Ατυχία η ατυχείς στιγμές??

Έχετε ποτέ νιώσει ότι από μια ηλικία και μετά είστε άτυχοι? Τι εννοώ να μην μπορείς να σταθείς οικονομικά, να μην μπορείς να βρεις μια δουλειά ή όταν βρεις απλά δεν σε περνούν η χειρότερα σε περνούν και δεν σε πληρώνουν η σε κοροϊδεύουν? Όταν εύχεστε κάτι γίνετε το αντίθετο η ακόμα και χειρότερο από αυτό που θέλατε? Και δεν μιλάω απλά για προσωπική ατυχία αλλά να επηρεάζει όλη την οικογένεια σας? Να ελπίζετε ακόμα και για κάτι απλό και να μην γίνετε?
Να είστε σε κατάσταση επιβίωσης και όχι να ζείτε?
Εμένα μου συμβαίνει συχνά σε πολλά ειδικά σε κάποιους τομείς που είναι σημαντικό να πάω ένα βήμα μπροστά στην ζωή μου, να έχω την πλήρη ανεξαρτησία, το δικό μου πορτοφόλι που λένε, να μην εξαρτιομαι από τους γονείς η επίδομα για τους δύσκολα οικονομικά ανθρώπους...
Σκέφτομαι αν ήταν μόνο ατυχές στιγμές δεν θα έπρεπε να είχε μια ισορροπία? Δηλαδή να ήταν σε φυσιολογικό επίπεδο και άσχημα και καλά?
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που είναι πολύ χειρότερα από την δικιά μου κατάσταση, αν και δεν βοηθάει τόσο αυτό, εννοώ στο να νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτά που έχω έστω, με κάνει και φοβάμαι ποιο πολύ την ζωή και το τι με περιμένει....

δεν καταλαβαινω τι ακριβως θες να γραψεις παντως γενικα να ξερεις οτι η ζωη μας δεν εξαρταται μονο απο εμας αλλα και απο τον κοσμο που ζουμε.
ας πουμε εαν ζουσες στην ουγκαντα δεν θα ειχες ουτε νερο να πιεις και αν ζουσες στην συρια μπορει να ειχες φαει και καμμια βομβα στο κεφαλι.
αυτα που γραφεις ειναι πραματα που βιωνει καθημερινα το μεγαλυτερο μερος του πληθυσμου στην χρεωκοπημενη ελλαδαπροσπαθησε να μην σε περνει απο κατω τουλαχιστον στο οικονομικο

η ζωη εχει πολλα ανεβοκαταβεσματα οσο αφορα την τυχη η την ατυχια. Λυπαμαι οπου αυτην την εποχη εισαι τα κατω σου, αλλα νομιζω οτι σηντομα θα ειναι μια κακη αναμνηση αυτα που γραφεις.
Ποσο χρονων εισαι? διοτις εαν εισαι 22 ειναι αδικο ναα σεπαρει απο κατω τωρα!ειναι αδικο να λες οτι σε ζουν οι γονεις σου οταν αυτο συμβαινει ακομα και σε ανδρες που ειναι 40 κι εχουν και δικα τους τεκνα!τι να πουν αυτοι δλδ?
Το δεδομενο ειναι οτι η δικη σου η γενια ειναι αδικιμενη υπερβολικα, αλλα απο την αλλη οταν καποιος ειναι τοσο νεος ,και αν εχεις την υγεια σου, τωτες δεν υπαρχει κατις στο κοσμο ολο που να μην μπορεις να το κανεις σαν το βαλεις στοχο και σκοπο σου.
Συμφωνα με τους ψυχοθεραπευτες της Γ.ΨΘ. η καλυτερη αρετη για να καταφερεις για παραδηγμα εναν επαγγελματικο στοχο (ας πουμε οτι θες να ανοιξεις ενα ασφαλιστικο γραφειο) δεν ειναι να εισαι εξυπνος!, δεν ειναι η αποφασιστικοτητα!, δε ειναι η καλη μνημη!, δεν ειναι κοινονικοτητα, οχι οτι κακο ολες αυτες ,ομως η πιο σημαντικη λενε οτι ειναι η επιμονη&υπομονη ! η προσυλοση σου δλδ στον στοχο σου.Καθε πρωι να ξυπνας και να λες "θα κανω το γραφειο ¨"

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

η ζωη εχει πολλα ανεβοκαταβεσματα οσο αφορα την τυχη η την ατυχια. Λυπαμαι οπου αυτην την εποχη εισαι τα κατω σου, αλλα νομιζω οτι σηντομα θα ειναι μια κακη αναμνηση αυτα που γραφεις.
Ποσο χρονων εισαι? διοτις εαν εισαι 22 ειναι αδικο ναα σεπαρει απο κατω τωρα!ειναι αδικο να λες οτι σε ζουν οι γονεις σου οταν αυτο συμβαινει ακομα και σε ανδρες που ειναι 40 κι εχουν και δικα τους τεκνα!τι να πουν αυτοι δλδ?
Το δεδομενο ειναι οτι η δικη σου η γενια ειναι αδικιμενη υπερβολικα, αλλα απο την αλλη οταν καποιος ειναι τοσο νεος ,και αν εχεις την υγεια σου, τωτες δεν υπαρχει κατις στο κοσμο ολο που να μην μπορεις να το κανεις σαν το βαλεις στοχο και σκοπο σου.
Συμφωνα με τους ψυχοθεραπευτες της Γ.ΨΘ. η καλυτερη αρετη για να καταφερεις για παραδηγμα εναν επαγγελματικο στοχο (ας πουμε οτι θες να ανοιξεις ενα ασφαλιστικο γραφειο) δεν ειναι να εισαι εξυπνος!, δεν ειναι η αποφασιστικοτητα!, δε ειναι η καλη μνημη!, δεν ειναι κοινονικοτητα, οχι οτι κακο ολες αυτες ,ομως η πιο σημαντικη λενε οτι ειναι η επιμονη&υπομονη ! η προσυλοση σου δλδ στον στοχο σου.Καθε πρωι να ξυπνας και να λες "θα κανω το γραφειο ¨"

---

Καλησπέρα είμαι 26 καταλαμβενω τι λες, από υπομονή έχω κάνει αρκετή σε μεγάλο σημείο και για αυτό είμαι στην ψυχική κατάσταση που είμαι, επισεις αν και θα ακουστεί χάλια αυτός ο τρόπος σκέψης και ζητάω συγνώμη από τώρα, δεν πιστεύω ότι όπως λένε γενικά και ψυχολόγοι ότι '' άμα το βάλεις στόχο και τον πιστέψεις θα γίνει '' η ότι '' άμα αρχίσεις και σκέφτεσε ποιο αισιόδοξα όλα θα πάνε καλά''
Δεν ισχύει τουλάχιστον εγω δεν το πιστεύω, δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα, δεν είσαι ικανός για τα πάντα, εξαρτώνται πολλά, στόχους έχω σταματήσει να βάζω πολύ καιρό πριν γιατί κατάλαβα ότι πολλά πράγματα δεν είναι στο χέρι μου και ότι δεν ήταν για μένα να γίνει, γενικά πέρασα αρκετες κατάστασης, κάποιοι θα πούνε σιγά τι πέρασες, ο κάθε ένας έχει ένα δικό του βάρος, κατάλαβα πολλά μπορεί ίσως και λάθος γενικά με τον κόσμο με τα όνειρα στόχους κακοί καλοί κ.ο.κ, προσπαθώ όσο μπορώ να κρατηθώ, ακόμα είναι νωρίς το πολεμάω, η κατάθλιψη όταν ήρθε με διάλυσε εσωτερικά ειδηκα με την πραγματικότητα που ζούμε..

