Αγωνια για ευρεση συζυγου και αποκτηση παιδιου και ασπεργκερ

Καλησπέρα σε όλους σας!Είμαι μονή γυναίκα 33 ετών πάσχω από σύνδρομο Άσπεργκερ πολύ ήπιας μορφής με επίσημη διάγνωση και είμαι οικονομικά πλήρως αυτόνομη . Έχω χωρίσει από πολλές ακατάλληλες σχέσεις και θέλω διακαώς και απελπισμένα σύζυγό και παιδί ειδικά παιδί . Είμαι στην διαδικασία που προσπαθώ να βρω σύζυγό μέσω προξενιού άλλα πως θα του μιλήσω για το Άσπεργκερ χωρίς να τον διώξω από κοντά μου; Είμαι καλή στο νοικοκυριό και μπορώ να φροντίσω ένα παιδί . Άλλα πως θα τον κρατήσω κοντά μου χωρίς να φοβάται ότι θα κάνουμε άρρωστο παιδί; Κατά καιρούς χρειάζομαι χάπια για να ηρεμώ από το άγχος . Να ξεκαθαρίσω ότι θέλω δικό μου παιδί και δεν θέλω να υιοθετήσω καθότι δεν μπορώ να δω σαν δικό μου παιδί το παιδί μιας άλλης . Εαν δεν βρω σύζυγο θα μου δώσουν σπέρμα από τράπεζα σπέρματος στην Ελλάδά; Δεδομένου ότι είμαι αμεα στα χαρτιά και παίρνω επίδομα από την πρόνοια ή θα πρέπει να αναζητήσω σπέρμα με κάποιον παράνομο τρόπο;Είμαι αποφασισμένη να αποκτήσω δικό μου παιδί με κάθε τρόπο . Συγνωμη που δημοσιευω αυτο το θεμα κ εδωπερα κ στην ενοτητα για το ασπεργκερ αφου αφορα κ τις σχεσεις με αντρες

Καλημέρα για τα άλλα θέματα δεν ξέρω τι να σου πω αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει "κανόνας" που να έχει πει ότι το ασπεργκερ είναι κληρονομικό. Δηλαδή δεν πάει να πει ότι θα το έχει και το παιδί σου

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπέρα σε όλους σας!Είμαι μονή γυναίκα 33 ετών πάσχω από σύνδρομο Άσπεργκερ πολύ ήπιας μορφής με επίσημη διάγνωση και είμαι οικονομικά πλήρως αυτόνομη . Έχω χωρίσει από πολλές ακατάλληλες σχέσεις και θέλω διακαώς και απελπισμένα σύζυγό και παιδί ειδικά παιδί . Είμαι στην διαδικασία που προσπαθώ να βρω σύζυγό μέσω προξενιού άλλα πως θα του μιλήσω για το Άσπεργκερ χωρίς να τον διώξω από κοντά μου; Είμαι καλή στο νοικοκυριό και μπορώ να φροντίσω ένα παιδί . Άλλα πως θα τον κρατήσω κοντά μου χωρίς να φοβάται ότι θα κάνουμε άρρωστο παιδί; Κατά καιρούς χρειάζομαι χάπια για να ηρεμώ από το άγχος . Να ξεκαθαρίσω ότι θέλω δικό μου παιδί και δεν θέλω να υιοθετήσω καθότι δεν μπορώ να δω σαν δικό μου παιδί το παιδί μιας άλλης . Εαν δεν βρω σύζυγο θα μου δώσουν σπέρμα από τράπεζα σπέρματος στην Ελλάδά; Δεδομένου ότι είμαι αμεα στα χαρτιά και παίρνω επίδομα από την πρόνοια ή θα πρέπει να αναζητήσω σπέρμα με κάποιον παράνομο τρόπο;Είμαι αποφασισμένη να αποκτήσω δικό μου παιδί με κάθε τρόπο . Συγνωμη που δημοσιευω αυτο το θεμα κ εδωπερα κ στην ενοτητα για το ασπεργκερ αφου αφορα κ τις σχεσεις με αντρες

