Άγχος; Τι άλλο να κάνω;

Καλησπέρα σας. Είμαι 29 ετών και έχω 2 παιδάκια. Δεν εργάζομαι. Θα πω συνοπτικά την ιστορία να μην σας κουράσω. Το καλοκαίρι του 19 στις διακοπές έπαθα την πρώτη κρίση πανικού. Πολύ έντονα σε σημείο να νομίζω ότι πεθαίνω. Είχαν προηγηθεί καρδιογραφηματα στον τόπο μου αλλά έκανα και εκεί. Μου δώσανε λεξο για να ηρεμήσω και μου είπαν δεν είναι τίποτα. Ύστερα το άφησα και εγώ.
4 μήνες μετά και αφού έχει έρθει η αδερφή του άντρα μου σπίτι και έχω ταραχτει πάλι, μια βδομάδα μετά την επίσκεψη της ξεκινάνε πάλι πόνοι στο στήθος ταχυπαλμια κλπ. Έκανα πάλι καρδιογραφημα δεν είχα τίποτα και πήγα σε ψυχίατρο. Μου χορήγησε για 10 μέρες λεξο και αν δεν ηρεμουσα θα ξεκινούσα αντικαταθλιπτικα. Ηρέμησα όμως και δεν ξεκίνησα δεν ήθελα κιόλας.
2 μήνες μετά και αφού πάλι έχει έρθει η συγκεκριμένη για επίσκεψη (δεν ξέρω αν συνδέεται αλλά το αναφέρω) πάλι τα ίδια συμπτώματα. Άγχος ταχυπαλμια να νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου που δεν μπορώ να το ελέγξω αυτό. Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία βραχείας μορφής σε ψυχολόγο του Δήμου. Έχω κάνει 6 συνεδρίες και μιλάμε για πολλά πράγματα. Μου λέει πως τα πάω καλά.
Το θέμα είναι ότι πάλι με πιάνει το άγχος πάλι δεν μπορώ να ηρεμήσω κάποιες μέρες και όταν με πιάνει μου κρατάει για μέρες. Όχι ίσως τόσο έντονα όσο στην αρχή αλλά πάλι έχει διάρκεια. Μου λέει πως είναι λογικό να έχω σκαμπανεβασματα. Το έχετε περάσει; Πως διαχειριζεστε το άγχος σας; Κλαίω και παρακαλάω τον Θεό να με βοηθήσει. Νιώθω κάποιες μέρες πως ούτε τα παιδιά μου δεν χαίρομαι. Απλά τα μεγαλώνω δεν τα ζω όμως.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Καλησπέρα σας. Είμαι 29 ετών και έχω 2 παιδάκια. Δεν εργάζομαι. Θα πω συνοπτικά την ιστορία να μην σας κουράσω. Το καλοκαίρι του 19 στις διακοπές έπαθα την πρώτη κρίση πανικού. Πολύ έντονα σε σημείο να νομίζω ότι πεθαίνω. Είχαν προηγηθεί καρδιογραφηματα στον τόπο μου αλλά έκανα και εκεί. Μου δώσανε λεξο για να ηρεμήσω και μου είπαν δεν είναι τίποτα. Ύστερα το άφησα και εγώ.
4 μήνες μετά και αφού έχει έρθει η αδερφή του άντρα μου σπίτι και έχω ταραχτει πάλι, μια βδομάδα μετά την επίσκεψη της ξεκινάνε πάλι πόνοι στο στήθος ταχυπαλμια κλπ. Έκανα πάλι καρδιογραφημα δεν είχα τίποτα και πήγα σε ψυχίατρο. Μου χορήγησε για 10 μέρες λεξο και αν δεν ηρεμουσα θα ξεκινούσα αντικαταθλιπτικα. Ηρέμησα όμως και δεν ξεκίνησα δεν ήθελα κιόλας.
2 μήνες μετά και αφού πάλι έχει έρθει η συγκεκριμένη για επίσκεψη (δεν ξέρω αν συνδέεται αλλά το αναφέρω) πάλι τα ίδια συμπτώματα. Άγχος ταχυπαλμια να νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου που δεν μπορώ να το ελέγξω αυτό. Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία βραχείας μορφής σε ψυχολόγο του Δήμου. Έχω κάνει 6 συνεδρίες και μιλάμε για πολλά πράγματα. Μου λέει πως τα πάω καλά.
Το θέμα είναι ότι πάλι με πιάνει το άγχος πάλι δεν μπορώ να ηρεμήσω κάποιες μέρες και όταν με πιάνει μου κρατάει για μέρες. Όχι ίσως τόσο έντονα όσο στην αρχή αλλά πάλι έχει διάρκεια. Μου λέει πως είναι λογικό να έχω σκαμπανεβασματα. Το έχετε περάσει; Πως διαχειριζεστε το άγχος σας; Κλαίω και παρακαλάω τον Θεό να με βοηθήσει. Νιώθω κάποιες μέρες πως ούτε τα παιδιά μου δεν χαίρομαι. Απλά τα μεγαλώνω δεν τα ζω όμως.

---

Ποια η σχέση σου με την αδελφή του άντρα σου?

