Καλησπέρα και καλη χρονια στην ομαδα.
Εχω ενα θεματάκι στη σχεση μου κατα την οποια εκανα εναν χειρισμό δεν μου βγηκε καλα.
Εχω μια σχέση με μια κοπέλα εδώ 7 μηνες. Καταγόμαστε απο την ιδια πόλη αλλά μένουμε σε άλλη πολη και οι δυο. Οπότε οι διακοπές ηταν ευκολες και για τους δυο μας ηρθαμε με ενα αυτοκινητο. Ηρθαμε για διακοπες λοιπον στη γενέτειρά μας. Ηρθαμε μαζι αλλα πριν έρθουμε εγω ειχα πει στην κοπέλα οτι υπάρχει περιπτωση να κατσω λιγο παραπάνω στην πόλη γιατι εχω τη δυνατότητα τηλε-εργασίας. Οπότ δεν χρειάζεται φυσική παρουσία ντε και καλα στο γραφειο.
Το Σαββατο με ρώτησε "τι θα κανεις τελικα?". Της λεω "να σου πώ αυριο?". ΟΚ μου λεει.
Με παιρνει την Κυριακή ξανα και καθώς έλειπα για μια επισκεψη της λεω "δωσε μου λιγο να γυρίσω απο τη επισεψη και θα σε παρω εγω". Τελικα αργησα να γυρίσω και την πηρα το βραδυ και της λεω "θελω να κατσω λιγο ακομη τελικα." Την ακουω ξενερωμένη να λεει "καλα" και κλεινουμε το τηλεφωνο.
Το επομενο πρωι την παιρνω τηλεφωνο να πιουμε καφε και οπως πολύ καλα θα καταλαβαίνετε ακούω μια ξενερωμένη φωνη, διαφορετικη απο αυτη που ακουω ΚΑΘΕ φορα να λεει "Ναι". Το παιζω λιγο ο-δε-συμβαινει-τιποτα, την καλω για καφε και μου λεει δεν θέλω να βγω. Καταλαβινω οτι κατι δεν πάει καλα και την ξανα παιρνω το βραδυ. Μια απο τα ιδια... η ιδια ξενερωμένη φωνη. Της λεω "εισαι ενταξει?". Μου λεει "οχι πολυ καλα". Λεω θες να το συζητησουμε ?? Μου λεει οχι αυτη τη στιγμή. Καλα λεω και κλεινουμε το τηλεφωνο.
Καταλαβαινω οτι η κοπελα εχει ξενερώσει. Καθομαι το σκέφτομαι λιγο παραπανω και λεω απο μεσα μου, ε αφου μαζι ηρθαμε ας φυγουμε και μαζι. Περναμε πολυ καλα μαζι φτιάχνουμε αστεια που μονο εμεις ξερουμε. Η γενέτιρα εδω ειναι δε θα φυγει θα ξαναερθω οποτε θελω. Ζευγάρι ειμαστε.
Της στέλνω σημερα το πρωι ενα μηνυμα και της λεω τα εξης:
"Θελω να σου πω οτι θελω να ταξιδεψουμε μαζι. Την παρεα σου και τα πειραγματά μας δεν τα αλλάζω με τίποτα. Ειναι μοναδικα και τα καλυτερα. Ξερω επισης οτι δεν συννεονηθηκά καλά αλλα μερικες φορες οπως θα εχεις διαπιστώσει με πιανει μια αναποφασιστηκοτητα. Δεν εχει να κανει φυσικα με σενα και αυτο που εχουμε μεταξυ μας. Δωσε μου εμενα το εισητηριο που εχεις για το λεοφωρειο, θα σου δωσω τα λεφτα, γιατι θα ξανα γυρίσω αφου εχω αφήσει ιατρικες εκρεμοτητες πισω μου." - το ηξερε οτι θα ξανα γυρνουσα για γιατρό το ειχαμε συζητησει.
Μου απαντάει μετα απο λιγο:
"Η απόφαση σου σου ηταν να μη ξεβολευτεις εσυ και δεν σε νοιαζει που θα ταξιδεψω μονη μου Πρωτοχρονιά. Φυσικά καπου καταλαβες οτι ξενερωσα και ανεθεώρησες γιατι εισαι παρτάκιας αλλα ειναι αργα ξέρεις. "
Εκει καταλαβαινω πλεον οτι εχει αρχισει και χαλάει το πράμα και της στέλνω:
"Αυτη τη στιγμή δεν βοηθανε οι χαρακτηρισμοί. Καταλαβαίνω οτι σε έκανε να νιώσεις παραμελημένη και μόνη σου όλο αυτό. Απο τη δικη μου μεριά εχω να πω οτι ηταν μια λάθος για απόφαση γιατί κατα βάθος προτιμώ να χτίζω
το χρόνο μου μαζι σου με οποιονδηποτε τρόπο. Μια κακή αποφαση ηταν και μια μ*****α που λυνεται. Εγω λεω να το σκεφτείς."
Μετα απο μιση ωρα στελνω "ελα ας αφήσουμε τις χαζομαρες. Αυριο φευγουμε μαζι, θα περασω την ταδε ωρα να σε παρω."
Ωσπου με παιρνει τηλεφωνο και μου λεει:
"ΕΙναι τελικη η αποφαση μου φυγω μονη μου. " Της λεω "γιατι δεν θες να αφησουμε τους εγωισμους στην ακρη? Εγω θελω να ταξιδέψουμε μαζι και να περασουμε χρονο". Και μου λεει "δεν ειναι θέμα εγωισμου. Απλα ΔΕΝ θέλω." Ρωταω δεν μπορει να αλλάξεις γνωμη ? Μου λεει οχι. Και κλείσαμε το τηλεφωνο.
Σίγουρα αυτη τη στιγμή η κοπέλα ειναι ξενερωμένη. Νιώθει - και ισως δικαια - παραμελημένη, λογικα οτι δεν την υπολογισα. Οποτε απ'οτι καταλαβαινετε θα ταξιδεψουμε χωριστά εν τέλει. :-(
Η ερωτηση μου ειναι: ειναι πρωτη φορα που γινεται κατι τοσο εντονο μεταξυ μας. Δεν ηταν ποτε ξανα τοσο απόλυτη. Ειναι κάτι που θα μπει αναμεσα μας? Πως πρεπει να το διαχειριστώ ? Και οπως λεει και ο τιτλος, Σωζεται ??? Ξενερωσε τοσο που δεν με θέλει καν στη ζωη της?
Σας ευχαριστω πολύ για το χρονο σας.
P.S: ενας παλαιος φίλος μου ελεγε. Τα λαθη συγχωρούνται και οι μ*****ες πληρώνονται. Ουτε με συγχωρησε για αυτο που εκανα ουτε με αφησε να το πληρώσω. :( :(
