Originally Posted by
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Γιώργο μου, λάβε υπόψιν σου 2 πράγματα:
Πρώτον, μην συγκρίνεις τον άντρα της agga με εσένα διότι ουδεμία σύγκριση υπάρχει. Το πρόβλημα μπορεί να μοιάζει αλλά η στάση απέναντι στο πρόβλημα δείχνει τα συναισθήματα του ανθρώπου για τον σύντροφό του και την ποιότητα της σχέσης τους.
Δεύτερον, να σου πω οτι κι εγώ έχω αντιμετωπίσει με τον άντρα μου πολλά θέματα εξαιτίας του προβλήματός του με την σοβαρή κατάθλιψη και την άτυπη ψύχωση από τα οποία υποφέρει εδώ και 13 χρόνια. Πολύ σοβαρά προβλήματα που άλλαξαν εντελώς την ζωή μας και που ο ίδιος όταν αρρώστησε κατάλαβε οτι για εμένα θα ήταν ένας μεγάλος σταυρός γι αυτό και μου είπε οτι αν δεν αντέξω και φύγω θα έχω κάθε δίκιο να το κάνω. Διότι δεν άντεχε να κάνει τίποτα και το μόνο που μπορούσε ήταν να βρίσκεται σε ένα δωμάτιο μόνος του, χωρίς να ακούει τίποτα, ούτε ανθρώπους, ούτε κανέναν άλλον θόρυβο. Δεν άντεχε ούτε την συνομιλία μεταξύ μας, ούτε θορύβους, ούτε τηλεόραση, ούτε ράδιο, ούτε εξόδους και με τα φάρμακα είχαμε θέμα και με τις παρενέργειες των φαρμάκων.
Εγώ όμως έβλεπα οτι αυτός ο άνθρωπος με αγαπούσε διότι προσπαθούσε στα πάντα, σε όλα τα επίπεδα. Συνεχώς προσπαθούσε! Και σιγά σιγά, με τα φάρμακα, με διάφορες θεραπείες, με διάφορους τρόπους που ανακαλύπταμε μαζί, με προσπάθειες από κοινού, τώρα έχουμε φτάσει σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο σε όλα τα θέματα. Και μάλιστα οι δυσκολίες που περάσαμε μαζί μας ένωσαν περισσότερο και έκαναν την σχέση μας πολύτιμη και μοναδική. Δεν έχω δει άλλο ζευγάρι σε γνωστούς και φίλους μας που να είναι τόσο δεμένοι και αγαπημένοι όσο εμείς. Κάναμε όμως πολλές θυσίες ο ένας για τον άλλον και δεν υπολογίσαμε τίποτα. Έκανε πολλές θυσίες και προσπάθειες για μένα Γιώργο.
Έχοντας βιώσει λοιπόν κάτι τέτοιο έγραψα με πλήρη συνείδηση αυτά που έγραψα και είχα στο μυαλό μου τον άντρα μου και εσένα ως εξαίρεση διότι μας έχεις συζητήσει τις αγωνίες σου και τους προβληματισμούς σου και τις προσπάθειές σου. Και οπωσδήποτε θα υπάρχουν και άλλοι, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις οι άντρες δεν προσπαθούν. Θεωρούν δεδομένο οτι αρκεί και μόνο η φυσική ύπαρξή τους στο χώρο και πολλές φορές ούτε καν αυτήν δεν θέλουν να προσφέρουν στην σύντροφό τους.
Το καθαυτό πρόβλημα της θεματοθέτριας πιστεύω οτι δεν είναι η στυτική δυσλειτουργία του άντρα της αλλά ο τρόπος που το χειρίστηκε. Αλλιώς δεν θα ένιωθε έτσι, δεν θα υπήρχε λόγος να νιώθει έτσι. Ο άνθρωπος δεν ενδιαφερόταν για την στέρηση που ένιωθε η γυναίκα του, κοίταξε πώς θα βολευτεί ο ίδιος. Αυτό είναι που κάνει την μεγάλη διαφορά. Να κάνεις θυσία τον εαυτό σου για έναν άνθρωπο που βλέπει πως σε αγαπάει και προσπαθεί. Αλλιώς χαραμίζεις την ζωή σου για κάτι που δεν αξίζει και ακριβώς αυτό νιώθει η agga.