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Καλησπέρα σας. Είμαι 29 ετών και έχω 2 παιδάκια. Δεν εργάζομαι. Θα πω συνοπτικά την ιστορία να μην σας κουράσω. Το καλοκαίρι του 19 στις διακοπές έπαθα την πρώτη κρίση πανικού. Πολύ έντονα σε σημείο να νομίζω ότι πεθαίνω. Είχαν προηγηθεί καρδιογραφηματα στον τόπο μου αλλά έκανα και εκεί. Μου δώσανε λεξο για να ηρεμήσω και μου είπαν δεν είναι τίποτα. Ύστερα το άφησα και εγώ.
4 μήνες μετά και αφού έχει έρθει η αδερφή του άντρα μου σπίτι και έχω ταραχτει πάλι, μια βδομάδα μετά την επίσκεψη της ξεκινάνε πάλι πόνοι στο στήθος ταχυπαλμια κλπ. Έκανα πάλι καρδιογραφημα δεν είχα τίποτα και πήγα σε ψυχίατρο. Μου χορήγησε για 10 μέρες λεξο και αν δεν ηρεμουσα θα ξεκινούσα αντικαταθλιπτικα. Ηρέμησα όμως και δεν ξεκίνησα δεν ήθελα κιόλας.
2 μήνες μετά και αφού πάλι έχει έρθει η συγκεκριμένη για επίσκεψη (δεν ξέρω αν συνδέεται αλλά το αναφέρω) πάλι τα ίδια συμπτώματα. Άγχος ταχυπαλμια να νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου που δεν μπορώ να το ελέγξω αυτό. Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία βραχείας μορφής σε ψυχολόγο του Δήμου. Έχω κάνει 6 συνεδρίες και μιλάμε για πολλά πράγματα. Μου λέει πως τα πάω καλά.
Το θέμα είναι ότι πάλι με πιάνει το άγχος πάλι δεν μπορώ να ηρεμήσω κάποιες μέρες και όταν με πιάνει μου κρατάει για μέρες. Όχι ίσως τόσο έντονα όσο στην αρχή αλλά πάλι έχει διάρκεια. Μου λέει πως είναι λογικό να έχω σκαμπανεβασματα. Το έχετε περάσει; Πως διαχειριζεστε το άγχος σας; Κλαίω και παρακαλάω τον Θεό να με βοηθήσει. Νιώθω κάποιες μέρες πως ούτε τα παιδιά μου δεν χαίρομαι. Απλά τα μεγαλώνω δεν τα ζω όμως.

---

Να σημειώσω πως πριν την πρώτη κρίση το καλοκαίρι είχα περάσει έναν χειμώνα προσπαθώντας να παρακολουθώ τα μαθήματα να τελειώσω την σχολή. Τα κατάφερα έχει μείνει μόνο η πτυχιακή μου.
Και ότι βοήθεια με τα παιδιά πέρα από τον άντρα μου όταν μπορεί δεν υπάρχει.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ποια η σχέση σου με την αδελφή του άντρα σου?

---

Οι σχέσεις μας ήταν πολύ καλές στην αρχή. Είχα επενδύσει πολύ σε αυτήν την σχέση. Από όταν όμως έκανα το πρώτο παιδί άρχισαν να χαλάνε. Κυρίως από όταν τα είπα χύμα στην μάνα τους κάποια πράγματα. Πλέον δεν έχουμε επικοινωνία μόνο τα τυπικά όταν έρχεται. Εκείνη την φορά όμως ήρθε στο σπίτι επίσκεψη και αγνόησε και εμένα και τον αδερφό της. Και έπαιξε μόνο με τα παιδιά. Κάτι που ήταν ολοφάνερο με ενόχλησε αλλά δεν μίλησα.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Οι σχέσεις μας ήταν πολύ καλές στην αρχή. Είχα επενδύσει πολύ σε αυτήν την σχέση. Από όταν όμως έκανα το πρώτο παιδί άρχισαν να χαλάνε. Κυρίως από όταν τα είπα χύμα στην μάνα τους κάποια πράγματα. Πλέον δεν έχουμε επικοινωνία μόνο τα τυπικά όταν έρχεται. Εκείνη την φορά όμως ήρθε στο σπίτι επίσκεψη και αγνόησε και εμένα και τον αδερφό της. Και έπαιξε μόνο με τα παιδιά. Κάτι που ήταν ολοφάνερο με ενόχλησε αλλά δεν μίλησα.

---

Οπότε μπορείς να καταλάβεις γιατί χαλαστηκες εκείνη την μέρα.

Όλα αυτά που περιγράφεις να ξέρεις πως τα έχουμε περάσει όλοι.
Τι ακριβώς σε αγχώνει αυτή την περίοδο

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Οπότε μπορείς να καταλάβεις γιατί χαλαστηκες εκείνη την μέρα.

Όλα αυτά που περιγράφεις να ξέρεις πως τα έχουμε περάσει όλοι.
Τι ακριβώς σε αγχώνει αυτή την περίοδο

---

Εκείνο το έχω καταλάβει. Το έχω αναλύσει και σε επόμενη φάση ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω.

Στην προκειμένη φάση νιώθω ότι έχω μπει σε έναν φαύλο κύκλο. Δηλαδή αγχώνομαι χωρίς λόγο και σε ανύποπτο χρόνο μετά σκέφτομαι όλη μέρα πως θα καταπολεμήσω το άγχος και όλα τα άλλα συμπτώματα που έχω και αυτό μου δημιουργεί περισσότερο άγχος γιατί νιώθω ότι δεν θα το ξεπερασω και θα χειροτερευσω μέχρι και ότι θα τρελαθώ. Σήμερα για παράδειγμα ήμουν καλά μέχρι που μου είπε ο άντρας μου ότι χρειάζεται να αγοράσουμε ένα ανταλλακτικό (δεν επείγει βέβαια) αλλά δεν έχουμε τα χρήματα. Έχω να κοιμηθώ μεσημέρι καλά 1 μήνα νομίζω... Που κοιμόμουν 1 2 ώρες.. Εκεί που κοιμάμαι κάτι έρχεται στο μυαλό η ακούω πχ το παιδί που γυρνάει στον ύπνο του ταραζομαι αγχώνομαι και ξυπνάω στα 10 Λεπτά.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Εκείνο το έχω καταλάβει. Το έχω αναλύσει και σε επόμενη φάση ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω.

