ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΣΗ

ανοιγω αυτο το θεμα επειδη καποια πραγματα εχουν παρεξηγηθει απο το γυναικειο φυλο.
τισ προαλλες ημουν σε ενα μπαρ με μια παρεα και ετυχε να γνωρισω μια κοπελα η οποια εδειξε το ενδιαφερον της αμεσως.τεσπα μιλαγαμε και μετα βρεθηκαμε να φιλιομαστε.μεχρι που της ειπα οτι δε μπορω να κανω σχεση.αυτη αρχισε να ουρλιαζει και να μου λεει οτι τη θελω μονο για "ξεπετες" .
το θεμα ειναι ομως οτι δε μπορω να κανω σχεση γιατι ανα τακτα χρονικα διαστηματα πεφτω σε εντονη δυσθυμια ως αποτελεσμα να μη θελω να βλεπω κανεναν και να ψαχνω για...γεφυρες...

και δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει αυτο.Δηλαδη τι να κανω?να λεω ψεμματα οτι θα ειμαστε μαζι και σε 1-2 βδομαδες να της πω να χωρισουμε γιατι πολυ απλα θα νιωσω παλι οτι πνιγομαι.πιστευω οτι αυτο ειναι πολυ χειροτερο.
επειδη ομως ειμαι ανθρωπος δε γινεται να μην φλερταρω και να μην νιωθω ερωτικη ελξη οταν ειμαι στις καλες μου.

υγ:δεν ανοιξα το θεμα για συμβουλες.Απλως επειδη εχω δει παρομοια θεματα (και) εδω μεσα, θελω να πω να μην βγαζεται βιαστικα συμπερασματα

αν δε θες απαντησεις, τοτε τι ανοιξες το θεμα σε ενα δημοσιο φορουμ?

Quote:

---

Originally posted by Boltseed
αν δε θες απαντησεις, τοτε τι ανοιξες το θεμα σε ενα δημοσιο φορουμ?

---

σε ποιο σημειο γραφω οτι δε θελω απαντησεις?


τεσπα μαλλον δε το εθεσα σωστα οτι δε θελω συμβουλες του τυπου \"γιατι δε πας σε ψυχολογο κτλπ\".ολες οι αλες απαντησεις ευπροσδεκτες

γεια σου κατατονια!

κατ αρχην ειναι καλο που γνωριζεις τον εαυτο σου

κατα δευτερον

ισως αν ελεγες στη συγκεκριμενη κοπελα αυτο που λες και σε μας?

δε σε θελω κοπελα μου για ξεπετα

απλα ετσι κι ετσι κι ετσι

αυτο μου συμβαινει

και επειδη δεν θελω να σε πιεζω να δεχθεις και τος κακες μου στιγμες το θετω ετσι....


πιστευεις δε θα γινει κατανοητο?

Γιατί δεν κάνεις μια προσπάθεια να αλλάξεις?

Μήπως τελικά φοβάσαι την απόριψη?

researcher
το εχω σκεφτει και μαλιστα το εχω αναφερει καπως απεξω και απλα με κοιταζε με το υφακι οτι λεω ψεμματα για να τη ριξω.αλλα και παλι πιστευεις οτι θα καταλαβει?απο την αλλη δε μπορω να καθομαι να αναλυω τα προβληματα μου σε καθε κοπελα που γνωριζω...κατανταει εξευτελιστικο απο καποιο σημειο και μετα.
Δε ξερω εσεις δεν νιωθετε οτι πνιγεστε εντος μιας σχεσης?το θεμα ειναι ειτε πω την αληθεια ειτε ψεμματα δε γλιτωνω απο ενα τσακωμο.

Quote:

---

Originally posted by janet
Γιατί δεν κάνεις μια προσπάθεια να αλλάξεις?

Μήπως τελικά φοβάσαι την απόριψη?

---

εχω κοινωνικη φοβια οποτε ειναι φυσικο επακολουθο να φοβαμαι την απορριψη και να αισθανομαι οτι οι αλλοι με κριτικαρουν αρνητικα.
γενικα πιστευω οτι καποια πραγματα δεν γινεται να αλλαξουν.βελτιωνονται ναι αλλα δεν αλλαζουν.

καλησπέρα!

συμφωνω μαζί σου οτι δεν χρειάζεται να λές όλα τα θεματά σου απο την αρχή,

επίσης διαφωνω που απο την πρώτη στιγμή <καταδικάζεις> την κάθε σου γνωριμία ,

και της βάζεις ημερομηνία λήξης πριν καν δεις τι γίνεται.

το ενδεχόμενο να ερωτευθείς και να καψουρευτείς που λένε, δεν υπάρχει?

Quote:

---

Originally posted by 3wtiko


το ενδεχόμενο να ερωτευθείς και να καψουρευτείς που λένε, δεν υπάρχει?

---

φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια(για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα να ειναι καψουρεμενα.αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.καλυτερα νεκρος παρα συμβιβασμενος.

Quote:

---

Originally posted by katatonia

Quote:

---

Originally posted by 3wtiko


το ενδεχόμενο να ερωτευθείς και να καψουρευτείς που λένε, δεν υπάρχει?

---

φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια(για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα να ειναι καψουρεμενα.αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.καλυτερα νεκρος παρα συμβιβασμενος.

---

ναι αλλα αυτοσ ο συμβιβασμοσ που βλεπεισ ειναι αποτελεσμα πολλων χρονων και ισωσ και πολλων προβληματων που δεν ξερουμε ειναι λογικο μετα απο καποια χρονια να φευγει η καψουρα να ερχεται η αγαπη, η συνηθεια ,ποιο δυνατα αισθηματα που ακομα κι αυτοσ που ειναι μεσα στη σχεση δεν καταλαβαινει ποσο δυνατα ειναι εκτοσ κι αν παψει να τα νιωθει τα εθωρει δεδομενα γιατι χτιζονται μερα με τι μερα. γιατι αποκλειεισ τον εαυτο σου να ζησει κατι ομορφο που σιγουρα δε ξερεισ πωσ θα καταληξει και μην αποκλειεισ την πιθανοτητα να σου πει το κοριτσι μετα απο ενα μηνα ξερεισ και εγω πασχω ή εχω περασει το ταδε προβλημα και μπορω να σε καταλαβω οπωσ δεν εκφραζεσαι εσυ οταν συναναστρεφεσαι με κοσμο ετσι δεν εκφραζεται κι αυτη

Quote:

---

Originally posted by katatonia
ανοιγω αυτο το θεμα επειδη καποια πραγματα εχουν παρεξηγηθει απο το γυναικειο φυλο.
τισ προαλλες ημουν σε ενα μπαρ με μια παρεα και ετυχε να γνωρισω μια κοπελα η οποια εδειξε το ενδιαφερον της αμεσως.τεσπα μιλαγαμε και μετα βρεθηκαμε να φιλιομαστε.μεχρι που της ειπα οτι δε μπορω να κανω σχεση.αυτη αρχισε να ουρλιαζει και να μου λεει οτι τη θελω μονο για \"ξεπετες\" .
το θεμα ειναι ομως οτι δε μπορω να κανω σχεση γιατι ανα τακτα χρονικα διαστηματα πεφτω σε εντονη δυσθυμια ως αποτελεσμα να μη θελω να βλεπω κανεναν και να ψαχνω για...γεφυρες...

και δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει αυτο.Δηλαδη τι να κανω?να λεω ψεμματα οτι θα ειμαστε μαζι και σε 1-2 βδομαδες να της πω να χωρισουμε γιατι πολυ απλα θα νιωσω παλι οτι πνιγομαι.πιστευω οτι αυτο ειναι πολυ χειροτερο.
επειδη ομως ειμαι ανθρωπος δε γινεται να μην φλερταρω και να μην νιωθω ερωτικη ελξη οταν ειμαι στις καλες μου.

