ανεργια

..κατι σαν τυφλο χτυπημα που σε ακρωτηριαζει, μεμιας πρεπει να ξεχασεις οσα προγραμματιζες, να βγεις απ τον συνηθισμενο ρυθμο σου, το αγχος να χτυπα κοκκινο κ ο ιδρωτας να σταζει χωρις αποτελεσμα.
υστερα απο πεντε χρονια με συμβασεις, σοκαριστηκα που δεν ανανεωθηκε κ περασε ηδη ενας μηνας που ειμαι ανεργη κ δεν μπορω να το πιστεψω. αρχιζω να συνειδητοποιω τι συνεπαγεται της απωλειας της εργασιας μου, αρνουμαι να δεχθω οτι δεν θα συνεχισω κ ελπιζω σε κατι που ισως δεν εχει καμια ελπιδα (να με ξαναπροσλαβουνε, να βρω εργασια πανω στο επαγγελμα μου).
ας ψαξω οτιδηποτε σκεφτομαι κ στην πορεια που ξερεις μπορει κατι καλυτερο να προκυψει.
η φαση που βρισκομαι απραγη στο σπιτι, μου προκαλει εκνευρισμο, απογοητευση, φοβο κ αγωνια.
ωρες ωρες αγχωνομαι τοσο που με πιανει δυσπνοια κ ποναει το στηθος μου, αλλες παλι σχεδιαζω οπως στο παρελθον την αυτοκτονια μου να μοιαζει με ατυχημα κ αλλες νομιζω πως ειμαι κλινικα νεκρη, αφου ουτε αντιδρω, ουτε κινουμαι ουτε τιποτα.
περασε καιρος που ειπα δεν θα το αφησω να με ρημαξει παλι, αλλα το θηριο εμφανιστηκε δυνατο κ ανανεωμενο, δεν μπορω να το ελεγξω ουτε να περιορισω ολα οσα με ριχνουν. παλευω, αλλα συνεχιζω να στεκομαι τρεμοντας κατω απ τη σκια του.

Μετα απο 5 χρονια εμεινα και εγω ανεργος.

Τις πρωτες μερες ημουν αλλα-νταλλα...χαιρομουν που θα φυγω κατα καποιο τροπο ,απροσδοκητη ελευθερια και καινουριους δρομους να διαβω.

Αλλα το αγχος-αγχος και ολα μεγενθυμενα...τι θα κανω στο μελλον?

Θα βρω δουλεια?

Θα μπορεσω επιτελους να πραγματοποιησω αυτα που θελω ή θα ειμαι απλως ενα βαρυδι στις πλατες των δικων μου?


Περασα ενα καλοκαιρι στην...αδρανεια , αλλα τωρα προσπαθω να επαναπροσδιοριστω και να δω τι θα κανω , μια στιγμη που σε τρωει σαν σαρακι , αν και δεν θα ελεγα οτι με εχει παρει απο κατω ακομα...

σε καταλαβαινω οντας κ εγω ανεργη πια..

μην το παιρνεις τοσο βαρεως ομως,ξερεις ποσοι ανθρωποι ειναι στην θεση μας?

που εχουν χρεη κ εξοδα να τρεχουν κ οικογενειες?

σε νιωθω οσο αφορα το αγχος σου για το μελλον σου,αλλα μην σκεφτεσαι αυτοκτονιες,ελεος δηλαδη!

αυτο το \"απο κατω\" ερχεται σαν κυματα κ σου ταραζει τις στιγμες της καθημερινοτητας σου.. ειναι σαν να παλευεις να κρατηθεις στην επιφανεια κ ακεραιος μες τα προβληματα σου κ ομως υπαρχει μια θηλια που ολο κ περισσοτερο σφιγγει το λαιμο σου.. αυτο το \"κατι πρεπει να κανω\", \"κατι που να μου δωσει δυναμη να βγω απ το αδιεξοδο ρε γαμωτη μου\".. κ ομως αδικες προσπαθειες χτυπουν ακομα πιο δυνατα στην πλατη σου κ σε χωνουν πιο βαθεια..