---

Καλημέρα

Νομίζω ότι στην φάση που είσαι έχεις φτιάξει τις ιδανικές συνθήκες για να βρεις τον πλέον ακατάλληλο άντρα. Η απελπισία είναι ο χειρότερος σύμβουλος σε αυτές τις περιπτώσεις. Διαβάζω το μνμ σου και μου ρχονται στο μυαλό ένα σωρό παραδείγματα από τον περίγυρο μου απο γυναίκες απελπισμένες να κάνουν οικογένεια που κατέληξαν να κάνουν δυστυχισμένους γάμους αλλά κυρίως δυστυχισμένα παιδιά. Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Είσαι 33, δεν σε έχουν πάρει και τα χρόνια, οι γυναίκες σήμερα κάνουν παιδιά ακόμα και στα 40! Τα παιδιά θα πρεπε να είναι η φυσική κατάληξη μιας σχέσης αγάπης ώριμων ολοκληρωμένων ανθρώπων, όχι διακαής πόθος απελπισμένων γυναικών που αυτοπαραμυθιάζονται πως θα ολοκληρωθούν κάνοντας ένα παιδί και διαιωνίζοντας το dna τους.

Έχεις λυμένο το οικονομικό σου θέμα λες, κοίτα να χαρείς την ζωή σου και να βρεις έναν άνθρωπο να μοιραστείς συναισθήματα, να σε αγαπήσει και να τον αγαπήσεις. Λυπάμαι που στο λέω, αλλά κάποιος άντρας που δεν θέλει αυτό, αλλά θέλει να βρει μια γυναίκα να κάνει παιδιά όπως θες εσύ γιατί να μην ψάξει για την καλύτερη δυνατή υποψήφια; Αν είναι το dna που σας νοιάζει και δεν μιλάμε για συναισθήματα γιατί να διαλέξει εσένα κι όχι μια σωματικά και ψυχικά υγιή υποψήφια μητέρα για τα παιδιά του; Πολύ φοβάμαι ότι θα τρως συνεχώς τα μούτρα σου σε αυτό το παιχνίδι της αναζήτησης που μπήκες.

Quote:

---

Originally Posted by Άντα_Στε87

Καλημέρα για τα άλλα θέματα δεν ξέρω τι να σου πω αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει "κανόνας" που να έχει πει ότι το ασπεργκερ είναι κληρονομικό. Δηλαδή δεν πάει να πει ότι θα το έχει και το παιδί σου

---

Κανόνας δεν υπάρχει, αλλά στο ασπεγκερ όπως και σε όλες τις μορφές αυτισμού ο κληρονομικός παράγοντας είναι σημαντικός.

Σαφώς ο κληρονομικος παράγοντας είναι σημαντικός και στην κάθε μορφή αυτισμού όπως και σε όλα τα θέματα υγείας απλά κάποιος που έχει μια ιδιαιτεροτητα θεωρώ ότι πρέπει να μάθει να ζει με αυτό και το κυριότερο δεν πρέπει να ζει με το φόβο της κληρονομικοτητας. Έχω πολύ κοντινό μου άνθρωπο με ασπεργκερ ήπιας μορφής και οι γιατροί μας έχουν πει ότι δεν έχει αποδειχθεί από τι έρχεται ο αυτισμός γενικότερα. Η κοπέλα όταν φτάσει σε αυτό το σημείο μπορεί βέβαια να το συζητήσει και με κάποιον γιατρό. Για το θέμα παιδί εννοώ.

Μα μυσπ, εδώ προκαταβάλεις μόνη σου το θέμα, πως θα κρατήσεις τον άντρα κοντά σου αν μάθει για το άσπεργκερ. Λίγο "ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε" μου ακούγεται όλο αυτό. : )

Βρες κάποιον άνθρωπο να σου ταιριάζει και να τα πηγαίνεις καλά μαζί του, να τα βρίσκετε μεταξύ σας και μετά θα έρθουν φυσικά και τα υπόλοιπα. Αν θυμάμαι και το τελευταίο θέμα σου, εσύ από το άγχος σου βάζεις η ίδια τρικλοποδιές στον εαυτό σου διαλέγοντας λάθος άτομα! Τι προξενιά λες βρε, στο 2020 μπαίνουμε! Σίγουρη συνταγή αποτυχίας είναι αυτό!!!