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

δεν καταλαβαινω τι ακριβως θες να γραψεις παντως γενικα να ξερεις οτι η ζωη μας δεν εξαρταται μονο απο εμας αλλα και απο τον κοσμο που ζουμε.
ας πουμε εαν ζουσες στην ουγκαντα δεν θα ειχες ουτε νερο να πιεις και αν ζουσες στην συρια μπορει να ειχες φαει και καμμια βομβα στο κεφαλι.
αυτα που γραφεις ειναι πραματα που βιωνει καθημερινα το μεγαλυτερο μερος του πληθυσμου στην χρεωκοπημενη ελλαδαπροσπαθησε να μην σε περνει απο κατω τουλαχιστον στο οικονομικο

---

Καλησπέρα
Ναι το ξέρω αλλά έτυχε και γεννήθηκα εδώ και?
Δεν έχει καμία σημασία αυτό, αν ήμουν το ένα ή το άλλο....
Συμφωνώ απόλυτα ότι δεν εξαρτάται από εμάς μόνο, απλά θα ήθελα ένα σημαντικό να εξαρτιοταν από μένα και αυτό είναι το να ζήσω, και δεν το έχω απλά επιβιωνω,οπως και ένα σωρό κόσμος άλλοστε...
Στο θέμα με την ατυχία εννοώ ότι δεν υπαρχή ισορροπία δηλαδή το πάνω και κάτω καλές στιγμές κακές στιγμες, εγώ παράδειγμα είχα συνεχόμενες κακές στιγμές για της καλές στιγμές πάλι πλήρωνα της συνέπειες και γενικά είμαι η σταθερά με λίγες καλές και αρκετές κακές η σταθερά για αρκετές μέρες εβδομάδες κακές στιγμές,δεν ξέρω πως είναι το φυσιολογικό σε αυτό η αν υπαρχή, γιατί ο καθένας έχει την γνώμη του και τι έχει περάσει φυσικά, εσύ τι γνώμη έχεις?

Περι ατυχιας λοιπον... ειμαι 40 ετων.Φροντιζω 2 κατακοιτους γονεις εδω και αρκετα χρονια.Μανα με εγκεφαλικο και ανοια επιθετικου τυπου.Ουρλιαζει ολη μερα.Πατερας με σπασμενο ισχιο ,ΧΑΠ ,καρδια ,ρευματοειδη αρθριτιδα,ελαφρα ανοια κ αυτος.Ολη μερα κλαψουριζει.Εγω καθε μερα κουβαλαω τη μανα μου απο κρεβατι στο καροτσι και το αναποδο.Εχω κηλες στον αυχενα,η μια πιεζει νευρο και ποναω.Εχω νευρολογικα συμπτωματα εδω και 2 χρονια ,χωρις σιγουρη διαγνωση για το τι εχω.Στο θεμα δουλειας,δουλευα 2 δουλειες,η μια η συμβαση τελειωσε,η αλλη εκλεισε λογω κορονοιου.Ειμαι με ταμειο ανεργιας.Δυσκολευομαι να βρω σταθερη δουλεια,κανενας δεν θελει ανθρωπο με τοσα προβληματα στη δουλεια του.Στο θεμα σχεσεις ,πριν χρονια διαλυθηκε σχεση 7 χρονων,διοτι αυτη ειχε μεγαλες φιλοδοξιες και εγω την περιοριζα...απο κει και περα λογω των θεματων που εχω οι γυναικες απλα στριβουν.Να μην αναφερθω σε καθε λογης απιθανες αναποδιες,ζημιες ,γκαντεμιες απο το πουθενα που μου χαλανε την καθημερινοτητα.Νομιζω οτι μερικες φορες η ζωη με μισει ,με πολεμαει μεχρι εξοντωσης.Μου λενε περι υπομονης,και η λεξη αυτη μου ακουγεται σαν βρισια πλεον.Χωρια τους θρησκευομενους...αυτοι κ αν ειναι στην κοσμαρα τους.Κανε προσευχη λενε κ ολα θα πανε καλα.Δεν ξερω ειλικρινα πως στεκομαι ορθιος ολα αυτα τα χρονια.13 χρονια γεματα προβληματα,νοσοκομεια,τραγ ελαφικες ακραιες καταστασεις.Προσπαθω να κανω οτι με ευχαριστει,να γυμναζομαι οσο ειναι δυνατον,να βγαινω κι ας γυριζω απλα στους δρομους σαν την αδικη καταρα.Παλι καλα που εχω φιλους,ξαδερφια και καπως παιρνω ανασες.Διακοπες εχω να παω κατι χρονια,δεν με απασχολει πια εχω αναισθητοποιηθει.Θα μπορουσα να γραψω εγκυκλοπαιδεια περι κακοδαιμονιας...αυτα απο μενα καλο κουραγιο σε ολους.Εγω συνεχιζω το δρομο μου κ οπου βγει.

Το χειροτερο απολα ειναι να βλεπεις αλλους να τους ανοιγει η ζωη τα ποδια κυριολεκτικα,να τους ερχονται ολα βολικα,και να κλαιγονται,να γκρινιαζουν και να σου κανουν και αφ υψηλου κριτικη...μεχρι που εκνευριζεσαι και αρχιζεις τις κλωτσιες και τελειωνεις μια και καλη.Τοξικοι ανθρωποι...

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14

Περι ατυχιας λοιπον... ειμαι 40 ετων.Φροντιζω 2 κατακοιτους γονεις εδω και αρκετα χρονια.Μανα με εγκεφαλικο και ανοια επιθετικου τυπου.Ουρλιαζει ολη μερα.Πατερας με σπασμενο ισχιο ,ΧΑΠ ,καρδια ,ρευματοειδη αρθριτιδα,ελαφρα ανοια κ αυτος.Ολη μερα κλαψουριζει.Εγω καθε μερα κουβαλαω τη μανα μου απο κρεβατι στο καροτσι και το αναποδο.Εχω κηλες στον αυχενα,η μια πιεζει νευρο και ποναω.Εχω νευρολογικα συμπτωματα εδω και 2 χρονια ,χωρις σιγουρη διαγνωση για το τι εχω.Στο θεμα δουλειας,δουλευα 2 δουλειες,η μια η συμβαση τελειωσε,η αλλη εκλεισε λογω κορονοιου.Ειμαι με ταμειο ανεργιας.Δυσκολευομαι να βρω σταθερη δουλεια,κανενας δεν θελει ανθρωπο με τοσα προβληματα στη δουλεια του.Στο θεμα σχεσεις ,πριν χρονια διαλυθηκε σχεση 7 χρονων,διοτι αυτη ειχε μεγαλες φιλοδοξιες και εγω την περιοριζα...απο κει και περα λογω των θεματων που εχω οι γυναικες απλα στριβουν.Να μην αναφερθω σε καθε λογης απιθανες αναποδιες,ζημιες ,γκαντεμιες απο το πουθενα που μου χαλανε την καθημερινοτητα.Νομιζω οτι μερικες φορες η ζωη με μισει ,με πολεμαει μεχρι εξοντωσης.Μου λενε περι υπομονης,και η λεξη αυτη μου ακουγεται σαν βρισια πλεον.Χωρια τους θρησκευομενους...αυτοι κ αν ειναι στην κοσμαρα τους.Κανε προσευχη λενε κ ολα θα πανε καλα.Δεν ξερω ειλικρινα πως στεκομαι ορθιος ολα αυτα τα χρονια.13 χρονια γεματα προβληματα,νοσοκομεια,τραγ ελαφικες ακραιες καταστασεις.Προσπαθω να κανω οτι με ευχαριστει,να γυμναζομαι οσο ειναι δυνατον,να βγαινω κι ας γυριζω απλα στους δρομους σαν την αδικη καταρα.Παλι καλα που εχω φιλους,ξαδερφια και καπως παιρνω ανασες.Διακοπες εχω να παω κατι χρονια,δεν με απασχολει πια εχω αναισθητοποιηθει.Θα μπορουσα να γραψω εγκυκλοπαιδεια περι κακοδαιμονιας...αυτα απο μενα καλο κουραγιο σε ολους.Εγω συνεχιζω το δρομο μου κ οπου βγει.