υγ:δεν ανοιξα το θεμα για συμβουλες.Απλως επειδη εχω δει παρομοια θεματα (και) εδω μεσα, θελω να πω να μην βγαζεται βιαστικα συμπερασματα

---

Νομίζω katatonia ότι όταν νοιώσεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς μια κοπέλα, αυτό θα φύγει. Είτε επειδή η ίδια η δυσθυμία θα φύγει, είτε επειδή δεν θα χρειάζεται να απομακρύνεσαι από \'κείνη ακόμα κι όταν η δυσθυμία σε πιάνει.

Quote:

---

Originally posted by katatonia

φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια(για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα να ειναι καψουρεμενα.αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.καλυτερα νεκρος παρα συμβιβασμενος.

---

εγω σε καταλαβαινω απολυτα σε αυτο που λες. κ εγω μετα απο 2 σχεσεις 2,5 χρονια η καθε μια, δεν ξανατολμησα να φλερταρω γυριζοντας ελλαδα. ειδικα τον πρωτο μου που εχω χωρισει εδω κ 6 χρονια, ακομα τον θυμαμαι κ πνιγομαι. συγκατοικησα κ με την αδερφη του 8 μηνες στο σπιτι μου, γιατι υποτιθεται δεν ειχε σπιτι να μεινει (απλα η μανα της ηταν θεοτσιγκουνα κ δεν της πληρωνε σπιτι). η αδερφη του δε, καρασπαστικια για τα γουστα μου.

γι αυτο κ εχω υποστηριξει τις ελευθερες σχεσεις στα σχετικα debate που εχουν ανοιχτει στο φορουμ. οχι γιατι καιγομαι να εχω 3 γκομενους παραλληλα, σεξομανης δεν ειμαι, (νομιζω) αλλα για να μην μου γινουν τσιμπουρια!

*γραφει ενω κουναει το φανελακι της...

Τι εννοείς με το \"ελεύθερες σχέσεις\" Lou?

Quote:

---

Originally posted by Lou!..


εγω σε καταλαβαινω απολυτα σε αυτο που λες. κ εγω μετα απο 2 σχεσεις 2,5 χρονια η καθε μια, δεν ξανατολμησα να φλερταρω γυριζοντας ελλαδα. ειδικα τον πρωτο μου που εχω χωρισει εδω κ 6 χρονια, ακομα τον θυμαμαι κ πνιγομαι. συγκατοικησα κ με την αδερφη του 8 μηνες στο σπιτι μου, γιατι υποτιθεται δεν ειχε σπιτι να μεινει (απλα η μανα της ηταν θεοτσιγκουνα κ δεν της πληρωνε σπιτι). η αδερφη του δε, καρασπαστικια για τα γουστα μου.

γι αυτο κ εχω υποστηριξει τις ελευθερες σχεσεις κ εδω στο φορουμ. οχι γιατι καιγομαι να εχω 3 γκομενους παραλληλα, σεξομανης δεν ειμαι, (νομιζω) αλλα για να μην μου γινουν τσιμπουρια!

*γραφει ενω κουναει το φανελακι της...

---

το φανελάκι γιατί το κουνάς?

(τζανετ)

αν δεν κανω λαθος ειναι κινηση που κανουμε οταν θελουμε να δειξουμε οτι \"παιρνουμε τη σκουφια μας κ δρομο\" κ οτι δε σηκωνουμε καταπιεση!

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Τι εννοείς με το \"ελεύθερες σχέσεις\" Lou?

---

σχεσεις που δεν υπαρχει σεξουαλικη αποκλειστικοτητα! ελευθερες σχεσεις δε λεγονται? (open relationships που λεει και το facebook στα αγγλικα! :D)

Quote:

---

Originally posted by pad

Quote:

---

Originally posted by katatonia

Quote:

---

Originally posted by 3wtiko


το ενδεχόμενο να ερωτευθείς και να καψουρευτείς που λένε, δεν υπάρχει?

---

φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια(για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα να ειναι καψουρεμενα.αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.καλυτερα νεκρος παρα συμβιβασμενος.

---

ναι αλλα αυτοσ ο συμβιβασμοσ που βλεπεισ ειναι αποτελεσμα πολλων χρονων και ισωσ και πολλων προβληματων που δεν ξερουμε ειναι λογικο μετα απο καποια χρονια να φευγει η καψουρα να ερχεται η αγαπη, η συνηθεια ,ποιο δυνατα αισθηματα που ακομα κι αυτοσ που ειναι μεσα στη σχεση δεν καταλαβαινει ποσο δυνατα ειναι εκτοσ κι αν παψει να τα νιωθει τα εθωρει δεδομενα γιατι χτιζονται μερα με τι μερα. γιατι αποκλειεισ τον εαυτο σου να ζησει κατι ομορφο που σιγουρα δε ξερεισ πωσ θα καταληξει και μην αποκλειεισ την πιθανοτητα να σου πει το κοριτσι μετα απο ενα μηνα ξερεισ και εγω πασχω ή εχω περασει το ταδε προβλημα και μπορω να σε καταλαβω οπωσ δεν εκφραζεσαι εσυ οταν συναναστρεφεσαι με κοσμο ετσι δεν εκφραζεται κι αυτη

---

συμφωνω με τον pad,

katatonia όταν δούλευα με την συμβουλό μου το θέμα των

ερωτικών σχέσεων

ένιωσα έκπληξη όταν είδα ΄πόσο καλά υπονόμευα την επιτυχία τους

πριν καλά καλά δω αν μπορούσα να βρίσκομαι σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο.

στο παρελθον όταν ερωτευόμουν ,εμφανιζόταν και η κατάθλιψη
γιατί οι φόβοι μου βρήσκαν τροφη την ανασφάλεια μου,

και όσο τάιζα τους φόβους μου τόσο ο έρωτας αποδυναμωνόταν,

δεν έχω κάνει άλματα ,αλλα τουλάχιστον τώρα όταν ερωτεύομαι,

ζω καλές στιγμές, είμαι πιο συγκεντρωμένη στο παρόν,

ο φόβος της δεσμευσης με έκανε ναχω απο την αρχή μιας σχέσης
την πόρτα ανοιχτή,

αλλά μαζί με την αίσθηση της ανοιχτής εξόδου,

έκανε και ρεύμα και έτσι γυμνά που είμασταν ,

ψύξη παθαίναμε!!

πάντως μια σταθερή σχέση είναι καλύτερη νομίζω για τους ευαίσθητους ανθρωπους,

για να μην ταρακουνιούνται τα θεμέλια μας καθε τρεις και λιγο!

*επίσης στην ψυχοθεραπεία έμαθα ότι οι σχέσεις 1ας εως 150 ημερών

γνωριμίες λέγονται όχι σχέσεις.

*όσο αναφορά επανέρχομαι πάλι το θέμα υγείας , είναι ένα στοιχείο
της προσωπικότητάς σου,

δεν είσαι Εσύ μόνο αυτό , είμαι σίγουρη ότι έχεις κι άλλα

θετικά στοιχεία, ο ανθρώπινος νους έχει μάθει να αξιολογει συγκριτικά

θα το πώ λίγο πρακτικά αυτό, γιατί έτσι το αντιλαμβάνομαι καλύτερα

αν δεις για πρώτη φάση ένα περίπτερο στο δρόμο ,

θα πεις ότι είναι μεγάλο ,

αν δίπλα του βάλεις μια πολυκατοικία θα πεις ότι είναι μικρό,

εε...για να χάσει την ιδιοτητά του κάτι πρέπει να κοπιάσεις να χτίσεις κάτι μεγαλύτερο
το καλό σαυτη την περίπτωση είναι ότι θα βάλεις βαρέα ενσημα
και θα κάνεις και μπράτσα!

