Νιώθω ναυτία, άγχος, θλίψη... Παθαίνω διάφορα σωματικά... Νιώθω ότι θα παθω κάτι κακό... Δεν αντέχω άλλο ρε παιδια αλήθεια δεν αντέχω να ζω έτσι.... Τι να κάνω τι...
Printable View
Νιώθω ναυτία, άγχος, θλίψη... Παθαίνω διάφορα σωματικά... Νιώθω ότι θα παθω κάτι κακό... Δεν αντέχω άλλο ρε παιδια αλήθεια δεν αντέχω να ζω έτσι.... Τι να κάνω τι...
Σε βλέπει κάποιος ειδικός; Παίρνεις κάποια αγωγή; Αν όχι θα σου έλεγα να κλείσεις το συντομότερο και σε συνεννόηση με τον ειδικό σου να κάνεις πιθανές εξετάσεις για να αποκλείσεις κάτι παθολογικό. Προσωπικά λαμβάνω αντικαταθλιπτική αγωγή ένα χρόνο τώρα και με βλέπει ψυχίατρος. Είμαι γενικά αρκετά καλύτερα αλλά έχω και κακές μέρες. Σωματικά έχω ζάλη εδώ και ένα χρόνο. Η πιθανότερη εξήγηση είναι η ψυχοσωματική.
Δεν βλέπω ειδικό, εχω πολλα χρονια προβλημα με το άγχος... Ζάλη εχω και εγω αλλά πλεον με τα τόσα χρόνια την εχω συνηθίσει.... Το κακό είναι ότι συνέχεια βγάζω σωματικά προβληματα ή ψυχοσωματικά.... Δεν μπορώ να το αντέξω άλλο επειδή νιώθω μια τεράστια κουραση... Γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτά? Μερικές μέρες πραγματικα γίνονται κολασηQuote:
Originally Posted by ThelwNaEimaiKala
Δεν μπορεις να διαχειριστεις το αγχος . Ειναι γεγονος .
Το μυαλο ειναι παμπολλα μεγαλα εργοστασια . Σε κατασταση ψυχικης ηρεμιας , ολα δουλευουν ρολοι , συγχρονισμενα . Υπαρχει μια αδιαλειπτη ροη εισαγωγης υλικων , κατασκευης και εξαγωγων . Σε αυτη τη αρμονικα τελεια αλυσιδα , οταν εχεις αγχος , αρχιζουν οι δυσλειτουργειες . Η ξαφνικη αλλαγη ποιοτικων υλικων σε σκραπ , διαταρασσει το κυκλο εργασιων . Εξω απο τα εργοστασια δε φαινεται απολυτως καμια διαφορα . Μεσα οι διαδικασιες σταθερα φθινουν . Οσο φθινουν προοδευτικα , για να αποτραπει , να απομονωθει και να μην εξαπλωθει η δυσλειτουργια περαιτερω , ο εγκεφαλος κλεινει τα εργοστασια που δημιουργουν την υπολειτουργια . Ολα μεσα μενουν αθικτα και στη θεση τους . Καθε εργοστασιο ειναι εξισου σημαντικο . Αυτη η αισθηση του αδειων εργοστασιων , χρειαζεται αμεση αντιμετωπιση . Ομως δε ξερεις ποια εργοστασια ειναι . Και το κυριοτερο που ειναι η ζημια και ποση . Ψαχνεις ατερμονα να βρεις τη ζημια αλλα δε συνειδητοποιεις οτι αυτος που ψαχνει τη ζημια και αυτος που εκλεισε τα εργοστασια ειναι ενας . Το αγχος καθεται εξω απο τα εργοστασια και παρακολουθει την εξελισσομενη συγχυση . Οσο περισσοτερο διαρκει η συγχυση , το αγχος πλησιαζει υπομονετικα προς το εσωτερικο των εργοστασιων . Εκμεταλλευεται το παρατεταμενο και καταλαμβανει ολα τα κλειστα εργοστασια . Το αγχος ομως δε ξερει πως λειτουργουν . Δεν εχει η ιδεα πως ειναι η εσωτερικη δομη . Τελειωνει το επεισοδιο της συγχυσης και ολα τα εργοστασια επαναλειτουργουν κανονικα και αδιακοπα . Το αγχος απλα μιμειται τη παραγωγικη διαδικασια . Και επειτα τη χειραγωγει , αργωντας λιγο λιγο τη χρονικη διαρκεια . Οσο η ενταση πεφτει , το αγχος διαβαλλει τη φυσικη διεργασια επιπλεον εργοστασιων . Εχει αλλοιωσει μερικως τη θεμελιωδη δομη . Σε ολα τα εργοστασια που πλεον ελεγχονται απο το αγχος παραγεται η επαναληπτικη μεθοδος . Και τιποτα αλλο . Μια σκεψη, μια ιδεα , μια εικονα , μια λεξη . Βραχυχρονια και ταυτοχρονα αστραπιαια αφομοιωση . Και το μυαλο πλεον τη οριζει ως δικια του . Ομως εξω απο το εργοστασιο δεν ειναι κανεις πλεον . Ολα ειναι εντος και η αδεια εικονα δυσχεραινει τη κατασταση . Δεν υπαρχουν ορατοι θεατες .