Στην προκειμένη φάση νιώθω ότι έχω μπει σε έναν φαύλο κύκλο. Δηλαδή αγχώνομαι χωρίς λόγο και σε ανύποπτο χρόνο μετά σκέφτομαι όλη μέρα πως θα καταπολεμήσω το άγχος και όλα τα άλλα συμπτώματα που έχω και αυτό μου δημιουργεί περισσότερο άγχος γιατί νιώθω ότι δεν θα το ξεπερασω και θα χειροτερευσω μέχρι και ότι θα τρελαθώ. Σήμερα για παράδειγμα ήμουν καλά μέχρι που μου είπε ο άντρας μου ότι χρειάζεται να αγοράσουμε ένα ανταλλακτικό (δεν επείγει βέβαια) αλλά δεν έχουμε τα χρήματα. Έχω να κοιμηθώ μεσημέρι καλά 1 μήνα νομίζω... Που κοιμόμουν 1 2 ώρες.. Εκεί που κοιμάμαι κάτι έρχεται στο μυαλό η ακούω πχ το παιδί που γυρνάει στον ύπνο του ταραζομαι αγχώνομαι και ξυπνάω στα 10 Λεπτά.

---

Όταν αγχωθείς για κάτι..Τι κάνεις;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Όταν αγχωθείς για κάτι..Τι κάνεις;

---

Η αλήθεια είναι ότι πλέον τα χάνω. Πανικόβαλλομαι γιατι έχω στο μυαλό μου όλο το δύσκολο που θα ακολουθήσει στο πως θα νιώθω. Μετά η χαζεύω στο ίντερνετ είτε κάτι σχετικό με το άγχος είτε όχι. Προσεύχομαι πολύ για να ηρεμήσω. Αν μπορέσω να πάω μια βόλτα πηγαίνω. Η προσπαθώ να απασχολήσω με κάτι άλλο το μυαλό μου αν μπορώ να το κάνω. Δηλαδή κάποιες φορές ούτε τηλεόραση δεν μπορώ να δω από το άγχος... Απλά κοιτάω...

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Όταν αγχωθείς για κάτι..Τι κάνεις;

---

Και με βοηθάει πολύ να μιλάω με φίλες στο τηλ. Ώστε να ηρεμώ. Και με τον άντρα μου. Αλλά κάπου και εκείνος λίγο κουράστηκε το νιώθω.

Πάντως ότι περιγράφεις το είχα εγώ όταν ήμουν μέσα με το κεφάλι στην κατάθλιψη..
Όταν μπαίνεις στο Google και διαβάσεις μετά είσαι πιο ήρεμη??
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτά που σε αγχώνουν είναι αυτά που σκέφτεσαι ότι μπορεί να συμβούν και όχι αυτά που συμβαίνουν? Πως θα ήταν η ζωή σου χωρίς την λέξη "αν"σε κάθε αρχή της πρότασης?
Όταν αγχώνεσαι τα δεδομενα σου αλλάζουν? Βρίσκεις λύσεις?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πάντως ότι περιγράφεις το είχα εγώ όταν ήμουν μέσα με το κεφάλι στην κατάθλιψη..
Όταν μπαίνεις στο Google και διαβάσεις μετά είσαι πιο ήρεμη??
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτά που σε αγχώνουν είναι αυτά που σκέφτεσαι ότι μπορεί να συμβούν και όχι αυτά που συμβαίνουν? Πως θα ήταν η ζωή σου χωρίς την λέξη "αν"σε κάθε αρχή της πρότασης?
Όταν αγχώνεσαι τα δεδομενα σου αλλάζουν? Βρίσκεις λύσεις?

---

Το σκέφτηκα αλλά η ψυχολόγος και ο ψυχίατρος και ένας κοινωνικός λειτουργός μου είπαν πως δεν είναι κατάθλιψη. Αλλά μάζεψα πολλές ευθύνες πάνω μου και κουράστηκα και ότι έχω συσσωρευμενο θυμό μέσα μου.
Όταν διαβάζω όχι δεν ηρεμώ ίσα ίσα γίνομαι χειρότερη. Και όχι δεν αλλάζουν τα δεδομένα. Δεν βρίσκω λύση. Αλλά βγαίνει από μέσα μου. Δεν το ελέγχω. Δεν σκέφτομαι κάτι. Απλά ξαφνικά ανεβάζω παλμούς και αγχώνομαι. Αν ήταν κατάθλιψη τι στο καλό δεν θα το έβλεπαν; τις μέρες που δεν έχω άγχος είμαι καλά. Λειτουργικότατη θα έλεγα. Αλλά όταν με κυριεύει γίνομαι χάλια.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Το σκέφτηκα αλλά η ψυχολόγος και ο ψυχίατρος και ένας κοινωνικός λειτουργός μου είπαν πως δεν είναι κατάθλιψη. Αλλά μάζεψα πολλές ευθύνες πάνω μου και κουράστηκα και ότι έχω συσσωρευμενο θυμό μέσα μου.
Όταν διαβάζω όχι δεν ηρεμώ ίσα ίσα γίνομαι χειρότερη. Και όχι δεν αλλάζουν τα δεδομένα. Δεν βρίσκω λύση. Αλλά βγαίνει από μέσα μου. Δεν το ελέγχω. Δεν σκέφτομαι κάτι. Απλά ξαφνικά ανεβάζω παλμούς και αγχώνομαι. Αν ήταν κατάθλιψη τι στο καλό δεν θα το έβλεπαν; τις μέρες που δεν έχω άγχος είμαι καλά. Λειτουργικότατη θα έλεγα. Αλλά όταν με κυριεύει γίνομαι χάλια.

---

Ε για να είπαν ότι δεν είναι κατάθλιψη τότε αυτό ισχύει..
Τι σου είπαν να κάνεις οταν αγχώνεσαι?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ε για να είπαν ότι δεν είναι κατάθλιψη τότε αυτό ισχύει..
Τι σου είπαν να κάνεις οταν αγχώνεσαι?

