουν κ βέβαια ένα σύζυγο.
Αρχικά να τονίσω ότι μεγάλωσα ανεξάρτητη κ πάντα είχα όρεξη για δουλειά. Με το σύζυγο μου ημαστε 6 χρόνια μαζί η αλήθεια είναι ότι τα κάναμε όλα γρήγορα. Έχω κάταγμα λιανικής κ ο σύζυγος ένστολος πάντα τα έδινα όλα στον άλλο χωρίς να έχω όριο , μέχρι που έφτασα στο σημείο το τελευταίο χρόνο κ ένιωθα απόλυτος εξαρτημένη από αυτόν χωρίς να έπρεπε πιστεύω. Έκανα συζήτηση, τηλέφωνο μια σύμβουλο γάμου γιατί ένιωθα χάλια κ όταν του το είπα έγινε εξοφρενων. Του χώρισα τα οικονομικά του είπα πως νιώθω κ ότι δεν μου προσφέρει αυτά που χρειάζομαι με χαρα παρά μόνο με γκρινια ( να έχω καλή καθημερινότητα να μη λειπει τίποτα στο σπίτι μου αφού έχω τη δυνατότητα) κ μου είπε ότι αυτός δεν το αντέχει αυτό κ καλύτερα να χωρίσουμε.
Μετά από δυο τρεις μέρες που με έπιασαν μετά η τύψεις του πρότεινα να βάλουμε προτεραιότητες ( γιατί πρέπει να κάνω έξοδα με το μαγαζι ) κ για άλλη μια ακομα φορά προτεραιότητα ήταν το αυτοκίνητο ...η οικογένεια του κ γενικότερα δικά του πράγματα.
Δεν ξέρω νιώθω ότι είναι παρά πολλα . Δε με αφήνει να προσφέρω στη δίκη μου οικογένεια γιατί ξέρει μόνο να τους κρίνει.
Γενικότερα δεν μπορούμε ποτε να μιλήσουμε πάντα τσακωνόμαστε. Προσπαθώ να του εξηγήσω κάτι κ με πάει εκεί που θέλει αυτός με διακόπτει κ τελειώνει εκείνος τη συζητήσει όπως τη θέλει.
Είναι πολυ καλός στα παιδιά του στο σπίτι του έχει Αρκετά θετικά αλλα έχει κ μια αρνητική ενέργεια ένα συνεχόμενο εκνευρισμό με οτιδήποτε.
Δεν ξέρω δεν ξέρω δεν ξέρω αν το θέλω αν το αντέχω. Επισεις το τελευταίο χρόνο έχουμε βγει έξω μερικές φορές κ βλέπω τις παρέες κ τις ζηλεύω να γελάνε να κάνουν την τρέλα τους χωρίς να κάθομαι να κρίνουν το κόσμο μόνο.
Φοβάμαι φοβάμαι μήπως έχω επηρεαστεί μήπως μου έχει λείψει να είμαι ελεύθερη. (Κ δεν εννοώ το ερωτικο κοματι) .
Σε αυτό πάντως μόνο τα βρίσκαμε μόνο σε αυτό δεν τσακωνόμασταν .
Τωρα δεν θέλω ούτε αυτό
Βοηθήστε όσο μπορείτε .

Αν κατάλαβα καλά, μετά από 1μιση χρόνο γνωριμίας ήρθε το πρώτο παιδί, ενώ είτε δεν γνωριζόσασταν καλά για να καταλάβετε τις διαφορές σας, είτε ενώ ταιριάζατε αλλά κάτι άλλαξε στην πορεία. Αν εκείνος είναι τόσο απόλυτος που η πρώτη του αντίδραση είναι είτε μένουν τα πράγματα ως έχουν είτε χωρίζουμε, τι να σου πω κι εγώ. Δεν νομίζω ότι σου αφήνει πολλές ελπίδες να αλλάξει κάτι στην πορεία. Πάντως αν έχετε διαφορετική κοσμοθεωρία, διαφορετικές απόψεις για την καθημερινότητά σας, διαφορετικό τρόπο σκέψης για τα πάντα, από την διαχείριση των οικονομικών μέχρι τον τρόπο διασκέδασης και κυρίως αν δεν τα βρίσκετε ούτε στο ερωτικό κομμάτι πλέον, ε, τότε τι κοινό έχετε ακριβώς;

Νιώθω ότι δεν έχουμε τα ίδια θέλω.
Δεν με έχει κάνει να νιώσω ότι με βοηθάει, κ αν χρειαστεί να κάνει κάτι θα μου το πει μετά με γκρίνια.
Η κόρη μου που είναι η μεγαλύτερη πάντα πέρνει το μέρος μου . Ο μικρός είναι Πιο πολυ με το μπαμπά τον θέλει πιο πολυ.
Αλλα ακομα κ εκεί παράδειγμα στο μαγαζι περνώ μαζί μου την κόρη μου επειδή θέλει να είναι μαζί μου , οταν Πηγαίνει εκείνος μου αφήνει το μικρό να σπαράζει .
Αν του ζητήσω να ξοδέψω 100-200€ στο μαγαζι σε πράγματα που θα σου δώσουν λεφτά με καθυστέρει μου το αναβάλει.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να θέλει το καλύτερο για εμένα κ τη δουλειά μου;;
Υπάρχουν κ οικογενειακά από την αρχή τις σχέσεις όχι από μέρους μου εννοείτε.
Ποτε δεν δέχτηκε τους γονείς μου κ ποσο μάλλον τη μητέρα μου γιατί χρέωσε τα παιδιά της. Το δδεχομαι ότι δεν είναι σωστό ότι είναι ένα μεγάλο λάθος στη ζωή της αλλα ξέρω κ πως με μεγάλωσε.
Έχω δεχτεί τους γονείς μου με τα λάθη τους αυτοί είναι κ θα είναι πάντα το έχω πει αμέτρητες φορές η με δέχεσαι όπως είμαι η όχι. Πρέπει να είμαι αναγκασμένη να ακουω να υποτιμάει τους δικούς μου; Ό,τι κ να εχεουν κάνει. Δε θα έπρεπε να σκέφτεστε εμένα πως με κάνει κ νιώθω; Πως με πληγώνει;
Κ σήμερα ξανά ξανά ξανά...

Ενώ έχω φτάσει στο σημείο ότι αυτό είναι δεν υπάρχει άλλη λύσει , με πιάνουν τύψεις. Ότι φταίω , ότι είναι μόνος οι δικοί του είναι μακριά, ότι θα πληγωθεί ...