Η πιθανοτητα το μυαλο να μην γνωριζει πληρως τα συγκεκριμενα εργοστασια που κατεληφθησαν απο το αγχος ειναι ακριβως η ιδια οτι και το αγχος να μη γνωριζει πληρως τα συγκεκριμενα εργοστασια που κατεχει . Αυτη η μη γνωση γεννα τη αρνηση . Ενσωματωνεται αυτοστιγμης . Σημασια δεν εχει το ποιο και που , σημασια εχει η δυσλειτουργια ως εννοια .
Οποτε η σημαντικοτερη πτυχη γινεται η προσεγγιση . Αν οι μηχανισμοι μου υπολειτουργουν , πως ανταποκρινομαι μεσα σε αυτη τη εσωτερικη δυσλειτουργια ? Ποια ειναι η ειδοποιος διαφορα που θα επιφερει τις αρχικες εργοστασιακες ρυθμισεις . Δηλαδη , τι δεν εχει φθειρθει απο το αγχος ? Τι εμεινε αναλλοιωτο ολα αυτα τα χρονια ?
Η απαντηση ειναι ευκολη αλλα και δυσπεπτη . Η λογικη . Η κοινη λογικη . Αν δε καταφερεις να προσαρμοσεις σταδιο σταδιο , επιβαλλοντας τη λογικη μετα απο οποιονδηποτε αγχωτικο παραγοντα , τοτε υπαρχει νοητικη στερηση . Επειδη ομως εργαλεια οπως διαισθηση , επιβιωση , ενστικτο υπαρχουν σε ολους με διακυμανσεις αρα υπαρχει και η λογικη καπου . Ειναι εκει και μας περιμενει . Παντα ηταν εκει και παντα θα ναι .
Γιατί δεν πας έστω σε ψυχολόγο για αρχή; Κι αν είναι θα σου πει αυτός αν χρειάζεται να επισκεφτείς ψυχίατρο.Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Δεν παθαίνεις τίποτα, όλα είναι στο μυαλό σου, χαλάρωσε και σκέψου ψύχραιμα. Θα βρεις την λύση. Απλά χαλάρωσε ψυχή τε και σώματι.Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Δυστηχως αυτό το διάστημα δεν μπορω να επισκεφθώ ψυχολόγο... Θέλω όμως να είμαι καλά.... Είμαι πολλα χρονια σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση... Απλά τον τελευταίο καιρό τα πραγματα ειναι ασήκωτα επειδή έχω και πολλες ευθυνες στην ζωή μου που με χρειάζονται εκεί..Quote:
Originally Posted by Niels
Μακάρι να βρω την λυση όπως λες... Μακάρι... Βλέπω πολυ κόσμο σε αδιέξοδο... Δεν θέλω να είμαι έτσι... Θέλω να είμαι καλά... Δεν ξέρω όμως αν μπορώ να ειμαιQuote:
Originally Posted by Vaggg
Σας μιλάω και χωρίς να σας ξέρω καν, μου δίνεται κουράγιο και ελπιδα..... Πραγματικά έχω ανάγκη από ανθρώπους να μιλήσω
Χριστίνα μου καλησπέρα.. Δεν πρόκειται να νιώσεις καλύτερα αν κάθεσαι και το υπέρ αναλύεις και αυτό είναι που πρέπει να αποδεχτείς για να μπορέσεις να βγεις από τον ατέρμονο κύκλο που έχουμε όλοι μας μπει.. Έχω όλα τα ψυχοσωματικά που ανέφερες και τον τελευταίο καιρό υποφέρω από πόνους στην πλάτη.. Σου μιλάω ως ένα άτομο μόλις 22 χρόνων αρρωστοφοβικός.. Υπάρχουν πολλές φορές που λέω έχω κάτι σοβαρό και τα λοιπά.. και ξεκινάει ο οργανισμός και σου δίνει συμπτώματα.. Τα λέω για να τα ακούω και εγώ.. Προσπάθησε να χαλαρώσεις πάρε χρόνο να κάτσεις να σκεφτείς να γράψεις και να σημειώσεις ποια είναι τα προβλήματα που έχεις και τι κανείς για να τα αντιμετωπίσεις.. Όχι σε οθόνη κινητού.. Σε χαρτί με μολύβι.. Να τα γράφεις και να νιώθεις αυτά που γράφεις να βγαίνουν από μέσα σου.. Γράψε ότι σε στεναχωρεί ότι σε αγχώνει και κοίταξε το καλά και διάβασε το για όσες ώρες χρειαστεί.. Και μετά βάλε την λογική σου να δουλέψει και ξανά διάβασε το.. και μετά ξανά .. Κάθε φορά που θα το διαβάζεις θα συνειδητοποιείς και κάτι διαφορετικό.. Ο καλός ο καπετάνιος φαίνεται στις καταιγίδες.. Πάρε τα θετικά από αυτά που συμβαίνουν κοιτά μπροστά.. Δεν είσαι μόνη σου όλοι μας εδώ μέσα αν όχι όλοι οι περισσοτεροι αναρωτιόμαστε τα ίδια πράγματα.. Να είσαι καλά ελπίζω να σε βοήθησα
