Printable View
...και τελικά δεν βγήκα.
Δεν είχα όρεξη και τελευταία στιγμή το ανέβαλλα.
Και σκέφτομαι τώρα, γιατί να γίνεται αυτό συνέχεια;
Από την μία γκρινιάζω επειδή δεν έχω φίλους και είμαι μόνος μου.
Και από την άλλη όταν αυτοί, οι λιγοστοί γνωστοί που μου έχουν απομείνει, προσπαθούν να με προσεγγίσουν, να μαι απλησίαστος και να μην θέλω να δω κανέναν.
Τι να παίζει άραγε με την πάρτη μου???
Μαλλον σκεφτεσαι..να βγω η να μην βγω??? και τελικα λες και να βγω τι θα λεω μαζι τους..βαριεμαι να το παιζω χαρουμενος....
Εσύ βρε παλληκάρι γιατί είσαι έτσι; Το ανέλυσες καθόλου;
Σωστό κι αυτό.Quote:
Originally Posted by kako papaki
Αν και μερικές φορές που βγαίνω μου φτιάχνει το κέφι.
Αλλά μέχρι τότε δεν έχω όρεξη.
Ε κοίτα, ξέρω μερικά πράγματα που γίνανε και με στεναχώρησαν.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Τώρα δεν ξέρω γιατί νιώθω τόσο χάλια.
Έχω δοκιμάσει να το αναλύσω μόνος μου και δεν βγάζω άκρη.
Σκέφτομαι από Σεπτέμβρη, μόλις τελειώσω με κάτι άλλα ιατρικά θέματα, να δω κανέναν ειδικό.
τοτε να βγαινεις και ας μην εχεις παντα καλη διαθεση...εστω βγαινε για λιγο..γιατι αν κανεις ετσι συνεχεια θα ειναι δυσκολο μετα να βγεις ξανα
Θεωρείς ότι είναι τόσο σοβαρό ώστε να δεις ειδικό; Εσύ πιο πιστεύεις ότι είναι το πρόβλημα σου;
Είμαι έτσι εδώ κι έναν χρόνο.Quote:
Originally Posted by kako papaki
Και ξέρω πως αν ξεκολλήσω από το inet και αρχίσω και βγαίνω, έστω και με το ζόρι, θα είναι σαν να έχω λύσει το 50% των προβλημάτων μου.
Αλλά δεν το κάνω.Κι εδώ είναι το κόλλημά μου.
Γιατί να γίνεται αυτό;
γιατι δεν εισαι καλα ψυχολογικα...τι φοβασαι οτι θα συμβει αν βγεις?
To τι με στεναχωρεί είναι μεγάλη ιστορία που μπορεί να ξεκινάει και από τα παιδικά μου χρόνια.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Δεν είμαι σίγουρος για τίποτα.
Αλλά όταν τον τελευταίο χρόνο είμαι σχεδόν μόνιμα θλιμμένος, κλείνομαι στο σπίτι μου, δεν μπορώ να φάω ή να κοιμηθώ και άλλα πολλά που τα χω πει και σε άλλο τόπικ μου, και το βασικότερο δεν βρίσκω το κουράγιο να τα αλλάξω όλα αυτά, ενώ ξέρω τον τρόπο, μάλλον χρειάζομαι την βοήθεια ψυχολόγου.
Τίποτα δεν φοβάμαι.Quote:
Originally Posted by kako papaki
Απλά προτιμώ να κάτσω μέσα.
Κι ας περνάω καλύτερα όταν βγαίνω (όχι πάντα), παρόλα αυτά νιώθω σαν να μην έχω όρεξη για τίποτα.
Αχ γιατί μυρίζομαι κατάθλιψη; Δες έναν ειδικό. Καλύτερα έτσι. Αν θέλεις μπορείς ν' ανοιχτείς και σε μένα. :)
σιγα σιγα θα τα καταφερεις....!
Θα δω ειδικό οπωσδήποτε, μόλις τελειώσει το καλοκαίρι.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ντρέπομαι να πω πολλά από εδώ μέσα.:o
Με τον καιρό όλα θα γίνουνε, ήδη έχω ανοιχτεί πολύ.
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως.:D
και γιατί ντρέπεσαι; όπως αισθάνεσαι, πάντως.
Μακάρι.Quote:
Originally Posted by kako papaki
Να σαι καλα. :)
Γιατί είμαι και ντροπαλός μεταξύ άλλων.:oQuote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Και γιατί είμαστε στο ίντερνετ και δεν ρισκάρω να δει κανένας γνωστός αυτά που λέω και να καταλάβει ποιος είμαι.
και που θα καταλάβει μωρέ; τι λέμε τώρα; εκτός κι αν του έχεις μιλήσει για το φόρουμ.
ας τα δουν...ανθρωποι ειμαστε ολοι εχουμε τα ψυχολογικα μας καποια στιγμη σ αυτη τη ζωη..τη δυσκολη...
μια χαρα εισαι πιστεψε το και θα ανεβεις ψυχολογικα..βγαινε κ σιγα σιγα, προσπαθησε.. θα δεις ολα καλα θα πανε..καληνυχτα!
Σιγά μην μίλαγα σε κανέναν για αυτό, δεν θέλω να ξέρει κανένας τίποτα.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Αν πούμε συγκεκριμένα πράγματα θα φανεί, αν μιλάμε γενικά όχι.
Ναι, αλλά δεν το καταλαβαίνουν όλοι αυτό.Quote:
Originally Posted by kako papaki
Καληνύχτα.
Κοίτα πάρε θάρρος και μίλα, δεν τρέχει τίποτα και γω το κάνω και τα περισσότερα παιδιά εδώ. Άντε, άντε...!