---

Να δω από που πηγαζει αρχικά. Τι είναι αυτό που μου φταίει γιατί κάτι φταίει. Και μετά να βγαίνω μια βόλτα να παίρνω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Η να κάνω κάτι για μένα. Κάτι το οποίο δεν είναι πάντα εφικτό. Γιατί έχω τα παιδιά και δεν έχω κάπου να τα αφήσω. Όταν είμαι εκτός σπιτιού συνήθως είμαι καλά. Μέσα με πιάνει πιο πολύ. Αλλά αναρωτιέμαι αν είναι φυσιολογικό αυτό το μία καλά μια χάλια. Πότε θα στρώσει;

Γειά σας παιδιά

Quote:

---

Originally Posted by Giannistotoubamo

Γειά σας παιδιά

---

Γειά σου και εσένα!!!

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Να δω από που πηγαζει αρχικά. Τι είναι αυτό που μου φταίει γιατί κάτι φταίει. Και μετά να βγαίνω μια βόλτα να παίρνω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Η να κάνω κάτι για μένα. Κάτι το οποίο δεν είναι πάντα εφικτό. Γιατί έχω τα παιδιά και δεν έχω κάπου να τα αφήσω. Όταν είμαι εκτός σπιτιού συνήθως είμαι καλά. Μέσα με πιάνει πιο πολύ. Αλλά αναρωτιέμαι αν είναι φυσιολογικό αυτό το μία καλά μια χάλια. Πότε θα στρώσει;

---

Εγώ κάνω 2 χρόνια ψυχοθεραπεία και το άγχος δεν έμαθα να το ελέγχω.. Απλά δεν είναι τοοοοσο έντονο όσο ήταν.. Είχα όμως πολλά θέματα να λύσω (παιδικά τραύματα)..
Ασκήσεις για το άγχος σου έχει δείξει κάποιος γιατρός? Με αναπνοές?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εγώ κάνω 2 χρόνια ψυχοθεραπεία και το άγχος δεν έμαθα να το ελέγχω.. Απλά δεν είναι τοοοοσο έντονο όσο ήταν.. Είχα όμως πολλά θέματα να λύσω (παιδικά τραύματα)..
Ασκήσεις για το άγχος σου έχει δείξει κάποιος γιατρός? Με αναπνοές?

---

Όχι αυτό δεν μου το έδειξε κάποιος. Ότι έχω δει στο ίντερνετ. Το οποίο βοηθάει στιγμιαία. Μετά από λίγο μπορεί να επανέλθει. Έχει τύχει να το ξεπερασω το άγχος σε ώρες αλλά να με πάει και μέρες. Και καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι όταν τραβάει μέρες πόσο δυσλειτουργικο και κουραστικό είναι.
Εγώ δεν θέλω να πάρω αγωγή. Φοβάμαι πολύ τις παρενέργειες. Και η ψυχολόγος λέει ότι είμαι σε καλό δρόμο και δεν τα χρειάζομαι. Εκτός αν θέλω να έχω πιο γρήγορα αποτελέσματα ίσως εκεί βοηθήσουν. Αλλά αν κάποιος μπορουσε να μου εγγυηθεί πως σε 1 2 3 μήνες με αυτά θα είμαι όπως πριν θα το σκεφτόμουν.
Από ασκήσεις μου είπε να αναπολώ στιγμές ευτυχίας στο μυαλό μου και να γράφω τα βράδια πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Πχ ότι πέρασε μια καλή μέρα ήμουν ήρεμη έπαιξα με τα παιδιά κλπ

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Όχι αυτό δεν μου το έδειξε κάποιος. Ότι έχω δει στο ίντερνετ. Το οποίο βοηθάει στιγμιαία. Μετά από λίγο μπορεί να επανέλθει. Έχει τύχει να το ξεπερασω το άγχος σε ώρες αλλά να με πάει και μέρες. Και καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι όταν τραβάει μέρες πόσο δυσλειτουργικο και κουραστικό είναι.
Εγώ δεν θέλω να πάρω αγωγή. Φοβάμαι πολύ τις παρενέργειες. Και η ψυχολόγος λέει ότι είμαι σε καλό δρόμο και δεν τα χρειάζομαι. Εκτός αν θέλω να έχω πιο γρήγορα αποτελέσματα ίσως εκεί βοηθήσουν. Αλλά αν κάποιος μπορουσε να μου εγγυηθεί πως σε 1 2 3 μήνες με αυτά θα είμαι όπως πριν θα το σκεφτόμουν.
Από ασκήσεις μου είπε να αναπολώ στιγμές ευτυχίας στο μυαλό μου και να γράφω τα βράδια πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Πχ ότι πέρασε μια καλή μέρα ήμουν ήρεμη έπαιξα με τα παιδιά κλπ

---

Ξέρω πως είναι.. Εμένα οι ασκήσεις με βοήθησαν σε πολλά πράγματα. Ούτε εγώ πήρα χάπια (μόνο δύο μηνες ομοιοπαθητικα).
Η παιδική σου ηλικία ήταν εντάξει γενικά?

