Αγαπητέ Orion
Πρέπει να σου πω ότι όλα τα άτομα με ίδια ή με παρόμοια προβλήματα σαν τα δικά μας, αισθάνονται μια τρομερή έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτό όπως είναι φυσικό επιβαρύνει το υπάρχον πρόβλημα... Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν έχεις νοητική υστέρηση (όπως αναφέρεις) και το λέω αυτό γιατί μετά από πολλές επισκέψεις στον ψυχίατρο (που σημειωτέον είναι πάρα πολύ καλός στη δουλειά του), μου είπε ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ατόμων που έχουν ψυχοσωματικές διαταραχές άγχους (συμπεριλαμβανομένων και όλων των άλλων συμπτωμάτων) το παθαίνουν γιατί εκτός του ότι είναι πολύ έξυπνοι αλλά ευαίσθητοι, σκέφτονται και πολύ, με αποτέλεσμα να αναλύουν το κάθε τι που τους συμβαίνει, προσπαθούν με κάθε τρόπο να δώσουν λύσεις, έχουν συνέχεια στο μυαλό τους τα προβλήμάτά τους, καθώς πολλές φορές και προβλήματα άλλων ανθρώπων από το οικείο περιβάλλον τους, και αυτό έχει σαν συνέπεια να επιβαρύνουν το μυαλό τους με υπερβολικές σκέψεις για να μην σου πω και άχρηστες τις περισσότερες φορές.
Σχεδόν όλα τα συμπτώματα που ανέφερες στο μήνυμά σου τα έχω και εγώ (γι'αυτό μην αισθάνεσαι μόνος) όπως την κούραση στα μάτια, τη φωτοφοβία, την μόνιμη ζαλάδα στο κεφάλι μου, (μόνο ο ύπνος δεν μου λείπει γιατί τις περισσότερες φορές κοιμάμαι μόνο και μόνο για να ξεφύγω απ'αυτά τα προβλήματα). Και εγώ έχω καταφύγει σε αμέτρητους γιατρούς (γιατί κάθε φορά που συνέβαινε κάτι στο σώμα μου νόμιζα ότι είχα κάτι σοβαρό και θα πεθάνω!!!) αλλά όπως ήταν φυσικό δεν μου έβρισκαν τίποτα!
Αυτό που θέλω να πω σε σένα και σε όλους όσοι βρίσκονται εδώ και διαβάζουν το μήνυμά μου, είναι ότι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να καθόμαστε και να σκεφτόμαστε όλα τα αρνητικά που μας συμβαίνουν.. Εκτός του ότι η ζωή είναι πολύ μικρή, είναι ταυτόχρονα και πολύ ωραία και πρέπει να "ρουφάμε" το κάθε λεπτό που περνάει κάνοντας πράγματα που μας ευχαριστούν και αποβάλλοντας με κάθε τρόπο τις άσχημες σκέψεις που "κολλάνε" μέσα στο κεφάλι μας! Τώρα πως θα το καταφέρουμε αυτό;;; Έλα ντε!!! Είναι όμως στο χέρι μας... Μόνοι μας θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ξεφύγει απ'αυτό το τέλμα που έχουμε μπει, αρκεί να αισθανόμαστε που και που αισιόδοξοι και να έχουμε το πείσμα να πούμε κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι κακό: "Πού θα πάει; Θα περάσει!!!". Και αυτό που λένε ότι ο χρόνος είναι το καλύτερο γιατρικό είναι πάρα πολύ σωστό και αυτό που λέω εγώ συνέχεια στον εαυτό μου είναι: "Κάποια στιγμή που θα έχουν περάσει όλα αυτά, θα τα θυμάμαι και θα γελάω"!!
Θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω πάρα πολύ την Ifigeneia24 και την Kokkinoskoufitsa2 για την άμεση ανταπόκριση στο μήνυμά μου.
Και να μην ξεχνάει κανείς: "Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ"!!!
Φιλικά
Μαίρη