---

Ο θεέ μου Μάνο λυπάμαι πάρα πολύ για αυτά που σου συμβαίνουν, όντος το να σου λένε κάνε υπομονή δεν είναι η καλύτερη απάντηση, συνήθως έτσι λένε κάνε υπομονή και όλα θα πάνε καλά, εντάξει μην είσαι θυμομενος στο τι λένε και οι θρησκευουμενοι αυτό είναι μια επίσης συνηθισμένη απάντηση, είσαι πολύ δυνατός άνθρωπος αυτό είναι σίγουρο, εγώ μόνο δύναμη και πολύ αντοχή βλέπω σε αυτό το μήνυμα, εγώ δεν θα τα κατάφερνα στην θέση σου με καμία δύναμη, θέλω τόσο πολύ να αλλάξουν όλα προς το καλό για εσένα, να γίνεις καλύτερα στην υγεία σου, να βρεις μια καλή δουλειά, να πας διακοπές, να βρεις μια καλή κοπέλα, κουράγιο Μάνο, σε ευχαριστώ για την απάντηση σου, νιώθω περηφάνια για εσένα, μπράβο σου...

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14

Το χειροτερο απολα ειναι να βλεπεις αλλους να τους ανοιγει η ζωη τα ποδια κυριολεκτικα,να τους ερχονται ολα βολικα,και να κλαιγονται,να γκρινιαζουν και να σου κανουν και αφ υψηλου κριτικη...μεχρι που εκνευριζεσαι και αρχιζεις τις κλωτσιες και τελειωνεις μια και καλη.Τοξικοι ανθρωποι...

---

Ναι δύστυχος υπάρχουν πολλοί και εγώ εκνευρίζομαι πολύ με τέτοιους ανθρώπους που κλαίγονται και γκρινιάζουν ενώ σχετικά στην ζωή τους είναι μια χαρά, η χειρότερα για μένα τουλάχιστον είναι εκείνοι που προσπαθούν να δώσουν συμβουλές η μαθήματα ζωής ενώ δεν έχουν περάσει ούτε τα μισά άσχημα από αυτά που πέρασα εγώ ή εσύ ή ο κάθε ένας με προβλήματα, δυστυχώς για κάποιους η ζωή κυλάει καλύτερα αλλά δεν θέλω να τους βλέπω είτε με κακία είτε με ζήλια, απλά να έχω ελπίδα από αυτό το ότι υπαρχή μια πιθανότητα να αλλάξει κάτι και για εμένα, τουλάχιστον να ελπίζω...

Εγώ στενοχωριέμαι όταν ακούω κάποιον να μιλάει για ατυχία. Όταν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή δεν υπογράψαμε συμβόλαιο οτι δεν θα αρρωστήσουμε, δεν θα χάσουμε το παιδί μας, δεν θα μας καεί το σπίτι. Δεν είναι ατυχίες αυτά που μας βρίσκουν. Είναι συμβάντα. "Γιατί σ'εμένα"? λέμε. "Για να προπονηθείς, να δυναμώσεις, να εξελιχτείς", μας απαντά η ζωή. Κι εμείς δεν την ακούμε. Συνεχίζουμε να μεμψιμοιρούμε.

Δεν θα αναφερθώ στην προσωπική μου ιστορία, αν και έχει μπόλικο δράμα, χωρισμούς, αρρώστιες και θάνατο. Η ζωή με τον τρόπο της μου έδειξε το δρόμο. Απλά είχα τις κεραίες μου τεντωμένες και τον τσίμπησα. Κάποια στιγμή είπα: Ή θα σηκωθείς "ψηλότερα από τη φθορά" ή θα σέρνεσαι. Επέλεξα το πρώτο...

Ερχεται κάποια στιγμή που εγώ, εσύ, ο Μάνος, καλούμαστε να επιλέξουμε: Θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής με γκρίνια ή με αξιοπρέπεια;

Τι θα σε βοηθήσει να σε πεις άτυχο; Σε τι θα σε βοηθήσει να μην σε πεις; Έχει σημασία και κάνει διαφορά ο τρόπος που μας μιλάμε και τι μας λέμε. Ποια η αξιολόγηση που κάνουμε. Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία ως γνωστόν. Αντικειμενικά η τυχαιότητα είναι υπαρκτή, δε μπορούμε να έχουμε έλεγχο πάνω στο από ποιους θα γεννηθούμε, σε ποιον τόπο, σε ποιον πολιτισμό, σε ποιες συνθήκες. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν άνθρωποι που ξεπέρασαν απίστευτες δυσκολίες ή για μένα έχει σημασία η αξιοπρέπεια, το να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με αξιοπρέπεια, με ένα εσωτερικό σθένος. Με σύμμαχο το χρόνο, την εξέταση των πραγμάτων, την αυτογνωσία, έχουμε όπλα, ας τα αξιοποιήσουμε. Συναίσθημα και λογική, ας τα χρησιμοποιούμε προς όφελός μας. Όχι είμαι άτυχος, είμαι θύμα, άρα έρμαιο των συνθηκών, χωρίς δυνατότητα ανατροπής και ξεπέρασμα εμποδίων.

Proteus, μαζί απαντήσαμε, χε χε. Σύγκλιση βλέπω, να ανησυχώ; :P Δεν υπάρχουν εχέγγυα, σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε, το τι θα γίνει στο ενδιάμεσο, κάτι θα έχει να κάνει και με το μέσα μας.

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Proteus, μαζί απαντήσαμε, χε χε. Σύγκλιση βλέπω, να ανησυχώ; :P Δεν υπάρχουν εχέγγυα, σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε, το τι θα γίνει στο ενδιάμεσο, κάτι θα έχει να κάνει και με το μέσα μας.

---

Όλα έχουν να κάνουν με το μέσα μας. Δεν έχουμε και τίποτις άλλο. Όλα τα καταλαβαίνουμε με το μέσα μας. Γι αυτό λέμε do you have the guts?

Εγώ δεν ανησυχώ. Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται... χαχχαχ

Η αληθεια ειναι οτι σε καποιους η ζωη δειχνει ενα κακο προσωπο,πραγματικα.Ζουμε σε ενα πληρως χαοτικο συμπαν χωρις ουσιαστικους κανονες.Εχω δει και ακομα χειροτερες καταστασεις απο τη δικη μου.Αρνουμαι να παραιτηθω,θα δωσω τις μαχες μου μεχρι τελους γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου,απλα δεν δινω πλεον σε κανεναν το δικαιωμα να με κρινει.Οπως και εγω δεν θελω να κρινω κανεναν.Αλλωστε εχω κανει τη δικη μου (σκληρη)αυτοκριτικη.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14

Η αληθεια ειναι οτι σε καποιους η ζωη δειχνει ενα κακο προσωπο,πραγματικα.Ζουμε σε ενα πληρως χαοτικο συμπαν χωρις ουσιαστικους κανονες.Εχω δει και ακομα χειροτερες καταστασεις απο τη δικη μου.Αρνουμαι να παραιτηθω,θα δωσω τις μαχες μου μεχρι τελους γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου,απλα δεν δινω πλεον σε κανεναν το δικαιωμα να με κρινει.Οπως και εγω δεν θελω να κρινω κανεναν.Αλλωστε εχω κανει τη δικη μου (σκληρη)αυτοκριτικη.

---

Αυτό τα συνοψίζει όλα!