Σε καταλαβαίνω..
Είμαι κι εγώ εδώ και λίγες μέρες άνεργη και είχα αρχίσει να κάνω πολλές αρνητικές σκέψεις.

Κατέληξα στο ότι δεν είναι κάτι που εξαρτάται μόνο από μένα και άρχισα να σκέφτομαι και το χειρότερο σενάριο, το να μην βρω δηλαδή σύντομα δουλειά. Ελπίζω ότι ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, θα βρω να κάνω εποικοδομητικά πράγματα, που δεν είχα την ευκαιρία να κάνω τον καιρό που δούλευα.
Θα μου πεις ότι είναι και το οικονομικό στη μέση...οκ. θα ζήσουμε και με λιγότερα, με κάποια συνδρομή των οικείων μας -να ναι καλα:)- και θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας όσο το δυνατόν πιο δημιουργικά.

Ξέρεις, το χειρότερο για μένα είναι η απραξία, όπως έγραψες κι εσύ στο ποστ σου.
Οι αρνητικές σκέψεις δεν πρόκειται να σου προσφέρουν τίποτα.
Μην κάνεις πολύ μακροπρόθεσμες σκέψεις που θα σε επιβαρύνουν με άγχος.Κάνε την προσπάθειά σου, ψάξε να βρεις έστω και κάτι προσωρινό και με λιγα χρήματα.Νομίζω ότι τουλάχιστον κάτι τέτοιο μπορείς να το καταφέρεις. Από κει και πέρα θα μπορείς να κοιτάς και για κάτι καλύτερο. Καλή επιτυχία :)

Εχεις δικιο iberis...μπορω να σκεφτω τοσα πραγματα που μπορω να κανω τωρα με αυτην ελευθερια που μου δοθηκε , απο σοβαρα οπως προσληψη γνωσεων και στησιμο αξιολογου βιογραφικου μεχρι και απλα πραγματακια διασκεδαστικα , οπως το οτι εχει παει 2:15 και γραφω αυτο το μηνυμα χωρις να εχω ενα...καταπιεστικο ωραριο στο κεφαλι μου , ειναι ωραια η βραδια και καλλιστα μπορω να κανω την νυχτα...μερα.


Φυσικα η επανενταξη στο χωρο εργασιας ειναι must...και σιγουρα θα βρεθει πιστευω καποια δουλεια...αλλα θα ειναι ικανοποιητικη? Θα προσφερει καποια α\' ποιοτητα ζωης? Τα οικονομικα?

Πεσαμε και σε πολυ ασχημη περιοδο.

Το μελλον ειναι απροβλεπτο , αλλα μπορει να ειναι καλυτερο , οσο μπορει να ειναι και ζοφερο και η αβεβαιοτητα στη μεση...well αυτη την εχουμε εξασφαλισμενη:)

παιδια λυπαμαι παρα πολυ που μεινατε ανεργοι....σασ καταλβαινω.. εγω εδω γεννησα και με κοροιδεψε ο εργοδοτησ αφηνοντασ με παρανομα ανεργη..

τρεξτε στον ΟΑΕΔ για επιδομα ανεργιασ ειναι 450 ευρω...και λογικα με τοσα ενσυμα και οι δυο το δικαιουστε για 1 χρονο... μεσα σε αυτο τον χρονο θα εχετε την δεινατοτητα να ψαχτειτε πιο ανετα για τατι καινουριο..

καλη δυναμη..και Μαρακι μην το αφηνεισ να σε παιρνει απο κατω..μια φαση εινια..και συμβαινει σε ολουσ..ολα καλα θα πανε.. βρεσ κατι προχειρο για αρχη οπωσ λεσ και βλεπεισ...

