'Ελλειψη σεξουαλικής διάθεσης

Το έχω ξαναπεράσει και άλλη μία φορά στη ζωή μου. Επί μήνες δεν είχα την παραμικρή σεξουαλική διάθεση. Τότε μάλιστα δεν έπαιρνα καθόλου φάρμακα ! Νοιώθω πολύ καλά με αυτό και πιστεύω ότι είναι εγωιστική αντίδραση του οργανισμού μου. Δεν μπορώ όμως να το εξηγήσω ακριβώς. Τότε που το είχα πάθει είχα κακοποιηθεί κατά κάποιο έμμεσο τρόπο και γι'αυτό σαν να ήθελα να ξεχάσω το σώμα μου. Και τώρα το ίδιο, δεν θέλω να "νοιώθω" τίποτα γιατί αν "νοιώσω", αν το σώμα "νοιώσει" δηλαδή, θα είναι σαν να "προδίδει'" κάτι. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια, αλλά πραγματικά δεν θέλω ξανά ποτέ να αγγίξω καν το σώμα μου. Τελευταία φορά που "ένοιωσα' δεν ήμουν μόνος μου. Εδώ και πολύ καιρό είμαι, αλλά δεν μου λέει τίποτα καμμία φαντασίωση, καμμία γυναίκα, κανένα ον, τίποτα. Εύχομαι αυτό να κρατήσει πολύ. Ξέρω ότι όταν "θυμηθώ", θα πονέσω. Είμαι ένας ασκητής εδώ και μήνες. 'Εχει εκλείψει και η επιθυμία και η αίσθηση. Μ'αυτό νοιώθω ότι έχω ακόμα λιγότερους δεσμούς με τον κόσμο. Αν αποκτήσω ξανά αισθήσεις, θα πονέσω. Θέλω με αυτό να νοιώθω ότι αποσύρομαι σιγά σιγά από τα πάντα. Δεν θέλω να έχω ανάγκες. Θέλω να φεύγω, εύχομαι μια μέρα να γίνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο μου (ξέρω ότι δεν θα γίνει έτσι μάλλον όμως. Συνήθως δεν γίνεται ποτέ έτσι).

σου ευχομαι γρηγορα να τα ξεχασεις αυτα που γραφεις και να νοιωσεις οσο πιο βαθεια γινεται
αυτο που γραφω καθε μερα σχεδον μεχρι να γινει κτημα ολων μας
λαθη ειμαστε ανθρωπους καναμε...
ομως το πιο υγιες κομματι σου ειναι αυτο που μονο του που μπαινει σε χειμερια ναρκη οταν δεν βρισκει τροφη απο αυτοσυντηρηση....
σε καταλαβαινω απολυτα ....ειμαι ακριβως στην ιδια φαση με αλλη αιτιολογια ισως....
παραμονευει βελβετ....
την ωρα που θα δεις ξανα να σου γελαει , τοτε θα ξερεις οτι ο χειμωνας περασε και η ανοιξη ειναι ηδη στον δρομο....

βρε Velvet εχεις περασει πολλα τελευταια... λογικα και το σωμα σου αντιδραει ετσι.

Χαλαρωσε λιγο, και να δεις πως ολα θα παρουν τον δρομο τους :)))

\'Ηθελα αυτός ο χειμώνας να ήταν ο καλύτερος. Τον περίμενα πως και πως. Πάντα μου άρεσαν οι χειμώνες. Πίστεψα σε κάποιον άνθρωπο πολύ και αγάπησα ανιδιοτελώς. Λάθος. Ποτέ μην αγαπήσετε ανιδιοτελώς, θα είναι η τελευταία σας αγάπη.

Παντα να κρατας ενα τμημα του εαυτου σου για σενα, για να μη καταρρευσεις τελειως.

Αλλα παντα υπαρχει και μια αναγενηση ε?

Και κατι που μου ειπε ενας φιλος μου πριν καιρο... Οσο πιο πολυ κοιτας πισω, τοσο πιο πολυ αργεις να κοιταξεις μπροστα.

Στο αφιερωνω :)

Quote:

---

Originally posted by mariap
Παντα να κρατας ενα τμημα του εαυτου σου για σενα, για να μη καταρρευσεις τελειως.

Αλλα παντα υπαρχει και μια αναγενηση ε?

Και κατι που μου ειπε ενας φιλος μου πριν καιρο... Οσο πιο πολυ κοιτας πισω, τοσο πιο πολυ αργεις να κοιταξεις μπροστα.