Η κακοτυχια , η ατυχια η το να εισαι καντεμης -που λνε- εχει πολλες θεωριες και ερμηνιες. Μια απο αυτες σχετιζεται με το λεγομενο μαγνητικο συμπαν του ιδεατου κοσμου. Αυτη η θεωρια αναφερει οτι οι ανθρωποι ειμαστε πλασμενοι με προδιαγεγραμενο το μελον μας, κατι σαν την μοιρα μας. -ειναι χρονια που ειχα διαβασει αυτο το βιβλιο και δεν μπορεσα ουτε στο ιντερνετ να το βρω ωστε να στο καταθεσω πακριβες,θα στα πω το περιπου τα πραγματα- εν ολιγις δλδ ,ολοι μας εχουμε καποιο συγκεκριμενο ταλεντο, δυναμικη και ικανοτητες οπου θα πρεπει να βρουμε τις αντιστοιχες διαδρομες μεσα στην ζωη οπου να συμπηπτουν με αυτες ωστε να πανε ολα καλα και να μην εχουμε προβλημα, εαν ακολουθησουμε διαφορετικο δρομο ,θα εχουμε συνεχως ατυχια, συνεχως θα παθενουμε ατυχηματα, και γενικα η ζωη μας θα βαδιζει ασχημα εκτος εαν βρουμε τον δρομο που μας τεριαζει, για παραδηγμα εαν καποιος ειναι ο χαρακτηρας του να ασχοληθει με μηχανικη και να κανει πολλα παιδια με καλη οικογενεια απο μικρος, εαν αυτος δεν ακολουθησει αυτην την πρακτικη, γινει ας πουμε δασκαλος, και δεν παντρευτει, η ζωη του θα εχει συνεχως προβληματα, ολο θα παθαινει ατυχηματα και τετοια.Αυτη ειναι μια απο τις θεωριες που δικαιολογουν την εννοια της καντεμιας και της ατυχιας.Υπαρχουν κι αλλες.
Προσωπικα δεν ξερω ποια ειναι η σωστη, διοτις υπαρχει και η χριστιανικη εξηγηση, οπου λεει οτι πρεπει να ζηταμε οσο γινετε πιο λιγα, οτι επειδη ειμαστε αχαρηστοι και λαγνοι ειτε για υλικα αγαθα ειτε για σαρκικες απολαυσεις ο "πονειρος" μας κοροιδευει και μας ταλαιπορει ετσι ωστε να απαρνιομαστε τον Θεο.
Οποια και να ειναι η εξηγηση προσωπικα νομιζω οτι η λογικη της σνδεσης των ατυχιων υπρχει, για αυτο εχω παρατηρηση οτι πωτες δεν συμβαινει ενα κακο μεμονομενα, παντα ακολουθουν και αλλες ασχημες στιγμες. Οπως με τον θανατο πωτες δεν θα "φυγει" μονο ενας, θα υπαρξουν και αλλοι τρυγυρο που θα παιθανουν.

Δεν ξέρω για ατυχία γενικώς,με την έννοια της γκαντεμιας δλδ! Πιστεύω όμως στις τυχερές συγκυρίες,όταν συγκλίνουν όσα πρέπει κ έχουμε μια θετική έκβαση οικονομικη,κοινωνικη προσωπικη.Η τύχη είναι σαν να εξαρτάται η ζωή μας από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από εμάς,από τις επιλογές μας κ τις αντιδράσεις μας.. Είμαστε εδώ,επειδή κάναμε τη πιο σωστή επιλογή, δεδομένων των συνθηκών κάθε φορά.Με έμφαση στο δεδομένων των συνθηκών.
ΜΑΝΟ,σε συγχαίρω αν όντως κάνεις όσα λες,και έχεις τόσο σωστή και λογική συμπεριφορά.
Παλαιότερα πίστευα ότι ήταν πιο γοητευτικό να είμαι μελαγχολική.
Μεγαλώνοντας έμαθα ότι είναι γοητευτικότερο και αξιέπαινο να χαμογελάς ακόμα κι αν γκρεμίζονται όλα γύρω σου.
Αυτά.

giorgos panou, δεν ξέρω για τον πονηρό, αλλά κι εσύ αθώος δε μου φαίνεσαι.
Τάσσομαι υπέρ του πονηρού ξεκάθαρα. Πρώτον, αν το πάρουμε με τα χριστιανικά πιστεύω, ήταν υπέρ της μόρφωσης και όχι σκύβω το κεφάλι γιατί μου το είπε ένας κάποιος. Δεύτερον το όνομά του είναι ωραιότερο Εωσφόρος, αυτός που φέρνει την αυγή, πολύ ρομαντικό, δε βρίσκεις; Τρίτον, αντιστάθηκε στην εξουσία και την ιεραρχία. Αυτό τον κάνει επαναστάτη με τη βούλα.

Quote:

---

Originally Posted by NaYa

Δεν ξέρω για ατυχία γενικώς,με την έννοια της γκαντεμιας δλδ! Πιστεύω όμως στις τυχερές συγκυρίες,όταν συγκλίνουν όσα πρέπει κ έχουμε μια θετική έκβαση οικονομικη,κοινωνικη προσωπικη.Η τύχη είναι σαν να εξαρτάται η ζωή μας από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από εμάς,από τις επιλογές μας κ τις αντιδράσεις μας.. Είμαστε εδώ,επειδή κάναμε τη πιο σωστή επιλογή, δεδομένων των συνθηκών κάθε φορά.Με έμφαση στο δεδομένων των συνθηκών.
ΜΑΝΟ,σε συγχαίρω αν όντως κάνεις όσα λες,και έχεις τόσο σωστή και λογική συμπεριφορά.
Παλαιότερα πίστευα ότι ήταν πιο γοητευτικό να είμαι μελαγχολική.
Μεγαλώνοντας έμαθα ότι είναι γοητευτικότερο και αξιέπαινο να χαμογελάς ακόμα κι αν γκρεμίζονται όλα γύρω σου.
Αυτά.

---

Οτι λεω αυτο κανω!Σημερα εκανα το 67ο μου μπανιο,στα βραχια της πειραικης.Εκει βρισκω τον εαυτο μου....Η θαλασσα για μενα ειναι το καταφυγιο μου.Τωρα θα βαλω τη μανα μου στο κρεβατι της,και θα παω για τη γυμναστικη μου.Καποιες φορες διακωμωδω την κατασταση,αυτοσαρκαζομαι,α λλες φορες βγαζω νευρα και βριζω και ξεσπαω.Ειναι ενας μαραθωνιος υψηλης ταχυτητας...

Πωσ παει?τσιμπαει ?

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

giorgos panou, δεν ξέρω για τον πονηρό, αλλά κι εσύ αθώος δε μου φαίνεσαι.
Τάσσομαι υπέρ του πονηρού ξεκάθαρα. Πρώτον, αν το πάρουμε με τα χριστιανικά πιστεύω, ήταν υπέρ της μόρφωσης και όχι σκύβω το κεφάλι γιατί μου το είπε ένας κάποιος. Δεύτερον το όνομά του είναι ωραιότερο Εωσφόρος, αυτός που φέρνει την αυγή, πολύ ρομαντικό, δε βρίσκεις; Τρίτον, αντιστάθηκε στην εξουσία και την ιεραρχία. Αυτό τον κάνει επαναστάτη με τη βούλα.

---

μαλον δεν αντισταθηκαι στην εξουσια αλλα την λατρευαι! αφου παρα το οτι ηταν ο εκλεκτος του Θεου αγγελος, παρα το οτι ειχε τ παντα αναζητησαι παραπανω εξουσια! ζηλεψε την εξουσια του Θεου κι για αυτο εγινε εκπτωτος!
Επισης απο τωτες οπου σαν ανθρωποι καναμε το μεγα αμαρτημα ,την αμαρτια να θελουμε γνωση και γιναμε πλεον ελευθερα ατομα στην γη, ο κοσμος των υλικων και σαρκικων απολαυσεων θεωρειτε ο κοσμος του Κακου! αρα ο επαναστατης εδω ειναι αυτος που θα αρνηθει τον Λουσιφερ, ειναι αυτος που μηλωντας σαν τον Ενοχ θα καλεσει τους αγγελους! Αλλα αυτα συντομα οταν ανοιξουν οι πυλες!