σασ φιλω γλυκα...

παμε Αυστραλια η Αμερικη???:):)

ο μικρός μου αδερφός που είναι μηχανικός, δεν πρόλαβε να προσληφθεί και έφυγε με μαζικές απολύσεις σε μεγάλη τεχνική εταιρεία. Γερό χαστούκι στην έναρξη της επαγγελματικής του ζωής.

Τον παρότρυνα πάντως να βρει έστω μια άσχετη δουλειά και να κυνηγήσει κανένα εξειδικευμένο πρόγραμμα/σεμινάριο πάνω στο αντικείμενο του.

Αχ...Το thread αυτό μπορούμε να θεωρήσουμε πως αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας που έχουμε υποδεχτεί ενώ ήταν απρόσκλητη.:P

Ο σύντροφός μου άνεργος εδώ και δύο μήνες.Τον απέλυσαν πριν τις διακοπές,για να μην πληρώσουν και επίδομα αδείας.Καλό ε;:mad:

Τον έπιασαν κάτι ανασφάλειες,πως δε θα μείνω μαζί του,θα τον αφήσω,πως νιώθει άχρηστος,πως δε θέλει να τον ζει η κοπέλα του,πως δε μπορεί,τι δουλειά θα βρει,πότε θα την βρει,ως τότε τι θα κάνει,πως θα τα βγάλουμε πέρα βασισμένοι μόνο στο δικό μου εισόδημα,κλπ.

Στην αρχή τον πήγαινα με το μαλακό,τον παρηγορούσα,τον χάιδευα,τον κανάκευα,τον διαβεβαίωνα,τον ανέβαζα.Όταν οι ανασφάλειες επέμεναν,άρχισα να τα παίρνω,λολ.Γυρνάω και του λέω,ξέρεις φίλε δεν είσαι ο μόνος που περνάει λούκια,άμα θέλεις να κλαίγεσαι επ\'άπειρον βρες άλλον ώμο.Εσύ θα με παράταγες άμα έμενα δίχως δουλειά;,ε,εγώ γιατί και καλά θα σε παράταγα;Στα ζόρικα θα δοκιμαστεί και η σχέση μας,θα δούμε πόσο μετράει για μας να είμαστε μαζί.Δουλειά μπορεί να μη βρεις αμέσως,τι θα κάνεις,θα γκρινιάζεις όλη μέρα και θα σε βλέπω με τη μούρη κάτω να κοιτάζεις το πάτωμα;

Και τότε έγινε το θαύμα.Τότε ήταν που επανήρθε,χαχαα,απίστευτο.:P
Mε λίγα λόγια,όχι μόνο μέλια μέλια μέλια,θέλει και λίγο ταρακούνημα ένας άνθρωπος να βγει από τη μιζέρια και το συνεχές γκρινιολόγημα.οκ,για τους ανθρώπους είναι όλα,δεν έχουμε κάνει κάνα συμβόλαιο πως θα μας έρχονται ρόδινα,κάποιες φορές θα περνάμε κι απ\'τ\'αγκάθια.

ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΦΤΟ:P

Υπομονή,όχι μεμψιμοιρία,αισιοδοξία,κάν ουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με ό,τι έχουμε ανά εποχή.
Φυσικά και θα παλέψουμε,φυσικά και θα έχουμε και τις στιγμές που θα μας ρίχνει,όμως καθώς είναι μία κατάσταση που ίσως μας πάρει και χρόνια να δούμε φως στην άκρη του τούνελ,πρέπει ο καθένας να οπλιστεί με θάρρος,να βρει πηγές τροφοδότησης,να ψάξει με ποιους τρόπους θα μπορέσει να χτίσει τις άμυνές του τις ψυχολογικές.

Δεν τελειώνει η ζωή μας δα!!!:)
Εύχομαι σε όλους να μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.