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Καλησπέρα σας, δεν ξέρω αν μπορείτε να με βοηθήσετε αλλα είμαι πολυ μπερδεμένη.
Τωρα έγινα 30χρονων κ εγώ δυο υπέροχα παιδιά 4,5 κ 2,5 χρόνων που με λατρεύουν κ βέβαια ένα σύζυγο.
Αρχικά να τονίσω ότι μεγάλωσα ανεξάρτητη κ πάντα είχα όρεξη για δουλειά. Με το σύζυγο μου ημαστε 6 χρόνια μαζί η αλήθεια είναι ότι τα κάναμε όλα γρήγορα. Έχω κάταγμα λιανικής κ ο σύζυγος ένστολος πάντα τα έδινα όλα στον άλλο χωρίς να έχω όριο , μέχρι που έφτασα στο σημείο το τελευταίο χρόνο κ ένιωθα απόλυτος εξαρτημένη από αυτόν χωρίς να έπρεπε πιστεύω. Έκανα συζήτηση, τηλέφωνο μια σύμβουλο γάμου γιατί ένιωθα χάλια κ όταν του το είπα έγινε εξοφρενων. Του χώρισα τα οικονομικά του είπα πως νιώθω κ ότι δεν μου προσφέρει αυτά που χρειάζομαι με χαρα παρά μόνο με γκρινια ( να έχω καλή καθημερινότητα να μη λειπει τίποτα στο σπίτι μου αφού έχω τη δυνατότητα) κ μου είπε ότι αυτός δεν το αντέχει αυτό κ καλύτερα να χωρίσουμε.
Μετά από δυο τρεις μέρες που με έπιασαν μετά η τύψεις του πρότεινα να βάλουμε προτεραιότητες ( γιατί πρέπει να κάνω έξοδα με το μαγαζι ) κ για άλλη μια ακομα φορά προτεραιότητα ήταν το αυτοκίνητο ...η οικογένεια του κ γενικότερα δικά του πράγματα.
Δεν ξέρω νιώθω ότι είναι παρά πολλα . Δε με αφήνει να προσφέρω στη δίκη μου οικογένεια γιατί ξέρει μόνο να τους κρίνει.
Γενικότερα δεν μπορούμε ποτε να μιλήσουμε πάντα τσακωνόμαστε. Προσπαθώ να του εξηγήσω κάτι κ με πάει εκεί που θέλει αυτός με διακόπτει κ τελειώνει εκείνος τη συζητήσει όπως τη θέλει.
Είναι πολυ καλός στα παιδιά του στο σπίτι του έχει Αρκετά θετικά αλλα έχει κ μια αρνητική ενέργεια ένα συνεχόμενο εκνευρισμό με οτιδήποτε.
Δεν ξέρω δεν ξέρω δεν ξέρω αν το θέλω αν το αντέχω. Επισεις το τελευταίο χρόνο έχουμε βγει έξω μερικές φορές κ βλέπω τις παρέες κ τις ζηλεύω να γελάνε να κάνουν την τρέλα τους χωρίς να κάθομαι να κρίνουν το κόσμο μόνο.
Φοβάμαι φοβάμαι μήπως έχω επηρεαστεί μήπως μου έχει λείψει να είμαι ελεύθερη. (Κ δεν εννοώ το ερωτικο κοματι) .
Σε αυτό πάντως μόνο τα βρίσκαμε μόνο σε αυτό δεν τσακωνόμασταν .
Τωρα δεν θέλω ούτε αυτό
Βοηθήστε όσο μπορείτε .

---

Καλησπέρα!δεν είμαι παντρεμένη και δεν έχω παιδάκια. Με την πρώτη ματιά φαίνεται πως δεν έχουμε κάτι κοινό. Όμως έχουμε. Έναν παρόμοιο σύντροφο. Εγώ με τον σύντροφο μου είμαι 3 χρόνια μαζί του. Στην αρχή ήμουν πολύ ερωτευμένη και δεν έβλεπα τον πραγματικό του εαυτό. Αργότερα, όταν άρχισε να "ξεφουσκώνει το μπαλόνι" άρχισα να βλέπω τον πραγματικό του εαυτό. Ήταν επικριτικός με τα πάντα, με εμένα, με τους γύρω του, με την οικογένεια μου. Με όλα. Και όσο περνούσε ο καιρός μόνο τσακωνόμασταν. Για τα πάντα. Ακόμα και για το πιο μικρό πράγμα. Έβγαινα έξω και εγώ όπως και εσύ και έβλεπα τους άλλους να γελάνε. Ήθελα την ελευθερία όσο τίποτε άλλο. Αλλά από την άλλη τον αγαπούσα κιόλας. Αργότερα γνώρισα κάποιον. Έναν πολύ χαρούμενο και εξωστρεφή άνθρωπο, έξω καρδιά. Και μπήκα στο τρυπάκι της σύγκρισης. Κατάλαβα ότι ο σύντροφος μου δεν μου άξιζε. Είχε περάσει και ο έρωτας από πλευράς μου εξάλλου. Ακόμα με χειραγωγεί και μου φέρεται με τον ίδιο τρόπο. Τον αγαπάω σαν άνθρωπο αλλά τίποτε παραπάνω πλέον. Τα έδωσα όλα όταν ήμουν ερωτευμένη και δεν έχω τίποτα πια. Απλώς, δεν βρίσκω την δύναμη να πω τέλος. Γιατί ξέρω πως με αγαπάει και δεν θέλω να τον πληγώσω. Και καταλήγω να πληγώνω τον εαυτό μου με αυτόν τον τρόπο. Εσύ όμως διαφέρεις από εμένα. Εσύ έχεις δυο πανέμορφα παιδάκια, και εάν δεν νιώθεις πως δεν μπορείς να συμβιβαστείς άλλον με αυτόν τον άνθρωπο και με τον τρόπο του, έχεις το μεγαλύτερο κίνητρο να το κάνεις. Όχι τον εαυτό σου. Τα παιδιά σου. Γιατί και για εκείνο είναι άδικο να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που οι γονείς συμβιβάζονται μόνο και μόνο για εκείνα. Μην υποτιμάς το μυαλό τους,καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από όσα εμείς νομίζουμε.. η απόφαση βέβαια είναι καθαρά δική σου. Εγώ λέω απλώς μια γνώμη με σεβασμό προς το πρόσωπο σου και το πρόσωπο του συζύγου σου πάντα.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

Γιατί να του ζητήσεις, αυτό δεν το έχω καταλάβει. Αν παραιτήθηκες από την οικονομική και άλλη σου ελευθερία σε πολύ μεγάλο βαθμό εθελοντικά και έχει μάθει 6 χρόνια τώρα να το θεωρεί φυσιολογικό, είναι δύσκολο να του αλλάξεις μυαλά και να ξέρεις ότι φταις κυρίως εσύ. Αν βλέπεις ότι δεν παίρνει από συζήτηση, ίσως αξίζει σε κάποια πράγματα να τον φέρεις προ τετελεσμένου στην πράξη για να δεις πως θα αντιδράσει. Τζίρους δεν κάνεις στο μαγαζί; Ε, κράτα τα λεφτά και ξόδεψε αυτά τα 100-200 που λες όπως νομίζεις.
Αν αρχίζει τα σχόλια για τους δικούς σου, απλά φύγε και μην κάθεσαι να τον ακούς. Στην αρχή μπορεί να το δει σαν πόλεμο νεύρων, αργότερα ισως καθίσει κι αυτός να σκεφτεί κάποια πράγματα. Πρέπει ωστόσο να βάλεις μέσα σου ένα χρονικό όριο μέχρι πότε θα προσπαθείς. Πάντα αξίζει μια προσπάθεια πριν φτάσει κανείς στον χωρισμό, αν τα πράγματα δεν πάνε πουθενά όμως, καλύτερα χωρισμός παρά συμβιβασμός σε αρρωστημένες καταστάσεις. Να σου πω την αλήθεια μου χτύπησε πολύ άσχημα αυτό που ανέφερες με τα παιδιά. Τα παιδιά συναισθάνονται πότε τα πράγματα πάνε χάλια και τι παίζει μεταξύ των γονιών τους. Δεν είναι ωραίο να τα βάζετε άθελά σας και στην μέση.

Σε ευχαριστώ , σε ευχαριστώ πολυ.
Αυτό θέλω αλλα δεν έχω τη δύναμη.. έτσι νιώθω. Δεν θέλω να τον πληγωσω..
έχω σκεφτεί κ το μετά.. θα ήθελα κ πιστεύω ότι θα μπορούσα από μέρους μου να είναι άριστες οι σχέσεις μας μετά από διαζύγιο για τα παιδιά
Ποτε δεν θα ήθελα να τον μειώσω σε αυτά θα τα μεγάλωνα κ θα ήθελα να τον θαυμάζουν άσχετα αν δεν ηαμαστε παντρεμένοι. Αλλα κ εκεί ερχετε ο φόβος
Αυτός πως θα είναι θα το κάνει τόσο δύσκολο...

Όχι όχι δεν τα βαζω στη μέση.
Όμως ναι μπορεί να είναι μπροστά σε κάποια διαμάχη (συζήτησης) κ απλά η κόρη μου του λέει μην της φωνάζεις ,μαμά μην τον ακούς έτσι φωνάζει πάντα... όσο για το οικονομικό με έχει παράξει πολυ. Δεν έχω κάθε μέρα τζίρο για να μου είναι τόσο ευκολο αλλα κ όσες φορές το έχω κάνει τον έχω κ γκρινιάζει . Η υπάρχει καθημερινός έλεγχος στο πος στο ταμείο στη τσάντα...

Όπως φαίνεται βρε Δανάη, είσαι σίγουρη ότι δεν φιάχνεται το πράγμα μεταξύ σας. Άρα η απάντηση είναι χωρισμός. Κανένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, αλλά είναι 1000 φορές καλύτερος από έναν συμβιβασμό. Άλλωστε όσοι πάνε να συμβιβαστούν συνήθως πάλι στον χωρισμό καταλήγουν, απλά ενώ έχουν χάσει κάποια χρόνια περισσότερα και έχουν κάνει κακό και στους ίδιους και στα παιδιά τους.

Δεν αντέχω να νιώθω άλλο υπό...
Δεν ξέρω γιατί όπως λες κ εσύ το έχω σίγουρο πλέον αλλα δεν βλέπω κάτι άλλο.
Να δεχτώ να είμαι υπό όταν με ζει ο άλλος κ μου τα προσφέρει όλα.
Αλλα να κουράζομαι τόσο να κάνω βαριές δουλειές χωρίς να γκρινιάζω να προσφέρω κ πάλι υπό..

Aο τι έχω καταλάβει έχετε χωρίσει τα πορτοφόλια σας..εάν κατάλαβα λάθος διορθωσε με...αυτό που λέει ένα μέλος πιο πάνω είναι σωστό αφού χωρίσατε τα πορτοφόλια σας μπορείς να κάνεις κουμάντο απτό τζίρο του.μαγαζιου και να περνεις ότι θέλεις στο μαγαζί χωρίς να του το ζητάς...
Όσο αφορά τους γονείς σου δηλαδή τα πεθερικά του άνδρα σου...κανείς δεν συμπαθεί πεθερικά το έχει παράδοση η Ελλάδα.δηλαδη μην νομίζεις ότι είσαι η μόνη πολύ σπανια περίπτωση είτε νυφη είτε γαμπρός να λέει καλές κουβέντες για πεθερικά πολύ σπάνιο...εγώ συγκεκριμένα μια ζωή είχα πρόβλημα με της υποψήφιες πεθερές με πεθερους ποτέ...η πεθερές πάντα κάτι βρίσκουν να λενε....μπορεί η μητέρα σου να μην έχει πει τίποτα για τον άνδρα σου αλλά πάντα ο ένας απτους δύο κάτι θα βρει να πει...όσο αφορά το σύμβουλο γάμου για ειμαι ηλικρινης και εμένα δεν μου αρέσει σαν ιδέα να απευθυνθώ σε εναν σύμβουλο γάμου..λες και εγώ είμαι ανίκανος να λύσουν τα προβληματα μου...λέω το πώς φενετε σε εμένα...
Προσπάθησε λίγο ακόμα να κάτσει να του μιλήσεις όχι για χρήματα αλλά για εσάς...για το πώς καταλήξατε ενώ ήσασταν ερωτευμένοι και οι δύο και ξεκινήσατε να χτίσετε κάτι όμορφο και το καταφέρατε τώρα τρογωσαστε μεταξυ σας.με ήρεμο και όμορφο τρόπο πιαστον και προσπάθησε να του κάνεις ηρεμεί συζήτηση..μια δυο αν δεν βλέπεις φως στο τούνελ τοτες εσύ ξέρεις..θα συμφωνήσω με τους από πανω

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Όχι όχι δεν τα βαζω στη μέση.
Όμως ναι μπορεί να είναι μπροστά σε κάποια διαμάχη (συζήτησης) κ απλά η κόρη μου του λέει μην της φωνάζεις ,μαμά μην τον ακούς έτσι φωνάζει πάντα... όσο για το οικονομικό με έχει παράξει πολυ. Δεν έχω κάθε μέρα τζίρο για να μου είναι τόσο ευκολο αλλα κ όσες φορές το έχω κάνει τον έχω κ γκρινιάζει . Η υπάρχει καθημερινός έλεγχος στο πος στο ταμείο στη τσάντα...

---

Ε άμα είναι τόσο τύραννος σε στυλ Αντωνάκη μην γίνεσε εσύ Ελένη..στείλτον από κει που ήρθε...καπέλο σε τον και δρόμο....θα είσαι και πιο ευτυχισμένη με τα παιδιά σου...σόρρυ κι όλας αλλά θα εσκαγα αν δεν το έλεγα..
Άμα πια...
Το ένα δεν του αρέσει το άλλο του βρωμάει στηλτον τον μαλακά..

Όσο γι το οικονομικό κατάλαβες λαθος γιατί πάλι εγώ φταίω που σκέφτομαι τον άλλο πρώτα.
Εκεί που τα χώρισα κ το εμπέδωσε καμία εβδομάδα μετά μου είπε·καλύτερα χωρίσουμε, δε μπορεί έτσι κ ότι έχει πέσει το ηθικό του.
Κατάλαβα κ γω ότι αυτό ήταν ΤΕΛΟΣ.
Τότε.... με έπιασαν οι τύψεις κ το βρήκα πιο σωστό να του ζητήσω να προσπαθήσουμε κ να βάλουμε προτεραιότητες στα οικονομικά που θα τις εγκρίνουμε κ οι δυο.
Έγινε για λίγο...(όχι μια εβδομάδα..)
Κ έχει περάσει 1,5 μήνας κ βλέπω ότι πάλι τα ίδια
Γυρίσαμε εκεί που μείναμε.

Κ ξεκινώ να σκέφτομαι
Μήπως εγώ φταίω ;
Μήπως δεν μπορώ να έχω τον ελέγχω ;

Γεια σου Δαναη..
Εγώ αναρωτιέμαι.. οταν δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με το μαγαζί σου και χρειάζεσαι οικονομική βοήθεια από τον άντρα σου για το μαγαζί σου, πως θα τα βγάλεις πέρα μόνη σου μετά το διαζύγιο;;
Λογικά θα αναγκαστείς να το κλείσεις.. Άρα κ διαζύγιο κ κλείσιμο;;
Μηπως να το κλείσεις από τώρα, μήπως τα βρεις κ με τον άντρα σου;;
Το ότι αισθάνεσαι υπό έχει να κάνει με το ότι σε συντηρεί;; Ή με το ότι δεν σου αναγνωρίζονται όσα προσφέρεις;; Μήπως είναι θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης;;
Από τη στιγμή που είναι καλός πατέρας, ενδιαφέρεται για το σπίτι του και ο γιος σου τουλάχιστον είναι δεμένος μαζί του, πως θα τους το στερήσεις αυτό;; Για τα λεφτά;; Για τα δικά σου ανεκπλήρωτα θέλω;;

Εγώ είμαι πάλι...

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Όσο γι το οικονομικό κατάλαβες καθώς γιατί πάλι εγώ φταίω που σκέφτομαι τον άλλο πρώτα.
Εκεί που τα χώρισα κ το εμπέδωσε καμία εβδομάδα μου είπε ότι χωρίζουμε κ ότι έχει πέσει το ηθικό του.
Κατάλαβα κ γω ότι αυτό ήταν ΤΕΛΟΣ.
Τότε.... με έπιασαν οι τύψεις κ το βρήκα πιο σωστό να του ζητήσω να προσπαθήσουμε κ να βάλουμε προτεραιότητες στα οικονομικά που θα τις εγκρίνουμε κ οι δυο.
Έγινε για λίγο...(όχι μια εβδομάδα..)
Κ έχει περάσει 1,5 μήνας κ βλέπω ότι πάλι τα ίδια
Γυρίσαμε εκεί που μείναμε.

---

Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί τόση φασαρία για το οικονομικό θεωρεί ότι ξοδεύεις πολλά???ότι είσαι σπατάλη??μήπως θεωρεί ότι το μαγαζί σου έχει μόνο έξοδα και όχι έσοδα???και το θεωρεί άσκοπο να βάζει λεφτά σε μια επιχειρηση που δεν έχει κέρδος?

μήπως θεωρεί ότι το μαγαζί σου έχει μόνο έξοδα και όχι έσοδα?
Αυτό νιώθω.

Εγώ αποκόμισα την εντύπωση ότι θέλει να έχει οικονομική διαχείρηση μόνο αυτός και να κρατάει αυτός τα λεφτά της οικογένειας (και τα δικά της). Δεν κατάλαβα ότι μπαίνει μέσα το μαγαζί της.
Αλλά και έτσι να ήταν, δεν πρέπει να κάτσουν να βρουν μαζί λύσεις αντί να το παίζει δερβέναγας; Το ότι είναι καλός πατέρας δεν σημαίνει ότι είναι καλός σύζυγος κι όταν δεν είναι καλός σύζυγος μακροπρόθεσμα το εισπράττουν και τα παιδιά.

Χαίρομαι που μου τα λες με άλλο τρόπο..
Σε καμία περίπτωση δε σκέφτηκα ότι θα το κλείσω·που όσο απίθανο μου φαίνεται μπορεί να είναι κ πιθανό, ποτε δεν ξέρεις.
Είναι κληρονομιά το μαγαζι από γενιές όποτε έχει ζήσει κ άλλες που προσφέρανε σε αυτό όχι μόνο χρήματα αλλα κ εργατική δουλειά βαρέων!!να λέμε την αλήθεια . Όταν το κανεις με θέληση είναι καλύτερο.
Τον δικαιολογο τον σύζυγο σε αυτό γιατί πληρώνουμε κ χρέοι ..
αλλα πίστεψε με π σύντροφος μου έχει κ πολυ ακριβά γούστα.. ενώ εγώ όχι·ούτε του μισού
Γιατί να μην φαίνομαι. 1000 ευρώ φτάνουν να ζεις μια οικογένεια 4ατομον με ενοίκιο 450χωρις τα ρεύματα 2 αυτοκίνητα μηχανή κ μηχανάκι .εχω κ εγώ ενοίκιο στο μαγαζι κ ρίσκο
Εγώ δεν προσφέρω;;;

Συγνωμη που λέω ακριβώς τα ποσά ,αν ήμουν εκείνος σίγουρα θα έλεγα κ τις μάρκες τους..

Ναι κάτι που δεν είπα είναι ότι με βοηθάει αρκετά στο μαγαζι δηλαδή κάθετα πολλές ώρες εξυπηρέτηση κόσμο χωρίς τα παιδιά. ( Δεν του είπα ποτε να κάτσει γιατί είναι συνεχόμενο καθημερινός όποτε αναγκαστικά καθετε για τις δουλειές με τα παιδιά κ το σπίτι)
Όταν είναι όμως να κουβαλάμε πράγματα η συνέχεια προσπαθεί να το αναβάλει.

Επίσης να προσθέσω ότι τα έχει αναλάβει όλα αυτός πληρώνει για όλα εκείνος κ για αυτό συνήθως το ταμείο γινεται στη δικιά του τσέπη.

Απλά βλέπω στο τέλος ότι δεν συμφωνούμε ούτε στα οικονομικά θέλω.. δεν μας ευχαριστούν κοινά πράγματα..σε εκείνον αρέσει να έχει ένα ακριβό φαίνεστε ( εγώ το βλέπω έτσι) κ εμένα μου αρέσει να έχω πλούσια καθημερινότητα .
Είμαι λάθος; Είναι κακό;

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Ναι κάτι που δεν είπα είναι ότι με βοηθάει αρκετά στο μαγαζι δηλαδή κάθετα πολλές ώρες εξυπηρέτηση κόσμο χωρίς τα παιδιά. ( Δεν του είπα ποτε να κάτσει γιατί είναι συνεχόμενο καθημερινός όποτε αναγκαστικά καθετε για τις δουλειές με τα παιδιά κ το σπίτι)
Όταν είναι όμως να κουβαλάμε πράγματα η συνέχεια προσπαθεί να το αναβάλει.

Επίσης να προσθέσω ότι τα έχει αναλάβει όλα αυτός πληρώνει για όλα εκείνος κ για αυτό συνήθως το ταμείο γινεται στη δικιά του τσέπη.

Απλά βλέπω στο τέλος ότι δεν συμφωνούμε ούτε στα οικονομικά θέλω.. δεν μας ευχαριστούν κοινά πράγματα..σε εκείνον αρέσει να έχει ένα ακριβό φαίνεστε ( εγώ το βλέπω έτσι) κ εμένα μου αρέσει να έχω πλούσια καθημερινότητα .
Είμαι λάθος; Είναι κακό;

---

Εγώ νομίζω ότι κοντραρεστε σκόπιμα και οι δύο πάνω σε αυτό..
Αν η μαμά σου σας χρέωσε ( κάτι τέτοιο ανέφερες) και τώρα εσείς "στερείστε" ή είστε σε δυσμενή κατάσταση λογικό είναι να είναι αρνητικός απέναντι της..
Απ' ότι ξέρω μερικοί άντρες είναι "άρρωστοι" με τα αμάξια τους και τις μηχανές τους.. Οπότε για αυτόν ίσως είναι πρωτεύον ζήτημα αυτό.. Δεν ξέρω τι ακριβώς σας φταίει..
Νομίζω ότι εσύ είσαι λίγο στη μέση.. δηλαδή από τη μια ο άντρας σου κ τα παιδιά σου και από την άλλη οι γονείς και το μαγαζί που απ' ότι κατάλαβα είναι οικογένειακη υπόθεση.. Αν έχω πέσει έξω συγχωρα με, προσπαθώ να καταλάβω..

Εγώ είμαι πάλι...

Εγώ δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα. Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος το πρόβλημα ή ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει. Το μαγαζί δεν έχω καταλάβει, ανήκει εξ'ολοκλήρου σε εσένα ή έχει και εκείνος μερίδιο; Έχει διαφορά το ένα από το άλλο. Εγώ πάντως από τι έχω καταλάβει, ο σύζυγός σου, είναι παλαιών αρχών που πιστεύει πως αν ελέγχει τα οικονομικά εκείνος, ελέγχει και εσένα και έτσι δεν θα του φύγεις. Συμβαίνει σε πολλές ελληνικές οικογένειες αυτό το πράγμα. Γι'αυτό εγώ ξανά λέω είμαι κατά του γάμου, γιατί δεν παντρεύεσαι μόνο την νύφη, αλλά και την οικογένειά της μαζί και εκεί είναι που μπαίνουν όλα τα προβλήματα. Εγώ αν έκανα γάμο, σίγουρα θα ήταν ξεχωριστά τα οικονομικά ο ένας από τον άλλον και αυτό πιστεύω πως είναι το καλύτερο. Οι κοινοί λογαριασμοί, δημιουργούν και προβλήματα. Έτσι μπορεί ο καθένας να ξοδεύει σε αυτά που επιθυμεί, χωρίς να αφαιρεί λεφτά από τον άλλον. Στο δικό σου θέμα τώρα Δανάη, πιστεύω πως πρέπει να βάλεις όρους και δεν καταλαβαίνω την νοοτροπία του, είτε δηλαδή θα σε ελέγχω οικονομικά, είτε χωρίζουμε; Πάντως ό,τι είναι να επιλέξεις κάνε το πρώτα για τα παιδιά και έπειτα για τον εαυτό σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να είναι μέσα σε μια σχέση ή σε έναν γάμο, ακόμη και να περνάνε άσχημα και να υποτιμάται η προσωπικότητά τους, εκείνοι παρ'όλα αυτά θα μείνουν...

