Η ΙΨΔ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ

γεια σας παιδια παλι εγω. πασχω απο σοβαρη ιδεοψυχαναγκαστικη νευρωση οπως μου ειπε και ο ψυχιατρος αλλαξα 3 αντικαταθλιπτικα μεχρι στιγμης εφεξορ, σιπραλεξ, βαλντοξαν κκαι καλο δεν ειδα τωρα παιρνω το τεταρτο αντικαταθλιπτικο που ειναι το αναφρανιλ, το παιρνω 1 βδομαδα και κανω σκεψεις αυτοκτονιας ξυπναω ασχετες ωρες τη νυχτα και δεν μπορω να ξανακοιμηθω με ξυπνανε η μυικες συσπασεις που μου προκαλουν τα φαρμακα καθως μουδιαζουν τα χειλη μου. πολες φερες την ημερα εχω σκαμπανεβασματα, κυκλοθυμικα που με βασανιζουν... το χειροτερο ειναι οτι ξεχναω και να φαω μερικες φορες και τρωω οταν με θυμιζει η μανα μου, παω στην τουαλετα και ξεχναω να χρησιμοποιησω το καζανακι ξεχναω τις πορτες ανοιχτες οταν βγαινω απο το σπιτι. παιδια μου το χανω το μυαλο τι να κανω? δεν αντεχω αλλο να υποφερω.. ΒΟΗΘΕΙΑ!

οταν ξυπναω εχω απιστευτα ασχημη διαθεση.... δεν το αντεχω αλλο αυτο το μαρτυριο.. ευχομαι να πεθαινα στο υπνο μου χωρις να καταλαβαινα τιποτα να ησυχαζε η ψυχη μου.. εξω νυχτωσε και τωρα φοβαμαι να κοιμηθω..

Να σε ρωτήσω κάτι; Τον γιατρό τον ενημέρωσες για το πως νιώθεις; Συνήθως από όσα γνωρίζω τα φάρμακα κάνουν περίπου 15 μέρες για να δεις αποτελέσματα. Λόγω της μεταβολής κάποιων χημικών ουσιών στον οργανισμό στην αρχή έχουν συχνά παρενέργειες. Αν δεν τον έχεις ενημερώσει πάρτον ένα τηλέφωνο να δεις τι θα σου πει. Μήπως σου δώσει και κάτι που να σε ηρεμεί μέχρι να περάσουν οι παρενέργειες

Quote:

---

Originally Posted by seleios

γεια σας παιδια παλι εγω. πασχω απο σοβαρη ιδεοψυχαναγκαστικη νευρωση οπως μου ειπε και ο ψυχιατρος αλλαξα 3 αντικαταθλιπτικα μεχρι στιγμης εφεξορ, σιπραλεξ, βαλντοξαν κκαι καλο δεν ειδα τωρα παιρνω το τεταρτο αντικαταθλιπτικο που ειναι το αναφρανιλ, το παιρνω 1 βδομαδα και κανω σκεψεις αυτοκτονιας ξυπναω ασχετες ωρες τη νυχτα και δεν μπορω να ξανακοιμηθω με ξυπνανε η μυικες συσπασεις που μου προκαλουν τα φαρμακα καθως μουδιαζουν τα χειλη μου. πολες φερες την ημερα εχω σκαμπανεβασματα, κυκλοθυμικα που με βασανιζουν... το χειροτερο ειναι οτι ξεχναω και να φαω μερικες φορες και τρωω οταν με θυμιζει η μανα μου, παω στην τουαλετα και ξεχναω να χρησιμοποιησω το καζανακι ξεχναω τις πορτες ανοιχτες οταν βγαινω απο το σπιτι. παιδια μου το χανω το μυαλο τι να κανω? δεν αντεχω αλλο να υποφερω.. ΒΟΗΘΕΙΑ!