Είμαστε πολλοί στο κλάμπ,έχουμε παρέα,δε μπορείτε να πείτε όμως:P

Quote:

---

Υπομονή,όχι μεμψιμοιρία,αισιοδοξία,κάν ουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με ό,τι έχουμε ανά εποχή.
Φυσικά και θα παλέψουμε,φυσικά και θα έχουμε και τις στιγμές που θα μας ρίχνει,όμως καθώς είναι μία κατάσταση που ίσως μας πάρει και χρόνια να δούμε φως στην άκρη του τούνελ,πρέπει ο καθένας να οπλιστεί με θάρρος,να βρει πηγές τροφοδότησης,να ψάξει με ποιους τρόπους θα μπορέσει να χτίσει τις άμυνές του τις ψυχολογικές.

Δεν τελειώνει η ζωή μας δα!!!:)
Εύχομαι σε όλους να μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.

---

Ωμη πραγματικοτητα...τι γραψαμε σε αυτο το νημα?

Ολοι εμεις θα παλεψουμε και θα φαγωθουμε για...μια θεση στον ηλιο (μιλωντας γενικα...οχι για τους αγαπητους μου συμφορουμιτες).

Be prepared...εχετε εναν keep_walking να ανταγωνιστειτε:P και η πιστα του παιχνιδιου λεγεται οικονομικη κριση...ανωτατο επιπεδο δυσκολιας...ισια-ισια για να σπασει η μονοτονια και να παρουμε γρηγορες στροφες:)

Καλη τυχη σε ολους:)

παιδια ελεος με την κολοανεργια.
εδω και μερικες μερες ψαχνω για φυλλαδια(που καποτε σε παρακαλουσαν οι καταστηματαρχες ή ιδιοκτητες φροντιστηριων για να μοιρασεις-γιατι κανεις δεν πηγαινε) και δεν βρισκω τιποτα.
και να πω οτι μενω αδρανης?καθε αλλο.
εχω ξεσκιστει στα τηλεφωνα.
η μια μου λεει παρε με στις 10 του μηνα.
σε αλλες 2 αγγελιες κρατησαν τα στοιχεια μου και καλα οτι θα με ειδοποιησουν αλλα τελικα τπτ.καμια ειδοποιηση.
και σε πολλες αλλες αγγελιες -που ειχαν μαλιστα το ενδεικτικο σημα οτι δημοσιευονται για πρωτη φορα στην εφημεριδα-παιρνω λιγα λεπτα μετα την δημοσιευση και μου λενε καλυφθηκαν οι θεσεις!!!!
ΕΛΕΟΣ!!!!!

πρεπει να οπλιστουμε με υπομονη γιατι μαλλον ερχονται δυσκολα..

σιγουρα Ντορα ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ αλλιως δεν βγαινει η ρημαδα η ζωη....

τελικα μετα απο σκεψη αποφασισα να παω αυριο στον ΟΑΕΔ να δω αν παιζει κανενα ΚΕΚ(κεντρο επιδοτουμενης καταρτισης-πληρωνεσαι και εξειδικευεσαι σε εναν τομεα).
ουτως η αλλως και στα φυλλαδια να με επαιρναν,δεν νομιζω να αντεχα να το κανω για μεγαλο χρονικο διαστημα,γιατι εχω αρχισει να κουραζομαι ευκολα....

μμμ πολυ καλη ιδεα αμελι!!ναι ρε συ!!

θα παω κ εγω να το κοιταξω!!

ναι ναι να πας!
αντε καλη μας τυχη σε ολους τους ανεργους!

υγεια να εχουμε κ ψωμι κ ελια!!!αυτο εχω να πω!!

κ θετικη σκεψη!που θα παει θα φτιαξουν τα πραγματα!!