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Ναι κάτι που δεν είπα είναι ότι με βοηθάει αρκετά στο μαγαζι δηλαδή κάθετα πολλές ώρες εξυπηρέτηση κόσμο χωρίς τα παιδιά. ( Δεν του είπα ποτε να κάτσει γιατί είναι συνεχόμενο καθημερινός όποτε αναγκαστικά καθετε για τις δουλειές με τα παιδιά κ το σπίτι)
Όταν είναι όμως να κουβαλάμε πράγματα η συνέχεια προσπαθεί να το αναβάλει.

Επίσης να προσθέσω ότι τα έχει αναλάβει όλα αυτός πληρώνει για όλα εκείνος κ για αυτό συνήθως το ταμείο γινεται στη δικιά του τσέπη.

Απλά βλέπω στο τέλος ότι δεν συμφωνούμε ούτε στα οικονομικά θέλω.. δεν μας ευχαριστούν κοινά πράγματα..σε εκείνον αρέσει να έχει ένα ακριβό φαίνεστε ( εγώ το βλέπω έτσι) κ εμένα μου αρέσει να έχω πλούσια καθημερινότητα .
Είμαι λάθος; Είναι κακό;

---

Όταν λες πλούσια καθημερινότητα τι ακριβώς εννοείς??

Quote:

---

Originally Posted by Kostas_14

Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος το πρόβλημα ή ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει. Το μαγαζί δεν έχω καταλάβει, ανήκει εξ'ολοκλήρου σε εσένα ή έχει και εκείνος μερίδιο; Έχει διαφορά το ένα από το άλλο. Εγώ πάντως από τι έχω καταλάβει, ο σύζυγός σου, είναι παλαιών αρχών που πιστεύει πως αν ελέγχει τα οικονομικά εκείνος, ελέγχει και εσένα και έτσι δεν θα του φύγεις. Συμβαίνει σε πολλές ελληνικές οικογένειες αυτό το πράγμα. Γι'αυτό εγώ ξανά λέω είμαι κατά του γάμου, γιατί δεν παντρεύεσαι μόνο την νύφη, αλλά και την οικογένειά της μαζί και εκεί είναι που μπαίνουν όλα τα προβλήματα. Εγώ αν έκανα γάμο, σίγουρα θα ήταν ξεχωριστά τα οικονομικά ο ένας από τον άλλον και αυτό πιστεύω πως είναι το καλύτερο. Οι κοινοί λογαριασμοί, δημιουργούν και προβλήματα. Έτσι μπορεί ο καθένας να ξοδεύει σε αυτά που επιθυμεί, χωρίς να αφαιρεί λεφτά από τον άλλον. Στο δικό σου θέμα τώρα Δανάη, πιστεύω πως πρέπει να βάλεις όρους και δεν καταλαβαίνω την νοοτροπία του, είτε δηλαδή θα σε ελέγχω οικονομικά, είτε χωρίζουμε; Πάντως ό,τι είναι να επιλέξεις κάνε το πρώτα για τα παιδιά και έπειτα για τον εαυτό σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να είναι μέσα σε μια σχέση ή σε έναν γάμο, ακόμη και να περνάνε άσχημα και να υποτιμάται η προσωπικότητά τους, εκείνοι παρ'όλα αυτά θα μείνουν...

---

Και εγώ αυτό προσπαθώ να καταλάβω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα..προς το παρών έχουμε μπροστά μας έναν συζηγο σαν τον Αντωνάκη απτό έχω καταλάβει με μια διαφορά που σε αυτόν αρεσκετε η πλούσια ζωή..και έχουμε μια κόντρα ανάμεσα στο ζευγάρι για το οικονομικό...

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Χαίρομαι που μου τα λες με άλλο τρόπο..
Σε καμία περίπτωση δε σκέφτηκα ότι θα το κλείσω·που όσο απίθανο μου φαίνεται μπορεί να είναι κ πιθανό, ποτε δεν ξέρεις.
Είναι κληρονομιά το μαγαζι από γενιές όποτε έχει ζήσει κ άλλες που προσφέρανε σε αυτό όχι μόνο χρήματα αλλα κ εργατική δουλειά βαρέων!!να λέμε την αλήθεια . Όταν το κανεις με θέληση είναι καλύτερο.
Τον δικαιολογο τον σύζυγο σε αυτό γιατί πληρώνουμε κ χρέοι ..
αλλα πίστεψε με π σύντροφος μου έχει κ πολυ ακριβά γούστα.. ενώ εγώ όχι·ούτε του μισού
Γιατί να μην φαίνομαι. 1000 ευρώ φτάνουν να ζεις μια οικογένεια 4ατομον με ενοίκιο 450χωρις τα ρεύματα 2 αυτοκίνητα μηχανή κ μηχανάκι .εχω κ εγώ ενοίκιο στο μαγαζι κ ρίσκο
Εγώ δεν προσφέρω;;;

Συγνωμη που λέω ακριβώς τα ποσά ,αν ήμουν εκείνος σίγουρα θα έλεγα κ τις μάρκες τους..

---

Κοίτα άλλο να το πουλήσεις και άλλο να το κλείσεις και άλλο να το κλείσεις και να το ανοίξεις σαν άλλη επιχείρηση...πάντως αν το μαγαζί σε γενικές γραμμές έξοδα έξοδα και όχι έσοδα τοτες ο σύζυγος έχει και κάποιο δίκιο..γιατί είναι ανοφελο να χώνεις λεφτά σε μια επιχείρηση που σε κάνει μόνο ζημιά .επειδή και εμείς είχαμε κάποτε μαγαζί δηλαδή ο αδερφός μου είχε και εγώ τον βοηθουσα από κει ξέρω πως είναι ένα μαγαζί να έχει μόνο έξοδα...του το έλεγα να το κλείσουμε πριν είναι πολύ αργά αλλά δεν με άκουγε έφτασε να χρωστάει περίπου 25.000 ευρώ..αν με άκουγε από πιο νωρίς δεν θα χρωστάτε τόσα θα χρωστάτε το πολύ 5 .000 ...όμως δεν με άκουσε και τα χρέη φτάσαμε στα ύψη...και μετά αναγκαστικά το έκλεισε λέγοντας μου ότι τελικά είχα δίκιο . τελοσπαντων..θέλω να πω αν το μαγαζί έχει μόνο έξοδα και όχι έσοδα είναι τέλειος χαζομάρα να το κρατάς και να βάζεις λεφτά απτή τσέπη σου δνε έχει κανένα νόημα..μήπως γι'αυτό γκρινιάζει ο σύζυγος???και από τι λες ερχετε και στο μαγαζί και βοηθάει άρα προσπαθεί απλά είναι και ρεαλιστής.....

Πιστεύω ότι είμαι πολυ δοτική κ γι αυτό τα έκανα έτσι... ότι βλακια θεωρούσε ότι τον ευχαριστεί δεν ήμουν ποτε εμπόδιο ίσα ίσα που θέλω να ευχαριστιέται. Οι οικογένεια μου ζει κοντά μου αλλα όχι στο σπίτι μου , κ επειδή έχει δει δείγματα εκνευρισμού από τον σύζυγο μου όσο μπορεί είναι απόμακροι για να μη δημιουργούν αυτοί κάτι.
Σε μια σχέση κ ποσο μάλλον στο γάμο είναι όλα κοινά αφού είναι κ το ταμείο. Δεν μου αναγνωρίζει τίποτα. Όσα κάναμε μαζί αυτά τα 4-5 χρόνια εγώ δεν είμαι πουθενά μόνος του τα έκανε λες κ με πλήρωνε.
Δεν πρόκειται να ζητήσω τίποτα από αυτόν τον άνθρωπο. Ουτο συ άλλος αυτό με το μαγαζι με εμάς, με την αδερφή του μόλις χωρίσουν την περιουσία τους θα τσακωθούμε είναι φως φανάρι. Εγώ δεν είμαι έτσι δεν σκέφτομαι τόσο πολυ το να μη χάσω...μη με φάει η αδερφή μου ... πάντα προτεραιότητα είναι το αυτοκίνητο κ πάντα θα μπαίνει. Ναι ημαστε στη κόντρα συνέχεια κ μόνιμος έχουμε διαφορετική άποψη.
Από μεριά μου όμως όταν σκέφτομαι διαφορετικά από τον άλλο κάθομαι τον ακουω κ θέλω να πω πως σκέφτομαι κ εγώ δεν θέλω να τον κάνω να σκέφτεστε το ίδιο με εμένα, ούτε λέω ότι αυτό που λέω εγώ είναι το σωστό. Ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά.

