Απελπισία....

Γεια σας. Είχα γράψει στο παρελθόν για το πρόβλημα που έχω ότι οι δικοί μου δεν εγκρίνουν τη σχέση μου… Τι άλλαξε από τότε? Όχι και πολλά απλά ότι δήλωσα κάποια πράγματα στη μητέρα μου και περιμένω πια να πιάσω μία δουλειά για να είμαι ανεξάρτητη… Αυτό που άλλαξε όμως είναι η συμπεριφορά του φίλου μου…. Συμπεριφέρεται σα να ναι εργένης … με κατηγορεί για τα πάντα … ζει πλέον με τη μητέρα του, την υπερασπίζεται μέχρι θανάτου, ασχολείται διαρκώς με το κινητό στο οποίο έχει βάλει κωδικό, δε βγαίνουμε πια έξω μαζί, μέρα παρά μέρα τσακωνόμαστε, μου πετάει πως αν ήθελε θα είχε άλλες και προχθές μου είπε για μία κοινή μας γνωστή (παλιά και εξαφανισμένη πια) πως είχε κάνει κίνηση να τον φιλήσει και αυτός την απέφυγε..Από προχθές είμαι χάλια χειρότερα από ότι ήμουν δηλαδή … γιατί δε μου το είπε τότε? Γιατί την πηγαινοέφερνε στη δουλειά με το αμάξι και γιατί μου την κουβάλησε μέσα στο σπίτι (τρία χρόνια πριν αυτά) και κατά κάποιο τρόπο έγινα φίλη της και τη βοήθησα σε διάφορα ζητήματά της?? Η κοινή λογική λέει ο τύπος ψάχνεται, έχω φάει κέρατο θέλει κάτι άλλο. Γιατί μετά τους ιστορικούς μας καυγάδες και χωρισμούς έρχεται μέσα στα κλάματα και λέει δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα? Και γιατί μου λέει πως μου αναφέρει όλα αυτά με άλλες και καλά για να ζηλέψω… Γιατί αυτή η σχέση έγινε αρρωστημένη??Γιατί δε μπορώ να σηκωθώ και να φύγω?? Γιατί δε μου δίνει την πρέπουσα σημασία αν και ξέρει πως έχω ελάχιστους γνωστούς και όχι φίλους εδώ και περνάω όλη την ημέρα τους τελευταίους 6 μήνες κλεισμένη στο σπίτι μου?????Δε ξέρω τι να κάνω πια… Και η ζωή μου έτσι θα είναι??

Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι

[QUOTE=Seduction;269321]Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι[/QUOT}


Δε μπορώ να το κάνω..Φταιω και εγω που τον εφερα εδω...Δυστυχως...

Quote:

---

Originally Posted by danigreece

Γεια σας. Είχα γράψει στο παρελθόν για το πρόβλημα που έχω ότι οι δικοί μου δεν εγκρίνουν τη σχέση μου… Τι άλλαξε από τότε? Όχι και πολλά απλά ότι δήλωσα κάποια πράγματα στη μητέρα μου και περιμένω πια να πιάσω μία δουλειά για να είμαι ανεξάρτητη… Αυτό που άλλαξε όμως είναι η συμπεριφορά του φίλου μου…. Συμπεριφέρεται σα να ναι εργένης … με κατηγορεί για τα πάντα … ζει πλέον με τη μητέρα του, την υπερασπίζεται μέχρι θανάτου, ασχολείται διαρκώς με το κινητό στο οποίο έχει βάλει κωδικό, δε βγαίνουμε πια έξω μαζί, μέρα παρά μέρα τσακωνόμαστε, μου πετάει πως αν ήθελε θα είχε άλλες και προχθές μου είπε για μία κοινή μας γνωστή (παλιά και εξαφανισμένη πια) πως είχε κάνει κίνηση να τον φιλήσει και αυτός την απέφυγε..Από προχθές είμαι χάλια χειρότερα από ότι ήμουν δηλαδή … γιατί δε μου το είπε τότε? Γιατί την πηγαινοέφερνε στη δουλειά με το αμάξι και γιατί μου την κουβάλησε μέσα στο σπίτι (τρία χρόνια πριν αυτά) και κατά κάποιο τρόπο έγινα φίλη της και τη βοήθησα σε διάφορα ζητήματά της?? Η κοινή λογική λέει ο τύπος ψάχνεται, έχω φάει κέρατο θέλει κάτι άλλο. Γιατί μετά τους ιστορικούς μας καυγάδες και χωρισμούς έρχεται μέσα στα κλάματα και λέει δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα? Και γιατί μου λέει πως μου αναφέρει όλα αυτά με άλλες και καλά για να ζηλέψω… Γιατί αυτή η σχέση έγινε αρρωστημένη??Γιατί δε μπορώ να σηκωθώ και να φύγω?? Γιατί δε μου δίνει την πρέπουσα σημασία αν και ξέρει πως έχω ελάχιστους γνωστούς και όχι φίλους εδώ και περνάω όλη την ημέρα τους τελευταίους 6 μήνες κλεισμένη στο σπίτι μου?????Δε ξέρω τι να κάνω πια… Και η ζωή μου έτσι θα είναι??

