Ντροπη-Αυτοκτονια

Υπηρξε μια ιστορια.Σαββατο βραδυ μετα απο μια ανακοινωση της μητερας μου, πινω πολυ αλκοολ κ παιρνω 1 ζαναξ.Στην συνεχεια την παιρνω κ την βριζω ακαταπαυστα.Μενει μαζι με την γιαγια μου την οποια κακομεταχειριζεται.Ημουν σε παραληρημα κ ξαφνικα σηκωνομαι κ φευγω να παω σε οικογενειακη γιορτη στη γυναικα του μπαμπα μου κ ολο της το σοι.Ολικο blackout.Ντρεπομαι τοσο πολυ για το τι μπορει να εκανα η να ειπα,απιστευτα.Δεν θελω να ξαναδω κανεναν τους.Δεν θελω να το αντιμετωπισω αυτο.Ειναι ανθρωποι που καταλαβαν οτι ημουν σε παραληρημα κ τους βλεπω συχνα
στο σπιτι του πατερα μου.Δεν θ
αλω να ζω το αισθημα αυτο αλλο πια ντροπη και ενοχη και τελμα...

Θέλεις να πεις λίγο πιο αναλυτικά τι έγινε; Τι ήταν αυτή η ανακοίνωση που σε τάραξε τόσο; Εσύ που μένεις; Ξέχωρα από τον πατέρα σου υποθέτω, μένεις μόνη ή μαζί με τη γιαγιά/μάνα σου; Με τη μάνα σου έχεις άσχημες σχέσεις από ότι καταλαβαίνω, με τον πατέρα σου και την γυναίκα του πως τα πας; Έχεις κάποια διαταραχή ή κάποιο άλλο θέμα για να έχεις και τα xanax πρόχειρα; Έχεις θέμα με αλκοόλ ή απλά έτυχε;

Πάντως ελπίζω να ηρεμήσεις και να το δεις πιο ψύχραιμα το θέμα, κακές στιγμές, ντροπιαστικές έχουμε όλοι. Το βασικό είναι να μη μένουμε στο άσχημο συναίσθημα αλλά να γίνεται αυτό αφορμή για να κάνουμε αλλαγές προς το καλύτερο και να επεξεργαζόμαστε αλλιώς κάποια πράγματα. Σήμερα πως αισθάνεσαι;

Μενω με το αγορι μου. Xanax ειχα μερικα απο την γιαγια μου, επαιρνα οταν δουλευα 5 το πρωι κ επρεπε να κοιμηθω νωρις μια η δυο φορες το μηνα.Η ανακοινωση ηταν ο χωρισμος της μητερας μου κ η συναντηση της με εναν ανθρωπο απο το παρελθον της ο οποιος εκανε κακο σε ολους (μαγια,ματζουνια και τετοια)Η μητερα μου ηρθε σε επαφη μαζι του μετα τον χωρισμο της απο τον τωρινο της συντροφο.Με τον πατερα μου ειμαστε πολυ καλα οπως και με την γυναικα του αλλα αυτο δεν αναιρει το οτι πηγα στην γιορτη του γιου της κ ημουν σε παραληρημα.Ο μπαμπας μου δεν ηταν εκει.Η ντροπη που νιωθω ειναι μη διαχειρισιμη.Δεν θελω να μενω μονη μου κ να τα σκεφτομαι, θελω να ειμαι συνεχεια με καποιον φιλο μου η φιλη μου.Δεν εχω θεμα ουτε με το ενα ουτε με το αλλο ο συνδυασμος με ταραξε και με εφερε σε μια αλλη κατασταση.Σημερα εκανα μια συνεδρια.Σκεφτομαι να παρω τηλεφωνι τη γυναικα του πατερα μου για να ζητησω συγνωμη. (Εχει ερθει και κεινη σε στιγμες ασχημες , οχι ομως ετσι).Αυτην την στιγμη νιωθω λιγο καλυτερα, δεν ξερω αν ειναι παροδικο η αν τα ασχημα συναισθηματα θα εμφανιστους μολις περασει λιγη ωρα κ μεινω παλι μονη μου.