Πιστεύω ότι προσπάθησα όμως. Να του δωσω ευκαιρία κ την έχασε επιλέγοντας πάλι εκείνος τις προτεραιότητες στη ζωή μας.
Είχα ελπίδα ότι θα άλλαζε..

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Όταν λες πλούσια καθημερινότητα τι ακριβώς εννοείς??

---

Δεν με νοιάζει να έχω ακριβό αμάξι σπίτι ακριβά σπορ μου αρέσει να έχω καλή καθημερινότητα το κρέας που θέλω τα υλικά για το γλυκό το αναψυκτικό τη σοκολάτα μου χωρίς να πρέπει να ρωτήσω να έχει τα πάντα το σπίτι μου. Εκείνος μου δείξει την εντυπώσεις ότι τα λυπάτε.

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Καλησπέρα σας, δεν ξέρω αν μπορείτε να με βοηθήσετε αλλα είμαι πολυ μπερδεμένη.
Τωρα έγινα 30χρονων κ εγώ δυο υπέροχα παιδιά 4,5 κ 2,5 χρόνων που με λατρεύουν κ βέβαια ένα σύζυγο.
Αρχικά να τονίσω ότι μεγάλωσα ανεξάρτητη κ πάντα είχα όρεξη για δουλειά. Με το σύζυγο μου ημαστε 6 χρόνια μαζί η αλήθεια είναι ότι τα κάναμε όλα γρήγορα. Έχω κάταγμα λιανικής κ ο σύζυγος ένστολος πάντα τα έδινα όλα στον άλλο χωρίς να έχω όριο , μέχρι που έφτασα στο σημείο το τελευταίο χρόνο κ ένιωθα απόλυτος εξαρτημένη από αυτόν χωρίς να έπρεπε πιστεύω. Έκανα συζήτηση, τηλέφωνο μια σύμβουλο γάμου γιατί ένιωθα χάλια κ όταν του το είπα έγινε εξοφρενων. Του χώρισα τα οικονομικά του είπα πως νιώθω κ ότι δεν μου προσφέρει αυτά που χρειάζομαι με χαρα παρά μόνο με γκρινια ( να έχω καλή καθημερινότητα να μη λειπει τίποτα στο σπίτι μου αφού έχω τη δυνατότητα) κ μου είπε ότι αυτός δεν το αντέχει αυτό κ καλύτερα να χωρίσουμε.
Μετά από δυο τρεις μέρες που με έπιασαν μετά η τύψεις του πρότεινα να βάλουμε προτεραιότητες ( γιατί πρέπει να κάνω έξοδα με το μαγαζι ) κ για άλλη μια ακομα φορά προτεραιότητα ήταν το αυτοκίνητο ...η οικογένεια του κ γενικότερα δικά του πράγματα.
Δεν ξέρω νιώθω ότι είναι παρά πολλα . Δε με αφήνει να προσφέρω στη δίκη μου οικογένεια γιατί ξέρει μόνο να τους κρίνει.
Γενικότερα δεν μπορούμε ποτε να μιλήσουμε πάντα τσακωνόμαστε. Προσπαθώ να του εξηγήσω κάτι κ με πάει εκεί που θέλει αυτός με διακόπτει κ τελειώνει εκείνος τη συζητήσει όπως τη θέλει.
Είναι πολυ καλός στα παιδιά του στο σπίτι του έχει Αρκετά θετικά αλλα έχει κ μια αρνητική ενέργεια ένα συνεχόμενο εκνευρισμό με οτιδήποτε.
Δεν ξέρω δεν ξέρω δεν ξέρω αν το θέλω αν το αντέχω. Επισεις το τελευταίο χρόνο έχουμε βγει έξω μερικές φορές κ βλέπω τις παρέες κ τις ζηλεύω να γελάνε να κάνουν την τρέλα τους χωρίς να κάθομαι να κρίνουν το κόσμο μόνο.
Φοβάμαι φοβάμαι μήπως έχω επηρεαστεί μήπως μου έχει λείψει να είμαι ελεύθερη. (Κ δεν εννοώ το ερωτικο κοματι) .
Σε αυτό πάντως μόνο τα βρίσκαμε μόνο σε αυτό δεν τσακωνόμασταν .
Τωρα δεν θέλω ούτε αυτό
Βοηθήστε όσο μπορείτε .

---

καλημερα...
νομιζω οτι δεν ταιριαζετε με τον συζυγο σου και βιαστηκατε να δεθειτε με παιδια πριν γνωριστειτε καλα.
τι να σου πει κανεις γι αυτο. εδω διαφωνειτε στα οικονομικα και η απαντηση του ειναι να χωρισετε...
αν θελεις την ελευθερια σου, κατα την γνωμη μου, λιγο αργα το θυμηθηκες.
κανεις βεβαια δεν μπορει να σε εμποδισει να παρεις διαζυγιο, αλλα αυτα τα σκεφτονται πριν τα παιδια...
δεν ειναι οτι ξαφνικα εγινε ενας ΑΛΛΟΣ, απλα δεν εδωσες χρονο να τον γνωρισεις και να δεις αν ταιριαζετε για παραπανω.

δουλεια , ευτυχως, εχεις.
διεκδικησε τα θελω σου σε αυτον τον γαμο, κι αν εξακολουθειτε να μην μπορειτε να συνεννοηθειτε, χωρισε. ουτε οι πρωτοι, ουτε οι τελευταιοι...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Γιατί να του ζητήσεις, αυτό δεν το έχω καταλάβει. Αν παραιτήθηκες από την οικονομική και άλλη σου ελευθερία σε πολύ μεγάλο βαθμό εθελοντικά και έχει μάθει 6 χρόνια τώρα να το θεωρεί φυσιολογικό, είναι δύσκολο να του αλλάξεις μυαλά και να ξέρεις ότι φταις κυρίως εσύ. Αν βλέπεις ότι δεν παίρνει από συζήτηση, ίσως αξίζει σε κάποια πράγματα να τον φέρεις προ τετελεσμένου στην πράξη για να δεις πως θα αντιδράσει. Τζίρους δεν κάνεις στο μαγαζί; Ε, κράτα τα λεφτά και ξόδεψε αυτά τα 100-200 που λες όπως νομίζεις.
Αν αρχίζει τα σχόλια για τους δικούς σου, απλά φύγε και μην κάθεσαι να τον ακούς. Στην αρχή μπορεί να το δει σαν πόλεμο νεύρων, αργότερα ισως καθίσει κι αυτός να σκεφτεί κάποια πράγματα. Πρέπει ωστόσο να βάλεις μέσα σου ένα χρονικό όριο μέχρι πότε θα προσπαθείς. Πάντα αξίζει μια προσπάθεια πριν φτάσει κανείς στον χωρισμό, αν τα πράγματα δεν πάνε πουθενά όμως, καλύτερα χωρισμός παρά συμβιβασμός σε αρρωστημένες καταστάσεις. Να σου πω την αλήθεια μου χτύπησε πολύ άσχημα αυτό που ανέφερες με τα παιδιά. Τα παιδιά συναισθάνονται πότε τα πράγματα πάνε χάλια και τι παίζει μεταξύ των γονιών τους. Δεν είναι ωραίο να τα βάζετε άθελά σας και στην μέση.