Παιδιά θέλω να πω το πρόβλημα μου που με βασανίζει:Ημουν σε μια σχολή που δεν μαρεσε καθόλου και έφυγα (έκανα διαγραφή) .Στην συνέχεια, σκεφτόμουν να πάω μόνιμος στον στρατό ( προκήρυξη ΕΠΟΠ), αλλά, αφού το συζήτησα με τους δικούς μου, είδα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά γιατί και εκεί μπορεί να μην μαρεσει και να μην τα καταφέρω να συμβιβαστώ.Εδωσα Πανελλήνιες στο πεδίο της πληροφορικής, επειδή μου είχαν πει ότι είναι πιο εύκολο και ήθελα να περάσω τεφαα ή αστυνομία.Δε πέρασα τίποτα από τα δύο και κατέληξα σε μια σχολή πληροφορικής που νόμιζα ότι αν διαβάσω θα την βγάλω αλλά την μισώ και φοβάμαι μην γίνει έτσι και με τον στρατό.Αυτό που μαρεσει και θα ήθελα να κάνω σαν δουλειά είναι να γίνω γυμναστής γιατί πάντα μαρεσε η γυμναστική.Πανελλήνιες δεν έχω κουράγιο να ξαναδώσω για να πάω τεφαα.Εκεί που κολάω είναι αν μπορώ να ζως τα λεφτά που θα πέρνω αν βγω από ένα ΙΕΚ με πτυχίο γυμναστικής.Οι γονείς μου θέλουν να πάω κάπου ποιο σίγουρα,για αυτό μου λένε να δουλέψω στρατό μόνιμος.Απο τότε που τους είπα ότι διαγραφηκα από την σχολή που δεν μαρεσε νιώθω περίεργα κάτι μεταξύ άγχος και χαράς και σήμερα είχα κανονίσει να φύγω για Κρήτη,(Αθήνα Σπούδαζα) αλλά άλλαξα την ημερομηνία του εισητηριου γιατί θέλω να δω μερικά ΙΕΚ εδώ στην Αθήνα ,με λίγα λόγια,δεν είμαι στα καλύτερα μου,θέλω να βρω την λύση του προβληματος του δουλειά θα κάνω . Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ξέρω πως είναι.. Εμένα οι ασκήσεις με βοήθησαν σε πολλά πράγματα. Ούτε εγώ πήρα χάπια (μόνο δύο μηνες ομοιοπαθητικα).
Η παιδική σου ηλικία ήταν εντάξει γενικά?

---

Μακάρι να ήξερα κάποιον να με συμβουλεψει έστω για ομοιοπαθητικα μήπως βοηθήσουν αλλά δεν ξέρω.
Η παιδική ηλικία ήταν με τα πάνω της και τα κάτω της. Ένας πατέρας που είχε θέμα αλκοολισμού χωρίς όμως να ενοχλεί η να γίνεται βίαιος η κάτι τέτοιο. Και μια μαμά βράχος για εμάς που δεν χώρισε δεν διέλυσε το σπίτι δεν κατέρρευσε ποτέ. Κάτι το οποίο όπως είπε η ψυχολόγος δεν ήταν και πολύ καλό για εμάς. Γιατί εγώ έχω μάθει να καταπίνω πράγματα. Ενώ η αδελφή μου να μην εκφράζει συναισθήματα. Δεν κουβαλάω όμως κακοποίηση η κάτι τέτοιο. Καυγάδες ναι.

Quote:

---

Originally Posted by Giannistotoubamo

Παιδιά θέλω να πω το πρόβλημα μου που με βασανίζει:Ημουν σε μια σχολή που δεν μαρεσε καθόλου και έφυγα (έκανα διαγραφή) .Στην συνέχεια, σκεφτόμουν να πάω μόνιμος στον στρατό ( προκήρυξη ΕΠΟΠ), αλλά, αφού το συζήτησα με τους δικούς μου, είδα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά γιατί και εκεί μπορεί να μην μαρεσει και να μην τα καταφέρω να συμβιβαστώ.Εδωσα Πανελλήνιες στο πεδίο της πληροφορικής, επειδή μου είχαν πει ότι είναι πιο εύκολο και ήθελα να περάσω τεφαα ή αστυνομία.Δε πέρασα τίποτα από τα δύο και κατέληξα σε μια σχολή πληροφορικής που νόμιζα ότι αν διαβάσω θα την βγάλω αλλά την μισώ και φοβάμαι μην γίνει έτσι και με τον στρατό.Αυτό που μαρεσει και θα ήθελα να κάνω σαν δουλειά είναι να γίνω γυμναστής γιατί πάντα μαρεσε η γυμναστική.Πανελλήνιες δεν έχω κουράγιο να ξαναδώσω για να πάω τεφαα.Εκεί που κολάω είναι αν μπορώ να ζως τα λεφτά που θα πέρνω αν βγω από ένα ΙΕΚ με πτυχίο γυμναστικής.Οι γονείς μου θέλουν να πάω κάπου ποιο σίγουρα,για αυτό μου λένε να δουλέψω στρατό μόνιμος.Απο τότε που τους είπα ότι διαγραφηκα από την σχολή που δεν μαρεσε νιώθω περίεργα κάτι μεταξύ άγχος και χαράς και σήμερα είχα κανονίσει να φύγω για Κρήτη,(Αθήνα Σπούδαζα) αλλά άλλαξα την ημερομηνία του εισητηριου γιατί θέλω να δω μερικά ΙΕΚ εδώ στην Αθήνα ,με λίγα λόγια,δεν είμαι στα καλύτερα μου,θέλω να βρω την λύση του προβληματος του δουλειά θα κάνω . Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

---

Είσαι και μικρό παιδί. Να κάνεις αυτό που σε κάνει να νιώθεις εσύ καλύτερα. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ιεκ για γυμναστές η όχι και τι σεμινάρια μπορεί να υπάρχουν. Αλλά ψάξτο και κυνήγησε αυτό που σου αρέσει! Και στο λέω εκ πείρας γιατί δεν τόλμησα να πω όταν έπρεπε ότι δεν μ αρέσει η σχολή τελικά. Κι ακόμα δεν έχω τελειώσει. Ψάξτο και κυνήγησε το όνειρο σου!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Είσαι και μικρό παιδί. Να κάνεις αυτό που σε κάνει να νιώθεις εσύ καλύτερα. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ιεκ για γυμναστές η όχι και τι σεμινάρια μπορεί να υπάρχουν. Αλλά ψάξτο και κυνήγησε αυτό που σου αρέσει! Και στο λέω εκ πείρας γιατί δεν τόλμησα να πω όταν έπρεπε ότι δεν μ αρέσει η σχολή τελικά. Κι ακόμα δεν έχω τελειώσει. Ψάξτο και κυνήγησε το όνειρο σου!!!!