καταρχας πιστευω οτι ο αληθινος ερωτας ειναι μονο για τα παραμυθια.οχι γιατι δεν υπαρχει αλλα γιατι ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο στη ζωη να υπαρχει το \"happy end\".Τις περισσοτερες φορες τον ζεις χωρις να τον εχεις.
με την εννοια του \"συμβιβασμου\" δεν εννοω τις υποχωρισεις που κανεις για κατι που αγαπας αλλα τα \"πρεπει\" και τα \"μη\".
εχω αναγκη απο μια σταθερη σχεση αλλα την ιδια αναγκη να ειμαι και μονος μου..τραγικο?
επισης με τη μεγαλυτερη μου σχεση(περιπου 6 μηνες) ειχα μιλισει ανοιχτα και μου προτεινε η ιδια ελευθερη σχεση αλλα δεν αργησα να καταλαβω οτι δε το εννοουσε.Δε ξερω μαλλον ειναι βιολογικο ενστικτο στις γυναικες να μη μπορουν να βρισκονται σε ανοιχτη σχεση ακομα και αν δεν υπαρχει απιστια.

καλα για συμβιωση δε το συζηταω...εχω φυγει απτο παραθυρο.

αποκλειεται να βρεις καποια που να σκεφτεται οπως εσυ στο θεμα? να μη θελει ουτε αυτη πολλα πολλα γιατι πνιγεται?

(ασχετως αν στατιστικα οι περισσοτερες θελουν σχεση κωλος κ βρακι)

Quote:

---

Originally posted by Lou!..
αποκλειεται να βρεις καποια που να σκεφτεται οπως εσυ στο θεμα? να μη θελει ουτε αυτη πολλα πολλα γιατι πνιγεται?

(ασχετως αν στατιστικα οι περισσοτερες θελουν σχεση κωλος κ βρακι)

---

ποιες οι πιθανοτητες να βρω καποια με τα ιδια συμπτωματα,τις ιδιες χρονικες περιοδους θλιψης/απομονωσης και να αρεσουμε ο ενας στον αλλο?μαλλον ποιο ευκολο ειναι να κερδισω το τζοκερ.

τι να πω,θα συνεχισω ετσι και οτι βγει,μακαρι να κολλισω καπου αλλα δε το κοβω.πιο πιθανο μου φαινεται να ξεκολλισω μια και καλη. :\'(

Quote:

---

Originally posted by katatonia

ποιες οι πιθανοτητες να βρω καποια με τα ιδια συμπτωματα,τις ιδιες χρονικες περιοδους θλιψης/απομονωσης και να αρεσουμε ο ενας στον αλλο?μαλλον ποιο ευκολο ειναι να κερδισω το τζοκερ.

---

ετσι οπως το θετεις καμια πιθανοτητα!

εννοουσα μια γυναικα που οταν θελεις να απομονωθεις θα το σεβεται χωρις να σε πιεζει κ θα ειναι αρκετα αυτονομη ωστε να καλυπτει τις αναγκες για ανθρωπινη επαφη με πχ φιλους/παρεες της. δεν ειναι απαραιτητο να συγχρονιζεται η δικη της διαθεση με τη δικη σου.

Quote:

---

Originally posted by 3wtiko
ο ανθρώπινος νους έχει μάθει να αξιολογει συγκριτικά

αν δεις για πρώτη φάση ένα περίπτερο στο δρόμο ,
θα πεις ότι είναι μεγάλο ,
αν δίπλα του βάλεις μια πολυκατοικία θα πεις ότι είναι μικρό,
εε...για να χάσει την ιδιοτητά του κάτι πρέπει να κοπιάσεις να χτίσεις κάτι μεγαλύτερο
το καλό σαυτη την περίπτωση είναι ότι θα βάλεις βαρέα ενσημα
και θα κάνεις και μπράτσα!

---

η απλα μαθαινεις να βλεπεις τα πραγματα μη συγκριτικα! ειναι κ πιο ευκολο, δε χρειαζεται να χτισεις ουτε ουρανοξυστη, για να μειωσεις την πολυκατοικια, ουτε μπρατσα, ουτε τπτ!

ενα περιπτερο ειναι ενα περιπτερο κ εχει τη χαρη ενος περιπτερου κ μια πολυκατοικια ειναι μια πολυκατοικια κ εχει τη χαρη μιας πολυκατοικιας!

ειναι απλα διαφορετικα κ αυτη η διαφορετικοτητα μας σωζει απο την πληξη της ομοιομορφιας!

πρωτον . Αυτο το δυσθυμια και η εντυπωση οτι δεν αλλαζει μου ακουγεται περισσοτερο ως αυτοδιαγνωση παρα σαν κατι που ενας καλος θεραπευτης θα διαγνωζε ή θα ελεγε. Οποταν σταματα να αυτοκοροιδευεσαι. Το πιο πιθανο πευτεις σε μελαγχολιες επειδη εχεις καποιο προβλημα αποδοχης του εαυτου σου ή καποιο αγχος αποχωρισμου ή δεν ξερω τι αλλο και σου αρεσει να τα ριχνεις ολα στην βιολογια σου για να μην αναλαβεις ευθυνη για τον εαυτο σου.
Δευτερο. Ενας τροπος υπαρχει για να αγαπησεις τις αρχες και να απολαυσεις την πορεια. να μαθεις να αγαπας το τελος, την θλιψη, τον πονο, την μελαγχολια. Ειναι ολα ανθρωπινα συναιασθηματα.
Στην τελικη μαθε να αγαπας τον θανατο για να μπορεσεις να αγαπησεις την ζωη...

Quote:

---

Originally posted by katatonia
καταρχας πιστευω οτι ο αληθινος ερωτας ειναι μονο για τα παραμυθια.οχι γιατι δεν υπαρχει αλλα γιατι ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο στη ζωη να υπαρχει το \"happy end\".

---

Συμφωνώ, αλλά το ταξίδι στον έρωτα, (ακόμη και αν κατά βάθος ξέρουμε πως δεν υπάρχει χάπι εντ), δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο......:)

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by katatonia
καταρχας πιστευω οτι ο αληθινος ερωτας ειναι μονο για τα παραμυθια.οχι γιατι δεν υπαρχει αλλα γιατι ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο στη ζωη να υπαρχει το \"happy end\".

---

Συμφωνώ, αλλά το ταξίδι στον έρωτα, (ακόμη και αν κατά βάθος ξέρουμε πως δεν υπάρχει χάπι εντ), δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο......:)

---

συμφωνω με θεοφανια,το σκεπτικο σου μοιαζει λιγο, μη στρωνεισ το κρεβατι το πρωι γιατι το βραδυ θα ξανακοιμηθεισ και θα ξαναχαλασει πολυ απλοικο το παραδειγμα

Γιατί να σε προβληματίζει η κάθε καμμένη που με το ένα γλωσσόφιλο θεωρεί ότι της τάζεις και γάμο;λολ
Αν κάθε φορά που φασωνόμασταν σε ένα μπαράκι κάναμε και δεσμό,νομίζω πως θα είχαμε κάμποσοι ρεκόρ σε σχέσεις.Η πραγματικότητα είναι πως άλλο η σαρκική επαφή,άλλο να θέλεις αυτή να την περάσεις σε κάποια θέση στη ζωή σου εκτός από αυτή που έχεις αποφασίσει(ή τυχαίνει)να της αναλογεί,που είναι άλλο πράμα το με φτιάχνεις και θέλω να κάνουμε σεξ,και άλλο σε θέλω στην καθημερινότητά μου.