Στο αφιερωνω :)

---

σωστο !!!!!!!!!!!!!!!
βγαζει παπαδες σημερα το φορουμ!
καθιερωστε θα σας ελεγα καποια συναντηση εστω μια φορα το 3μηνο σε ολες τις μεγαλες πολεις και αν μπορειτε κοντα σε κονηματογραφους η θεατρα...
Ο Πολιτισμος ειναι βαλσαμο και για την ερωτικη απογοητευση και για την τραυματισμενη ψυχη τους καθενα μας και γιαυτο τον ανακαλυψαμε τοτε που οι αλλοι ηταν ακομα στις σπηλιες!

τραγουδηστε τον πονο σας , ερωτευθειτε την θλιψη σας , μοιραστειτε τους καημους σας ....
μαζι ομως ....κι αλλος.... κιαλλος...παψτε να μετρατε τα λαθη αλλα δωστε θεση διπλα σας σε καποιον που ισως εχει την θεραπεια στο μανικι του .....οπως ο ταχυδακτυλουργος επι σκηνης ..... ειμαστε φτιαγμενοι για το ρισκο απο τα γενοφασκια μας ....

mariap είναι πολύ σωστό αυτό που λες πρέπει να κρατάς κάτι για σενα για να μην καταρρεύσεις.Πήγα και έδωσα και απο τα απωθέματα μου δεν υπήρχαν πια άμυνες πόσο ανόητη ήμουν;χαμηλή αυτοεκτίμηση; αυτοτιμωρία; τι να πω

Βρε γιωτα μου, και σε ολους σας, εγω καλη ειμαι στα λογια.. στις πραξεις ομως δεν τα πραττω παντα λολ

Εγω εχω το κακο να τα δινω ολα, και οταν τελικα απογοητευομαι τοτε καταρρεω. Αλλα εννοω τετοιου ειδους καταρρευση σαν να πεθαινω, σαν να τα εχω δωσει και να μην εχω κρατησει τπτ πλεον για εμενα. Η απολυτη αγαπη ? Το απολυτο δεσιμο?

Δεν ξερω.. αυτο που ξερω ειναι ποσο πονος υπαρχει μετα, πονος που δεν περιγραφεται.

Ξέρεις αυτά που αισθάνεσαι εσύ και ο πόνος που βιώνεις τα περνάμε και εμείς ο ακθένας νομίζει ότι το δικό του πρόβλημα είναι το μεγαλύτερο.Εγώ έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι να περιμένει η οικογένεια απο σένα και να αισθάνομαι τόσο βαρύ και κουρασμένο το σώμα μου και απο την άλλη να μου την λέει ο άνδρας μου γιατί δεν μπορούσε να με καταλάβει

Το ξερω πως το καθε προβλημα το αισθανομαστε σαν βουνο, γιατι ειναι το δικο μας προσωπικο προβλημα.

Εγω θυμαμαι σηκωνομουν το πρωι και με το καλημερα με επιαναν τα κλαμματα, και μπορει να συνεχιζοταν ολη μερα αυτη η κατασταση. Γιατι δεν αισθανομουν καλα, γιατι δεν ηξερα τι λαθος ειχα κανει, γιατι δεν ειχα μια απαντηση.

Και μη νομιζεις ο αλλος δεν νοιαζοταν καν πως ειμαι, δεν τον ενοιαζε, συνεχιζε την ζωη του σαν να μην ειχε συμβει τπτ, σαν να μην ειχα υπαρξει ποτε στη ζωη του.

Το κλάμα ασε μην το ψάχνεις.Ποτέ δεν φορούσα γυαλιά ηλίου όσο και αν σας φαίνεται παράξενο γιατί με ζάλιζαν.Εδώ και 10 χρόνια μου είναι απαραίτητα γιατί υπήρξαν φορές που έκλαψα στον δρόμο που δάκρυζα στο λεωφορείο

σπαστε το καβουκι των συναισθηματων σας και βγειτε εξω να δειτε τον κοσμο με αλλα ματια... το μονο απολυτο που υπαρχει ειναι τι αυριο ξημερωνη μια ακομα μερα που βγαινει απο το ατμικο σας καλανταρι ζωης ...μην την αφηνετε να σας κραταει δεμενες στο παρελθον.
σας κλεβει πολυτιμο χρονο που δεν γυριζει ποτε ξανα πισω!

Tα πιστεύεις όλα αυτά που γράφεις;και προ πάντων τα εφαρμόζεις;

ελα ντε.. τοσο ευκολα ειναι να τα γραφουμε πως τα εφαρμοζουμε ειναι το θεμα μου λετε πως?