το προβλημα σου δεν εχει σχεση με αυτοκτονια οπου γραφεις στο Θεμα.Αποψη μου ειναι να κανεις πραξη αυτα που σωστα εχεις σκεφτει! Τ θαρρος του να πεις σε καποιον συγνωμη ειναι πολυ πιο ομορφο απο το να αυτοκτονησεις! ,το δευτερο ειναι απλα διαφυγη λογο αδυναμιας.Οταν καποιος αυτοκτονει με τετοιο τροπο και με αυτους τους λογους δεν ειναι μονο το κακο που κανει στον εαυτο του, ειναι οι τυψεις που θα γεμισει τους γυρο του.Αληθεια, δεν σκεφτεσαι τον συντροφο σου? Συγνωμη που αναφερομαι σε προσωπικα σου αλλα οταν εχουμε καποια σχεση και συζουμαι με καποιο ατομο πρεπει και ειναι σωστο να εχουμε καποιες ευθηνες απεναντι του, δεν ειναι ομορφο να μην γνωριζει τυποτα! Το να εχουμε ερωτικη σχεση δεν ειναι μοναχα για δικη μας ευχαριστηση, για δικο μας κενο που καλυπτουμαι, ειναι και το να μας ενδιαφερει το προσωπο πο μας αγαπα! ειναι οι ευθυνες μας προς αυτον, ειναι το οτι πρεπει καθε λεπτο να περναει απο το μυαλο μας πως νιωθει, αν πικρενετε η οχι.
Δυστυχως μερικοι ανθρωποι και συνηθως γυναικες λογο αδυναμιας χαρακτηρος αλλα κι λογο ασχημης οικογενειακης θαλπορης στα παιδικαχρονια εχουν μαθει να μην ειναι πωτες μονες, πηδαν απο σχεση σε σχεση ,ζουν ετσι ωστε να μην μενουν πωτες σολο διοτις φοβουντε! Αυτο ομως ειναι πολυ κακο για τον συντροφο! διοτις δεν υπαρχουν συναισθηματα αγαπης αλλα απλα αισθηματα προσωπικης καλυψης του κενου! πρεπει να σε απασχολει η ψυχη του ανθρωπου που του εχεις δωσει την συντροφικοτητα σου, θα μου πεις οτι πρεπει να το καταλαβει απο μονος του, ομως οι ανδρες ειδικα πολλες φορες ειτε εθελοτυφλουμε ειτε απλα λογο του οτι δεν εχουμε τοσο εντονη στο μυαλο μας την δυναμικη των συναισθηματων πολλες φορες δεν καταλαβαινουμε οτι η κοπελα μας δεν νιωθει τυποτα για εμας!, οτι μας εχει απλα για παρουσια! και πιστεψεμε ειναι μεγαλη η πλιγη που μενει σαν το παρουμε χαμπαρι διοτις πολλες φορες νομιζουμ οτι ειναι καθαρα δικη μας η ευθυνη!

Εμενα μου ειπανε οτι εχω κορονοιο κι οτι δεν μπορω να κανω οικογενεια ενω εχω 2 παιδια οταν ημουν μικροσ ηταν το δεν μπορεισ να δουλεψεισ μπορεισ μετα δεν μπορεισ να κανεισ παιδια μπορεισ κ τωρα ειναι δεν μπορεισ να στηριξεισ σπιτι μπορεισ πρωτον ετσι κυβερνανε και δευτερον εγω θα αρχισω τα ναρκωτικα και τισ πουτανεσ στα παπαρια μου κι αν παω στον αγιο πετρο θα πω εγω ηθελα οικογενεια αυτοι δε με αφησαν στον πουτσο μου ολα

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Μενω με το αγορι μου. Xanax ειχα μερικα απο την γιαγια μου, επαιρνα οταν δουλευα 5 το πρωι κ επρεπε να κοιμηθω νωρις μια η δυο φορες το μηνα.Η ανακοινωση ηταν ο χωρισμος της μητερας μου κ η συναντηση της με εναν ανθρωπο απο το παρελθον της ο οποιος εκανε κακο σε ολους (μαγια,ματζουνια και τετοια)Η μητερα μου ηρθε σε επαφη μαζι του μετα τον χωρισμο της απο τον τωρινο της συντροφο.Με τον πατερα μου ειμαστε πολυ καλα οπως και με την γυναικα του αλλα αυτο δεν αναιρει το οτι πηγα στην γιορτη του γιου της κ ημουν σε παραληρημα.Ο μπαμπας μου δεν ηταν εκει.Η ντροπη που νιωθω ειναι μη διαχειρισιμη.Δεν θελω να μενω μονη μου κ να τα σκεφτομαι, θελω να ειμαι συνεχεια με καποιον φιλο μου η φιλη μου.Δεν εχω θεμα ουτε με το ενα ουτε με το αλλο ο συνδυασμος με ταραξε και με εφερε σε μια αλλη κατασταση.Σημερα εκανα μια συνεδρια.Σκεφτομαι να παρω τηλεφωνι τη γυναικα του πατερα μου για να ζητησω συγνωμη. (Εχει ερθει και κεινη σε στιγμες ασχημες , οχι ομως ετσι).Αυτην την στιγμη νιωθω λιγο καλυτερα, δεν ξερω αν ειναι παροδικο η αν τα ασχημα συναισθηματα θα εμφανιστους μολις περασει λιγη ωρα κ μεινω παλι μονη μου.

---

Αν πιστευεις στα μαγια και τα ματζουνια, τι να σου πω..
τι ηλικια εχεις; Δεν νομιζω να σε αφορα με ποιον ειναι η μανα σου, αν εισαι ενηλικη..
δεν καταλαβαινω τετοια αντιδραση επειδη η μανα σου συνδεθηκε με καποιον που δεν γουσταρεις.
νομιζω οτι το προβλημα σου ειναι το αλκοολ.
και οχι, δεν ειναι καθολου ντροπη να ζητας συγνωμη και να επανορθωνεις.
ντροπη ειναι να κρυβεις τα αληθινα προβληματα σου κατω απο το χαλι και να καταστρεφεις την ζωη σου.

Οι μισοι κανουν παιδια κι εχουν κωρονοιο κι αλλοι μισοι δεν μπορουν να κανουν παιδια ετσι ηταν επι πασοκ και παιρνανε δανεικα τωρα αποφασισαν οτι εμεισ δεν κανουμε

Αυτον τον ανθρωπο τον ειχε αφησει να μου κανει κακο.Οχι με μαγια και ματζουνια.Πρακτικα. Για αυτο ενιωσα τοσο θυμο απεναντι της.Εγω δεν πιστευω σε αυτα, η μητερα μου ομως στις απελπιστικες καταστασεις της ζωης της πιστευει.Απο την αλλη αυτη τη στιγμη σκεφτομαι πως ειναι περιττο να ζητησω συγνωμη.Δεν μπορω να αλλαξω τον χρονο ουτε την κατασταση.Νιωθω ασχημα απεναντι στην γυναικα του μπαμπα μου, αλλα ειναι ανθρωπινο ετσι δεν ειναι; Ολοι δεν εχουμε ντροπιαστει πολυ στην ζωη μας;

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Αυτον τον ανθρωπο τον ειχε αφησει να μου κανει κακο.Οχι με μαγια και ματζουνια.Πρακτικα. Για αυτο ενιωσα τοσο θυμο απεναντι της.Εγω δεν πιστευω σε αυτα, η μητερα μου ομως στις απελπιστικες καταστασεις της ζωης της πιστευει.Απο την αλλη αυτη τη στιγμη σκεφτομαι πως ειναι περιττο να ζητησω συγνωμη.Δεν μπορω να αλλαξω τον χρονο ουτε την κατασταση.Νιωθω ασχημα απεναντι στην γυναικα του μπαμπα μου, αλλα ειναι ανθρωπινο ετσι δεν ειναι; Ολοι δεν εχουμε ντροπιαστει πολυ στην ζωη μας;

---

Πότε πρέπει να ζητήσει ένας άνθρωπος συγνώμη γενικά στην ζωή του;

Οταν εχει κανει κατι λαθος συνειδητα...

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Οταν εχει κανει κατι λαθος συνειδητα...

---

Πόσο χρονών είσαι αν επιτρέπεται;

Θεωρεις οτι πρεπει να ζητησω συγνωμη; Να την παρω και να της εξηγησω την κατασταση για να αιτιολογησω το παραληρημα;

εικοσι πεντε..

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Θεωρεις οτι πρεπει να ζητησω συγνωμη; Να την παρω και να της εξηγησω την κατασταση για να αιτιολογησω το παραληρημα;

---

Συγνώμη ζηταμε όταν νιώθουμε ότι δεν φερθηκαμε καλά σε καποιον. Πρώτον γιατί το έχουμε εμείς ανάγκη, δεύτερον για να δείξουμε στον άλλον ότι πραγματικά το έχουμε μετανιώσει και τρίτον για να φτιάξουμε την μεταξύ μας σχέση (ή και όχι, αυτό δεν είναι σταθερό). Στην περίπτωση σου μια συγνώμη είναι ταυτόχρονα μια υπόσχεση στον εαυτό σου ότι από εδώ και πέρα θα προσπαθήσεις να είσαι πιο συγκρατημένη. Με το σκεπτικό ότι όλο αυτό δεν μπορούσες να το ελέγξεις άρα δεν υπάρχει λόγος να ζητήσεις συγνώμη, δίνεις το μήνυμα σε σένα ότι έχεις δικαίωμα να το ξανά κάνεις. Αφού νιωθεις άσχημα τότε θα ήταν καλό να ζητήσεις συγνώμη.

Καταλαβαινω απολυτα τι εννοεις.Ισως το βραδυ βρω το κουραγιο κ την παρω να της το πω.Ως προς το αισθημα της ντροπης πως θα μπορουσα να το διαχειριστω; Απεναντι σε ολους οσους ηταν εκει,..

Με το να κάνεις το καλύτερο από εδώ και πέρα για σένα. Να σταματήσεις το αλκοόλ, να συνεχίσεις τις συνεδρίες και γενικά να σταθείς σιγά σιγά στα πόδια σου..

Αυτο ηταν ενα ξεσπασμα.Εχω την δουλεια μου,ανακαινιζω το σπιτι μου για να φυγουμε με το αγορι μου απο το ενοικιο,με τον μπαμπα μου εχω αριστες σχεσεις,εχω τους φιλους μου.Και ειμαι πολυ θετικος ανθρωπος γενικα.Απορω πως αυτο το αφησα να με επηρεασει τοσο πολυ που ξεφυγα με τετοιον τροπο.Για μενα ντρεπομαι πιο πολυ.Δεν το εχω ξαναζησει παρα μονο στην εφηβικη μου ηλικια, που ζουσα και δεν ζουσα σε αρρωστες καταστασεις.Αλλα τωρα ημουν καλα, ημουν μια χαρα και το αφησα να με επηρεασει και να μου δημιουργησει τοσα προβληματα και τοσο ασχημα και αρνητικα συναισθηματα.Σημερα θα πηγαιναμε να παρουμε τα επιπλα μπανιου και δεν θελω να φυγω απο το σπιτι μου.

Τι σου έκανε αυτός ο άνθρωπος που λες;

Ασελγεια...

Το γνωρίζει η μητέρα σου?

Ναι ηταν μπροστα.Εξ’ου και το ξεσπασμα απεναντι της που ηρθε σε επαφη ξανα μαζι του.

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Ναι ηταν μπροστα.Εξ’ου και το ξεσπασμα απεναντι της που ηρθε σε επαφη ξανα μαζι του.

---

Ένα λεπτο γιατί θα μου φύγει το κεφάλι. Τι εννοείς ήταν μπροστά;

Ηταν μπροστα η μητερα μου.Το ειπα σε εναν καλο μου φιλο και επαθε παρακρουση.Με επηρεασε πολυ η αντιδραση του στο να γινει αυτο το ξεσπασμα.Ωστοσο δεν δικαιολογει σε καμια περιπτωση το ρεζιλικι μου στην γιορτη.Πηρα και την μητερα μου σε αυτο το παραληρημα και της φωναζα κ την εβριζα.Ηθελα να παρω και κεινη να ζητησω συγνωμη για τον τροπο που φερθηκα αλλα μετα την συνεδρια καταλαβα οτι δεν χρειαζεται.Ουτε για εμενα, ουτε για κεινη

Κάτι δεν λες καλά.. Όλο γενικά το θέμα σου ειναι μπερδεμένο.

Η σχεση μου με την μητερα μου ηταν παντα αθλια.Στο ξεσπασμα που επαθα, ντρεπομαι για την κατασταση που με ειδε η γυναικα του πατερα μου, εχει ξαναπαντρευτει.Δεν με αφορα κ δεν με νοιαζει τιποτα αλλο για την μανα μου.

Quote:

---

Originally Posted by ευαγγελι

Η σχεση μου με την μητερα μου ηταν παντα αθλια.Στο ξεσπασμα που επαθα, ντρεπομαι για την κατασταση που με ειδε η γυναικα του πατερα μου, εχει ξαναπαντρευτει.Δεν με αφορα κ δεν με νοιαζει τιποτα αλλο για την μανα μου.

---

Δεν σε νοιάζει; Εγώ προσωπικά βλέπω ότι σε νοιάζει και επηρεαζεσαι. Αλλο "δεν θέλω να με νοιάζει" και άλλο τι γίνεται στην πραγματικότητα.
Όσο αφορά αυτό που έγινε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο φαίνεται ξεκάθαρα ότι σε επηρεάζει κι αυτό.
Θα συνεχίσεις την ψυχοθεραπεία;

Αυτην την ατιγμη, αυτο που θελω να ξεπερασω ειναι την ντροπη που νιωθω απεναντι σε αυτους τους ανθρωπους.Σκεφτομαι να συνεχισω αλλα σε δωρεαν κεντρο , γιατι οικονομικα ειμαι πολυ πιεσμενη με το σπιτι. Θελω να μου φυγει αυτο το αισθημα ντροπης, να μην φοβαμαι να μεινω μονη μου,να μπορω να συνεχισω κανονικα ολα οσα εκανα και πριν.