---

Αναφερεις μονη σου την απαντηση σε ολα τα γιατι σου, ειναι αυτο που υπογραμμισα.. Στα κανει ολα αυτα, γιατι εσυ τα ανεχεσαι, και γιατι μετα τον συγχωρεις.

[QUOTE=danigreece;269430]

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι[/QUOT}


Δε μπορώ να το κάνω..Φταιω και εγω που τον εφερα εδω...Δυστυχως...

---

Θα δείξει. (Πιστεύω πως και μπορείς και θα το κάνεις. Εύχομαι να μην έχεις αναλωθεί πολύ, μέχρι τότε)

συμφωνω με τους προλαλησαντες .μην δικαιολογεις τον φιλο σου.εζησα κι εγω μια τετοια σχεση αδικαιολογητα πιεστικη και χωρισα.με βοηθησε πολυ το φορουμ και ισορροπησα.σου ευχομαι να βρεις την ηρεμια σου.δεν κανουμε σχεση για να κατηγορουμε ο ενας τον αλλο.ειναι αρρωστημενο.ειμαστε μαζι με καποιον για να νιωθουμε γεματοι και να περνουμε ενεργεια.
"keep the faith"

Γεια σας παιδια..μια σχεση η οποια εχει θεματα και δε μπορεις να φυγεις ειναι αρρωστημενη...Πρεπει να με κοιταξω γιατι με βλεπω και με φτυνω πια...Keep the faith οντως... Σας ευχαριστω...

Πόσο καιρό υπάρχει αυτή η συμπεριφορά; Εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι όντως τα κάνει για να ζηλέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Πόσο καιρό υπάρχει αυτή η συμπεριφορά; Εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι όντως τα κάνει για να ζηλέψεις.

---

εχουμε θεματα εξαιτιας μου καιρο αλλα συνεχεια μου παραπονειται πως δεν ειμαι ερwτευμενη μαζι του δεν τον προσεχω δεν του μιλαω γλυκα....πιο εντονα τους τελευταιους 6 μηνες εχουμε αυτα τα θεματα...απο τοτε δηλαδη που εφυγε για να μεινει σπιτι του ...............

γιατί πήγε σπίτι του; Πρίν μένατε μαζί;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

γιατί πήγε σπίτι του; Πρίν μένατε μαζί;

---

Ναι μεναμε μαζι αλλα κρυφα απο τους γονεις μου...ουτε να ακουσουν δεν ηθελαν για το φιλο μου...εγω ολο στο κανε υπομονη θα φτιαξουν τα πραγματα, κανε υπομονη να τελειωσω σπουδες κανε υπομονη να γινει το οτιδηποτε..κι τελικα εξαντληθηκε η υπομονη του (λογικο νομιζω) και εφυγε...Εγιναν και ευτραπελα με τους δικους μου και πολλα ανεχτηκε το ξερω...τωρα πια ομως ειμαστε στη χειροτερη μας φαση..Δηλαδη παλια υπηρχαν θεματα αλλα ειμασταν μαζι τωρα ουτε μαζι ουτε χωρια...