---

Ευχαριστώ πολύ νασε καλά ,είμαι 19 χρονών και εκεί που κολάω μόνο είναι στο πόσα λεφτά θα πέρνω στην δουλειά του γυμναστή. Υπάρχουν ΙΕΚ που γίνεσαι γυμναστής από τι έχω δει και για αυτό θα κάτσω να ψάξω και να μιλήσω με τους ανθρώπους του ιεκ.Αν δω ότι είναι καλά ΙΕΚ και ότι μπορώ να ζήσω με αυτή την δουλειά τότε ναι θα κάνω αυτό που μαρεσει.Γενικά νιώθω περίεργα κάτι μεταξύ στρες και χαράς αλλά και βαθιά αβαιβεοτητα.

Quote:

---

Originally Posted by Giannistotoubamo

Ευχαριστώ πολύ νασε καλά ,είμαι 19 χρονών και εκεί που κολάω μόνο είναι στο πόσα λεφτά θα πέρνω στην δουλειά του γυμναστή. Υπάρχουν ΙΕΚ που γίνεσαι γυμναστής από τι έχω δει και για αυτό θα κάτσω να ψάξω και να μιλήσω με τους ανθρώπους του ιεκ.Αν δω ότι είναι καλά ΙΕΚ και ότι μπορώ να ζήσω με αυτή την δουλειά τότε ναι θα κάνω αυτό που μαρεσει.Γενικά νιώθω περίεργα κάτι μεταξύ στρες και χαράς αλλά και βαθιά αβαιβεοτητα.

---

Απολύτως λογικό. Και για εποπ να πήγαινες το ίδιο θα ένιωθες. Για τα χρήματα και την διαφορά τους δεν γνωρίζω καθόλου. Αλλά και τεφαα να πήγαινες ποτέ θα διοριζοσουν;;; Έξω θα δουλεύες πιο πολύ! Ψάξτο καλά ζύγισε το και θα βρεις την άκρη!

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Απολύτως λογικό. Και για εποπ να πήγαινες το ίδιο θα ένιωθες. Για τα χρήματα και την διαφορά τους δεν γνωρίζω καθόλου. Αλλά και τεφαα να πήγαινες ποτέ θα διοριζοσουν;;; Έξω θα δουλεύες πιο πολύ! Ψάξτο καλά ζύγισε το και θα βρεις την άκρη!

---

Ναι το ποιο λογικο είναι να κάνω αυτό που μαρεσει σίγουρα , τέλος πάντων,νασε καλά,

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Μακάρι να ήξερα κάποιον να με συμβουλεψει έστω για ομοιοπαθητικα μήπως βοηθήσουν αλλά δεν ξέρω.
Η παιδική ηλικία ήταν με τα πάνω της και τα κάτω της. Ένας πατέρας που είχε θέμα αλκοολισμού χωρίς όμως να ενοχλεί η να γίνεται βίαιος η κάτι τέτοιο. Και μια μαμά βράχος για εμάς που δεν χώρισε δεν διέλυσε το σπίτι δεν κατέρρευσε ποτέ. Κάτι το οποίο όπως είπε η ψυχολόγος δεν ήταν και πολύ καλό για εμάς. Γιατί εγώ έχω μάθει να καταπίνω πράγματα. Ενώ η αδελφή μου να μην εκφράζει συναισθήματα. Δεν κουβαλάω όμως κακοποίηση η κάτι τέτοιο. Καυγάδες ναι.

---

Ο ψυχολόγος θα σου πει για ομοιοπαθητικο. Αν χρειάζεσαι όμως.

Το γεγονός ότι ο πατέρας ήταν γενικά στον κόσμο του να ξέρεις πως δεν είναι καλό.. Και η απουσία κάνει ζημιά..

Quote:

---

Originally Posted by Giannistotoubamo

Παιδιά θέλω να πω το πρόβλημα μου που με βασανίζει:Ημουν σε μια σχολή που δεν μαρεσε καθόλου και έφυγα (έκανα διαγραφή) .Στην συνέχεια, σκεφτόμουν να πάω μόνιμος στον στρατό ( προκήρυξη ΕΠΟΠ), αλλά, αφού το συζήτησα με τους δικούς μου, είδα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά γιατί και εκεί μπορεί να μην μαρεσει και να μην τα καταφέρω να συμβιβαστώ.Εδωσα Πανελλήνιες στο πεδίο της πληροφορικής, επειδή μου είχαν πει ότι είναι πιο εύκολο και ήθελα να περάσω τεφαα ή αστυνομία.Δε πέρασα τίποτα από τα δύο και κατέληξα σε μια σχολή πληροφορικής που νόμιζα ότι αν διαβάσω θα την βγάλω αλλά την μισώ και φοβάμαι μην γίνει έτσι και με τον στρατό.Αυτό που μαρεσει και θα ήθελα να κάνω σαν δουλειά είναι να γίνω γυμναστής γιατί πάντα μαρεσε η γυμναστική.Πανελλήνιες δεν έχω κουράγιο να ξαναδώσω για να πάω τεφαα.Εκεί που κολάω είναι αν μπορώ να ζως τα λεφτά που θα πέρνω αν βγω από ένα ΙΕΚ με πτυχίο γυμναστικής.Οι γονείς μου θέλουν να πάω κάπου ποιο σίγουρα,για αυτό μου λένε να δουλέψω στρατό μόνιμος.Απο τότε που τους είπα ότι διαγραφηκα από την σχολή που δεν μαρεσε νιώθω περίεργα κάτι μεταξύ άγχος και χαράς και σήμερα είχα κανονίσει να φύγω για Κρήτη,(Αθήνα Σπούδαζα) αλλά άλλαξα την ημερομηνία του εισητηριου γιατί θέλω να δω μερικά ΙΕΚ εδώ στην Αθήνα ,με λίγα λόγια,δεν είμαι στα καλύτερα μου,θέλω να βρω την λύση του προβληματος του δουλειά θα κάνω . Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

---

Άνοιξε ένα νέο θέμα και βάλε αυτά που έγραψες εκεί έτσι ώστε να ακούσεις γνώμες. Μη μπλέξουμε δύο θέματα σένα..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ο ψυχολόγος θα σου πει για ομοιοπαθητικο. Αν χρειάζεσαι όμως.

