Η ερώτηση αφορά και τα δύο φύλα. Πώς αντιλαμβάνεστε την απιστία; Δηλαδή τι είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο άλλος/η, ώστε αυτό να θεωρηθεί απιστία; Υπάρχει απιστία χωρίς σεξουαλική πράξη ή το αντίθετο;
Printable View
Η ερώτηση αφορά και τα δύο φύλα. Πώς αντιλαμβάνεστε την απιστία; Δηλαδή τι είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο άλλος/η, ώστε αυτό να θεωρηθεί απιστία; Υπάρχει απιστία χωρίς σεξουαλική πράξη ή το αντίθετο;
ΓΙα μένα μπορεί να υπάρξει σεξουαλική πράξη χωρίς απιστία. Σε μακροχρόνιες σχέσεις/γάμους κτλ θεωρώ ότι μπορεί κάλλιστα κάποια στιγμή να τύχει και κάποιος/α να βρεθεί σε μια κατάσταση που θα κάνει σεξ με κάποιον/α άλλη χωρίς αυτό να σημαίνει πως άλλαξαν τα συναισθήματα του/της για τον/την σύντροφο. Δεν μιλώ σαφώς για περιπτώσεις που αυτό τους "τυχαίνει" κάθε μέρα, αλλά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες δεν το θεωρώ απιστία.
Επίσης θεωρώ πως μπορεί να υπάρξει απιστία (ή προδοσία για να το πω σωστότερα) χωρίς να υπάρχει σεξ. Το να ερωτευτεί μια άλλη πχ κι ας μην την έχει αγγίξει καν, για μένα είναι απιστία. Το να αλλάξουν τα συναισθήματα του για μένα και να μην μου το πει αφήνοντας με να πιστεύω πως με αγαπά ή με θέλει ακόμα, κι αυτό το θεωρώ προδοσία με την χειρότερη μορφή της. Γενικά μένω περισσότερο στο συναισθηματικό κομμάτι παρά στο σωματικό.
πραγματι μπορει να απατησεις / απατηθεις κανοντας κατι εντελως επιδερμικο και χωρις σημασια για σενα και χωρις να εχουν αλλαξει τα συναισθηματα σου αλλα ουτε και ο ποθος σου για τον συντροφο σου.
ειναι ομως απιστια, για μενα, εφοσον εχεις αποκλειστικη σχεση και ξερεις καλα οτι ο αλλος δεν θελει να σε μοιραζεται, αλλα ουτε κι εσυ θελεις να τον μοιραστεις και εχεις υποσχεθει κατι τετοιο.
δλδ, για μενα η απιστια ειναι η εξαπατηση, με η χωρις σεξ.
κι ενα φιλι ερωτικο ειναι απιστια αν υπαρξει εξαπατηση προς τον συντροφο σου.
και συγνωμη, αλλα δεν ξερω πως 'τυχαινει" να κανεις σεξ με καποιον... δεν ειμαστε αμοιβαδες, εχουμε βουληση. οταν θελεις να εισαι σωστος με τον συντροφο σου, η δεν το κανεις, η το κανεις και το λες και αντιμετωπιζεις και τις επιπτωσεις.
δεν εχω γνωρισει ποτε ερωτευμενο που να θελει να μοιραζεται τον συντροφο του.
οι σχεσεις απελπισιας και οι λευκοι γαμοι για το φαινεσθαι, ειναι αλλη κατηγορια...
αντιθετα, το να ερωτευτεις αλλον, χωρις να κανεις καμια πραξη, δεν το θεωρω απιστια.
θεωρω οτι δεν παει καλα η σχεση και πρεπει να κανεις κατι γι αυτο. να χωρισεις, ας πουμε.
αλλα η απιστια, εχει να κανει με πραξεις και με εξαπατηση, οχι με σκεψεις ...
Συμφωνώ μαζί σου elisabet. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι ακριβώς συμβαίνει όταν αγαπάς τον άνθρωπο σου, νοιάζεσαι για αυτόν, κι εκείνος το ίδιο, στο σεξ όλα καλά, αλλά επειδή πχ αυτός έχει κάποιες φοβίες σε κάνει να νιώθεις πως τα θέλω του δεν τα έχεις καλύψει. Σου έχει πει άσχημα πράγματα, οπότε έχεις φτάσει πραγματικά να απορείς τι είναι αυτό που τον κρατάει σε σένα. Και έχεις φτάσει στο σημείο με το που βρίσκεται στο δρόμο σου ένας άλλος άνθρωπος και σου μιλάει λίγο πιο όμορφα να φτάνεις να πιστεύεις πως τον έχεις ερωτευτεί. Αλλά όλο αυτό να το πολεμάς γιατί δεν το θεωρείς σωστό.
γιατι να το πολεμας;
ξεκαθαρισε μεσα σου τι θελεις και τι δεν θελεις, ξεκαθαρισε τις καταστασεις και προχωρα οπου θελει η καρδια σου.
γιατι πρεπει να μπλεχτεις με απιστια;
μια χαρα σωστο ειναι να αλλαξεις συντροφο αν δεν σε καλυπτει.
αυτο που δεν ειναι σωστο ειναι να τον εξαπατας.
Γιατί τον άνθρωπο που είμαι μαζί τον αγαπώ και με αγαπάει. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει συναισθηματικό κενό. Ταυτόχρονα όμως έχει φερθεί με τρόπο για μένα καταπιεστικό. Δηλαδή εγώ από τη μία δεν την περιόρισα ποτέ , γιατί απλά πιστεύω πως αν είναι να γίνει κάτι θα γίνει, γιατί έτσι είμαστε οι άνθρωποι και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κατι. Και αυτή από την άλλη είναι με την αμφιβολία, δηλαδή μου έχει πει πχ ότι η σχέση που είχα με συγγενικό μου πρόσωπο δεν ήταν φυσιολογική. Όλο αυτό εγώ το εισπράττω ως έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο μου, ενώ δεν έχω δώσει κάποιο δικαίωμα. Από την άλλη επειδή δεν νιώθει καλά να μένει μόνη έχω φτάσει να νιώθω σαν να την εγκαταλείπω όταν πχ χρειάζεται να λείψω έστω και ένα βράδυ με τη δουλειά μου.
μα μας εχεις πει ηδη οτι νομιζεις οτι εισαι ερωτευμενος με ενα αλλο ατομο!
αρα, μηπως εχει δικιο να μην σου εχει εμπιστοσυνη;
μηπως δινεις δικαιωματα, αλλα δεν το καταλαβαινεις;
μηπως αντιλαμβανεται την αμφισβητηση που εχεις για την σχεση σας;
μας ειπες σε αλλο μηνυμα οτι το σεξ ειναι παραπανω απο καλο κι εδω μας λες οτι εισαι και συναισθηματικα καλυμμενος.
που δεν εισαι καλυμμενος δηλαδη;;;
κι αν δεν ξερεις που, βρες το.
Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως με αυτό τον άνθρωπο είμαι μαζί 13 χρόνια, την αγαπώ και μ' αγαπάει. Δεν έχω ποθήσει άλλη γυναίκα όσο είμαι μαζί της, ούτε ψάχνομαι γενικά. Τώρα όμως έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι τι γίνεται πραγματικά σ' αυτή τη σχέση. Μου έχει πει πως ο πρώην της ήταν καταπιεστικός γι' αυτό και τον χώρισε. Ξέρω όμως πως εγώ από την αρχή της είχα εμπιστοσύνη, όταν έλειπα βράδυ λόγω δουλειάς, έβγαινε και με άντρα φίλο της. Από την άλλη στο ίδιο διάστημα μου είπε ότι η σχέση που είχα με την ξαδέρφη μου που ήρθε σπίτι μας για 5 μερες, δεν ήταν φυσιολογική. Τι ακριβώς φοβόταν; Γενικά έτσι έχει κυλήσει όλα τα χρόνια. Μάλλον κάνει ότι της έχουνε κάνει.
Όσο για το αν είμαι ερωτευμένος με άλλη, όχι δεν είμαι τωρα, απλά έτυχε να βρεθεί ένα άλλο πρόσωπο τώρα τελευταία το οποίο δεν ήθελε κάτι μαζί μου, αλλά εγώ από όλο αυτό που ένιωθα ότι μου λείπει κατάφερα να την ερωτευτώ. Προσωρινά. Θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε.
Δεν θέλω να την κατηγορήσω για τίποτα, την αγαπάω και θα θελα όλα τα άσχημα να μην έχουν ειπωθεί.
Καλυμμένος δεν είμαι στο ότι δε με εμπιστεύεται. Επίσης με φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση όταν χρειάζεται να λείψω μια στο τόσο για τη δουλειά μου. Έχει τύχει να χρειάζεται να πάω μόνος μου στους γονείς μου επειδή δουλευε, και να μου λέει πως δεν είναι φυσιολογικό, οπότε δεν πήγα. Τέλος πάντων πέστε μου πως είμαι λάθος για να προσπαθήσω να αλλάξω τουλάχιστον από εδώ και πέρα.
Να πω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ. Είναι ένα ζευγάρι που γενικά τα πάνε καλά κι έχουν μια ισορροπημένη σχέση για χρόνια. Κάποια στιγμή μέσα σε αυτά τα χρόνια μπορεί να τύχει να είναι χωριστά για ένα διάστημα ή μπορεί ένας από τους δύο να πιει λίγο παραπάνω κάποια στιγμή να είναι σε ιδιαίτερη φάση, και να απατήσει. Αλλά εξακολουθούν να έχουν τα ίδια συναισθήματα ο ένας για τον άλλον. Πιστεύεις ότι είναι λόγος για να χωρίσουν; Εγώ πιστεύω πως αυτό από μόνο του δεν είναι λόγος για να χωρίσουν. Με αυτή την έννοια είπα πως δεν το θεωρώ απάτη απαραίτητα. Βέβαια με την κυριολεκτική σημασία της λέξης προφανώς και είναι. Μάλλον εννοούσα περισσότερο τι θεωρώ προδοσία κι όχι απάτη τώρα που το σκέφτομαι.
Λόγο για να χωρίσουν θα έβρισκα σίγουρα αν ένας από τους δύο ερωτεύονταν κάποιον άλλον, άσχετα αν προχώρησε σε σεξ ή όχι.
Σε τι να είσαι λάθος αν λες πως η άλλη δεν σε εμπιστεύεται χωρίς να κάνεις τίποτα και μάλιστα αυτό το κάνει σε τέτοιο βαθμό που σε καταπιέζει πια γιατί δεν μπορείς να πας ούτε καν στους δικούς σου χωρίς να φρικάρει; Δεν μου φαίνεται καθόλου παράξενο που σε μια τέτοια σχέση εσύ ένιωσες να ερωτευέσαι κάποια άλλη. Εσύ θεωρείς ότι μπορείς να ζήσεις για πάντα με αυτή την καταπίεση; Το έχετε κουβεντιάσει αυτό το θέμα; Η κοπέλα αναγνωρίζει το λάθος στην στάση της, κάνει προσπάθεια ή το βρίσκει φυσιολογικό να ζηλεύει και την ξαδέρφη σου;
Τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια αλλά πάντα καταλήγουμε να τσακωνόμαστε για τα ίδια θέματα. Δεν έχω παράπονο κανένα για την αγάπη της και την αφοσίωση της σε εμένα. Απλά υπάρχουν 4-5 θέματα τα οποία δεν μπορούμε να λύσουμε. Νιώθω ότι με πνίγει η συμπεριφορά της, δεν μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω. Μου λέει πχ πως είναι φυσιολογικό που δεν μπορεί να μείνει μόνη, οτι κι άλλες γυναίκες δεν μπορούν. Οπότε εγώ σε αυτά τα 4-5 θέματα που κινούνται όλα στο ίδιο μοτίβο, έχω φτάσει να σκέφτομαι πως εγώ είμαι λάθος. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Δε θέλω ούτε να χωρίσω, ούτε να μαλώνω μαζί της. Σκέφτομαι όμως πως θα μπορούσε να είναι η ζωή μου με άλλη γυναίκα. Αλλά και την αγαπώ τόσο που θα θελα να τη δω ευτυχισμένη κι ας είναι στο πλευρό ενός άλλου
Όσον αφορά τον τίτλο του θέματος, επειδή η ερώτηση είναι γενική, πιστεύω πχ πως στην περίπτωσή μου το ότι έχω κάνει και μόνο τη σκέψη πως θα ήταν η ζωή μου με μια άλλη, αυτό είναι ένα είδος απιστίας. Πόσο μάλλον αν δεχτώ ότι ερωτεύτηκα κι ένα άλλο πρόσωπο έστω και κάτω απ' αυτές τις συνθήκες.