σχετικα με το θεμα αυτο, υπαρχει και η εξηγηση οτι παιζει ρολο και πως βλεπουμε τα πραγματα, τι ειναι αυτο που τραβαει την προσοχη μας,η ατυχια η η τυχη? αν δλδ καποιος πιστευει οτι ειναι πολυ ατυχος θα θυαται και θα φερνει ως αποδηξη αυτες τις στιγμες. Αντιστοιχα καποιος που ειναι τυχερος θα κανει το ναποδο.
Παντος ,πριν λιγο διαβαζα κοινωνικα πειραματα πανω σε αυτο το θεμα και ελεγαν οτι η στατιστικη σε θεματα ατυχηματων και αλλων κακοτυχιων ειναι σχεδον στανταρ. Τελος κατι πολυ ανατριχιαστικο!! ελεγαν οτι σε ακρεες φασεις ο ανθρωπος μπορει ασυνηδυτα να προκαλεσει την ατυχια του ωστε να επαλυφθει! κατι που δυστυχως σε θεματα τυχης δεν μπορουμε να κανουμε.
Υ.Γ. υπαρχει και η περιπτοση ''ΜΙΤΣΟΤΑΚΗΣ' ,ο καντεμης, αυτος που ρουφαει την τυχη των αλλων και την βγαζει σε καντεμια για τους αλλους,ενω κρατα την τυχη για τον ιδιο!¨)

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

μαλον δεν αντισταθηκαι στην εξουσια αλλα την λατρευαι! αφου παρα το οτι ηταν ο εκλεκτος του Θεου αγγελος, παρα το οτι ειχε τ παντα αναζητησαι παραπανω εξουσια! ζηλεψε την εξουσια του Θεου κι για αυτο εγινε εκπτωτος!
Επισης απο τωτες οπου σαν ανθρωποι καναμε το μεγα αμαρτημα ,την αμαρτια να θελουμε γνωση και γιναμε πλεον ελευθερα ατομα στην γη, ο κοσμος των υλικων και σαρκικων απολαυσεων θεωρειτε ο κοσμος του Κακου! αρα ο επαναστατης εδω ειναι αυτος που θα αρνηθει τον Λουσιφερ, ειναι αυτος που μηλωντας σαν τον Ενοχ θα καλεσει τους αγγελους! Αλλα αυτα συντομα οταν ανοιξουν οι πυλες!

---

Απλά έχεις ξεφύγει. Αυτά. Ψάξτο επίσης γιατί επιδεινώνεται με τον καιρό.

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Εγώ στενοχωριέμαι όταν ακούω κάποιον να μιλάει για ατυχία. Όταν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή δεν υπογράψαμε συμβόλαιο οτι δεν θα αρρωστήσουμε, δεν θα χάσουμε το παιδί μας, δεν θα μας καεί το σπίτι. Δεν είναι ατυχίες αυτά που μας βρίσκουν. Είναι συμβάντα. "Γιατί σ'εμένα"? λέμε. "Για να προπονηθείς, να δυναμώσεις, να εξελιχτείς", μας απαντά η ζωή. Κι εμείς δεν την ακούμε. Συνεχίζουμε να μεμψιμοιρούμε.

Δεν θα αναφερθώ στην προσωπική μου ιστορία, αν και έχει μπόλικο δράμα, χωρισμούς, αρρώστιες και θάνατο. Η ζωή με τον τρόπο της μου έδειξε το δρόμο. Απλά είχα τις κεραίες μου τεντωμένες και τον τσίμπησα. Κάποια στιγμή είπα: Ή θα σηκωθείς "ψηλότερα από τη φθορά" ή θα σέρνεσαι. Επέλεξα το πρώτο...

Ερχεται κάποια στιγμή που εγώ, εσύ, ο Μάνος, καλούμαστε να επιλέξουμε: Θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής με γκρίνια ή με αξιοπρέπεια;

---

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση...
Καταλαβαίνω τι εννοείς, προφανώς δεν υπογράφης κάτι πριν κατέβεις στην γη, το να σέρνεσε είναι ένας τρόπος επιβίωσης, όχι ο ποιο υγιής σε όλους τους τομείς αλλά είναι ένας τρόπος, εξαρτάτε τι εννοείς με την λέξη γκρίνια και με την λέξη αξιοπρέπεια, το να γκρινιάζεις γιατί κάτι δεν πάει σωστά όσο και να προσπαθείς δεν είναι κάτι κακό, τουλάχιστον έτσι το σκέφτομαι εγώ, στο θέμα με την αξιοπρέπεια δεν έχω ιδέα πως είναι να ζης με αξιοπρέπεια και ακόμα πως να την διατηρήσεις, γιατί δεν είναι πάντα στο χέρι μου η σου ή οποιονδήποτε...

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Τι θα σε βοηθήσει να σε πεις άτυχο; Σε τι θα σε βοηθήσει να μην σε πεις; Έχει σημασία και κάνει διαφορά ο τρόπος που μας μιλάμε και τι μας λέμε. Ποια η αξιολόγηση που κάνουμε. Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία ως γνωστόν. Αντικειμενικά η τυχαιότητα είναι υπαρκτή, δε μπορούμε να έχουμε έλεγχο πάνω στο από ποιους θα γεννηθούμε, σε ποιον τόπο, σε ποιον πολιτισμό, σε ποιες συνθήκες. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν άνθρωποι που ξεπέρασαν απίστευτες δυσκολίες ή για μένα έχει σημασία η αξιοπρέπεια, το να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με αξιοπρέπεια, με ένα εσωτερικό σθένος. Με σύμμαχο το χρόνο, την εξέταση των πραγμάτων, την αυτογνωσία, έχουμε όπλα, ας τα αξιοποιήσουμε. Συναίσθημα και λογική, ας τα χρησιμοποιούμε προς όφελός μας. Όχι είμαι άτυχος, είμαι θύμα, άρα έρμαιο των συνθηκών, χωρίς δυνατότητα ανατροπής και ξεπέρασμα εμποδίων.

---

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση
Η λέξη άτυχος η γενικά η ατυχία δεν βοηθάει είναι ένα συμπέρασμα που βγάζει κάποιος παρατηροντας την ζωή του, θεωρώ το συναίσθημα με την λογική δεν κολλάνε, όχι πάντα, κάπου θέλει μόνο λογική και κάπου μόνο συναίσθημα, αλλά αυτό δεν γίνετε γιατί είμαστε άνθρωποι και δυστυχώς τα συναισθήματά είναι πολύ ποιο δυνατά από την λογική και αυτό επιρρεαζει την αυτογνωσία την λογική μας το πως θα λύσουμε κάτι κ.ο.κ
Καποιες φορές είμαστε άτυχοι κάποιες θύματα κάποιες θύτες, εξαρτάται από πολλά πράγματα, στο πως έζησες τι έμαθες, περιβάλλον, η λέξη θύμα είναι μια λυπητερη λέξη γιατι χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο που έπαθε κάτι χωρίς να το θέλει....

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14

Η αληθεια ειναι οτι σε καποιους η ζωη δειχνει ενα κακο προσωπο,πραγματικα.Ζουμε σε ενα πληρως χαοτικο συμπαν χωρις ουσιαστικους κανονες.Εχω δει και ακομα χειροτερες καταστασεις απο τη δικη μου.Αρνουμαι να παραιτηθω,θα δωσω τις μαχες μου μεχρι τελους γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου,απλα δεν δινω πλεον σε κανεναν το δικαιωμα να με κρινει.Οπως και εγω δεν θελω να κρινω κανεναν.Αλλωστε εχω κανει τη δικη μου (σκληρη)αυτοκριτικη.