---

Seleios δεν χάνεις το μυαλό σου. Το ότι ξεχνάς είναι κλασικό παράδειγμα του πόσο μέσα στο πρόβλημά σου έχεις μπει και σε απασχολεί μόνο αυτό με αποτέλεσμα να μην αφήνεις χώρο στη σκέψη σου για άλλα πράγματα. Φοβάσαι από τις παρενεργειες του αγχους σου αυτό είναι όλο. Τα έχω περάσει και ξέρω.

φιλε κι εγω το ιδιο πιστευω οτι ειναι απο το φαρμακο κι οχι απο την ιδεοληψια τα κανουν τα φαρμακα αυτα και την απωλεια προσοχησ και τισ τασεισ αυτοκτονιασ ψαξτο λιγο

Quote:

---

Originally Posted by tita1977

Seleios δεν χάνεις το μυαλό σου. Το ότι ξεχνάς είναι κλασικό παράδειγμα του πόσο μέσα στο πρόβλημά σου έχεις μπει και σε απασχολεί μόνο αυτό με αποτέλεσμα να μην αφήνεις χώρο στη σκέψη σου για άλλα πράγματα. Φοβάσαι από τις παρενεργειες του αγχους σου αυτό είναι όλο. Τα έχω περάσει και ξέρω.

---

πολυ πολυ σωστη!ετσι ειναι οταν απο το πρωι που θα ανοιξουμε τα ματακια μας σκεφτομαστε α εχω ΙΔΨ,εχω πανικους,εχω μπλα μπλα,πως περιμενεις να νιωθεις??
προσπαθησε λιγο να χαλαρωσεις..αποδεξου τον σελειος με τα θεματακια του κ προχωρα μπροστα!δεν αξιζει να σπαταλαμε ετσι την ζωη μας,με σκεψεις αρνητικες!και γιατι δηλαδη να ειναι μονιμως αρνητικες??αυτο γιατι το μπορουμε κ το θετικο δεν μας περναει καθολου απο το μυαλο?
για δοκιμασε βρε σελειος να την δεις αλλιως!μην θρεφεις αλλο τους φοβους σου!
(στα λεω για να τα ακουω κ εγω!)

Παιδιά ένα κολπάκι που έχω βρει όταν κάνω άσχημες σκέψεις είναι ταυτόχρονα να γελάω με αυτό. Δηλαδή χαμογελάω πραγματικά και μέσα μου σκέφτομαι π.χ. Χα,χα ωραίο και αυτό πάλι που σκέφτηκα. Μα καλά έχω πολύ μεγάλη φαντασία. Καλά εγώ θα μπορούσα να γράψω και βιβλίο με τέτοια φαντασία!
Μάλιστα μου λένε γιατί χαμογελάς; και εγώ απαντώ: τίποτα, τίποτα απλά θυμήθηκα κάτι ευχάριστο! Και ως δια μαγείας χάνει τη δύναμή του. Και σας λέω ότι μπορεί να έχω κάνει μια πολύ δυσσάρεστη σκέψη πριν.

Quote:

---

Originally Posted by tita1977

Παιδιά ένα κολπάκι που έχω βρει όταν κάνω άσχημες σκέψεις είναι ταυτόχρονα να γελάω με αυτό. Δηλαδή χαμογελάω πραγματικά και μέσα μου σκέφτομαι π.χ. Χα,χα ωραίο και αυτό πάλι που σκέφτηκα. Μα καλά έχω πολύ μεγάλη φαντασία. Καλά εγώ θα μπορούσα να γράψω και βιβλίο με τέτοια φαντασία!
Μάλιστα μου λένε γιατί χαμογελάς; και εγώ απαντώ: τίποτα, τίποτα απλά θυμήθηκα κάτι ευχάριστο! Και ως δια μαγείας χάνει τη δύναμή του. Και σας λέω ότι μπορεί να έχω κάνει μια πολύ δυσσάρεστη σκέψη πριν.

---

χεχε!πραγματικα το εχω κανει κ πραγματικα γελαω με αυτα που σκεφτομαι!!κ ναι ειναι φοβερο κολπακι!οχι παντα εφικτο ομως :) για εμενα το καλυτερο ειναι η αδιαφορια!

Ναι στον καθένα λειτουργεί διαφορετικά ο τρόπος προσέγγισης! Απλά σε μένα η αδιαφορία μερικές φορές με κάνει να νομίζω ότι φοβάμαι τις σκέψεις μου και γι αυτό τις αποδιώχνω. Με το να τις αντιμετωπίζω και να γελάω έχω την αίσθηση ότι δε τις φοβάμαι. Πάντα το καλύτερο είναι να κάνουμε ότι ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μας αφού ο καθένας μας είναι μοναδικός και έχει άλλο τρόπο αντίληψης των πραγμάτων.
Πάντως παιδιά να μια εργασία για το σπίτι!!! Αφού το χόμπυ μας είναι το πρόβλημά μας και δεν έχουμε μυαλό για άλλα ας βρει ο καθένας μας ένα δικό του κολπάκι για να αντιμετωπίζει τις άσχημες σκέψεις και ας το παραθέσει στο φόρουμ. Αν θέλετε ανοίγουμε και ένα καινούριο τόπικ!!! Τι λέτε δε μπορεί η ιδεοληψία να περιλαμβάνει και θετικές σκέψεις; Άντε μωρέ πάμε να τρελάνουμε εμείς τους ψυχολόγους! Τα καλύτερα παιδιά είμαστε!
Seleios όλα καλά;

τιτα εσυ τι προβλημα αντιμετωπιζεις?

στεναχωριεμαι πολυ που οταν μου μιλανε δεν καταλαβαινω αυτα που μου λενε... ο γιατρος μου ειπε οτι ειμαι ψυχιατρικα κουφος..

Quote:

---

Originally Posted by seleios

τιτα εσυ τι προβλημα αντιμετωπιζεις?

---

εγώ έχω πρόβλημα χαμηλής αυτοεκτίμησης αλλά κάποια στιγμή που είχα πάθει κρίση μην αντέχοντας άλλο την κατάστασή μου και κατ επέκταση κατάθλιψη μου είχε δημιουργηθεί ιδεοληψία. Για παράδειγμα μου λέει κάποια στιγμή ο αδερφός μου: Δεν πιστεύω να κάνεις άσχημες σκέψεις για αυτοκτονία κλπ;Εμένα δε μου είχε περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό αλλά πάνω στον πανικό που ένιωθα από όλα αυτά που μου συνέβαιναν μου κόλλησε στο μυαλό αυτή η σκέψη. Δεν ήθελα να αυτοκτονήσω αλλά αυτό που μου συνέβαινε ήταν το κόλλημα που είχα φάει με τη σκέψη αυτή. Να φανταστείς πήγα στα επείγοντα σε ένα νοσοκομείο γιατί φοβόμουν αυτή τη σκέψη. Επίσης φοβόμουν πολύ τα μαχαίρια μετά από αυτό. Μόλις όμως διάβασα και ενημερώθηκα κατάλαβα ότι αυτές οι σκέψεις είναι παρενέργειες του άγχους. Να τονίσω ότι αγαπάω τη ζωή μου και δε θέλω να τη βλάψω. Παιδιά μη φοβάστε τα κολλήματα σε σκέψεις είναι απλά κολλήματα λόγω του φόβου για το τι μας συμβαίνει.

Quote:

---

Originally Posted by seleios

στεναχωριεμαι πολυ που οταν μου μιλανε δεν καταλαβαινω αυτα που μου λενε... ο γιατρος μου ειπε οτι ειμαι ψυχιατρικα κουφος..