Όλα θα γίνουν.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Θέλω τον χρόνο μου. :)
α πολυ δυστροπος εισαι απτη μια ζητας βοηθεια γτ στην ουσια οσοι γραφουν σαυτο το φορουμ βοηθεια ζητανε κ απτην αλλη την απορριπτεις, περιεργα πραγματα
Καλημέρα!!! πρώτον δεν είναι κακό να βρίσκεις ένα χώρο να ξεσπάς και να βγάζεις από μέσα σου αυτά που αισθάνεσαι - δεύτερον κι εγώ μυρίζομαι κατάθλιψη και δυστυχώς έχουμε τα ίδια πάνω κάτω συμπτώματα... το έπαθα κι εγώ αυτό τον χειμώνα.. ενώ νιώθω άσχημα που έρχεται το ΣΒΚ ας πούμε και δεν υπάρχει μια παρεούλα να πάμε μια βραδινή τσάρκα μια φορά που με καλέσανε σε μια συναυλία δε πήγα... αλλοπρόσσαλη συμπεριφορά τελείως - τρίτον δεν νομίζω να σε αναγνωρίσει κανείς αλλά και αυτό να συμβεί και τι έγινε; όλοι έχουμε προβλήματα και ζητάμε βοήθεια κάπου κάπου δεν είναι κακό... !!!!
λολQuote:
Originally Posted by elirene
χαλάρωσε λίγο
δεν απέρριψα κάτι
και μόνο που γράφεις στο θέμα με βοηθάς με τον τρόπο σου :)
Kαλημέρα IreneMarina και σε ευχαριστώ για το σχόλιο.Quote:
Originally Posted by IRENEMARINA
Έχω τους λόγους μου που λέω αυτά που λέω και δεν βγάζω τίποτα από το μυαλό μου.
Τώρα όσο αναφορά τα προβλήματα που έχει ο καθένας, μπορεί να καταλαβαινόμαστε μερικοί εδώ μέσα, παρόλα αυτά δεν ισχύει το ίδιο και για τον έξω κόσμο.
Πάντως αν θέλει κάποιος να μάθει κάτι από εμένα ας ρωτήσει, δεν απέρριψα κάτι, απλά δυσκολεύομαι λίγο στο να ''ανοιχτώ'' (για την ώρα).
Άγνωστε,
έχω την ίδια συμεριφορά εδώ και χρόνια...
Αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν επιτρεπω στον εαυτό μου να χαρεί, έστω και για λίγο...Για χ ψ λόγους, πιστεύω ότι δεν μου αξίζει να περνάω καλά...
Επίσης, θεωρώ πλέον ότι η προσκόλληση σε μια φάση "καταθλιπτική" μου είναι πολύ εύκολο, είναι κάτι που το γνωριζω, μου είναι οικείο και ξέρω και πως να το χειριστώ, δηλ. για μένα τι πιο εύκολο απο το να λιώνω σε έναν καναπέ...
Το να αποφασίσω να γίνω "ευτυχισμένη" με ζορίζει πάρα πολύ...
Βέβαια, το δουλεύω αυτην την περίοδο γιατι αυτή η ιστορία μετράει χρόνια και δεν πάει άλλο...
Σου ακούγεται κάτι γνωστο απο αυτά που λέω;....
Aρκετά θα έλεγα.Quote:
Originally Posted by Σουελ
Κι εγώ προτιμώ να κάτσω σπίτι, στον καναπέ ή στο pc, ενώ ξέρω πως θα βαρεθώ γρήγορα, παρά να βγω έξω που υπάρχουν πολλές πιθανότητες να περάσω καλά.
Και αυτό είναι που με μπερδεύει.Αφού ξέρω ποιο είναι το καλό για μένα γιατί να το αποφεύγω;
Αυτό που λες πως νιώθεις σαν να μην σου αξίζει να περνάς καλά δεν το καταλαβαίνω ακριβώς για να σου πω αν ισχύει το ίδιο και για εμένα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνεις, δικαιολογημένα δεν το καταλαβαίνεις, γιατί για μενα είναι ένα σύμπτωμα κατάθλιψης....Πριν δουλέψω με τον εαυτό μου δεν το καταλάβαινα...Quote:
Originally Posted by Άγνωστος
Βέβαια και που το κατάλαβα, το έκανα σημαία και πέρασα πολλά χρόνια με αυτήν την δικαιολογία...
Όταν γυρίζεις σπίτι, αφου έχεις βγει και εχεις περάσει καλά, πώς νιώθεις;
Εγώ μπορεί να νιώσω έκπληξη του στιλ "μα πέρασα καλά;ειναι δυνατόν", ακόμα και τύψεις που "απάτησα" τη μιζέρια μου....
Η λέξη "μιζέρια" είναι το κλειδί και όταν όλοι μου λένε "μην μιζεριάζεις" πόσο νευριάζω, γιατί έχουν δίκιο...
,
Αισθάνομαι περίεργα που πέρασα καλά και σκέφτομαι πως έτσι θα συνεχίσει από εδώ και πέρα.Quote:
Originally Posted by Σουελ
Μετά το επόμενο πρωί ξυπνάω πάλι χάλια.Δεν έχω όρεξη να πάω στη δουλειά και μόλις γυρνάω θέλω να κλειστώ στο σπίτι μου.
Και μου αρέσει αυτό κι ας ξέρω πως μου κάνει κακό.
Καλε ααα πολυ μιλας εσυ μην το πιεζεις το παιδι, οταν θελει θα πει περισσοτερα!! (πλακιζω, ετσι?)Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello