αυτό που έχω...μάλλον κατάθλιψη;

Σπίτι,σχολή,σπίτι,TV,καναπές ,μοναξιά,ακόμη κι αν έχω άτομα γύρω μου στην αρχή περνάω καλά και μετά θέλω να ξαναβουλιάξω στον καναπέ.Κανένας στόχος,κανένα όνειρο.Πέρασε ήδη ένας χρόνος έτσι..όχι πως πριν ήταν πολύ διαφορετικά.Κατάθλιψη;Βαρε μάρα;Τεμπελιά;Υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα;
Νιώθω το σώμα μου να πονάει που έχει γίνει ένα με τον καναπέ,αλλά καμιά διάθεση να σηκωθώ δεν έχω.
Κι εκεί που παρακολουθώ τηλεόραση,βλέπω ανθρώπους νέους,χαμογελαστούς,να έχουν καταφέρει τόσα πολλά,ενώ είναι στα 20κάτι τους.Και απορώ...γιατί να μην είμαι έτσι.Γιατί νιώθω έτσι..

από τη στιγμή που δν έχεις διάθεση για τίποτα, αυτό είναι ένα είδος κατάθλιψης.
αλλά μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτό.
να επιισκευτείς έναν ειδικό.
για ό,τι άλλο θέλεις, εσώ είμαστε.

Μπορεί να είναι απλά βαρεμάρα. Αφού κι εγώ βαρέθηκα μόνο που τα διάβασα.
Και ποιοι είναι αυτοί που κατάφεραν τόσα μέχρι τα 20 τους. Τα μοντέλα και οι τραγουδιστές που βγαίνουν από τα realities? Μήπως να έκλεινες λίγο την τηλεόραση?

ουπς, δν πρόσεξα πως τους ευτυχισμένους τους βλέπεις στην τηλεόραση.
να επιλέγεις μόνο κάποιες ταινίες.
όπως είπε κ η μαρία.
αν κρίνεις την ευτυχία από τα πρόσωπα εκπομπών τύπου λαμπίρη - στεφανίδου κλπ δν θα δεις αληθινά χαμόγελα.
πληρώνονται για συγκεκριμένα πράγαμτα, ανάλογα με το ύφος της εκπομπής.

Δε μίλησα για ευτυχία,για χαμόγελο μίλησα.Και νέοι που τα έχουν καταφέρει από τόσο νωρίς δεν είναι οι τραγουδιστές και ηθοποιοί,κάποιοι από αυτούς ναι,αλλά κυρίως αναφέρομαι σε άτομα που ασχολούνται με διάφορους τομείς,διάφορες επιστήμες, π.χ. πληροφορική, και από νεαρή ηλικία κατάφεραν πράγματα.Και μιλώντας για τηλεόραση αναφέρομαι σε μία γενικότερη κατάσταση,δεν είναι μόνο οι εκπομπές των 2-5 μ.μ.Οκ και αυτά θα τα σαχλοκοιτάξεις.Τέλος πάντων,το θέμα πήγε λίγο αλλού καλή μου marian_m.Δεν εννοούσα αυτό.
Μιλάω για όρεξη,για λαχτάρα για ζωή,για άτομα γύρω που ασχολούνται με αθλήματα,με άλλες δεξιότητες,έχουν παρέες και περνάνε καλά.
Δεν έχω αυτό το κέφι,αυτή τη ζωντάνια.Και γέλασα και με τη φράση σου...ότι και μόνο που τα διάβασες βαρέθηκες:-) Φαντάσου πόσο σκυλοβαριέμαι εγώ...Νιώθω συνεχώς μια κόπωση απίστευτη.Και στο σούπερ μάρκετ που πηγαίνω,απορώ πως φτάνω ως εκεί και ξαναγυρνάω...

τί σπουδάζεις?

Κάποια θετική επιστήμη,την πληροφορική όμως την ανέφερα ως παράδειγμα,δεν έχει σχέση.Το πρόβλημα μου επικεντρώνεται στο 2ο μέρος των όσων έγραψα...Αυτό το χαμόγελο που βλέπεις έστω στο δρόμο,τα άτομα που έχουν παρέες,βγαίνουν τα βράδια έξω,πάνε εκδρομές,πάνε για καφέ,αθλούνται,και τόσα άλλα.Δεν έχω όρεξη για τέτοια και νιώθω γερασμένη,σαν να συμφιλιώθηκα με τη μοναξιά και να βολεύτηκα με τον καναπέ.Αλλά με ενοχλεί αυτό...δε θέλω να είναι έτσι η ζωή μου...

ετσι οπως περιγραφεις ειμαι τα τελευταια χρονια, απο το 2004 και μετα. θεωρω οτι φταιει που μεγαλωνουμε και δε μπορουμε να χαρουμε τοσο ευκολα με καποια απλα πραγματα, οπως καναμε μικροι. εχουμε κι απαιτησεις, και τελικα οταν δε καλυπτονται αυτες, καταληγουμε με μια καταθλιψουλα να καθομαστε περιμενωντας να πεθανουμε. φταιει και το περιβαλλον σιγουρα οπως εγραψα και στο αλλο θεμα, αφου ο αερας μας καταστρεφει και μας κανει να κουραζομαστε πιο ευκολα. ολα παιζουν ρολο, το θεμα ειναι να νιωθεις καλα ακομα κι αν δε κανεις πολλα. μαθε να απολαμβανεις τη ζωη, ακομα κι αν δεν μπορεις να εχεις παντα οσα θες, οπως τα θες. αυτα απο εναν μηδενιστη, που προσπαθει να μην εχει και τοσες αναγκες πλεον...

είναι φυσικό να σε ενοχλεί.
όταν δν έχεις όρεξη για τίποτα, κοιτάζεις τους άλλους κ αναρωτιέσαι γιατί να μν χαμογελάς όπως ατυτοί.
το μόνο που μπορώ να σου προτείνω είναι αυτό που σου είπα κ παραπάνω.
μν αφήσεις τον ευατό σου να βουλιάζεις.
όσο πιο γρήγορα αντιμετωπίσεις το πρόβλημά σου, τόσο πιο ευκολότερα θα βγεις από αυτό.

τι διαφορετικό έχουν αυτοί που χαίρονται τη ζωή;μήπως τους λείπει η αχαριστία που ίσως έχω εγώ;αχαριστία γιατί υπάρχουν βιοποριστικά θέματα που απασχολούν άλλους κι εγώ κάθομαι και μιζεριάζω.κάθομαι σαν ζώο και κάνω τα πάντα μηχανικά...γίνεται κάποιος να ευτυχήσει αν είναι μόνος του;

αν το προβλημα σου ειναι κι εσενα η μοναξια, ισως θα πρεπε να βρεις τροπο να γινεις πιο κοινωνικος. ακομα κι αν βγαινεις απ'το σπιτι σου για να μπεις στου αλλου, και μονο που θα τον δεις να πειτε μια κουβεντα ειναι κατι και μπορει να σε επηρεασει θετικα. αν τωρα δεν εχεις ουτε φιλους και γνωστους καθολου και δε θελεις κι ολας, προσπαθησε να αποκτησεις ενδιαφεροντα. δε λεω να τρεχεις και να γυμναζεσαι, αμα δε το νιωθεις. υπαρχουν κι αλλα πραγματα να κανεις που δεν απαιτουν τοσο κοπο κι ενεργεια. πχ δες μια ταινια, ακου μουσικη, διαβασε ενα βιβλιο. ποσο κοπο χρειαζονται αυτα ?

δν έχεις κάποιο σύντροφο εννοείς κ φίλους?

Το θέμα συντρόφου δε με απασχολεί και τόσο αυτόν τον καιρό ειδικά...Φίλους-ες όχι.Είχα αλλά απομακρύνθηκα,κλείστηκα.Σα ν να με κουράζει η σχέση με άλλους ανθρώπους.Η άθληση είναι κάτι που μου αρέσει...αλλά ενώ θέλω να ασχοληθώ με κάτι λίγο πριν προχωρήσω σε εγγραφή σκέφτομαι πως ίσως δεν είμαι γι'αυτά,ίσως κουραστώ,ίσως με δουν σαν το μοναχικό φρικιό που "κλείνεται" όπου πάω.Ταινίες βλέπω αρκετά συχνά...

συνήθως οι άνθρωποι πηγαίνουν μόνοι τους γυμναστήριο γιατί δν συμπίπτουν οι κενές ώρες.
σε κουράζει η σχέση με άλλους ανθρώπους γιατί έχεις πέσει σε κατάθλιψη.

Και πως βγαίνεις από την κατάθλιψη;θα χρειαστεί μάλλον να βουλιάξω κι άλλο για να αρχίσω να προσπαθώ να αλλάξει όλο αυτό;υπάρχουν ώρες που πονάω...ψυχικά...πάντως πραγματικά,σαν απορία,που τη βρίσκουν τη διάθεση όλοι οι άνθρωποι;έχω ξεχάσει πως είναι αυτό...

πώς βγαίνεις ?
σου απάντησα παραπάνω κ για ποιο λόγο να το κάνεις άμεσα.

θα θυμηθείς πως είναι να έχεις διάθεση για όλα κ να χαμογελάς...

Θα προσπαθήσω...μα όλα φαίνονται δύσκολα.Νιώθω σαν μικρό παιδί,μαραμένο,που χρειάζεται να έχει δίπλα του συνέχεια μια φωνή να του λέει"μην κάθεσαι,ξύπνα,προσπάθησε"... το ξέρω..δε ζω..οι συμβουλές σας είναι ανθρώπινες,εγκάρδιες,πολύ σωστές,μα κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να έχει περάσει ο άλλος και κλείστηκε στον εαυτό του...λογικό είναι.Αυτό το λέω γιατί νιώθω σαν να αποδυναμώθηκα.Σας ευχαριστώ που γράψατε...είναι σαν να με βοηθάτε να σηκωθώ...Και έχω πέσει εδώ και πολύ καιρό

προσπαθησε οσο μπορεις να μη συγκρινεις τη ζωη σου με τη ζωη των αλλων,ερωτησεις γιατι ειναι ευτυχισμενοι αυτοι και γιατι σε μενα δεν βοηθανε.ισα ισα σε κανουνε να θυμωνεις περισσοτερο και να βγαζεις οργη,να πεφτεις πιο πολυ στην<< καταθλιψη >> που νιωθεις,.χαμογελα ,ψηλα το κεφαλι ασε τον εαυτο σου να νιωσει και πονο και θλιψη και οργη,δεν ειναι κακο,συνεχισε ομως μη μεινεις σε αυτα. :)

Quote:

---

Originally Posted by query

Θα προσπαθήσω...μα όλα φαίνονται δύσκολα.Νιώθω σαν μικρό παιδί,μαραμένο,που χρειάζεται να έχει δίπλα του συνέχεια μια φωνή να του λέει"μην κάθεσαι,ξύπνα,προσπάθησε"... το ξέρω..δε ζω..οι συμβουλές σας είναι ανθρώπινες,εγκάρδιες,πολύ σωστές,μα κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να έχει περάσει ο άλλος και κλείστηκε στον εαυτό του...λογικό είναι.Αυτό το λέω γιατί νιώθω σαν να αποδυναμώθηκα.Σας ευχαριστώ που γράψατε...είναι σαν να με βοηθάτε να σηκωθώ...Και έχω πέσει εδώ και πολύ καιρό

---

εχεις μεγαλο δικιο σ'αυτο που λες, κανεις δε ξερει τι μπορει να εχει περασει ο αλλος, μα ολοι μας ομως εδω εχουμε περασει κατι, ειτε στους αλλους φαινεται μικρο, ειτε μεγαλο. κι ο ψυχολογος γιαυτο ειναι, να του μιλησεις, να το βγαλεις απο μεσα σου, και να σε στηριξει. τεσπα σημασια εχει να νιωσεις καλυτερα. αμα ξερεις τι χρειαζεσαι, ψαξε βρεστο. κανεις δε προκειται να μπορεσει να σε βοηθησει αν και εσυ η ιδια δε θελεις να γινεις καλα...

γεια σου query και απο μενα!

καλα κανεις κ παρατηρεις το σωμα σου κ την κουραση που αισθανεσαι. Ποτε δεν ειναι ασχετη με την ψυχολογια μας κ τα συναισθηματα μας. Το αν εχεις καταθλιψη ή οχι ειναι μαλλον το αποτελεσμα αλλων παραγοντων που τωρα μπορει να μην εισαι σε θεση να διαπιστωσεις. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν θα μπορεσεις να τα δεις σε καποια αλλη στιγμη που θα σαι περισσοτερο δυνατη κ ετοιμη για κατι τετοιο.

Η καταθλιψη δεν ειναι αποτελεσμα μιας σωνει κ καλα κακης ζωης σε οτι αφορα βιοποριστικους λογους. Υπάρχουν πολλοι ανθρωποι που συμφωνα με "αντικειμενικους" παραγοντες τα χουν ολα: δουλεια, σπιτι, χρηματα...μα τους λειπουν άλλα βασικα πραγματα κ υποφερουν. Η μοναξια ειναι ενας πολυ καλος λογος για να αισθανεσαι ετσι. Το οτι απομακρυνθηκες απο φιλους, απο γνωστους μπορει να σημαινει οτι απομακρυνθηκες πρωτα πρωτα απο τον αληθινο σου εαυτο. Οτι χαθηκες απο τις γνησιες αναγκες σου κ επιθυμιες κ αποσυρθηκες.

Ειναι δυσαρεστο αυτο το βιωμα κ εχει πονο, ομως μπορει να ειναι μια καλη ευκαιρια να κανεις μια ανασκοπηση εσωτερικη. Να δεις τι τελικα θες πλεον στο σημερα, τι σε εχει κουρασει κ τι σε απωθει. Οχι μονο για να τα κυνηγησεις οσα αναζητας, αλλα και για να προστατευτεις απο οτι δεν σου ταιριαζει.

Η ψυχοθεραπεια μπορει να σε βοηθησει να ανοιξεις εναν τετοιο δυσκολο διαλογο με τον εαυτο σου κ να ωριμασουν μεσα και εξω σου οι συνθηκες για να αφησεις πισω σου αυτο το κενο συναισθημα.

Από τι άρχισε να σου συμβαίνει αυτό; το ξεπέρασες τώρα;

σε καταλαβαινω query. εχω περασει τα ιδια κ ακομα τα περναω...ποσο εισαι; οι γονεις σου ξερουν; τι λενε;