Από την άλλη,μήπως κάποιοι από τους φόβους και από τις ανασφάλειές σου σε οδηγούν στο να κόβεις πριν δεις τις δυνατότητες να περάσει από το σαρκικό και στο συναισθηματικό και αυτό το λες(ενώ δε χρειαζόταi καν να σου πω την αλήθεια),οπότε η κάθε άλλη εισπράττει πως την χρησιμοποιείς,την\"ξεντύνε� �ς\"ως προσωπικότητα και την απορρίπτεις σε κάθε άλλο επίπεδο εκτός από αυτό που εσύ επιθυμείς;Mε λίγα λόγια,εκτός από την ειλικρίνεια του\"ξέρεις,γουστάρω το κορμάκι σου αλλά μη βγάλεις τα προικιά απ\'το μπαούλο κιόλας\",επεξεργάσου πως αλλιώς θα γινόταν να το δώσεις να γίνει κατανοητό,ίσως δίνοντας λίγο χρόνο κι όχι από το πρώτο δεκάλεπτο,ώστε να μην φαντάζει τόσο πρόωρο και προδεδικασμένο.Κάπως έτσι,ελπίζω να έγινα κατανοητή.

Πάντως εύχομαι κάποια στιγμή να σου τύχει και το άλλο,να το θέλεις το βήμα,να είσαι έτοιμος γι αυτό,να νιώθεις σταθερός και δίχως φόβο.:)

Quote:

---

Originally posted by katatonia
εχω αναγκη απο μια σταθερη σχεση αλλα την ιδια αναγκη να ειμαι και μονος μου..τραγικο?

---

Τραγικό....χμμμ....δεν ξέρω αν είναι τραγικό. Νομίζω οτι μπερδεύει και εσένα και τις κοπέλες αλλά όχι οτι είναι τραγικό.
Προσωπικά το βρίσκω φυσιολογικό να έχεις και τις δυο τάσεις αυτές μέσα σου. Επίσης θεωρώ οτι χρειάζεται θάρρος αλλά και αυτογνωσία για να μπορείς να βλέπεις και τις δυο και να τις παραδέχεσαι, ακριβώς επειδή είναι τόσο αντίθετες μεταξύ τους. Συνήθως λέμε : \"Είμαι το ένα ή είμαι το άλλο\". Σπάνια τολμάμε να πούμε οτι είμαστε και τα δυο.
Δεν ξέρω που θα σε πάει όλο αυτό...αυτό που καταλαβαίνω όμως είναι οτι σίγουρα δεν θα συμβιβαστείς και οτι, όπου κι αν σε πάει, αυτό θα είναι κάτι αληθινό, αυθεντικό και σύμφωνο με όλα όσα που είσαι.

Κατατονια γεια σου...:)
Καταλαβαινω την αναγκη σου να εχεις τον χωρο σου..να αναπνεεις ελευθερα.
Σκεφτομαι μηπως απλα δεν εχει τυχει να βρεις το καταλληλο προσωπο.
Καποια που να θελει να ειναι σε μια σχεση χωρις πιεση και μελλοντικα συμβολαια.
Ετσι κι αλλιως αυτο ειναι λανθασμενη κινηση...ολων των ειδων οι σχεσεις εξελισσονται σε βαθος χρονου και ειτε τελειωνουν ειτε συνεχιζουν.
Δεν ξερω αν σε εσενα παιζει καθολου το σεναριο \"μην ερθει κανεις πολυ κοντα μου και απογοητευτει και στο τελος πληγωθω εγω\",γιατι εγω το ειχα αυτο σε μεγαλο βαθμο...

Quote:

---

Originally posted by katatonia
ανοιγω αυτο το θεμα επειδη καποια πραγματα εχουν παρεξηγηθει απο το γυναικειο φυλο.
τισ προαλλες ημουν σε ενα μπαρ με μια παρεα και ετυχε να γνωρισω μια κοπελα η οποια εδειξε το ενδιαφερον της αμεσως.τεσπα μιλαγαμε και μετα βρεθηκαμε να φιλιομαστε.μεχρι που της ειπα οτι δε μπορω να κανω σχεση.αυτη αρχισε να ουρλιαζει και να μου λεει οτι τη θελω μονο για \"ξεπετες\" .

...και δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει αυτο.Δηλαδη τι να κανω?να λεω ψεμματα οτι θα ειμαστε μαζι και σε 1-2 βδομαδες να της πω να χωρισουμε γιατι πολυ απλα θα νιωσω παλι οτι πνιγομαι.πιστευω οτι αυτο ειναι πολυ χειροτερο.
επειδη ομως ειμαι ανθρωπος δε γινεται να μην φλερταρω και να μην νιωθω ερωτικη ελξη οταν ειμαι στις καλες μου.

---

Katatonia, άνοιξες ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, που ταυτόχρονα αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων σχεδόν των ανθρώπων. Αλλά πριν γράψω αυτά που θέλω, ας ξεκαθαρίσω πρώτα κάποια άλλα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στο thread.

Quote:

---

Originally posted by Boltseed

Quote:

---

δεν ανοιξα το θεμα για συμβουλες.

---

αν δε θες απαντησεις, τοτε τι ανοιξες το θεμα σε ενα δημοσιο φορουμ?

---

Ο άνθρωπος το λέει ξεκάθαρα, δεν ενδιαφέρεται για συμβουλές. Τι σχέση έχουν οι απαντήσεις με τις συμβουλές; Εκτός αν θεωρείς ότι οι μόνες δυνατές απαντήσεις είναι οι συμβουλές. Ήμαρτον!

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Συμφωνώ, αλλά το ταξίδι στον έρωτα, (ακόμη και αν κατά βάθος ξέρουμε πως δεν υπάρχει χάπι εντ), δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο......:)

---

Άλλο ένα παράλογο των ανθρώπων. Ταξιδεύουμε χρόνια και χρόνια, δεν ζούμε, απλά κάνουμε ένα ταξίδι για τη χαρά του πιθανού αποτελέσματος που δεν υπάρχει. Κρίμα δεν είναι; Πόσο πρέπει να παίρνουμε αυτό το ναρκωτικό της \"ελπίδας\"; Μερικοί μπορεί να έχουν το καρότο μπροστά τους και να τους δίνει δύναμη για ένα χρόνο. Άλλοι για 10 χρόνια, και άλλοι για 200 χρόνια (αν έγινα κατανοητός για μια ζωή). Προτιμώ να ζω, παρά να ελπίζω ή να πιστεύω ότι ζω. Και μάλλον, απ\' ότι φαίνεται από τις επιλογές μου, προτιμώ να μην ζω παρά να πιστεύω ότι ζω. Σημείωση, μην με παρεξηγήσεις, όπως είπα ούτε εγώ ζω.


> ανοιγω αυτο το θεμα επειδη καποια πραγματα εχουν παρεξηγηθει απο
> το γυναικειο φυλο.
> τισ προαλλες ημουν σε ενα μπαρ με μια παρεα και ετυχε να γνωρισω μια κοπελα
> η οποια εδειξε το ενδιαφερον της αμεσως.τεσπα μιλαγαμε και μετα βρεθηκαμε
> να φιλιομαστε.μεχρι που της ειπα οτι δε μπορω να κανω σχεση.αυτη αρχισε
> να ουρλιαζει και να μου λεει οτι τη θελω μονο για \"ξεπετες\" .
> το θεμα ειναι ομως οτι δε μπορω να κανω σχεση γιατι ανα τακτα χρονικα
> διαστηματα πεφτω σε εντονη δυσθυμια ως αποτελεσμα να μη θελω να βλεπω
> κανεναν και να ψαχνω για...γεφυρες...