---

Ελπίζω να μην είναι τόσο σκληρή η κριτική σου για τον εαυτό σου, να τον φροντίζεις όσο μπορείς, χαίρομαι που πολεμάς και προσπαθείς, ελπίζω να βγεις πολλές φορές στην ζωή σου νικητής...

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Η κακοτυχια , η ατυχια η το να εισαι καντεμης -που λνε- εχει πολλες θεωριες και ερμηνιες. Μια απο αυτες σχετιζεται με το λεγομενο μαγνητικο συμπαν του ιδεατου κοσμου. Αυτη η θεωρια αναφερει οτι οι ανθρωποι ειμαστε πλασμενοι με προδιαγεγραμενο το μελον μας, κατι σαν την μοιρα μας. -ειναι χρονια που ειχα διαβασει αυτο το βιβλιο και δεν μπορεσα ουτε στο ιντερνετ να το βρω ωστε να στο καταθεσω πακριβες,θα στα πω το περιπου τα πραγματα- εν ολιγις δλδ ,ολοι μας εχουμε καποιο συγκεκριμενο ταλεντο, δυναμικη και ικανοτητες οπου θα πρεπει να βρουμε τις αντιστοιχες διαδρομες μεσα στην ζωη οπου να συμπηπτουν με αυτες ωστε να πανε ολα καλα και να μην εχουμε προβλημα, εαν ακολουθησουμε διαφορετικο δρομο ,θα εχουμε συνεχως ατυχια, συνεχως θα παθενουμε ατυχηματα, και γενικα η ζωη μας θα βαδιζει ασχημα εκτος εαν βρουμε τον δρομο που μας τεριαζει, για παραδηγμα εαν καποιος ειναι ο χαρακτηρας του να ασχοληθει με μηχανικη και να κανει πολλα παιδια με καλη οικογενεια απο μικρος, εαν αυτος δεν ακολουθησει αυτην την πρακτικη, γινει ας πουμε δασκαλος, και δεν παντρευτει, η ζωη του θα εχει συνεχως προβληματα, ολο θα παθαινει ατυχηματα και τετοια.Αυτη ειναι μια απο τις θεωριες που δικαιολογουν την εννοια της καντεμιας και της ατυχιας.Υπαρχουν κι αλλες.
Προσωπικα δεν ξερω ποια ειναι η σωστη, διοτις υπαρχει και η χριστιανικη εξηγηση, οπου λεει οτι πρεπει να ζηταμε οσο γινετε πιο λιγα, οτι επειδη ειμαστε αχαρηστοι και λαγνοι ειτε για υλικα αγαθα ειτε για σαρκικες απολαυσεις ο "πονειρος" μας κοροιδευει και μας ταλαιπορει ετσι ωστε να απαρνιομαστε τον Θεο.
Οποια και να ειναι η εξηγηση προσωπικα νομιζω οτι η λογικη της σνδεσης των ατυχιων υπρχει, για αυτο εχω παρατηρηση οτι πωτες δεν συμβαινει ενα κακο μεμονομενα, παντα ακολουθουν και αλλες ασχημες στιγμες. Οπως με τον θανατο πωτες δεν θα "φυγει" μονο ενας, θα υπαρξουν και αλλοι τρυγυρο που θα παιθανουν.

---

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση
Εμ είναι μια μεγάλη συζήτηση όλο αυτό και σε βάζει σε σκέψεις σε αυτήν την θεωρία που αναφέρεις με το σύμπαν και ότι μπορεί να είμαστε για ένα λόγο συγκεκριμένο και άμα δεν πάρουμε αυτό το δρόμο όλα θα πάνε στραβά πρώτον εγώ το σκέφτομαι αλλιώς το συγκεκριμένο στο θέμα με την ζωή αλλά είναι κάτι άσχημο και δεν είμαι εδώ για να μαυρισω ψυχολογικά κανέναν, δεύτερον πιστεύω στην καντεμιά και στην τύχη, κάποιοι έχουν πολύ τύχη, γνωρίζω έναν άνθρωπο που η τύχη πάντα μα πάντα τρέχει από πίσω του και αυτός απλά την αγνοεί, δεν θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος που έρχετε στην γη έχει είδη επιλέξει η μοίρα του που θα πάει και άμα δεν πάει όλα θα πάνε στραβά, υπάρχουν διάφοροι δρόμοι να επιλέξεις απλά όλοι οι δρόμοι δεν είναι ίδιοι και μπορεί σε έναν δύο να μπλέξεις πολύ άσχημα που να μην μπορείς να φύγεις από αυτόν τον δρόμο άλλο, ειδηκα χωρίς κάποιος να σε βοηθήσει, στο θέμα με την θρησκεία δεν έχει άδικο εν μέρη βέβαια, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν αρκετά καλή ζωή και απλά θέλουν και άλλα και άλλα, άλλοι γίνονται τόσο φιλοχρηματοι που ζουν για τα λεφτά που λέμε, θεωρούν επειδή έχουν πολλά ότι αξίζουν πολλά και όλοι οι άλλοι τους υποβιβαζουν είτε με προσβλητικό τρόπο η με απάθεια η αδιαφορία,
Εγώ ένα που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως γίνετε να προκαλείς άθελά σου την ατυχία να παίζει μαζί σου, δηλαδή να φοβάσαι μην πάει κάτι στραβά και λες με τέτοια ατυχία που έχω παίζει να γίνει, και η ατυχία είναι σε φάση challenge accepted και τα κάνει όλα μαντάρα, δεν εννοώ το ότι όταν λέω με τέτοια ατυχία που έχω μπορεί να γίνει,απλά έχω μάθει την ατυχία πως παίζει μαζί μου και ξέρω πάνω κάτω τι μπορεί να γίνει.. Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα...

Quote:

---

Originally Posted by NaYa

Δεν ξέρω για ατυχία γενικώς,με την έννοια της γκαντεμιας δλδ! Πιστεύω όμως στις τυχερές συγκυρίες,όταν συγκλίνουν όσα πρέπει κ έχουμε μια θετική έκβαση οικονομικη,κοινωνικη προσωπικη.Η τύχη είναι σαν να εξαρτάται η ζωή μας από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από εμάς,από τις επιλογές μας κ τις αντιδράσεις μας.. Είμαστε εδώ,επειδή κάναμε τη πιο σωστή επιλογή, δεδομένων των συνθηκών κάθε φορά.Με έμφαση στο δεδομένων των συνθηκών.
ΜΑΝΟ,σε συγχαίρω αν όντως κάνεις όσα λες,και έχεις τόσο σωστή και λογική συμπεριφορά.
Παλαιότερα πίστευα ότι ήταν πιο γοητευτικό να είμαι μελαγχολική.
Μεγαλώνοντας έμαθα ότι είναι γοητευτικότερο και αξιέπαινο να χαμογελάς ακόμα κι αν γκρεμίζονται όλα γύρω σου.
Αυτά.

---

Καλησπέρα
Γιατί να είναι γοητευτική η μελαγχολία? Πως γίνετε αυτό.?
Οσο για το να χαμογελάς μπράβο μακάρι να είσαι δυνατή με συνθήκες της ζωής σου...

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΝΟΣ 14

Οτι λεω αυτο κανω!Σημερα εκανα το 67ο μου μπανιο,στα βραχια της πειραικης.Εκει βρισκω τον εαυτο μου....Η θαλασσα για μενα ειναι το καταφυγιο μου.Τωρα θα βαλω τη μανα μου στο κρεβατι της,και θα παω για τη γυμναστικη μου.Καποιες φορες διακωμωδω την κατασταση,αυτοσαρκαζομαι,α λλες φορες βγαζω νευρα και βριζω και ξεσπαω.Ειναι ενας μαραθωνιος υψηλης ταχυτητας...

---

Καλά Μάνο εδώ μοιάζουμε στο θέμα με την θάλασσα είναι ένα όμορφο καταφύγιο και να κολυμπάς και να την ακούς...

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

σχετικα με το θεμα αυτο, υπαρχει και η εξηγηση οτι παιζει ρολο και πως βλεπουμε τα πραγματα, τι ειναι αυτο που τραβαει την προσοχη μας,η ατυχια η η τυχη? αν δλδ καποιος πιστευει οτι ειναι πολυ ατυχος θα θυαται και θα φερνει ως αποδηξη αυτες τις στιγμες. Αντιστοιχα καποιος που ειναι τυχερος θα κανει το ναποδο.
Παντος ,πριν λιγο διαβαζα κοινωνικα πειραματα πανω σε αυτο το θεμα και ελεγαν οτι η στατιστικη σε θεματα ατυχηματων και αλλων κακοτυχιων ειναι σχεδον στανταρ. Τελος κατι πολυ ανατριχιαστικο!! ελεγαν οτι σε ακρεες φασεις ο ανθρωπος μπορει ασυνηδυτα να προκαλεσει την ατυχια του ωστε να επαλυφθει! κατι που δυστυχως σε θεματα τυχης δεν μπορουμε να κανουμε.
Υ.Γ. υπαρχει και η περιπτοση ''ΜΙΤΣΟΤΑΚΗΣ' ,ο καντεμης, αυτος που ρουφαει την τυχη των αλλων και την βγαζει σε καντεμια για τους αλλους,ενω κρατα την τυχη για τον ιδιο!¨)

---

Μόνο την λέξη Μιτσοτακης μην λες θα βρούμε μπελά όλοι εδώ...
Εννοείς στο πως κοιτάμε τα πράγματα αν μας φαίνονται άσχημα νιώθουμε άσχημα αν είναι Χαρούμενα νιώθουμε χαρούμενα? Το ίδιο ισχύει και με την ατυχία και την τύχη το πως το βλέπουμε δηλαδή?

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

giorgos panou, δεν ξέρω για τον πονηρό, αλλά κι εσύ αθώος δε μου φαίνεσαι.
Τάσσομαι υπέρ του πονηρού ξεκάθαρα. Πρώτον, αν το πάρουμε με τα χριστιανικά πιστεύω, ήταν υπέρ της μόρφωσης και όχι σκύβω το κεφάλι γιατί μου το είπε ένας κάποιος. Δεύτερον το όνομά του είναι ωραιότερο Εωσφόρος, αυτός που φέρνει την αυγή, πολύ ρομαντικό, δε βρίσκεις; Τρίτον, αντιστάθηκε στην εξουσία και την ιεραρχία. Αυτό τον κάνει επαναστάτη με τη βούλα.

---

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

μαλον δεν αντισταθηκαι στην εξουσια αλλα την λατρευαι! αφου παρα το οτι ηταν ο εκλεκτος του Θεου αγγελος, παρα το οτι ειχε τ παντα αναζητησαι παραπανω εξουσια! ζηλεψε την εξουσια του Θεου κι για αυτο εγινε εκπτωτος!
Επισης απο τωτες οπου σαν ανθρωποι καναμε το μεγα αμαρτημα ,την αμαρτια να θελουμε γνωση και γιναμε πλεον ελευθερα ατομα στην γη, ο κοσμος των υλικων και σαρκικων απολαυσεων θεωρειτε ο κοσμος του Κακου! αρα ο επαναστατης εδω ειναι αυτος που θα αρνηθει τον Λουσιφερ, ειναι αυτος που μηλωντας σαν τον Ενοχ θα καλεσει τους αγγελους! Αλλα αυτα συντομα οταν ανοιξουν οι πυλες!

---

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Απλά έχεις ξεφύγει. Αυτά. Ψάξτο επίσης γιατί επιδεινώνεται με τον καιρό.

---

Εμ θεωρώ ότι γενικά η κατάσταση ξέφυγε πολύ,ελάτε πραγματικότητα και αφήστε ενοχ ξενοχ στο χώρο του άπειρο και ακομα παραπέρα....

Quote:

---

Originally Posted by Twome22

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση...
Καταλαβαίνω τι εννοείς, προφανώς δεν υπογράφης κάτι πριν κατέβεις στην γη, το να σέρνεσε είναι ένας τρόπος επιβίωσης, όχι ο ποιο υγιής σε όλους τους τομείς αλλά είναι ένας τρόπος, εξαρτάτε τι εννοείς με την λέξη γκρίνια και με την λέξη αξιοπρέπεια, το να γκρινιάζεις γιατί κάτι δεν πάει σωστά όσο και να προσπαθείς δεν είναι κάτι κακό, τουλάχιστον έτσι το σκέφτομαι εγώ, στο θέμα με την αξιοπρέπεια δεν έχω ιδέα πως είναι να ζης με αξιοπρέπεια και ακόμα πως να την διατηρήσεις, γιατί δεν είναι πάντα στο χέρι μου η σου ή οποιονδήποτε...

---

Αν κάτι σε ενοχλεί, επικεντρώνεσαι στη δράση και προσπαθείς να το αλλάξεις. Η γκρίνια σε κρατάει σε ακινησία, σε τέλμα. Εξ άλλου, την γκρίνια πολλοί αγάπησαν, το γκρινιάρη κανείς...
Αξιοπρέπεια είναι να μην πουλάς τις αξίες σου. Να εκτιμάς τον εαυτό σου. Να μη σέρνεσαι στη γη, αλλά να πετάς στους ουρανούς των δικών σου ονείρων.

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Αν κάτι σε ενοχλεί, επικεντρώνεσαι στη δράση και προσπαθείς να το αλλάξεις. Η γκρίνια σε κρατάει σε ακινησία, σε τέλμα. Εξ άλλου, την γκρίνια πολλοί αγάπησαν, το γκρινιάρη κανείς...
Αξιοπρέπεια είναι να μην πουλάς τις αξίες σου. Να εκτιμάς τον εαυτό σου. Να μη σέρνεσαι στη γη, αλλά να πετάς στους ουρανούς των δικών σου ονείρων.

---

Εντάξει, κατάλαβα πως το εννοείς σε ευχαριστώ πολύ..

