Quote:
Originally posted by gamder11
καλησπερες σε ολους.
λοιπον θελω να γραψω δυο πραγματακια για μας του \'\'κολλημενους\'\' αφου κι εγω κατα καιρους εχω ταλαιπωρηθει απο αυτη την ηλιθια διαταραχη.Τελικα καταλαβα οτι ισχυει αυτο το απλο ρητο.:\'\'ειναι ολα στο μυαλό σου\'\'.
θα πω σε μενα πως λειτουργουσε και πως πια εχω καταφερει να το ξεπερασω κατα μεγαλο βαθμο.απο το 2005 ειχα εμμονες.Μου εμπαιναν ιδεες, ο,τι μπορουσαν να μου συμβουν ασχημα πραγματα,κολλουσα στο παραμικρο,σε προσωπα,πραγματα,καταστασε ις,γκομενες κλπ.Κολλουσαν σε αηδιαστικό βαθμό και μπορω να πω οτι υπεφερα.Ενω καταλαβαινα το ποσο ασημαντο και χαζο ειναι να ασχολεισαι η δυναμη του ολο και αυξανοταν.Ματαια προσπαθουσα να το διωξω απο το μυαλο μου.Αφου καταλαβα οτι δεν μπορω να ταλαιπωρηθω αλλο ζητησα τη βοηθεια ψυχολογου οπου τουλαχιστον στην αρχη και για αρκετο καιρο εβρισκα την ολη φαση ασημαντη,κουραστικη χαλουσα αρκετα λεφτα και η ανακουφιση που μου προσφερε ηταν ελαχιστη.
εκει ηταν που απογοητευτικα και χειροτερεψα θεωρωντας οτι λυση δεν υπαρχει καθως ειμουνα και ανενδοτος να παρω φαρμακευτικη αγωγη.Διαβαζοντας πολλα πραγματα στο ιντερνετ αποφασισα να συνεχισω τη θεραπεια για οσο καιρο μου πει ο ψυχολογος ασχετα με τα χρηματα.Βασικο ηταν οτι ειχα καλη σχεση και απολυτη εμπιστοσυνη στον ιδιο.
Σταδιακα εβλεπα διαφορα,ποτε δεν εγινα τελειως καλα και παντα επανερχοταν κυριως στις καλες στιγμες.Αλλα το κλικ μεσα μου ειχε γινει,εβλεπα πια οτι υπαρχει καποια εξοδος σ αυτο το σκοτεινο τουνελ.
Τωρα μετα απο πεντε χρονια ειμαι σ ενα επιπεδο αρκετα ικανοποιητικο για μενα.Ειμαι πληρης λειτουργικος και απολαμβανω αρκετα πραγματα στη ζωη μου χωρις αυτο να σημαινει οτι οι σκεψεις εχουν φυγει εντελως
η συγκεκριμενη διαταραχη χρειαζεται χρονο και υπομονη,και ποτε δεν πρεπει να πιεζετε τον εαυτο σας οτι \'\'πρεπει να φυγει τωρα\'\'.επισης πληρη απαξιωση των σκεψεων οσο αυτες κι αν επιμενουν.σκεψεις ειναι και θα φυγουν.
τροφη γι αυτες ειναι η επιμονη να φυγουν και η μη αποδοχη τους απο το ιδιο το ατομο.καταλαβα οτι δεν προκειται να τρελαθω απο αυτο οπως και κανενας που εχει αγχωδη διαταραχη.
Αφου το μυαλο μου επαιζε με βλαμμενες σκεψεις ετσι επαιξα κι εγω.Τι θα με νικησει?μια σκεψη που γεννησε το μυαλο μου.?Ποτε δεν προκειται να συμβει κατι τετοιο.οπως με γαμουσαν τις γαμουσα και εγω επι δυο(σορυ για τον λεξιλογιο).
Συνεχισα ολες μου τις δραστηριοτητες,τη σχολη τη δουλεια τη γκομενα μου τους φιλους μου αλλα αυτο υπηρχε.υπηρχε και με σακατευε μεχρι που συνηδητοποιησα τα παραπανω και το αποδεχτηκα
το λεω και το ξαναλεω βασικο ειναι η αποδοχη...Η αισθηση οτι δεν μπορουμε να το ελεγξουμε ειναι λαθος..Δικες μας σκεψεις ειναι εμεις τις σταματαμε αν θελουμε.
Δεν ξερω αν βοηθησα αλλα προσπαθησα να σας πω την εμπειρια μου
περασα απο διαφορα Σταδια και μελέτωντας τον εαυτο μου εχω καταλαβει γιατι εμφανισα αυτα τα συμπτωματα αγχους.Η ανασφαλεια μου και η μικρη μου αυτοπεποιπηθηση ξεσπασαν σε κατι βλακωδες.Αν δεν αγαπαμε τον εαυτο μας τοτε ειναι αυτος που θα μας μισησει.
Διωχνωντας αυτα που με ενοχλουσαν σαν ατομο και αγαπωντας αυτο που ειμαι εφυγαν οι εμμονες.Ακομα και οταν επανερχεται νιωθω οτι γινεται απο συνηθεια και οτι πισω απο αυτο κρυβεται κατι το οποιο με ενοχλει στη ζωη μου.
Τελος διαφορες εμπειριες στη ζωη μου με εκαναν να καταλαβω οτι υπαρχουν πολυ σημαντικοτερα πραγματα και δυστυχιες στη ζωη που μακαρι να ειχα αυτο για παντα και να μην παρουσιαζοταν τιποτε αλλο.
Αγαπηστε τον εαυτο σας,διωξτε την ανασφαλεια και το μικροσκεπτικισμο,καταλαβε� �ε το νοημα της ζωης που ειναι μια μικρη διακοπη της αιωνιοτητας και τα υπολοιπα ερχονται.
Ζουμε την ζωη μας οπως θελουμε.Μπροστα σ αυτο τα υπολοιπα ειναι μικρα...
Αυτα απο μενα..
gamder11
ευχαριστω παρα πολυ....μου ενεπνευσες ενα ισχυρο κυμα αισιοδοξιας... οσες φορες θα μου ερχετε εκεινη η τρομακτικη σκεψη πως δεν θα αντεξω αλλο θα \"σπασω\" κ θα τρελαθω, τοτε θα διαβαζω το κειμενο σου να καθυσηχαζω:)...