> το εχω σκεφτει και μαλιστα το εχω αναφερει καπως απεξω και απλα με κοιταζε
> με το υφακι οτι λεω ψεμματα για να τη ριξω.αλλα και παλι πιστευεις οτι θα
> καταλαβει?απο την αλλη δε μπορω να καθομαι να αναλυω τα προβληματα μου
> σε καθε κοπελα που γνωριζω...κατανταει εξευτελιστικο απο καποιο σημειο και μετα.
> Δε ξερω εσεις δεν νιωθετε οτι πνιγεστε εντος μιας σχεσης?το θεμα ειναι ειτε πω
> την αληθεια ειτε ψεμματα δε γλιτωνω απο ενα τσακωμο.

> φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια
> (για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα
> να ειναι καψουρεμενα.αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.
> καλυτερα νεκρος παρα συμβιβασμενος.

Έβαλα τόσες παραθέσεις, γιατί το θέμα με \"συγκινεί\" αφάνταστα. Να σου πω, τόσους μήνες σε αυτό το forum διάβασα τόσα πράγματα, αλλά ποτέ ως τώρα δεν άκουσα άνθρωπο να είναι τόσο πολύ ειλικρινής. Πραγματικά χαίρομαι.
Και έτσι θέλω να πω και εγώ αυτά που σκέφτομαι.
Πρώτα απ\' όλα να πω για το \"με το υφακι οτι λεω ψεμματα για να τη ριξω\". Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι όσο καχύποτος ή φοβισμένος ή ότιδήποτε άλλο θέλει. Δεν είναι κακό αυτό. Κακό είναι να πιστεύει 100% σε αυτά που αντιλαμβάνεται, και να θεωρεί 100% πως έχει δίκιο. Αν πιστεύει 99% πως έχει δίκιο, τότε είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Συμφωνείς;
Δεν έχεις το δικαίωμα να μην επιτρέπεις στον άλλον να αμφιβάλει. Π.χ. μπορεί να πιστεύει ότι κάνεις ένα κόλπο για να τη ρίξεις. Έχει το δικαίωμα να αμφιβάλει και να ψάχνει. Σωστά; Και είμαι σίγουρος με αυτά που λες ότι το επιτρέπεις. Αυτό που δεν επιτρέπεις (απ\' ότι καταλαβαίνω) είναι το να είναι σίγουρη 100% πως την κοροϊδεύεις. Aυτό το 100% της σιγουριάς είναι που με κάνει να τρελαίνομαι και εγώ.
Κυριολεκτικά έχω σιχαθεί τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι καταλαβαίνουν σωστά. Ενώ στο 99% των περιπτώσεων απλά δεν καταλαβαίνουν.

Οι σχέσεις των ανθρώπων για να είναι καλές θα πρέπει να είναι ειλικρινείς. Ας πούμε ότι κάποιος βρίσκει το ταίρι του και είναι ερωτευμένος, και ας υποθέσουμε και εκείνη. Κάποια στιγμή, ίσως σε μια μέρα ή σε ένα χρόνο ή έστω σε δέκα χρόνια, θα κοιτάξει γύρω του και θα δει κάποια που θα αισθανθεί ερωτικά. Είναι κακό αυτό; Για μένα όχι, για άλλους ναι. Μα δεν γίνεται αλλιώς, κάποια στιγμή ή ο ένας ή ο άλλος θα κοιτάξουν γύρω τους και θα δουν κάτι να τους ελκύει περισσότερο. Τι γίνεται σ\' αυτή την περίπτωση; Αν το σκεφτεί κανείς μ\' αυτό τον τρόπο θα δει ότι ο έρωτας δεν μπορεί να είναι κριτήριο καλής σχέσης. Έλα όμως που η κοινωνία αυτό δέχεται σαν κριτήριο καλής σχέσης. Άσχετα αν δεν το δέχεται στην πραγματικότητα. Η κοινωνία, -δηλαδή εμείς οι άνθρωποι- είμαστε διπρόσωποι. Από τη μία το θεωρούμε σαν κριτήριο, και από την άλλη όχι. Αν ψάξεις στον εαυτό σου θα δεις ότι έτσι συμβαίνει και σε εσένα. Είναι έτσι όπως τα λέω; (παρακαλώ απάντησέ μου σε αυτό). Αν π.χ. εκείνη μετά από ένα λεπτό, κοιτά αλλού, θα σε τρελάνει, σωστά; Αν το δεις αυτό, τότε αλλάζει η κατεύθυνσή σου σε αυτό το θέμα. Αρχίζεις να ψάχνεις άλλο τρόπο αντιμετώπισης του θέματος. Και απ\' ότι καταλαβαίνω έχει ξεκινήσει ήδη αυτό το ψάξιμο.
Το σίγουρο για μένα, είναι πως ο έρωτας δεν είναι κριτήριο καλής σχέσης. Ο έρωτας, θαυμάσιο πράγμα (αν θυμάμαι καλά!), αλλά τι σημαίνει ακριβώς;
Μια που ξεκινήσαμε το ψάξιμο, ας το προχωρήσω κάπως ακόμα. Ας υποθέσουμε ότι ανήκω στο 30% των σχετικά ωραίων. Εντάξει τότε έχω πιθανότητα να ερωτευτώ και να με ερωτευθούνε. Αλλά τι γίνεται αν ανήκω στο 70% (και είναι το μεγαλύτερο ποσοστό) των ανθρώπων που δεν είμαι πολυ ωραίος; Αν εσύ είσαι σε αυτό το ποσοστό του 70% θα πηγαίνεις στο μπάρ και δεν θα βρίσκεται κάποια να σε κοιτάξει. Το έχεις σκεφτεί ποτέ έτσι;

Και γράφεις:
> φυσικα και υπαρχει και σε αυτο ελπιζω.απλα παρατηρω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια
> (για να μη πω ολα) καπως φαινεται να συμβιβαζονται μεσα στη σχεση τους παρα να
> ειναι καψουρεμενα.
> αυτος ο \"συμβιβασμος\" με διωχνει ακομα πιο μακρυα.καλυτερα νεκρος παρα
> συμβιβασμενος.

Ο συμβιβασμός που λες, τον έχεις εντοπίσει; Πού βρίσκεται; Στο ότι ένα ζευγάρι δεν είναι ερωτευμένο (ή από τη μια πλευρά ή και από τις δύο); Μα αυτό δεν είναι συμβιβασμός αν είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα δεν είναι συμβιβασμός. Αν βρέχει έξω, και δεν μ\' αρέσει η βροχή, δεν είναι συμβιβασμός το ότι βρέχει. Πού βρίσκεται ο συμβιβασμός λοιπόν; Εδώ είναι ένα κρίσιμο σημείο, που πίστεψέ με δεν μπορώ να το χειριστώ καλά. Περιμένω να μπορώ να το χειριστώ μόνο στην πράξη.
Οι σχέσεις των ανθρώπων δεν είναι μόνο ερωτικές, ή συντροφικές. Υπάρχουν όλα τα είδη. Και δεν γίνεται, -όσο κι αν κάποιος μπορεί ή θέλει- να έχει \"σχέση\" οποιουδήποτε τύπου χωρίς την άλλη πλευρά.
Επέτρεψέ μου να δώσω μια συνομιλία που έχω δώσει και στο παρελθόν.
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=6124&page=3
Με τα μπλε γράμματα. Μπορώ να πω και ένα περίεργο που μου συνέβη σε σχέση με αυτό; Όταν το πρωτοδιάβασα, νόμισα ότι το κατάλαβα. Έτυχε να το ξαναδιαβάσω μετά από 2 χρόνια περίπου, και μόλις τότε συνειδητοποίησα τι έλεγε.

υ.γ. Τώρα καταλαβαίνω το λόγο που είσαι σε κατάθλιψη όπως ανέφερες σε άλλο thread. Ξέρω επίσης πολλούς που είναι σε κατάθληψη αλλά δεν το ξέρουν.
.

Quote:

---

Originally posted by John11

Πρώτα απ\' όλα να πω για το \"με το υφακι οτι λεω ψεμματα για να τη ριξω\". Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι όσο καχύποτος ή φοβισμένος ή ότιδήποτε άλλο θέλει. Δεν είναι κακό αυτό. Κακό είναι να πιστεύει 100% σε αυτά που αντιλαμβάνεται, και να θεωρεί 100% πως έχει δίκιο. Αν πιστεύει 99% πως έχει δίκιο, τότε είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Συμφωνείς;

---

Ναι ετσι οπως το θετεις συμφωνω.Δυστυχως ο φοβος κυριαρχει σημερα στις διαπροσωπικες μας σχεσεις.

Quote:

---

Originally posted by John11
Δεν έχεις το δικαίωμα να μην επιτρέπεις στον άλλον να αμφιβάλει. Π.χ. μπορεί να πιστεύει ότι κάνεις ένα κόλπο για να τη ρίξεις. Έχει το δικαίωμα να αμφιβάλει και να ψάχνει. Σωστά;

---

Φυσικα και εχει αυτο το δικαιωμα,οπως φυσικα το εχω και εγω.Αλλα το να δειχνεις αυτη την αμφιβολια απο την αρχη και να την χρησιμοποιεις δημιουργωντας εμποδια σε κατι που παει να δημιουργηθει δεν εχει νοημα καθως η αυτοαποκαλυψη και η \"γνωση\" της προσωπικοτητας του αλλου ειναι κατι που συμβαινει βαθμιαια.Και μη ξεχνας οτι ευκολα μπορουσα να υποκριθω και να ταξω μεγαλεια για να παρω αυτο που ηθελα(θελαμε) εκεινη τη στιγμη.Δε το εκανα ομως...

Quote:

---

Originally posted by John11
Οι σχέσεις των ανθρώπων για να είναι καλές θα πρέπει να είναι ειλικρινείς. Ας πούμε ότι κάποιος βρίσκει το ταίρι του και είναι ερωτευμένος, και ας υποθέσουμε και εκείνη. Κάποια στιγμή, ίσως σε μια μέρα ή σε ένα χρόνο ή έστω σε δέκα χρόνια, θα κοιτάξει γύρω του και θα δει κάποια που θα αισθανθεί ερωτικά. Είναι κακό αυτό; Για μένα όχι, για άλλους ναι. Μα δεν γίνεται αλλιώς, κάποια στιγμή ή ο ένας ή ο άλλος θα κοιτάξουν γύρω τους και θα δουν κάτι να τους ελκύει περισσότερο. Τι γίνεται σ\' αυτή την περίπτωση;

---

Μα ειναι αναμενωμενο οτι η ερωτικη ελξη σταδιακα εξαφανιζεται...οπως ειναι αναμενωμενο οτι δεν αφορα αποκλειστικα ενα προσωπο.Απο κει και περα ομως ενεργοποιουνται καποιοι μηχανισμοι Π.Χ.συντροφικοτητα κτλπ που παγιωνουν μια σχεση.Το προβλημα ειναι οτι εγω παρ\'ολο που εχω κανει αρκετες σχεσεις,αυτοι οι μηχανισμοι δεν ενεργοποιηθηκαν ποτε σε μενα,σα να μην υπαρχουν...

Quote:

---

Originally posted by John11
Αν το σκεφτεί κανείς μ\' αυτό τον τρόπο θα δει ότι ο έρωτας δεν μπορεί να είναι κριτήριο καλής σχέσης. Έλα όμως που η κοινωνία αυτό δέχεται σαν κριτήριο καλής σχέσης. Άσχετα αν δεν το δέχεται στην πραγματικότητα. Η κοινωνία, -δηλαδή εμείς οι άνθρωποι- είμαστε διπρόσωποι. Από τη μία το θεωρούμε σαν κριτήριο, και από την άλλη όχι. Αν ψάξεις στον εαυτό σου θα δεις ότι έτσι συμβαίνει και σε εσένα. Είναι έτσι όπως τα λέω; (παρακαλώ απάντησέ μου σε αυτό). Αν π.χ. εκείνη μετά από ένα λεπτό, κοιτά αλλού, θα σε τρελάνει, σωστά; Αν το δεις αυτό, τότε αλλάζει η κατεύθυνσή σου σε αυτό το θέμα. Αρχίζεις να ψάχνεις άλλο τρόπο αντιμετώπισης του θέματος. Και απ\' ότι καταλαβαίνω έχει ξεκινήσει ήδη αυτό το ψάξιμο.

---

Πιστευω οτι και η κοινωνια βρισκεται σε συγχυση πανω στο τι ειναι καλη σχεση.Αλλοι πλασαρουν τον ερωτα,αλλοι τη σεξουαλικη πραξη,αλλοι τη λογικη,αλλοι την εννοια του ιδανικου συντροφου κ.ο.κ.Εμενα παντως με μια προχειρη σκεψη μου ερχεται η λεξη \"κατανοηση\".Παντως εννοιειται οτι θα με πειραζε αν κοιταζε αλλου εκεινη τη στιγμη,ειναι και θεμα εγωισμου.Σε σημειο που μπορει να αντιδρουσα και ακραια.

Quote:

---

Originally posted by John11
Το σίγουρο για μένα, είναι πως ο έρωτας δεν είναι κριτήριο καλής σχέσης. Ο έρωτας, θαυμάσιο πράγμα (αν θυμάμαι καλά!), αλλά τι σημαίνει ακριβώς;

---

Τωρα χτυπας σημειο που ποναει...θα γινω για λιγο ρομαντικος(αληθινος).Ερωτα� � για μενα ειναι να βλεπεις το προσωπο που ποθεις και να σου \"κοβονται τα ποδια,η μιλια,η ανασα..\", οταν σε κοιταει να ποναει(χωρις πλακα) ολο σου το κορμι και να νιωθεις οτι θα καταρευσεις, να το σκεφτεσαι 24 ωρες το 24ωρο, να μην κοιμασαι και να υποφερεις καθε λεπτο οταν δε μπορεις να το εχεις.Να μην πιστευεις στα ματια σου οτι μπορει να υπαρξει τετοια τελειωτητα.Να σκεφτεσαι \"τι να κανω?\" και μολις καταλαβαινεις οτι υπαρχει ενα αδιεξοδο να σκεφτεσαι την αυτοκτονια.Να αγωνιας καθε δευτερολεπτο αν ειναι καλα η εχει παθει κατι και οταν περναει καιρος χωρις να το δεις να τρελενεσαι και να κοιτας τα κηδειοχαρτα που ειναι κολλημενα!..Ζω ενα δραμα.Αν αυτο δεν ειναι ερωτας τοτε τι ειναι?Θα μπορουσα να γραψω ολοκληρο βιβλιο πανω στο θεμα αυτο αλλα δεν εχει νοημα.
TextΗ ουσια ειναι μια οτι ο ερωτας αν μπορεις να τον εχεις εισαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο..αν οχι τοτε πασχεις απο τη χειροτερη ασθενεια που υπαρχει...