το θεμα δεν ειναι αν εχουν παει με αλλους, ενω εχουν αισθηματα και ειναι καλα μεταξυ τους.
το θεμα ειναι αν εξαπατουν.
εξαπατηση, δεν ειναι το σεξ, αλλα τα ψεματα.
αν ειναι ειλικρινεις και συνεχιζουν να ειναι μαζι, με γεια τους με χαρα τους. αν τους αρεσει αυτη η κατασταση, εμας δεν μας πεφτει λογος.
επομενως, δεν πιστευω οτι ειναι λογος να χωρισουν. πιστευω οτι ειναι λογος να ειναι ειλικρινεις μεταξυ τους.
και μπορει και να ειναι ξερεις, αν το εχουν κανει και οι δυο.
ποσο καλα τους ξερεις δλδ;
αποκλειεται να το εχουν συζητησει;
αν το αποδεχονται, ειναι δικο τους θεμα.
εγω δεν δεχομαι οτι ειναι απιστια το να σκεφτεσαι πως θα ηταν η ζωη σου η ακομα και το σεξ, με μια αλλη.
απιστια ειναι οι πραξεις και η εξαπατηση.
αλλιως θα παχαιναμε οταν σκεφτομασταν γλυκα, οχι οταν τα τρωγαμε..
ΑΝ ομως σκεφτεσαι αλλες/η η ακομα περισσοτερο εισαι ερωτευμενος, κιολας, αυτο δεν ειναι απιστια, ειναι οτι ξενερωσες/σου τελειωσε με την δικια σου.
δεν ξερω γιατι εχεις κολλησει με την λεξη 'απιστια". υπαρχουν και αλλα προβληματα εκτος απο την απιστια, οπως πχ, να εχει τελειωσει μια σχεση...
Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι η ιδανική σχέση. Δεν εννοώ το να πηγαίνουν με άλλους... Εννοώ να καταλαβαίνει ο ένας τις ανάγκες του άλλου, να προσπαθεί να τις καλύψει και αν δεν τα καταφέρνει, δεν χρειάζεται να στερεί από τον άλλο να πάρει αυτό που θέλει από κάποιο άλλο πρόσωπο. Πχ με τη γυναίκα μου δεν ταιριάζουμε στο χιούμορ, όταν τη βλέπω όμως να γελά απ' αυτά που της λέει ένας άλλος αντρας, χαίρομαι πραγματικά για αυτήν.
μα καλα, αφου ειχε συμπεριφορες που χρειαζονταν εμπιστοσυνη εκ μερους σου, οπως το να βγαινει με ανδρα- φιλο, δεν της τα θυμιζες αυτα, οταν σε αμφισβητουσε;
αν αυτη φοβοταν την ξαδερφη σου η το οτι πας να δεις τους γονεις σου, εσυ τι θα επρεπε να κανεις που βγαινει με φιλο;
η εμπιστοσυνη ειναι αμοιβαια. αφου εσυ της δινεις την ανεση να βγαινει μονη χωρις να την αμφισβητεις, αυτη με ποιο δικαιωμα δεν το κανει; δεν τα συζητησες αυτα;
δεν βρισκω να εισαι λαθος σε κατι.
τα εχεις συζητησει μαζι της ομως; οτι εσυ καταπιεζεσαι με αυτες τις συμπεριφορες και πρεπει κατι να γινει;
Τα έχω συζητήσει και δεν αλλάζει. Πλέον πιστεύω ή ότι εγώ είμαι λάθος ή ότι δεν είναι αρκετός. Δεν κάνω δηλαδή αυτά που θέλει. Που τα κάνω δηλαδή, αλλά το ζόρι
Περίμενα μάλλον υποσυνείδητα, ότι με τα χρόνια θα άλλαζε αλλά δεν... Εγώ τα θυμάμαι όλα αυτά και καίω το μυαλό μου...
Έχετε σκεφτεί το να πάτε σε κάποιον ειδικό, έναν σύμβουλο σχέσεων πχ; Ίσως βοηθούσε.
Πάντως σε βρίσκω αρκετά ενοχικό, για κάποιο λόγο παίρνεις όλο το βάρος της σχέσης πάνω σου.