Για τον άνδρα είναι πιο μεγάλη ξεφτίλα να είναι άνεργος καθώς αυτό επηρεάζει όλη την κοινωνική και προσωπική του ζωή.Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι που αυτοκτονούν είναι άνεργοι άνδρες.Αν είσαι άνεργος δε γυρνάει να σε κοιτάξει ούτε θηλυκή γάτα,αφού το πρώτο που σε ρωτάνε όλες είναι τί δουλειά κάνεις,πόσα βγάζεις κλπ.Για τη γυναίκα δεν είναι και τόσο τραγικό,αφού παντα θα βρει κάποιον λεφτά να παντρευτεί ή τελοσπάντων να την συντηρεί,ιδίως αν είναι νεαρής ηλικίας.

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1
Για τον άνδρα είναι πιο μεγάλη ξεφτίλα να είναι άνεργος καθώς αυτό επηρεάζει όλη την κοινωνική και προσωπική του ζωή.Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι που αυτοκτονούν είναι άνεργοι άνδρες.Αν είσαι άνεργος δε γυρνάει να σε κοιτάξει ούτε θηλυκή γάτα,αφού το πρώτο που σε ρωτάνε όλες είναι τί δουλειά κάνεις,πόσα βγάζεις κλπ.Για τη γυναίκα δεν είναι και τόσο τραγικό,αφού παντα θα βρει κάποιον λεφτά να παντρευτεί ή τελοσπάντων να την συντηρεί,ιδίως αν είναι νεαρής ηλικίας.

---

καλα εσυ εχεις μεινει στην εποχη που ο αντρας πρεπει να συντηρει την γυναικα??
πιστεψε με καμια (με μυαλο) γυναικα δεν ενοχλειται απο εναν ανεργο αντρα..(η ανεργια ειναι προσωρινη ανεξαρτητως φυλου)
με τους αεργους υπαρχει προβλημα
:)

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1
Για τον άνδρα είναι πιο μεγάλη ξεφτίλα να είναι άνεργος καθώς αυτό επηρεάζει όλη την κοινωνική και προσωπική του ζωή.Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι που αυτοκτονούν είναι άνεργοι άνδρες.Αν είσαι άνεργος δε γυρνάει να σε κοιτάξει ούτε θηλυκή γάτα,αφού το πρώτο που σε ρωτάνε όλες είναι τί δουλειά κάνεις,πόσα βγάζεις κλπ.Για τη γυναίκα δεν είναι και τόσο τραγικό,αφού παντα θα βρει κάποιον λεφτά να παντρευτεί ή τελοσπάντων να την συντηρεί,ιδίως αν είναι νεαρής ηλικίας.

---

παολο εχω την εντυπωση οτι επειδη δεν τα πας καλα με τις γυναικες,εχεις βγαλει το συμπερασμα οτι ολες μας ειμαστε \"πουτανες\" (δλδ μας νοιαζει μονο το πορτοφολι του αντρα).
λυπαμαι που εν ετη 2010 υπαρχουν ατομα με τετοιες αντιληψεις...

Βασει του κλασσικου ρολου αντρος-γυναικος παρολο που οι ρολοι εχουν μπερδευτει πιο πολυ απο οτι παλια που ηταν πιο \"ξεκαθαρα\" τα πραγματα , ναι ειναι πιο βαρυ για τον αντρα και εχεις δικιο Παολο.
Δεν μπλεκω απαραιτητα το τριπακι προτιμηση απο αλλο φυλλο μεσα...

στην σημερινη εποχη με τις απαιτησεις της ζωης καλως η κακως πρεπει να δουλευει κ ο αντρας κ η γυναικα..

κ αλοιμονο στην γυναικα που συντηρειται απο εναν αντρα (ευτυχως οχι πια)

συμπερασμα:δεν μας ενοχλει ενας ανεργος αντρας(το δεχομαι ειναι βαρυ ψυχολογικα)

οι τεμπεληδες μονο!
:)

Οι τεμπεληδες δεν εχουν ψυχη?