Quote:

---

Originally posted by John11Μια που ξεκινήσαμε το ψάξιμο, ας το προχωρήσω κάπως ακόμα. Ας υποθέσουμε ότι ανήκω στο 30% των σχετικά ωραίων. Εντάξει τότε έχω πιθανότητα να ερωτευτώ και να με ερωτευθούνε. Αλλά τι γίνεται αν ανήκω στο 70% (και είναι το μεγαλύτερο ποσοστό) των ανθρώπων που δεν είμαι πολυ ωραίος; Αν εσύ είσαι σε αυτό το ποσοστό του 70% θα πηγαίνεις στο μπάρ και δεν θα βρίσκεται κάποια να σε κοιτάξει. Το έχεις σκεφτεί ποτέ έτσι;

---

Ναι το εχω σκεφτει και εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι η ζωη ειναι αδικη.Το θεμα ειναι οτι ανηκω στο 30% που λες.Δε το βλεπω αλλα το καταλαβαινω απο τις καταστασεις.Π.Χ.μου την πεφτουν παντου.. στη σχολη μου,στο ποτο,στη παραλια και οταν με ρωτανε αν ειμαι ελευθερος και απανταω \"ναι\" με κοιταζουν ενα σπαστικο καχυποπτο υφακι...οι φιλοι μου λενε οτι ειμαι πολυ τυχερος και εγω μεσα μου θελω να αυτοκτονισω.ειναι τραγικο να εχεις σχεδον οποια θες εκτος απο αυτη που θες :\'(

Quote:

---

Originally posted by John11
Ο συμβιβασμός που λες, τον έχεις εντοπίσει; Πού βρίσκεται; Στο ότι ένα ζευγάρι δεν είναι ερωτευμένο (ή από τη μια πλευρά ή και από τις δύο); Μα αυτό δεν είναι συμβιβασμός αν είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα δεν είναι συμβιβασμός

---

Δυστυχως φιλε μου η πραγματικοτητα απαιτει και αποτελει η ιδια συμβιβασμο.το θεμα ειναι αν εισαι διατεθειμενος να τον κανεις...

>> Αν πιστεύει 99% πως έχει δίκιο, τότε είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Συμφωνείς;

> Ναι ετσι οπως το θετεις συμφωνω.

Πόσο χαίρομαι όταν καταλαβαινόμαστε! Σπάνιο πράγμα.


> Φυσικα και εχει αυτο το δικαιωμα,οπως φυσικα το εχω και εγω.Αλλα το να δειχνεις
> αυτη την αμφιβολια απο την αρχη και να την χρησιμοποιεις δημιουργωντας εμποδια
> σε κατι που παει να δημιουργηθει δεν εχει νοημα καθως η αυτοαποκαλυψη και η
> \"γνωση\" της προσωπικοτητας του αλλου ειναι κατι που συμβαινει βαθμιαια.

Η αμφιβολία δεν είναι εμπόδιο. Το να γίνεται η αμφιβολία 100% σιγουριά αυτό είναι εμπόδιο. Αμφιβολία είναι ακόμα και το να είσαι 99,9% σίγουρος αλλά όχι 100% σίγουρος.


> Και μη ξεχνας οτι ευκολα μπορουσα να υποκριθω και να ταξω μεγαλεια για να
> παρω αυτο που ηθελα(θελαμε) εκεινη τη στιγμη.Δε το εκανα ομως...

Όπως σου είπα, είσαι ειλικρινής. Φαίνεται από πολλά πράγματα. Αυτό είναι το ένα.


> Μα ειναι αναμενωμενο οτι η ερωτικη ελξη σταδιακα εξαφανιζεται...οπως ειναι
> αναμενωμενο οτι δεν αφορα αποκλειστικα ενα προσωπο.Απο κει και
> περα ομως ενεργοποιουνται καποιοι μηχανισμοι Π.Χ.συντροφικοτητα κτλπ
> που παγιωνουν μια σχεση.Το προβλημα ειναι οτι εγω παρ\'ολο που εχω κανει
> αρκετες σχεσεις,αυτοι οι μηχανισμοι δεν ενεργοποιηθηκαν ποτε σε μενα,σα να μην
> υπαρχουν...

Η μηχανισμοί όπως λες, δεν γίνεται να ενεργοποιηθούν σε μια μη ειλικρινή σχέση.


> Πιστευω οτι και η κοινωνια βρισκεται σε συγχυση πανω στο τι ειναι καλη σχεση.Αλλοι
> πλασαρουν τον ερωτα,αλλοι τη σεξουαλικη πραξη,αλλοι τη λογικη,αλλοι την εννοια
> του ιδανικου συντροφου κ.ο.κ.Εμενα παντως με μια προχειρη σκεψη μου
> ερχεται η λεξη \"κατανοηση\".

Αυτή η \"πρόχειρη\" σκέψη, δεν μου φαίνεται και τόσο πρόχειρη. Οι άνθρωποι σκεφτόμαστε, σκεφτόμαστε, σκεφτόμαστε, και οι αλήθειες είναι δίπλα μας απλές και εύκολες. Κατανόηση! Υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα; Χωρίς κατανόηση δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να κάνει έστω ένα βήμα. Χωρίς κατανόηση από την απέναντι πλευρά δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει έστω ένα βήμα. Απλά πράγματα.


> Παντως εννοιειται οτι θα με πειραζε αν κοιταζε αλλου εκεινη τη στιγμη,ειναι και θεμα
> εγωισμου.Σε σημειο που μπορει να αντιδρουσα και ακραια.

Δίκοπο μαχαίρι ε; Αυτό το σημείο παρακαλώ δες το λίγο.


> Τωρα χτυπας σημειο που ποναει...θα γινω για λιγο ρομαντικος(αληθινος).Ερωτα� �
> για μενα ειναι να βλεπεις το προσωπο που ποθεις και να σου \"κοβονται τα ποδια,
> η μιλια,η ανασα..\", οταν σε κοιταει να ποναει(χωρις πλακα) ολο σου το κορμι και
> να νιωθεις οτι θα καταρευσεις, να το σκεφτεσαι 24 ωρες το 24ωρο, να μην
> κοιμασαι και να υποφερεις καθε λεπτο οταν δε μπορεις να το εχεις.

Σε αυτό το θέμα, πάλι δίκοπο μαχαίρι μου ακούγεται. Μπορώ να σου πω ότι κάπως έτσι σκεφτόμουνα. Αλλά τώρα δεν ξέρω. Αν και παλιά είχα άποψη, τώρα δεν έχω. Αν και φαίνεται κάτι αληθινό, από την άλλη δεν μου φαίνεται κάτι αληθινό. Έτσι, αφού δεν ξέρω δεν θέλω να πω κάτι. Πάντως είναι αυτό που με έκανε να σκεφτώ αρκετά, και επίσης με έκανε να αισθανθώ ένα κενό.


> οι φιλοι μου λενε οτι ειμαι πολυ τυχερος και εγω μεσα μου θελω να αυτοκτονισω.

Θα μείνω περισσότερο σ\' αυτό. Δεν μπορεί κάποιος να θεωρεί τι τυχερός που είμαι όταν μέσα μου θέλω να αυτοκτονήσω! Τότε είναι επεικώς μακάκας. Κάτι δεν πάει καλά, έτσι; Μου φαίνεται ότι σημαίνει ότι δεν έχεις φίλους. Ζήλεια ή οτιδήποτε άλλο, αλλά είναι απαράδεκτο. Σημείωση, το έχω συναντήσει πάρα πολύ στη ζωή μου (και το διαπίστωσα αργότερα) και βλέπω επίσης και τώρα την ίδια αντίδραση από αρκετό κόσμο. Μέσα μου πια, λέω μακρυά! Να πω την αλήθεια, σε αυτές τις περιπτώσεις θέλω να διώξω τον άλλον με κλωστιές. Κυριολεκτικά με κλωτσιές. Είπες κάποια στιγμή για τραγικό, νομίζω ότι είναι το πιο τραγικό που μπορεί να συμβεί σε κάποιον... Τραγικό είναι να υποφέρεις και ο άλλος να σε ζηλεύει κι όλας. Στο τέλος χάνεις και εσύ την αίσθηση της αλήθειας και νομίζεις ότι είναι η αλήθεια.
.