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπέρα σε όλους σας!Είμαι μονή γυναίκα 33 ετών πάσχω από σύνδρομο Άσπεργκερ πολύ ήπιας μορφής με επίσημη διάγνωση και είμαι οικονομικά πλήρως αυτόνομη . Έχω χωρίσει από πολλές ακατάλληλες σχέσεις και θέλω διακαώς και απελπισμένα σύζυγό και παιδί ειδικά παιδί . Είμαι στην διαδικασία που προσπαθώ να βρω σύζυγό μέσω προξενιού άλλα πως θα του μιλήσω για το Άσπεργκερ χωρίς να τον διώξω από κοντά μου; Είμαι καλή στο νοικοκυριό και μπορώ να φροντίσω ένα παιδί . Άλλα πως θα τον κρατήσω κοντά μου χωρίς να φοβάται ότι θα κάνουμε άρρωστο παιδί; Κατά καιρούς χρειάζομαι χάπια για να ηρεμώ από το άγχος . Να ξεκαθαρίσω ότι θέλω δικό μου παιδί και δεν θέλω να υιοθετήσω καθότι δεν μπορώ να δω σαν δικό μου παιδί το παιδί μιας άλλης . Εαν δεν βρω σύζυγο θα μου δώσουν σπέρμα από τράπεζα σπέρματος στην Ελλάδά; Δεδομένου ότι είμαι αμεα στα χαρτιά και παίρνω επίδομα από την πρόνοια ή θα πρέπει να αναζητήσω σπέρμα με κάποιον παράνομο τρόπο;Είμαι αποφασισμένη να αποκτήσω δικό μου παιδί με κάθε τρόπο . Συγνωμη που δημοσιευω αυτο το θεμα κ εδωπερα κ στην ενοτητα για το ασπεργκερ αφου αφορα κ τις σχεσεις με αντρες

---

δεν ξερω τι περιμενεις να ακουσεις απο εμας βρε μυσπ....
μας ξερεις τι τυποι ειμαστε.
δλδ, και μονο που μιλας για απελπισια, ανατριχιαζω.
τα ευτυχισμενα παιδια γινονται απο επιθυμια προσφορας και οχι απο απελπισια και εγωισμο. ειναι πολυ κακη αρχη και για αποκτηση παιδιου και για αποκτηση συζυγου η απελπισια. ειδικα για τον συζυγο ειναι ανθρωποδιωχτης. μονο προβληματικο ανδρα μπορεις να βρεις που να ασχοληθει με μια δεδηλωμενα απελπισμενη γυναικα, γι αυτο και σου βγαινουν προβληματικοι.
δεν ενδιαφερεσαι για το ποσο ταιραζετε, παρα μονο για το αν θα σου κατσουν για παιδι. ανθρωποι ειναι και οι ανδρες, δεν ειναι δοτες σπερματος, οπως και οι γυναικες δεν ειναι μητρες, ουτε σπερματοδοχεια. αν τους αντιμετωπιζεις ετσι, θα σου φερθουν, αναλογα..
δεν ξερω καν αν υπαρχουν τραπεζες σπερματος στην ελλαδα. μπορεις να ρωτησεις τον γυναικολογο σου.
επισης, μπορεις να ρωτησεις τον ψυχιατρο αν οι παθησεις σου ειναι κληρονομικες. ουτε αυτο το ξερω.
σο για το πως θα πεις για την παθηση σου στον υποψηφιο, μην το πεις με το καλημερα. περιμενε να γνωριστειτε καλα πρωτα κι αν δεν τον ενοχλει κατι στην συμπεριφορα σου και σε θελει και κανετε καλη παρεα, γιατι να ενοχληθει απο το πως λεγεται;

Να ρωτησω το ασπεγκερ τι ειναι? δλδ μιλας κανονικα, κανεις τα παντα κανονικα? η εχει αντικτυπο στην ζωη σου?
Εγω δεν βλεπ τον λογο να κανεις προξενιο..εφοσον εχεις γνωρισει και ειχες σχεσεις στο παρελθον γιατι να μην βρεις και τωρα?
Και μην βλεπεις το παιδι σαν αυτοσκοπο γιατι ποτε στην ζωη σου δεν θα εισαι πραγματικα ευτυχισμενη...
Βρες πρωτα καποιον να περνας καλα και θα ερθει και το παιδι

Το ασπεργκερ είναι μια μορφή αυτισμού. Σε άλλους είναι ορατό σε άλλους όχι. Δηλαδή όταν είναι τόσο ήπιο στην ουσία αν δεν το ξέρεις δεν το καταλαβαίνεις. Συνήθως αυτά τα άτομα έχουν πιο υψηλό δείκτη νοημοσύνης από την ηλικία τους. Το κυρίως θέμα τους είναι πρόβλημα στην επικοινωνία (όχι στην ομιλία) λόγω της υψηλής νοημοσύνης τους νιώθουν ότι οι συνομήλικοι τους δεν τους καταλαβαίνουν. Αυτά σε γενικές γραμμές.Μετά υπάρχουν και άλλα πολλά συμπτώματα.
Το πολύ κοντινό μου άτομο που έχει ασπεργκερ είναι παιδί και δεν ξέρω στην ενήλικη ζωή του τι ακριβώς θα παρουσιάσει.

Θα συμφωνήσω με τους περισσότερους... Πολύ κακή αρχή η απελπισία σου..Δε θα βγεί τιποτα καλο έτσι,και δυστυχως θα την πληρώσει το παιδι (αν κάνεις)

Από τον τίτλο του θέματος όντως φαίνεται ότι είσαι στο φάσμα ασπεργκερ. Απόλυτη, κυριολεκτική και θες να κάνεις αυτό που θες δείχνοντας αδιαφορα για τον άλλο βλέποντας τον σαν "εργαλειο", αλλά το κυριότερο το λες στα ίσια σαν να μην αντιλαμβάνεσαι τον αντίκτυπο που έχει στους γύρω σου.
Σαν να είσαι για καφέ με μια παρέα και να λες ξαφνικά "βαρέθηκα πάω να φυγω".

Αν σου έλεγε δηλαδή κάποιος στο παρελθόν που ήσουν πιο άνετη, θέλω να σε παντρευτώ επειδή έχω βάλει στόχο να κάνω παιδί, πως θα σου φαινόταν?
Ο οποιαδήποτε ξέρει ότι μόλις κάνει παιδί μαζι σου, ξοφλησε, αυτό δείχνεις. Ξερεις ποιος θα δεχτει? Πάλι ο κακοποιητικος που δεν μπορεί να σταυρώσει γυναίκα και θα θέλει απλά να αποκτήσει έναν απόγονο.
Αυτό που θέλεις είναι να αποκτήσεις ένα παιδί με έναν άνθρωπο που θα τον αγαπάς και θα σε αγαπαει, αλλά η απελπισία σε κάνει να σκέφτεσαι ψυχρά, είναι κακός σύμβουλος.

Νομίζω ότι μου άρεσε πολύ το σχόλιό σου GeorgeGr1 και θέλω να προσθέσω σε αυτά που έγραψες, ότι κατά την γνώμη μου καλό είναι να αναζητούμε πρώτα έναν άνθρωπο στη ζωή μας που να μπορούμε να φτιάξουμε ( με όσο αγώνα ..) μια υγιή σχέση και μετά να σκεφτόμαστε το θέμα παιδί που πρέπει να έρθει σαν επέκταση της σχέσης και όχι του εαυτού μας.

Αυτό περίπου γράφεις και εσύ Γιώργο, αυτό που θέλω να προσθέσω είναι μήπως θα ήταν καλό να μπει στη διαδικασία να σκεφτεί η νηματοθέτης που θα μπορούσε να στραφεί για να αναζητήσει τον σύντροφο που θα μπορούσε να κατανοήσει και να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες της. Νομίζω ότι μέσα από την κοινωνικοποίηση μέσα σε ομάδας που ασχολούνται με σχετικά ενδιαφέροντα. Γενικά η λύση πιστεύω ότι έρχεται μέσα από το να κοινωνικοποιείται ο άνθρωπος και όχι να απομονώνεται γιατί τότε τα προβλήματά του διογκώνονται. Φυσικά δεν μπορώ να ξέρω τη κατάσταση που επικρατεί ,αλλά αυτό μου βγάζει η ένταση του γραπτού λόγου της. Δεν ξέρω αν η λύση του συζύγου μέσω προξενιού είναι η καταλληλότερη για την συγκεκριμένη περίπτωση. Νομίζω ότι μόνο η πραγματική αγάπη μπορεί να λύσει τέτοια θέματα και αν μου επιτρέπετε πάντα υπάρχει η πιθανότητα να βρεθεί.