---

Εγώ πιστεύω ότι απλά σκέφτεσαι τα δικά σου και πολύ λογικά γιατί πονάς. Όταν πονάμε χάνουμε την επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον γιατί το μόνο που μας απασχολεί είναι να φύγει ο πόνος (εσωτερικό περιβάλλον) . Το πιο σημαντικό για σένα αυτή τη στιγμή είναι να φύγει αυτό που βαραίνει την ψυχούλα σου. Όταν φύγει ο πόνος (και είμαι σίγουρη ότι θα γίνει) θα τα ακούσεις και θα τα καταλάβεις όλα. Αν δε μπορείς αυτή τη στιγμή να ακούσεις μήπως θα σε βοηθούσε να διαβάζεις; (πχ βιβλία αυτοβοήθειας;) Εμένα η ψυχολόγος μου έγραφε επιγραμματικά αυτά που μου έλεγε στις συνεδρίες να τα διαβάζω και στο σπίτι γιατί πάνω στη σύγχυση μου κι εγώ δε τα ακουγα όλα όσα μου έλεγε.

Seleios, πόσο χρονών είσαι?Ταλαιπωρήσαι καιρό με την ΙΔΨ? Θεωρώ ότι θέλει κάποιο διάστημα γενικά με τα φάρμακα...

Δοκίμασες κάποια μέθοδο ψυχοθεραπείας πέρα από τα φάρμακα;
Όταν λες ΙΨΔ εννοεις συγκεκριμένες σκέψεις φανταστικές;
Μπορείς να τις αναγνωρίσει όταν έρχονται για να μπορείς μετά να τις ελέγξεις και στη συνέχεια να τις διώξεις;
Πάντως θετικό το ότι μέσα από τα όσα γράφεις υπάρχει λογικότητα και συνέχεια στο λόγο σου, άρα θα υπάρχει και στη σκέψη.

Αχ βρε Σέλειος...Λυπάμαι που περνάς τόσο δύσκολα...:(
Όμως,τι εννοείς ψυχιατρικά κουφός,ή μάλλον τι εννοούσε ο γιατρός σου,τον ρώτησες να σου εξηγήσει;Tι ακριβώς δεν ακούς δλδ,όσα σου λέει;Eκτός από τη λήψη φαρμάκων,δε μπορεί να ακολουθηθούν εναλλακτικές,έχεις ψάξει άλλους δρόμους;

ρεην δεν εχω δυναμη να ψαξω για αλλο γιατρο εχω παραιτηθει... το πηρα χαμπαρι.. ημουν ατυχος. δεν ξερω ποσο θα αντεξω ακομα

Μπορείς να γίνεις πιο σαφής όταν λες όχι έχεις ιδεοψυχαναγκασμούς;

γιαννη ειμαι ο σελας-σελας. εχουμε ξαναμιλησει.. σκεφτομαι ασχημα πραγματα που με σοκαρουν απο την βιαιοτητα την παραξενια και την λαγνεια φοβαμαι οταν δω ενα ξυλο στο δρομο μη το παρω και χτυπησω κανεναν.. σκεφτομαι να αυτοκτονησω

Να αυτοκτονήσεις γιατί παίζει κάτι άσχημο στην φαντασία σου;
Αυτά που παίζουν στη φαντασία σου φοβάμια πως καμιά σχεση έχουν με την πραγματικότητα. Δεν σε αφήνουν να δεις και να ζήσεις την πραγματικότητα!!! Μια πραγματικότητα που μπορεί να είναι όλο χαρά για σένα. Πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος που να αποδεσμεύσει από αυτά τα δεσμά που δε σε αφήνουν να χαρείς τη ζωή.

Ο τρόπος για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση είναι να ξεκινήσεις από κάπου όσον αφορά τις σκέψεις αυτές. Αν είναι δες κάποιο ειδικό που να μπορεί να σε μάθει μια μέθοδο με την οποία μπορούν να ελέγχονται και να αντιμετωπίζονται οι σκέψεις αυτές.