Θάνο σε ευχαριστώ πολυ για τα λογια σου και το κουράγιο σου.... Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δυστηχως δεν μπορουμε όλοι εμείς να απαντήσουμε για ποιον λόγο μας συμβαίνουν αυτά που μας συμβαίνουν, δεν έχουμε την απάντηση... Και αυτό είναι που μας τρώει πιο πολυ... Αλλά η ζωή κάθε μέρα θα συνεχιζει και θα συνεχιζει με τα άσχημα και τα λίγο καλυτερα.... Μακάρι να ειμασταν όλοι μας χαρουμενοι και ποτέ αγχωμένος........Quote:
Originally Posted by Thanos
Όλοι εδώ μέσα αυτό ψάχνουμε,την ελπίδα πρέπει να σε βοηθήσει και ο περίγυρος σουQuote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Χριστίνα,τα παθαίνουμε όλα αυτά αφενός λόγω μιας προδιάθεσης και ευαισθησίας αλλά αφετέρου το καλλιεργούμε και εμείς άθελά μας μη διάγοντας μια φυσιολογική ψυχικά ζωή...
Χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο ζωής...Επαφή με την φύση...Υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις και μια ασχολία να απασχολείταο το μυαλό και το σώμα.
Εχω καθημερινη επαφή με την φυση, όπως επίσης έχω και υγιείς σχεσεις, λίγες, αλλά έχω... Ασχολείσαι έχω και πολλεε ευθυνες... Δεν ξέρω που είναι το προβλημα με τον εαυτό μου...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Έχω πολυ άγχος αυτή τη στιγμή... Φοβάμαι ότι κάτι κακό θα παθω ή ότι θα πεθανω ή ότι θα τρελαθώ... Με κατακλύζει ο φόβος και δεν ξέρω τι να κανω
Καλημέρα Χριστίνα αυτό που έγραψες είναι κι αυτό που πρέπει να συμφιλωθουμε.Η ζωή είναι έτσι κι όταν μας φέρνει λεμόνια εμείς πρέπει να στιβουμε λεμονάδα.Το γράφω μπας και το πιστέψω πρώτος εγώ.Εχουμε την υγεία μας,τον περίγυρο μας ,η ζωή είναι ένα δώρο που δεν πρέπει να το σπαταλάμε με σκέψεις τρόμου κι άγχους.πρεπει να βρούμε τρόπο να απολαμβάνουμε τις μικρές χαρές.Και να δοξάζουμε τον Θεό που η κατάσταση μας είναι αναστρέψιμη και δεν είναι ανίατη.Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
το κάτι κακό θα πάθω εγώ δεν το έχω αλλά έχω τον φόβο ότι θα τρελαθώ από το πολύ άγχος και την ανησυχία.φοβαμαι ότι κάποια στιγμή το μυαλό μου δεν θα αντέξει και θα βρει διέξοδο στην τρέλαQuote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Έτσι και εγω... Νιώθω ότι θα τρέλαθω κάποια στιγμή... Δεν ξέρω γιατί ανησυχουμε τόσο πολυ για τα παντα.... Να εΙχα λίγο γαληνη μέσα μουQuote:
Originally Posted by mario76
Καλησπερα παιδια,
ειμαστε πολλοι τελικα.. περναω το ιδιο! Εχω τον φοβο οτι θα τρελαθω, δεν ξερω τι να κανω…Επισκεφτηκα ψυχιατρο την Παρασκευη και μου εγραψε bespar, η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα ξανακουσει γι αυτο το φαρμακο. εχει καποιος καποια εμπειρια σε αυτο?
Εγώ όχι, αλλά μπορείς να το ψάξεις στο φόρουμ στο πλαίσιο αναζήτησης με λέξη, βγάζει αρκετά. Και στο drugs.com είτε έτσι είτε με την ονομασία της ουσίας.
Το bespar θεωρείται ηπιο αγχολυτικο χωρις τον κινδυνο εξαρτησης των βενζοδιαζεπινων ειναι σε δικη του κατηγορια απο μονο του, γενικα αλλους τους πιανει αλλους οχι δοκιμαζεις και βλεπεις.Quote:
Originally Posted by anna23
Μακάρι να ειμασταν όλοι μας καλά και χαρουμενοι... Μακάρι
Χριστινα καλησπερα.Δυστυχως δεν εισαι η μονη που το περναει ολο αυτο, και εγω εδω και 2 χρονια περιπου παλευω με καθημερινες κρισεις πανικου,αγχωδη διαταραχη,ενα καρο ψυχοσωματικα συμπτωματα,απειρες επισκεψεις σε γιατρους και εναν εντονο φοβο οτι θα πεθανω.Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Πηγα σε ψυχολογο για ενα διαστημα 8 μηνων και σε ψυχιατρο που μου εδωσε μια αγωγη με ενα γενοσημο του cipralex που παιρνω μεχρι και σημερα και απλα ειδα μια διαφορα περιπου στο 40% αλλα δυστυχως ακομα βασανιζομαι.
Αυτο που εχω παρατηρησει ειναι οτι συζητωντας τα ολα αυτα με καποιον που πραγματικα τα καταλαβαινει τα συμπτωματα καπως ηρεμουν αλλα ερχονται παλι στην επιφανεια μετα απο λιγο καιρο.
Καλο θα ηταν να επισκεφτεις καποιον ειδικο γιατι πραγματικα δεν μας αξιζει να ζουμε ετσι.
Φίλε @KleinoBrekia χωρίς παρεξήγηση δεν χρειάζονται τόσο πολύπλοκες περιγραφές σε στυλ διηγήματος. Δεν τα διαβάζει κανείς αυτά. Εδώ πέρα οι περισσότεροι είμαστε σε αναμμένα κάρβουνα. Θέλουμε να ακούσουμε κάτι καθησυχαστικό, μια παρηγοριά, μια βοήθεια, κάποιος που να μας καταλαβαίνει και πέρασε κάτι παρόμοιο και μπορεί να μας δώσει μια συμβουλή. Όχι φιλοσοφικές αναλύσεις, που δεν προσφέρουν τίποτα στον πάσχων.
Χριστίνα και η δική μου συμβουλή είναι η ίδια: Επικοινώνησε άμεσα με ψυχίατρο. Ξέρω ότι είναι δύσκολη απόφαση. Τα έχω βιώσει όλα αυτά. Ακόμα τα βιώνω.
Κρίσεις πανικού, ζαλάδες, ναυτίες, φρίκες κτλ.
Με την αγωγή τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Να ξέρεις όμως ότι χρειάζεται πολύς χρόνος για να αρχίσει να αλλάζει μέσα μας η κατάσταση.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να ξεκινήσω ένα group therapy. Πιστεύω θα μας βοηθούσε. Να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και τα βιώματά μας.