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως να είναι μια κρίση που περνάνε τα περισσότερα ζευγάρια;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως να είναι μια κρίση που περνάνε τα περισσότερα ζευγάρια;

---

Δυσκολη πολυ ομως ...Πως βγαινεις απο μια τετοια κατασταση..και πως αλλαζει μια σχεση, πως βγαινουν απο το στομα σου λογια που λιγα χρονια πριν δεν περνουσανε ουτε απο το μυαλο σου, πως ειναι δυνατον να περνας πριν λιγους μηνες υπεροχα με εναν ανθρωπο και τωρα να μη μπορειτε να ειστε καν στο ιδιο δωματιο, πως γινομαστε ετσι??? Και δεν αναφερομαι στη φαση του τρελου ερωτα αλλα στη φαση που βλεπεις τα πραγματα πιο καθαρα και περνας υπεροχα με τον αλλο και η σχεση εχει παρει αλλη μορφη πιο ουσιαστικη...Πως αλλαζουμε ετσι???

Gypsy, δεν λέγεται κρίση που περνάει μια σχέση, αυτό που περιγράφει η dani.

dani, προσπάθησε να το δεις. όχι σαν αλλαγή της σχέσης αλλά για την ώρα που η ασυμβατότητα σας, βγήκε για τα καλά στην επιφάνεια.

Καλημερα παιδια...η σχεση περναει σιγουρα κριση και αυτο ειναι δεδομενο..ειναι δυσκολη η κατασταση και πρεπει να ληφθουν αποφασεις και ελπιζω οι σωστες...Ευχαριστω για το χρονο που μου δωσατε για να μου απαντησετε..τουλαχιστον καθησα και εγραψα καποια πραγματα και αυτο ειναι απελευθερωτικο...το τι πραγματικα συμβαινει ????.. Δε ξερω...Σιγουρα η καθε σχεση ειναι μοναδικη και ξεχωριστη και ισως μια τετοια συμπεριφορα σε μια κατασταση σημαινει αναγκη για αλλαγη συντροφου και σε αλλη κατασταση πικαρισμα...Δε ξερω...ελπιζω να παρθουν οι σωστες αποφασεις...Και παλι σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας...

dani, ότι υπάρχει κάποια 'κρίση', ναι υπάρχει και είναι σίγουρα πολύ ψυχοφθόρο... όμως δεν έχω καταλάβει, η σχέση σας υφίσταται ακόμα και αν ναι, με ποια μορφή? Τι κάνετε δηλαδή μαζί, πώς επικοινωνείτε? Εσύ συναισθηματικά προφανώς δεν μπορείς να αποφασίσεις μια ξεκάθαρη πορεία και μάλλον το ίδιο κι εκείνος... αλλά με βάση τη λογική και τα όσα ζήσατε ως σήμερα, πιστεύεις ότι ταιριάζετε, ότι θα μπορούσατε να είστε μαζί?

Πέρα από τη σχέση σου, επειδή διάβασα το προηγούμενο θέμα με τις παρεμβάσεις από τους γονείς, θα ήθελα να σου πω ότι αν υπάρχει μια ξεκάθαρα 'αρρωστημένη' σχέση στη ζωή σου, νομίζω πως είναι αυτή με τους γονείς. Είναι σχεδόν τρομακτικό το πόση εξάρτηση και φόβος υπήρχε μέσα σε αυτή... Γνώμη μου είναι πως θα ήταν καλό να προσπαθήσεις να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου ολοκληρωτικά, χωρίς άλλη 'υπομονή', γιατί είναι δύσκολο να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη υγιής σχέση μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Gypsy, δεν λέγεται κρίση που περνάει μια σχέση, αυτό που περιγράφει η dani.

dani, προσπάθησε να το δεις. όχι σαν αλλαγή της σχέσης αλλά για την ώρα που η ασυμβατότητα σας, βγήκε για τα καλά στην επιφάνεια.

---

Και πως λέγεται βρε Σεντάκσιον; Την ασυμβατότητα τους εσύ πως την ανακάλυψες μέσα από ένα θέμα ολίγων γραμμών;; Απ ότι λέει η κοπέλα υπήρχαν και προβλήματα με τους γονείς. Ξέρεις πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα όταν παρεμβάλλονται τέτοιου είδους προβλήματα στην ομαλή εξέλιξη μιας σχέσης; Ο χωρισμός είναι πάντα η εύκολη απόφαση. Το δύσκολο και συνάμα το πιο ουσιαστικό είναι να παλέψουμε για ότι θεωρούμε πολύτιμο στην ζωή μας.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Και πως λέγεται βρε Σεντάκσιον; Την ασυμβατότητα τους εσύ πως την ανακάλυψες μέσα από ένα θέμα ολίγων γραμμών;; Απ ότι λέει η κοπέλα υπήρχαν και προβλήματα με τους γονείς. Ξέρεις πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα όταν παρεμβάλλονται τέτοιου είδους προβλήματα στην ομαλή εξέλιξη μιας σχέσης; Ο χωρισμός είναι πάντα η εύκολη απόφαση. Το δύσκολο και συνάμα το πιο ουσιαστικό είναι να παλέψουμε για ότι θεωρούμε πολύτιμο στην ζωή μας.

---

Τα παρακάτω τα θεωρείς κρίση;

Quote:

---

1. Συμπεριφέρεται σα να ναι εργένης …
2. με κατηγορεί για τα πάντα …
3. ζει πλέον με τη μητέρα του, την υπερασπίζεται μέχρι θανάτου,
4. ασχολείται διαρκώς με το κινητό στο οποίο έχει βάλει κωδικό,
5. δε βγαίνουμε πια έξω μαζί,
6. μέρα παρά μέρα τσακωνόμαστε,
7. μου πετάει πως αν ήθελε θα είχε άλλες
....

---

Tι και για ποιό λόγο να αγωνιστείς να κρατήσεις μια σχέση, όταν ο σύντροφός σου σε κατηγορεί για τα πάντα;
Oταν το Αρσενικό, αλλάζει συμπεριφορά από προβλήματα που είναι υπεύθυνοι οι γονείς, βράσε ρύζι. Χρέος του είναι να προστατεύσει την σχέση, αν πραγματικά την θέλει, no matter what.

Διαφωνείς;

Ναι αλλά η κοπέλα παραδέχεται πως έχει φταίξει κι αυτή για λόγους τους οποίους εμείς δεν γνωρίζουμε και ίσως αυτοί προκαλούν αυτή την συμπεριφορά. Και αν δεν κάνω λάθος είναι και οι γονείς της κοπέλας που μπαίνουν στην μέση οπότε τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα. Γνώμη μου είναι, να καθίσει το ζευγάρι και να συζητήσει ανοιχτά για το πρόβλημα χωρίς τις παρεμβολές τρίτων.

Γεια σας παιδια!Τωρα ειδα τα σχολια...Πως ειναι η σχεση μας...Σιγουρα πολυ διαφορετικη απο αυτο που ειχαμε..μεσα στην ανασφαλεια...μετα τα χριστουγεννα ριξαμε ηρωικους καυγαδες στους οποιους προφανως ειπωθηκαν πολυ σκληρες κουβεντες..ο φιλος μου οπως ειχα πει και στο προηγουμενο μου ποστ εχει τελειωσει μια ιδιωτικη σχολη..ε οι γονεις μου και περισσοτερο η μανα μου μου δημιουργησε θεματα και μου εκανε τη ζωη χαλια με τα σχολια περι αμορφωτων...μετα βεβαια απο διαστημα σταματησε να αναφερει το οτιδηποτε και απλα ο φιλος μου ηταν αορατος δεν υπηρχε για κανεναν τους..Ηξεραν πως υπαρχει αλλα καμια ανφοα στο ονομα του...αυτο ηταν το μεγαλυτερο μου λαθος...τον εκρυβα τα τελευταια 5.5 χρονια γιατι φοβομουν να τους αντιμετωπισω δε ξερω...υπομονη να τελειωσω τις σπουδες υπομονη να βρω δουλεια...αλλα η υπομονη εξαντηληθηκε...για να μη σας κουρασω λογω αυτου του θεματος και καποιοων προσωπικων οικογενειακων του εφυγε απο το σπιτι...αφου εμενε κρυφα εδω...αν τον κατηγορω γι'αυτο?οχι και πολυ αντεξε..η σχεση τωρα ειναι ανουσια...ξερει πως τον αγαπαω θελω να πιστευω πως με αγαπαει αλλα ολο μου παραπονειται πως δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι του πως η σχεση ειναι νεροβραστη πως αλλες κοπελες κανουν τοσα για τους φιλους τους πως κατι σοβαρο μεταξυ μας του φαινεται ονειρο κ.λ.π..ερχεται σπιτι μου πινει κανα καφε υπαρχει η φαση της αβολιασης αντε να κοιμηθει εδω κανα βραδυ... αλλα ως εκει..τιποτε παραπανω τιποτε λιγοτερο....δε ξερω αν ειναι φθορα το ολο θεμα δε ξερω αν με βαρεθηκε δε ξερω αν εξαντληθηκε η υπομονη του...αλλα εχει αλλαξει πολυ παρα πολυ...και ναι σκεφτηκα και οτι μου τα λεει ολα αυτα εσκεμμενα αλλα μπορει απλα να μην ετυχε και κατι καλο για να φτιαξει τη ζωη του..δε ξερω παιδια ειλικρινα δε ξερω τι γινεται...οι κουβεντες δε βγαζουν πουθενα και η ολη φαση ειναι επαναλαμβανομενη....

Sed μου, 5.5 χρονια ηταν διπλα μου και με προσβολες που δεχτηκε και με ολα...αλλα οταν ειδε πως εγω ειμαι η υπερτατη κοτα που δεν επαιρνε τη ζωη της στα χερια της νομιζω βαρεθηκε και την εκανε με ελαφρα..νομιζω πολυ αντεξε..σε αυτο δεν τον κατηγορω...απλα δε μπορω και αυτη την κατασταση και δε μπορω την κοροιδια...ξερει πως ειμαι εδω και τον περιμενω ξερει πως υπαρχω μονο γι'αυτον αλλα... Μαρινα 38 και Gypsy Cello σας ευχαριστω που μου απαντησατε στο θεμα μου.

Quote:

---

Originally Posted by danigreece

Sed μου, 5.5 χρονια ηταν διπλα μου και με προσβολες που δεχτηκε και με ολα...αλλα οταν ειδε πως εγω ειμαι η υπερτατη κοτα που δεν επαιρνε τη ζωη της στα χερια της νομιζω βαρεθηκε και την εκανε με ελαφρα..νομιζω πολυ αντεξε..σε αυτο δεν τον κατηγορω...απλα δε μπορω και αυτη την κατασταση και δε μπορω την κοροιδια...ξερει πως ειμαι εδω και τον περιμενω ξερει πως υπαρχω μονο γι'αυτον αλλα... Μαρινα 38 και Gypsy Cello σας ευχαριστω που μου απαντησατε στο θεμα μου.

---

dani, αν κατάλαβα σωστά, ποιός ο λόγος να είσαι με κάποιον που προσβάλεις (!) και ακόμα ποιός ο λόγος να μένεις με κάποιον που δέχεται να τον προσβάλεις; (που είναι ο σεβασμός σου προς αυτόν, που είναι ο σεβασμός του προς τον εαυτό του; )

Eπιπλέον εσύ που αυτοβαπτίζεσαι ως "κότα" κάνοντας ίσως σκληρή αυτοκριτική, δεν καταλαβαίνεις πως χρειάζεσαι κάποιον που να σου δίνει ώθηση, κάποιον που να σε γεμίζει ενέργεια και θάρρος και κάποιον που να σε κάνει να περνάς τέτοια εμπόδια;

Κοίτα τις ανάγκες σου, κοίτα εκεί που θέλεις π ρ α γ μ α τ ι κ ά να πας... Και διεκδίκησε να πας εκεί, χωρίς εκπτώσεις που σε πνίγουν

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

dani, αν κατάλαβα σωστά, ποιός ο λόγος να είσαι με κάποιον που προσβάλεις (!) και ακόμα ποιός ο λόγος να μένεις με κάποιον που δέχεται να τον προσβάλεις; (που είναι ο σεβασμός σου προς αυτόν, που είναι ο σεβασμός του προς τον εαυτό του; )

Eπιπλέον εσύ που αυτοβαπτίζεσαι ως "κότα" κάνοντας ίσως σκληρή αυτοκριτική, δεν καταλαβαίνεις πως χρειάζεσαι κάποιον που να σου δίνει ώθηση, κάποιον που να σε γεμίζει ενέργεια και θάρρος και κάποιον που να σε κάνει να περνάς τέτοια εμπόδια;

Κοίτα τις ανάγκες σου, κοίτα εκεί που θέλεις π ρ α γ μ α τ ι κ ά να πας... Και διεκδίκησε να πας εκεί, χωρίς εκπτώσεις που σε πνίγουν

---

γιατί πάντα βλέπεις ως λύση τον χωρισμό; μου κάνεις εντύπωση.