Το γεγονός ότι ο πατέρας ήταν γενικά στον κόσμο του να ξέρεις πως δεν είναι καλό.. Και η απουσία κάνει ζημιά..

---

Συμφωνω.. Σίγουρα κάτι κουβαλάω και από εκεί. Γενικά μου είπε πως πήρα πολλά πράγματα πάνω μου, δεν μίλησα εγώ, δεν μίλησε και ο σύζυγος ώστε να με στηρίξει, συν παιδιά κλεισούρα μέσα όλα αυτά κάπου με έκαναν να σκάσω. Και να το βγάλω έτσι. Οκ ως εδώ καλά. Τα έχω καταλάβει. Έχω αρχίσει να θέτω καλύτερα όρια να μιλάω... Αλλά στο θέμα του άγχους δεν έχω βοηθηθεί ιδιαίτερα. Ψάχνω απάντηση στο πως θα το κάνω να μην με ξαναπιάσει. Η δική της απάντηση είναι να δώσω χρόνο. Δεν γίνεται από την μία μέρα στην. Και πως μπορεί να μην εξαφανιστεί αλλά να μάθω να το διαχειριζομαι.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Συμφωνω.. Σίγουρα κάτι κουβαλάω και από εκεί. Γενικά μου είπε πως πήρα πολλά πράγματα πάνω μου, δεν μίλησα εγώ, δεν μίλησε και ο σύζυγος ώστε να με στηρίξει, συν παιδιά κλεισούρα μέσα όλα αυτά κάπου με έκαναν να σκάσω. Και να το βγάλω έτσι. Οκ ως εδώ καλά. Τα έχω καταλάβει. Έχω αρχίσει να θέτω καλύτερα όρια να μιλάω... Αλλά στο θέμα του άγχους δεν έχω βοηθηθεί ιδιαίτερα. Ψάχνω απάντηση στο πως θα το κάνω να μην με ξαναπιάσει. Η δική της απάντηση είναι να δώσω χρόνο. Δεν γίνεται από την μία μέρα στην. Και πως μπορεί να μην εξαφανιστεί αλλά να μάθω να το διαχειριζομαι.

---

Μα ισχύει.. Δυστυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη αγχώνεται. Απλά κάποιοι δεν μπορούν να το ελέγξουν. Θα σε βοηθήσει η ψυχοθεραπεία, απλά δώσε χρόνο και δίνε βάση σε αυτά που λετε

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μα ισχύει.. Δυστυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη αγχώνεται. Απλά κάποιοι δεν μπορούν να το ελέγξουν. Θα σε βοηθήσει η ψυχοθεραπεία, απλά δώσε χρόνο και δίνε βάση σε αυτά που λετε

---

Ευχαριστώ. Νιώθω καλύτερα όταν ακούω και άλλες γνώμες από ανθρώπους που το έχουν περάσει η το περνάνε. Ξέρεις είναι το "πως έγινα εγώ έτσι" που με τρώει. Αγχωνομουν πάντα ναι. Αλλά όχι σε σημείο να νομίζω παθαίνω έμφραγμα.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Ευχαριστώ. Νιώθω καλύτερα όταν ακούω και άλλες γνώμες από ανθρώπους που το έχουν περάσει η το περνάνε. Ξέρεις είναι το "πως έγινα εγώ έτσι" που με τρώει. Αγχωνομουν πάντα ναι. Αλλά όχι σε σημείο να νομίζω παθαίνω έμφραγμα.

---

Εσύ έχεις περισσότερες ευθύνες όμως. Έχουμε ναι την ίδια ηλικία αλλά εγώ αγχώνομαι για μένα μόνο (αντε και για τα ζώα). Εσύ έχεις τα παιδιά, τον άντρα σου, τα οικονομικά.. Κάποτε είναι καλό να βλέπουμε και τα δεδομένα που έχουμε και να δικαιολογουμε το άγχος μας.. Έτσι του δίνουμε λιγότερη αξία από όση του αναλογεί.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εσύ έχεις περισσότερες ευθύνες όμως. Έχουμε ναι την ίδια ηλικία αλλά εγώ αγχώνομαι για μένα μόνο (αντε και για τα ζώα). Εσύ έχεις τα παιδιά, τον άντρα σου, τα οικονομικά.. Κάποτε είναι καλό να βλέπουμε και τα δεδομένα που έχουμε και να δικαιολογουμε το άγχος μας.. Έτσι του δίνουμε λιγότερη αξία από όση του αναλογεί.

---

Έχεις δίκιο σε αυτό. Απλά επειδή τα διαχειριζομουν όλα καλά μέχρι τώρα πίστευα πως δεν έχω ανάγκη και ότι έτσι θα συνεχίσω να είμαι. Και ελπίζω ακόμα ότι θα είμαι όπως πριν. Αν και η ψυχολόγος λέει όχι. Θα μάθεις να ξεκουράζεις τον εαυτό σου να τον προστατεύεις και να μοιράζεις τις ευθύνες.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Έχεις δίκιο σε αυτό. Απλά επειδή τα διαχειριζομουν όλα καλά μέχρι τώρα πίστευα πως δεν έχω ανάγκη και ότι έτσι θα συνεχίσω να είμαι. Και ελπίζω ακόμα ότι θα είμαι όπως πριν. Αν και η ψυχολόγος λέει όχι. Θα μάθεις να ξεκουράζεις τον εαυτό σου να τον προστατεύεις και να μοιράζεις τις ευθύνες.

---

Ισχύει αυτό που λέει.. Σκέψου ένα ποδήλατο και εσένα οδηγο.. Πόσα μπορείς να βάλεις πάνω και να συνεχίσει να κυλάει χωρίς πρόβλημα? Αν βάλεις περισσότερα από όσα αντέχει ή δεν θα προχωράει ή θα πέσεις..
Σε μια σειρά όλα και να λύνεις ένα ένα. Κάποια μπορεί να μην έχουν τώρα λύση, τα βάζεις στην άκρη και ασχολησε μαζί τους άλλη στιγμή. Μια ζωή την έχουμε.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ισχύει αυτό που λέει.. Σκέψου ένα ποδήλατο και εσένα οδηγο.. Πόσα μπορείς να βάλεις πάνω και να συνεχίσει να κυλάει χωρίς πρόβλημα? Αν βάλεις περισσότερα από όσα αντέχει ή δεν θα προχωράει ή θα πέσεις..
Σε μια σειρά όλα και να λύνεις ένα ένα. Κάποια μπορεί να μην έχουν τώρα λύση, τα βάζεις στην άκρη και ασχολησε μαζί τους άλλη στιγμή. Μια ζωή την έχουμε.

---

Πόσο δίκιο έχεις. Η δική σου εμπειρία με το άγχος πως είναι; σε πιάνει συχνά; πως το διαχειρίζεσαι;

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Πόσο δίκιο έχεις. Η δική σου εμπειρία με το άγχος πως είναι; σε πιάνει συχνά; πως το διαχειρίζεσαι;

---

Εγώ και το άγχος παντρευτηκαμε σε πολύ μικρή ηλικία.. Ζήτησα διαζύγιο αλλά δεν...
Άγχος πλέον δεν έχω οοοολη μέρα. Όταν γίνει κάτι σοβαρό και ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι (τωρα) με αποσυντονίζει.. Δίνω λίγο χρόνο στον εαυτό μου και επανέρχομαι.
Αυτό που με ηρεμεί είναι οι ασκήσεις με τις αναπνοές που μου έχει δείξει η ψυχολόγος (το λέω σε όλα μου τα ποστ αλλά ισχύει)..
Απλά αυτό που με έφερε στην φάση που είμαι τώρα είναι η ψυχοθεραπεία. Κάποιες φορές βλέπουμε μόνο ένα δρόμο που μπορούμε να ακολουθήσουμε και όταν δεν μπορούμε μας πιάνει ο πανικός. Με την ψυχολόγο ανακάλυψα πως ΠΟΤΕ δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος.

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Έχεις δίκιο σε αυτό. Απλά επειδή τα διαχειριζομουν όλα καλά μέχρι τώρα πίστευα πως δεν έχω ανάγκη και ότι έτσι θα συνεχίσω να είμαι. Και ελπίζω ακόμα ότι θα είμαι όπως πριν. Αν και η ψυχολόγος λέει όχι. Θα μάθεις να ξεκουράζεις τον εαυτό σου να τον προστατεύεις και να μοιράζεις τις ευθύνες.

---

Όταν το καταφέρεις αυτό δείξε μου σε παρακαλώ τον τρόπο γιατί εδώ και χρονια παλεύω με αυτό....

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εγώ και το άγχος παντρευτηκαμε σε πολύ μικρή ηλικία.. Ζήτησα διαζύγιο αλλά δεν...
Άγχος πλέον δεν έχω οοοολη μέρα. Όταν γίνει κάτι σοβαρό και ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι (τωρα) με αποσυντονίζει.. Δίνω λίγο χρόνο στον εαυτό μου και επανέρχομαι.
Αυτό που με ηρεμεί είναι οι ασκήσεις με τις αναπνοές που μου έχει δείξει η ψυχολόγος (το λέω σε όλα μου τα ποστ αλλά ισχύει)..
Απλά αυτό που με έφερε στην φάση που είμαι τώρα είναι η ψυχοθεραπεία. Κάποιες φορές βλέπουμε μόνο ένα δρόμο που μπορούμε να ακολουθήσουμε και όταν δεν μπορούμε μας πιάνει ο πανικός. Με την ψυχολόγο ανακάλυψα πως ΠΟΤΕ δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος.

---

Πόσο αισιόδοξα αυτό που λες. Και το πιο αισιόδοξο είναι ότι το άγχος σου εχει λόγο. Ενώ εμένα με πιάνει στα καλά καθούμενα. Χωρίς λόγο.

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Όταν το καταφέρεις αυτό δείξε μου σε παρακαλώ τον τρόπο γιατί εδώ και χρονια παλεύω με αυτό....

---

Έλα μην με απελπιζεις.... Θέλω να πιστεύω ότι θα το βρούμε. Σε σένα τι συμβαίνει;

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Πόσο αισιόδοξα αυτό που λες. Και το πιο αισιόδοξο είναι ότι το άγχος σου εχει λόγο. Ενώ εμένα με πιάνει στα καλά καθούμενα. Χωρίς λόγο.

---

Μα και εμένα έτσι ήταν. Απλά δώσε χρόνο.. Ψυχοθεραπεία και να ξέρεις πως όλα αυτά είναι παιχνίδια του μυαλού.. Υπομονή και πείσμα (είναι το σλόγκαν μου).

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Έλα μην με απελπιζεις.... Θέλω να πιστεύω ότι θα το βρούμε. Σε σένα τι συμβαίνει;

---

Και εμένα κάπως περίεργα ξεκινησε όλο αυτό το ταξίδι.....
Περιληπτικά, είμαι ένας άνθρωπος που τα εκανα όλα εγω παιδια σπιτι δουλεια τα παντα και ενα ξαφνικο χειρουργειο στη μεση με καθηλωσε στο κρεβατι του πονου για αρκετο καιρο...
Μέχρι να επανέλθω πρόλαβαν και ήρθαν οι κρίσεις πανικού και πολλα άλλα. ....

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μα και εμένα έτσι ήταν. Απλά δώσε χρόνο.. Ψυχοθεραπεία και να ξέρεις πως όλα αυτά είναι παιχνίδια του μυαλού.. Υπομονή και πείσμα (είναι το σλόγκαν μου).

---

Ειλικρινά σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Μου έχεις δώσει πολύ θάρρος να συνεχίσω! Χαίρομαι που βρήκα την σελίδα..