Katatonia,μου έκανε εντύπωση το πώς περιέγραψες τον έρωτα(πώς έχεις εσύ δηλαδή τον αληθινό έρωτα στο μυαλό σου).
Είναι μεγάλη η αντίθεση με τη γενικότερη ρεαλιστική(κατ\'εσέ,για μένα πεσιμιστική να σου πω την αλήθεια)εκτίμηση της πραγματικότητας.

Η περιγραφή με έβαλε σε κάποιες σκέψεις και μου δημιούργησε και κάποια ερωτήματα.Είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στην ιδεαλιστική άποψη για τον έρωτα,ο οποίος φορτίζεται με διάφορες ποιότητες που-προσωπική μου άποψη-δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και στο τι αντιστοιχεί στην ανθρώπινη καθημερινότητα.Μοιάζει να δίνεις στον έρωτα δυνάμεις κατατροπωτικές,αποδιοργαν� �τικές,εκμηδενιστικές σχεδόν,και ένας τέτοιος έρωτας μάλλον φοβίζει,αφού καθιστά το άτομο-σύμφωνα πάντα με την περιγραφή-αδύναμο να αντισταθεί στις νοητές ερωτικές υπερδυνάμεις,ανίκανο τρόπον τινά μπροστά του να διατηρήσει αντιστάσεις λογικές κλπ.

Μια τέτοια οπτική για τον έρωτα εμένα προσωπικά θα με έκανε να τον αποφεύγω,όχι να τον αποζητώ,αφού θα τον θεωρούσα απειλητικό,όχι φιλικό και θετικό προς το εγώ μου.Μήπως αυτή η ιδεαλιστική οπτική,η φόρτιση του Έρωτα με ποιότητες πανίσχυρες,σχεδόν θεοποιητικές μου φαντάζουν,έρχεται κατόπιν σε αντίθεση με όσα ζεις στις σχέσεις σου και \"ξενερώνεις\";

Yπάρχει περίπτωση να είναι μία μορφή romantic perfectionism δηλαδή,όπου η αντίθεση ανάμεσα σε αυτό που κρατάς στο μυαλό σου και σε αυτό που συναντάς στην επαφή σου με το άλλο φύλο να είναι απογοητευτική;Να γέρνει πάντα η ζυγαριά στο ιδεατό,στο τόσο υψηλό,στο τέλειο που οι πραγματικές σχέσεις να απογυμνώνονται τόσο σύντομα και να \"απομυθοποιούνται\"άμεσα;

Άλλη σκέψη,η φυγή σε αυτό το ιδεατό του έρωτα,τη φαντασίωσή του,μπορεί να εξυπηρετεί το εγώ σου με κάποιον τρόπο,από κινδύνους και απειλές που φαντάζεται να κρύβονται εκεί γι αυτό,να χρησιμοποιείται δηλαδή η φαντασίωση ως ασπίδα,που σταματάει κάποιες άλλες απειλές που αξιολογούνται ως πιο επικίνδυνες απ\'όσο οι συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειες για επίτευξη μίας βιώσιμης σχέσης;

Επίσης,αν πιστεύεις a priori,πως δεν μπορείς να κάνεις σχέση που να κρατήσει στο χρόνο,δεν είναι επόμενο να μην επενδύεις συναισθηματικά στις σχέσεις που κάνεις;Δε σου φαντάζει λογικό αυτό,εφόσον δεν βλέπεις μέλλον,να μην κάνεις τις κατάλληλες προσπάθειες ώστε να το εξασφαλίσεις;Δηλαδή τα από πριν θεσπισμένα όρια να μπλοκάρουν τη διαδικασία εξ\'αρχής,προτού καν υπάρξει η δοκιμή που θα της έδινε σε μία σχέση το δικαίωμα να δοκιμαστεί στο χρόνο;

Oι σκέψεις\"έτσι θα είμαι και στο μέλλον\",οι γέφυρες και τα λοιπά που σε βασανίζουν,μπορεί να είναι απόρροια της κοινωνικής φοβίας και όλων των αρνητικών που τη συνοδεύουν(αισθήματα μειονεξίας,αρνητική θεώρηση δυνατοτήτων κλπ)και όχι μία αντικειμενική θεώρηση του μέλλοντος,εφόσον δεν είμαστε σε θέση οι άνθρωποι να ξέρουμε από πριν ποιο θα είναι το μέλλον μας και τι θα μας φέρει.Εσύ μοιάζεις να είσαι σίγουρος γι αυτό,κάτι ανθρωπίνως αδύνατον να γίνει.

Εντέλει μπορεί και η ίδια η \"διαταραχή\"να χρησιμοποιείται ως μία βολική δικαιολογία για τα εμπόδια που συναντάς στις σχέσεις σου,αφού εξυπηρετεί την παραμονή σε ασφαλέστερες διαδρομές(η εμμονή στην αμφιβολία μπορεί να θεωρείται κάποιες φορές προτιμότερη από το άνοιγμα στις δυνατότητες,αν αυτό το άνοιγμα το βλέπουμε ως \"επικίνδυνο\").

Τέλος,υπάρχει και η πιθανότητα ύπαρξης ενός\"socially prescribed perfectionism\",που να στηρίζει την ύπαρξη τέτοιων αυτοπαγιδευτικών και ηττοπροσεγγιστικών διαδρομών,μία σκέψη.Κάποια αυστηρά,μη ευλύγιστα στάνταρντς πάνω στο τι σημαίνει επικοινωνία,στην εμπιστοσύνη,στην ειλικρίνεια,για μένα δεν είναι παρά κρυμμένη τελειομανία,που θέτει όρους απαράβατους ως εχέγγυα για συνέχιση σχέσεων.Οι απολυτότητες δύσκολα ως πάρα πολύ δύσκολα θα βρουν τα άτομα που θα ανταποκρίνονται σε αυτές(όπως ηττολάγνο θεωρώ το σκεπτικό \"είμαι βασικά καταδικασμένος να είμαι έτσι μια ζωή\"που έχω διαβάσει σε παλιότερα thread από εσένα.Γιατί να είσαι άραγε;Και ποιος μπορεί να σου το υπογράψει,εσύ το υπογράφεις για σένα.

παντως Ρειν εγω δεν συμφωνω με οσα λες....
Ειναι σαν να του λες \"φιλαρακι πετας στα ουρανια και αν πεσεις θα φας τα μουτρα σου\"..
Ε αυτος γουσταρει να ζησει το ονειρο...θελει να βρει τι κατι αλλο,αυτο που σε εκεινον θα κανει κατι να σκιτρησει μεσα του..
Εγω το βρισκω θαυμασιο...αξιζει να κυνηγας αυτο που σε εσενα ταιριαζει..
Εμενα μου αρεσει το ρομαντζο,σε εσενα αρεσουν οι συνοπτικες διαδικασιες,εκεινος θελει αυτο ο αλλος κατι αλλο...δεν εχει σημασια,σημασια εχει να βρεις το καταλληλο προσωπο,,αυτο που κουμπωνει για σενα...
Τωρα αν θα αποφασισει να ρισκαρει για να το βρει δεν ξερω...γιατι εγω πιστευω οτι πρεπει να δωσει μια ευκαιρια στον εαυτο του και στον αλλο για να το ζησει αυτο που θελει.
Απο μακρια δεν γινεται...πρεπει οταν τουλαχιστον δει ενα δειγμα αυτου που ψαχνει να προχωρησει...να δωσει...να ζητησει...να παρει το ΡΙΣΚΟ!!!