Δεν τον προσεβαλα εγω η ιδια αλλα η οικογενεια μου με τη συμπεριφορα της...Εχει μεγαλη διαφορα...Και προφανως για να ειμαστε ετσι και να το παλευουμε θεωρω πως κατι υπαρχει ακομη ασχετα το πως θα εξελιχθει...Δεν εχω χωρισει ακομη γιατι τον αγαπαω ...Και προφανως πριν να παρθουν οι οποιες αποφασεις πρεπει να υπαρξουν σοβαρες και ουσιαστικες συζητησεις..Ο χωρισμος δεν ειναι παντα η λυση αλλα ουτε και να παλευεις για να φτιαξεις κατι που δε φτιαχνεται....Kαθε σχεση ειναι διαφορετικη το ξαναλεω...Αν δηλαδη ολη αυτη η συμπεριφορα ειναι γιατι με βαρεθηκε ειμαι πολυ εγωιστρια να μεινω σε κατι αρρωστημενο αν ειναι για να με τριγκαρει κατι λειπει που πρεπει να βρουμε...Επισης Sed μια ερωτηση θα ηθελα να σου κανω..πως θα χαρακτηριζες τον εαυτο σου αν ειχες 5.5 χρονια σχεση με ενα ατομο το οποιο δεν ενεκρινε η οικογενεια σου και για να μην εχεις καυγαδες τον/την εκρυβες διαρκως??Θα ησουν περηφανος/η για σενα??

Ντάνι συμφωνώ ο χωρισμός δεν είναι λύση αλλά ούτε και το να καθόμαστε μέσα σε μια σχέση η οποία έχει λήξει λόγω πλήξης. Εμείς όμως δεν μπορούμε ν' αποφασίσουμε τι συμβαίνει πραγματικά. Είναι στο δικό σου χέρι.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

γιατί πάντα βλέπεις ως λύση τον χωρισμό; μου κάνεις εντύπωση.

---

Τον χωρισμό τον βλέπω ως τελευταία λύση, αλλά και ως την πλέον ενδεδειγμένη και θαρραλέα όταν δεν πάει άλλο. Η αποφασιστικότητα είναι ζητούμενο.

Quote:

---

Originally Posted by danigreece

Επισης Sed μια ερωτηση θα ηθελα να σου κανω..πως θα χαρακτηριζες τον εαυτο σου αν ειχες 5.5 χρονια σχεση με ενα ατομο το οποιο δεν ενεκρινε η οικογενεια σου και για να μην εχεις καυγαδες τον/την εκρυβες διαρκως??Θα ησουν περηφανος/η για σενα??

---

Πρώτον ΔΕΝ θα την έκρυβα επ' ουδενί, θα αντιμετώπιζα και θα έληγα τους όποιους καυγάδες. Επιπλέον, μην ξεχνάς πως ο καυγάς χρειάζεται δύο μέρη για να ξεκινήσει ή να αναπτυχθεί

Δεύτερον, ΔΕΝ θα έμενα άπρακτος σε μια ενδεχόμενη παρόμοια περίπτωση που θα αντιμετώπιζε η σύντροφός μου. Θα κινούμουν αρχικά και προς τις δύο κατευθύνσεις. Και προς την αλλαγή της στάσης/εικόνας της οικογένειας της προς το πρόσωπο μου και στην συμπαράστασή μου προς την κοπελιά μου, είτε αυτή αφορούσε την κατανόηση μου, είτε την ενθάρρυνση μου, είτε το να βρώ/βρούμε την κατάλληλη λύση κλπ.

Σε κάθε περίπτωση, δεν θα την κατηγορούσα και δεν θα επέτρεπα να με προσβάλει κανείς.