Μια μέθοδος για αρχή είναι να αναγνωρίζεις τις σκέψεις αυτές όταν έρχονται στο νου σαν ένας τρίτος παρατηρητής, σαν κάποιος (ο τρίτος)που βλέπει κάποιον άλλο (ψυχαναγκαστική σκέψη σου) να έρχεται. Να μπορείς έτσι να λες, να το πάλι που ήρθε. Την κάθε σκέψη ξεχωριστά τη στιγμή που έρχεται. Θα χεις κάνει ένα σημαντικό βήμα όταν καταφέρεις να κάνεις αυτό. Απ εκεί και πέρα (αφού δηλαδή αναγνώρισες) θα ξεκινά ο αγώνας να διώξεις από το κεφάλι σου τη σκέψη, είτε φέρνοντας στο νου κάτι ευχάριστο, είτε μια θετική εμπειρία ή κάνοντας κάτι.
Ψάξε το!!

γιαννη μου χαλαει η διαθεση προφανως απο ασχημες σκεψεις που οταν με ρωτησει καποιος γιατι ειμαι ετσι θα του απαντησω δεν ξερω γιατι στα αληθεια δεν ξερω σκεφτομαι.. ασυνηδητα.. εσυτωρα οταν λες να αναγνωριζω τις σκεψεις, εννοεις να τις συνηδητοποιησω?

Ναι να αρχίσεις να τις συνηδητοποεις ως τέτοιες. Να μάθεις να τις ξεχωρίζεις. Να το καταλαβαίνεις δηλαδή ότι έρχονται στο μυαλό σου τέτοιες σκέψεις. Να περνά από το νου τη στιγμή που έρχονται ότι τώρα είμαι σε τέτοια κατάσταση σκέψης. Όταν εισέρχεσαι ή όταν βρίσκεσαι σε τέτοια σκέψη μάθε αυτό να το αναγνωρίζεις, να γίνεις παρατηρητής του νου σου. Όπως όταν βλέπεις κάποιο να πλησιάζει και λες νατος έρχεται. Δοκίμασε το σαν αρχή στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

γιαννη εχεις προσωπικο μυνημα

γεια σας παιδια! μηπως ξερετε αν απο ιψδ μπορει καποιος να να ειναι σε πληρη αδρανεια κ αδιαφορια για ανθρωπινη επικοινωνια ,δηλ να φροντιζει για τα βασικα κ καταταλλα να ειναι εντελως απομονωμενος κ στον κοσμο του!Δηλ να φαινεται σαν τρελλος απο τις εμμονες κ την συμπεριφορα του(κλαμα) χωρις στη πραγματικοτητα να ειναι!

beauty,

καλυτερα να ρωτησεις ενα ψυχιατρο για κατι τετοιο, εδω δεν ειμαστε γιατροι.

παντως, πιθανοτατα θα μπορουσε να παιζει ενα τετοιο σεναριο που λες, καθως υπαρχουν ατομα που οι ψυχαναγκασμοι μπορει να τους τρων μεγαλο κομματι της ημερας.

επισης αυτο που λες για αδρανεια κ αδιαφορια για ανθρωπινη επικοινωνια μπορει να ειναι κ απο καταθλιψη, δεν ειναι απαραιτητο να ειναι σχιζοφρενεια!

η αδιαφορια για ανθρωπινη επικοινωνια θα μπορουσε να ειναι κ οχι αδιαφορια αλλα μπλοκαρισμα απο κοινωνικη φοβια.

πολλα θα μπορουσαν!

Σε ένα άρθρο είχα διαβάσει πως αρκεί η κατάθλιψη για να ξεσπάσει η ΙΨΔ σε βαθμό που δεν έχει παρουσιαστεί ποτέ. Αυτό σημαίνει πως ναι όπως είπε και ο/η Lou!.. πολύ πιθανότατα ένα τέτοιο άτομο να πάσχει και από ΙΨΔ και από κατάθλιψη. Συμφωνώ μαζί του/της γιατί δεν το συζητάς με τον Ψυχίατρο/Ψυχολόγο σου;

Γεια σου beauty.Καλώς ήρθες.:)Εύχομαι να βρεις σύντομα τις απαντήσεις που γυρεύεις.