Ρε κορίτσια γιατί τρώτε έτσι φρίκες στο ξαφνικό; ξέρω πολλές κοπέλες, χωρίς το πρόβλημα το δικό σου που τους γυρνάει το μάτι κ ξαφνικά εδώ κ τώρα θέλω άντρα, παιδί κτλ.Ενω φαίνεσαι κοπέλα που ξέρει τι θέλει κ ευστροφη θες να τα κάνεις όλα με το λάθος τρόπο. Μπορεί να σου βγει σε καλό αλλά το πιο πιθανό είναι πως όχι. Δεν έχω να πω κάτι άλλο γιατί φαίνεσαι αποφασισμένη κ στα είπαν αναλυτικά από πάνω αλλά αν δεν σκέφτεσαι εσένα κ τον άντρα που θα βρεις σκέψου το παιδάκι που πιθανόν να κάνεις. Εσύ θες παιδί σωστά; το παιδάκι όμως θέλει μαμά, μπαμπά κ πολύ αγάπη.

Παιδια καλησπερα κ ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις, Απο οτι βλεπω οι περισσοτεροι μου λετε να βρω εναν συντροφο κ να τον αγαπησω κ μετα να ερθουν ολα τα υπολοιπα, δεν λεω εχετε ενα δικιο, ομως εχω υπαρξει πολυ κακοποιημενη ψυχολογικα απο τους αντρες κ εχασα κ τους 2 ανθρωπους που ειλικρινα ερωτευτηκα ο ενας απαξιουσε κ ο αλλος με εδιωξε με τον χειροτερο τροπο, επομενως η πραγματικοτητα ειναι οτι εχω παψει να ελπιζω σε εναν ανθρωπο που θα με αγαπησει ,θελω απλα ενα λογικο ανθρωπο που να θελει κ ο ιδιος οικογενεια κ παιδι κ στην πορεια πιστευω θα νιωσω πραγματα για αυτον ακομα κ εαν δεν ειμαι κ τρελα ερωτευμενη, για αυτον δεν ξερω δεν ελπιζω, Σιγουρα θα ηταν ενα ομορφο σεναριο να με αγαπησει καποιος αλλα εχω χασει τις ελπιδες μου εξου κ ψαχνω μεσω προξενιου, Οπωσδηποτε το σημαντικοτερο για μενα ειναι η αποκτηση παιδιου ,περισσοτερο απο ολους με καλυψε η απαντηση του George gr 1

Επσης παρελλειψα να πω για το θεμα κοινωνικοποιησης που αναφερετε οτι εχω παρα πολλες φιλες σε ολη την Ελλαδα κ απο την πολη μου αν κ ασπεργκερ απλα δεν θελω να εργαζομαι επομενως δεν θα μεγαλωσω ενα παιδι μου μεσα στην απομονωση

Ασχετα με το ποστ μου θα ηθελα να σας ευχηθω καλη ευλογημενη χρονια σε οσους μου στειλατε η οχι

καλη χρονιά!σόρυ αλλά στις μέρες μας στα γραφεία συνοικεσίων κυκλοφορούνε μόνο άτομα γκαγκά, σαν αυτούς που έφερνε η Αννίτα Πάνια παλιά στις εκπομπές της, ο Κατμαν για παράδειγμα, αν θυμάσαι. Όπως γράφεις και εκφράζεσαι, πιστεύω οτι σου αξίζει κάτι καλύτερο.
Σου συμβαίνει κάτι που πιάνει πολλές γυναίκες στα μέσα των 30 τους, να θέλουν εδώ και τώρα παιδί, ίσως είναι ορμονικό, η φύση, το έχω δει σε πολλές. Το ότι είχες 2 τραυματικές εμπειρίες δεν σημαίνει οτι όλοι οι άντρες ή οι περισσότεροι είναι έτσι και κακώς για μένα καταφεύγεις στη χωματερή σαν τους γλάρους.
Οπότε προσπάθησε να κάνεις μια σχέση με τον παραδοσιακό τρόπο.