Ειμαι φαν της τεμπελιας λολ...οχι βεβαια της απολυτης αποχαυνωσης:)

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Οι τεμπεληδες δεν εχουν ψυχη?

Ειμαι φαν της τεμπελιας λολ...οχι βεβαια της απολυτης αποχαυνωσης:)

---

βεβαιως κ εχουν ψυχη!:)

οταν ομως δεν εχουν υποχρεωσεις!ναι?

Quote:

---

Originally posted by dora-agxos

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Οι τεμπεληδες δεν εχουν ψυχη?

Ειμαι φαν της τεμπελιας λολ...οχι βεβαια της απολυτης αποχαυνωσης:)

---

βεβαιως κ εχουν ψυχη!:)

οταν ομως δεν εχουν υποχρεωσεις!ναι?

---

Χαχα μεσα ειμαι δεν εχω καμμια υποχρεωση...σχεδον:)....ουφ

Quote:

---

Originally posted by amelie74

παολο εχω την εντυπωση οτι επειδη δεν τα πας καλα με τις γυναικες,εχεις βγαλει το συμπερασμα οτι ολες μας ειμαστε \"πουτανες\" (δλδ μας νοιαζει μονο το πορτοφολι του αντρα).
λυπαμαι που εν ετη 2010 υπαρχουν ατομα με τετοιες αντιληψεις...

---

Κι εγώ λυπάμαι που δυστυχώς εν έτει 2010 είναι πλέον πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι το χρήμα είναι το παν,ειδικά σε τέτοιες περίεργες εποχές που περνάμε σαν χώρα.

Quote:

---

Originally posted by dora-agxos

πιστεψε με καμια (με μυαλο) γυναικα δεν ενοχλειται απο εναν ανεργο αντρα..(η ανεργια ειναι προσωρινη ανεξαρτητως φυλου)

---

Ναι,καλά!

Αυτό ότι το χρήμα είναι το παν είναι ξεφτίλα και άθλιο όπως είπα σε ένα άλλο θέμα και όποιος το πιστεύει αυτό για μένα είναι άθλιος εντελώς. Εννοώ για τον εαυτό του ότι το χρήμα είναι το παν. Anyway, διαφωνώ με Δώρα, εγώ δεν \'θελα έναν άντρα άνεργο ενώ εγώ δουλεύω, εκτός και αν έκανε τις δουλειές του σπιτιού λολ. Αλλά και πάλι δεν μου πάει. :P Και δεν πιστεύω ότι δεν έχω μυαλό ούτε εγώ ούτε άλλες γυναίκες που είναι έτσι και είναι πολλές. Ένας τέτοιος άντρας που θα ήθελε να συντηρείται από μένα δεν θα μπορούσα να τον εμπιστευτώ άσε που δεν θα με αγάπαγε πραγματικά και θα ερχόταν για συμφέρον. Βέβαια η Δώρα λέει άνεργος και όχι άεργος, όμως ξέρω ότι δουλειά βρίσκεις άμα θες άμα δεν θες δεν βρίσκεις ίσως όχι αυτό που θέλεις στην αρχή, κάτι άλλο αλλά μετά καλυτερεύεις.

περνά τόσο γρήγορα ο καιρός όταν είσαι άνεργος κ μοιάζει σαν να κυλά ο χρόνος εις βάρος σου..
απαίσο συναίσθημα.. διάβαζα σχετικά το παρακάτω κ θα έλεγα ότι με εκφράζει απόλυτα, δεν έχω λόγια να περιγράψω τι αισθάνομαι
"Άνεργος δεν είναι ένα άτομο που έχει χάσει τη
δουλειά του. Είναι ένα άτομο που έχει χάσει την ταυ-
τότητά του, που δεν ξέρει τι να κάνει με το χρόνο, την
οικογένειά του, τη ζωή, τον εαυτό του. Ένας άνεργος
δεν είναι κάποιος που ψάχνει για δουλειά, είναι κά-
ποιος που ψάχνει για στηρίγματα επιβίωσης. Μαζί με
τη δουλειά στο συμβολικό επίπεδο, χάνεις πολύ πε-
ρισσότερα από οικονομικά αγαθά. Χάνεις την αυτοε-
κτίμηση, τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπειά σου."