---

την ιδια σκεψη καναμε.
ειναι πολυ κακο για τα ιδια τα παιδια να τα βαζετε στην μεση και ειδικα να τα βαζετε να διαλεξουν γονιο...
για να αντιδρουν ετσι, ή κανετε συνεχεις καυγαδες που ακουνε, ή καθεστε και τους λετε τον πονο σας, κλαιτε, κατηγορειτε τον αλλον κι αυτα συμμετεχουν.
ειναι τραγικο. καλυτερα να πας σε εναν παιδοψυχολογο, να του εξηγησεις την κατασταση και να του πεις οτι τα παιδια αντιδρουν πλεον ετσι, για να σε συμβουλευσει πως να το αναστρεψεις, αν γινεται.

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Όσο γι το οικονομικό κατάλαβες λαθος γιατί πάλι εγώ φταίω που σκέφτομαι τον άλλο πρώτα.
Εκεί που τα χώρισα κ το εμπέδωσε καμία εβδομάδα μετά μου είπε·καλύτερα χωρίσουμε, δε μπορεί έτσι κ ότι έχει πέσει το ηθικό του.
Κατάλαβα κ γω ότι αυτό ήταν ΤΕΛΟΣ.
Τότε.... με έπιασαν οι τύψεις κ το βρήκα πιο σωστό να του ζητήσω να προσπαθήσουμε κ να βάλουμε προτεραιότητες στα οικονομικά που θα τις εγκρίνουμε κ οι δυο.
Έγινε για λίγο...(όχι μια εβδομάδα..)
Κ έχει περάσει 1,5 μήνας κ βλέπω ότι πάλι τα ίδια
Γυρίσαμε εκεί που μείναμε.

Κ ξεκινώ να σκέφτομαι
Μήπως εγώ φταίω ;
Μήπως δεν μπορώ να έχω τον ελέγχω ;

---

φταις στο οτι δεν διεκδικεις δυναμικα τα θελω σου.
αλλα και να τα διεκδικουσες, δεν σημαινει οτι εκεινος θα το δεχοταν....
μπορει κι εκεινος να σε θελει ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτο. γιατι εξ αρχης ειχε την εντυπωση οτι θα κανει ο΄τι νομιζει χωρις να εχεις λογο.
φταιει το οτι δεν ταιριαζετε και βιαστηκατε να δεσμευθειτε, λοιπον...

η δουλεια η δικη σου, τι εισοδημα βγαζει κατα μεσο ορο; ασχετως αν δεν εχεις παντα εισπραξη. μεσα στον μηνα για παραδειγμα, βγαζεις περιπου οσα κι αυτος; περισσοτερα; λιγοτερα;

[QUOTE=Remedy;1019269]φταις στο οτι δεν διεκδικεις δυναμικα τα θελω σου.
αλλα και να τα διεκδικουσες, δεν σημαινει οτι εκεινος θα το δεχοταν....
μπορει κι εκεινος να σε θελει ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτο. γιατι εξ αρχης ειχε την εντυπωση οτι θα κανει ο΄τι νομιζει χωρις να εχεις λογο.
φταιει το οτι δεν ταιριαζετε και βιαστηκατε να δεσμευθειτε, λοιπον...

η δουλεια η δικη σου, τι εισοδημα βγαζει κατα μεσο ορο; ασχετως αν δεν εχεις παντα εισπραξη. μεσα στον μηνα για παραδειγμα, βγαζεις περιπου οσα κι αυτος; περισσοτερα

Μέσο όρο το χρόνο το εισόδημα μου είναι σίγουρα ίσο κ παραπάνω απο το δικό του. Απλά δεν το δέχεται.

Όσο για τα παιδιά ποτε δεν έχω πει κάτι κακό για τον πατέρα τους σε αυτά. Δεν θα το ήθελα. Ποτε δεν έχω βάλει στη μέση να διαλέξουν.
Έχω ρωτήσω όμως την κόρη μου αν θα την πείραζε να μέναμε χωριστά ο μπαμπάς με την μαμά χωρίς να έχω ανάπτυξη αυτή τη συζητήσει παραπάνω.
Δεν ξέρω αν πραγματικά η λύσει είναι το διαζύγιο η αν εγώ το θεωρώ πιο ευκολο αφού δεν γινεται κάτι με τη συζήτηση. Δεν είναι αυτό που θέλω . Τον αγαπώ είναι καλός στο σπίτι κ στα παιδιά του .
Είναι αυτό που μου απάντησε πιο πριν ένας ότι θέλει να έχει τον έλεγχο έτσι νιώθει σιγουριά· έτσι όμως δεν νιώθω εγώ σιγουριά για τον εαυτό μου.

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Μέσο όρο το χρόνο το εισόδημα μου είναι σίγουρα ίσο κ παραπάνω απο το δικό του. Απλά δεν το δέχεται.

---

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Όσο για τα παιδιά ποτε δεν έχω πει κάτι κακό για τον πατέρα τους σε αυτά. Δεν θα το ήθελα. Ποτε δεν έχω βάλει στη μέση να διαλέξουν.
Έχω ρωτήσω όμως την κόρη μου αν θα την πείραζε να μέναμε χωριστά ο μπαμπάς με την μαμά χωρίς να έχω ανάπτυξη αυτή τη συζητήσει παραπάνω.
Δεν ξέρω αν πραγματικά η λύσει είναι το διαζύγιο η αν εγώ το θεωρώ πιο ευκολο αφού δεν γινεται κάτι με τη συζήτηση. Δεν είναι αυτό που θέλω . Τον αγαπώ είναι καλός στο σπίτι κ στα παιδιά του .
Είναι αυτό που μου απάντησε πιο πριν ένας ότι θέλει να έχει τον έλεγχο έτσι νιώθει σιγουριά· έτσι όμως δεν νιώθω εγώ σιγουριά για τον εαυτό μου.

---

δεν μπορει να μην το δεχεται.
δεν ειναι κατι μεταφυσικο. φαινεται ξεκαθαρα στην δηλωση σας στην εφορια και γενικα στα χαρτια τα λογιστικα που κρατατε.
η κανει τον χαζο για να σου επιβληθει, η σε περναει εσενα για χαζη και τα λεει αυτα.

στα παιδια, δεν χρειαζεται να πεις κατι κακο. οταν βλεπουν καυγαδες , καταλαβαινουν και μονα τους τι γινεται.
δεν τα εβαλες να διαλεξουν , γιατι δεν εχετε χωρισει. αν φτασετε στον χωρισμο, δεν ξερουμε πως θα φερθειτε στα παιδια. ηδη ειναι χωρισμενα...

αφου θεωρει οτι βγαζεις τα λιγοτερα, πες του να σου αφησει αυτα τα λιγοτερα να τα διαχειριζεσαι εσυ. γιατι πρεπει σε ολα εκεινος να εχει τον πρωτο λογο;
αν τον αφησεις να κανει κουμαντο μονο εκεινος σε ολα τα λεφτα, δεν θα εχεις την δυνατοτητα να εχεις διεκς σου οικονομιες.
αν τελικα χωρισετε, που θα βρεθεις; χωρις ενα ευρω στην τσεπη σου;

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Και εγώ αυτό προσπαθώ να καταλάβω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα..προς το παρών έχουμε μπροστά μας έναν συζηγο σαν τον Αντωνάκη απτό έχω καταλάβει με μια διαφορά που σε αυτόν αρεσκετε η πλούσια ζωή..και έχουμε μια κόντρα ανάμεσα στο ζευγάρι για το οικονομικό...

---

Έτσι ακριβώς, νομίζω πως η θεματοθέτρια είναι από μόνη της τόσο μπερδεμένη με όλα αυτά, που δεν ξέρω τι ακριβώς ισχύει από όλα αυτά. Εγώ πάντως έχω αρκετά κενά με αυτή την ιστορία.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν μπορει να μην το δεχεται.
δεν ειναι κατι μεταφυσικο. φαινεται ξεκαθαρα στην δηλωση σας στην εφορια και γενικα στα χαρτια τα λογιστικα που κρατατε.
η κανει τον χαζο για να σου επιβληθει, η σε περναει εσενα για χαζη και τα λεει αυτα.