ειναι μερες που λες οτι προχωραω μπροστα με το κεφαλι ψηλα και αλλες παλι..βραδιες..που δεν αντεχεις και το παραμικρο σε κανει να κλαις σαν μωρο παιδι :(:(

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ 24 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕ ΠΟΛΥ(ΜΕ ΚΕΡΑΤΩΝΕ ΕΠΙ 1,5 ΧΡΟΝΟ).ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟ ΕΡΙΞΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΕΧΩ ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΣΕΞ....ΒΕΒΑΙΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΚΑΤΙ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ...ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ...ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΔΙΟΤΙ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ(ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ)Κ ΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΩ ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΘΩς ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΚΕΙ...ΤΟΝ ΠΟΘΩ,ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΕΧΩ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΡΩΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ?ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ!!!!ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ!

Kωνσταντινα γιατι δεν ανοιγεις ενα δικο σου thread καλυτερα?

Να σε συμβουλευσουμε εκει :)

Velvet εισαι απο τους ανθρωπους που δινονται γιατι πιστευουν στην αγαπη και συμπασχω...πριν απο ενα χρονο δωθηκα ανιδιοτελως σε εναν ανθρωπο, ο οποιος εν τελει αποδειχτηκε κυκλοθυμικος, αναποφασιστος και μεγαλος παραμυθας....(φαντασου αργοτερα εμαθα οτι ιστορικο στην οικογενεια απο...τρελα)...με αλλα λογια..κομματακι ψυχικα αρρωστος...αυτο ειχε σαν αποτελεσμα οτι του εδωσα (δηλαδη ολα) να τα πεταξει στα σκουπιδια, να διαδωσει φημες για το ατομο μου ανυποστατες, και ενα χρονο μετα, (πριν λιγες μερες) να επικοινωνησει μαζι μου σαν να μην συμβαινει τιποτα και οταν ζητησα εξηγησεις μου ζηταγε τα ρεστα και με εβγαζε και υπευθυνη....το μονο που με νοιαζει, ειναι να ξελασπωσω το ονομα μου γιατι οτι ετρεφα για αυτον χαθηκε και εμεινε παρα μονο η λυπηση.

Γενικα αυτον τον καιρο...ειμαι και γω σε μια φαση αρνησης που δεν θελω να με αγγιζουν...μετα απο μια σειρα απογοητευσεων...οπως ειπαν και οι αλλοι ειναι αντιδραση του οργανισμου για να αναρρωσει, και για να αυτοθεραπευθει...μην το βλεπεις σαν τεραστιο προβλημα και μην το βλεπεις σαν τετελεσμενο γεγονος γιατι θα σε στιγματισει και αργοτερα που θα θες να βγεις απο το αυτο το σκεπτικο και συναισθηματικο λουκι δεν θα μπορεις...προσωπικα το βλεπω πλεον σαν ελευθερια...ειναι μια μορφη ελευθεριας που μου δινει την δυνατοτητα να συγκεντρωθω σε αλλα πραγματα που πριν απλα ειχα βαλει παρωπιδες...και μαντεψε...ειναι υπεροχα...τοσα αλλα πραγματα που ειχα λησμονησει ξαναρχονται παλι και ειναι τοσο ενδιαφεροντα που αναρωτιεμαι γιατι πριν δεν ειχα την διαθεση να τα αγγιξω...

ο εαυτος σου αυτην την στιγμη ειναι σε φαση...αναρρωσης...οχι αρνητικες σκεψεις λοιπον, χαλαρωσε, δες αυτην την ευκαιρια της....χειμεριας ναρκης σχεσεων σαν ευκαιρια για να ενδιαφερθεις και για αλλα πραγματα....ο πανος ειπε κατι πολυ ποιητικο για τον χειμωνα και την ανοιξη που με συγκινησε...ακολουθησε αυτο, και να ξερεις οτι μια καινουρια αγαπη θα ερθει οταν δεν το περιμενεις...

το να μην δινεσαι ολοκληρωτικα σε καποιον, το εμαθα με τον ασχημο τροπο, οχι μια και δυο φορες...στην αρχη ειπα απλα να αποδεχτω το γεγονος οτι ειμαι δοτικη αλλα μετα αγανακτησα και εβαλα και γω τα τειχη μου...ολοι ετσι κανουμε μετα απο καποιο καιρο...

χαλαρα λοιπον απολαυσε τις ημερες που εισαι \"Μπακουρι\"...γιατι και τα \"μπακουρια\" πολλες φορες περνανε ΠΟΛΥ καλυτερα απο τα \"πιτσουνακια\"....