το θεμα που εχεις αναιβασει Twome22 νομιζω ειναι υποκειμενικο , πως το βλεπει κανεις , αν και ο ανθρωπος συνηθως εχει την ταση να συγκρινετε με ατομα απο το κοινωνικο του περιβαλον και οχι απο ανθρωπους σε αλλες χωρες .Αν δλδ μπορουσαμε συνεχως να συγκρινουμε την τυχη μας και τα δικα μας δεδομενα με ενος ανθρωπου συνομιλικου και παρεμφερες με εμας απο μια χωρα του τριτου κοσμου ,σε εμπολεμη περιοχη οπου ζει σε αθλιες συνθηκες αγωνιοντας για το αυριο τωτες θα νιωθαμε παντα ανακουφηση, παντα θα λεγμε "αχ ευτηχως!! ειμαι μια χαρα" και τετοια.Ομως εν κανουμε αυτο, συκρινουμε με καποιον γυρο μας που ειναι πιο πλουσιος, πιο δυναμικος ,απο την μια ειναι καλο, διοτις οταν εχεις μετρο συγκρισης καποιον καλητερο απο εσενα προσπαθεις και πιο πολυ να γινεις καλητερος, βαζεις πιο πισμα και αγωνιζεσαι με παθος σε αντιθεση με οταν συγκρινεσαι με καποιον που ειναι σε αθλια κατασταση, διοτις εκει λεμε οτι ειμαστε μια χαρα, και δεν κανουμε προσπαθειες μεγαλες.Νομιζω το ιδανικο ειναι παλυ καπου στην μεση, δλδ να προσπαθουμε απο την μια να γινουμε οσο πιο καλητερα μπορουμε αλλα ταυτοχρονα να μην μας παιρνει απο κατω.
Τελος ,φιλε θεματοθετη θα σου εεγα οτ η προσωπικη μου εμπειρια στην ζωη μου εδειξε οτι οταν υπαρχει σε αυθονια τα υλικα αγαθα, οταν μπορουμε χωρις κοπο να αποκτισουμε ακριβα αμαξια και σπιτια αντιστροφα συμβαινει με οσα εχουν ψυχη αγαθα, με τους ανθρωπους δλδ, τωτες πιο δυσκολα βρησκεις ανθρωπους να αγαπηθεις, εαν δεν εισαι συγκρατιμενος,εαν δεν εχεις πανω απο ολα τις εμψυχες σχεσεις και τους ανθρωπους για ναζητηση , και κανεις το λαθος να αφοσηωθεις στα υλικα τωτες παραμονευει μεγαλη πικρα και λυπη, διοτις μετα φοβασαι μην σε πλισιαζουν για αυτα που εχεις στην κατοχη σου και οχι για την ιδια σου την ψυχη!,για τις αρετες, αυτη η στιγμη ειναι οτι χειροτερο, διοτις τωτες νιωθεις αμφιβολια για την αξια σου σαν ανθρωπο.Αρα οσο τυχερος και να γινεις απο θεμα χρηματων πανω απο ολα πρεπει να εχεις σαν πρωταρχηκο σκοπο την κινωνικοτητα σου και την αγαπη! κατις που δεν εχει χρηματικη αξια!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

το θεμα που εχεις αναιβασει Twome22 νομιζω ειναι υποκειμενικο , πως το βλεπει κανεις , αν και ο ανθρωπος συνηθως εχει την ταση να συγκρινετε με ατομα απο το κοινωνικο του περιβαλον και οχι απο ανθρωπους σε αλλες χωρες .Αν δλδ μπορουσαμε συνεχως να συγκρινουμε την τυχη μας και τα δικα μας δεδομενα με ενος ανθρωπου συνομιλικου και παρεμφερες με εμας απο μια χωρα του τριτου κοσμου ,σε εμπολεμη περιοχη οπου ζει σε αθλιες συνθηκες αγωνιοντας για το αυριο τωτες θα νιωθαμε παντα ανακουφηση, παντα θα λεγμε "αχ ευτηχως!! ειμαι μια χαρα" και τετοια.Ομως εν κανουμε αυτο, συκρινουμε με καποιον γυρο μας που ειναι πιο πλουσιος, πιο δυναμικος ,απο την μια ειναι καλο, διοτις οταν εχεις μετρο συγκρισης καποιον καλητερο απο εσενα προσπαθεις και πιο πολυ να γινεις καλητερος, βαζεις πιο πισμα και αγωνιζεσαι με παθος σε αντιθεση με οταν συγκρινεσαι με καποιον που ειναι σε αθλια κατασταση, διοτις εκει λεμε οτι ειμαστε μια χαρα, και δεν κανουμε προσπαθειες μεγαλες.Νομιζω το ιδανικο ειναι παλυ καπου στην μεση, δλδ να προσπαθουμε απο την μια να γινουμε οσο πιο καλητερα μπορουμε αλλα ταυτοχρονα να μην μας παιρνει απο κατω.
Τελος ,φιλε θεματοθετη θα σου εεγα οτ η προσωπικη μου εμπειρια στην ζωη μου εδειξε οτι οταν υπαρχει σε αυθονια τα υλικα αγαθα, οταν μπορουμε χωρις κοπο να αποκτισουμε ακριβα αμαξια και σπιτια αντιστροφα συμβαινει με οσα εχουν ψυχη αγαθα, με τους ανθρωπους δλδ, τωτες πιο δυσκολα βρησκεις ανθρωπους να αγαπηθεις, εαν δεν εισαι συγκρατιμενος,εαν δεν εχεις πανω απο ολα τις εμψυχες σχεσεις και τους ανθρωπους για ναζητηση , και κανεις το λαθος να αφοσηωθεις στα υλικα τωτες παραμονευει μεγαλη πικρα και λυπη, διοτις μετα φοβασαι μην σε πλισιαζουν για αυτα που εχεις στην κατοχη σου και οχι για την ιδια σου την ψυχη!,για τις αρετες, αυτη η στιγμη ειναι οτι χειροτερο, διοτις τωτες νιωθεις αμφιβολια για την αξια σου σαν ανθρωπο.Αρα οσο τυχερος και να γινεις απο θεμα χρηματων πανω απο ολα πρεπει να εχεις σαν πρωταρχηκο σκοπο την κινωνικοτητα σου και την αγαπη! κατις που δεν εχει χρηματικη αξια!

---

Θεωρώ είναι ποιο δύσκολο να αποκτήσεις ψυχικά αγαθά, δεν είμαι από τους ανθρώπους που μαγευεται από τα πλούτη, αλλά είμαι από τους ανθρώπους που θέλω την ασφάλεια στην ζωή μου, δηλαδή μια σταθερή δουλειά ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου και να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου,το θέμα είναι ότι πάντα φοβάμαι να μην μου πάρουν αυτά που έχω, και δεν μιλάω για πράγματα αξίας, μιλάω για τα βασικά, δυστυχώς ως ένα σημείο όλοι είμαστε αφοσιωμένοι σε κάποια πράγματα είτε ακριβής αξίας η συναισθηματικής αξίας. Τα λεφτά είτε το θέλουμε είτε όχι είναι απαραίτητο να τα έχουμε, δυστυχώς δεν γίνετε αλλιώς...

Δε ζητάς πολλά, απλά ζούμε σε εποχή ανασφάλειας και λιτότητας γενικά και αυτό σε έχει επηρεάσει όπως και τόσους ανθρώπους. Θα μπορούσες να κάνεις μία αναζήτηση για να σπουδάσεις κάτι; Να αποκτήσεις και κάποιες άλλα προσόντα ώσπου να βρεθεί κάτι καλύτερο για σένα, να εκμεταλλευθείς δηλαδή αυτό το μεσοδιάστημα;

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Δε ζητάς πολλά, απλά ζούμε σε εποχή ανασφάλειας και λιτότητας γενικά και αυτό σε έχει επηρεάσει όπως και τόσους ανθρώπους. Θα μπορούσες να κάνεις μία αναζήτηση για να σπουδάσεις κάτι; Να αποκτήσεις και κάποιες άλλα προσόντα ώσπου να βρεθεί κάτι καλύτερο για σένα, να εκμεταλλευθείς δηλαδή αυτό το μεσοδιάστημα;

---

Ναι,περιμένω σε δημόσιο ΙΕΚ να δω τι γίνετε με ειδικότητες, γιατί θέλω να μάθω κάτι, δεν έχω σπουδάσει ποτέ, δεν έγινε όταν έπρεπε να γίνει για οικογενειακούς λόγους και οικονομικούς πάντα και τώρα αν και μου φαίνεται αργά για κάτι τέτοιο το έχω αρχίσει και το σκέφτομαι αλλιώς όλο το θέμα, δεν έχω δόση όμως τόσο σημασία στον εαυτό μου για να δω τι θα ήθελα μάθω, τώρα έχω αρχίσει και ψάχνομαι και κάνω αυτοαξιολόγηση με τον εαυτό μου, κάνω μικρά βήματα για να με βοηθήσω όσο μπορώ..

Καλά κάνεις. Ποτέ δεν είναι αργά για να μάθεις κάτι καινούριο και η αυτοαξιολόγηση είναι θετικό βήμα. Ιδιαίτερα αν δεν είχες ψαχτεί ποτέ να δεις τι θέλεις εσύ, τι μπορείς να κάνεις και τι σου ταιριάζει.