Όχι υπάρχουν γυναίκες που μια χαρά μπορούν και θέλουν να περνούν και χρόνο μόνες τους, το γεγονός ότι δείχνει τέτοια προσκόλληση πάνω σου που δεν μπορείς να λείψεις ούτε για να δεις τους δικούς σου είναι δικό της πρόβλημα όχι δικό σου.
Όλα αυτά βέβαια αν μας λες εδώ ολόκληρη την αλήθεια κι αν δεν υπάρχουν άλλα θέματα μεταξύ σας που δεν γνωρίζουμε. Δεν σε αμφισβητώ αλλά όπως καταλαβαίνεις αυτή είναι η δική σου πλευρά εδώ.
Η καταπίεση φίλε μου πάντως δεν αντέχεται για πολύ από κανέναν, κάποια στιγμή κάπου ξεσπάει. Οπότε μην προσπαθείς να το θάψεις το θέμα, να το λύσεις κοίταξε όσο είναι καιρός κι αν δεν λύνεται οφείλεις να αρχίζεις να σκέφτεσαι μήπως αυτή η σχέση έκανε τον κύκλο της.
Σ' ευχαριστώ elisabet για το σχόλιο σου. Δεν χρειάζεται να το συζητάω άλλο, δεν θα βγει κάτι. Όλα τα χρόνια τα ίδια γίνονται, ή εγώ είμαι λάθος ή εκείνη. Όλα τα προβλήματα λύνονται με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Όταν επί 13 χρόνια τα προβλήματα παραμένουν τα ίδια έ μάλλον δεν πρόκειται να λυθούν ποτέ. Η ουσία πάντως είναι πως πράγματα που για άλλους απλά συμβαίνουν, για εμένα δεν υπάρχουν σαν δυνατότητα. Είναι πολλά.
Μια απιστια θα την ανεχομουν , δεν ειμαι τοσο αυστηρος , αν και δεν εχω απιστησει ποτε σε σχεση , αλλα υπαρχουν αλα ελατωμματα πολυ χειροτερα απ την απιστια που δεν μπορω νανεχτω , οπως η γκρινια , η μουρμουρα . και ο αυταρχισμος ........
Σωστός, έτσι είναι. Κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Μας αρέσει να κολλάμε στην απιστία, αλλά κάνουμε ελάχιστα για να μη φτάσουμε εκεί.
Κι αλλοι πίνουν λιγο παραπανω αλλα εχουν αυτοσυγκράτηση και δεν απατούν, οποτε δεν φταιει το ποτο. Το ποτο χρησιμοποιείται 100% σαν δικαιολογία, βαθια μεσα του αυτος που θα το κανει, θελει και ξερει οτι θα το κανει.
Φιλε θεματοθετη δε σε βλεπω να τη βγαζεις καθαρή με αυτη τη σχεση και να θυμασαι αυτο: οτι φοβαται καποιος οτι θα κανεις, οτι θα φυγεις εξω και θα ξενοπηδηξεισ, η κατι παιζει με την ξαδέρφη σου, σου αποκαλύπτει τον δικο του χαρακτήρα το πως λειτουργει, πράττει και εχει βιώσει καταστασεις. Εαν ησουν φιλος μου θα σου έριχνα μια μουτζα και θα σου ελεγα να σηκωθείς να φυγεις.
GeorgeGr1 σ' ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σου. Το λαμβάνω υπόψη. Απλά συμβαίνει όταν έχεις αισθήματα και εμπιστοσύνη στον άλλο, να μην τα σκέφτεσαι όλα αυτά. Μπορείς βέβαια να με πεις και αφελή
Μην κολλάς στο ποτό, μπορεί να είναι χίλιοι δυο οι λόγοι, απλά το ποτό απελευθερώνει περισσότερο και κάνουμε πιο εύκολα μερικά πράγματα, από μόνο του σαφώς και δεν μπορεί να είναι η αιτία. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι σε μια μακροχρόνια σχέση/γάμο δεν το βρίσκω και τόσο τρομερό το να απατήσει κάποιος μια φορά, θα το θεωρούσα ανθρώπινο. Το λέω βέβαια έξω από τον χορό γιατί ούτε έχω απατήσει ούτε ξέρω αν θα μπροούσα να το συγχωρήσω αν με απατούσαν. Από την άλλη δεν έχω βρεθεί και σε σχέση 20χρόνια πχ ή γάμο για να δω την γλύκα.