στα παιδια, δεν χρειαζεται να πεις κατι κακο. οταν βλεπουν καυγαδες , καταλαβαινουν και μονα τους τι γινεται.
δεν τα εβαλες να διαλεξουν , γιατι δεν εχετε χωρισει. αν φτασετε στον χωρισμο, δεν ξερουμε πως θα φερθειτε στα παιδια. ηδη ειναι χωρισμενα...

αφου θεωρει οτι βγαζεις τα λιγοτερα, πες του να σου αφησει αυτα τα λιγοτερα να τα διαχειριζεσαι εσυ. γιατι πρεπει σε ολα εκεινος να εχει τον πρωτο λογο;
αν τον αφησεις να κανει κουμαντο μονο εκεινος σε ολα τα λεφτα, δεν θα εχεις την δυνατοτητα να εχεις διεκς σου οικονομιες.
αν τελικα χωρισετε, που θα βρεθεις; χωρις ενα ευρω στην τσεπη σου;

---

Έχουμε φτάσει στο σημείο κ δεν έχω τίποτα στο ονομα μου μόνο το μαγαζι μου. Κ οι λόγοι είναι ότι με έχουν χρεώσει. Πριν τον γνωρίσω είχα αυτοκίνητο στο ονομα μου χωρίς να έχω πρόβλημα. Τωρα τα βάζει όλα στο ονομα του κ της μητέρας του. Ακομα κ κάποια χρήματα που δείχνει το κράτος για τα παιδιά το χρόνο μπαίνουν στις μαμάς του τη τράπεζα. Νιώθω ότι δεν έχει νόημα είναι τόσα πολλα που μπορώ να πω αλλα δεν ξέρω το θα βγαλει

Ρε κουκλα δημοσιοσ υπαλληλοσ με ελευθερο επαγγελματια ουτε καλημερα δεν μπορουν να ανταλαξουν κι εσυ παντρευτηκεσ εγω ειμαι αγροτησ κι οι γονεισ μου δημοσιοι υπαλληλοι δε μιλαμε ποτε κατι μαλακιεσ λεμε σοου σιμπλ

Quote:

---

Originally Posted by Danai

Έχουμε φτάσει στο σημείο κ δεν έχω τίποτα στο ονομα μου μόνο το μαγαζι μου. Κ οι λόγοι είναι ότι με έχουν χρεώσει. Πριν τον γνωρίσω είχα αυτοκίνητο στο ονομα μου χωρίς να έχω πρόβλημα. Τωρα τα βάζει όλα στο ονομα του κ της μητέρας του. Ακομα κ κάποια χρήματα που δείχνει το κράτος για τα παιδιά το χρόνο μπαίνουν στις μαμάς του τη τράπεζα. Νιώθω ότι δεν έχει νόημα είναι τόσα πολλα που μπορώ να πω αλλα δεν ξέρω το θα βγαλει

---

βρε πουλακι μου... αυτος μαζευει τα λεφτα ΣΑΣ και τα κανει κομποδεμα για εκεινον και την μανα του για οταν χωρισετε. δεν το βλεπειες;
βρες εναν δικηγορο να σε συμβουλεψει πως θα κρατησεις την περιουσια σου πριν βρεθεις χωρις βρακι στον δρομο...

Δεν μπορώ να πιστέψω κάτι τετειο.
Κ συγνωμη που σας μπερδεύω έτσι αλλα κ γω προσπαθώ να καταλάβω.
Κ με μια συζητήσει σκέφτηκα ότι : εκεινος σκέφτεται ότι δεν θα μας δώσει κάτι η οικογένεια μου σαν κληρονομιά κ δεν προσφέρει τίποτα σε αυτούς ούτε καν ένα καλό λόγο. Οι δικοί του έχουν κάτι δωμάτια που το λέει κάθε τρεις κ λίγο λες κ θέλει να τον έχω γι αυτό. Κ τους έχει πολυ ψηλά.
Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει;;
Αγαπάω τους γονείς μου κ την οικογένεια μου

Quote:

---

Originally Posted by Kostas_14

Έτσι ακριβώς, νομίζω πως η θεματοθέτρια είναι από μόνη της τόσο μπερδεμένη με όλα αυτά, που δεν ξέρω τι ακριβώς ισχύει από όλα αυτά. Εγώ πάντως έχω αρκετά κενά με αυτή την ιστορία.

---

Μόνο εσύ???εμένα παει κάπου το μυαλό μου αλλά τελοσπαντων...

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Μόνο εσύ???εμένα παει κάπου το μυαλό μου αλλά τελοσπαντων...

---

Που δηλαδη;

[QUOTE=Danai;1019277]

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

φταις στο οτι δεν διεκδικεις δυναμικα τα θελω σου.
αλλα και να τα διεκδικουσες, δεν σημαινει οτι εκεινος θα το δεχοταν....
μπορει κι εκεινος να σε θελει ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτο. γιατι εξ αρχης ειχε την εντυπωση οτι θα κανει ο΄τι νομιζει χωρις να εχεις λογο.
φταιει το οτι δεν ταιριαζετε και βιαστηκατε να δεσμευθειτε, λοιπον...

η δουλεια η δικη σου, τι εισοδημα βγαζει κατα μεσο ορο; ασχετως αν δεν εχεις παντα εισπραξη. μεσα στον μηνα για παραδειγμα, βγαζεις περιπου οσα κι αυτος; περισσοτερα

Μέσο όρο το χρόνο το εισόδημα μου είναι σίγουρα ίσο κ παραπάνω απο το δικό του. Απλά δεν το δέχεται.

---

Αφού το εισόδημα σου είναι ίσο και μεγαλύτερο απτό δικό του γιατί του ζητάς 100-150 ευρώ για να περνεις πράγματα στο μαγαζί??
Κοίτα να σε πω κάτι??αν εγώ φερομουν έτσι στη γυναίκα μου(εννοώ πάνω στα οικονομικά)θα ήταν για δύο λόγους
...η εγώ θα ειμουν υπερβολικά τσιγκούνης η φιλάργυρος.κατι το οποίο δεν στέκι τη στιγμή που ο άνδρας σου έχει ακριβό αυτοκίνητο..γιατί ο τσιγκούνης ο άνθρωπος δεν πάει να πάρει ακριβό αυτοκίνητο..κάνει το σ.......ο του παξιμάδι...
Η αν η γυναίκα μου στα οικονομικά έκανε σπαταλες και εγώ το εβλεπα..και δεν θα άντεχα και θα είχα εγώ την διαχείριση των χρημάτων.. συγγνώμη κι όλας δεν το λέω για να σε προσβαλο αλλά προσπαθώ να καταλάβω τη συμπεριφορά του άνδρα σου μιας και το πρόβλημα είναι μόνο στο οικονομικό το κομμάτι.
Αλλά και απο αυτά που μας λες αυτό προκύπτει..δεν ξέρω εγώ αυτή τη γνώμη έχω σχηματίσει δεν λέω μπορεί να κάνω και λάθος...αλλά από αυτά που λες εγώ αυτό κατάλαβα..
Μας λες ότι..ότι χρήματα έρχονται στο σπίτι τα βάζει στο όνομα του...
Η μαμά σου σε έχει χρεώσει...
Μάλλον δεν θα μείνει τίποτα απτους γονείς σου..από τι φαντάζετε ο άνδρας σου..(αυτό μαλακια του κατά τη γνώμη μου και τη τον νοιάζει)
Μάλλον πιστεύει ότι δεν κάνεις σωστή διαχείριση των χρημάτων και γι'αυτό τα κάνει όλα αυτά...
Αν κατάλαβα λάθος σου ζητώ συγγνώμη και διόρθωσε με..