Quote:

---

Originally Posted by mstrouf

περνά τόσο γρήγορα ο καιρός όταν είσαι άνεργος κ μοιάζει σαν να κυλά ο χρόνος εις βάρος σου..
απαίσο συναίσθημα.. διάβαζα σχετικά το παρακάτω κ θα έλεγα ότι με εκφράζει απόλυτα, δεν έχω λόγια να περιγράψω τι αισθάνομαι
"Άνεργος δεν είναι ένα άτομο που έχει χάσει τη
δουλειά του. Είναι ένα άτομο που έχει χάσει την ταυ-
τότητά του, που δεν ξέρει τι να κάνει με το χρόνο, την
οικογένειά του, τη ζωή, τον εαυτό του. Ένας άνεργος
δεν είναι κάποιος που ψάχνει για δουλειά, είναι κά-
ποιος που ψάχνει για στηρίγματα επιβίωσης. Μαζί με
τη δουλειά στο συμβολικό επίπεδο, χάνεις πολύ πε-
ρισσότερα από οικονομικά αγαθά. Χάνεις την αυτοε-
κτίμηση, τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπειά σου."

---

Μstroumfaki,

συμφωνω με οσα παραθετεις. Ενιωσα ετσι για οσο διαστημα ημουν ανεργη κ προσπαθουσα να βρω δουλεια. Διαπιστωσα σιγα σιγα πώς δεν υπάρχω μονο μεσα απο τη δουλεια μου, δεν ειμαι μονο η δουλεια μου, δεν στηριζομαι μονο μεσα απο τη δουλεια μου κ δεν προσδιοριζομαι μονο μεσω της δουλειας μου. Φυσικα ειναι μεγαλο πληγμα, εχεις δικιο. Φυσικα κ δεν εχεις ενα βασικο στηριγμα με πολλες προεκτασεις. Αλλα μπορεις να στηριχτεις καπου αλλου στην παρουσα φαση? Μπορεις να αντλησεις δυναμη απο καπου αλλου ή καποιον αλλο ανθρωπο? Αυτο ειναι το σημαντικο νομιζω...μεχρι να βρεις τη νεα σου δουλεια. Που ευχομαι ολοψυχα να συμβει συντομα:)

Αν είσαι η δουλειά σου,τότε ναι,όταν την χάνεις χάνεις κι εσένα.Αν έχεις καταλάβει πως δεν αποτελείσαι από τις δανεικές ιδιότητες που παίρνεις στην πορεία σου μέσα στο χρόνο,τότε δε νομίζω πως θα αφήσεις σε γεγονότα και απώλειες να σου αλλοιώσουν το δικαίωμά σου στην ύπαρξη ενός πυρήνα σταθερού,ανεξάρτητα από το τι γίνεσαι καθώς περνάς από τη γη(κόρη,ερωμένη,σύντροφος,ε ργαζόμενη,μάνα,οτιδήποτε).Δ εν στενεύουμε τον κόσμο μας τόσο που να καθοριζόμαστε από μία και μοναδική μας ιδιότητα,μας αδικούμε κατάφωρα.Δεν υποστηρίζω πως είναι εύκολη η ανεργία(τη ζω κι εγώ μέσω του συντρόφου μου αυτή τη στιγμή),ωστόσο όταν μου λέει κάτι τέτοια κουλά κι αυτός,τον προσγειώνω.Δε θα αφήσω κανένα σύστημα να μου απομυζήσει το δικαίωμά μου στο να είμαι κάτι παραπάνω από το γρανάζι του.

Δωρα είμαι άνεργος…Με παντρεύεσαι?