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Παιδια καλησπερα κ ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις, Απο οτι βλεπω οι περισσοτεροι μου λετε να βρω εναν συντροφο κ να τον αγαπησω κ μετα να ερθουν ολα τα υπολοιπα, δεν λεω εχετε ενα δικιο, ομως εχω υπαρξει πολυ κακοποιημενη ψυχολογικα απο τους αντρες κ εχασα κ τους 2 ανθρωπους που ειλικρινα ερωτευτηκα ο ενας απαξιουσε κ ο αλλος με εδιωξε με τον χειροτερο τροπο, επομενως η πραγματικοτητα ειναι οτι εχω παψει να ελπιζω σε εναν ανθρωπο που θα με αγαπησει ,θελω απλα ενα λογικο ανθρωπο που να θελει κ ο ιδιος οικογενεια κ παιδι κ στην πορεια πιστευω θα νιωσω πραγματα για αυτον ακομα κ εαν δεν ειμαι κ τρελα ερωτευμενη, για αυτον δεν ξερω δεν ελπιζω, Σιγουρα θα ηταν ενα ομορφο σεναριο να με αγαπησει καποιος αλλα εχω χασει τις ελπιδες μου εξου κ ψαχνω μεσω προξενιου, Οπωσδηποτε το σημαντικοτερο για μενα ειναι η αποκτηση παιδιου ,περισσοτερο απο ολους με καλυψε η απαντηση του George gr 1

---

Καλή Χρονιά

Αυτό με το "λογικό άνθρωπο που να θέλει οικογένεια και παιδί" ακούγεται σαν συμφωνία και ο γάμος δεν "στέκει" με συμφωνίες. Δεν ψάχνεις διαμέρισμα αλλά άνθρωπο και μάλιστα για να κάνετε παιδί. Πες ότι το κάνατε. Μετά τι; Αν δεν ταιριάζετε; Αν δεν μπορείς να συνεννοηθεις μαζί του; Αν είναι αδιάφορος και τον νοιάζει ακόμα και η τρύπα του όζοντος αλλά εσύ όχι; Με έναν άνθρωπο που δεν τον ξέρεις καλά δεν κάνεις όχι παιδί αλλά ούτε καν παρέα. Όλα αυτά είναι από την εμπειρία μου που υποτίθεται ότι παντρεύτηκα από έρωτα.

Ααα και οοολα αυτά μετά τη γέννα σκέψου τα διπλάσια. Τότε;

Και βέβαια είναι δικαίωμα σου να παντρευτείς και χωρίς τον μεγάλο έρωτα όπως λες. Αλλά πρέπει να τον γνωρίσεις καλά. Και όσο τον βλέπεις με το σκεπτικό του "δότη" δεν πρόκειται να δεις τον χαρακτήρα του.

Αντιθέτως με τους περισσότερους εγώ θα σου πω ότι δεν είμαι κατά του προξενιό. Φυσικά το ιδανικό θα ήταν ο έρωτας αλλά κ το προξενιό είναι μια λύση. Βλέπεις αν έχεις κοινά θέλω με τον άλλον από την αρχή κ μετά συνεχίζεις. Οι περισσότεροι γάμοι διαλύονται γιαυτό το λόγο του ότι δεν υπάρχει επικοινωνία, κοινά ενδιαφέροντα κ φυσικά το οικονομικό. Φεύγει ο έρωτας, αγάπη δεν υπάρχει κ τη πληρώνουν τα παιδάκια. Δεν είναι μόνο η πανια παιδιά υπάρχουν κ σοβαρες επιχειρήσεις προξενιων. Καλή χρονιά σε όλους. Χρόνια πολλά και καλά