Αν δεν αρχισουμε να ακουμε το σωμα μας , τη ψυχη μας και το μυαλο μας, οσο καθησυχαστικες , παραγορητικες και βοηθητικες αραδες και αν διαβασουμε θα ειναι ατελεσφορες . Δε προσφερω ουσιαστικα τιποτα αν γινομαι συνενοχος της αυτολυπησης του καθενος .Quote:
Originally Posted by ThelwNaEimaiKala
Ειμαστε ελευθεροι να διαβασουμε οτι θελουμε και να προσπερασουμε οποιονδηποτε σε ενα forum . Αλλα οχι να σταθουμε . Μπορουμε να ασκησουμε κριτικη τον οποιονδηποτε , ειναι ενα απο τα δωρα της ανωνυμιας . Αλλα με αποδειξεις .
Σεβομαι τους παντες και δε θελω ανταποδοση . Αν ειμαι προσβλητικος , εχεις το δικαιωμα να μου κανεις report . Δεν εχω κανενα προβλημα . Αλλα μη εκπροσωπεις αλλους . Μονο ακουσε τους .
Να χεις ενα καλο βραδυ οπως και οι υπολοιπες ψυχες .
Quote:
Originally Posted by ThelwNaEimaiKala
ξέρω ότι είσαι ευγενικός συνομιλητής και με καλή βούληση. Να ξέρεις ότι όπως τις τελευταίες δεκαετίες άνθισε παγκοσμίως η ψυχολογική συμβουλευτική, έτσι, τώρα, και στις ΗΠΑ (από που αλλού;) άρχισε να ανθίζει και η φιλοσοφική συμβουλευτική. Η ψυχολογία εξετάζει φρουδικά σύνδρομα κα, και τοποθετεί το άτομο στον πυρήνα της έρευνάς της όσο και της περίθαλψης της. Η φιλοσοφία εξετάζει το άτομο ως άτομο μέσα στην κοινωνία περισσότερο καθώς επίσης εντρυφεί στους υπαρξιακούς του προβληματισμούς. Και τα δύο βοηθάνε εξίσου. Το αναφέρω με αφορμή την φράση σου «φιλοσοφικές αναλύσεις, που δεν προσφέρουν τίποτα στον πάσχων» εντός της απάντησής σου. Κατα τα άλλα, δηλαδή, αν υπάρχει αγαθή βούληση οπότε και οι οποιεσδήποτε απαντήσεις δεν στοχεύουν να βλάψουν, μπορεί και να βοηθάνε (στην χειρότερη θα είναι ουδέτερες).
Quote:
Originally Posted by KleinosBrekias
Quote:
Originally Posted by salvador
Ίσως να μην ήμουν πολύ σαφής. Οι φιλοσοφικοί στοχασμοί έχουν θέση στον σωστό τόπο και χρόνο. Φυσικά δεν αμφισβητώ ότι κάποια/α μπορεί κάτι να πάρει από ένα τέτοιο κείμενο. Προσωπικά εγώ διαφωνώ με το ύφος στην συγκεκριμένη περίπτωση. Υπάρχει άλλωστε και η κατηγορία ''καφέ'' στο φόρουμ. Report δεν έκανα γιατί δεν βρήκα κάτι ανάρμοστο στο κείμενο, οπότε ας κρατάμε χαμηλούς τους τόνους. Το ότι εγώ γράφω αυτήν τη στιγμή και απαντώ σε μια κουβέντα γενικού περιεχομένου σημαίνει πως αυτήν την στιγμή μπορώ και διαχειρίζομαι το άγχος μου. Αν δεν μπορούσα δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία να διαφωνήσω. Ο άνθρωπος που βιώνει ανησυχία και άγχος που δεν μπορεί να διαχειριστεί δύσκολα θα μπει στην διαδικασία να κάνει σύνθετες σκέψεις, πολύ περισσότερο χωρίς την ζωντανή παρουσία κάποιου ειδικού. Και φυσικά αν ένας ή μία ειδικός μου απαντούσε σε αυτό το ύφος μάλλον δεν θα υπήρχε περίπτωση να συνέχιζα, μιλάω για ειδικό, για να το διασαφηνίσω. Συμφωνώ ότι θα μπορούσα να προσπεράσω το κείμενο για το οποίο μιλάμε, επέλεξα να μην το κάνω. Το ''μόνο άκουσέ τους'' ισχύει για όλους μας. Δεν γνωρίζω την Φιλοσοφική Συμβουλευτική. Το μόνο που γνωρίζω για τον Φρόιντ είναι ότι είναι σχετικά ξεπερασμένος. Καλή υγεία να έχετε.