Καλησπέρα .Θα σας δώσω μια μικρη ιστορία γύρω απο το θέμα . Ειμαι 45 η σχεση μου 33 ετων . Εγώ σε διασταση μεχρι το προηγουμενο καλοκαιρι . Οταν ξεκινησε η σχέση μας με την κοπελα μου ηταν σε πληρη γνλωση οτι ημουν σε διασταση γνώριζε δε την πρωην συζηγο μου . Δηλαδή δεν ειχα κρυψει ποτε τιποτα . Για λόγους οικονομικων διαφωνιων μεχρι περυσι το καλοκαιρι δεν ειχε βγει επισημα το διαζυγιο . Κατι που εγινε μετα σπο 3 μηνες . Περυσι λοιπον το καλοκαιρι ζήτησε η κοπελα μου με την οποια ειμαστε πλεον μαζι και συγκστοικουμε να κανουμε μαζι διακοπες . Εγω της ζητησα να κανουμε αφου πρωτα περασω 10 ημερες στο εξοχικο μου μονος μου για να ηρεμισω γενικα απο ολα και επεοδη λογω επαγγελματος ειχα παρα πολλους μηνες να δω τους δικους μου συγγενεις που θα ηταν εκει. Αυτη δεν το δεχτηκε μου ζητησε να διακοψουμε καθε επικοινωνια μεχρι την στιγμη που θα πηγαινσμε μαζι διακοπες και μου ειπε οτι δεν σντεχει αλλο ενα καλοκαιρι να μην ειμαστε συνεχεια μαζι . Εγω δεν συμφωνησα αλλα τι μπορουσα να κανω . Μου ειχε πει οτι θα ππηγαινε για 4 ημερες σε ενα νησι μαζι με την κολλητη της και τον αντρα της και επειτα στο πατρικο της . Και μετα θα συναντιομασταν να πηγαιναμε μαζι διακοπες . Να μην σας κουραζω αλλο λογω συμπεριφορας και φωτο στο fb καταλαβα οτι κατι δεν πηγαινε καλα . Μετα απο ολη αυτη την ιστορια βρεθηκαμε οπου ηταν η ιδια υπερβολικα ψυχρη μαζι μου ειρωνικη και πολυ εκνευρισμενη . Περασαν μηνες και μεσα απο δυσκολιες οικονομικων συμφωνιων και προσωπικων υποχωρησεων ειχα επισημα το διαζυγιο. Πλεον μεναμε με την κοπελα μαζι ειχα δε μετακομησει στην χωρα που δουλευε οπου και πλεον δουλευα και εγω . Η ζωη μας δυσκολη οπως καθε αρχη αλλα ευτυχισμενη . Πριν 2 μηνες πηρα την αποφαση να της ζητησω να προχωρισουμε . Πριν απο αυτο βγηκαμε σε ενα πολυ αγαπημενο μας εστιατοριο οπου συζητησαμε διαφορα και της ζητησα να πουμε εαν στα 2 χρονια που ειμασταν μαζι εχει συμβει κατι που καλο ηταν να το ξερρει ο αλλος πρωτου προχωρησουμε για να μην βγει μετα.
Εκει λοιπον γελωντας κατακοκινη μου ειπε πως φετος το καλοκαιρι την φιλησε ενας φιλος της στο στομα μετα απο ξενυχτι ενω της ζητησε να τον γυρισει σπιτι του .
Εκει οκ τα χρειαστικα ηπια αλλο ενα ποτο. Ζητησα να μαθω τι και πως . Μου ειπε ακου μου την επεσε ειναι γνωστος πεφτουλας εκανα το λαθος να μην τον σταματησω . Ολο το δκηνικο διηρκισε 1 λεπτο . Εκει την ρωτησα γιατι δεν μου το πε . Μου ειπε φοβοταν μην με χασει και πωε θα σντιδρουσα αλλα ηταν πολυ στεναχωρημενη που δεν προχωρουσαμε πιομενη και εγινε .
Ειπε πως εχει μετανιωσει αλλα ηταν ενα φιλι τιποτα,αλλο .
Το ιδιο βραδυ ξαναεκανα συζητηση οπου μου ειπε κατι το οποιο ηξερα απο κοινους φιλους οτι δεν πηγε σε νησι και μου το χε πει να με πικαρει . Εκει της ειπα οτι ηξερα οτι ειχε διαδωσει στους γνωστους μας οτι ηθελε να παρει αποσταση απο εμενα και πως ειχε απογοητευτει . Πραγμα που το παραδεχθηκε . Την ρωτησα τοτε πως ειναι δυνατο μετα απο ολο αυτο το σεναριο να την εμπιστευτω . Εκει μου ξανασυζητησε ολη την φαση οπου μου ειπε οτι ο τυπος ηταν επιμονος και πρωτου τον αφησει την ξαναφιλησε και την τραβαγε να πανε σπιτι του να ολοκληρωσουν . Εκει οκ εγω εγινα εξαλος ξεφυγα γιατι δεν πιστευα τιποτα και για να μην παρει διαστασεις ολο το θεμα πηγα για ενα ποτο με φιλο μου . Την ολη αυτη φαση για καλη μας τυχη την ειχε δει κοινος γνωστος ο οποιος με διαβεβαιωσε για ολα αυτα και καταλαβα οτι το σκηνικο εληξε εκει. Ο γνωστος διασκεδαζε μαζι με την φιλη μου και αλλη δικη μας παρεα . Που θελω να καταληξω . Η κοπελα μου απο.μονη της δεχτηκε οτι το φιλια αυτα αν και δεν συμαιναν κατι για αυτην ηταν απιστια . Αν και ειχε τον ελεγχο σε ενα βαθμο δεν προχωρησε να κανει ερωτα μαζι του αν και πιωμενη και στεναχωρημενη . Εκλαψε αν και εμενα δεν μου ελεγε κατι . Ο αυτοελεγχος ειναι το θεμα . Ομως το ειπε μονη της το δεχτηκε ρισκαρε να μην ειμαστε μαζι . Εμενα την ζωη μας την πληγωσε ολο αυτο . Και πιο ποκυ τα ψεματα που ειπε . Συμπερασμα . Ανθρωποι ειμαστε ξεφευγουμε οχι ρομποτ . Αλλα ποτε ψεματα στο συντροφο μας . Παντωτε θα βγουν
καλησπερα.
σε τι βαθμο σε επηρεασε τελικα εκεινο το φιλι που σου ειχε κρυψει; παντρευτηκατε οπως υπολογιζες η αλλαξες γνωμη;
κι αν θες, πες μου κατι. ποσο καιρο τα ειχατε πριν το διαζυγιο σου, οσο ησουν σε διασταση; κι οταν λες οτι ηθελες να πας 10 μερες στο εξοχικο να δεις συγγενεις ενω ησουν ακομα παντρεμενος, αντι να πατε μαζι οπως ηθελε εκεινη, εννοεις οτι οι συγγενεις αυτοι ηταν η τοτε γυναικα σου και τα παιδια σου;
θεωρω απιστια τα παντα απο το να φλερταρεις και μονο η εστω να κοιταξεις καποιο αλλο ατομο η να φαντασιωθεις αλλο ατομο η γενικα το παραμικρο. ισως επειδη δεν τα κανω αυτα για αυτο το θεωρω ετσι.
Θα συμφωνήσω με ρεμεντι. Απιστία ειναι εξαπάτηση. Δεν ειναι απαραίτητο να είναι σεξ. Ακομα κ ενα ερωτικό Φιλι μπορεί να θεωρηθεί..
Κάποτε οι προγαμιαίες σχέσεις, η απώλεια της παρθενίας, η ομοφυλοφιλία και πολλά άλλα ήταν κάτι απαγορευμένο, κάτι ανήθικο πολλές φορές. Σήμερα σίγουρα δεν είναι απαγορευμένα και σίγουρα δεν αφορούν σε κάτι ηθικό ή ανήθικο, αλλά απλά σε κάτι ανθρώπινο. Πιστεύω πως κάποια μέρα η απιστία δεν θα υπάρχει με αυτή ή καθόλου σαν έννοια. Από τη στιγμή που υπάρχουν χώρες, ευρωπαϊκές όχι τριτοκοσμικές, στις οποίες τα ποσοστά της απιστίας αγγίζουν σήμερα το 50% ποιος ο λόγος να εθελοτυφλούμε;