Σέλειε,η γλώσσα που χρησιμοποιείς,δίνει στον εαυτό σου τα ανάλογα μηνύματα κάθε φορά.Δηλαδή,αυτή η φράση"Η ΙΨΔ με ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ σταδιακά"σου επιτείνει την αίσθηση της ανημπόριας κατά την άποψή μου.Μπορείς αλλάζοντας λιγάκι τον τρόπο που εκφράζεσαι απέναντι σε αυτό που αντιμετωπίζεις αυτή την εποχή να περάσεις και διαφορετικά μηνύματα σε σένα.Δλδ,τι θα έλεγες αντί για εκείνο,να το έκανες κάπως έτσι:"Παρουσιάζω εντονότερα συμπτώματα ΙΨΔ σε αυτή τη φάση",ή κάποια άλλη φράση.Έτσι δεν καταστροφολογείς και δε σου μαθαίνεις την αδυναμία,τη θέση της παραμονής στην ασθένεια,δίχως ελπίδα.Δίνε στον εαυτό σου μία καλύτερη θέση,μία θέση που δε θα είναι του θύματος που η ασθένεια το πάει δώθε κείθε(άρα είναι παντοδύναμη),απλά ενός ανθρώπου που όπως τόσοι άλλοι,κάτι περνάει έναν καιρό.

Οι ψυχαναγκασμοί έχουν τις πηγές τους σε τραύματα που βιώνει κανείς. Είναι σα να τα ξαναβιώνει με διάφορες παραλλαγές στο κεφάλι του στο τώρα. Χρειάζεται να μάθει κανείς από τη μια να ελέγχει τις σκέψεις του αναγνωρίζοντας τους ψυχαναγκασμούς και απωθώντας τους και από την άλλη να είναι πιο δυναμικός και μη ανεκτικός στην καθημερινή του ζωή ώστε να μην δημιουργούνται βιώματα τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν τραύματα τα οποία στο τέλος αναδιαμορφώνει ως νους ως ψυχαναγκασμούς.

Μάθε να αναγνωρίζεις αυτές τις σκέψεις. Όπως καποιον που βλέπεις να πλησιάζει, όπως παρατηράς ένα αντικείμενο να ρχεται κατά πάνω σου, σαν ένας τρίτος μέσα στου νου σου που παρατηρά ποια σκέψη μπαίνει.
Εκεί αναγνωρίζεις τη σκέψη ως τέτοια. Ξέρεις ότι είναι παράλογη, ότι είναι κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα εκεί που βρίσκεσαι τη δεδομένη στιγμή, κανείς απ αυτούς που σκέφτεσαι δεν είναι παρόν, δεν συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο έξω από το κεφάλι σου. Σα να λες να την που ρχεται. Την ξεχωρίζεις μ αυτό τον τρόπο.
Και μετά καταβάλλεις την προσπάθεια να την αποκρούσεις, όπως κάποιον που αμύνεται. Λες μέσα σου : σταμάτα και τη διώχνεις. Κάνεις παύση στη σκέψη.
Μετά προσπαθείς να σκεφτείς κάτι άλλο πχ ένα ευχάριστο γεγονός, κάποιο στόχο κάποιους που σε αγαπούν , κάτι που σεκανε ευτυχισμένο. Κάπως έτσι. Σ αυτό το πλαίσιο.

Και το άλλο, να μην ανέχεσαι καθόλου στην καθημερινή σου ζωή να σου δημιουργούν τραύματα, να λες αυτό που πρέπει, να διεκδικάς ότι σου ανήκει, να μην ανέχεσαι καθόλου εκμετάλλευση και κοροιδία. Έτσι αποφεύγεις αυτά που αποτελούν στο μέλλον την αιτία για ψυχαναγκασμούς, γίνεσαι από την άλλη πιο δυναμικός και πιο χαρούμενος που κατάφερες κάτι.

σας ευχαριστω παιδια για την κατανοηση